เรื่องของลูกบล็อกดอกไม้โรสและผีเสื้อรัก เชิญเลยค่ะ   Create Date : 21 กุมภาพันธ์ 2553 429 comments Last Update : 22 กุมภาพันธ์ 2553 21:41:02 น. Counter : 1285 Pageviews. Share Tweet

เจิม เจิม เชียร์ เชียร์ รอ รอ ขุนบกแสนสะท้าน ท่านโรส ศิษย์พี่รัก2มุน สู้โว้ย 5555 ข้าลืมเอาบทถังขี้หมูข้าไว้ข้างๆ เตียงด้วยนะ 5555 แล้วอย่าลืมบทใต้เตียงด้วยน๊าขอรับ 55555 ล้อเล่นนะ ^_^   โดย: ไม้หมอน IP: 203.144.144.165 21 กุมภาพันธ์ 2553 21:06:53 น.

มารอนะท่าน มาเร็วๆ นะ   โดย: oui IP: 203.144.144.165 21 กุมภาพันธ์ 2553 21:13:55 น.

มานอนเกาพุงรอนะจ๊ะ แจ่บๆ   โดย: Post Modern Girl IP: 114.128.34.81 21 กุมภาพันธ์ 2553 21:37:19 น.

ท่านใดที่ต้องการสาระจากฟิคนี้...เราทั้งคู่ขอบอกก่อนที่จะเริ่มอ่านกันว่า ”มันไม่มี..อิอิอิ” ใครต้องการสาระต้องขออภัย เรื่องนี้...เราทั้งสองดัดแปลงทุกๆอย่างทั้งวรรณกรรมพื้นบ้านรวมทั้งชื่อตัวละครและขอรวมมิตรชื่อสถานที่ไว้ในนี้ด้วย ขุนแผน รับบทโดย ยุนบก ในชื่อ ขุนบก พิมพิลาไล(วรรณทอง)รับบทโดย จองฮยาง ในชื่อ พิมพิฮยาง บัวคลี่ รับบทโดย ซอฮยอน(ของยามสาฯ) ในชื่อ บัวฮยอน แก้วกิริยา รับบทโดย คยองมี(ของOG) ในชื่อ ลาวคยอง ลาวทอง รับบทโดย ยอโน(ของพี่ป้าใหม่) ในชื่อ ลาวโน สร้อยทอง รับบทโดย ชอนเชียง(ของท่านเฝ้ามอง) ในชื่อ สร้อยเชียง (ลำดับอาจไม่ตรงกะนิทานพื้นบ้าน...เพราะมันไม่มีสาระไง 555+...จากโรสและท่านรักฯ) หลังจากขุนบกได้ร่ำเรียนศิลปะการต่อสู้ร่วมทั้งเรื่องเวทมนต์ เขาก็พาตัวเองออกมาจากเกาะแก้วพิศดาร เพื่อตามหาบางสิ่งบางอย่างในชีวิตที่คิดว่าขาดหายไปหายไป ขุนบก..ยังคงเดินทางตามเส้นทางเรื่อยๆ ผ่านป่าหิมพาต์น ผ่านหุบเขากินคน จนมาหยุดอยู่ที่สระอโนดาต เขาต้องหยุดชะงักเพราะเสียงร้องเพลงจากหญิงสาวที่ลงเล่นน้ำในสระ ขุนบกจึงแอบมองโดยไม่ให้นางรู้ตัว ขณะเดียวกันนางพิมพิฮยางที่กำลังเพลิดเพลินกับความสวยงามของธรรมชาติรอบๆตัวและน้ำในสระอโนดาต ก็หารู้ไม่ว่ามีสายตาคู้นึงแอบมองนางอยู่ ขุนบก..ที่กำลังตื่นเต้นกับแผ่น หลังอันสวยงาม ยังคงแอบอยู่หลังพุ่มไม้ด้วยกลัวว่านางจะประหม่าเมื่อเจอตน แต่เพราะความกลัวว่านางจะรู้ตัวจึงก้าวถ่อยหลังไปจนตนเองเหยียบกิ่งไม้จนเกิดเสียง พิมพิฮยางรู้ตัวว่าตนไม่ได้อยู่เพียงลำพัง นางจึงร้องออกมาด้วยความตกใจ...ขุนบกจึงต้องใช้วิชาตัวเบาป่ายปีนไปหลบไปบนต้นไม้ พิพิมฮยางรีบจัดแจงใส่เสื้อผ้าตนเอง เพื่อจะออกไปจากสระอโนดาตระหว่างที่พิมพิฮยางจะออกไปจากสระอโนดาตนั้นเอง ก็มีมือหนึ่งคว้านางไว้จนตัวนางหันมา(คุ้นๆเหมือนฉาก5เนียงอิอิ) นางหันมาแล้วพบกับชายรูปงามแต่ก็รู้สึกตกใจ จึงถามเขาผู้นั้นออกไป “นี่ท่านจะทำอะไร” ขุนบกได้เห็นน่านางใกล้ๆหัวใจถึงกับละลาย คำถามนั้นเหมือนดึงเขาออกจากพวัง”เจ้าอย่าเพิ่งขยับนะ”ว่าแล้วขุนบกจึงดึงนางเข้ามาไว้ในอ้อมอกเพราะมีสาเหตุบางอย่าง พิมพิฮยางตกใจกับการกระทำของเขาเป็นอย่างมาก นางจะพูดขึ้น..แต่เขาก็ใช้มือปิดปากนางไว้ และหันไปร่ายเวทมนต์กับงูที่แผ่แม่เบี้ยอยู่ใกล้ๆคนทั้งสอง พิมพิฮยางหันไปเจองูก็รู้สึกตกใจเป็นอย่างมาก ไม่นานงูตัวนั้นก็เลื้อยหนีไป ขุนบกหันมาที่พิมพิฮยาง เขาค่อยๆคลายวงแขนออก ”เจ้าปลอดภัยแล้ว..แม่นางเจ็บตรงไหนรึไม่” พิมพิฮยางค่อยๆตอบออกไป "ข้า..ไม่เป็นอะไรแล้วคะท่าน......?” ขุนบกบอกชื่อตนเอง “ข้าชื่อขุนบกแล้วแม่นาง” “ข้าพิมพิฮยาง” ขุนบกถามนางออกไปด้วยความสงสัย “เหตุใดแม่นางจึงมาที่แบบนี้คนเดียว ให้ข้าไปส่งเจ้าที่บ้านนะพิมพิฮยาง” ยุนบกกล่าวพรางผายมือไปยังม้าสีหมอกที่วิ่งเข้ามาด้วยความแสนรู้ พิมพิฮยางยังคงรู้สึกตกใจกับเหตุการณ์เมื่อครู่จึงยอมเดิมตามไปที่ม้าอย่างว่าง่าย ขุนบกช่วยอุ้มนางขึ้นบนหลังม้า แล้วพาขี่ไปยังบ้านของนาง ระหว่างที่ทั้งสองควบม้าผ่านหุบเขาเร้นรัก (โบลกแบล็ก) ก็ต้องเจอกับกลุ่มคาราวานของโจรป่าที่คอยดักปล้นทรัพทสิน เมื่อขุนโจรเห็นพิมพิฮยาง ต่างก็พากันตกตะลึงในความงาม จึงต้องการทั้งทรัพย์สิน และหญิงสาว เหล่าสมุนโจรจึงกระจายวงล้อมล้อมขุนบกและพิมพิฮยางเอาไว้ แต่ขุนบกมิได้แสดงอาการเกรงกลัวใดๆ ค่อยๆชักดาบฟ้าฟื้นออกจากฝักแล้วกวัดแกว่งกลางอากาศเพื่อข่มขวัญศัตรู เหล่าสมุนโจรกรูกันเข้ามาหมายเอาชีวิตขุนบก แต่ฝีมือไหนเลยจะสู้ยอดฝีมืออย่างขุนบกได้ แต่เหล่าสมุนโจรที่มีเป็นกองร้อย ก็มากเกินกำลังของขุนบก ขุนบกยกดาบขึ้นมาพนมไว้แล้วร่ายอาคมที่ได้ร่ำเรียนมา ไม่นานกุมารทองคู่ใจก็ปรากฎกายขึ้น พร้อมๆกับความตกตะลึงของบรรดาโจรทั้งหลายร่วมทั้ง พิมพิฮยางที่นั่งอยู่เบื้องหน้าขุนบก กุมารทองแสดงฤทธิ์เดชโดยเรียกลมพายุหอบใหญ่มาพัดกองคาราวานโจรแตกกระเจิงไปคนละทิศคนละทาง ตอนนี้เหลือเพียงหัวหน้าโจรที่พอจะมีวิชาอาคมอยู่บ้าง จึงเสกควายธนูตัวมหึมา แต่ด้วยความที่อาคมที่ขุนบกได้เรียนมานั่นแกร่งกล้านักขุนบกเลยเสกให้กุมารทองมีขนาดใหญ่กว่าควายธนูให้ไปนั่งอยู่บนหลังพาควบจนควายธนูหนีไป หัวหน้าโจรไม่รู้หนทางในการเอาตัวรอดในครั้งนี้ เพราะฝ่ายตรงข้ามแข่งแกร่งกว่าตนมากนักจึงควักมีดอาคมและขว้างไปที่ขุนบกหวังจะเอาชีวิต ม้าสีหมอกคู่ใจขุนบกเห็นเข้าดังนั้นมันจึงยกข้าหน้าขึ้นกลางอากาศเพื่อขว้างมีดที่จะทำร้ายเจ้านายของตน แต่ใบมีดก็ปักเข้ากับลำตัวของม้าสีหมอก ขุนบกเห็นเช่นนั้นจึงใช้ดาบฟ้าฟื้นขวางสวนไปและดาบนั้นก็ปักเข้ากลางลำตัวของหัวหน้าโจรเข้าอย่างจังชายผู้เสียชีวิตทันที ด้านขุนบกและพิมพิฮยางพากันพลัดตกจากหลังม้า ขุนบกเอาร่างตนเองรองรับพิมพิฮยางไว้ ด้วยความบังเอิญแรงพลัดตกทำให้หน้าของคนทั้งคู่ชนกันเข้าโดยไม่ได้ตั้งใจ พิมพิฮยางตกใจเป็นอย่างมากเมื่อริมฝีปากตนได้สัมผัสกับริมฝีปากของบุรุษเป็นครั้งแรก นางรู้สึกเขินอายเป็นอย่างมากและเมื่อคิดได้ว่าตัวนางเองกำลังทับเขาอยู่จึงรีบผละออกมา ขุนบกเมื่อได้สติจึงถามนางออกไปด้วยความห่วงใย “เจ้าเจ็บตรงไหนหรือไม่” พิมพิฮยางรู้สึกได้ถึงความห่วงใยจากดวงตาคู่นั้น นางจึงตอบออกไปเพื่อความสบายใจของเขา “ข้าไม่เป็นอะไรแล้วข้าเป็นหนี้ชีวิตของท่านอีกครั้ง..ขอบคุณท่านมากนะคะช่างเขียน (เฮ้ย!ไม่ใช่ๆๆ) ขุนบก” ขุนบกเมื่อเห็นว่านางไม่ได้เป็นอะไรจริงๆจึงรีบวิ่งเข้าไปหาม้าสีหมอกที่กำลังนอนบาดเจ็บอยู่ ระหว่างนั้นเองบัวฮยอนที่กำลังเดินเที่ยวป้าก็ได้ผ่านมาเจอคนทั้งคู่และม้าสีขาวที่นอนเจ็บอยู่และดูเหมือนว่าพวกเขาต้องการความช่วยเหลือนางจึงรีบเข้ามาหาคนทั้งคู่ทันที พิมพิฮยางรู้สึกอุ่นใจที่ได้เจอชาวบ้านในหุบเขาเร้นรักแห่งนี้ บัวฮยอนเอ่ยถามนางออกไปทันที “แม่นางและสามีเป็นอะไรหรือไม่” พิมพิฮยางได้ยินเช่นนั้นก็รู้สึกตกใจจึงรีบแก้ต่างออกไป “ข้ากับเขาเราไม่ใช่...” พิมพิฮยางพูดได้แค่นั้นขุนบกที่กำลังดูม้าสีหมอกก็ขัดขึ้นมา “แม่นางพอจะมีที่ให้ม้าของข้าได้พักพิงรึไม่” บัวฮยอนเพิ่งจะได้มองหน้าเขาชัดๆก็รู้สึกนึกรักขึ้นมาทันทีและตอบออกไปตะกุกตะกัก “เออ..พอดีหมู่บ้านของเราอยู่ไม่ไกลจากที่นี้สักเท่าไหร่ถ้ายังไงเชิญท่านทั้งสองตามข้ามาส่วนม้าของท่านไว้ข้าจะให้คนของพ่อของข้ามาช่วยมันเอง” ทั้งขุนบกและพิมพิฮยางต่างก็พากันเดินตามบัวฮยอนไปในหมู่บ้านทันที --- จบตอนแรก --- ขอกะละมังใจด้วยนะคะ..ชอบไม่ชอบวิจารณ์ได้ตามบายค่า ................................................................................   โดย: ขุนบกแสนสะท้าน.... IP: 125.27.152.75 21 กุมภาพันธ์ 2553 22:16:31 น.

เจิม..ๆๆๆ(รึป่าวไม่รู้) ขอให้ฟิคนี้อยู่กะห้องนี้ไปนานๆ.. ไม่โดนคนอ่านบ่น...สาธุ อิอิอิ   โดย: Rosaline IP: 125.27.152.75 21 กุมภาพันธ์ 2553 22:30:37 น.

ดี ดี เอาอีกเยอะๆ แปะ แปะ   โดย: ตกหล่น IP: 203.144.144.165 21 กุมภาพันธ์ 2553 22:34:12 น.

555 ท่านโรสถูกจายข้าน้อยหลาย แค่ชื่อตัวละครก็ขำก๊ากแล้วท่าน ลาวคยอง ลาวโน สร้อยเซียง 55 ไม่รู้จะจิ้นหน้าขุนบกยังงัย งั้นตอนนี้ขอจิ้นหน้าขุนบกเป็นขุนเท่งก่อนได้ปะ 555555 ล้อเล่นนะท่าน ภาคนี้พิศดารดี ชอบ ชอบ รอ รอ นะจ๊ะ ต่อให้ไว ให้ว่องน้า ^_^ อะ เอากะละมังใจไปหนึ่งใบ สู้ สู้ ปล.ศิษย์พี่รัก งานเข้าแล้วววววว ...หายไปไหนทั้งวันเนี่ยปล่อยให้รอสองวันแล้วน๊า T T   โดย: ไม้หมอน IP: 203.144.144.165 21 กุมภาพันธ์ 2553 22:46:13 น.

โว้ว!!ขุนบก นี่เจ้าชู้แน่นอน ข้าขอเดา อิอิ   โดย: Post Modern Girl IP: 114.128.34.81 21 กุมภาพันธ์ 2553 22:47:28 น.

แวะเข้ามาอีกรอบ เจอฟิคใหม่เลย ท่าทางจะสนุกไม่ใช่น้อยแล้วจะติดตามตอนต่อไปนะจ๊ะ แต่ขอบ่นนิดนะ ท่านโรส อ่านยากมากเลย ตาลายไปหมด (เอ... หรือจะแก่ซะแล้วเรา ) ยังไงก็ขอบคุณมากมากเลยนะจ๊ะ   โดย: mai.ka IP: 222.123.160.140 21 กุมภาพันธ์ 2553 23:36:15 น.

สนุกดีนะเนี้ยยยยยยย   โดย: kkk IP: 114.128.38.148 21 กุมภาพันธ์ 2553 23:56:31 น.

แค่เริ่มก้อสนุกแล้ว ขอเป็นกำลังใจให้ทีมแต่งน่ะขอรับ หนุกดี 555   โดย: yunhyang IP: 115.67.44.201 22 กุมภาพันธ์ 2553 0:28:09 น.

ท่านใดที่ต้องการสาระจากฟิคนี้...เราทั้งคู่ขอบอกก่อนที่จะเริ่มอ่านกันว่า ”มันไม่มี..อิอิอิ” ใครต้องการสาระต้องขออภัย เรื่องนี้...เราทั้งสองดัดแปลงทุกๆอย่างทั้งวรรณกรรมพื้นบ้านรวมทั้งชื่อตัวละครและขอรวมมิตรชื่อสถานที่ไว้ในนี้ด้วย ขุนแผน รับบทโดย ยุนบก ในชื่อ ขุนบก พิมพิลาไล(วรรณทอง)รับบทโดย จองฮยาง ในชื่อ พิมพิฮยาง บัวคลี่ รับบทโดย ซอฮยอน(ของยามสาฯ) ในชื่อ บัวฮยอน แก้วกิริยา รับบทโดย คยองมี(ของOG) ในชื่อ ลาวคยอง ลาวทอง รับบทโดย ยอโน(ของพี่ป้าใหม่) ในชื่อ ลาวโน สร้อยทอง รับบทโดย ชอนเชียง(ของท่านเฝ้ามอง) ในชื่อ สร้อยเชียง (ลำดับอาจไม่ตรงกะนิทานพื้นบ้าน...เพราะมันไม่มีสาระไง 555+...จากโรสและท่านรักฯ) ***** หลังจากขุนบกได้ร่ำเรียนศิลปะการต่อสู้ร่วมทั้งเรื่องเวทมนต์ เขาก็พาตัวเองออกมาจากเกาะแก้วพิศดาร เพื่อตามหาบางสิ่งบางอย่างในชีวิตที่คิดว่าขาดหายไปหายไป ขุนบก..ยังคงเดินทางตามเส้นทางเรื่อยๆ ผ่านป่าหิมพานต์ผ่านหุบเขากินคน จนมาหยุดอยู่ที่สระอโนดาต เขาต้องหยุดชะงักเพราะเสียงร้องเพลงจากหญิงสาวที่ลงเล่นน้ำในสระ ขุนบกจึงแอบมองโดยไม่ให้นางรู้ตัว ขณะเดียวกันนางพิมพิฮยางที่กำลังเพลิดเพลินกับความสวยงาม ของธรรมชาติรอบๆตัวและน้ำในสระอโนดาต ก็หารู้ไม่ว่ามีสายตาคู่นึงแอบมองนางอยู่ ขุนบก..ที่กำลังตื่นเต้นกับแผ่นหลังอันสวยงาม ยังคงแอบอยู่หลังพุ่มไม้ด้วยกลัวว่านางจะประหม่าเมื่อเจอตน แต่เพราะความกลัวว่านางจะรู้ตัว จึงก้าวถอยหลังไปจนตนเองเหยียบกิ่งไม้จนเกิดเสียง พิมพิฮยางรู้ตัวว่าตนไม่ได้อยู่เพียงลำพัง นางจึงร้องออกมาด้วยความตกใจ... ขุนบกจึงต้องใช้วิชาตัวเบาป่ายปีนไปหลบไปบนต้นไม้ พิมพิฮยางรีบจัดแจงใส่เสื้อผ้าตนเอง เพื่อจะออกไปจากสระอโนดาต ระหว่างที่พิมพิฮยางจะออกไปจากสระอโนดาตนั้นเอง ก็มีมือหนึ่งคว้านางไว้จนตัวนางหันมา(คุ้นๆเหมือนฉาก5เนียงอิอิ) นางหันมาแล้วพบกับชายรูปงามแต่ก็รู้สึกตกใจ จึงถามเขาผู้นั้นออกไป “นี่ท่านจะทำอะไร” ขุนบกได้เห็นหน้านางใกล้ๆหัวใจถึงกับละลาย คำถามนั้นเหมือนดึงเขาออกจากภวังค์ ”เจ้าอย่าเพิ่งขยับนะ” ว่าแล้วขุนบกจึงดึงนางเข้ามาไว้ในอ้อมอกเพราะมีสาเหตุบางอย่าง พิมพิฮยางตกใจกับการกระทำของเขาเป็นอย่างมาก นางจะพูดขึ้น..แต่เขาก็ใช้มือปิดปากนางไว้ และหันไปร่ายเวทมนต์กับงูที่แผ่แม่เบี้ยอยู่ใกล้ๆคนทั้งสอง พิมพิฮยางหันไปเจองูก็รู้สึกตกใจเป็นอย่างมาก ไม่นานงูตัวนั้นก็เลื้อยหนีไป ขุนบกหันมาที่พิมพิฮยาง เขาค่อยๆคลายวงแขนออก ”เจ้าปลอดภัยแล้ว..แม่นางเจ็บตรงไหนรึไม่” พิมพิฮยางค่อยๆตอบออกไป "ข้า..ไม่เป็นอะไรแล้วคะท่าน......?” ขุนบกบอกชื่อตนเอง “ข้าชื่อขุนบกแล้วแม่นาง” “ข้าพิมพิฮยาง” ขุนบกถามนางออกไปด้วยความสงสัย “เหตุใดแม่นางจึงมาที่แบบนี้คนเดียว ให้ข้าไปส่งเจ้าที่บ้านนะพิมพิฮยาง” ยุนบกกล่าวพรางผายมือไปยังม้าสีหมอกที่วิ่งเข้ามาด้วยความแสนรู้ พิมพิฮยางยังคงรู้สึกตกใจกับเหตุการณ์เมื่อครู่จึงยอมเดินตามไปที่ม้าอย่างว่าง่าย ขุนบกช่วยอุ้มนางขึ้นบนหลังม้า แล้วพาขี่ไปยังบ้านของนาง ระหว่างที่ทั้งสองควบม้าผ่านหุบเขาเร้นรัก (โบลกแบล็ก) ก็ต้องเจอกับกลุ่มคาราวานของโจรป่าที่คอยดักปล้นทรัพทสิน เมื่อขุนโจรเห็นพิมพิฮยาง ต่างก็พากันตกตะลึงในความงาม จึงต้องการทั้งทรัพย์สิน และหญิงสาว เหล่าสมุนโจรจึงกระจายวงล้อมล้อมขุนบกและพิมพิฮยางเอาไว้ แต่ขุนบกมิได้แสดงอาการเกรงกลัวใดๆ ค่อยๆชักดาบฟ้าฟื้นออกจากฝัก แล้วกวัดแกว่งกลางอากาศเพื่อข่มขวัญศัตรู เหล่าสมุนโจรกรูกันเข้ามาหมายเอาชีวิตขุนบก แต่ฝีมือไหนเลยจะสู้ยอดฝีมืออย่างขุนบกได้ แต่เหล่าสมุนโจรที่มีเป็นกองร้อย ก็มากเกินกำลังของขุนบก ขุนบกยกดาบขึ้นมาพนมไว้แล้วร่ายอาคมที่ได้ร่ำเรียนมา ไม่นานกุมารทองคู่ใจก็ปรากฎกายขึ้น พร้อมๆกับความตกตะลึงของบรรดาโจรทั้งหลาย รวมทั้ง พิมพิฮยางที่นั่งอยู่เบื้องหน้าขุนบก กุมารทองแสดงฤทธิ์เดชโดยเรียกลมพายุหอบใหญ่มาพัดกองคาราวานโจรแตกกระเจิงไปคนละทิศคนละทาง ตอนนี้เหลือเพียงหัวหน้าโจรที่พอจะมีวิชาอาคมอยู่บ้าง จึงเสกควายธนูตัวมหึมา แต่ด้วยความที่อาคมที่ขุนบกได้เรียนมานั่นแกร่งกล้านักขุนบกเลยเสกให้กุมารทองมีขนาดใหญ่กว่าควายธนูให้ไปนั่งอยู่บนหลังพาควบจนควายธนูหนีไป หัวหน้าโจรไม่รู้หนทางในการเอาตัวรอดในครั้งนี้ เพราะฝ่ายตรงข้ามแข่งแกร่งกว่าตนมากนัก จึงควักมีดอาคมและขว้างไปที่ขุนบกหวังจะเอาชีวิต ม้าสีหมอกคู่ใจขุนบกเห็นเข้าดังนั้นมันจึงยกข้าหน้าขึ้นกลางอากาศเพื่อขว้างมีดที่จะทำร้ายเจ้านายของตน แต่ใบมีดก็ปักเข้ากับลำตัวของม้าสีหมอก ขุนบกเห็นเช่นนั้นจึงใช้ดาบฟ้าฟื้นขวางสวนไปและดาบนั้นก็ปักเข้ากลางลำตัวของหัวหน้าโจรเข้าอย่างจังชายผู้นั้นเสียชีวิตทันที ด้านขุนบกและพิมพิฮยางพากันพลัดตกจากหลังม้า ขุนบกเอาร่างตนเองรองรับพิมพิฮยางไว้ ด้วยความบังเอิญแรงพลัดตกทำให้หน้าของคนทั้งคู่ชนกันเข้าโดยไม่ได้ตั้งใจ พิมพิฮยางตกใจเป็นอย่างมากเมื่อริมฝีปากตนได้สัมผัสกับริมฝีปากของบุรุษเป็นครั้งแรก นางรู้สึกเขินอายเป็นอย่างมากและเมื่อคิดได้ว่าตัวนางเองกำลังทับเขาอยู่จึงรีบผละออกมา ขุนบกเมื่อได้สติจึงถามนางออกไปด้วยความห่วงใย “เจ้าเจ็บตรงไหนหรือไม่” พิมพิฮยางรู้สึกได้ถึงความห่วงใยจากดวงตาคู่นั้น นางจึงตอบออกไปเพื่อความสบายใจของเขา “ข้าไม่เป็นอะไรแล้วข้าเป็นหนี้ชีวิตของท่านอีกครั้ง..ขอบคุณท่านมากนะคะช่างเขียน (เฮ้ย!ไม่ใช่ๆๆ) ขุนบก” ขุนบกเมื่อเห็นว่านางไม่ได้เป็นอะไรจริงๆจึงรีบวิ่งเข้าไปหาม้าสีหมอกที่กำลังนอนบาดเจ็บอยู่ ระหว่างนั้นเองบัวฮยอนที่กำลังเดินเที่ยวป้าก็ได้ผ่านมาเจอคนทั้งคู่และม้าสีขาวที่นอนเจ็บอยู่ และดูเหมือนว่าพวกเขาต้องการความช่วยเหลือนางจึงรีบเข้ามาหาคนทั้งคู่ทันที พิมพิฮยางรู้สึกอุ่นใจที่ได้เจอชาวบ้านในหุบเขาเร้นรักแห่งนี้ บัวฮยอนเอ่ยถามนางออกไปทันที “แม่นางและสามีเป็นอะไรหรือไม่” พิมพิฮยางได้ยินเช่นนั้นก็รู้สึกตกใจจึงรีบแก้ต่างออไป “ข้ากับเขาเราไม่ใช่...” พิมพิฮยางพูดได้แค่นั้นขุนบกที่กำลังดูม้าสีหมอกก็ขัดขึ้นมา “แม่นางพอจะมีที่ให้ม้าของข้าได้พักพิงรึไม่” บัวฮยอนเพิ่งจะได้มองหน้าเขาชัดๆก็รู้สึกนึกรักขึ้นมาทันทีและตอบออกไปตะกุกตะกัก “เออ..พอดีหมู่บ้านของเราอยู่ไม่ไกลจากที่นี้สักเท่าไหร่ถ้ายังไงเชิญท่านทั้งสองตามข้ามา ส่วนม้าของท่านไว้ข้าจะให้คนของพ่อของข้ามาช่วยมันเอง” ทั้งขุนบกและพิมพิฮยางต่างก็พากันเดินตามบัวฮยอนไปในหมู่บ้านทันที --- จบตอนแรก --- ขอกะละมังใจด้วยนะคะ..ชอบไม่ชอบวิจารณ์ได้ตามบายค่า ................................................................................ โดย: ขุนบกแสนสะท้าน.... IP: 125.27.152.75 วันที่: 21 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:22:16:31 น.   โดย: สุเกียง IP: 125.24.103.148 22 กุมภาพันธ์ 2553 0:39:36 น.

อ่ะ ขออภัยที่มาก๊อปให้ตัวเองอ่านอีกที เพราะท่าทางจะสนุก เลยขอเว้นช่วงไฟให้อ่านแล้วไม่ตาลาย รออ่านของช่างเขียนทั้งสองตอนต่อไปอยู่ค่ะ ขอบคุณที่ได้อ่านนิยายก่อนนิทรา จะไปฝันต่อนะคะ แมห..บกและฮยางภาคนี้ กลายเป็นขุนแผนแสนสะท้าน ไปซะแล้ว อิอิ... ไม่อยากให้พิมพิฮยาง ภาคนี้เจอขุนช้างเล้ยยยย.. แค่ขุนบก จอมเจ้าชู้ก็ทำพิมพิฮยางเศร้าแล้ว ยังจะมาเจอ ขุนช้าง ฉบับดั้งเดิมเข้าให้ ฮยางอา คงใจสลายน่าดูเน๊อะ ราตรีสวัสดค่ะ   โดย: สุเกียง IP: 125.24.103.148 22 กุมภาพันธ์ 2553 0:48:15 น.

