... มาแว้วๆ ***ยอดรักนักศิลป์ตอนที่ 26 ทางรอด *** OG 2 ตอน13-ตอนจบ** **คลิกอ่านทุกเรื่องได้ที่เมนูด้านซ้ายเลยจ้า.. ^_^
“ความทุกข์-หากเล่าสู่กันฟังจะลดลงครึ่งหนึ่ง ส่วนความสุข-ถ้าเราแบ่งปันมันจะเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่า” ขอบคุณลูกบล็อกทุกท่านที่ร่วมสร้างบล็อกแห่งความสุขนี้ขึ้นมา อยากให้พื้นที่ในบล็อกแห่งนี้ได้เป็นที่แบ่งปันทุกข์และสุขร่วมกัน จะไม่มีรักรูปแบบใดที่เป็นไปไม่ได้ ณ ที่แห่งนี้....วอนวอน
Group Blog
 
<<
มีนาคม 2553
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
28293031 
 
12 มีนาคม 2553
 
All Blogs
 
เรื่องของลูกบล็อกดอกไม้สาวก 2 มูน (ท่านยามสา) ปลายพู่กันที่ 20 สายลมไม่มีวันหยุดนิ่ง (จบ)

ตามที่สัญญาขอรับ ปลายพู่กันนี้ยาวจริงๆ 6 หน้ากระดาษA4 เลยแหละ 555

ปลายพู่กันจบนี้ข้าน้อยขอแต่งตามใจตัวเองนะขอรับ(อ้าว แล้วที่ผ่านมา ??) ไม่สนอะไรทั้งนั้นแล้ว การกระทำ เหตุผล ทุกอย่างโยนทิ้งไปให้หมดขอรับ เอาตามใจตัวเองลูกเดียว (เอาแต่ใจชะมัดเรา 55)

ปลายพู่กันที่ 20 สายลมไม่มีวันหยุดนิ่ง (จบ)

ห้องๆหนึ่งภายในบ้านของไต้เท้าลี บัดนี้ครุกลุ่นไปด้วยความตึงเครียด เมื่อบุคคลทั้งสามเจรจาตกลงกันไม่ได้ ตาสบตาหยั่งเชิงก่อนที่บุค คีซูพูดขึ้น
“ข้าว่าไต้เท้าปล่อยตัวยุนบกซะเถอะนะ ก่อนที่อะไรๆระหว่างเรามันจะขาดลง” อะไรที่เขาหมายถึง คือกิจการการค้าต่างๆที่เขาร่วมกันทำกับคนผู้นี้ ผู้ที่อำนวยความสะดวกให้แก่เขาแต่เขาก็ตอบแทนสิ่งเหล่านั้นได้คุ้มค่าไม่แพ้กัน ลำพังเพียงเงินประจำตำแหน่งจะเพียงพอให้เขาจัดงานเลี้ยงได้แทบทุกวันเชียวรึ ถ้าไม่ได้เงินที่มาจกผลกำไรของเขา
“นี่ท่านกล้าข่มขู่ขุนนางอย่างข้าเชียวรึท่านคีซู มันจะมากไปแล้วนะ” ไต้เท้าลีกล่าวเสียงลอดไรฟัน บ่งบอกถึงความโกรธที่พยายามเก็บกักไว้เป็นอย่างดี
“ข้าไม่ได้ข่มขู่ท่าน เพียงยื่นข้อเสนอให้ท่านเท่านั้น หากท่านไม่รับใครก็ยากที่จะบังคับท่านได้” บุค คีซูกล่าวอย่างใจเย็น รู้ว่าข้อเสนอของเขาคงทำให้ไต้เท้าลีคิดหนักพอตัว ยิ่งเขากับคัง แดซอง เป็นคนที่ชาวบ้านต่างนับถือ เมื่อเทียบกับไต้เท้าลีที่เพิ่งย้ายมาประจำการ เขาก็มั่นใจว่าหากข่าวการตัดสินที่ไม่เป็นธรรมเผยแพร่ออกไป โดยเฉพาะแหล่งข่าวนั้นมาจากพวกเขาด้วยแล้ว ชาวบ้านจะต้องรวมตัวกันประท้วง(เข้ากับสถานการณ์บ้านเมืองดีจัง) ขับไล่คนผู้นี้แน่นอน นั่นจะทำให้เขาอยู่ลำบาก ถ้าเทียบกับการเอาผิดยุนบกแล้ว คนผู้นี้คงต้องชั่งน้ำหนักและเตรียมรับมือกับถึงผลที่จะตามมาให้ดี
“ศูนย์ศิลปะเอกชนของข้าก็คงไม่อาจส่งตัวช่างเขียนมาเขียนภาพให้ท่านได้อีก เมื่อไม่รู้ว่าเขาจะปลอดภัยหรือไม่เมื่ออยู่ในบ้านของท่าน” แดซองกล่าวเรียบๆ
“พวกท่านกล้าดียังไง กล้าดียังไงมาขู่ข้าถึงในบ้านข้า” ไต้เท้าลีที่ควบคุมอารมณ์ไม่ได้ ตะคอกออกไปตามแรงอารมณ์
“หวังว่าไต้เท้าจะตรึกตรองให้ดี พวกข้าคงไม่รบกวนท่านอีก ขอตัวก่อน” บุค คีซูกล่าวจบก็ลุกขึ้น ส่งผลให้คังแดซองต้องลุกตาม พวกเขาทั้งสองออกจากห้องไปนานแล้ว หากเจ้าของห้องกลับไม่มีท่าทีว่าจะลุกไปไหน ไต้เท้าลียังคงนึกทบทวนสิ่งที่ได้พูดคุยกันเมื่อครู่ แม้จะโกรธบุค คีซูสักเพียงไร แต่เขาก็ไม่อาจที่จะลงมือทำการใดกับคนผู้นั้นได้ หากความสะดวกสบายของเขาจะต้องจบลงเพราะเจ้าหมอนั่น คนที่รักความสะดวกสบาย เริงรมณ์สำรานไปกับงานเลี้ยงอย่างเขาจะทนได้หรือ อุตส่าห์ขอย้ายมาประจำการในที่ห่างไกลจากเมืองหลวงเพราะอยากจะหลีกเลี่ยงเงินที่ได้มาจากการติดสินบน หรือยักยอกเงินภาษีจากประชาชน อีกอย่างการขอย้ายในแต่ละครั้งก็ใช่ว่าจะได้มาง่ายๆ เขาควรจะอยู่ที่นี่ได้อย่างสงบและสบายถ้าไม่เกิดเรื่องเช่นนี้ขึ้น
“โธ่เว้ย” กำปั้นถูกทุบลงบนโต๊ะไม้ราคาแพงที่ตอนนี้ได้กลายสภาพมาเป็นที่ระบายอารมณ์ไปเรียบร้อยแล้ว

