ทลายกองดอง : นับหนึ่ง

ด้วยว่าเป็นคนโรคจิตซื้อหนังสือมาแล้วอ่านไม่ทันอยู่หลายเล่มแต่ก็ยังซื้อมาเพิ่ม(คือตอนซื้อน่ะอยากอ่านมาก บางเล่มรอซื้อทีหลังก็ได้แต่เป็นคนโรคจิต มักจะคิดว่าพอนานๆไปจะซื้อแล้วมันจะหาไม่ได้หรือหายากคิดไกลไปปานนั้นเลยทีเดียว จึงซื้อไปเก็บไว้ก่อนล่ะกัน กองดองมันก็เลยเพิ่มขึ้นๆ)คราวนี้เลยต้องออกมาตรการเด็ดขาด อ่านหนังสือครบ ๕๐ เล่มสามารถซื้อหนังสือเพิ่มได้๕ เล่ม (จริงๆอยากตั้งให้อ่านได้เยอะกว่านี้ แต่กลัวลงแดงตายก่อน)

ช่วงนี้งดเข้าร้านหนังสือเพราะกลัวใจ+กลัวมือตัวเองจริงๆ

ปล.แต่การมีกองดองเยอะๆก็ดีเหมือนกันนะเนี่ยวันไหนอยากอ่านแนวไหนก็หยิบได้ตามใจฉัน 555

เล่มแรก ๑. ปารีสกุ๊กกิ๊กไกด์ /ตุ๊กตา สนพ.Polka dot

หนังสือนำเที่ยวแหล่งกุ๊กกิ๊กๆของปารีสอ่านเพลินๆค่ะ มีภาพวาดการ์ตูนประกอบนิดหน่อยก็น่ารักดีสมชื่อหนังสือเคยไปสิงสถิตกับพี่นร.ไทยที่ปารีสอยู่อาทิตย์หนึ่งแต่ทำไมไม่เจออะไรกุ๊กกิ๊กๆแบบในหนังสือเลยอ้ะ สงสัยต้องไปซ่อม (แต่เอาเงินไปซื้อหนังสือมาดองหมดแล้วอ้ะสงสัยต้องวางแผนปล้น แฮ่ๆ)

๒.สาวน้อย100 tips/สนพ. Knockknock

คู่มือวัยทีนค่ะ น่าจะสาวน้อยประมาณม.ปลายไปถึงมหาวิทยาลัยมีคำแนะนำเรื่องการแต่งตัว แต่งหน้าที่ไม่เว่อร์ไป (เบาๆใสๆแบบเด็กสาว)การเรียนการอ่าน ความสัมพันธ์ระหว่างคนในครอบครัว เพื่อน แฟนอ่านเพลินๆมีภาพวาดประกอบน่ารักสไตล์วัยใส รู้สึกเฉยๆไม่ค่อยตื่นตาตื่นใจเท่าไหร่สงสัยเป็นเพราะคนอ่านจะเกินวัยทีนไปเยอะ :P

๓.ร้านหนังสือที่รัก/เถกิง สมทรัพย์/สนพ.ดอกหญ้า

เรื่องราวของร้านหนังสือทั่วทุกมุมโลกที่คัดร้านใหญ่ๆชื่อดังและส่วนมากจะปรากฏในหนังค่ะเล่าถึงประวัติความเป็นมาอย่างคร่าวๆ เสียดายที่ภาพด้านในเป็นขาวดำถ้าเป็นภาพสีและมีเยอะกว่านี้จะดีมากมีข้อมูลบางอย่างเช่นพวกวันเดือนปีที่เกิดเหตุการณ์ต่างๆมันขัดๆกันอยู่อ่านแล้วก็งงๆบ้างแล้วก็ก่อให้เกิดความระแวงว่า อ้าว! งี้ข้อมูลอื่นจะเชื่อได้ไหมเนี่ยและถ้าบรรยายบรรยากาศในร้านมากกว่านี้ก็ดีค่ะให้คนอ่านเห็นภาพความกว้างใหญ่อลังการ เท่าที่อ่านจนจบรู้สึกว่ามันยังเป็นร้านหนังสือธรรมดามันยังไม่ใช่ร้านหนังสือที่รักน่ะค่ะแอบผิดหวังนิดหน่อยฮี่ๆ