แป๊งๆๆๆๆๆๆ.....ผ่างๆๆๆๆๆ..... ...หวัดดี มิตรรักแฟนฟิค ทุกๆท่าน... วันนี้เป็นวันฤกษ์ดี ที่ท่านโรสและข้าน้อยได้เปิดตัวฟิคกลิ่นอายแบบไทยๆ ภาคพิสดาร " ขุนบกแสนสะท้าน " ขอบคุณมิตรรักแฟนฟิคทุกท่าน ที่ให้การสนับสนุนนะขอร้าบบบ... จิงๆแล้วฟิคนี้ต้องยกเครดิตให้ท่านโรส 99.99% เพราะข้าน้อยเอง มีส่วนร่วมแค่กระผีกเดียว ...จิงๆนะ... ขอบคุณทุกกาละมังใจนะขอร้าบบบบบบ ( เอ๊า... เด๋วหน้าม้าทั้งหลาย..ไม้หมอนและทีมงาน..มารับเงินค่าจ้างเชียร์หลังเวทีด้วยนะ...มาช้าอดนะ..จาบอกให่... )   โดย: รัก..2มุน..หมดใจ IP: 114.128.52.119 22 กุมภาพันธ์ 2553 1:12:23 น.

ขอบคุณท่านสุเกียงขอรับ ที่ช่วยพิมพ์เรียบเรียงใหม่ ให้อ่านง่าย สบายตา แถมยังช่วยพิสูจน์อักษรให้ด้วยนะขอรับ คารวะ 3 จอกนะขอร้าบบบบบบ   โดย: รัก..2มุน..หมดใจ IP: 114.128.52.119 22 กุมภาพันธ์ 2553 1:16:17 น.

โรส มาต่อตอนต่อไปไวๆเน่อ จะรออ่านนะจ๊ะ ขอบคุณหลายๆเด้อ   โดย: tanjang IP: 203.144.144.165 22 กุมภาพันธ์ 2553 2:58:22 น.

มีเรื่องสนุกให้ตามอ่านแล้ว.. ชะโย .. แต่แม่นางชอนเซียงของข้าน้อยไปเกี่ยวข้องด้วยยังไงอะคะนี่.. สร้อยเซียง อิ อิ อิ.. รอติดตามอ่านอยู่นะคะ ร่วมเป็นอีก 1 แรงเชียร์ เอ้า.. สู้ ๆ อยู่แล้ว ท่านอารัก..(ที่น่ารักที่ซู๊ดของข้าน้อย(รึป่าวไม่รุ)) & ท่านโรส   โดย: เฝ้ามอง IP: 110.164.141.37 22 กุมภาพันธ์ 2553 9:47:43 น.

ขุนบกนี่ปิ๊งสาว 2 คน พร้อมกันเลยเหรอ ท่านโรส & ท่านรัก 2 มุน ของท่านนี่แรงจิงๆๆข้าขอเป็นกำลังใจให้ท่าน ทั้ง 2 ค่ะ   โดย: บกน้อย IP: 58.136.8.163 22 กุมภาพันธ์ 2553 10:17:08 น.

โรสขอแก้ไขชื่อตัวละครนิสนึงนะพิมผิดอ่า ขุนแผน รับบทโดย ยุนบก ในชื่อ ขุนบก พิมพิลาไล(วรรณทอง)รับบทโดย จองฮยาง ในชื่อ พิมพิฮยาง บัวคลี่ รับบทโดย ซอฮยอน(ของยามสาฯ) ในชื่อ บัวฮยอน แก้วกิริยา รับบทโดย คยองมี(ของOG) ในชื่อ แก้วคยอง ลาวทอง รับบทโดย ยอโน(ของพี่ป้าใหม่) ในชื่อ ลาวโน สร้อยทอง รับบทโดย ชอนเชียง(ของท่านเฝ้ามอง) ใน ชื่อ สร้อยเชียง ........................................................................... ป.ล วันนี้จะกลับมาลงอีกตอนนะ..อิอิ   โดย: Rosaline IP: 10.1.4.163, 203.158.223.9 22 กุมภาพันธ์ 2553 10:35:31 น.

เอิ่มมม..... อย่างฮาอ่ะ 5555 ขุนบก พิมพิฮยาง มาต่อๆ   โดย: หลวงแพ่ง IP: 119.31.121.78 22 กุมภาพันธ์ 2553 11:10:26 น.

ขุนบกนี่ปิ๊งสาว 2 คน พร้อมกันเลยเหรอ ท่านโรส & ท่านรัก 2 มุน ของท่านนี่แรงจิงๆๆข้าขอเป็นกำลังใจให้ท่าน ทั้ง 2 ค่ะ ^ ^ ^ ^ ^ 555 ท่านบกน้อย...ท่านเข้าใจผิดแล้วล่ะ ท่านมองขุนบกในแง่ร้ายเกินไป ขุนบกเหรอจะปิ๊งสาว 2คน พร้อมกัน ดูลิสท์ข้างบนนะท่าน... 555   โดย: รัก..2มุน..หมดใจ IP: 114.128.52.119 22 กุมภาพันธ์ 2553 11:58:08 น.

อ่านแค่ชื่อก็ฮาแล้วขอรับท่านโรส ท่านรัก เดี๋ยวแว๊บไปอ่านก่อนนะขอรับ   โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.100 22 กุมภาพันธ์ 2553 16:02:50 น.

ได้บรรยากาศไทย ดีจริงๆขอร้าบบท่านโรส ศิษย์พี่รัก 555 สนุกมากขอรับ ยำให้ครบทุกรสชาดเลยนะขอรับ 55 ขุนบก แค่ชื่อก้แมนมากแล้ว แถมยังเก่งอาคมอีก   โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.100 22 กุมภาพันธ์ 2553 16:12:22 น.

ท่านโรสท่านบอกข้าว่าจะมาลงตอนที่ 2 ข้าหละเข้าเฝ้าท่าน ท่านแกล้งข้านี่นา เด๊วข้าจะเสกผู้ชายหล่อๆๆ เข้าท้องท่านคืนนี้ เอ๊ะหรือว่าข้า จะ เสก แม่นาง จอง ฮยาง ดีท่านเพราะข้ารู้ว่าท่านชอบ   โดย: บกน้อย IP: 58.136.8.163 22 กุมภาพันธ์ 2553 16:14:01 น.

เอ๊า.... เป็นแรงใจ แรงเชียร์ นะท่านโรส กะท่านรัก (^-^)   โดย: skool IP: 10.99.1.56, 10.96.253.226, 58.137.129.220 22 กุมภาพันธ์ 2553 16:46:39 น.

ขอบคุณท่านโรสและท่านรักมากนะคะ เวอร์ชั่นนี้อ่านสนุก น่าีรักดีค่ะ เป็นกำลังใจให้แต่งต่อไปได้อย่างราบรื่น สมองแล่น ปื้ด..ปื้ดนะคะ ขอบคุณท่านสุเกียงด้วยนะคะ ตาข้าน้อยเกือบเขไปแล้ว ถ้าไม่ได้ท่านมาช่วยไว้   โดย: haewonny IP: 125.24.153.145 22 กุมภาพันธ์ 2553 19:00:20 น.

น่าติดตาม ขอบคุณมาก ท่านโรสเป็นหลัก ท่านรักช่วยเติม ถ้าท่าน oui ช่วยส่งเสริม ติดเรทกระฉูดแน่...555   โดย: ppp IP: 115.67.124.139 22 กุมภาพันธ์ 2553 19:16:30 น.

เข็ดแล้วจ้า แค่นี้ก็ไม่ไหวแย้ว   โดย: oui IP: 203.144.144.164 22 กุมภาพันธ์ 2553 19:25:41 น.

อืม ..ขุนบกน่าจะเป่าปี่ ตีกระบอง แล้วก็ฟาดผีเสื้อสมุทรและงาบนางเงือกน้อย แห่งเกาะแก้วพิศดารด้วยนะท่านมันส์พะย่ะคะ ดีนะที่ไม่ใช่เป็นท่าน จะเด็ด เดี๋ยวบกมัวแต่จะ จะอยู่นั่นไม่ได้เด็ดใครซ้ากคนเซ็งแย่เลยหุ หุ (ท่านรัก ท่านโรสขำขำ)   โดย: oui IP: 203.144.144.164 22 กุมภาพันธ์ 2553 19:30:41 น.

แวะมาก่อน แต่ยังไม่ได้อ่าน อิอิ ขอบคุณนะครับ ว่าแต่ แต่งไรกันน่ะ ...   โดย: ยามควงกะ IP: 203.144.144.164 22 กุมภาพันธ์ 2553 20:01:39 น.

น่าติดตามมากท่าน ดูจากรายชื่อสาวๆด้านบนนั่น ข้าว่าขุนบกคงเหนื่อยน่าดูทีเดียว เล่นจับเอาสาวๆทุก fic มารวมไว้ที่นี่กันหมดเนี่ย ฟู่.. เหนื่อยแทน ว่าแต่ให้ข้าช่วยไม๊ขุนบก 555 อ่า..ขอบคุณท่านสุเกียงด้วยขอรับ สำหรับการแบ่งประโยค และช่องไฟให้ใหม่ และขอฝากไว้สำหรับท่านที่ไม่ต้องการเพ่งสายตากับหน้าจอมากนัก ข้าน้อยขอแนะนำสำหรับท่านที่ใช้ IE8 นะท่าน มันมี zoom อยู่ที่ status bar ด้านล่างขวามือ ที่เป็นรูปแว่นขยายกับ % น่ะ ท่านสามารถขยายขนาดหน้าจอได้เลยนะขอรับ และสำหรับท่านที่หาไม่เจอว่าไอ้เจ้า status bar มันอยู่ตรงไหน ให้ท่านไปคลิกที่เมนู View แล้วก็ Toolbars จากนั้นให้ทำเครื่องหมายที่ Status bar นะขอรับ ด้วยความหวังดี สำหรับท่านสว.ทั้งหลาย อิอิ... รวมถึงข้าน้อยด้วยเช่นกัน สำหรับการทำงานกลางคืน ต้องใช้ zoom ช่วยแล้วเหมือนกัน 555   โดย: ยามควงกะ IP: 203.144.144.164 22 กุมภาพันธ์ 2553 20:16:21 น.

ก่อนที่จะแปะภาคต่อ...ข้าขอแถลงข่าวตรงนี้ว่าอันตัวข้านี่มิใช่ผีเสื้อ..อาจเกิดความเข้าใจอะไรผิดไปบางอย่าง ข้าน้อยขอแก้ข่าว ณ ตรงนี้ว่าเป็นดอกไม้ร้อยเปอร์เซนต์ ................................................................................ ขุนบกแสนสะท้าน...(ต่อ) ทั้งขุนบกและพิมพิฮยาง พากันเดินตามบัวฮยอนกลับไปยังหมู่บ้าน โดยมีสายตาของบัวฮยอนมองทั้งคู่ด้วยแววตาที่แอบอิจฉาอยู่ลึกๆ พิมพิฮยางรู้สึกปลอดภัยและไว้ใจชายผู้นี้มากยิ่งขึ้นแม้จะเพิ่งรู้จักกันเพียงวันเดียว พิมพิฮยางรู้สึกเขินเป็นอย่างมากเพราะขุนบกโอบแขนรอบเอวเธอตลอดเวลาที่เดินไปด้วยกัน และในบางช่วงที่นางจะสะดุดล้มขุนบกก็กระชับวงแขนให้แน่นกว่าเดิม ทางด้านนั้นบัวฮยอนก็หันกลับมาดูคนทั้งคู่เป็นระยะๆ นางมองขุนบกด้วยสายตาที่แสดงออกถึงแรงเสน่หาเพราะนางเองก็ตกหลุมรักขุนบกตั้งแต่แรกเจอแม้จะคิดว่าเขาและนางคงเป็นคู่สามีภรรยากัน ขุนบกรับรู้ถึงแววตาที่นางส่งมา เขาเองก็แอบมองบัวฮยอนกลับไปบ้างเช่นเดียวกัน เมื่อไปถึงหมู่บ้านบัวฮยอนก็พาคนทั้งคู่ไปยังบ้านพักของตน ด้านม้าสีหมอกก็ได้รับการดูแลจากชาวบ้านด้วยยาสมุนไพรได้รับการใส่ยาและเข้าเฝือกด้วยความปลอดภัย บัวฮยอนได้ให้คนของนางเตรียมห้องพักรองรับคนทั้งคู่ไว้ด้วยความที่นางคิดว่าท้งคู่คือสามีภรรยากันจึงจัดห้องเดี่ยวไว้ให้ ขุนบกส่งนางพิมพิฮยางเข้าไปพักในห้องแล้วออกมาดูอาการม้าของตนและเมื่อแน่ใจแล้วว่าม้าสีหมอกไม่มีอะไรน่าห่วงจึงคิดจะกลับไปที่ห้องพัก แต่เขาก็คิดว่านางคงไม่ยอมพักห้องเดียวกับเขาเป็นแน่ เขาจึงคิดอุบายเพื่อหาทางให้นางยอมให้เขานอนร่วมห้อง เขาเดินมาหยุดอยู่หน้าห้องร่ายมนต์บางอย่าง ไม่นานก็มีเสียงร้องของพิมพิฮยางดังออกมาจากในห้อง เขายิ้มมุมปากอย่างเจ้าเล่ห์ ก่อนจะรีบผลักประตูห้องเข้าไป พิมพิฮยางวิ่งเข้ามากอดเขาไว่แน่นนางกลัวจนตัวสั่น และบอกขุนบกว่า นางเห็นเงาดำเข้ามาในห้องตรงเข้ามาจะทำร้ายนาง ขุนบกได้ทีจึงกอดนางไว้อย่างแนบแน่น พิมพิฮยางกล่าวขึ้นด้วยความหวาดกลัว “ท่านอย่าทิ้งข้าไปไหนนะ ข้ากลัว” ขุนบกกระซิบข้างหูเพื่อให้ความมั่นใจแก่นาง “ข้าอยู่นี้แล้วเจ้าไม่ต้องกลัวอะไรทั้งสิ้น” เมื่ออยู่ในวงแขนเขาแล้วนางรู้สึกได้ถึงความปลอดภัย พิมพิฮยางผละตัวออกจากเขา ขุนบกจึงเชยคางนางขึ้น มองด้วยสายตาที่สื่อความในใจอย่างชัดเจน ขุนบกจึงค่อยๆเลื่อนหน้าไปใกล้ๆริมฝีปากของนาง แต่แล้วก็เปลี่ยนใจ สัมผัสด้วยปลายจมูกแผ่วเบาที่หน้าผาก เพราะเข้ายังไม่แน่ใจว่านางจะมีใจตรงกับเขาหรือไม่เขาจึงไม่กล้าทำอะไรที่เกินเลย ด้านพิมพิฮยางก็รู้สึกขวยเขินกับการกระทำของชายหนุ่มแต่ทุกครั้งที่นางสบตากับเขาก็เหมือนกับนางถูกสะกดและไม่สามารถโต้ตอบอะไรได้เลย ขุนบกค่อยๆพูดขึ้น “เจ้านอนเถอะนะ ข้าจะคอยเฝ้าภัยอันตรายให้เจ้าเอง” ขุนบกกล่าวจบก็เดินออกมาจากนาง เดินดับเทียนรอบห้อง แล้วนั่งอยู่ตรงหน้าประตู พิมพิฮยางรู้สึกอุ่นใจเพราะมองไปก็เห็นเขาอยู่ไม่ไกลจากนางนัก นางจึงค่อยๆนอนลงบนฝูกอย่างสบายใจแล้วเข้าสู่ห้วงนิทรา ค่ำคืนของความเหนื่อยล้ากำลังผ่านไป ลมเย็นพัดวูบมากระทบร่างของพิมพิฮยางเข้ากลางดึก ทำให้นางตกใจตื่น นางลุกขึ้นนั่งแล้วเห็นขุนบกนั่งกอดตัวเองหลับไปอยู่หน้าประตูภายใต้ความมืดมิดที่มีเพียงแสงจากพระจันทร์ด้านนอกที่สาดเข้ามา นางรู้สึกตื้นตันใจและเห็นใจเขาเป็นอย่างมากคงจะหนาวมากสินะ คิดได้เช่นนั้นนางจึงลุกขึ้นไปปลุกเขา "ท่านคะ" ขุนบกงัวเงียตื่นขึ้นคิดได้ว่าตนเผลอหลับไป พิมพิฮยางกล่าวต่อไป "ไปนอนที่ฝูกด้วยกันก็ได้นะคะ" ขุนบกลุกขึ้นเดินตามนางไปเพราะตัวเขาก็ทั้งหนาวและเพลียมาก แล้วล้มตัวลงนอนข้างๆนางโดยเว้นระยะห่างตามความเหมาะสม ทั้งคู่หลับไปเพราะความเหนื่อยล้า เข้าสู่เวลากลางคืนที่หนาวเย็นคนทั้งสองต่างขยับเข้าหากันเพื่อหาความอบอุ่นในกันและกันขุนบกกอดนางไว้ในอ้อมแขน ใบหน้าพิมพิฮยางเองก็ซบอยู่บนไหล่ของเขาแล้วทั้งคู่เข้าสู่ห่วงนิทราอันยาวนานในค่ำคืนนี้ไปด้วยกัน ................................................................................ ป.ล หากท่านใดมีความสงสัยในความสัมพันธ์ของคนทั้งคู่ ที่เพิ่งรู้จักกันได้วันเดียวแต่ทำไมกล้าจุ๊บกล้ากอดกัน ใครคิดเช่นนั้นเลิกคิดได้เลย..เพราะบอกไปแล้วว่าไร้ซึ่งสาระ เราทั้งสองแต่งขึ้นจากความพอใจล้วนๆ555+ อย่าคิดมากๆ จิ้นกันวันละนิดจิตแจ่มใส อิอิอิ   โดย: Rosaline&รัก..2มุน..หมดใจ IP: 125.27.141.136 22 กุมภาพันธ์ 2553 21:05:01 น.

มาเจิมก่อนเลย   โดย: ยามควงกะ IP: 203.144.144.164 22 กุมภาพันธ์ 2553 21:06:11 น.

สั้นไปป่าวหว่า...อิอิ ไม่เป็นไรมั้ง คนที่นี้ใจดี   โดย: Rosaline IP: 125.27.141.136 22 กุมภาพันธ์ 2553 21:13:47 น.

ชอบนะคะ น่ารักดี อ่านแล้วสนุก บกเจ้าเล่ห์ แต่ก็ถูกใจข้าน้อยนะคะ ขอบคุณท่านโรสกะท่านรักมากค่ะ   โดย: haewonny IP: 125.24.153.145 22 กุมภาพันธ์ 2553 21:32:47 น.

อ่านจบแล้วท่านโรส อย่าลืมป่าวประกาศดังๆนะว่าท่านเป็นดอกไม้ อ่ะ ข้าช่วยท่านนะ แก๊ง...แก๊ง...งงงง ท่านผอ.ขอร๊าบ ท่านอยู่ไหน มาช่วยแก้ข่าวให้ท่านโรสที เดี๋ยวท่านโรสจะขายไม่ออกนะขอรับ แก๊ง..แก๊ง...งงง โอไม๊ท่าน 555   โดย: ยามควงกะ IP: 124.122.10.147 22 กุมภาพันธ์ 2553 21:59:35 น.

555 นี้มันขุนบกจอมเจ้าชู้ตัวพ่อเลยนะเนี่ย เริ่มแรกก้อมือไม้โอบกอดเอว และส่งสายตากับอีกหนึ่งนาง ตกดึกก้อจอมวางแผนแถมมีสัมผัสหน้า โอ้ย ขุนบกจอมสะท้าน5555 "เราทั้งสองแต่งขึ้นจากความพอใจล้วนๆ555+" ข้าน้อยก้ออ่านด้วยความพอใจล้วนๆ เหมือนกานนนนน ขอร้าบ555 ขอบคุณท่านโรส กะ ขุนรัก เฮ้ยศิษย์พี่รัก2มุน มากขอรับ ยังเหลือกิ๊กอีกตั้งเยอะ ยังงัยซะก้อแบ่งๆ ให้ข้าน้อยบ้างก้อได้นะขอร้าบบบบบบบบ ฮิ้วววววววว รอ รอ นะขอรับ^_^   โดย: ไม้หมอน IP: 119.31.121.69 22 กุมภาพันธ์ 2553 22:11:35 น.

ก่อนที่จะแปะภาคต่อ...ข้าขอแถลงข่าวตรงนี้ว่า อันตัวข้านี่มิใช่ผีเสื้อ..อาจเกิดความเข้าใจอะไรผิดไปบางอย่าง ข้าน้อยขอแก้ข่าว ณ ตรงนี้ว่าเป็นดอกไม้ร้อยเปอร์เซนต์ ................................................ ข้าน้อยขอช่วยอีกหนึ่งแรงนะขอรับท่านโรส โรส โรส 555   โดย: ไม้หมอน IP: 119.31.121.69 22 กุมภาพันธ์ 2553 22:14:26 น.

ฮี่ๆๆ ขุนบกแสนสะท้านนน เจอแผ่นหลังเนียบนๆ ขาวๆ ก็สะท้านแล้วเหรอ 555   โดย: หลวงแพ่ง IP: 119.31.121.66 22 กุมภาพันธ์ 2553 22:34:00 น.

คริ คริ ฮยางได้จูจุ๊บกันแล้ว กอดกันอีก แล้วต่อไปขุนบกจาจูจุ๊บกับใครนา 55555 ว่าที่เมียอีกคนยังอยู่นอกห้องนะท่านขุน ท่านอย่าลืมนา ก๊าก............... สนุกมากขอร้าบบท่านโรส เฮียเจ้าชู้น่าดู มีแอบส่งสายตาอ่อยเหยื่อ(ฮยอน)ไว้ด้วยแฮะ 55   โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.100 22 กุมภาพันธ์ 2553 22:34:13 น.

ข้าน้อยเชื่อขอร้าบบ ว่าท่านโรสเป็นดอกไม้ 555 เอาใจซะหน่อย จะได้มาต่อเร็วๆ 55555555555 ขอบคุณศิษย์พี่รักด้วยขอร้าบบบ   โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.100 22 กุมภาพันธ์ 2553 22:40:05 น.

โรสเค้าลุ้นแทบตายให้จูบกัน แต่ดันแต่งเอาจมูกชนหน้าผาก หมดอารมณ์จิ้นเลย แต่ก็แต่งได้ดีมากนะคะ ต่อไปเอาจุ๊บเยอะๆนะ มาลงตอนต่อไปเร็วนะโรส แล้วก็จับบัวฮยอนมาเป็นภรรยาอีกคน นะ 555+   โดย: tanjang IP: 203.144.144.165 22 กุมภาพันธ์ 2553 23:10:23 น.

ลุ้นกันน่าดู ทั้งคนแต่ง ทั้งคนอ่าน ว่าแต่ ตอนหน้าขอมากกว่าอีกนะท่าน ไหนๆก็ไม่มีสาระ และตามใจคนแต่งอยู่แล้วนี่นา 555   โดย: ยามควงกะ IP: 124.121.97.139 23 กุมภาพันธ์ 2553 0:21:21 น.

มารออ่านตอนต่อไป แต่ตอนนี้ขอมาปิดห้องให้ท่านก่อนน่ะขอรับ หลับฝันดีกันทุกท่านน่ะขอรับ   โดย: yunhyang IP: 111.84.40.166 23 กุมภาพันธ์ 2553 1:35:54 น.

รุ่นพ่อแม่ ขุนไกรพลพ่าย พ่อของขุนแผน นางทองประศรี แม่ของขุนแผน ขุนศรีวิชัย พ่อของขุนช้าง นางเทพทอง แม่ของขุนช้าง พันศรโยธา พ่อของนางพิมพิลาไลย นางศรีประจัน แม่ของนางพิมพิลาไลย ..... ภรรยาของขุนแผน นางสายทอง ภรรยาคนที่สองของขุนแผน เป็นพี่เลี้ยงของนางพิมพิลาไลย นางลาวทอง ภรรยาคนที่สามของขุนแผน นางบัวคลี่ ภรรยาคนที่สี่ของขุนแผน นางแก้วกิริยา ภรรยาคนที่ห้าของขุนแผน มีลูกด้วยกันคือ พลายชุมพล ... รุ่นลูก พลายชุมพล (หลวงนายฤทธิ์) ลูกชายคนเล็กของขุนแผนกับนางแก้วกิริยา นางสร้อยฟ้า ภรรยาของพลายงาม นางศรีมาลา ภรรยาของพลายงาม ....... นายบ้านแสนคำแมน พ่อของนางลาวทอง หมื่นหาญ พ่อของนางบัวคลี่ เป็นขุนโจรใหญ่ นางสร้อยทอง ธิดาพระเจ้าล้านช้าง เป็นพี่น้องกับนางสร้อยฟ้า พระพิจิตร พ่อของนางศรีมาลา นางบุษบา แม่ของนางศรีมาลา ขรัวตาจู วัดป่าเลยไลย เป็นคนเปลี่ยนชื่อให้นางพิมพิลาไลยเป็นนางวันทอง เถรขวาด   โดย: หลวงแพ่ง IP: 119.31.121.66 23 กุมภาพันธ์ 2553 2:04:21 น.

^ ^ ^ ^ ^ ^ ขอบพระคุณมากขอร้าบบบบ ท่านหลวงแพ่ง...   โดย: รัก..2มุน..หมดใจ IP: 114.128.123.38 23 กุมภาพันธ์ 2553 3:37:37 น.

ขอบคุณท่านโรส กะ ขุนรัก เฮ้ยศิษย์พี่รัก2มุน มากขอรับ ยังเหลือกิ๊กอีกตั้งเยอะ ยังงัยซะก้อแบ่งๆ ให้ข้าน้อยบ้างก้อได้นะขอร้าบบบบบบบบ ฮิ้วววววววว รอ รอ นะขอรับ^_^ โดย: ไม้หมอน .................................................................................... กิ๊กของขุนบก.. แบ่งใครไม่ไ้ด้ แต่กิ๊กของขุนรัก...กำลังรับสมัครอยู่ สนใจสมัครมั๊ยล่ะ...   โดย: รัก..2มุน..หมดใจ IP: 114.128.122.179 23 กุมภาพันธ์ 2553 7:28:09 น.

55555 ท่านโรสแถลงการณ์แล้ว ว่าท่านเป็นดอกไม้ 100 % ท่านโรสขอบคุณมากเลยท่าน ข้าไม่ได้โกรธท่านหรอก ข้าแค่เย้าท่านเล่นอ่ะ ข้าชอบตอนที่ 2 นะท่าน ขุนบก เจ้าเล่ห์มาก ข้าขอส่งกาละมังใจเชียร์ท่านโรส และท่านรัก นะค่ะ   โดย: บกน้อย IP: 58.136.8.163 23 กุมภาพันธ์ 2553 9:26:25 น.

ช่างผสมผสาน กันอย่างลงตัวจริงๆๆ ฮ่าฮ่าๆ ท่านท่านโรสและท่านรัก2มุน ทั้งคนแต่ง ทั้งคนอ่าน บ้าได้อีก คิคิ ^^   โดย: N.K IP: 192.168.5.26, 61.7.233.204 23 กุมภาพันธ์ 2553 9:30:54 น.

เจ้าชู้ได้ใจดีนะท่าน มาต่อไวไวล่ะ ชอบจังเลยไม่เอาสาระ แต่เอาใจคนอ่านเนี่ย รักท่านทั้ง2จัง   โดย: oui IP: 203.144.144.165 23 กุมภาพันธ์ 2553 12:36:43 น.

มาติดตามจิตนาการอันน่าตื่นเต้นของท่านโรส และท่านรักฯ ต่อคะ อิอิ   โดย: น้ำ และ สาวกท่านเฝ้ามอง หุหุ IP: 110.164.128.140 23 กุมภาพันธ์ 2553 13:57:26 น.

เจ้าเล่ห์มากมายเลยนะขุนบกเนี่ย แล้วให้ยุนบก เป็น ขุนบก แต่ยุนบกเป็น หญิง แล้ว ขุนบกเป็น หญิงหรือ ชาย จ๊ะท่านโรส ท่านรัก จะได้จิ้นถูก   โดย: mai.ka IP: 222.123.162.135 23 กุมภาพันธ์ 2553 18:04:50 น.

มาเกริ่นตอนต่อไปให้อยากรู้...555+ เพราะว่าเกิดเหตุรถไฟชนกัน..อิอิอิ ขบวนนึงมาจากสถานีพิมพิฮยาง..อีกขบวนมาจากสาถนีบัวฮยอน คนดึงเดินออกคนนึงเดินเข้า...ท่านขุนฯสับรางไม่ได้ใจจิงๆ   โดย: Rosaline IP: 124.157.203.16 23 กุมภาพันธ์ 2553 18:26:47 น.

อ่า.. ท่านโรสทำงี้ แล้วจะมา up เมื่อใดล่ะนิ โหดร้าย...ยยยย   โดย: ยามควงกะ IP: 203.144.144.165 23 กุมภาพันธ์ 2553 18:38:33 น.

อ๊าย เหตุการณ์ช่างร๊ายนักขอร้าบ ไอ้รถไฟชนกันนี่ ขุนบกเอ๋ย เจ้าจะรอดมั้ยเนี่ย 555 มาต่อไวๆนะขอร้าบท่านโรส ท่านศิษย์พี่รัก ^ ^   โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.100 23 กุมภาพันธ์ 2553 21:28:40 น.

แวะมาให้กำลังใจ ท่านโรส และ ท่านรัก สำหรับฟิคกลิ่นอายไทยๆนะึคะ ยังไม่ได้อ่านจ้า อ่านแล้วจะเม้นท์อีกทีนะคะ ^^ ปล. ท่านโรส จะใช้ประสบการณ์ส่วนตัวมาช่วยแต่งฟิคไหมคะ 5555555 สู้ๆค่ะ   โดย: machu pichu IP: 125.24.44.22 23 กุมภาพันธ์ 2553 21:29:42 น.