วันนี้เป็นวันตัดสินโทษของนักโทษยุนบกที่ถูกกักขังร่วมสามวัน ประชาชน พ่อค้า แม่ค้า ต่างมารุมล้อมเพื่อชมการตัดสินโทษ หนึ่งในนั้นก็มีกลุ่มของคัง แดซองรวมอยู่ด้วย อึนโฮ ซอฮยอน จองฮยางและคนรับใช้ของพวกนางต่างมาฟังคำตัดสินด้วยหัวใจที่หวาดหวั่น
ทันทีที่จองฮยางเห็นยุนบกที่ถูกนำตัวออกมาไว้กลางลานตัดสิน นางก็แทบจะยืนไม่ไหวแม้จะเตรียมใจมาแล้วก็ตาม น้ำตาเอ่อล้นจวนเจียนหยด หากนางก็พยายามกลั้นไว้เพราะอยากมองหน้าเขาให้ชัดเจน นี่อาจเป็นภาพสุดท้ายที่นางจะได้เห็น มือเกาะกุมหัวใจแน่นราวกับกลัวมันแตกสลายไป อาการของนางก็ไม่ต่างจากซอฮยอนเท่าไหร่ เมื่อทั้งคู่ต้องมาเห็นคนที่ตนรักอยู่ในสภาพแบบนี้ คนรับใช้ทั้งสองต่างก็เฝ้ามองนายของตนด้วยความสงสาร พร้อมทั้งคอยดูแลอยู่ไม่ห่าง
ตั้งแต่ก้าวแรกที่เขาก้าวเข้ามาในลานแห่งนี้ คนแรกที่เขามองเห็น คือ นาง สายตาของเขาถูกหยุดไว้แค่ภาพนั้น