๔.เกมรักมรณะ DEADLY GAME / ศรัณญ์ชล สนพ.แจ่มใส 

เป็นเรื่องราวการตามล่าหาฆาตกรที่คลั่งลัทธิประหลาด โดยมีการทิ้งลายเซ็นไว้บนศพเหยื่อทุกรายมีส่วนเกี่ยวข้องกับนางเอกซึ่งทำให้เธอตกเป็นผู้ต้องสงสัยชอบวิธีการใช้มุมมองของตัวฆาตกรทำให้รู้ว่าฆาตกรถูกชักจูงได้ง่ายเพียงใดเมื่อมารวมกับภูมิหลังของตัวละครตัวนี้มันก็เลยทำให้เชื่อได้+ การนำเรื่องการเล่น LARP มาใส่เสริมให้เข้าใจถึงความรู้สึกของตัวละครมากขึ้น การเผยปมต่างๆก็โอเคค่ะแต่ส่วนตัวแล้วขาดความตื่นเต้นไปนิดสิ่งที่ไม่ชอบมากที่สุดในเรื่องนี้คือฉากเลิฟซีนค่ะคิดว่าถ้าไม่มีเรื่องก็สมบูรณ์แล้วคือในระหว่างที่อ่านเนี่ยสามารถสัมผัสได้ถึงความอ่อนหวาน ความละมุน ความห่วงใยลึกซึ้งของตัวละครแทรกระหว่างบรรทัดในบทสนทนาในบทบรรยายความรู้สึกของทั้งคู่อยู่แล้ว(จากที่อ่านงานคุณไอซ์มาสิ่งเหล่านี้เราสัมผัสได้จากงานทุกเรื่องของคุณไอซ์ซึ่งนกชอบมาก)พอมาเจอเลิฟซีนอันหวือหวารวมกับที่อ่านมาแต่ต้นไม่เคยรู้สึกเลยว่าตัวละครมีความเร่าร้อนมากมายซุกไว้เข้าไปมันเลยชะงัก ความรู้สึกโดยรวมเมื่ออ่านจบคือเฉยๆค่ะ ก็คิดว่าเพราะอะไร ทำไมรู้สึกแบบนี้เมื่ออ่านจบ(เวลาที่เห็นงานเขียนของนักเขียนที่เราชอบหรือเราติดตามอยู่มันดรอบลงนกจะชอบเก็บมาคิดว่าเพราะอะไร ทำไม บางทีคิดเป็นอาทิตย์ เป็นเดือนมันเหมือนมีอะไรค้างๆอยู่ในใจ ต้องหาคำตอบให้เจอ 555) สำหรับในเรื่องนี้และการอ่านคำนำนักเขียนทำให้เข้าใจว่าสนพ.ต้องการต้นฉบับแนวใหม่ที่มีฉากโหด+เลิฟซีนได้มากขึ้น เมื่อนักเขียนถูกกำหนดด้วยกรอบของระยะเวลากรอบของโจทย์จากสนพ. รวมไปถึงการที่คุณไอซ์ก็พยายามฉีกกรอบเดิมของตัวเองเมื่อเงื่อนไขทั้งหลายมารวมกันมันก็เป็นเรื่องยาก(เจอสามเด้งเข้าไปหนักหนาเอาการทีเดียว)แต่ยังไงก็ยังเชื่อมือClear Ice /ศรัณญ์ชล /ภูวดีตู้จินดา /อะมีราห์ อยู่นะคะ (ยังรองานอย่าง “คำให้การจากศพในห้องใต้ดิน” ที่ให้ความรู้สึกเศร้า หดหู่ ขณะเดียวกันก็ยังสัมผัสได้ถึงความรักละมุนความสวยงามของความสัมพันธ์และก่อให้เกิดความหวังอยู่นะคะ)