โรส... ข้าไม่อยู่หลายวัน ท่านแต่งแล้วแปะได้เลยนะ เด่วกลับมาแล้ว จะมารับงานต่อ... ปล. ขอหวานๆนะโรส   โดย: รัก..2มุน..หมดใจ IP: 114.128.48.28 24 กุมภาพันธ์ 2553 7:13:14 น.

อิอิ...ขอบคุณมาก...สำหรับฟิคของท่านพี่ทั้งหลาย.. วันนี้นั่งอ่านฟิคก่อนๆ ที่ท่านเฝ้ามอง ท่านยามสา ท่านสาวก2มุนแต่งไว้ ข้าน้อยประทับใจอย่างยิ่ง ยังแอบเกาหัวแกร๊กๆ..โอ้...แต่งได้..ไงเนี้ย... เป็นข้าน้อยแต่ง มันจะเป็นเรื่องเป็นราวมั้ยเนี้ย........ แต่..เห็นท่านพี่แต่งกันก็อยากแต่งบ้าง เอาแบบ ข้ามอุปสรรค... ผ่าฟันอันตรายใหญ่หลวง...ผจญการต่อสู้แย่งชิงเสร็จเร๊ยบร้อยดีกว่า..ออมแรงไว้ตักตวงความสุขในชีวิต ที่มิได้เดียวดายอีกต่อไปในทุกค่ำคืน...... ..................................................................... .....เสียงฝีเท้าม้าใกล้เข้ามา.. และเริ่มเบาลง..เมื่อถึงลานหน้าบ้านหลังน้อย..ที่เขาคุ้นเคย... ดอกไม้หลากสีสันที่เขาปลูกไว้ช่วยเพิ่มชีวิต ชีวาให้บ้านหลังนี้อย่างมาก..."เออ..หรือชีวิตและจิตใจของข้าอาจอยู่ในบ้านนี้ต่างหาก...." ยุนบกลงจากหลังม้าของเขาอย่างคล่องแคล้ว.. เขาลูบที่บ่าของมันด้วยความรัก"ขอบใจเจ้ามากนะ ที่พาข้าไปทุกๆที่.. เจ้าไปพักผ่อนได้แล้วละ" ยุนบกขยับห่อผ้าห่อใหญ่ที่อยู่บนหลัง ก่อนปล่อยม้าของเขาเดินอยู่หน้าลานกว้างหน้าบ้านอย่างอิสระ... ..เขาค่อยๆล้วงมือเขาไปในเสื้อเบาเบา.".อา..ยินดีต้อนรับเจ้าดอกไม้ดอกน้อยๆถึงบ้านใหม่ของเจ้าแล้ว.." มันถูกประคบประหงมมาอย่างดี ราวกับชีวิตน้อยๆที่จะเติบโตอยู่ที่นี้อีกหนึ่งชีวิต.. "นางจะต้องชอบเจ้าแน่ๆ"เขาแอบยิ้มให้กับดอกไม้สีน้ำเงิน เมื่อนึกถึงนาง.. " ฮยาง..ข้ากลับมาแล้ว"เขาเรียกหาหญิงที่เขาคิดถึงมาตลอดทั้งวัน...เงียบ....ไม่มีเสียงตอบใดใดจากสวรรค์.. หรือเจ้าจะโกรธข้าที่ข้ากลับมามืดป่านนี้..."ยุนบกทำคิ้วขมวดสลับซ้ายขวา..เพราะท่านอาจารย์แท้ๆชอบแกล้งเขา7วันมานี้.. ให้เขาไปเก็บสมุนไพรหายาก บนยอดเขาเจ็ดลูก เขาแทบอยากจะกลิ้งลงเขาแทนการเดิน..........เลยทีเดียว แถมยังชอบแอบขำ เมื่อเห็นเขาเดินโซซัด โซเซออกมาจากบ้านอีกด้วย "ไม่รู้ยิ้มอะไรกันนักกันหนา"เขาทำท่าครุ่นคิดนิดๆ.. ...เขาเดินเข้ามาในบ้านอย่างช้าๆและหยุดที่โต๊ะกินข้าว.. "เจ้าช่างรู้ใจข้านัก" ยุนบกยกน้ำชาอุ่นๆขึ้นดื่ม ตามด้วยหมั่นโถ3ลูก และตบท้ายด้วยเหล้าจีนหมักรสเลิศ....เขาตบเบาเบาที่หน้าท้อง.."ค่อยมีแรงหน่อย...... ...."ฮยางเจ้าอยู่ไหน.....นะ"ยุนบกก้มลงมองดูที่พื้นห้องเมื่อเห็นสิ่งหนึ่งวางเรียงราย เป็นทางยาว............. "ฮือ..กลีบดอกไม้"เจ้าเล่นอะไรอยู่น้อ..ฮยาง.....".. .......ยุนบกเดินตามเส้นทางที่กลีบดอกไม้นำทางไป....อย่างช้า..ช้า......................................................   โดย: หมาขาซ่าส์...ส์ IP: 125.24.1.70 24 กุมภาพันธ์ 2553 9:48:07 น.

อือ......กลีบดอกไม้นี่"เจ้าเล่นอะไรอยู่น้อ..ฮยาง.....".. .......ยุนบกเดินตามเส้นทางที่กลีบดอกไม้นำทางไป....อย่างช้า..ช้า...................................................... ...ยุนบกเดินมาเรื่อยๆกลีบดอกไม้หยุดที่ตรงนี้เอง เขายิ้มน้อยๆเมื่อคิดว่านางคงอยู่ในนี้...แน่นอน ...แสงไฟสลัวจากเทียนเพียงเล่มเดียวที่อยู่ในห้องนี้..เพียงพอสำหรับเขาแล้ว...กลิ่นหอมอ่อนๆจากในห้องนี้ทำให้เขารู้สึกผ่อนคลาย... ..".จองอยางเจ้าอยู่นี้นะเอง.."เขาสวมกอดนางเบาเบาจากด้านหลัง..พร้อมกับหอมแก้มนางฟ้อดใหญ่..เพื่อหยอกล้อนาง..."ข้าคิดถึงเจ้าเหลือเกิน..ฮยาง" จองฮยางหันกลับมาจุมพิตเขาแทนคำตอบใดๆ "ข้าต่างหากที่ควรเป็นกล่าวคำพูดนี้ ช่างเขียน" "ท่านดูท่าทางอิดโรย.. ข้าเตรียมน้ำอุ่นไว้ให้ท่านแช่ตัวใกล้จะเรียบร้อยแล้วค่ะ"นางพูดพลางพร้อมกับโปรย ดอกไม้ลงไปในถังไม้อาบน้ำขนาดใหญ่... เขายิ้มด้วยความอิ่มเอมใจที่นางเข้าใจเขาในทุกสิ่ง......... ."...เช่นนั้นข้าขอตัวไปอุ่นอาหารให้ท่านก่อน ป่านนี้คงเย็นหมดแล้ว" นางกำลังหมุนตัวกลับเพื่อออกจากห้อง.... "ข้าไม่ยอมปล่อยอ้อมแขนนี้แน่นอน หากมีเจ้าอยู่ ฮยาง..."เขาจ้องมองนางด้วยความรักอย่างลึกซึ้ง...... "เจ้าจะให้ข้าอาบน้ำเพียงลำพังหรือ..."เขาสั่นหัวไปมาเป็นการปฏิเสธอย่างชัดเจน หากนางจะบอกอย่างนั้นอีก......   โดย: หมาขาซ่าส์...ส์ IP: 125.24.1.70 24 กุมภาพันธ์ 2553 10:53:22 น.

ข้าไม่ยอมปล่อยอ้อมแขนนี้แน่นอน หากมีเจ้าอยู่ ฮยาง..."เขาจ้องมองนางด้วยความรักอย่างลึกซึ้ง...... "เจ้าจะให้ข้าอาบน้ำเพียงลำพังหรือ..."เขาสั่นหัวไปมาเป็นการปฏิเสธอย่างชัดเจน หากนางจะบอกอย่างนั้นอีก...... .................จองฮยางยิ้มให้กับท่าท่างและแววตาเว้าวอนนั้น...ยุนบกกระชับอ้อมแขนให้นางเข้าใกล้กับเขามากขึ้น..กว่าเดิม จองฮยางสบตาเขาด้วยความรักที่หญิงคนหนึ่งพึงจะให้กับเขาได้ด้วยชีวิตของนาง...."ช่างเขียน ...ข้ารักท่านหมดหัวใจ.." .......ยุนบกลูบไล้แก้มนางอย่างรักใคร่ นิ้วเรียวสัมผัสอ่อนโยน.. ที่ริมฝีปากของนางเบาเบา..แต่ใยทำให้นางรู้สึกอ่อนไหวสะท้าน..ได้ถึงเพียงนี้..นางแถบทรงตัวยืนอยู่ไม่ไหว ยุนบกขยับตัวเข้าใกล้นางช้าช้า..นางเดินถอยหลังจนสุดผนังแล้ว เขามิได้ห่างจากตัวนางแม้เพียงก้าวเดียว......... ......................................................................... โปรดติดตามจิ้นกระจาย....ตอนต่อไป   โดย: หมาขาซ่าส์...ส์ IP: 125.24.1.70 24 กุมภาพันธ์ 2553 11:33:25 น.

ทำไมเป็นงี้ละ ท่านขาสั้น ค้างไปเลย วันหน้าเอาให้จบก่อนแล้วค่อยไป ทีหน้าอย่าทำ   โดย: ตกหล่น IP: 203.144.144.164 24 กุมภาพันธ์ 2553 13:41:45 น.

ใช่เลยท่าน ตกหล่น เห็นด้วยเป็นอย่างยิ่ง ทีหลังอย่าทำนะท่านหมาขาสั้น...แต่ซ่าส์ ตอนต่อไปมาไวไวนะ   โดย: mai.ka IP: 222.123.160.140 24 กุมภาพันธ์ 2553 17:03:35 น.

ท่านหมาขาซ่าส์...ส์ เอ...หรือจะขาสั้นดีนะ ท่านทำแบบนี้นี่ จิตตกกันพอดีนะท่าน มาเร็วๆนะ รออยู่..วู้...   โดย: ยามควงกะ IP: 203.144.144.165 25 กุมภาพันธ์ 2553 0:17:29 น.

ทำไมทิ้งกันดื้อๆแบบนี้ละขอร้าบท่านหมาขาซ่าส์...ส์ กำลังได้ที่แล้วเชียว ฮึม มาต่อด่วนเลยนะขอรับ 555 ขอบคุณมากขอร้าบบ   โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.100 25 กุมภาพันธ์ 2553 2:10:42 น.

โอ้..ข้าน้อยสมควรตายหมื่นๆครั้ง บังเอิญติดภารกิจด่วน.........จี๋.... ขอบคุณท่าน ตกหล่น ท่านสาวก2มุน ท่านยามควงกะ ท่าน mai.ka มาก ที่สละเวลา อ่านฟิคที่ขาดๆเกินๆของข้าน้อย ประหนึ่งดูละครtv แล้วไฟดับ ตอนเลิฟซีน......โอ๊ย.. ดันมาดับอะไรตอนนี้นา.... เอ้า..........จิ้น......ต่อเลย..................................   โดย: หมาขาซ่าส์...ส์ IP: 118.173.93.243 25 กุมภาพันธ์ 2553 8:08:17 น.

ท่านโรส ท่านมาทำให้อยาก แล้วจากไป ได้เช่นไรท่าน มาแปะ ไว ไว เน้อ   โดย: บกน้อย IP: 58.136.8.155 25 กุมภาพันธ์ 2553 9:20:50 น.

ขออนุญาติเพิ่มเติมตัวนะครในบทนี้ หมื่นหาญ (บิดาของ บัวคลี่) นำแสดงโดย ซุกควอน (ภาคOG) รับบทเป็น บิดาของบัวฮยอน, หัวหน้าหมู่บ้าน ในชื่อ หมื่นควอน หมื่นศรีโยธา (บิดาของพิมพิลาไล) นำแสดงโดย จาร์ยผัก รับบทเป็น บิดาของพิมพิฮยาง ในชื่อ ทันวอนโยธา ขุนช้าง นำแสดงโดย คิมโจนึน รับบทเป็น คู่หมั่นของพิมพิฮยาง ในชื่อ ขุนค้างโจนึน ................................................................................ แสงอรุณแห่งวันใหม่สาดส่องเข้ามาในห้องกระทบผิวหน้าขาวนวลของพิมพิฮยางนางจึงลืมตาขึ้นมาพบว่า ตัวเองอยู่ในอ้อมกอดของขุนบกจึงรีบผละตัวออกมาจากอ้อมกอดนั้น พิมพิฮยางแอบจ้องมองใบหน้าชายหนุ่มที่อยู่เบื้องหน้า เขาช่างมีใบหน้าที่สง่างาม คมเข้มและดูอ่อนหวานในคราวเดียวกัน ดวงตากลมโตที่ปกคลุมด้วยขนตายาวหลับพริ้ม มูกโด่งเป็นสัน รับกับริมฝีปากบาง อย่างคนเจ้าคารม ใบหน้ารูปไข่ ขาวสะอาดสะอ้านน่ามอง พิมพิฮยางแอบมองชายหนุ่มจนเพลินตา แล้วอยู่ๆก็ต้องสะดุ้งตกใจ เมื่อโดนอ้อมแขนของขุนบก รั้งตัวนางเข้ามาจนนางมาซบกับอกอุ่นๆของเขา ขุนบกถามออกไปด้วยนัยตาเจ้าเล่ห์ “นี่เจ้าแอบมองข้างั้นรึ” พิมพิฮยางตกใจจึงพูดออกไปอย่างตะกุกตะกัก "เอ่อ...คือข้า...” ไม่มีคำตอบใดๆออกมาจากปากนางและนางยังคงพยายามดิ้นรนออกจากอ้อมกอดของเค้า แต่เหมือนความพยายามนั้นจะไม่เป็นผลสำเร็จ เพราะเขาเองยิ่งกอดรัดนางมากขึ้น ขุนบกมองใบหน้านางที่อยู่ในอ้อมกอดเขาด้วยแววตาหวานซึ้ง พร้อมเอ่ยออกมา “นี่ข้าฝันไปรึเปล่า..ฝันว่าได้โอบกอดนางฟ้าที่แปลงร่างลงมาโปรยมนต์เสน่ห์ให้มนุษย์เดินดินอย่างข้าต้องหลงใหลไปกับความงามที่น่าเสน่หาเช่นนี้” พิมพิฮยางได้ฟังเช่นนั้นก็เขินอายเป็นอย่างมาก นางพยายามออกจากอ้อมกอดเค้าอีกครั้ง ขุนบกจึงพูดกับนางออกไป “แล้วนั้นเจ้าจะไปไหน” พิมพิฮยางหันมาพูดกับเขา “ข้าขอตัวออกไปล้างหน้าล้างตาสักหน่อย แล้วจะนำอ้างน้ำมาให้ท่านได้ล้างหน้านะคะ” พูดจบนางก็รีบเดินออกไปด้วยความเขินอาย พิมพิฮยางออกจากห้องไปได้ไม่นาน ก็มีเสียงเรียกของหญิงสาวดังออกมาจากหน้าห้อง "ข้าขอเข้าไปนะคะ” บัวฮยอนเดินเข้ามาพร้อมอ่างใส่น้ำและผ้าขาวในมือ แล้ววางอ่างไว้ที่พื้นข้างฟูกนอน แล้วจึงนำผ้าขาวชุบน้ำบิดพอหมาดส่งให้ขุนบก “เช็ดหน้าหน่อยนะคะท่านขุนบก” ขุนบกรับผ้าจากมือนางโดยกุมมือนางเอาไว้ “ขอบใจเจ้ามากนะบัวฮยอน” ขุนบกเอ่ยพร้อมส่งสายตากรุ่มกริ่มไปที่นาง แต่แล้วประตูที่เปิดออกก็พาให้คนทั้งสองหลุดออกจากภวังค์ พิมพิฮยางเห็นดังนั้นนางก็รู้สึกใจสั่นและเจ็บแปลบที่หัวใจขึ้นมาทันที บัวฮยอนรีบเอามือตนเองออกจากมือเขาด้วยกลัวว่านางจะทำให้ทั้งคู่เข้าใจผิดกัน “เชิญท่านทั้งสองคนตามสบายนะคะข้าขอตัวก่อน” บัวฮยอนกล่าวจบก็หยิบอ่างน้ำและผ้าขาว รีบออกไป พิมพิฮยางเดินเข้ามาในห้องวางอ่างน้ำและผ้าขาวลงนางหันหลังจะเดินออกจากห้องไปแต่ขุนบกก็คว้ามือนางไว้จนนางต้องหันกลับมา พิมพิฮยางมองหน้าเขาด้วยแววตาเฉยเมย แล้วกล่าวขึ้นเรียบๆ “ข้าเตรียมน้ำล้างหน้ามาให้ท่านแต่ตอนนี้คงไม่ต้องเพราะท่านคงได้ล้างหน้าล้างตาจนเสร็จแล้วท่านคงมีคนช่วยจัดการให้เรียบร้อย ถ้าเช่นนั้นข้าขอเอาอ่างน้ำและผ้าออกไปนะคะ” “พิมพิฮยาง...เจ้ากำลังโกธรข้าใช่มั๊ย” ขุนบกเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงที่ไม่สู้ดี “ข้าคงไม่มีสิทธิ์อะไรที่จะโกรธท่าน” พิมพิฮยางตอบออกไปด้วยน้ำเสียงเรียบเฉยเช่นเคย “แต่แววตาเจ้ามันฟ้องนี่นะ แล้วเจ้าก็เย็นชากับเหลือเกิน” “ท่านปล่อยข้าเถอะคะข้าอยากออกไปข้างนอก” พิมพิฮยางพูดพรางสะบับมือนางออกจากเขา ขุนบกจึงกระชากมือนางจนนางเซเข้ามาปะทะกับอกเขาเขากอดนางอย่างแนบแน่นพร้อมก้มหน้าลงไปจุมพิตที่ริมฝีปากทันที นางดิ้นรนขัดขืนเขาสุดกำลังแต่ก็ไม่อาจต้านทานแรงของเขาได้ จุมพิตนั้นค่อยๆเปลี่ยนจากความปรารถนาของคนทั้งคู่ไปสู่ความร้อนแรง ขุนบกค่อยๆถอนริมฝีปากออกจากนาง พิมพิฮยางไม่พอใจเขาเป็นอย่างมากที่กล้าล่วงเกินนางได้เขาผู้ซึ่งนางไว้ใจกลับล่วงเกินกับนางเช่นนี้จู่ๆน้ำตาก็ค่อยๆไหล่ออกมาเพราะความผิดหวังจากคนที่นางไว้ใจ เมื่อเห็นน้ำตาของนางไหลออกมาเขาจึงรู้สึกเสียใจกับสิ่งที่ได้ทำลงไปเขาบรรจงเช็ดน้ำตาให้นางด้วยความอ่อนโยน “ข้าขอโทษนะพิมพิฮยาง ข้ารักเจ้าตั้งแต่แรกเจอข้าขอโทษที่ทำลายความไว้ใจที่เจ้ามีให้ข้า” “ต่อไปข้าจะเชื่อใจอะไรท่านได้อีก ท่านมักล้อเล่นกับวามรู้สึกของคนอย่างนี้เสมอใช่ไหม” พิมพิฮยางเอ่ยออกไปด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ “ข้าไม่เคยคิดล้อเล่นกับเจ้าเลยนะ พิมพิฮยาง สิ่งที่ข้าทำลงไปล้วนแล้วแต่ออกมาจากความรู้สึกที่ข้ามี ข้าให้สัญญาว่าต่อไปข้าจะไม่บังคับจิตใจของเจ้าอีกแล้ว…เจ้าเลิกทำสายตาเฉยเมยแบบนั้นใส่ข้าได้ไหม” ยุนบกเอ่ยด้วยน้ำเสียงเว้าวอน พิมพิฮยางได้ฟังเช่นนั้นก็ยิ้มออกมาได้ทันที แต่แล้วเสียงเรียกจากด้านนอกทำให้คนทั้งคู่ต่างพากันหันมอง “คุณชายขอรับ ท่านหมื่นควอนให้มาตามท่านและฮูหยินไปพบขอรับ” “ได้แล้วพวกข้าจะรีบตามออกไป” ขุนบกตอบรับเสียงจากด้านนอก ทั้งคู่พากันเดินมาเรื่อยๆจนถึงลานหน้าบ้าน จู่ๆพิมพิฮยางต้องหยุดชะงั้กเมื่อได้พบคนที่นางคุ้นเคยเป็นอย่างดี โดยไม่นึกว่าพวกเขาจะตามมาถึงที่นี้ได้ ขณะเดียวกันทันวอนโยธาผู้เป็นพ่อเมื่อได้พบกับบุตรสาวของตนเ ขาก็รู้สึกดีใจที่นางไม่ได้เป็นอะไรแม้จะยังโกรธเรื่องที่นางหนีการแต่งงานครั้งมาแต่เมื่อได้เห็นว่าบุตรสาวปลอดภัยเขาก็มีสีหน้าดีขึ้น พิมพิฮยางยังตกใจที่พ่อของนางหานางจนพบ ขุนบกที่ยืนงงอยู่ข้างๆนางได้เพียงมองคนทั้งสองฝ่ายแม้ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับพวกเขา แต่ขุนบกก็พร้อมที่จะปกป้องนาง ทันวอนโยธารู้สึกแปลกใจที่นางเดินเคียงคู่มากับชายหนุ่มคนหนึ่งรึว่าเขาผู้นี้จะเป็นสาเหตุที่ทำให้นางตัดสินใจหนีการแต่งงานมา ทันวอนโยธาลุกยืนขึ้นแล้วตรงมาที่พิมพิฮยางทันทีหวังที่จะให้นางกลับบ้านไปพร้อมตนเอง “พิมพิฮยาง กลับบ้านกับข้าเดี๋ยวนี้” พิมพิฮยางสะบัดแขนออก แล้วพูดกับพ่อของนาง "ข้าไม่ไป..ข้าไม่ไปทั้งนั้นหากยังต้องแต่งงานกับขุนค้างโจนึน" นางสะบัดแขนออกแล้วมายืนหลบอยู่ด้านหลังของขุนบกทันที ขุนค้างโจนึกที่คอยมองดูเหตุการณ์อยู่ตลอดก็รู้สึกไม่พอใจนางเป็นอย่างมากเมื่อเห็นนางมากับชายอื่นจึงก้าวออกมาแล้วผลักยุนบก พร้อมกับพูดออกไปด้วยน้ำเสียงที่ไม่เป็นมิตร “เจ้าหนุ่มหน้าใสรูปร่างอ้อนแอ้นแบบนี้จะมีปัญญาอะไรปกป้องนางได้” ขุนค้างโจนึนพูดด้วยน้ำเสียงเย้ยหยัน ตอนนี้ขุนบกเริ่มปะติดปะต่อเรื่องราวได้เองแล้วเค้ารู้สึกสงสารนางมากยิ่งขึ้นที่ต้องแต่งงานกับชายแบบนี้ที่ไม่มีความเหมาะสมกับนางเสียเลย เขาพูดกับชายอ้วนหัวล้านขึ้นด้วยสีหน้าเรียบเฉย “เจ้าอย่าหาเรื่องข้าดีกว่าน่ะถ้าไม่อยากเจ็บตัว” “หนอย...เจ้าช่างบังอาจนักรู้มั๊ยว่าข้าเป็นใคร” ขุนค้างยังคงโอ้อวดชาติตระกูลของตนข่มขุนบก “ข้าไม่รู้ว่าเจ้าเป็นใครแต่ข้าคิดว่านางผู้นี้ไม่อยากแต่งงานกับเจ้าแล้วเจ้าก็ไม่ควรที่จะทำร้ายจิตใจสาวงามเช่นนาง ชายอ้วน เตี้ยหัวล้านเช่นเจ้าไม่มีความคู่ควรกับนางเอาซะเลย..จำไว้” พูดจบขุนบกก็กำลังจะจูงมือนางเดินตามไป แต่ขุนค้าง..ดึงเสื้อเขาจากด้านหลังจนเขาหันกลับมา ขุนค้างเงื้อหมัดขึ้นแล้วกวาดแขนส่งหมัดออกไปหมายให้เข้าที่ใบหน้าอันหล่อเหลาของชายหนุ่ม ชายหนุ่มใช้เพียงฝ่ามือรับหมัดนั้นแล้วใช้มืออีกข้างผลักหน้าของขุนค้างอย่างแรงจนหน้าหงายลงไปนั่งก้นกระแทกกับพื้น หมื่นควอนเห็นท่าไม่ดีจึงรีบเข้ามาห้ามทันที “ช้าก่อนทุกๆท่าน..ข้าว่าให้ถามความต้องการของนางจะดีกว่านะมีอะไรก็น่าจะคุยกันได้นี่นะ” ทันวอนโยธาพูดขึ้นมา “เพราะชายผู้นี้ใช่ไหมพิมพิฮยางที่ทำเจ้าเป็นได้เช่นนี้” พิมพิฮยางตอบกลับไปด้วยความอึกอัก “ท่านพ่อ...คือว่าข้ากับเขา เออ...” นางพูดพรางส่งสายตาขอความช่วยเหลือไปยังเขาที่ยืนมองดูนางอยู่ ขุนบกอ่านแววตานั้นออกอย่างชัดเจนจึงแทรกขึ้นมา “ใช่..ข้ากับนางเราคือคนรักกันอย่างที่ทุกท่านเข้าใจ” พูดจบขุนบกก็เข้ามาโอบแขนรอบเอวนาง พลางส่งสายตามองนางด้วยแววตาลึกซึ้ง นางเองก็มอบตอบชายหนุ่มด้วยแววตาที่มีความหมายเช่นกัน “เจ้าคิดว่าข้าจะยอมรับคนไม่มีหัวนอนปลายเท้าอย่างเจ้าหนุ่มคนนี้ป็นลูกเขยรึ?” ทันวอนโยธาพูดขึ้นมาด้วยอารมเกรี้ยวโกรธเมื่อเห็นทั้งคู่แสดงความรักต่อกัน “ข้าไม่สนใจอะไรทั้งนั้นกลับบ้านกับข้าเดี๋ยวนี้พิมพิฮยาง” แล้วทันวอนโยธาก็ไปฉุดแขนพิมพิฮยางออกมาจากอ้อมกอดของขุนบกทันที ขุนบกและพิมพิฮยางได้เพียงมองตาสื่อความหมายอันลึกซึ้งเมื่อถูกพรากจากกันเหมือนที่หอนางโลม(เอ๊ะ...ผิดเรื่องๆๆ) สายตาที่แฝงไปด้วยความอาลัยอาวรต่อกันหากแต่ไม่สามารถทำอะไรไปมากกว่าส่งสายตาไปหากัน ขุนบกได้เพียงตระโกนตามหลังไป “พิมพิฮยาง ข้าจะตามหาเจ้าให้จนพบข้าให้สัญญา” พิมพิฮยางรู้สึกซึ้งใจในสิ่งที่เขาพูดขึ้นมาจึงตอบกลับไป “บ้านของข้าอยู่ที่โคกอีเลิ้ง..ข้าจะรอท่านนะคะท่านขุนบก” ขุนบกมองภาพนางเดินจากไปจนไกลลับตาแม้จะเป็นช่วงเวลาแค่ไม่นานแต่เขาก็สัมผัสได้ในความผูกพันธ์ที่เขาและนางมีต่อกัน ................................................................................ อาจมีคำถามมากมายที่คาใจกัน... ทำไมเจ๊หายงอนง่าย ทำไมรักกันง่ายจัง ขอตอบให้เลยว่า..ไม่รู้เหมือนกัน อิอิอิ ก็บอกแล้วว่าตามใจคนแต่งสุดๆ บทต่อไปโรสมีแขกรับเชิญจาก บ้านมุน..ยังไงก็ฝากเพื่อนคนนึงนะคะ   โดย: Rosaline & รัก..2มุน..หมดใจ IP: 10.1.4.226, 203.158.223.9 25 กุมภาพันธ์ 2553 11:01:00 น.

ขอ เจิมก่อนนะท่านโรส ฟิ้ว ฟิ้ว ข้าน้อยไปอ่านแระ   โดย: บกน้อย IP: 58.136.8.155 25 กุมภาพันธ์ 2553 11:03:55 น.