“นักโทษยุนบก ถูกจับกุมด้วยข้อหาล่วงเกินสาวใช้ในบ้านไต้เท้าลี” ทันทีที่ทหารอ่านความผิดที่เขาได้กระทำ เสียงรอบด้านต่างฮือฮาขึ้น บ้างก็มองเขาด้วยสายตารังเกียจ บ้างก็ส่ายหน้าให้กับการกระทำของเขา พวกเขาเหล่านั้นต่างรู้สึกไม่ดีต่อเขาเป็นอย่างมาก แต่เขาหาได้สนใจไม่ สิ่งเดียวที่เขาสนใจก็คือความรู้สึกของนาง เขารู้ว่านางทุกข์เจ็บปวดใจแค่ไหนจากดวงตาคู่นั้น แม้อยากเข้าไปโอบกอด ปลอบนางสักเพียงไรก็ไม่อาจทำได้ ยิ่งทำให้เขาเศร้าใจ

“ไต้เท้าลีจะเป็นผู้ตัดสินโทษในครั้งนี้ เชิญขอรับไต้เท้า”
ทันทีที่ไต้เท้าลีก้าวขึ้นไปบนแท่นตัดสินที่ถูกยกขึ้นสูงจากพื้นเล็กน้อย ทั่วทั้งลานก็ตกอยู่ในความเงียบ ทุกคนต่างรอคอยฟังคำตัดสินอย่างใจจดใจจ่อ
“เรื่องที่เกิดขึ้นในครั้งนี้…” ไต้เท้าลีเว้นระยะการพูดเขาหันไปมองสาวใช้ผู้นั้นราวกับกำลังชั่งใจกับอะไรบางอย่าง ในที่สุดเขาก็ตัดสินใจพูดมันออกมา
“เป็นเรื่องเข้าใจผิดของสาวใช้ในบ้านของข้าเอง ดังนั้นโทษของเขาในครั้งนี้ถือเป็นโมฆะ ปล่อยตัวเขาได้” ไต้เท้าลีกล่าวจบก็ก้าวออกจากลานนั้นทันทีด้วยไม่อยากมองความพ่ายแพ้ของตน
ยุนบกมองเหตุการณ์ตรงหน้าด้วยความงุนงง หากเพียงครู่เดียวเขาก็ฉีกยิ้มกว้าง เมื่อรู้ว่าเพื่อนของเขาช่วยเขาได้สำเร็จ เมื่อทหารคลายเชือกที่มัดเขาไว้ ทันทีที่ลุกขึ้นจองฮยางก็โผเข้ากอดเขา น้ำตาที่พยายามกลั้นไว้บัดนี้เอ่อล้นออกมาความดีใจ สายตาของผู้คนมองภาพที่ไม่เหมาะสมเบื้องหน้าอย่างสนใจ หากนางไม่สนใจอะไรแล้ว ความดีใจทำให้นางไม่สามารถสำรวมได้ ยุนบกกอดนางไว้แน่นนานทีเดียวกว่าเขาจะคลายอ้อมกอดนี้ เมื่อหันไปด้านข้างจึงเห็นซอฮยอนยืนมองเขาอยู่เช่นกัน ยุนบกรู้ว่านางต้องการทำสิ่งใดแต่ไม่อาจทำได้ เขาจึงเป็นผู้ที่เข้าไปสวมกอดนางแทน นางก็เป็นอีกคนที่ต้องพลอยทุกข์ เจ็บปวดไปกับเรื่องของเขา ยุนบกกอดปลอบนางเบา เพียงครู่เขาจึงคลายอ้อมกอดออก
“ท่านค่ะ ข้าน้อยขอโทษด้วยนะเจ้าคะที่ใส่ร้ายท่านแบบนี้” สาวใช้ต้นเหตุที่ทำให้เขาถูกจับกุมเดินเข้ามากล่าวคำขอโทษอย่างเสียใจ ยุนบกมองนาง รู้ถึงสาเหตุที่นางต้องทำเช่นนี้ จึงกล่าวอย่างเข้าใจ
“เจ้าก็คงลำบากใจเช่นกันกับสิ่งที่กระทำ”
“ขอบคุณท่านมากค่ะที่เข้าใจ และก็ขอโทษท่านด้วยนะเจ้าคะ” ยุนบกยิ้มให้นางน้อยๆ บอกให้รู้ว่าเขาให้อภัยนางและไม่โกรธนางแล้ว นั่นทำให้นางสบายใจขึ้นบ้าง นางโค้งให้เขาน้อยๆก่อนจะจากไป
คัง แดซอง เมื่อได้โอกาสจึงพูดขึ้น
“เมื่อกลับไปถึงบ้าน เราคงมีเรื่องต้องพูดกันอีกมาก เฮวอน” คัง แดซอง เอ่ยถึงนามแฝงของยุนบก ยุนบกมองเขาด้วยท่าทางแปลกใจเล็กน้อยเพราะรู้ว่าสักวันพวกเขาจะต้องรู้เรื่องนี้แน่
“ขอรับ ท่านแดซอง”

