|
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
ดีอาเรียน บทนำ
บทนำ
...ดีอาเรียน...
...ท่านจะปลดปล่อยอาซาห์จากอำนาจแห่งสเลคใช่ไหม?
...ดีอาเรียน!
หญิงสาวในชุดยาวพลิ้วสีนวลจางผวาลุกพรวดขึ้นจากเตียงนอนซึ่งคลุมด้วยผ้าฝ้าย ทอมือเรียบง่าย เรือนผมหยักศกสีทองคำยาวถึงกลางหลังกระจายตัวยุ่งเหยิง ระลงกับดวงหน้าชื้นเหงื่อเมื่อหล่อนคู้กาย...กดหน้าลงกับท่อนแขนเรียวสวย เสียงหอบหายใจสะท้อนไปในความสงัดของรัตติกาล สอดคล้องกับแรงสะท้านสั่นของร่างบางอันเหมือนพ้นวิสัยที่เจ้าตัวจะควบคุมไว้ได้
นาน...กว่าหญิงสาวจะเงยหน้าขึ้น เผยให้เห็นเสี้ยวหน้ารูปไข่งามสมบูรณ์...แลบอบบางจนน่าพิศวงเหมือนตุ๊กตากระเบื้องเคลือบเนื้อละเอียดจากต่างแดน อาจเปราะแตกได้เพียงมีสิ่งใดกระทบชั่วอึดใจ แต่ที่ขัดกันคือดวงตาสีฟ้าสะสวยซึ่งประดับเด่นบนใบหน้านั้น มันแลคล้ายเก็จไพลิน แต้มประกายวะวับราวผลึกน้ำแข็ง...และแฝงฝังความเจ็บปวดหวั่นไหว ลึกร้าวราวกับไฟ
มือเรียวงามรวบเข้าทั้งสองข้าง กำแน่นกดลงบนทรวงอกเหมือนจะระงับให้หัวใจหยุดเต้นระรัวผิดจังหวะ เสียงนั้น...และภาพนั้นอีกแล้ว!
หล่อนหลับตาลงแน่นอีกครั้ง ยังหยุดอาการสั่นเทาของร่างกายไม่ได้สนิทแม้ยามตั้งใจลบสิ่งที่เห็นในฝันออก ไปจากความทรงจำจนสุดแรง ...การล่มสลายของอาซาห์... เปลวเพลิงอันร้อนแรงซึ่งโหมกระหน่ำขึ้นอาบฟ้าเป็นสีฉาน เสียงกรีดร้องโกลาหลเคล้าคละกับเสียงปะทุของไฟ สองทศวรรษมาแล้วนับจากวันนั้นที่เพลิงพิโรธแห่งกษัตริย์สเลคเผาเมืองสีทองคำอันงามล้ำวินาศลงสิ้น และแปรให้คนอิสระกลายเป็นพลเมืองชั้นสอง เป็นทาส
...สงครามใหญ่ระหว่างสองแคว้น หายนะอันเกิดจากความรักความหลงของสองกษัตริย์ที่มีต่อผู้หญิงคนเดียว...มารดาของหล่อน...อดีตราชินีแห่งอาซาห์!
หล่อนไม่อยากมีสัมผัสนี้ ไม่อยากแลเห็นอดีตและรับรู้เรื่องราวซึ่งเกิดขึ้นก่อนหล่อนจะถือกำเนิด หรือจะพูดให้ถูก...นำมาซึ่งกำเนิดของตน ไม่อยากได้ยินเสียงปริศนาซึ่งคอยตอกย้ำให้หล่อนกอบกู้อาซาห์ เสียงบ้าๆ และความคาดหวังโง่ๆ
...ผู้หญิงธรรมดาคนเดียวซึ่งเติบโตมาอย่างเด็กกำพร้าในเมืองบ้านนอกอย่างหล่อนจะทำอะไรได้?
ริมฝีปากของดีอาเรียนบิดมุมขึ้น...กึ่งเยาะ ดวงตาสวยลืมขึ้นช้าๆ ทอดมองลงบนกำไลปลอกกว้างราวสองนิ้วทำจากทองคำสุกปลั่งซึ่งสวมอยู่บนข้อมือขวาของตน ลายฉลุโปร่งร้อยเส้นทองไขว้แลงดงามด้วยฝีมือช่างหลวง หรูหราเหมือนจะเล่นล้อหยันความเป็นจริงในปัจจุบัน ครั้งหนึ่งกำไลอันนี้คือสัญลักษณ์ของราชินีแห่งอาซาห์ และเป็นสิ่งเดียวที่ราชินีเซเลเรีย...มารดาของหล่อนเหลือไว้ให้ดูต่างหน้า ใส่ไว้ในเปลหล่อนก่อนฆ่าตัวตาย
หล่อนอยากถาม หากจะติดต่อข้ามไปยังปรโลกได้...ว่าเซเลเรียต้องการบอกอะไรกันแน่กับการกระทำนั้น? ถ้าจะบอกว่าหล่อนคือราชินีก็ช่างน่าขัน ราชินีที่ไม่มีแผ่นดิน ไม่มีบัลลังก์ ไม่มีใครใส่ใจ
เจ้าหญิง...ทุกคนเรียกหล่อนว่าอย่างนั้น ใช่
...ทว่าเป็นเจ้าหญิงที่ไม่เคยมีคุณค่าและความสำคัญใด ไม่เคยมีแคว้นไหน แผ่นดินไหนต้องการ!
Create Date : 18 กรกฎาคม 2550 |
Last Update : 18 กรกฎาคม 2550 22:21:03 น. |
|
0 comments
|
Counter : 445 Pageviews. |
|
|
|
|
|
|
|