ยุนบกขยับตัวเข้าใกล้นางช้าช้า..นางเดินถอยหลังจนสุดผนังแล้ว เขามิได้ห่างจากตัวนางแม้เพียงก้าวเดียว......... .."เจ้าหนีข้าหรือ..ฮยาง..."ยุนบกกระซิบข้างหูนางเบาเบา. "เจ็ดวันมานี้ ข้าคิดถึงแต่เพียงเจ้า..ฮยาง" เขากระเซ้านาง พร้อมกับจุมพิตที่ติ่งหูของนาง ด้วยความนิ่มนวล...สัมผัสนี้ทำให้ นางแทบจะทรงตัวไม่อยู่ หากเขาไม่ประคองนางไว้....นางกอดเขาแน่นขึ้นเมื่อเขารุกเร้านางด้วยรสจูบบางบางที่ต้นคอ และเน้นสัมผัสขึ้นด้วย แรงปราถนาของเขา.......แสงเทียนถูกดับลง........ ......ยุนบกค่อยๆโน้มตัวลงเข้าหานางอันเป็นที่รัก..เสื้อคลุมอาบน้ำ ผืนหนานุ๋มของเขาและนางบัดนี้กลายมาเป็นที่นอนรองรับร่างของคู่รัก.... ..จองฮยางอมยิ้มให้กับท่าทางซุกซนนั้น..เขาอาจจะยังอยากสำรวจนางให้มากขึ้น...จากค่ำคืนแรกของคืนนั้น.. ...จองฮยางรู้สึกสะท้านขึ้นทันที..เมื่อริมฝีปากเขา จูบไล้ที่หน้าท้องแบนราบนี้..ไล่ขึ้นมาจนถึง..เนินอก เขาซุกไซ้ไปทั่วด้วยความรัก ที่มิอาจต้านทาน....... นางตอบสนองทุกท่วงท่านั้น.."อา..ช่างเขียน.."นางจูบเขาด้วยความเร้าร้อนภายใน.. ..จองฮยางลูบไล้ใบหน้าของเขาช้าๆ.."ท่านอยากจะเห็นข้าขาดใจหรืออย่างไรค่ะ"นางถามเสียงกระเส่า ยุนบกยิ้มตอบอย่างมีกรุ้มกริ่ม.....มือที่นิ่มนวลพริ้วไหวที่เคยวาดภาพ ความปราถนา..ผนวกด้วยปากอันอ่อนโยน.. คลึงเคล้ากระตุ้นดั่งสายลมโหมกระหน่ำ..หัวใจของนาง..ใครหรือจะทานทน..แรงรักที่เข้าถาโถม จากคนรักเช่นเขาได้.....นางแทบหยุดหายใจและมิอาจควบคุมกายนี้ได้อีกแล้ว ... รอยจิกข่วนบางบางนี้ นางมิได้ตั้งใจฝากไว้ให้แก่เขา........ "..อา........ช๋างเขียน"จองอยางกอดเขาไว้แน่น ลำตัวเกร็งจรดปลายเท้า ร่างบอบบางงดงาม กระตุกเบาเบา..เสียงลมหายใจที่หอบเหนื่อยถี่นี้ ทำให้เขาสุขใจยิ่งนัก.... "ฮยาง..เจ้าเจ็บตรงไหนหรือเปล่า"ยุนบกถามนางอย่างห่วงใย..เมื่อเห็นรอยแดงที่ต้นคอนาง นางจูบตอบ ส่งสายตาว่าไม่เลยคนดีของนาง.. "ช่างเขียน นี่ข้าอยู่บนสวรรค์ใช่หรือไม่ค่ะ ที่รัก.."นางจ้องตาเขาอย่างรักใคร่และลุ่มหลง " ยุนบกยิ้มตอบอย่างสุขใจยิ่ง...เขาประทับรอยจูบเร่าร้อนอีกครั้งบนริมฝีปากงาม...."เช่นนั้นข้าขอพาเจ้าไปสวรรค์กับข้าอีกครั้งได้หรือไม่..ฮยาง. ...คนงาม...ของข้า นางทุบเขาเบาเบาด้วยความขวยเขิน....."ดวงใจของข้าเป็นของท่านเพียงผุ้เดียว......ช่างเขียน..................... ....................................................................... เป๊ง ..จบยกแรก..วันนี้จะโดนด่าไหมน้าขอรับ...จิ้นกันต่อไป..ท่านพี่........... ปล.รักคนอ่าน..โฮ..เชยเลยข้าน้อย   โดย: หมาขาซ่าส์...ส์ IP: 118.173.93.243 25 กุมภาพันธ์ 2553 11:03:55 น.

อุ๊ยขออภัยพิมพ์ช้าไปเลย ต้องมาต่อท้ายฟิคของท่านพี่Rosaline & รัก..2มุน..หมดใจ ข้าน้อยมิได้ตั้งใจขัดจังหวะนะขอรับ ท่านพี่ทั้งสองข้าขอคำนับ   โดย: หมาขาซ่าส์...ส์ IP: 118.173.93.243 25 กุมภาพันธ์ 2553 11:17:30 น.

ง่า...โดนบังหน้าร้านอ่า อิอิอิ ผ.อ เปิดห้องให้ หมาขาซ่าส์ด่วนเลย -_-!   โดย: Rosaline IP: 10.1.4.226, 203.158.223.9 25 กุมภาพันธ์ 2553 11:40:48 น.

หวัดดีท่านพี่ Rosaline มาแต่กลางวันเลยนะขอรับ ฟิคของท่านสนุกมาก เวลาอ่านไปก็นึกหน้าตัวละครก่อน ข้าน้อยความจำสั้น แต่รักฉันยาวนะขอรับ.....   โดย: หมาขาซ่าส์...ส์ IP: 118.173.93.243 25 กุมภาพันธ์ 2553 12:30:38 น.

แล้วมาจิ้นต่อไวๆนะคะ   โดย: รักมูน IP: 203.149.47.3 25 กุมภาพันธ์ 2553 13:14:32 น.

โอ๊ะ..โอ... อ่าน 3 fic รวดเลยแฮะวันนี้ ชอบหมดเลย 555 เหมารวด ขอบคุณทุกท่านมาก และเป็นพระคุณยิ่ง สำหรับคนไร้จินตนาการอย่างข้าน้อย หวังว่าทุกท่านจะมา up fic ของท่านไวไวนะขอร๊าบ.... จะมารอชมทู๊กวันเลย....   โดย: ยามควงกะ IP: 203.144.144.165 25 กุมภาพันธ์ 2553 18:53:06 น.

^__^ ชอบจังเลยท่านโรส ท่านรัก มีทั้งหวานซึ้งแล้วปนความฮา ชอบที่เป็นคนกล้า กล้าจุมพิตฮยางตามที่ใจปรารถนา กรี๊ดดดดมากฉากนี้ และบกกล้ายืดอกออกมาปกป้องฮยาง "ข้ากับนางเราคือคนรักกันอย่างที่ทุกท่านเข้าใจ" ฮาตรงที่ บ้านฮยางอยู่ที่โคกอีเลิ้ง อ่ะ 555   โดย: haewonny IP: 158.108.52.144 25 กุมภาพันธ์ 2553 19:07:37 น.

ขอบคุณมากมาย สำหรับ fic ร้อนๆ อ่านแล้วเพลินมากมาก แล้วจะคอยตอนต่อไปนะคะ ทุกท่าน   โดย: mai.ka IP: 114.128.200.164 25 กุมภาพันธ์ 2553 19:14:24 น.

โหเฮีย นางนึงเพิ่งออกไป ก็คว้าอีกนางเสียแล้ว ร้ายจริงๆ 5555555555 ถูกใจสุดๆขอร้าบท่านดรส ท่านรัก ขอบคุณมากขอร้าบบ ปล. บ้านเจ๊อยู่ตรงนั้นจริงๆเหรอขอรับท่านโรส จะได้ไปหา ^ ^ ท่านหมาขาซาส์ จิ้นได้อีกนะขอรับ 555 ฮิ้ว ขอบคุณมากขอรับ   โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.100 26 กุมภาพันธ์ 2553 0:25:36 น.

คุณรักฯ..กลับมาเมื่อไหร่อ่า เด๋วโรสอาจลาหยุดเสาร์อาทิตย์นะ ตอน 4 เพื่อนโรสช่วยแต่ง ตอน 5 โรสแต่งจบแล้ว ไว้ค่อยคุยกันนะ...   โดย: Rosaline IP: 10.1.4.160, 203.158.223.9 26 กุมภาพันธ์ 2553 12:24:19 น.

สนุกมากเลยขอรับ ขอบคุณมากขอรับท่านโรสและท่านรัก บ้านนี้มีแต่นักแต่งficตัวฉกาจทั้งนั้นเลย   โดย: FC 2moons IP: 118.174.18.74 26 กุมภาพันธ์ 2553 15:08:08 น.

สนุกมากๆเลย มี ฟิคซ้อน หรือเนี่ย555+ ขอบคุณมากคับ   โดย: U IP: 180.180.118.176 26 กุมภาพันธ์ 2553 18:29:30 น.

อาจมีคำถามมากมายที่คาใจกัน... ทำไมเจ๊หายงอนง่าย ทำไมรักกันง่ายจัง ขอตอบให้เลยว่า..ไม่รู้เหมือนกัน อิอิอิ ก็บอกแล้วว่าตามใจคนแต่งสุดๆ ............................................. ท่านโรส ท่านรัก จากประโยคข้างบน ข้าน้อยพอจะจิ้นหน้าท่านทั้งสองได้บ้างแล้วหละขอร้าบบบบ 55555555555555 บทต่อไปโรสมีแขกรับเชิญจาก บ้านมุน..ยังไงก็ฝากเพื่อนคนนึงนะคะ..............ยินดีรับเสมอขอรับ^_^   โดย: ไม้หมอน IP: 203.144.144.164 27 กุมภาพันธ์ 2553 10:16:36 น.

ย่องมารอ fic คับ   โดย: ยามควงกะ IP: 203.144.144.165 27 กุมภาพันธ์ 2553 12:11:45 น.

แวะมาให้กำลังใจขอร้าบบบ   โดย: FC 2moons IP: 118.174.39.207 27 กุมภาพันธ์ 2553 12:12:43 น.

มาให้กำลังใจคนแต่งคะ รออยู่นะ   โดย: mai.ka IP: 117.47.50.43 27 กุมภาพันธ์ 2553 18:12:53 น.

สวัสดีขอรับทุกท่าน สบายดีกันอยู่ไหมเอ่ย   โดย: FC 2moons IP: 118.174.10.176 27 กุมภาพันธ์ 2553 21:48:34 น.

ขอบคุณท่านโรส ท่านอารักฯ ที่ fic สนุก ๆ ชวนจิ้นมาให้อ่านนะคะ รอลุ้นนะคะว่า ทั้งเรื่องเฮียจะมีสักกี่คน อิ อิ ทำลายสถิติตั้งแต่มี fic มาทั้งหมดเลยก้อว่าได้นะคะ เป็นกะลังใจให้นะคะ ท่านโรสคะ ข้าน้อยขออภัยนะคะ ที่วันก่อนแซวท่านที่อ่านไม่ข้อความไม่ทันว่าเป็นป้าโรส ข้าน้อยว่าถ้าท่านยังเรียนอยู่ คงเป็นรุ่นน้องของข้าน้อยเป็นแน่แท้นะคะ เอาเป็นว่า ข้าเรียกท่านโรส เหมือนเดิมละกันนะคะ รออ่านบทต่อไปนะคะ   โดย: เฝ้ามอง IP: 110.164.191.208 27 กุมภาพันธ์ 2553 22:06:42 น.

หวัดดีท่านโรสฮยอน และ ท่านขุนรัก ข้าน้อยถูกจายชื่อตัวละครจัง หมื่นควอนงี้ ขุนค้างงี้ 55555 คิดได้งัยฟระ.... ว่าแต่ว่าโคกอีเลิ้งมันอยู่ ณ ที่แห่งใดรึ ข้าจาตามไปฉุดตัวแม่นางพิมพ์ฮยางจากขุนค้างอะ   โดย: ไม้หมอน IP: 203.144.144.165 28 กุมภาพันธ์ 2553 22:52:40 น.

ท่าทางท่านไม้หมอนจะชอบ fic นี้แฮะ ยังไงก็รักษาสุขภาพกันทุกท่านนะขอรับ ราตรีสวัสดิ์   โดย: ยามควงกะ IP: 203.144.144.165 1 มีนาคม 2553 2:54:45 น.

มาเปิดห้องให้จ้า ว่าแต่ หายไปไหนกันน่ะเงียบเชียว   โดย: ยามควงกะ IP: 203.144.144.165 1 มีนาคม 2553 10:19:42 น.

ไม่มีใครเข้าห้องนี้เลยรึ งั้นข้าปัดฝุ่นให้ก่อนละกันนะ เวลาท่านกลับมาจะได้ไม่จามกัน ฟุ่บ..ฟุ่บ.. แค่ก แค่ก ฮ๊าด...ชิ่ว โอย ภูมิแพ้มาเลยเรา ไปก่อนนะขอรับ ฮ๊าด...ชิ่ว   โดย: ยามควงกะ IP: 203.144.144.164 1 มีนาคม 2553 22:03:48 น.

555 ขอบคุณมากขอรับ ท่านยามควง ท่านนี่น่ารักจิงๆเลย   โดย: รัก..2มุน..หมดใจ IP: 114.128.50.54 1 มีนาคม 2553 22:28:34 น.

ย่องมารอเช่นกันขอร้าบบบ ท่านยามควงนี่ทิชชูขอรับ พร้อมผ้าปิดจมูก เอาไว้ใช้คราวหน้านะขอรับ คริ คริ รับหลายจ๊อบจริงๆ ราตรีสวัสดิ์นะขอรับ ทุกท่าน   โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.100 2 มีนาคม 2553 0:59:31 น.

ขุนบกแสนสะท้าน......(ต่อๆ) ................................................................................. หลังจากวันที่ทันวอนโยธา พ่อของพิมพิฮยางได้นำตัวพิมพิฮยางกลับไป นั้นทำให้ขุนบกเกิดความซึมเศร้า ได้แต่หมกตัวอยู่ในห้องใช้ความคิดอยู่นานว่า จะทำอย่างไรดีที่จะให้พ่อของพิมพิฮยางยอมรับตนและได้พิมพิฮยางมาเป็นคู่ครองอย่างที่ใจของตนปรารถนา’ เค้าได้แต่พูดในใจของตัวเองว่า.. ‘ทำไมข้าถึงได้คิดถึงเจ้าเยี่ยงนี้นะพิมพิฮยาง หัวใจข้ามันรู้สึกทรมานที่ไม่มีเจ้าอยู่ข้างกายข้า เพียงไม่กี่วันที่ข้าได้พบเจ้า ได้สัมผัสริมฝีปากที่นุ่มนวล และผิวกายที่ขาวเนียนละเอียด ทุกอย่างล้วนแล้วแต่ทำให้ข้าติดตราตรึงใจในตัวเจ้ายิ่งนักพิมพิฮยาง’ ตอนนี้ในหัวของขุนบกคิดแต่เรื่องของพิมพิฮยาง คนที่เขาหลงรักตั้งแต่แรกเจอ ส่วนทางด้านบัวฮยอนนางเป็นห่วงขุนบกมากที่ไม่ยอมออกมาจากห้องมาเป็นเวลาสองวันเต็มๆแล้ว นางจึงตัดสินใจเดินไปหาขุนบกที่ห้อง ‘ก๊อกๆๆ’ บัวฮยอนเคาะประตูห้องของขุนบก “ท่านขุนบกคะ...ข้าบัวฮยอนเองค่ะ” นางเรียกขุนบกอยู่หน้าห้องพัก เสียงเรียกของบัวฮยอนที่เรียกขุนบกอยู่หน้าห้องนั้น ทำให้ขุนบกได้หลุดจากภวังของตนที่กำลังคิดถึงพิมพิฮยางอยู่ "แม่นางบัวฮยอนเชิญเข้ามาข้างในก่อนสิ" บัวฮยอนเข้ามาในห้องเมื่อเข้าตอบรับ "“เจ้ามีอะไรหรือ...บัวฮยอน” ขุนบกตอบบัวฮยอนด้วยน้ำเสียงที่เรียบเฉย" “ข้าเห็นท่านเก็บตัวอยู่แต่ในห้องมาสองวันแล้ว ข้าเป็นห่วงท่านมากนะคะ ถึงท่านไม่มีแม่นางพิมพิฮยางอยู่ข้างกาย แต่ท่านก็ไม่น่าปล่อยให้ตัวเองต้องทุกข์ใจอยู่อย่างนี้” บัวฮยอนพูดพรางส่งสายตาด้วยความรักและเป็นห่วงขุนบก แม้ว่านางอยากทำอะไรสักอย่างให้ขุนบกรู้สึกดีขึ้นแต่อีกนัย นึงนางก็อยากให้ขุนบกลืมพิมพิฮยางออกไปจากใจซะ เพื่อที่นางจะได้มาแทนที่พิมพิฮยางเสียเลย “ขอบใจเจ้ามากนะ...แม่นางบัวฮยอน” ขุนบกซึ้งใจและรับรู้ความห่วงใจที่บัวฮยอนมีต่อเขา บัวฮยอนยืนรวบรวมความกล้าก่อนที่จะพูดขึ้น “คือข้า...อยากจะชวนท่านขุนบกไปเดินเล่นเพื่อสูดอากาศบริสุทธิ์ข้างนอกบ้างน่ะคะ “ ขณะที่นางชวนขุนบกในใจนางเต้นไม่เป็นส่ำที่ชวนชายหนุ่มไปเดินเล่นด้วยกัน ขุนบกนึงคิดอยู่ชั่วขณะก่อนที่จะตอบนางออกไป “ข้าซึ้งใจแม่นางบัวฮยอนมาก แต่ข้าจะเป็นภาระให้แม่นางรึป่าว ข้ามันอ่อนแอยิ่งนักต้องมาให้ผู้หญิงปลอบ และข้าก็เป็นผู้ชายที่อ่อนด้อยเรื่องความรัก“ ในขณะที่ขุนบกตอบบัวฮยอนไปนั้น ขุนบกได้ทำสีหน้าเจ้าเล่ห์กรุ่มกริ่มเหมือนคนมีแผนการอยู่ในใจ “ท่านไม่เคยเป็นภาระสำหรับข้า ข้าเต็มใจที่จะดูแลท่านไปตลอด ไม่ว่าท่านจะทุกข์หรือสุข ข้าจะคอยอยู่ข้างกายท่านเสมอ....ท่านขุนบก” บัวฮยอนพูดออกมาจากใจว่าคิดและรู้สึกอย่างไรกับขุนบก เมื่อขุนบกรู้แล้วว่าบัวฮยอนคิดอย่างไรกับตน เค้าก็หยุดคิดเรื่องพิมพิฮยางไว้ก่อน เพื่อเป็นการหาความสุขให้กับตนเองดีกว่า ขุนบกคิดที่จะเดินหน้าต่อเพื่อสานสัมพันธ์ให้เค้ากับบัวฮยอนได้สนิทสนมกันให้มากกว่าที่ควรจะเป็นอยู่ “ข้าขอบใจแม่นางบัวฮยอนจริงๆ...ตกลงข้าจะไปเดินเล่นกับเจ้า“ เขายิ้มขณะที่ตอบนาง ขุนบกจึงเดินตามหลังบัวฮยอนออกไป ทั้งคู่พากันเดินออกมาจากนอกหมู่บ้าน ลัดเลาะตามเส้นทางจนมองเห็นธารน้ำตกที่อยู่ไกลๆ อากาศบริสุทธิ์จากธรรมชาติทำให้ขุนบกรู้สึกสดชื่นขึ้นมาก “น้ำใสน่าเล่นจังเลยนะคะ“ บัวฮยอนพูดขึ้นมาเมื่อเห็นน้ำใส่เบื้องหน้านาง “เจ้าอยากลงเล่นไหม ข้าจะคอยระวังภัยให้เจ้าเอง“ “คะข้าอยากลงเล่นแต่ถ้าข้าเล่นอยู่คนเดียวคงจะไม่สนุกแน่ๆเลยท่านลงมาเล่นกับข้าสิข้ากลัวเวลาลงน้ำจะมีอะไรอยู่ในน้ำน่ะคะ“ นางพยายามชักชวนขุนบกให้เล่นน้ำด้วยกันกับนาง ขุนบกพยักหน้ายิ้มรับด้วยรอยยิ้มมุมปาก พร้อมส่งสายตาที่สื่อความหมายในใจอย่างเปิดเผย “ส่งมือของเจ้ามาสิ น้ำค่อนข้างเย็นและลึก" ขุนบกก้าวเท้าลงเพื่อวัดระดับความลึกก่อนที่จะยื่นมือไปรับนาง “ใช่คะเย็นมากเลย..แต่มีท่านอยู่ข้ารู้สึกว่าน้ำช่างอุ่นนัก” นางกล่าวขณะที่ยื่นมือไปที่เขาและค่อยๆทิ้งตัวลงไปในสายน้ำ ขุนบกจึงกุมมือบัวฮยอนไว้ส่วนมืออีกข้างก็โอบรอบเอวนาง “อืม...ข้าก็รู้สึกอบอุ่นเช่นกัน” ขุนบกกระซิบที่ข้างหูบัวฮยอน ปลายจมูกคลอเคลียอยู่ข้างแก้มนวล บัวฮยอนรู้สึกได้ถึงลมหายใจอุ่นๆที่เป่ารดข้างแก้มนางก้มเบี่ยงหน้าหลบด้วยความเขินอาย ขุนบกจึงถือโอกาสรวบตัวนางเข้ามาใว้ในอ้อมกอด บัวฮยอนแสร้งทำเป็นตกใจ "ท่านจะทำไรคะ...ที่นี่ในน้ำตกนะคะข้ากลัวใครมาเห็นเข้า" แต่สายตาที่บัวฮยอนมองขุนบกนั้นกลับทำให้ขุนบกรู้สึกว่านางกำลังเชิญชวนเค้า “ข้าก็จะให้ความอบอุ่นกับเจ้าน่ะสิ” ขุนบกพูดพลางมองสบตาบัวฮยอนอย่างเปิดเผยถึงแรงปราถนาที่มีอยู่ในใจ บัวฮยอนตอบกลับสายตาที่มีแรงปรารถเช่นเดียวกัน นางพร้อมแล้วที่จะเจอกับสิ่งที่น่าตื่นเต้นที่กำลังเกิดขึ้นในไม่ช้านี้ ขุนบกค่อยๆเลื่อนหน้าลงมาประกบริมฝีปากเข้ากับปากของนาง อย่างนุ่มนวล..และก็เริ่มกลายมาเป็นเร้าร้อนขึ้นเลยๆ ตามแรงปรารถนาของทั้งคู่ บัวฮยอนรับรสสัมผัสที่แสนหวานนั้นอย่างใจสั่นรัว แขนทั้งสองข้างของนางโอบรอบคอของขุนบก ร่างของทั้งสองแนบชิดกันมากขึ้น จากรสสัมผัสที่นุ่มนวลกลับเริ่มเร้าร้อนขึ้นตามกระแสน้ำที่ไหลผ่านคนทั้งสอง ขุนบกค่อยๆไล้ริมฝีปากไปยังแก้มนวลเคลียคลอไปที่ใบหู ลงซุกไซ้ไว้กับซอกคอขาวนวลระหงนั้น จากนั้นขุนบกได้เปลืองอาภรที่บัวฮยอนสวมใส่อยู่อย่างง่ายดาย อย่างเบามือ...เหมือนสายน้ำที่พัดผ่าน ขุนบกโอบรัดตัวของบัวฮยอนไว้แน่นพื่อให้นางแนบชิดกับเค้ามากขึ้น บัวฮยอนเองก้ตอบรับสัมผัสนั้นโดยการ เบียดร่างของตนเองเข้าไปแนบชิดขุนบกเช่นกัน ทั้งสองมองสบสายตากันแสดงอารมณ์อย่างเปิดเผย “เป็นของข้านะ...บัวฮยอน" บัวฮยอนไม่พูดอะไรได้เพียงแค่ยิ้มแล้วพยักหน้าตอบรับแบบเขินอาย ขุนบกยิ้มอย่างผู้มีชัยแล้วก้มหน้าลงมา ก่อนที่จะทวีความเร่าร้อนและรุนแรงขึ้นตามอารมณ์ปรารถนา บัวฮยอนก็สนองตอบเขาอย่างดูดดื่มเร้าร้อนเช่นกันขุนบกซุกไซ้ใบหน้าซบลงที่ซอกคอแล้วค่อยๆเลื่อนหน้าลูบไล้ที่เนินอกอวบอิ่มของนาง นางได้ตอบรับสัมผัสของเค้าอย่างตื่นใจ ทุกการสัมผัสของขุนบกทำให้บัวฮยอนรู้สึกเสียวส่านไปทุกอณูขุมขน ท่ามกลางเสียงน้ำตกที่ไหล่ผ่าน ปรากฏให้เห็นร่างของคนทั้งคู่กอดรัดกันอยู่ในสายน้ำตกที่ไหล่ผ่านพวกเขาราวกับเป็นคนๆเดียวกัน เวลาผ่านไปเนิ้นนาน..เหมือนว่าเวลาได้หยุดอยู่แค่เพียงแค่นี้เพื่อให้คนทั้งสองได้ส่งผ่านแรงปรารถนาของกันและกัน ทั้งคู่ทิ้งร่างที่ไร้ซึ้งเรี่ยวแรงนอนอยู่ข้างๆกันบนหินข้างๆธารน้ำ บัวฮยอนนอนซบอยู่กับท่อนแขนของขุนบก “ข้ารักท่านนะคะ และตอนนี้ข้าก็เป็นของท่านแล้วข้าคงมีใครไม่ได้อีกแล้วนอกจากท่าน“ ขุนบกนอนลูบไล้หลังมือกับแก้มของนางอย่างแผ่วเบาได้เพียงยิ้มกับคำพูดของนางม้ในใจจะรู้สึกผิด..ที่ภายในใจรู้สึกกับนางเพียงแค่ความใคร่เท่านั้น เค้ารู้สึกผิดต่อนางเหลือเกินที่เค้าได้ทำกับนางเช่นนี้ แต่ถึงอย่างไรนางก็ได้ชื่อว่าเป็นภรรยาเขาแล้ว "ท่านยังคิดถึงแม่นางพิมพิฮยางอยู่รึป่าวคะ…“ บัวฮยอนถามขึ้นอีกครั้งเมื่อเขาไม่พูดอะไร “ข้าคงต้องออกตามหานางหลังจากม้าของข้าหายดีตามที่สัญญาไว้" “นี่ท่านยังไม่เลิกคิดถึงนางอีกหรอคะข้าเป็นเมียท่านแล้วนะคะท่านควรจะคิดถึงแต่ข้าคนเดียวสิ“ “ไม่เอาน่า..บัวฮยอนตอนนี้มีเพียงเราสองคนเจ้าอย่าพูดถึงคนอื่นเลยนะ“ “เรากลับเข้าหมู่บ้านกันเถอะนะ...เดี๋ยวพ่อเจ้าจะเป็นห่วงนี้ก็ใกล้จะค่ำแล้ว“ ขุนบกเปลี่ยนเรื่องทันทีเมื่อนางพูดขึ้นมาและชวนนางกลับเข้าหมู่บ้าน ทั้งสองจึงจัดแจงแต่งตัวให้เรียบร้อยพร้อมที่จะเดินกลับไปยังหมู่บ้าน ขณะเดินกลับขุนบกได้กุมมือบัวฮยอนไว้ตลอดเวลาด้วยกลัวว่านางจะเป็นอันตราย เมื่อทั้งคู่กลับถึงหมู่บ้าน...คนของหมื่นควอนก็รีบวิ่งมาที่ขุนบกทันที "คุณชายครับ...ม้าของท่านตอนนี้ดีขึ้นมากคงพร้อมแล้วสำหรับการใช้งาน" บัวฮยอยได้ยินดังนั้นก็รู้สึกใจหายขึ้นมาทันที เพราะรู้ดีว่าเค้าคงต้องจากนางไปแล้วน้ำตาของนางก็ค่อยๆเอ่อล้นออกมาจากดวงตาที่น่ารักกลมโตนั้น ขุนบกเห็นดังนั้นจึงเข้าไปปลอบบัวฮยอน “นี่เจ้าจะร้องไห้ไปทำไมกัน...ยังไงข้าก็ต้องกลับมาหาเจ้าอยู่แล้วข้าไม่ทอดทิ้งหญิงที่เป็นของข้าหรอกนะ“ เขาดึงนางเข้ามากอดพื่อจะได้ทำให้นางรู้สึกอุ่นใจขึ้นมาบ้าง จากนั้นขุนบกก็ได้เดินไปส่งบัวฮยอนที่หน้าบ้าน และก็ได้เจอกับหมื่นควอนที่กำลังนั่งอยู่หน้าบ้านเพื่อรอการกลับมาของลูกสาว “ท่านพ่อข้าต้องขอโทษที่ไปไหนโดยไม่บอกท่าน...ข้า“ บัวฮยอนพูดยังไม่ทันจบขุนบกก็แทรกขึ้นมาเสียก่อน “ท่านหมื่นควอนวันนี้ข้าต้องขอบใจลูกสาวท่านมาก ที่พาข้าไปเดินเล่นสูดอากาศที่นอกหมู่บ้านมาข้าหมกตัวอยู่แต่ในห้องหลายวันเพราะคิดทบทวนเรื่องของพิมพิฮยางว่าจะทำเช่นไรดีที่จะนำนางกลับมาอยู่กับข้าให้ได้ ข้าต้องขอโทษท่านจริงๆที่พานางกลับมาใกล้จะค่ำมืดแล้ว“ “เอาเถอะ....ข้าก็ดีใจที่ท่านรู้สึกดีขึ้นแล้วท่านคิดจะทำยังไงต่อไป“ “พรุ่งนี้ข้าจะออกเดินทางไปตามหาพิมพิฮยางแล้วล่ะครับท่าน...อาการม้าของข้าก็ดีขึ้นมากแล้วข้าก็ให้สัญญากับนางไว้แล้วว่าข้าไปต้องตามหานางให้พบเช่นนั้นข้าขอตัวไปพักผ่อนก่อนนะครับข้าตั้งใจจะออกเดินทางตั้งแต่เช้า“ “เช่นนั้น...เจ้าก็พักผ่อนให้มากนะออมแรงไว้เดินทาง“ “ครับท่าน..ขอบคุณท่านมาก“ ก่อนจะเดินไปยังห้องนอนขุนบกได้ส่งสายตาที่สื่อถึงความห่วงใยที่มีให้กับบัวฮยอนอย่างลึกซึ้ง บัวฮยอนเองก็ส่งสายตากลับไปหาเค้าด้วยความอาลัยอาวร เมื่อนึกถึงวันพรุ่งนี้ ที่เค้าต้องจากนางไป ซึ่งไม่รู้เลยว่ามันจะเป็นเวลานานแค่ไหนที่นางต้องรอคอยการกลับมาของเค้า .............................................................................. บทนี้อย่างที่โรสบอกไปว่ามีเพื่อนจากบ้านมุนฯ มาแจมด้วย "ถ้ามีข้อติชมตรงไหนก็บอกได้นะคะจะได้นำไปปรับปรุงให้ฟิคยิ่งสนุกกว่าเดิมคะขอฝากตัวและฝากใจไว้ที่บ้านนี้ด้วยนะคะ...tanjang"   โดย: รัก..2มุน..หมดใจ & Rosaline & Tanjang IP: 125.27.153.255 2 มีนาคม 2553 2:28:16 น.