“การที่เจ้าปิดบังตัวเอง คงมีสาเหตุสินะ” แดซองกล่าวขึ้นเรียบๆ ยุนบกพยักหน้ารับ
“ขอรับ แต่ข้าไม่อาจบอกสาเหตุแก่ท่านได้ หวังว่าท่านจะเข้าใจ” ยุนบกพูดอย่างอึดอัดใจ เพราะถ้าหากแดซองต้องการจะทราบจริงๆ เขาก็คงต้องบอกเพราะแดซองคือผู้มีพระคุณ แดซองมองท่าทางอึดอัดใจของยุนบกก่อนจะถอนหายใจ
“ข้าเข้าใจ มันคงสำคัญมากสินะ” แดซองพูดพลางมองยุนบกพร้อมทั้งคิดอะไรบางอย่าง อึนโฮก็กำลังมองพิจารณาเขาอยู่เช่นกัน สายตาอึนโฮมองเขาอย่างเหลือเชื่อหากก็แฝงไปด้วยความชื่นชม และคอยฟังพวกเขาพูดคุยกันอย่างตั้งใจ
“เจ้าปิดบังตัว ก็เพราะไม่อยากที่จะให้ใครรู้ งั้นเจ้าอยากที่จะไปอยู่ดินแดนแห่งใหม่มั้ย ที่นั่นมีอิสรเสรี เปิดกว้างทางด้านความคิด เจ้าจะได้แสดงฝีมือพร้อมทั้งหาสิ่งแปลกใหม่ได้อย่างเต็มที่โดยไม่ต้องคอยกังวลสิ่งใด ข้ามีเพื่อนพ่อค้าพอที่จะฝากฝังเจ้าได้ หากเจ้าต้องการจะไปที่นั่น” ด้วยคิดว่ายุนบกคงยากที่จะอยู่ในเมืองนี้แล้วเพราะไต้เท้าลีคงไม่ยอมปล่อยให้เขามาเดินเล่นในเมืองได้อย่างสบายใจ อีกทั้งถ้าความลับของเขาถูกเปิดเผย คงเกิดเรื่องราวใหญ่โตขึ้นเป็นแน่ เพราะถ้าเขาปิดปากเงียบแบบนี้เรื่องนั้นคงสำคัญยิ่งกว่าชีวิต อีกทั้งเขาก็พอได้ยินข่าวว่าหลังจากที่เขาร่วมประลองกับอาจารย์ของเขา เขาก็ได้หายตัวไปจากวงการศิลปะ ทำให้เดาไม่ยากเลยว่าจะเกิดอะไรขึ้นถ้าเขาปรากฏตัวอีกครั้ง
ยุนบกฟังข้อเสนอของแดซองอย่างสนใจ ใช่ว่าเขาไม่เคยมีความคิดแบบนี้ หากแต่ตอนนั้นเขาไม่พร้อมที่จะจากโชซอนไป ที่ที่ซึ่งมีความทรงจำมากมาย แต่ตอนนี้ความคิดเขาไม่เหมือนเดิมแล้ว เขาเจอสิ่งที่เขาตามหา ตอนนี้เขาพร้อมแล้วที่จะไปเผชิญกับสิ่งใหม่ๆบนโลกใบนี้
“ที่ที่ท่านว่า คือที่ไหนหรือครับ”
“ญี่ปุ่น ดินแดนซามูไร”
“ข้าขอนำเรื่องนี้ไปปรึกษาจองฮยางก่อน ได้มั้ยขอรับ” ยุนบกพูดขึ้น แม้เขาจะสามารถตัดสินใจเพียงลำพังได้ แต่เรื่องนี้ก็เกี่ยวข้องกับนางเช่นกัน และเขาอยากฟังความเห็นของนาง
แดซองและอึนโฮมองยุนบกอย่างแปลกใจที่เขาพูดเช่นนี้ด้วยปกติผู้ชายมักเป็นฝ่ายตัดสินใจและให้ภรรยาทำตาม หากเขาก็รู้ว่ายุนบกรักภรรยามากเพียงไร การที่ได้ยินเขากล่าวเช่นนี้ก็ยิ่งเป็นสิ่งยืนยันมากขึ้น
“ได้ เจ้าพร้อมเมื่อไหร่ ข้าก็สามารถที่จะส่งเจ้าไปได้ทันที”
“ขอบคุณท่านมากขอรับ”