เจิมๆๆๆๆๆๆ คนแรกเลย 5555 เดินตามหลังคนแปะมาเลย เตรียมทิชชูกะถุงเลือดมาด้วย สูบฉีด...สูบฉีด...สูบฉีด...   โดย: รัก..2มุน..หมดใจ IP: 114.128.50.54 2 มีนาคม 2553 2:31:12 น.

เดินตามผู้ใหญ่หมาไม่กัด...อิอิอิ เสร็จสักทีเน้อะ.....ป่ะไปนอนกัน   โดย: Rosaline IP: 125.27.153.255 2 มีนาคม 2553 2:32:46 น.

ตามเจ้าของห้องทั้งสองมาติดๆ 555 แอบเก็บทิชชูกับถุงเลือดของท่านรักมาด้วย ได้ใช่ป่าวไม่รู้เก็บมาก่อน เดี๋ยวมาเม้นท์นะ ไปอ่านก่อนล่ะ..   โดย: ยามควงกะ IP: 203.144.144.164 2 มีนาคม 2553 2:54:36 น.

ตอนนี้มีข้อผิดพลาดตรงไหน ก้บอกได้เลยนะคะ และขอขอบคุณทุกคอมเม้นท์ ไม่ว่าจะเป็นติหรืชม ก็ขอน้อมรับไว้ ไว้ด้วยใจนะคะ เพราะทุกคอมเม้นท์จะกำลังใจให้คนแต่งทุกคนคะ ได้มีแรงแต่งฟิคตอนต่อไปให้อ่านกันนะคะ ^_^   โดย: tanjang IP: 203.144.144.165 2 มีนาคม 2553 3:06:30 น.

อ่า.... ได้ใช้ทั้งสองอย่างเลย 555 ขอบคุณท่านรัก ที่เอาติดมือมาด้วยนะขอรับ ส่วนเม้นท์ของข้าน้อย นอกจากคำผิดแล้ว ก็น่าจะเป็นเรื่องของคำแทนตัวที่ใช้อย่างคำว่า 'เค้า' มันฟังดูแปลกๆน่ะ นอกจากจะไม่ใช่ภาษาเขียนแล้วมันทำให้ไม่กลืนไปกับบรรยากาศที่ดูโบราณด้วย ฟังแล้วยังไงไม่รู้แฮะ บอกไม่ถูก แค่รู้สึกว่าไม่เข้ากัน ยังไงลองฟังเม้นท์จากท่านอื่นดูอีกทีนะ ส่วนเรื่องของจิตนาการไม่เม้นท์ขอรับ ตามใจคนแต่งสุดๆ ไหนๆก็ฟิคเอาแต่ใจอยู่แล้วนี่ขอรับ อิอิ ซับเลือดก่อน 555   โดย: ยามควงกะ IP: 203.144.144.164 2 มีนาคม 2553 3:18:33 น.

ลืมราตรีสวัสดิ์เลยเรา มัวแต่ซับเลือดอยู่... ยังไงก็ขอบคุณท่านโรส ท่านtanjang และท่านรักด้วยนะขอรับสำหรับฟิค ฝันดีทุกท่านขอรับ เดี๋ยวไปทำงานต่อละ 555 จะได้ทำไม๊น๊า....   โดย: ยามควงกะ IP: 203.144.144.164 2 มีนาคม 2553 3:21:27 น.

อยู่ห้องนี้ป่าว...ไม้หมอน   โดย: รัก..2มุน..หมดใจ IP: 114.128.50.118 2 มีนาคม 2553 10:33:27 น.

หวัดดีคะท่านโรส ท่านTanjang ศิษย์พี่รัก ท่านยามควงกะ และทุกท่าน ^_^   โดย: ไม้หมอน IP: 118.175.64.80 2 มีนาคม 2553 10:38:44 น.

สวัสดีทุกคน ท่าน รัก..2มุน..หมดใจ ตื่นเช้าจังนะคะ ไว้เจอกันคืนนี้นะคะ ^_^   โดย: tanjang IP: 203.144.144.164 2 มีนาคม 2553 10:40:43 น.

จ้า...คืนนี้เจอกัน   โดย: รัก..2มุน..หมดใจ IP: 114.128.50.118 2 มีนาคม 2553 11:03:25 น.

แม่นางบัวฮยอน เป็นเมียคนแรกหรอกรึ ขุนบกนี่ร้ายจิงๆๆ นี่ขนาดนั่งคิดถึงแม่นางพิมพิอยางนะนี่ ท่านโรส ตอนนี้เลือดข้าหมดตัวแล้ว ต้องรีบไปสภากาชาด ด่วนๆๆๆ ขอบคุณท่านโรส ท่านรัก 2 มุน และแขกรับเชิญ จากบ้านมุน มากกเลยนะคะ จินตนาการล้ำเลิศเจงๆๆๆ   โดย: บกน้อย IP: 58.136.8.255 2 มีนาคม 2553 12:34:17 น.

มาเชียร์เป็นกำลังใจให้กันและกันนะคะ ขอบคุณท่านโรส ท่านtanjang และท่านอารัก.. นะคะ ที่นำความสุขมาให้ในห้องนี้อะคะ ขอขึ้นไปอ่านก่อนนะคะ..   โดย: เฝ้ามอง IP: 203.144.144.164 2 มีนาคม 2553 17:39:10 น.

สนุกคะ สนุก แต่ขุนบกใขร้ายจัง ทำไมทำอย่างนี้หละ ถ้าไม่กลับมารับผิดชอบละก็น่าดูชม เป็นกำลังใจให้นะคะ ท่านรัก ท่านโรส และท่าน tanjang   โดย: mai.ka IP: 222.123.160.69 2 มีนาคม 2553 18:06:03 น.

เข้ามารอตอนใหม่ อิอิ มาเร็วๆน๊า   โดย: ยามควงกะ IP: 203.144.144.164 2 มีนาคม 2553 20:38:43 น.

เฮ่ย...เจ้าสามคนนี่ จะให้ขุนบกเจ้าชู้ไปถึงไหน สาวๆ เค้าไม่ชอบนะจาบอกให้555 มาเชียร์นะ ท่านโรส รักด้วย แล้วก็tanjang ด้วย ดีใจที่ยังมีห้องตามใจตัวเองอยู่   โดย: oui IP: 203.144.144.165 2 มีนาคม 2553 22:02:52 น.

เฮ้ยยยย ทำไมขุนบกเจ้าชู้ด่วนได้เยี่ยงนี้ล่ะ 555 ไวจริงเชียวท่านขุนบก แล้วพิมพ์ฮยางของข้าละจาทำงัยอะ มาให้กะละมังใจช่างเขียนค่ะ เชียร์ เชียร์ท่านรัก2มุน ท่านโรส และท่านtanjang ต่อเร็วน๊าาา จารออออ^_^ ว่าแต่เจ้าชู้เยี่ยงนี้เอามาจากชีวิตจริงเหล่าช่างเขียนปะเนี่ย อิิอิ   โดย: ไม้หมอน IP: 119.31.121.79 2 มีนาคม 2553 22:37:57 น.

ขอบคุณท่านโรส ท่านtanjang ท่านรัก.มากๆ ที่นำความบันเทิงมาให้เพื่อนๆได้อ่านกัน เริ่มสนุกแล้ว ขุนบกภาคนี้เป็นชายเต็มร้อย บทพาไป ให้เป็นคนมีหัวใจหลายภาค ก็ต้องทำใจ ตามท้องเรื่อง ซึ่งที่จริงแล้วขุนแผนก็มีความรักกับพิมพิลาไลยแบบรักแรกพบอ่ะนะ แต่ความที่เป็นคนเจ้าชู้ รูปหล่อเลยยากจะตัดรอนสาวงาม ทำใจ ได้นิดหน่อย ไหนๆก็ไหนๆแล้ว ท่านพ่อบ้านพูดถูก คำว่า " เค้า " ใช้แล้วแปลกๆ ต้องเรียกในขณะกล่าวเพื่อให้เรื่องเดินไป ว่า "ขุนบก " ก็จะไปได้สวย เหมือนคนแต่งบรรยายท้องเรื่อง แต่งดีและน่าติดตาม เพราะเรื่องเดินเร็วไม่ติดขัด รออ่านตอนต่อไปนะคะ   โดย: สุเกียง IP: 125.24.122.54 3 มีนาคม 2553 1:02:04 น.

ขอบคุณท่านสุเกียงขอร้าบบบ สำหรับคำชี้แนะ จะนำไปปรับปรุงนะขอรับ และขอบคุณทุกๆ กาละมังใจด้วยนะขอรับ... ^___^   โดย: รัก..2มุน..หมดใจ IP: 112.142.168.55 3 มีนาคม 2553 11:37:22 น.

อ่า ขุนบกจะได้ไปโคกอีเลิ้งแล้ว 55555 ชอบชื่อหมูบ้านมากเลยอะ ^^   โดย: Post Modern Girl IP: 114.128.143.25 4 มีนาคม 2553 2:29:12 น.

โอ๊ย เลือดพุ่งเลยขอร้าบบท่านโรส เกือบคว้าทิชชูไม่ทัน 555 เฮียเจ้าชู้ได้ใจมาก แต่ทำม๊าย ทำไม ถึงทำกับแม่นางของข้าน้อยเยี่ยงนี้ล่ะขอรับ น่าจะให้อยู่ด้วยกันต่ออีกซักคืน 5555 ยิ่งไปกันใหญ่ เฮียเอ๊ย มีบัวฮยอนเพราะความใจ คิดแล้วช่างน้อยใจนัก ดีนะที่ส่งสายตาห่วงใยปลอบอยู่ ไม่งั้น จะบอกท่านหมื่นควอนคว้าลูกปืนมายิงซะให้ควบมาหนีไม่ทันเลย ^ ^ ขอบคุณมากขอร้าบ ท่านโรส ศิษย์พี่รัก แล้วก็ท่านtanjang ด้วยนะขอรับ สนุกมาก ข้าน้อยชอบ 555 ตรงไปแล้วเรา ^ ^ หลับฝันดี ราตรีสวัสดิ์นะขอรับ อืมแถมปิดบ้านให้ท่านโรส ท่านรัก ท่านtanjang ด้วยละกัน   โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.100 4 มีนาคม 2553 2:35:22 น.

น้องเล็กหนีมาแอบอยู่ในห้องพี่ใหญ่นี่เอง นอนดึกอีกแล้วนะหนู... น่ารักจังมาปิดบ้านให้พี่ใหญ่ด้วย ราตรีสวัสดิ์จ้า...   โดย: รัก..2มุน..หมดใจ IP: 222.123.48.98 4 มีนาคม 2553 3:38:10 น.

นี่แน่ะ พอแล้วท่านคงระบมแย่ ..ไป ไป๊ ไปทายาได้แล้ว เบื่อละ ไปห้องไหนก็เจอ เซ็งเป็ดจิง จิง รักอย่าหยอดเยอะ เดี๋ยวน้ำมันพรายหมด5555   โดย: oui IP: 203.144.144.165 4 มีนาคม 2553 4:52:58 น.

ไม่ได้แวะเข้ามาบ้านนี้นาน หลงอยู่แต่บ้านนั้น ตามมาอ่าน มาถึงตอนแรกแอบฮากับชื่อตัวละคร   โดย: งุงิ IP: 203.144.144.164 4 มีนาคม 2553 12:47:45 น.

โฮก เลือดกระฉูด ขุนบกเจ้าชู้จัง สงสารพิมพิฮยาง   โดย: FC 2moons IP: 118.174.44.207 4 มีนาคม 2553 15:05:21 น.

เข้ามารอคะ เป็นกำลังใจให้นะคะ เมนท์ห้องนี้ก็พิมพ์ผิดอ๊กแระ เฮ้อ... **แต่ขุนบกใขร้ายจัง ทำไมทำอย่างนี้หละ** **แต่ยุนบกใจร้ายจัง ทำไมทำอย่งนี้หละ**   โดย: mai.ka IP: 222.123.160.77 4 มีนาคม 2553 17:26:15 น.

mai ขา "ทำไมทำอย่งนี้หละ" มาแก้ให้นะ "ทำไมทำอย่างนี้หละ" พิมพ์ผิดไม่เป็นไรหรอก เดี๋ยวตามแก้ให้ก็ได้55555 รักที่บ้านมุนห้องฟิค มันล๊อก เข้าไม่ได้เราเป็นยาจกน่ะ ขนาดเจ้าของฟิคยังเข้าไม่ได้เลยถามห้องข้างๆ ดูเดะ   โดย: oui IP: 203.144.144.164 4 มีนาคม 2553 20:43:38 น.

ขุนบกแสนสะท้าน......(ต่อๆ) ................................................................................ นี้ก็วันที่สามแล้วที่พิมพิฮยางกลับมาที่บ้านนางยังคงรอเขาที่สัญญาว่าจะตามมาหานาง ทันวอนโยธาเองไม่อยากฝืนใจบุตรสาวของตนในเรื่องแต่งงานเพราะนั้นคงเป็นเหตุให้นางต้องหนีออกจากบ้านไปเช่นคราวก่อน แต่หากเรื่องธุระกิจทำให้เขาต้องมีสิ่งผูดมัดกับด้านครอบครัวกับขุนค้างโจนึน พิมพิฮยางไม่เคยเหลียวมองชายทุกคนที่เข้าใกล้นางเพราะทุกๆคนต่างหลงไหลเพียงรูปโฉมภายนอกนางเท่านั้น นางเฝ้ารอคนที่รู้จักเสียงแคนของนาง คนที่สามารถปกป้องและดูแลนาง ให้ความรู้สึกอุ่นใจเมื่อนางอยู่ใกล้ๆเขา จนกระทั้งนางได้พบเขาแต่ก็เหมือนความรักครั้งแรกของนางก็จะมีอุปสรรคเสียแล้ว นางยังคงนั่งเป่าแคนอยู่ใต้ต้นลำพูเช่นทุกวันที่เคยทำ ขุนบกเมื่อออกจากหมู่บ้านในหุบเขาเร้นรักแล้วเค้าก็ได้ออกเดินทางเพื่อไปยังหมู่บ้านโคกอีเลิ้งทันที แม้จะไม่รู้ว่าหมู่บ้านที่นางบอกอยู่ที่ใดแต่เขาก็คอยเฝ้าถามผู้คนอยู่ตลอด ทั้งดูป้ายบอกทาง กางแผนที่ ใช้จีพีอาร์เอส ทุกๆวิถีทางที่จะไปหมู่บ้านโค้กอีเลิ้ง จนกระทั้งมาหยุดอยู่ป้ายหน้าหมู่บ้านโคกอีเลิ้ง เขารู้สึกดีใจเพราะคงได้เจอนางอีกไม่นานเกินรอ ขุนบกลงมาจากม้าสีหมอกและจูงเข้าไปยังหมู่บ้าน และหยุดถามชายคนหนึ่ง “พี่ชาย...ข้าจะไปบ้านท่านทันวอนโยธารบกวนท่านช่วยบอกทางไปแก่ข้าด้วยได้ไหมครับ” “บ้านท่านทันวอนโยธารึ...เจ้าตรงไปตามทางของหมู่บ้านนี้เดินขึ้นไปเรื่อยๆบ้านของท่านทันวอนโยธา หลังที่ใหญ่ที่สุดในหมู่บ้านนี้มีเพียงหลังเดียวเท่านั้นแหละพ่อหนุ่ม” ชายหนุ่มชี้บอกทางแก่ขุนบก “ขอบคุณพี่ชายมาก” ขุนบกกล่าวขอบคุณแล้วเดินจากมา เขาเดินขึ้นไปเรื่อยๆตามทางที่ได้รู้มา ไม่นานนักเขาก็มาหยุดอยู่ที่หน้ากำแพงบ้านของทันวอนโยธา เขาก็คิดว่าหากขอเข้าไปตรงๆทันวอนโยธาคงไล่เขาออกมาเป็นแน่ เขาเดินอ้อมมาทางหลังบ้านคิดหาหนทางเพื่อที่จะเข้าไปในบ้าน แต่จู่ๆเสียงแคนจากในบ้านก็ดังลอยมาที่หูเขา ขุนบกพึมพำเบาๆ “เสียงแคนของคนผู้นี้ช่างเศร้านัก...คนเป่าคงกำลังทุกข์ใจเป็นแน่” ขุนบกบอกม้าสีหมอกให้คอยอยู่ใต้ร่มไม้ แล้วใช้วิชาตัวเบากะโดดขึ้นไปยังต้นไม้ต้นใหญ่ในบ้านของทันวอนโยธา เมื่อขึ้นมาอยู่บนที่สูงจึงทำให้เขามองเห็นสิ่งเบื้องล่างได้ดี บ้านของทันวอนโยธามีบริวารอยู่มากแต่ทว่า สิ่งที่อยู่เบื้องหน้าเขาคงเป็นสถานที่ส่วนบุคคล มีเพียงบ้านขนาดกลางหนึ่งหลังกับสาวใช้อีกไม่มากที่เดินอยู่ เสียงแคนนั้นยังคงดังอย่างต่อเนื่อง เมื่อขุนบกมองตามเสียงนั้นไป เขาก็รู้สึกดีใจเป็นอย่างมาก แผ่นหลังของนางผู้นี้ช่างดูคุ้นเคย ใช่ต้องใช่นางเป็นแน่ ขุนบกกระโดดไปยังต้นไม่ที่อยู่ใกล้นางด้วยวิชาตัวเบา ยิ่งเขาเข้าใกล้ก็ยิ่งแน่ใจว่าต้องเป็นนางที่เขาตามมาหา เขายังคงฟังนางเป่าแคนจนจบเพลง ขุนบกกระโดดนลงจากต้นไม้เมื่อเห็นว่าไม่มีใครในบริเวรนั้นแล้วและมายืนอยู่ด้านหลังของพิมพิฮยาง พิมพิฮยางวางแคนลงข้างๆนางเมื่อเป่าจบเพลง จู่ๆเสียงคุ้นหูก็ดังขึ้นจากทางด้านหลังของนาง “เหตุใดเสียงแคนของเจ้าจึงเศร้ายิ่งนัก” นางหันไปตามน้ำเสียงนั้นเขาผู้ที่นางรอคอยมาหานางแล้วจริงๆ นางโต้ตอบเขากลับไป “เพราะผู้เล่นมีเรื่องทุกข์ใจเพลงที่เล่นจึงฟังดูเศร้าไปเช่นกัน” นางรู้สึกดีใจที่เขาเข้าใจในเสียงแคนของนาง ทั้งคู่ต่างวิ่งเข้าหากันด้วยความคิดถึงอย่างสุดหัวใจ (คิดเป็นภาพสโลว์จะได้อารมณ์มากๆ) แล้วทั้งสองก็อยู่ในอ้อมกอดของกันและกัน ขุนบกเอ่ยขึ้นเบาๆ “ดอกไม้ที่มีหนามเกินไปไม่ใช่ดอกไม้...แต่เป็นยาพิษ” (โรสเอ้ยผิดเรื่องแล้วแก..!) (อีกทีๆ) “ข้าคิดถึงเจ้ายิ่งนักพิมพิฮยาง” ขุนบกกระชับอ้อมกอดให้แน่นยิ่งขึ้น พิมพิฮยางรู้สึกสุขใจยิ่งนักเมื่อได้อยู่ในอ้อมกอดของเขาอีกครั้ง และเอ่ยขึ้นด้วยความตื้นตัน “ข้าก็คิดถึงท่านคะ...ท่านขุน” ขุนบกคลายอ้อมกอดแล้วสัมผัสใบหน้าหญิงสาวที่อยู่เบื้องหน้าด้วยความอ่อนโยนพร้อมทั้งสบตาด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความรัก “ข้าตามมาหาเจ้าตามสัญญาแล้ว” พูดจบเขาก็ค่อยๆจูบที่หน้าผากนางด้วยความอ่อนโยน พิมพิฮยางยิ้มอย่างสุขใจกับคนที่นางเฝ้ารอมาโดยตลอดและตอนนี้เขาก็ยืนอยู่เบื้องน่านางจิงๆ ขุนบกจูงมือนางมานั่งลงด้วยกันที่โขนหินแล้วจับมือนางมากุมไว้ “วันที่ข้าพบเจ้าที่สระอโนดาตตอนนั้นเจ้าหนีการแต่งงานมางั้นรึ” “ใช่ข้าหนีออกมาก่อนที่งานแต่งงานจะเริ่มจนได้ไปหยุดอยู่สระอโนดาตจนได้พบท่าน” “แล้วเหตุใดพ่อของเจ้าจึง....” ขุนบกยังถามไปไม่จบนางก็แทรกขึ้นมา “ท่านพ่อหวังให้สองตระกูลของเราได้เป็นทองแผ่นเดียวแล้วทั้งสองก็จะมีผลประโยชน์ต่อกันโดยให้ข้าและขุนค้างแต่งงานกัน ข้าคัดค้านเรื่องนี้มาโดยตลอดเพราะข้าคิดว่าการแต่งงานควรเกิดจากความรักในคนสองคนเพียงเท่านั้น” พิมพิฮยางเอื้อนเอ่ยพร้อมน้ำตาที่ค่อยๆไหล่ออกมา ขุนบกเห็นเช่นนั้นก็ค่อยๆเช็ดน้ำตาของนางแล้วพูดขึ้น “ช่างเถอะนะเรื่องนั้นข้าอยู่กับเจ้าตรงนี้แล้วอย่าได้เสียใจกับเรื่องงี้เง้านั้นอีกเลย...ดูนี้สิข้ามีบางอย่างมาฝากเจ้า” ขุนบกพูดพรางหยิบเครื่องประดับรูปหมีแพนด้าที่ซื้อจากสัมเพ็งออกมาจากเสื้อแล้ววางมันลงบนฝ่ามือนางทันที “นี่คงเป็นหลินปิง มันช่างน่ารักจริงๆ...ขอบคุณท่านมากนะคะ” พิมพิฮยางเริ่มมีรอยยิ้มบนใบหน้า ขุนบกค่อยๆคว้านางเข้าหาตัวแล้วโอบกอดไว้แนบกาย พิมพิฮยางซบที่ไหล่เขาด้วยความสุขใจ “ท่านพี่...ท่านพี่คะท่านอยู่ที่ไหนคะ” แก้วคยองออกตามหาพี่สาวนางเมื่อมาตามที่ใต้ต้นลำพูแล้วไม่พบ พิมพิฮยางสะดุ้งเมื่อได้ยินเสียงน้องสาวนางแล้วพูดกับขุนบกขึ้น “ข้าคงต้องไปก่อน...น้องสาวข้าอาจเป็นกังวลหากไม่เจอข้า” นางพูดขึ้นแล้วค่อยๆลุกยืนขึ้น “แล้วข้าจะได้พบเจ้าอีกไหมพิมพิฮยาง” ขุนบกพูดพรางจับมือนางไว้คล้ายกับไม่อยากปล่อยนางให้จากไปอีก “ห้องของข้าอยู่ปีกซ้ายของบ้านแล้วคืนนี้พบกันนะคะ” ได้ยินดังนั้นเขาจึงยอมปล่อยมือนางให้เดินจากไปพร้อมกับมองตามหลังด้วยความรัก “ท่านพี่..ท่านหายไปไหนมาข้าตกใจแทบแย่” แก้วคยองเบาใจที่ได้พบพี่สาว “ข้าก็เดินเล่นอยู่แถวนี้..แล้วนี่มีอะไรรึเจ้าจึงได้มาตามข้า” พิมพิฮยางถามนางสาวระหว่างที่เดินเข้าไปยังตัวบ้าน “ท่านพ่อให้ข้ามาตามท่านไปพบ...เจ้าขุนค้างโจนึนมาหาท่านคะ” “มาอีกแล้วรึ...เช่นนั้นเจ้าช่วยไปบอกเขาว่าข้าไม่ค่อยสบายอยากพักผ่อนตอนนี้ยังไม่อยากพบใคร” พิมพิฮยางเลี่ยงที่จะพบขุนค้าง และนี้ก็ไม่ใช่ครั้งแรกที่นางหาข้ออ้างเพื่อจะได้ไม่ต้องพบเขา ................................................................................ บทต่อไปทุกท่านต้องคอยเตรียมทิชชูมาซับเลือดกันให้ดีๆนะคะ งานนี้มีขอเลือดจากสภากาชาดมาช่วยเติมแน่นอน ขุนบกจะเข้าหาพิมพิฮยางแล้ว อิอิ ^_^   โดย: รัก..2มุน..หมดใจ & Rosaline & Tanjang IP: 203.144.144.165 4 มีนาคม 2553 23:19:15 น.

โอ้ว มายก๊อด เลือดกระฉูด พุ่งปรี๊ดๆๆๆ ขอบคุณท่านโรส ท่านรัก และท่านเพื่อน tanjang มากนะคะ กำลังสนุกเลยนะคะ เป็นกำลังใจให้นะคะ   โดย: haewonny IP: 125.24.126.254 4 มีนาคม 2553 23:23:11 น.

อ่า ...โอ นี่ฮยางเค้าดูดเอ้ยเป่าแคนเหรอเนี่ย คิดได้ไงกันจ้ะเนี่ย เราเป็นขุนบก เราคงยืนขำกลิ้งไปกลิ้งมาแปดตลบก่อน 555555555555555555555555555555555555 ขออภัย...เสียมารยาทจริงเชียว แคน ก็ แคน นะท่าน รอ รอ บทอัศจรรย์ของขุนบกนะ ดูซิจะสะท้านได้แค่ไหน ขอบคุณที่ช่วยให้เช้านี้มีชีวิตชีวาขึ้น รักทุกคนเลยนะ   โดย: oui IP: 203.144.144.165 5 มีนาคม 2553 4:59:35 น.

ขุนบกพูดพรางหยิบเครื่องประดับรูปหมีแพนด้าที่ซื้อจากสัมเพ็งออกมาจากเสื้อแล้ววางมันลงบนฝ่ามือนางทันที “นี่คงเป็นหลินปิง มันช่างน่ารักจริงๆ...ขอบคุณท่านมากนะคะ” 5555 เครื่องประดับรูปหมีแพนด้า ( โรสช่างเจ้าคิดได้นะ ) ตอนหน้าข้าน้อยจะเตรียมเลือดและ อ๊อกซิเย่นไว้ เพราะกลัวโรคหัวใจกำเริบ ระอ่านอ่ะนะ   โดย: บกน้อย IP: 58.136.8.163 5 มีนาคม 2553 11:58:36 น.

หวังว่าคงไม่เคืองกันนะที่จับพิมพิฮยางมาเป่าแคน 555+ จิ้นภาพเจ๊เป่าแคนกันออกม่ะ... ตอนหน้า ขุนบกรุกฆาต.....อิอิอิ ว่าแล้วก็ไปตั้งกล้องรอสักหน่อย ห้องทางปีกซ้าย แว็บ!!!   โดย: Rosaline IP: 202.129.13.6 5 มีนาคม 2553 14:14:28 น.

ตอนแรกอ่านไป ข้าน้อยก็อุตส่าห์จะซึ้งนะขอรับ แต่มาหลุดตรง เสียงแคนนี่แหละ ขำก๊ากเชียว นึกภาพแม่นางลำแคนแล้วมันช่าง 55555555555 อ่านต่อๆ   โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.100 5 มีนาคม 2553 18:31:41 น.

ขอเบิกเลือดล่วงหน้าสามถุงนะขอรับท่านโรส ถ้าเบิกน้อยไปกว่าจะเป็นโลหิตจางก่อนจะได้อ่านจบ 555 ฮามากขอรับ แม่นางพิมพิ เจ้าช่างไม่รู้เลยว่าท่านขุนของเจ้าน่ะทั้งเจ้าเล่ห์และเจ้าชู้แค่ไหน บอกเบอร์ห้องไปแบบนั้น ก็หวานท่านขุนแกสิขอร้าบบ ^ ^ น่าจะให้เฮียใช้ความพยายามกว่านี้หน่อย แต่ก็นั่นแหละถ้าทำงั้นเผื่อเฮียพลัดหลงเข้าไปอีกห้องล่ะยุ่งเลย 555555555 อืม เจ้าป้องกันจุดนี้ได้เยี่ยมจริงๆขอร้าบ แม่นางพิม ขอบคุณท่านโรส ท่านรัก ท่านtanjang มากขอร้าบบบ   โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.100 5 มีนาคม 2553 18:49:54 น.

ขอบจายยยยยยย ท่านoui ทำเป็นไม่เห็นบ้างก็ได้นะท่าน เซ็งจริง อ่านก่อนนะเดี๊ยวมาเมนท์   โดย: mai.ka IP: 222.123.163.124 5 มีนาคม 2553 19:57:13 น.

บอกไม่ถูกว่าอารมณ์ไหนมีมากกว่ากัน ระหว่างซึ้ง กับ ขำ เอาไปเท่าๆ กัน แล้วกันนะ คิดได้นะให้พิมพิฮยางเป่าแคน นึกภาพตามก็ฮาแล้ว   โดย: mai.ka IP: 222.123.163.124 5 มีนาคม 2553 20:10:30 น.

555555555555555555555555555555555 นางยังคงนั่งเป่าแคนอยู่ใต้ต้นลำพูเช่นทุกวันที่เคยทำ เสียงแคนของคนผู้นี้ช่างเศร้านัก จะเศร้าดีไม๊เนี่ย 555555555 แล้วเครื่องประัดับรูปหมีแพนด้า ข้าน้อยขอซักอันได้ไม๊อะ ตกลงอยู่ทางปีกซ้ายใช่มั๊ยขอรับ .... คนพร้อม อุปกรณ์พร้อม เอ้า มุมใครมุนมันนะขอร้าบบบบ ขอบคุณท่านโรส ท่านรัก2มุน ท่าน tanjang มากมากขอรับ ^_^   โดย: ไม้หมอน IP: 119.31.121.78 5 มีนาคม 2553 22:10:46 น.

555555555555555555   โดย: ไม้หมอน IP: 119.31.121.78 5 มีนาคม 2553 22:12:05 น.

ไม่ใช้ GT200 ช่วยตรวจหาบ้านของพิมฮยางอ่ะ อาจจะเจอไวกว่านะ 5555   โดย: งุงิ IP: 203.144.144.164 6 มีนาคม 2553 0:15:30 น.

ไม่รู้จะซึ้งหรือฮาดี แต่สนุกมากๆขอรับ รอตอนต่อไปอยู่น่ะขอรับ ขอเบิกเลือดไว้ก่อนเลยแล้วกันของข้าน้อย AB น่ะ ขอบคุณ ท่านรัก2มุน ท่านRosaline และท่านTanjang ที่แต่งฟิคสนุกๆอย่างนี้   โดย: yunhyang IP: 115.67.58.186 6 มีนาคม 2553 0:29:12 น.

ท่านใดที่สนใจเกี่ยวกับเรื่องเกาหลี มาแลกเปลี่ยนความรู้ มีข้อซัก ถาม เชิญมาสมัครสมาชิดและพุดคุยกันได้ที่นี่นะคะ //www.koreantip.com   โดย: tanjang IP: 203.144.144.164 6 มีนาคม 2553 1:25:02 น.

สวัสดีตอนเช้าคะทุกท่าน ขอบคุณท่าน Tanjang มากมากค่ะสำหรับ koreantip ^_^   โดย: ไม้หมอน IP: 203.144.144.165 6 มีนาคม 2553 9:42:16 น.

รอ ร๊อ รอ รู้สึกว่าช่วงนี้เลือดของข้าน้อยจะมากเกินไปแล้วสิขอร้าบบ ช่วยเอาออกทีสิ อยากเสียเลือด 5555 ปีกซ้าย ปีกซ้าย อืมมุนนี้กำลังดี กล้องก้ใช้ได้ ภาพคมชัด ^ ^ ทุกอย่าง ข้าน้อยเตรียมพร้อมแล้วนะขอร้าบท่านโรส ศิษย์พี่รัก ท่านtanjang ท่านพร้อมรึยังเอ่ย ได้ทีเร่งเลยนะ   โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.100 6 มีนาคม 2553 20:04:39 น.

อืม ปีกซ้ายห้องแม่นางพิมพิฮยาง งั้นปีกขวาก็คนเป็นแม่นางแก้วคยองสินะขอรับ เฮียอย่าหลงทิศนะ กล้องข้าน้อยไม่ได้ไปตั้งตรงนั้นด้วยสิ ถ้าพลาดขึ้นมา อดได้ภาพเลย คริ คริ   โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.100 6 มีนาคม 2553 20:06:41 น.

น้องเล็กอารมณ์ดีจิง... สอบเสร็จแล้วเนอะ..สบายใจแล้ว เลือดเยอะแบบนี้ แบ่งพี่ใหญ่มั่งนะ ตอนนี้หมดตัวแล้ว 555 พี่ใหญ่ยังรอฟิคเจ้าอยู่นะ..รีบๆลงนะหนูน้อย ยุนบกหนวดงอกอยู่ในคุกแล้ว...   โดย: รัก..2มุน..หมดใจ IP: 112.142.110.138 6 มีนาคม 2553 20:20:48 น.

ห้องนี้นอนแต่วันแฮะ ดึกๆเงียบเชียว เดี๋ยวปิดห้องให้นะขอรับ ราตรีสวัสดิ์ทุกท่านคร๊าบ...บ   โดย: ยามควงกะ IP: 203.144.144.164 7 มีนาคม 2553 4:43:53 น.

ตอนต่อไปๆๆๆ 5555 ขอบคุณมากขอร้าบบบ   โดย: Fc 2moons IP: 118.174.21.195 7 มีนาคม 2553 15:54:40 น.

^___________^ มาประจบขอร้าบบบบบบ 555555555 รอ ร๊อ รอ   โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.100 7 มีนาคม 2553 21:47:08 น.

น้องเล็กสุดเลิฟจ๋าาาา มาประจบอะไรล่ะจ๊ะ เมื่อไหร่จะเข้าห้องแชทกะเค๊าได้ซะทีล่ะ เค๊าคิดถึงน้องเล็กกันทุกคนเลย อยากคุยด้วยน่ะ... เข้ามาไวไวนะ..พี่ๆรออยู่..   โดย: รัก..2มุน..หมดใจ IP: 114.128.124.75 8 มีนาคม 2553 0:24:41 น.

ตามมาปิดบ้านนี้ให้ พร้อมเสียบท่านรักไปด้วยในตัว อิอิ   โดย: ยามควงกะ IP: 203.144.144.165 8 มีนาคม 2553 2:59:14 น.

5555555 ท่านยามควง รับเสียบแทนท่านoui แล้วเรอะ ท่านเสียบแรงนะเนี่ย 555555 เอิ้กๆๆๆ   โดย: รัก..2มุน..หมดใจ IP: 114.128.122.118 8 มีนาคม 2553 8:09:06 น.

ช่างเป็นความลงตัวที่พอดีมากขอรับ จะรออ่านขอรับ สู้นะครับ   โดย: เกษตรศิลป์ IP: 203.144.144.164 8 มีนาคม 2553 12:46:28 น.

กลับมาแล้วๆๆ ไม่นานคงลงบทต่อไป... รอกันอีกสักนิดนะ..อิอิอิ   โดย: Rosaline IP: 10.1.4.164, 203.158.223.9 8 มีนาคม 2553 13:42:14 น.

รอ ร๊อ รอ ว้าว การประจบของข้าน้อยได้ผลรึนี่ เอ้านี่ขอรับ ของเซ่น ท่านโรส ศิษย์พี่รัก ท่านtanjang น้ำมะพร้ามอ่อน ดับความร้อนได้ดีนะขอรับ ^ ^   โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.100 8 มีนาคม 2553 13:52:43 น.

แปะ แปะ แปะ โรสจ๋า ลูกบล๊อกค้างเติ่งแล้วนะ อยากอ่านตอน เฮีย ปีนหน้าต่าง เข้าหา พิม ฮยาง ง่ะ แบบว่ากลัวปีนผิดห้องง่ะ เปงห่วง   โดย: บกน้อย IP: 58.136.176.58 8 มีนาคม 2553 16:50:36 น.

ท่านยามสา ไอ้น้ำมะพร้ามอ่อนเนี่ยหน้าตามันเป็นไงเหรอท่าน วานช่วยบอกที ท่านรัก ท่านโรส ท่านtanjang ได้ข่าวว่า ตอนนี้ต้องเสียเลือดเชียวหรือท่าน งั้นคงต้องสำรองเลือดไว้ก่อนซะแล้ว จะรอ นะจ๊ะ   โดย: mai.ka IP: 222.123.162.40 8 มีนาคม 2553 17:39:22 น.

ว้า พักนี้ทำไมมาต่อmai -ka เรื่อยเลย เสียบไม่ได้นะสิเนี่ย ไม่งาม ไม่งามเสียบไม่ได้55555 น้ำมะพร้าม ก็หน้าตาคล้ายๆ น้ำมะพร้าวแหละหนูmai เลือดสำรองพี่oui กรุ๊ป โอ นะจ้ะ โอเคอ่ะป่าว จ๊าก mai ขาจะส่งเกี๋ยให้หรือจ๊ะ ขอบใจจ้ะ   โดย: oui IP: 203.144.144.164 8 มีนาคม 2553 17:58:25 น.

ท่านoui เมื่อสักพักเห็นที่ห้องแชท แล้วก็หายไป มาอยู่นี่เอง กรุ๊ป โอ เหมือนกันเลยนะท่าน ส่วนเกี๊ยะคงจะน้อยไปไม๊ท่าน น่าจะเป็น บู๊ทดีกว่าไม๊ น่าจะดี......จิงป่ะ   โดย: mai.ka IP: 222.123.162.40 8 มีนาคม 2553 19:52:31 น.

ข้าน้อยก็กรุ๊ป โอ เหมือนกัน ขอรับท่านoui ท่าน mai.ka   โดย: FC 2moons IP: 118.174.11.223 8 มีนาคม 2553 21:26:30 น.

ข้าน้อยก็อยากจะบอกนะขอร้าบว่ากรุ๊ปอะไร แต่ดั๊นม่ายรุ 555 ต้องเก็บข้อมูลด่วนแล้ว เผื่อได้ขายเลือดเพราะข้าน้อยมีเลือดเยอะ 555 ขอโทษขอร้าบท่านmai น้ำมะพร้าว ๆ ขอร้าบ 555 ผิดบ่อยจังเรา   โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.100 8 มีนาคม 2553 21:48:08 น.

เตรียมเลือดกันเข้าไป... ข้าจะเอาให้ช็อกแบบเติมเลือดไม่ทันเลยทีเดียว 5555+ อ้าว...แล้วใครจะอ่านฟิคหว่า อิอิอิ ไม่เป็นไรๆๆ เอาความสะจายของคนแต่งเป็นที่ตั้ง 555+   โดย: Rosaline IP: 125.27.141.57 8 มีนาคม 2553 22:27:51 น.

ศิษย์พี่รักขอรับ ข้าน้อยกำลังพยายามเข้าห้องแชทอยู่ขอรับ แต่ถ้าจะให้เข้าได้ คงต้องไปลงวินโด้ใหม่แน่ๆเลยขอรับ Y Y   โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.100 8 มีนาคม 2553 22:29:07 น.

อืม ตามตัวท่านโรสเจอแล้ว ส่งfic มาซะดีๆ (ขู่พร้อมกับถือมีดไว้ในมือ) ไม่งั้นข้าน้อยจะ จะ (ด้ามมีดเริ่มส่ายไปส่ายมา) จะ จะ จะทำอะไรเนี่ยเรา 555   โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.100 8 มีนาคม 2553 22:31:29 น.

555555555555 ขอหัวเราะก่อนนะ อ้าวศิษย์น้องนี่เจ้าคลั่งไปแล้วรึโอ้ยตายละหว่า สงสัยถ่านอัลคาไลน์ของท่านยามควงคงแรงเกินไป 555555 ท่านโรส ท่านtanjang ศิษย์พี่รัก รอ รออยู่นะขอร้าบบบบ ตั้งกล้องไว้รอจนช่างภาพหลับหมดแล้วนะขอรับ^_^   โดย: ไม้หมอน IP: 119.31.121.87 8 มีนาคม 2553 23:06:28 น.

น้องเล็กจ๋า... เป็นไรเนี่ย วันนี้พี่ใหญ่ลืมให้ยาเหรอจ๊ะ... 5555555 ล้อเล่นนะน้องเล็ก ถือมีดมาขู่เลยเหรอเนี่ย ระวังนะ เด่วจะบาดมือเอา เอ๊า...ไปกินยาได้แล้ว แล้วไปนอนซะ...หนูน้อย 5555555   โดย: รัก..2มุน..หมดใจ IP: 114.128.121.143 9 มีนาคม 2553 0:10:01 น.

ใครจับยากรอกปากข้าน้อยเนี่ย เผลอทำมีดบาดนิ้วเลย Y Y เป็นศิษย์พี่รักเองรึขอรับ อุตส่าห์คิดจะเอาไว้ขู่เฉยๆ บัวฮยอนเจ้าช่วยทำแผลให้ข้าที ระหว่างที่รอขุนบกกลับมาอะนะ คงนานทีเดียวเพราะต้องไปตะเวนให้ครบทุกนาง 55555 อืมข้าน้อยซื้อกล้องมาอีกตัวแระ จะไปตั้งไว้ฝั่งปีกขวามั่งกันเฮียปีนพลาด 5555 แต่ข้าน้อยจะไม่พลาดได้ภาพเฮียเด็ดขาด ^ ^ หลับฝันดี ราตรีสวัสดิ์ขอร้าบบ   โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.100 9 มีนาคม 2553 0:32:17 น.

อะแฮ่มๆๆ...ขออภัยกับข่าวที่จะปิดประกาศ พอดีไปขอป้าย "ห้ามนำกล้องเข้าบ้าน" มา กล้องใครที่ติดแล้วข้าน้อยขอถอนการติดตั้งเลยแระกาน ขอตัวไปป้ายติดรอบๆบ้านและถอนกล้องก่อน โอ้ว...แบกกล้องออกมาด้วยความเห็นเหนื่อยไมมันเยอะจังอ่า ห้องปีกซ้าย....49ตัว ปีกขวา...20 ของใครบ้างมารับคืนด่วน กรุณาอ่านป้ายรอบๆบ้านด้วยนะ "ห้ามนำกล้องเข้าบ้าน...เด็ดขาดมิเช่นนั้นผู้แต่งจะให้ทั้งสองนอนมองตากันจนเช้า 555+" กรุณาทำตามอย่างเคร่งครัด...ขอขอบคุณ ณ จุดนี้   โดย: Rosaline IP: 125.27.141.57 9 มีนาคม 2553 1:41:26 น.

โหยยย...โรส โหดร้ายไปป่าว...ให้นอนมองตากันจนเช้า กล้องนั่นน่ะ...ของพี่ปอ 2 ตัวนะ เอามาคืนเลย เหอๆๆๆๆ   โดย: รัก..2มุน..หมดใจ IP: 114.128.125.252 9 มีนาคม 2553 8:02:10 น.

Y Y มารับคืนเช่นกันขอรับท่านโรสสสสสสส ใจร้ายจังอ่ะ พลาดฉากแม่นางบัวฮยอน และต้องมาพลาดฉากพิมพิฮยางอีกเหรอ ฮือๆ เศร้าจัง 5555555555555 แต่ไม่เป็นไร เพียงแค่หลับตา ข้าน้อยก็เห็นหน้าแม่นางพิมแล้วแหละ ตอนนี้กล้องไม่ต้อง สมองอั๊วจำเอง ^ ^ 555555555555555555555555 หวังสุดๆ อะไรก็ยอมแล้วตอนนี้ ^ ^   โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.100 9 มีนาคม 2553 10:29:24 น.

สงสัยถ้าทุกท่านไม่มารับกล้องคืน ท่านโรส จาไม่ลงแหงๆ ข้าน้อยช่วยประกาศด้วยแล้วกันนะขอรับ โป้งๆ แป๊งๆ กล้องขอรับ กล้อง สี่ตัวขายออกแล้ว ที่เหลือของใคร ช่วยมารับด้วยน้าขอร้าบ ไม่ต้องอายขอร้าบ ข้าน้อยเข้าใจ 55555555555   โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.100 9 มีนาคม 2553 14:38:59 น.

ท่านยามสาฯ ทำดีมาก วันนี้อาจจะเสร็จ...แต่ขอเชคอารมณ์ตัวเองก่อนว่าอยากแปะตอนไหน 5555+ กล้องใครๆๆ...ไม่งั้นจะเอาไปขายวังหลัง อิอิอิ   โดย: Rosaline IP: 10.1.4.198, 203.158.223.9 9 มีนาคม 2553 15:20:50 น.

หมอจำเป็น ยามสามาแย้ว อืม อารมณ์ของท่านโรส ตอนนี้ เดี๋ยวๆ เช็คคลื่นหัวใจก่อนแป๊บ ติ๊ด ติ๊ด ติ๊ด อืม หัวใจเต้นปกติดี มีแผ่วๆบางช่วงเล็กน้อย อืมบางช่วงก็เต้นถี่จังแฮะ แสดงว่าตอนนี้กำลังตื่นเต้นอยู่ อืม อ้าว ทำไมตอนนี้ไม่ได้ยินแล้วล่ะ ตาหมอจำเป็นหันกลับไปมองท่านโรสอีกครั้ง ว๊าย ท่านโรส หัวใจวายไปแล้ว วอหนึ่ง เรียกวอสอง ส่งเตียงพยาบาลมาด่วน ตอนนี้ท่านโรส แย่แล้ว ไม่ทราบสาเหตุ แต่ท่านหมอเดาว่า อาจเกิดจากห้องปีกซ้าย อิ อิ ^ ^ ล้อเล่นนะขอร้าบ ท่านโรส หวังว่าท่านจะอารมณ์ดีนะขอร้าบบ ประจบใหญ่เชียวเรา (มันประจบตรงไหน??)   โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.100 9 มีนาคม 2553 16:02:46 น.

โรส ฝากกล้องไว้ก่อนนะเผื่อว่าพรุ่งนี้โรสจะอารมณ์ดีอนุญาต ให้พวกเราชาวลูกบล๊อกติดกล้องได้ขี้เกียจแบกกลับไป กลับมาง่ะ 5555+++   โดย: บกน้อย IP: 58.136.8.199 9 มีนาคม 2553 16:55:25 น.

รัก ห้องนี้เราเข้ามาเล่นด้วยนะ ได้นะรับรองไม่ก่อกวนจ้ะ mai ขา บู้ทที่จะส่งมาน่ะขอสองข้างนะ ข้างเดียวเอาไปใช้ไม่ได้หุ หุ แหมๆ กรุ๊ป โอ เหมือนกัน โอน่าจะถีบใช่ปะ มารอ มารอ ขุนบกสะทร้านๆๆๆๆด้วยคนนะ   โดย: oui IP: 203.144.144.164 9 มีนาคม 2553 17:17:21 น.

เจอท่านoui อีกแล้ว พักนี้ต่อท่านบ่อยนะเนี่ย ท่านรัก เมื่อวานเขาว่าห้องแชทล่ม ตอนทุ่ม นึง แล้วที่เราคุยมันก็ทุ่มนึงใช่ป่ะ ถึงว่าคุยกันอยู่ 2คนเอง แล้วจะลงตอนใหม่ยังจ๊ะเนี่ย รอ รอ รอ รอต่อปาย   โดย: mai.ka IP: 117.47.190.182 9 มีนาคม 2553 17:43:06 น.

55555....เสียบ....จึ๊ก.....เสียบ....จึ๊ก.... เป็นงัยล่ะ oui โดนเสียบบ้าง รู้สึกดีมั๊ย น่านนนน...ติดใจล่ะซี เหอๆๆๆ...เข้ามาบ่อยๆนะ จะเสียบให้พรุนเลย 55555555555   โดย: รัก ..2มุน..หมดใจ IP: 172.168.1.41, 124.157.200.169 9 มีนาคม 2553 17:46:04 น.

ว้ากกกกกก....ขอโทดๆๆๆๆ จะเสียบท่านoui ไหงกลายป็นท่านไหมไปได้ โอ้ววววว....ยุ่งล่ะซี อิอิ...ไม่ได้ตั้งใจนะ ตัวเอง ...เจ็บมั๊ย.... 555555555   โดย: รัก..2มุน..หมดใจ.. IP: 172.168.1.41, 124.157.200.169 9 มีนาคม 2553 17:48:15 น.

โรสจ๋า.... มาสารภาพบาปหน่อย การบ้านที่ให้พี่ปอไปทำอ่ะ ยังไม่ได้ทำเยยยย ขอโทดนะจ๊ะหนู เด่วกลับจากใต้ จะมาให้ทำโทดนะ 55555 อย่าทำแรงนะ เด่วพี่ปอเจ็บ หุหุหุ   โดย: รัก ..2มุน..หมดใจ IP: 172.168.1.41, 124.157.200.169 9 มีนาคม 2553 18:01:23 น.

ท่านโรสจ๋าาาา ขอกล้องคืนนะจ๊ะ จะเอาไปเปลี่ยนรุ่นใหม่อะ จะเอาแบบคมชัดใสปิ๊ง ซูมได้ระยะไกลสุดดดดด55555   โดย: ไม้หมอน IP: 119.31.121.66 9 มีนาคม 2553 22:19:39 น.

ช้าไปแล้ว..ไม้หมอน เค๊าติดป้ายห้ามแล้ว 5555555 อยากได้ภาพเด็ดๆล่ะก็ มาติดต่อขุนรักเลย....ด่วนนนนนนนน   โดย: รัก..2มุน..หมดใจ IP: 114.128.197.101 9 มีนาคม 2553 23:46:48 น.

บทนี้ใครเป็นโรคหัวใจ โรสขอเตือนก่อนอ่านว่า เตรียมอ๊อกซิเจนมาด้วยก็ดี....ไม่แพร่มแระ เชิญอ่านกันตามบาย ....................................................................................... ขุนบกแสนสะท้าน......(ต่อๆ) ฟ้าเริ่มมืดลงอากาศที่เยือกเย็นจากภายนอกเป็นสัญญาณบอกขุนบกว่าคงได้เวลาที่เขาจะได้เข้าไปพบนางแล้ว แต่ในใจก็ยังคิดไม่ตกว่าเมื่อเย็นนางบอกเขาว่าห้องของนางอยู่ด้านไหนของบ้าน ความคิดในหัวตีกันไปหมด เขาใช้วิชาตัวเบาแอบเข้าไปในบ้านอีกครั้ง เมื่อมองจากด้านบนเขาก็เห็นห้องทางด้านปีกขวามีแสงสว่างอยู่ รอยยิ้มบางๆเริ่มผุดขึ้น ได้เพียงคิดในใจ “คงเป็นห้องทางปีกขวาซินะ...” เขาเฝ้ารอให้แสงจากห้องนั้นดับลง ไม่นานนักภายในห้องนั้นก็มืดลง เขาค่อยๆเข้าไปภายในบ้าน ใช้อาคมเสกให้เหล่าสาวใช้หลับไปตามๆกัน เขาเดินยิ้มด้วยท่าทางเริงร่าไปหยุดอยู่หน้าห้อง แล้วกระแอมเบาๆ แต่ไม่มีเสียงใดตอบกลับมาจึงถือวิสาสะผลักประตูเข้าไปเบาๆ ความมืดจากในห้องทำให้พอได้เห็นเงาของหญิงสาวที่นอนหันหลังให้เขาแบบลางๆ เขาค่อยๆนอนลงข้างๆหญิงสาวที่อยู่เบื้องหน้าเขาแล้วกอดนางไว้ กลิ่นไอของนางช่างหอมนัก แม้จะเป็นกลิ่นไอที่ผิดแผกไปจากเดิมแต่ในใจเขาก็ไม่ได้คิดอะไร แก้วคยองรู้สึกได้ถึงลมหายใจอุ่นๆที่เป่ารดข้างใบหู ในใจรู้สึกกลัวเป็นอย่างมากหากนางร้องออกไปตอนนี้คงมีคนเข้ามาแล้วเห็นนางอยู่กับผู้ชายในห้องอาจเป็นเรื่องเข้าได้ แต่แล้วเสียงผู้ที่กอดนางไว้ก็พูดขึ้นมา “เหตุใดเจ้าจึงรีบนอนพิมพิฮยาง...ไม่คิดจะคอยกันหน่อยรึ” ได้ฟังดังนั้นแก้วคยองก็ตกใจและรีบผลิกตัวหันกลับมาทันที แต่ไม่ทันทีนางจะพูดอะไรออกไป ขุนบกก็ค่อยๆก้มลงแล้วประทับริมฝีปากเขาไว้ที่ริมฝีปากนางทันที นางเองทั้งรู้สึกตกใจแต่ในขณะเดียวกันก็รู้สึกแปลกๆกับจูบแรกนี้ของนางเช่นกัน ด้านยุนบกเริ่มรู้สึกได้ว่าจูบนี้ไม่เหมือนเคยจึงผละตัวออกมา แต่ด้วยความมืดที่เห็นได้แค่เงาเลือนรางจึงทำได้เพียงจดจ้องให้สายตาปรับแสงได้ดีขึ้นกว่าเดิม แก้วคยองถูกดึงออกจากภวังค์ในจังหวะที่เขาผละตัวออกมา เมื่อได้สตินางจึงค่อยๆพูดขึ้น “ข้า...ไม่ใช่พี่พิมพิฮยาง” ขุนบกได้ฟังเช่นนั้นก็รีบคลายอ้อมกอดออกจากนางมองหน้าเมื่อได้เห็นหน้านางชัดๆจึงรู้ตัวว่าตนเข้าผิดห้อง เขารีบลุกขึ้นทันที เขารู้สึกแย่ที่ทำให้นางตกใจกับสิ่งที่เขาทำ แม้ในใจลึกๆจะรู้สึกดีอยู่บ้างก็ตาม และพูดกับนางขึ้นเบาๆ “ข้าต้องขอโทษจริงๆแม่นาง...ข้าไม่ได้ตั้งใจจะทำเช่นนั้นกับเจ้า” “หากการกระทำของท่านเป็นสิ่งที่ไม่ได้ตั้งใจจริงๆข้าก็ไม่ถือโทษท่านหรอกคะ” “ท่านคงต้องการมาหาท่านพี่...นางอยู่ห้องทางปีกซ้ายของบ้าน” “ข้าต้องขออภัยแม่นางอีกครั้งที่ล่วงเกิน...เช่นนั้นข้าขอลาก่อน” ขุนบกรีบกล่าวขออภัยแก้วคยองก่อนที่จะเดินออกจากห้อง เพื่อไปทางด้านห้องปีกซ้ายตามที่นางบอกมา เขาก้าวเข้าไปในห้องที่มืดมิดอีกครั้งหากแต่คราวนี้เขาแน่ใจได้ว่านางที่นอนอยู่บนเตียงนั้นเป็นพิมพิฮยางจริงๆ แสงจันทร์จากภายนอกสาดเข้ามาทำให้เขาพอได้เห็นนางที่นอนหันหน้ามาทางเขาได้ลางๆ เขาค่อยๆ เอนกายลงบนเตียงแล้วนอนลง มองใบหน้าหญิงสาวที่กำลังอยู่ในห้วงนิทรา ได้แต่นึกตลกกับเรื่องที่เพิ่งเกิดขึ้นเมื่อครู่ แล้วค่อยๆเอื้อมมือไปจับเส้นผมที่บดบังใบหน้าที่งดงามอย่างเบามือ พิมพิฮยางรู้สึกได้ถึงสัมผัสนั้นจึงค่อยๆลืมตาขึ้น รอยยิ้มค่อยๆปรากฏขึ้นบนใบหน้านาง ก่อนที่เขาจะดึงนางเข้ามาในอ้อมกอด กลิ่นไอนี้เป็นของนางโดยแท้จริง “ท่านมาช้านัก...ข้ารอจนเผลอหลับไป” พิมพิฮยางพูดขึ้นขณะที่อยู่ในอ้อมกอดนั้น “ก็ข้าอยากแน่ใจ...ว่าทุกๆคนในบ้านนี้หลับกันหมดทุกคนแล้ว เพื่อที่จะได้ไม่มีผู้ใดมารบกวนเราสอง” “ท่านนี่จริงๆเลยนะ” พิมพิฮยางพูดอย่างอายๆพลางก้มหน้าหลบสายตาตรงหน้า ขุนบกเชยคางนางขึ้นอย่างเบามือ แล้วมองสบตานาง “ค่ำคืนนี้ข้าอยากมีเวลาอยู่กับเจ้า มีความสุขกับเจ้า ข้าอยากให้เจ้ารู้ว่าข้ารักเจ้าเพียงใด” พิมพิฮยางเขินอายกับคำพูดของชายหนุ่ม “ทำไมดวงตาของเจ้าช่างงามนัก...พิมพิฮยาง เจ้ารู้มั้ยอะไรที่ทำให้ข้ารักเจ้าตั้งแต่แรกเจอ” “เพราะอะไรหรือคะที่ทำให้ท่านรักข้า” พิมพิฮยางถามไปด้วยความอยากรู้ว่าเหตุใดขุนบกจึงรักนาง และรอฟังคำตอบจากขุนบกอย่างตื่นเต้น “สายตาของเจ้าดึงดูดข้า..ทำให้ข้าหลงใหลดั่งต้องมนต์” คำตอบของขุนบกทำให้เลือดในกายของพิมพิฮยางสูบฉีด...หัวใจเต้นแรงจนชายหนุ่มรู้สึกได้ ขุนบกค่อยๆเลื่อนหน้าของตนเข้าไปใกล้พิมพิฮยางอย่างช้าๆ เขาค่อยๆจุมพิตริมฝีปากอิ่มสวยได้รูปของนางอย่างเชื่องช้าและนุ่มนวล แล้วจึงเปลี่ยนมาเป็นเร่าร้อนดูดดื่มไปตามแรงปราถนาที่ลุกโชนของทั้งคู่ มือของเขาเคล้าคลึงไปทั่วร่างของหญิงสาว แล้วค่อยๆปลดเปลื้องอาภรณ์อย่างเบามือ ชายหนุ่มค่อยๆขยับตัวเบียดทับบนร่างของหญิงสาวจนนางสามารถสัมผัสการเต้นของหัวใจที่สั่นรัวของเขาได้ “พิมพิฮยางสุดที่รักของข้า...ข้ารักเจ้ามาก เจ้าเป็นหญิงผู้เดียวที่จะเป็นผู้กุมหัวใจของข้าเอาไว้ ข้าไม่เคยมอบใจให้สตรีนางใด ข้ารักเจ้า...พิมพิฮยาง เจ้าเป็นของข้านะ เป็นคนๆเดียวของข้าจากนี้และตลอดไป” พิมพิฮยางได้ยินถ้อยคำที่ขุนบกกล่าวมานั้น ทำให้นางรู้สึกตื้นตันเป็นอย่างยิ่งที่ชายหนุ่มมีความรักต่อนางมากถึงเพียงนี้ นางไม่ตอบอันใดนอกจากพยักหน้าพร้อมด้วยรอยยิ้มที่มีความหมายอย่างลึกซึ้ง เป็นการตกลงว่านางพร้อมแล้วที่จะเป็นคนรักของขุนบก ขุนบกซบหน้าลงเคล้าคลอจมูกกับแก้มนวล ไล้จมูกไปที่ข้างแก้มซุกไซ้ใบหน้าเข้ากับลำคอ ฝังรอยจูบที่ไหปลาร้า แล้วค่อยๆเลื่อนลงมาที่เนินอกที่พร้อมรับสัมผัสของเขาอย่างยั่วยวน พิมพิฮยางเคลิบเคลิ้มวาบหวิวในจังหวะการปลุกเร้าอารมณ์ของเขาอย่างง่ายดายและตอบสนองเขาอย่างดูดดื่มเร่าร้อนเช่นเดียวกัน ขุนบกส่งผ่านความรู้สึกที่มีต่อนางในทุกๆการกระทำอย่างทนุถนอม คล้ายกับไม่อยากทิ้งร่องรอยบอบช้ำ ไว้บนผิวกายขาวนวล นางตอบรับทุกสัมผัสของเขาด้วยความวาบหวาม ทุกๆจังหวะของขุนบก เต็มไปด้วยความรักที่ล้นหัวใจ พิมพิฮยางสามารถสัมผัสได้ถึงแรงแห่งรักนั้นเช่นกัน แม้อากาศภายนอกจะหนาวเหน็บสักเพียงใด แต่ร่างเปลือยเปล่าของคนทั้งคู่ที่บดเบียดกอดรัดกันอยู่ภายในห้องยังคงความเร่าร้อนและอบอวลไปด้วยความปราถนาของคนทั้งคู่   โดย: รัก..2มุน..หมดใจ & Rosaline & Tanjang IP: 125.27.146.184 9 มีนาคม 2553 23:55:12 น.