แสงเทียนช่วยให้ภายในห้องดูสว่างไสวขึ้น เมื่อก้าวเข้ามาในห้องยุนบกก็มองเห็นสาวงามตรงหน้า เขายิ้มเขาก่อนจะเข้าไปสวมกอดนางทันทีตามแรงปรารถนา
“ข้านึกว่าจะไม่ได้โอบกอดเจ้าอีกแล้ว นึกว่าจะไม่ได้สัมผัสเจ้า เชยชมเจ้าอีก” ยุนบกพูดพร้อมๆกันนั้นก็ไล้สัมผัสเรือนกายจองฮยาง ตามแรงอารมณ์ปรารถนา การได้กลับมาสัมผัสนางอีกครั้ง ทำให้เขาไม่สามารถหักห้ามใจได้
“แก้มเจ้า กลิ่นกายเจ้า ริมฝีปากของเจ้า ช่างหอมและหวานล้ำนัก” ทุกๆคำที่เปล่งออกมาจากริมฝีปากถูกปลายจมูกและริมฝีปากของเขาไล้ผ่าน การกระทำของเขาปลุกความปรารถนาในใจนางให้ลุกโชนได้อย่างง่ายดาย จองฮยางใจสั่นระรัวไปกับสัมผัสของเขา
ยุนบกคลายปมเชือกที่ชอโกรีของนางออกอย่างนุ่มนวล ระหว่างที่สบตากับนาง ดวงตาสื่อแรงปรารถนาอย่างแรงกล้าจนนางแทบจะมอดไหม้เพียงเพราะสบตาเขา ชอโกรีถูกถอดออกตามด้วยชีม่า แต่แล้วเมื่อทุกอย่างพร้อมเขากลับไม่ยอมลงมือทำอะไร จนจองฮยางอดสงสัยไม่ได้
“ช่างเขียนคะ” จองฮยางเสียงสั่นอย่างยากที่จะควบคุม เวลานี้นางต้องการสัมผัสจากเขา อยากถูกเขาโอบกอดอย่างยากที่จะหักห้ามใจ

“ตอนนี้ ข้าไม่ใช่ช่างเขียน แต่เป็นสามีเจ้าต่างหาก”

เสียงแปล่งพูดอย่างจริงจัง สายตามุ่งมั่นที่จะให้นางเรียกอย่างที่ตัวเขาต้องการ
“ว่าไง จองฮยาง” สายตาของเขายังบอกถึงความปรารถนาอย่างแรงกล้าจนนางต้องหลบสายตาด้วยความเขินอาย ในเวลาแบบนี้แล้ว… นางก็เขินอายเกินกว่าที่จะพูดคำนั้นได้

ยุนบกให้เวลานางตัดสินใจสักพักก่อนจะถอนใจ ผละออกจากนางเมื่อนางไม่ยอมทำตามความต้องการของเขา เมื่อเขาลุกขึ้นความเย็นของอากาศก็พัดผ่านเรือนกาย ความร้อนที่เขาเป็นผู้สร้างไว้เริ่มจางหายไป ใจนางเริ่มหวั่น สายตามองเขาที่จัดชุดให้เข้าที่ เขาจะยอมจบเพียงแค่นี้หรือ ไม่นะ! ความต้องการของเขาสำหรับนางใช่ว่าจะทำยาก ยุนบกกำลังจะลุกขึ้นแต่กลับถูกมือเรียวเล็กของนางฉุดแขนเขาไว้

“สามีข้า ทำตามที่ใจท่านปรารถนาเถอะค่ะ”

ในที่สุด จองฮยางก็ตัดสินใจพูดมันออกมาด้วยความขวยเขิน ยุนบกหันกลับมาหานางอีกครั้ง ยิ้มอย่างสมใจ ใช่ว่ามีเพียงเขาคนเดียวที่ปรารถนา ประกายตาของนางที่มองเขาก็สื่อถึงแรงปรารถนาทัดเทียมกัน แต่ถ้าเขาแซวนางกลับก็กลัวว่านางจะเขินอายมากไปกว่านี้เพราะเพียงแค่นี้ ผิวนางก็แดงไปทั้งตัวแล้ว