เจิมๆๆๆๆๆๆๆๆๆ มาแล้ววววววว ฟิคเลือดสาดดดดดดดดดดด   โดย: รัก..2มุน..หมดใจ IP: 114.128.197.101 9 มีนาคม 2553 23:56:11 น.

เจิมๆๆๆ ขอให้บทนี้อย่าโดน กบว. เซนเซอร์....สาธุ เพื่อความบันเทิงของเพื่อนพ้องในบล็อกและตัวผู้แต่งเอง 555+   โดย: Rosaline IP: 125.27.146.184 9 มีนาคม 2553 23:57:04 น.

มาละหรอ..... ฟิคนี้สนองตัณหาคนอ่านชัดๆ 555   โดย: Post Modern Girl IP: 112.142.146.203 9 มีนาคม 2553 23:58:24 น.

555555 ใช่เลย ท่านโพส สนองตัณหาคนอ่าน...ล้วนๆ คนแต่งไม่เกียวนะท่าน ( โทดคนอ่านเลย..อิอิ ) เหอๆๆๆๆๆ   โดย: รัก..2มุน..หมดใจ IP: 114.128.197.101 10 มีนาคม 2553 0:02:36 น.

จัยจะ Y สุดยอดจิง ๆ แต่ยังดีที่มีเลือดสำรองไม่งั้นได้นอนตัวซูบอยู่หน้าห้องทั้งสองแน่ ๆ(แอบไปแง่บประตูห้อง...55) อิอิ   โดย: ShaDow IP: 222.123.43.239 10 มีนาคม 2553 0:20:44 น.

จึก ฟู่ๆ(เสียงเลือดสาด 55) ว่าแล้วเชียว ถ้าได้ตั้งกล้องมีหวังได้ช๊อตเด็ดมามัดตัวเฮีย ให้แม่นางพิมแล้วเชียว นี่ใช่มั้ยขอรับเหตุผลที่ท่านโรสต้องปดกล้องของพวกข้าน้อย 555 กลัวเฮียเราหัวแบะนี่เอง อีกอย่างเฮียเป็นปลาไหลชัดๆ ลื่นได้ตลอดสก ขอบคุณมากขอร้าบบบ ^ ^ ราตรีสวัสดิ์   โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.100 10 มีนาคม 2553 1:49:36 น.

ท่านโรสเป็นฮีโรติกที่น่าติดตามอย่างมากนะครับ แม้อิจฉายุนบกจังแฮะ แต่ว่าแต่งได้ดีถึงอารมณ์เลยนะครับ คิดตามแล้วมีความสึกว่าเลือดกำเดาค่อยๆไหลออกจมูกเลยครับ ขอบคุณมากครับ   โดย: เกษตรศิลป์ IP: 203.144.144.164 10 มีนาคม 2553 12:18:53 น.

ได้อ่านแล้ว เลือดสาดจิงๆ... สนอง need ใครกันแน่หว่าฟิคนี้ ระหว่างคนแต่งกะคนอ่าน 555 ยังดีนะที่ขอเลือดสำรองเตรียมไว้แล้ว เกือบแย่เหมือนกัน.. ขอบคุณนะขอรับท่านโรส ท่านรัก และสหาย(s) ใครไม่รู้ เผื่อมีมากกว่า 1 ท่าน ว่าแต่... ตอนนี้นี่ เค้าโครงจากประสบการณ์ใครเหรอท่าน ท่านโรส หรือท่านรัก หรือ.... ใครดีหว่า   โดย: ยามควงกะ IP: 124.121.98.246 10 มีนาคม 2553 12:29:39 น.

เป็นไปอย่างที่คิด ขุนบกเข้าห้องผิดจิงๆๆ ขุนบกที่นะ คืนเดียว ได้ จุ๊บปาก พิม ฮยาง กับ แก้วคยอง พร้อมกัน ร้ายกาจมาก เลือดบกน้อยพุ่งปริ๊ดเลยง่ะ ดีนะที่เตรียมเลือดสำรองและ อ๊อกซิเย่นไว้แบบว่าหายจัยไม่ทั่วท้องเลยง่ะ แม่นางโรสท่านร้ายกาจมาก 5555+++ บกน้อยขอขอบคุณ ดอกไม้โรส + ผี้สื้อรัก และ เพื่อนรักของท่านโรส ท่าน Tanjang จากบ้านมุนไทยแลนด์ ที่สร้างความบันเทิงเริงใจ ให้ลูกบล๊อกไม่ทำให้ผิดหวังจิงๆๆ   โดย: บกน้อย IP: 58.136.176.23 10 มีนาคม 2553 13:06:40 น.

ขอบคุณ สำหรับตอนใหม่นะคะท่านรัก ท่านโรส ท่าน tanjang ไม่ผิดหวังที่ตั้งตารอ ขุนบกยังคงลื่นไปได้เรื่อยเลยน้า ไม่ไหว ไม่ไหว สงสัยจะมีอีกหลายนางตามมา   โดย: mai.ka IP: 222.123.160.86 10 มีนาคม 2553 17:04:36 น.

5555555 ขอบคุณมากมากคะท่านรัก2มุน ท่านโรส และท่านTanjang คะ มีปีกซ้าย.. มีปีกขวา... มันก้อต้องมีเข้าห้องผิดกันบ้างเนอะขุนบกเนอะ 5555 ส่วนข้าจะเป็นกองหน้าเอง (กองหน้า ห้องพิมพ์ฮยาง แล้วย้ายมาเป็นกองหน้า ห้องแก้วคยอง) 55555 ให้มันรู้กันไป ให้มันเห็นๆ กันไปเยยยย   โดย: ไม้หมอน IP: 119.31.121.75 10 มีนาคม 2553 23:23:13 น.

ตอนต่อไปเอาไงดีหว่า.. รุกฆาตแก้วคยองเลยก็แลดูจะไวไปเน้อ..อิอิ ตันอย่างแรงงงงง! ไว้รวมทีมก่อนค่อยว่ากันคงจะดี   โดย: Rosaline IP: 10.1.4.235, 203.158.223.9 11 มีนาคม 2553 13:20:26 น.

โบยบินมาอ่านฟิค บ้านนี้ ขอบคุณคนแต่งมากๆ เป็นกำลังใจให้   โดย: shadowsun IP: 119.42.70.172 11 มีนาคม 2553 17:51:06 น.

สูๆขอร้าบ ท่านโรส ข้าน้อยมีแบรนด์มาฝาก ^ ^ แรงจิ้นจงลื่นไหลเหมือนเฮีย โอม เพี้ยง   โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.100 11 มีนาคม 2553 18:51:12 น.

แอบหอบสังขารเลือดโชกจากห้องยามสามาต่อห้องนี้ อิอิ แอบหวังว่าจะมีอีก เลือดในตัวยังเหลืออยู่บ้าง 555 งั้น ปูเสื่อรอแถวนี้ก่อนละกันนะ มาไกล ชักจะหมดแรงแล้วสิ เฮ้อ... หาว...วว Z... Z... z.. z.. z..   โดย: ยามควงกะ IP: 203.144.144.165 12 มีนาคม 2553 4:11:11 น.

รอ ร๊อ รอ ท่านโรส ศิษย์พี่รัก ท่านtanjang ได้รวมทีมกันรึยังขอร้าบบ 55 ข้าน้อยนอนรอ กลิ้งรออยู่แถวนี้นะขอรับ ^ ^   โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.100 12 มีนาคม 2553 17:45:26 น.

โฮะๆๆๆ เลือดหมด   โดย: FC 2moons IP: 118.174.6.67 13 มีนาคม 2553 21:19:59 น.

ใครต้องการเลือดมาทางนี้นะคะ มีเลือดสำรองเก็บไว้ให้ทุกท่านได้ เติมกันนะคะ 5555+   โดย: tanjang IP: 203.144.144.165 13 มีนาคม 2553 22:00:09 น.

ท่าน tanjang ขอรับ วันนี้มีตอนใหม่ป่าว เห็นเข้ามาพร้อมเลือดขนาดนี้ หุหุ แอบหวังนะนี่   โดย: ยามควงกะ IP: 124.121.89.251 13 มีนาคม 2553 22:35:50 น.

ใครต้องการเลือดมาทางนี้นะคะ มีเลือดสำรองเก็บไว้ให้ทุกท่านได้ เติมกันนะคะ 5555+ โดย: tanjang .................................................................................................... น้องตาลจ๋าาาาาาาา ขอพี่ปอ 2 ถุงนะ แต่ขอเป็นเลือดของน้องตาลน๊าาาาาา ( จาโดนใครเขวี้ยงเกี๊ยะมั๊ยเนี่ย...) เหอๆๆๆๆ   โดย: รัก..2มุน..หมดใจ IP: 222.123.54.31 14 มีนาคม 2553 1:44:34 น.

พี่ปอ..เลือดตาลมีแต่เลือกชั่วๆ อย่าไปเอามานะ 555+ เพื่อนจ้า..เค้าล้อเล่นนะตัวเธอ ร๊ากกก เหมือนเดิม จุ๊บุจุ๊บ....^_^   โดย: Rosaline IP: 222.123.33.133 14 มีนาคม 2553 19:32:56 น.

55555 ขอบคุณนะโรส...ที่บอก นั่นน่ะ... เข้ากับเลือดพี่ได้เป็นอย่างดีเลย หุหุ   โดย: รัก..2มุน..หมดใจ IP: 112.142.110.30 14 มีนาคม 2553 23:03:23 น.

เลือดตาลมีให้พี่ปอได้เสมอแหละคะ เมื่อพี่ปอต้องการ ในเมื่อเลือดของเราเข้ากันได้ดี พี่ปอจะเอาแค่เลือดหรอคะ เอาหัวใจตาลด้วยป่าว ตาลก็มีให้พี่ปอนะ ^_^ 555+   โดย: tanjang IP: 203.144.144.165 15 มีนาคม 2553 0:48:27 น.

เฮ้อ....หลอกพี่ปอดีใจอีกล่ะสิ... ให้แล้วให้เลย...ไม่คืนด้วยน๊าาา...   โดย: รัก..2มุน..หมดใจ IP: 222.123.55.152 15 มีนาคม 2553 8:48:29 น.

ขอบคุณท่านรัก2มุน ท่านโรสแลดท่านTanjang มากนะครับรออ่านอยู่นะครับ   โดย: เกษตรศิลป์ IP: 203.144.144.164 15 มีนาคม 2553 12:16:31 น.

รอเสมอขอร้าบบบบ สู้ๆๆๆๆๆ   โดย: FC 2moons IP: 118.174.21.154 15 มีนาคม 2553 15:14:00 น.

ให้แล้วให้เลยไม่เอาคืนแน่นอนคะ...ตาลให้พี่ปอคนเดียว คืนนี้เจอกันนะคะในแชท ^_^   โดย: tanjang IP: 203.144.144.165 15 มีนาคม 2553 15:34:16 น.

มาดูแลบ้าน..กลัวตัวกินไก่เข้าในน้ำมาบ้านเรา 555+ เราสามคนเข้าถึงอารมณ์ตัวละครไหมเนี้ย กลัวโดนว่าจังเลยอ่ะ.. อย่างนี้ต้องทำบุญบ้าน..อิอิอิ โฟเอสสร้างสรรค์ผลงานดีๆอีกแล้วครับท่าน (เกี่ยวไรหว่ะ 555+)   โดย: Rosaline IP: 124.157.152.125 15 มีนาคม 2553 16:02:32 น.

5555+ เข้าถึงหรือไม่ถึงขึ้นอยู่กับผู้อ่านนะคะเพื่อนโรส ว่าจัอินไปกับบทที่เราแต่งหรือไม่ แต่พวกเราคงแต่งไม่ได้ถึงอารมณ์แบบเสียวซ่านหรอเนอะ ไม่รู้จะไปอารมณืนี้มาจากไหน ปล่อยให้คนนั้นเค้าไปแต่งแล้วเก็บไว้อ่านเองดีกว่า อิอิ   โดย: tanajng IP: 58.8.167.91 15 มีนาคม 2553 16:16:51 น.

ติดตั้งโปรแกรม แอนตี้ ตัวกินไก่ในน้ำ ฟื้ดดดด!!! 5555+ มาไม่รอดแน่ๆ   โดย: tanjang IP: 58.8.167.91 15 มีนาคม 2553 16:19:34 น.

เบา เบาหน่อยสิคะ สาวๆ ต่างคนก็ต่างความคิดน้า อย่าเอามาเป็นอารมณ์เลยนะ เดี๊ยวฟิคที่แต่งจะโหดตามไปด้วย ไม่ไหว ไม่ไหว ชอบฟิคหวาน หวานมากกว่านะจ๊ะ เป็นกำลังใจให้เสมอจ๊ะ   โดย: mai.ka IP: 222.123.163.254 15 มีนาคม 2553 17:05:16 น.

ขอบคุณคะ คุณ mai.ka มากนะคะ รับรองได้อ่านฟิคหวานๆแน่นอนคะแต่ยังไม่รู้เมือ่ไหร่นะคะ ตอนนี้มองตันกันหมดเลยคะ ขอเวลาสักแปปนะคะ ^_^   โดย: tanjang IP: 203.144.144.165 15 มีนาคม 2553 17:15:28 น.

เหอะๆคุณ mai.ka ขอบคุณที่ห่วงใยนะคะ ช่วงนี้มันแล้งๆอ่าโรสกะตาลกลัวตัวที่บอกไปมันหาที่เย็นๆอยู่ เลยหาทางสกัดกั้นไม่ใ้ห้เข้าบ้านนี้เฉยๆ อิอิ   โดย: Rosaline IP: 112.142.149.81 15 มีนาคม 2553 17:44:02 น.

เอ ห้องนี้ก็ชักหนาวๆร้อนๆแฮะ ใกล้จะเป็นสามห้อง สามฤดูแล้วนะขอร้าบบบ ^ ^ สวัสดี ขอรับ ข้าน้อยมารอ ร๊อ รอ   โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.100 15 มีนาคม 2553 20:27:21 น.

รอจ้า สู้ๆนะทุกท่าน   โดย: FC 2moons IP: 118.174.22.60 15 มีนาคม 2553 22:00:14 น.

เฝ้าบ้าน รอจับตัวกินไก่ในน้ำ 555+   โดย: tanjang IP: 58.8.178.101 15 มีนาคม 2553 23:03:41 น.

55555 น้องตาล...ไปนอนซะ เด๋วพี่นั่งยามเฝ้าบ้านเอง...   โดย: รัก..2มุน..หมดใจ IP: 114.128.194.56 16 มีนาคม 2553 2:40:10 น.

พี่ปอ...ตื่นๆ แหม มาหลับยามแบบนี้เกิดตัวกินไก่ในน้ำเข้ามาทำไงหล่ะ ไป๊...ไปแต่งฟิคเลย โรสขอพักหมองหน่อย อย่าลืมเขียนบทรักให้มันถึงหน่อยหล่ะ...ไม่ไหวเคลียร์ ว่าแล้วก็กางเก้าอี้ชายหาดลงหน้าบ้าน...พร้อมกับอาวุธครบมือ ตาข่ายดักตัวกินไก่..กั้นไว้เรียบร้อย 555+   โดย: Rosaline IP: 125.27.147.135 16 มีนาคม 2553 2:58:31 น.

โหย... มาโหดนะห้องนี้ ตื่นๆท่านโรส ข้ามาเฝ้าห้องต่อให้เอง อย่าคิดมากนะท่านเจ้าของห้องทั้ง 3 แต่งตามแนวของท่านต่อไป (ว่าแต่... แนวไหนน่ะ - -" อ่อ แนวเอาแต่ใจนี่เอง) มีคนเข้ามาอ่าน ให้ความเห็น (วิพากษ์ วิจารณ์ ชื่นชม ยินดี) ดีกว่าห้องร้างน๊า... ไปนอนหลับฝันถึงฟิคตอนหน้าเถอะขอรับ ข้าน้อยเฝ้าให้นะ คร่อก...ฟี้ ZZZ....zz   โดย: ยามควงกะ IP: 203.144.144.165 16 มีนาคม 2553 3:34:45 น.

อ้าวๆๆๆๆ....ไล่เราไปนอน แล้วมานอนกองอยู่หน้าบ้านนี่เอง ดูดิ..ยุงหามซะ...ท่านยามควง ตื่นๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ขโมยขึ้นบ้านมั่งเปล่าเนี่ย...หลับยามซะขนาดนี้   โดย: รัก..2มุน..หมดใจ IP: 114.128.54.230 16 มีนาคม 2553 8:28:27 น.

มาครบกันแล้วนะ เจ้าบ้านทั้งสาม แต่มาครั้งนี้ ออกแนวโหดๆ แฮะ แล้วฟิคตอนไหม่จะโหดตามรมณ์ท่านไม๊เนี่ย เอ่อ โหด ก็ได้นะท่านแต่ขอโหดแนว ตบ จูบได้ ป่ะ จะรออ่านน้า   โดย: mai.ka IP: 222.123.160.193 16 มีนาคม 2553 17:31:13 น.

แวะมาทุกวัน รอเสมอ สู้ๆๆนะพวกท่าน   โดย: FC 2moons IP: 118.174.44.34 16 มีนาคม 2553 21:32:56 น.

มารอเหมือนกัน... รอว่าเมื่อไหร่จะนึกออก 55555+ ปิดบ้านๆๆ....ลงคาถากันตัวกินไก่ในน้ำก่อน งึมงำๆๆๆๆๆๆๆๆๆ..........เพี้ยง! ใช้หมองนั่งมาธิ......คร่อก !!!   โดย: Rosaline IP: 125.27.145.13 17 มีนาคม 2553 1:35:42 น.

55555555 นั่งมาธิ...รึหลับมาธิ...จ๊ะโรส ไปๆๆๆ...ไปนอนซะ พี่ปอเฝ้ายามเอง...   โดย: รัก..2มุน..หมดใจ IP: 114.128.55.86 17 มีนาคม 2553 1:44:39 น.

มาช่วยท่านรักเฝ้าห้องดีกว่า อิอิ ว่าแต่ ท่านนั่งคอตกขนาดนี้... ข้าแบกท่านไปนอนข้างในดีกว่า 555 ปิดบ้านให้ด้วย ใจดีป่าว....   โดย: ยามควงกะ IP: 203.144.144.165 17 มีนาคม 2553 2:41:49 น.

55555555555 ขอบคุณท่านยามควง... ท่านนี่...น่ารักเสมอเลยนะ มาเสียบข้าได้ ทู้กคืนเลย อิอิ...ชักติดใจแล้วนะ ฮ่าาาาาาาาาา อ่ะ...ล้อเล่ง   โดย: รัก..2มุน..หมดใจ IP: 222.123.54.253 17 มีนาคม 2553 8:49:26 น.

หวัดดีจ้า ฟิคยกกองแล้วหรอ รอ รอ รอนะ เอ้ หรือว่าบรรดาเหล่าช่างเขียนจะกำลังแอบซุ่มจับตัวกินไก่อยู่อะ ^_^   โดย: ไม้หมอน IP: 203.144.144.164 17 มีนาคม 2553 9:34:35 น.

ลัลลาลัลลา เฝ้าจับอะไรกันอยู่ เอ๊ะ ขอเดินข้ามตาข่ายก่อนนะ อ้าว แล้วหลุมพราง ใบไม้น้อยไปหน่อยนะ อุ๊ย กับดัก สปริงแข็งมาก งับทีสงสัยขาแหวะ แล้วนี่ เชือกกระตุก โหย กะจะเอาให้อยู่หมัดกันเลย ว่างแล้วกับมาแต่งฟิคนะ รอรอรอรอ   โดย: ppp IP: 115.67.74.135 17 มีนาคม 2553 15:27:53 น.

ท่านสาม พี เข้าบ้านนี้ ระวังตัวหน่อยก็ดีนะ สาวๆ เค้าโหด น่าดู ดูสิ กับดักเอย ผ้ายันต์ เอย น่ากลัวจิง   โดย: mai.ka IP: 222.123.160.156 17 มีนาคม 2553 17:47:11 น.

สู้ๆนะท่านผู้แต่งทั้งหลาย   โดย: Fc 2moons IP: 118.174.40.31 17 มีนาคม 2553 20:47:26 น.

โทดทีนะคะ..เหอะๆช่วงนี้อยู่ในช่วงเฝ้าระวังตัวกินไก่ในน้ำ แต่จบเรื่องแล้วแหละ... ขอเวลาสักนิดใส่รายละเอียดกันสักหน่อยนะ วางพล็อตเรื่องไว้แล้วแหละ... ก่อนไป...ฉีดยากันตัวกินน้ำอีกที ฟี๊ดดดดดดดด!!!!! แอ็กๆๆๆ...สำลักยาฉีดตัวกินไก่ มึนๆๆ ไปนอนดีกว่า.... ปิดบ้าน....อ๊อดๆๆ   โดย: Rosaline IP: 125.27.147.237 18 มีนาคม 2553 3:59:09 น.

โทษทีนะจ๊ะ...โรสจ๋า เมื่อคืนไม่ได้มารับยามต่อ.. แอบอู้ไปนอนซะก่อน เด่ววันนี้จะนั่งเป็นยามใหทั้งวันเลย...   โดย: รัก..2มุน..หมดใจ IP: 222.123.55.243 18 มีนาคม 2553 8:13:23 น.

ดีจังนะคะพี่ปอ เฝ้ายามบ้านนี้ให้ทั้งวันเลย แต่อย่าให้ตัวกินไก่มันมาเหยียบบ้านเรานะคะ พี่ปอน่ารักที่สุดเลยคะ จุ๊บๆๆๆ ^_^   โดย: tanjang IP: 203.144.144.165 18 มีนาคม 2553 13:17:54 น.

ว้าวววว...กำลังใจมาเป็นกองเลยยยย... น้องตาลจ๋าาาาาาา....   โดย: รัก..2มุน..หมดใจ IP: 222.123.55.243 18 มีนาคม 2553 14:00:01 น.

เอียน ไปแล้ว ท่าน รัก จะหวานเกินหน้าขุนบกแล้วเนี่ย รอจ๊ะ มารอ มาเร็วๆ นะจ๊ะ   โดย: mai.ka IP: 222.123.160.156 18 มีนาคม 2553 18:16:38 น.

รอ ร๊อ รอ เหงือกข้าน้อยแห้งแล้วนะขอร้าบ ท่านโรส ศิษย์พี่รัก ท่านtan เอ่อ ข้าน้อยไม่ใช่ตัวกินไก่นะขอรับ กลัวหลุมของท่านppp กับคาถาของท่านโรสจริงๆ ฮ่าๆ ข้าน้อยยามสา ตัวจริงเสียงจริงขอรับท่าน ^ ^ 555 ตามกระแสจริงๆ ก๊าก!!!!!   โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.100 18 มีนาคม 2553 20:56:06 น.

สนุกกันใหญ่เลยห้องนี้ ท่านยามสายังตามมาเล่นด้วยเลยอ่ะ 555 รออยู่นะทั้ง 3 ท่านเลย หาว..ววว อ้าวเฮ้ย ยังไม่ได้ทำงานนี่หว่า ลืมตัว นึกว่ามารอบดึก   โดย: ยามควงกะ IP: 203.144.144.164 18 มีนาคม 2553 22:03:53 น.

มาร่ำลา....ต้องจากบ้านทรายทองไปตั้งสามวัน ว่าแล้วก็ลากกระเป๋าเดินคอตกราวกับถูกคัดออกจากบ้านเอเอฟ ค่อยๆเยื้องย่างออกมา พร้อมกับบทเพลงเบาๆตามหลัง "บททางเดินแห่งความฝันนี้ อาจไม่มีพรมแดงปูทางอุปสรรคขวากหนามมากมายเหลือเิกิน" ลมเอื่อยๆพัดมา ผมหน้าเปิด ฟิ้ว!!!!! ใบไม้ปลิวว่อนตามมา...... แล้วก็พ้นหน้าประตูบ้านทรายทองพร้อมกับหันหลังกลับไปมองแล้วค่อยๆซับน้ำตา ระหว่างที่กำลังดราม่านั้นก็มีเสียงนึงดังขึ้นมา... เฮ้ย...!จะไปก็รีบไปดราม่าอยู่ได้ ไปได้แล้วไป๊ 5555+ บ้าอยู่คนเดียว อิอิอิ   โดย: Rosaline IP: 125.27.145.222 19 มีนาคม 2553 0:15:09 น.

โรสจ๋าาาา.... ทิ้งพี่ไปเที่ยวไหนเนี่ย ตั้งสามวัน กลับมาเร็วๆนะ...ชายกลางคิดถึง...อิอิ เนียนเลยเรา...^_^   โดย: รัก..2มุน..หมดใจ IP: 222.123.55.77 19 มีนาคม 2553 8:24:39 น.

จบกัน fic นี้ พจมานต้องจากบ้านทรายทองไปอีก 3 วัน สว รอจนเหงือกเปื่อยแล้ว เอ๊ะ...แต่เหลือชายกลางปอกะหญิงน้อยตาลนี่ มานี่เลย แม่ใหญ่ ppp อยากอ่าน fic ช่วยกันคิดช่วยกันพิมพ์ ก่อนที่พจมานจะกลับมา 5555 ขุนบกชีวิตรันทดเหมือนคนแต่งแน่ๆ 5555   โดย: ppp IP: 115.67.56.121 19 มีนาคม 2553 9:14:15 น.

รอคนมาบิ้วอารมณ์คะท่าน ppp ยังหาไม่ได้เลย เฮ้ออออ พี่ปอจ๋า น้องตาลต้องการคนมาบิ้วอารมณ์แต่งฟิคอ่ะ   โดย: tanjang IP: 203.144.144.164 19 มีนาคม 2553 11:10:38 น.

ฟิคท่านหมาขา ซ่าส์ ถ้ามียกสอง ข้าน้อยแอบขอเป็นอุ้มลงถังอาบน้ำไปเรยได้ม่ะ ไหนๆก็เตรียมไว้แล้วนี่   โดย: shadowsun IP: 119.42.103.172 19 มีนาคม 2553 18:02:10 น.

น้องตาลจ๋าาาา....คืนนี้นะ...   โดย: รัก..2มุน..หมดใจ IP: 112.142.11.34 19 มีนาคม 2553 19:08:25 น.

สู้ตายนะท่านผู้แต่งทั้งหลาย แต่อย่าตายจริงๆล่ะ 5555 แป็กๆๆๆๆๆๆ - - กล้าเล่นเนาะเรา   โดย: FC 2moons IP: 118.174.22.93 19 มีนาคม 2553 21:07:54 น.

5555555 ขอบคุณท่าน FC 2moons ถ้าตายจริง...จะมาหลอกท่านคนแรกเลย...เหอๆๆๆๆๆ   โดย: รัก..2มุน..หมดใจ IP: 112.142.11.34 19 มีนาคม 2553 21:59:03 น.

เฮ้อ...เข้ามาเปิดบ้านด้วยความเงียบเหงา กลับมาเร็ๆนะ...พจมาน...อิอิ   โดย: รัก..2มุน..หมดใจ IP: 112.142.101.8 20 มีนาคม 2553 9:37:13 น.

อ้าว ท่านรัก เมื่อคืนเจอกะน้องตาลแล้ว แต่งฟิคได้เพิ่มหรือเปล่า หรือว่าช่วงนี้ แต่งงานง่ายกว่าแต่งฟิคเยอะ 55555   โดย: ppp IP: 115.67.183.60 20 มีนาคม 2553 10:17:24 น.

...อ่ะนะ...   โดย: รัก..2มุน..หมดใจ IP: 114.128.48.30 20 มีนาคม 2553 14:10:29 น.

ท่านรัก ไอ้... อ่ะนะ... มันแปลว่าอะไร ช่วยขยายความด้วยนะ งง งง งง   โดย: mai.ka IP: 222.123.160.85 20 มีนาคม 2553 17:33:58 น.

รออยู่เด้อออ   โดย: FC 2moons IP: 118.174.14.10 20 มีนาคม 2553 21:21:37 น.

อยากรู้มาถามตัวต่อตัวสิ...ไหม   โดย: รัก..2มุน..หมดใจ IP: 114.128.192.90 21 มีนาคม 2553 0:59:16 น.

ว้า... ท่านโรสจะหายไปซะหลายวัน คิดถึงแย่สิเนี่ย กลับมาเร็วๆนะท่าน รอ...ร๊อ...รอ...   โดย: ยามควงกะ IP: 203.144.144.164 21 มีนาคม 2553 10:06:55 น.

เฮ้ยยยยยย หยุด มีใครหยุดข้างใน ออกมาให้หมด บก ฮยาง ฮยอน ช่างภาพ นักถ้ำมอง ท่านรัก ท่านโรส ท่านตาล ออกมา ๆ ข้าจะส่งช่างเข้าไปซ่อมห้องหน่อยปลวกมันกินจะพังแล้ว ^_^ ซ่อมให้แล้ว ก้อแต่งต่อไวๆ นะจ๊ะ ยัง รอ รอ เชียร์ เชียร์อยู่นะค่ะ ^ ^   โดย: ไม้หมอน IP: 119.31.121.72 21 มีนาคม 2553 12:52:33 น.

รอ ร๊อ รอ ^_____^ ขอน้ำกินหน่อยขอรับศิษย์พี่ร๊าก รอจนเหงือกแห้งแย้ว 55   โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.100 21 มีนาคม 2553 13:19:22 น.

โหยยย...ไม้หมอน... จะมาช่วยซ่อม หรือจะมาพังบ้านข้าเนี่ย ดุเดือดซะขนาดนั้น... 55555 น้องเล็กจ๋าาา... พี่ใหญ่ก็เหงือกแห้งไม่แพ้กันเลย...   โดย: รัก..2มุน..หมดใจ IP: 112.142.13.157 21 มีนาคม 2553 13:59:44 น.

ห้องนี้ต้องการหมอฟัน แน่ๆ เหงือกมีปัญหากันหลายคน รัก .... แต่งงานไม่บอกเรา เสียใจว่ะ โฮเป็นฝั่งเป็นฝาไปอีกคนแล้วเหรอเนี่ย mai ขา หายไปไหนมาเล่นกะเราก่อนวันนั้นแว๊บไปไหนมามา เรารอนะ รอ รอ   โดย: oui IP: 203.144.144.164 21 มีนาคม 2553 15:50:00 น.

ไม่กล้าอ่ะท่านรัก กลัวจะโดน.....ถามอยู่ไกลๆนะดีแล้ว ท่านอุย สัญญาณ เนทขาดหาย สัญญาณใจเลยขาดตอนนะท่าน ขออภัย ขออภัย   โดย: mai.ka IP: 222.123.160.140 21 มีนาคม 2553 17:45:05 น.

รถรีมูซีนจอดเทียบหน้าประตูรั่วบ้านทรายทอง.... เมื่อประตูรถเปิดออก ก็ค่อยๆหย่อนเท้าลงที่พื้น คนขับรถวิ่งเอากระเป๋าลากมาให้ แล้วเดินลากกระเป๋ากลับเข้ามาในบ้านด้วยความคิดถึงสุดหัวใจ พร้อมกับเสียงเพลงดังขึ้นเบาๆ "นี้คือสถาน แห่งบ้านทรายทองที่ฉันปองมาสู่....." หวนกลับไปคิดถึงวันที่ออกจากบ้านนี้ไปแล้วน้ำตาแทบจะไหล่(เวอร์ได้โล่ห์555+) สายลมเอื่อยๆพัดมาเช่นเคย..มองดูรอบๆบ้านนี้ยังเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนแปลง.... ในช่วงที่กำลังเดินสโลว์เข้ามาตามทางเดินเสียงคุ้นหูก็ดังขึ้น... เฮ้ย...! เยอะไปและมั้ง ไปแค่สามวันทำอย่างกะไปเป็นปี ไป๊เข้าบ้านๆๆ   โดย: Rosaline IP: 202.129.13.6 21 มีนาคม 2553 20:39:56 น.

ยะฮู้ว์ ท่านrosalineมาแว้วววว   โดย: FC 2moons IP: 118.174.22.85 21 มีนาคม 2553 21:01:09 น.

เย้ ท่านโรสมาแล้ว วันนี้ที่รอคอย มาถึงแล้วสินะ 55   โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.100 21 มีนาคม 2553 21:11:03 น.

ท่านรัก งานยุ่งเหรอ ไม่เจอกันเลย ท่านโรส กลับมาแล้ว ดีจัง ตอนต่อไปคงใกล้แล้วนะ รอ รอ รอ   โดย: mai.ka IP: 222.123.160.140 21 มีนาคม 2553 22:08:21 น.

หลั่น..ลา... ท่านโรสกลับมาแว้ว... ดีใจเอ๋ย ดีใจจัง ท่าจะบ้าเว้ย รอนานเกิน นอนรอฟิคใหม่ขอรับท่าน.....นนน   โดย: ยามควงกะ IP: 203.144.144.164 22 มีนาคม 2553 23:18:59 น.

จากที่ดองเค็มไว้นาน..ต้องขออภัยอย่างยิ่ง ได้เวลาอันเป็นมงคลแล้ว ข้าขอทุบโหล..ณ บัดนี้ เพล๊งงงงงง! ............................................................................ ขุนบกแสนสะท้าน.....(ต่อจ๊ะ) แสงอาทิตย์ยามเช้าสาดเข้ามาภายในห้องที่มีคนทั้งสองนอนกันอยู่ข้างกาย แม้จะเป็นเวลาเช้า แต่หากความเหนื่อยล้าจึงทำให้ทั้งคู่ยังคงหลับไหล ขุนบกรู้สึกตัวขึ้นขณะที่กอดนางไว้ข้างกาย เขาก้มมองใบหน้าที่สวยงามราวกับประติมากรรมที่ถูกแต่งเติมขึ้นด้วยความลงตัว ดวงตาเชิดระหงส์ จมูกเป็นสันรับกันได้ดีกับริมฝีปากเรียวบางได้รูป ใบหน้าที่หาริ้วรอยแทบจะไม่มี ทุกๆส่วนล้วนแล้วแต่รับกันได้ดี เพียงได้มองหัวใจของเขาก็พองโตรอยยิ้มมุมปากเกิดขึ้นโดยที่ไม่รู้ตัว พิมพิฮยางยังคงหลับสนิท ขุนบกค่อยๆไล้ใบหน้าที่อยู่เบื้องหน้าจากหน้าผากลงมาสู้ปลายคางอย่างถะนุถะนอม ปลายนิ้วไล้แผ่วเบาที่ริมฝีปากอวบอิ่มด้วยความรัก พิมพิฮยางรับรู้ถึงสัมผัสนั้นจึงลืมตาขึ้นและประสานสายตากับขุนบก ทั้งสองสื่อความในใจผ่านสายตาเพียงมองตาก็รับรู้ได้ถึงความรู้สึกที่ซ้อนอยู่ภายใต้จิตใจ ขุนบกเลื่อนใบหน้าลงมาหวังจะจุบพิตริมฝีปากอวบอิ่มตรงหน้า แต่นางยกมือขึ้นปิดปากเขาไว้ "ท่านขุน..อย่าเลยคะ" "น่า...นิดเดียวนะ" "ท่านก็..." พิมพิฮยางก้มหน้าด้วยความเขินอาย ขุนบกจึงก้มหน้าลงมาสัมผัสริมฝีปากนางที่คล้ายกับดอกไม้ในยามเช้าและประทับรอยจูบไว้อย่างเนินนาน นางค่อยๆผละตัวออกจากเขาและถามขึ้นด้วยความห่วงใย "แล้วท่านจะออกไปจากที่นี้โดยไม่ให้คนในบ้านเห็นท่านได้อย่างไร" ขุนบกหยิบกระเป๋าแอร์เมสที่หัวเตียงแล้วเอาผ้าผืนหนึ่งออกมาให้นางดู พิมพิฮยางจำผ้าผืนนั้นได้จึงถามเขาขึ้นด้วยความสงสัย "นี่มันผ้าคลุมล่องหน ของแฮร์รี่นี่คะ" "นี่เจ้ารู้จักด้วยรึ" ขุนบกรู้สึกแปลกใจที่นางรู้ "ข้าก็เป็นแฟนพันธ์แท้แฮร์รี่นะคะ ตามอ่านตามดูทุกภาคเลย ว่าแต่ท่านเอามาใช้แบบนี้ดัมเบิลดอร์ไม่ว่าเอาหรอคะ" "ไม่ว่าหรอก หนังก็ยังไม่ฉายข้ายืมๆเขามาใช้ก่อนไว้รอบปฐมทัศน์ค่อยส่งคืน" "แล้วเราจะได้เจอกันอีกไหมคะ...ท่านขุน" “ข้าจะทิ้งหัวใจไว้ที่นี้...และจากเจ้าไปแต่ข้าจะหาเวลามาพบเจ้าให้ได้” ขุนบกดึงตัวนางเข้ามากอดไว้อย่างแนบแน่น แล้วค่อยๆจูบหน้าผากนางอย่างอ่อนโยนมองด้วยสายตาอาลัยอาวรณ์ก่อนที่จะใช้ผ้าคลุมล่องหนคลุมตัวแล้วออกจากห้องไป เมื่อขุนบกออกจากบ้านทันวอนโยธาก็รู้สึกเป็นห่วงหญิงอันเป็นที่รักจึงใช้คาถาเรียกกุมารทองออกมาให้ช่วยดูแลความปลอดภัยให้พิมพิฮยาง ด้านแก้วคยองที่ยังติดใจเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อคืนที่ผ่านมา จูบที่นางไม่เคยมอบให้ใคร แม้ว่าตัวนางไม่เคยได้รู้จักเขามาก่อน แต่ความรู้สึกแปลกๆในใจก็เกิดขึ้นโดยที่ไม่รู้ตัว เขาอยู่ในห้วงคำนึงของนางมาตลอดตั้งแต่เมื่อคืน ระหว่างที่นั่งเหม่อลอยคิดถึงเรื่องของชายแปลกหน้าผู้นั้นเสียงแคนของพี่สาวตนเองก็ดังมาจากใต้ต้นลำพู ความคิดหนึ่งก็ลอยเข้ามา “เขาต้องเป็นคนรักของพี่พิมแน่ๆ” แม้ใจนึงจะรู้สึกดีใจที่พี่สาวตนเองได้เจอกับคนรัก แต่ความรู้สึกส่วนลึกในจิตใจก็ค้านกับความเป็นจริงที่มี "คุณหนูคะ..." เสียงเรียกของสาวใช้ทำให้นางหลุดออกจากภวังค์ “มีอะไรรึ...” “ท่านทันวอนโยธาให้มาตามไปพบคะ” “ได้...ข้าจะไปเดี๋ยวนี้แหละ” แก้วคยองรับคำแล้วเดินไปที่เรือนหลังใหญ่ทันที แก้วคยองเดินมายังสวนหย่อมหน้าเรือนใหญ่แล้วพบว่าทันวอนโยธากำลังนั่งเล่นหมากเก็บอยู่ นางจึงเดินเข้าไปหาแล้วถามขึ้น "ท่านพ่อให้สาวใช้ไปตามข้ามาพบ..ไม่ทราบว่ามีเรื่องอะไรหรอคะ" "ข้าขอวานให้เจ้าไปร้านลาบยโสตรงหัวตลาดหน่อย" “ท่านพ่อต้องการอะไรบ้างคะ” "เอาลาบเลือดมาสองถุง...เสื้อร้องไห้...ซกเล็กด้วยนะ" “เท่านี้ใช่ไหมคะ” “อืม...มีเจ้าผู้เดียวที่รู้ว่าข้าชอบกินรสแบบไหน” ทันวอนโยธายืนเงินให้หลังจากสั่งเมนูอาหารจนครบ “คะท่านพ่อ” แก้วคยองเดินออกจากบ้านแล้วเข้าสู่ท้องตลาดที่คราคร่ำไปด้วยพ่อค้าแม่ขาย จนมาถึงร้านลาบยโส ดีที่เวลาตอนนี้คือช่วงบ่ายๆนางจึงไม่ต้องคอยนาน "อ้าวหนูแก้ว...รับอะไรดีจ๊ะ" แม่ค้าทักทายด้วยความเป็นกันเอง "ป้าเมี้ยนแก้วเอา...ลาบเลือดสองถุง เสื้อร้องไห้ แล้วก็ซกเล็กคะ" ระหว่างที่นางกำลังนั่งรออาหารที่สั่งอยู่ข้างๆร้านสายตาก็มองไปเห็นชายคนนึงเขาช่างดูคุ้นตา แต่จะใช่ผู้ที่นางคิดถึงหรือไม่ เพราะความมืดจึงทำให้นางเห็นเขาได้ไม่ชัดเจนในคืนนั้น แต่ชายที่กำลังยืนเลือกของอยู่ร้านฝั่งตรงข้ามช่างดูคุ้นตายิ่งนัก "หนูแก้ว..ได้แล้วนะจ๊ะ" เสียงป้าเมี้ยนเรียกนางจนต้องละสายตาจากชายผู้นั้น นางจ่ายเงินให้ป้าเมี้ยนจนเสร็จแล้วหันกลับไปมองอีกครั้งแต่เขาก็หายไปเสียแล้ว แก้วคยองเดินมุ่งหน้ากลับไปที่บ้านทันที รถเข็นผักที่เข็นมาอย่างรวดเร็วทางด้านหลัง ก็เฉี่ยวชนแก้วคยองจนล้มลงไปกองอยู่ที่พื้น ทำเอานางร้องเสียงหลงด้วยความตกใจและรู้สึกเจ็บแปล๊บที่บริเวณข้อเท้า ขุนบกได้ยินเสียงผู้หญิงร้องจึงหันไปมองที่มาของเสียงนั้น นางกำลังนั่งกองอยู่บนพื้นถนน มือกุมข้อเท้าข้างที่เจ็บอยู่ เขารีบวิ่งไปหานางทันที ขุนบกช่วยนางเก็บข้าวของที่ตกบนพื้นด้วยความบังเอิญจึงทำให้มือของทั้งคู่จับถุงซกเล็กเข้าด้วยกัน มือของขุนบกกุมมือนางไว้ เจ้าของมือที่ถูกจับค่อยๆมองขึ้นมาสบตาเขาทันที สายตาของคนทั้งสองประสานกัน แก้วคยองมั่นใจว่าชายผู้นี้เป็นคนเดียวกันกับผู้ที่ขโทยจูบแรกของนางเมื่อคืนนี้แน่นอน ทางด้านขุนบก เมื่อได้เห็นหน้านางใกล้ๆ จึงรู้ว่าเป็นหญิงที่เขาบังอาจไปประทับรอยจูบให้ตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอ ทั้งสองสบตากันอยู่นานจนแก้วคยองรู้สึกว่าแก้มของตนร้อนผ่าว จึงหลบสายตาของเขา และในจังหวะที่นางจะลุกขึ้นยืนนั่นเองอาการปวดข้อเท้าจึงทำให้นางเกือบล้มลง ดีที่ขุนบกคว้าตัวนางไว้ได้ทัน ใบหน้าของนางแสดงถึงความเจ็บปวด ขุนบกจึงถามนางออกไป "เจ้าเดินไหวมั๊ย...ข้าว่าข้อเท้าเจ้าแพลง" แก้วคยองพยายามจะเดินอีกครั้ง แต่ก็ทรุดลงด้วยความเจ็บปวด “ให้ข้าช่วยพยุงเจ้าเถอะนะ” “อย่าเลยคะท่านข้าเดินเองได้” “เจ้านี่ดื้อจริงๆ เจ็บขนาดนี้จะเดินยังไงไหว” “แต่...” “ไม่มีแต่อะไรทั้งนั้น ถ้าเจ้าดื้อนัก...งั้น” พูดจบขุนบกก็คว้าข้าวของในมือนางมาถือไว้แล้วก็ช้อนสองแขนโอบใต้ร่างแก้ว คยองแล้วอุ้มนางขึ้นแนบอก นางอยู่ในอ้อมกอดของขุนบกด้วยใจที่สั่นระรัว ขุนบกก้มลงมองสบตานางยิ้มบางๆที่มุมปากแล้วเดินต่อไป ไม่นานนักทั่งคู่ก็มาถึงหน้าบ้านของทันวอนโยธา แต่แล้วขุนบกก็ต้องชะงัก เมื่อเจอพิมพิฮยางนั่งกินน้ำยาขนมจีนอยู่หน้าบ้านซึ่งมองมาที่คนทั้งคู่ นางรู้สึกเจ็บแปล๊บเมื่อได้เห็นเขามีผู้หญิงคนอื่นอยู่ในอ้อมกอดและผู้หญิงคนนั้นเป็นน้องสาวแท้ๆของตนเอง แม้อีกใจหนึ่งก็จะให้นางใช้เหตุผลมากกว่าความรู้สึกก็ตาม แต่ลึกๆแล้วก็อดรู้สึกปวดใจไม่ได้ นางตัดสินใจวางจานขนมจีนในมือลงแล้วเดินมาที่คนทั้งคู่ แก้วคยองผู้ไม่รู้เรื่องราวได้แต่แปลกใจ ว่าเหตุใตเขาจึงไม่เดินต่อจึงมองตามสายตาที่เขากำลังมอง แล้วก็ต้องตกใจเมื่อพี่สาวนางกำลังเดินเข้ามา "พี่พิม..." นางอุทานขึ้นมาเบาๆ "พิม...นางเจ็บข้อเท้าไม่สามารถเดินกลับเองได้" ขุนบกรีบอธิบายด้วยกลัวว่านางจะเข้าใจผิด “นางกับเจ้า...” "นางเป็นน้องสาวของข้าเองคะ” พิมพิฮยางเรียกสาวใช้มารับแก้วคยองเข้าไปในบ้าน นางมองขุนบกด้วยดวงตาที่แสดงให้เห็นถึงความปวดร้าวแล้วหันหลังเดินกลับเข้าบ้านไป   โดย: รัก..2มุน..หมดใจ & Rosaline & Tanjang IP: 125.27.143.31 23 มีนาคม 2553 3:06:00 น.

ต๋งหม่งเหมียวขื่อ..เพี้ยง ตัวกินไก่อย่ามาอ่านฟิคเรื่องนี้เล๊ยยย..สาธุ เสร็จซะที..อิอิอิ เจิมป่าวไม่รู้...แต่ก็รักนะขุนบก จุ๊บุจุ๊บุ   โดย: Rosaline IP: 125.27.143.31 23 มีนาคม 2553 3:08:21 น.

55555 เจิมๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ทุบโหลดองฟิคแตกดัง...เพล้งงงงงงง เฮ้อ...คลอดซะที....   โดย: รัก..2มุน..หมดใจ IP: 112.142.8.128 23 มีนาคม 2553 3:09:12 น.

หลับสบายแล้วคืนนี้อ่านจนหนำใจ ขอให้ทุกคนอ่านแล้วมีความสุขเหมือนกันนะคะ   โดย: ターンじゃん(tanjang) IP: 203.144.144.164 23 มีนาคม 2553 3:10:50 น.

ตามมาอ่าน อิอิ ไม่เสียแรงที่นอนเฝ้า 555 ว่าแต่ หลากหลายมากท่าน อ่านไปอ่านมาชักสับสน ยุคไหนดี ตอนนี้เราอยู่ไหนกันแน่ แต่...จะสนทำไมกัน จริงไม๊ขอรับ อิอิ ขอบคุณนะขอรับ รวดเร็วทันใจดีแท้   โดย: ยามควงกะ IP: 203.144.144.164 23 มีนาคม 2553 6:12:35 น.

น้องตาลจ๋าาา... ไม่เจอกันเลยนะ...คิดถึงจัง   โดย: รัก..2มุน..หมดใจ IP: 222.123.52.158 23 มีนาคม 2553 10:01:24 น.

ตาลก็คิดถึงพี่ปอที่สุดเลยคะ ไม่เจอกันหลายวัน..คิดถึงใจจะขาดแล้ว ไม่แน่วันนี้เราอาจจะเจอกันนะคะ ....พี่ปอสุดที่เลิฟ....   โดย: tanjang IP: 203.144.144.164 23 มีนาคม 2553 10:57:34 น.

วันนี้โชคดีจัง แอบเข้ามาก่อนเวลา ก็เจอตอนใหม่เลย สนุกดีนะท่าน มีผ้าคลุมล่องหนด้วย.... แล้วจะมีอะไรแปลกๆอีกไม๊เนี่ย เดาไม่ถูกเลย เอ่อ ...เอ่อ ... ท่านรัก ท่านตาล ทั้งสองท่านนี่จะหวานไปไหนกันละท่าน มดเต็มจอ ไปหมดแล้วนะท่าน สงสัยจะต้องพกยาฉีดมดมาด้วยแล้วนะเนี่ย.... ไม่ไหวมดกัดจนคันไปหมดแล้ว   โดย: mai.ka IP: 222.123.161.150 23 มีนาคม 2553 13:37:03 น.

55555 คุณไหมขาาาาาาาาา มามะ...เราทายาให้ มดกัดเหรอ...อย่าเผลอให้กัดใจเข้าล่ะ อิอิ...เด๋วจะว่าสุดหล่อไม่เตือน   โดย: รัก..2มุน..หมดใจ IP: 112.142.111.185 23 มีนาคม 2553 14:58:49 น.

5555555555 ทันวอนโยธาชอบกินลาบเลือด ซกเล็กเหรอเนี่ย อิอิ ฮามากขอรับ ท่านโรส ศิษย์พี่รัก ท่านตาล.. คุยกันได้ถึงเรื่องแฮร์รี่เชียว โอ๊ย ต้องหยุด อมยิ้มเลยขอรับ มีความสุขมากขอรับที่ได้อ่าน ช่างขัดกับอารมณ์ของแม่นางพิมพิฮยางเหลือเกิน รีบๆมาต่อนะขอร้าบบบบ ขอบคุณมากมายขอร้าบ ^ ^   โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.100 23 มีนาคม 2553 18:21:00 น.

5555 สนุกมากขอรับ ขอบคุณท่าน รัก..2มุน..หมดใจ & Rosaline & Tanjang มากๆเลยนะท่าน   โดย: FC 2moons IP: 118.174.23.243 23 มีนาคม 2553 21:25:02 น.

ขุนบกหยิบกระเป๋าแอร์เมสที่หัวเตียงแล้วเอาผ้าผืนหนึ่งออกมาให้นางดู พิมพิฮยางจำผ้าผืนนั้นได้จึงถามเขาขึ้นด้วยความสงสัย "นี่มันผ้าคลุมล่องหน ของแฮร์รี่นี่คะ" ^^ 55555 ชอบๆๆ ขุนบกมีกระเป๋า แอร์เมสด้วย พิม ฮยาง เป็นแฟนพันธุ์แท้ของ แฮรี่ ด้วย Fic สามสหายนี่ มีวาบหวิว ให้เลือดในกายทะลักออกมา มีปนเอาฮาเล็กๆๆ สร้างสีสันจิงๆๆ ขอบคุณมากๆๆ ท่าน สามสหาย ^^ ท่านตาล ^ ท่านโรส ^ ท่าน รัก   โดย: บกน้อย IP: 58.136.8.155 24 มีนาคม 2553 9:04:08 น.

โอ้โห ศิษย์พี่ ลงตอนใหม่ไม่บอกกันเลย มันน่าไม๊เนี่ย 5555555555555 มาลงอีกทีก็ฮาเลยนะจ๊ะ "นี่มันผ้าคลุมล่องหน ของแฮร์รี่นี่คะ" "นี่เจ้ารู้จักด้วยรึ" ขุนบกรู้สึกแปลกใจที่นางรู้ "ข้าก็เป็นแฟนพันธ์แท้แฮร์รี่นะคะ ตามอ่านตามดูทุกภาคเลย ว่าแต่ท่านเอามาใช้แบบนี้ดัมเบิลดอร์ไม่ว่าเอาหรอคะ" "ไม่ว่าหรอก หนังก็ยังไม่ฉายข้ายืมๆเขามาใช้ก่อนไว้รอบปฐมทัศน์ค่อยส่งคืน" ................................................... บอกได้คำเดียวว่า ....ฮาาาาาาาาาาา (ช่างคิดเนอะ) ขอบคุณมากมาย ท่านรัก ท่านโรส ท่านตาล แท้งกิ้ว ๆๆ มาต่อให้ไวนะจ๊ะ รอออ หากเหงือกจะแห้งอีกก้อจะรออออนะจ๊ะ (นั่นดิ ถ้าไม่รอแล้วจะให้ทำงัยอะ) ^_^   โดย: ไม้หมอน IP: 119.31.121.72 24 มีนาคม 2553 19:37:34 น.

สู้ๆเน้อพวกท่านผู้แต่ง   โดย: FC 2moons IP: 118.174.7.145 24 มีนาคม 2553 22:14:31 น.

ท่านรัก มดกัดที่ใจนะไม่เท่าไหร่ แต่ถ้ากัดที่ตา จนตาเจ็บละก็เสียดายแย่ คงอดอ่านฟิคหวานหวานของท่านแน่ๆเลย ยังไงก็หายามาฉีดมดบ้างเน้อ   โดย: mai.ka IP: 222.123.161.150 24 มีนาคม 2553 22:43:53 น.

นึกว่าจะฮาแป๊ก..เหอะๆ เรทติ้งใช้ได้ๆ..เอ๊ะคนแต่งไร้สาระหรือคนอ่านไร้สาระหว่า 555+ ปิดบ้านทรายทอง ณ บัดนี้ เอื้อก!!! ประตูจะสร้างใหญ่ๆหนักๆไม่เนี้ย แฮะๆๆ ถึงกับหอบเลยทีเดียว ฟู้ว!!!   โดย: Rosaline IP: 125.27.145.186 25 มีนาคม 2553 1:33:13 น.

โอ๊ย....สว ไม่รู้จักกระเป๋าแอร์เมส รู้จักแต่ หลุยส์ติ๊งต๊อง...5555 ดีนะ คราวหน้าขอแบบขุนบกมีแผ่นที่ล่องหนด้วยดีกว่า จะได้สับรางรถไฟได้เก่งกว่านี้ แล้วทำไม พี่ปอขาาาาา ทุบโหลยาดองของข้าล่ะ ต่อไปข้าจะเอาอะไรก๊งตอนเย็น น้องตาลขาาาาา โรสจ๋าาาาาาา คราวหน้าขอให้มีบทกำราบขุนปอด้วยนะ ดูซิอุ้มหญิงต่อหน้าต่อตา เฮ้ย...ไม่ใช่ หวานออกนอกหน้า น้ำตาลปีบยังอาย ขายไม่ออกเลย   โดย: ppp IP: 111.84.110.155 25 มีนาคม 2553 9:37:14 น.