ยุนบกกลับมาทาบทับนางอีกครั้ง และดูเหมือนครั้งนี้อารมณ์ของเขาจะรุนแรงกว่าเดิม ลมหายใจร้อนผ่าวไล้ผ่านแก้มนวล สัมผัสจากริมฝีปากของเขาทิ้งรอยไหม้ไว้บนผิวนาง อารมณ์ปรารถนาของนางถูกเขาปลุกขึ้นมาอีกครั้งอย่างง่ายดาย ลำแขนของนางโอบรอบลำคอของเขา พร้อมทั้งกระชับเข้ามาหาตัว อยากให้เขาสัมผัสนางให้มากกว่านี้ เติมเต็มช่วงเวลาที่ทั้งคู่ขาดหายไป ยุนบกยิ้มให้กับการตอบรับของนาง พร้อมทั้งฝังริมฝีปากลงบนแก้มนวลอีกครั้ง ก่อนจะซุกไซ้ไปตามลำคอระหงส์ จองฮยางผินหน้าเปิดทางให้เขาอย่างเต็มใจ ริมฝีปากยุนบกประพรมบนผิวนุ่มของนางด้วยความรักหมดใจ บอกไม่ถูกเลยว่าเขารู้สึกมีความสุขแค่ไหนที่ได้กลับมาหานางอีกครั้ง เพราะเหตุนี้ทำให้เขาปล่อยอารมณ์ความรู้สึกทั้งหมด ที่เก็บกดไว้ออกมา แสดงให้นางได้เห็นว่าเขารู้สึกรักนางมากเพียงไร จมูกโด่งสูดดมกลิ่นกายสาว มือร้อนเริ่มป่ายไปทั่ว ลูบไล้ เรือนกายนางที่ไร้อาภรณ์ ร่างของจองฮยางสั่นสะท้านด้วยความวาบหวาม ความร้อนในเรือนกายนางลุกโชนจนนางแทบขาดใจ หากเขาไม่รีบช่วยนางตอนนี้…
“ท่านพี่” นางร้องขออย่างสุดกลั้น อารมณ์ของนางแทบระเบิด แต่ดูเหมือนยุนบกจงใจจะแกล้งนาง เมื่อเขาหยุดการลุกไล่เมื่อครู่ เปลี่ยนเป็นนุ่มนวลดังเช่นก่อนหน้า
ยุนบกใช้ริมฝีปากหยุดเสียงพูดนางไว้ ใช่ว่าเขาไม่ต้องการจะช่วยนาง เพราะเขาก็ทรมานเช่นกันที่ทำเช่นนี้ หากเวลานี้ การแสดงออกของนางคือสิ่งที่เขาไม่เคยพบพาน เพราะครั้งแรกที่เขาเคยมีร่วมกันกับนางนั้นนุ่มนวลและอ่อนโยน หากแต่ครั้งนี้แรงปรารถนาของเขามีมากจนยากที่จะควบคุมเพราะคิดว่าเขาจะไม่ได้สัมผัสนางอีกแล้ว ดังนั้นครั้งนี้อารมณ์ความรู้สึกของเขาทั้งหมดจึงถูกถ่ายทอดให้กับนาง อยากรู้นักว่านางจะตอบรับความเร่าร้อนของเขาได้สักแค่ไหน ยุนบกดูเหมือนจะเป็นผู้นำที่ดี จองฮยางนางก็พร้อมที่จะเป็นผู้ตามที่ดีได้เช่นกัน ร่างนวลเบียดกายเข้าหาเขาด้วยความทรมาน สายตาของนางร้องขอเขาอย่างชัดเจน ตอนนี้หากเขายังดึงดันที่จะทรมานนาง อาจเป็นเขาที่จะต้องสิ้นลมแทน ยุนบกสบตากับนางอีกครั้ง ก่อนจะวาดภาพนางอย่างที่ใจเขาอยากจะกระทำ…

ภายใต้แสงจันทร์ที่สาดส่องเข้ามาทางหน้าต่างให้ความสว่างแทนเทียนที่มอดดับไปแล้ว แม้แรงปรารถนาจะถูกดับลง หากร่างทั้งสองก็ยังคงนอนตะกองกอดกัน ปล่อยตัวปล่อยใจไปกับความสุขที่ได้รับ ท่ามกลางความเงียบ ยุนบกตัดสินใจพูดเรื่องสำคัญขึ้น
“จองฮยาง โลกใบนี้กว้างใหญ่ หากข้าคิดจะไปอีกดินแดนนึง เจ้าจะไปกับข้ามั้ย” คำพูดของเขา ทำให้นางต้องเงยหน้ามอง
“ข้าจะไปกับท่านค่ะ”
“แต่นั่นอาจจะเป็นการเปลี่ยนแปลงครั้งยิ่งใหญ่ในชีวิตของเจ้านะ รู้เช่นนี้แล้วเจ้ายังจะต้องการไปกับข้าอีกหรือ” คำพูดของเขาทิ่มแทงลงไปในความรู้สึกจนปวดหนึบไปหมดทั้งใจและกาย เหมือนเขากำลังกันนางออกจากเส้นทางชีวิตของเขาดังเช่นครั้งก่อน หากครั้งนี้ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น นางก็จะไม่ยอมให้เขาจากนางไปอีกเป็นแน่
“ข้าจะอยู่กับท่านตลอดไปค่ะ ท่านพี่ ไม่ว่าที่แห่งนั้นจะเป็นเช่นไร ขอเพียงมีท่านอยู่ด้วย ข้าก็พร้อมที่จะเผชิญค่ะ ท่านอย่าได้ผลักไสข้าอีกเลยนะคะ” จองฮยางพูดเสียงสั่นเครือ ยากนักที่จะควบคุมอารมณ์เมื่อคิดว่านางจะสูญเสียเขาไปอีกครั้ง ยุนบกตกใจกับคำพูดสุดท้ายของนาง
“ข้าไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น อย่าว่าแต่ผลักไสเจ้าเลย เพียงแค่ปฏิเสธเจ้า ข้าก็ไม่อาจทำได้” ยุนบกลูบผมที่ซุกแนบไหล่เขาปลอบนางเบาๆ
“ข้าเพียงแค่ต้องการได้ยินจากปากของเจ้าเท่านั้นเองว่าเจ้าพร้อมที่จะไปกับข้า” ยุนบกบอกสิ่งที่ตนปรารถนาอย่างนุ่มนวล ‘จักมีใครปฏิเสธเจ้าได้’ เขายังจำคำพูดในวันนั้นของตัวเองได้ดี เพราะไม่มีครั้งไหนเลยที่เขาจะปฏิเสธนางได้
ได้ยินคำสารภาพของเขา ความสุขแทบเอ่อล้นใจนาง จองฮยางยิ้มให้กับความสุขที่ได้รับ พร้อมทั้งยืนยันความต้องการของตน
“ข้าพร้อมจะไปกับท่านค่ะ ท่านพี่” ยุนบกยิ้มให้กับคำเรียกของนาง เขาชอบคำๆนี้เหลือเกิน คำที่ยืนยันว่านางเป็นของเขา
“ท่านพี่ ข้าชอบคำๆนี้จัง ต่อไป เจ้าต้องเรียกข้าแบบนี้นะ” จองฮยางยิ้มขำกับท่าทางของเขา ที่ดูจะปลื้มใจกับคำเรียกของนางนัก นี่ยุนบกของนางกลายเป็นคนแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่กันนะ (เมื่อข้าน้อยแต่งนี่แหละ ^ ^)
“ซอฮยอนก็เรียกท่านแบบนี้นี่คะ ท่านยังจะต้องการให้ข้าเรียกอีกเหรอ อีกอย่างข้าก็ไม่ชินคำๆนี้ด้วยสิคะ” จองฮยางมองท่าทางที่ยุนบกดูจะหงุดหงิดกับคำพูดของนางนัก พร้อมทั้งกลั้นยิ้ม
“ซอฮยอนเรียกข้าในฐานะพี่ แต่กลับเจ้าไม่เหมือนกัน มีอย่างที่ไหน ภรรยาเรียกสามีตัวเองว่าช่างเขียน ไม่มีหรอก” ยุนบกบ่นประหลักประเหลื่อ
“ก็ได้ค่ะ ข้าจะเรียกคำนี้จนท่านเบื่อเลยเชียว คอยดูเถอะ” เสียงกังวานใสพูดแหย่เขาเล่น
“แฮะ นี่เจ้ากล้าท้าข้าเชียวรึ อืมก็ได้ เมื่อไหร่ที่ข้าเบื่อเจ้าแล้ว อย่ามาร้องไห้นะ”
“ท่านพี่! ข้าไม่ได้หมายความตามนั้นซักหน่อย” คำทัดทานอ่อนแรงของนาง เรียกเสียงหัวเราะจากเขา
“แล้วเจ้าคิดว่าข้าหมายความตามนั้นรึ อย่าคิดมากน่า คนงามของข้า ข้าจะกล้าเบื่อเจ้าได้อย่างไรกัน”
ยุนบกกระชับอ้อมแขนดึงนางเข้ามากอดให้แน่นขึ้น เขารู้ว่านางนอนไม่หลับถ้าไม่ได้อยู่ในอ้อมกอดของเขา และดูเหมือนนางจะอ่อนเพลียมากในวันนี้ อาจเป็นเพราะนางนอนไม่หลับมาหลายคืนเพราะปัญหาต่างๆ วันนี้เมื่ออยู่ในอ้อมกอดของเขานางจึงหลับไปอย่างง่ายดาย ยุนบกมองนางด้วยสายตาหวานล้ำ เขาเองก็เพลียมากเช่นกัน ดวงตาค่อยๆปิดลง ก่อนที่เขาจะตามไปสู่ห้วงนิทรากับนาง

เช้าวันรุ่งขึ้น ที่ท่าเรือ บุคคลทั้งสี่ต่างยืนมองหน้ากันเนินนานราวกับจะจดจำภาพตรงหน้านี้ไว้
“ฝากเจ้าดูแลนางด้วยนะอึนโฮ” ยุนบกพูดทั้งๆที่สายตายังคงมองหน้าซอฮยอน เขารู้ว่านางเศร้าใจแค่ไหนกับการตัดสินใจของเขาที่จะให้นางอยู่ที่นี่เมื่อมองผ่านดวงตาคู่นั้น
ซอฮยอน นางรู้ดีถึงความปรารถนาดีของเขาที่มีต่อนาง จึงยอมรับการตัดสินใจของเขาอย่างเศร้าใจ
อึนโฮมองหน้ายุนบก เมื่อเห็นสายตามุ่งมั่นของเขาจึงไม่อาจทัดทาน
“ได้ ข้ารับปากเจ้า ว่าจะดูแลนางเป็นอย่างดี”
“ขอให้เจ้าพบกับความสุขนะ ซอฮยอน” ยุนบกยิ้มบางๆส่งให้นาง ก่อนจะหันไปกล่าวลาเพื่อน
“ข้าคงต้องไปแล้ว”
“ขอให้เจ้าโชคดี หากมีวาสนาเราคงได้พบกันอีก” ยุนบกพยักหน้ารับ
“ขอให้เจ้าโชคดีเช่นกัน” ยุนบกสบตากับอึนโฮสื่ออะไรบางอย่าง อึนโฮยิ้มรับกับคำอวยพรของเพื่อน
“ข้าไปก่อนนะ ซอฮยอน” จองฮยางกล่าวลาผู้ที่เป็นดังน้องของนาง
“ต่อไปขอให้พี่มีความสุขมากๆนะคะ”
เมื่อล่ำลากันเสร็จแล้ว ยุนบกจึงเดินนำจองฮยางขึ้นเรือ ก่อนจะหันมายื่นมือรับนาง จองฮยางวางมือลงบนฝ่ามือนั้นด้วยความไว้ใจ ชีวิตของนางจากนี้ต่อไปได้ฝากไว้ในมือคู่นี้แล้ว

เรือแล่นห่างออกมาจากท่าเรื่อยๆ หากสายตายังคงทอดมองลำเรือไม่ห่าง อึนโฮมองซอฮยอนก่อนจะตัดสินใจพูดขึ้น
“ข้ารู้ว่ามันยากที่จะลืมเลือน หากข้ามีเวลาทั้งชีวิตที่จะรอเจ้า โปรดให้โอกาสกับข้าได้มั้ย แม่นางซอฮยอน” อึนโฮเอ่ยอย่างแน่วแน่และจริงใจกับการสารภาพของเขา สายตาของเขาว้าวอน รอคอยคำตอบจากนาง ซอฮยอนมองเขาอย่างอึดอัดใจ หากก็ซึ้งใจกับคำสารภาพของเขาเช่นกัน
“นั่นอาจจะทำให้ท่านต้องรอทั้งชีวิตก็ได้นะคะ” นางเอ่ยตอบเบาๆ ไม่อยากให้ความหวังกับเขามาก เพราะรู้ดีว่ายากที่จะตัดใจจากความรักในครั้งนี้ออกไปจากใจได้ อึนโฮไม่กล่าวสิ่งใดหลังจากที่ได้ยินนางตอบ หากเขากลับส่งยิ้มอย่างจริงใจให้นางแทน คำพูดไม่อาจพิสูจน์ได้ กาลเวลาต่างหากที่จะเป็นเครื่องพิสูจน์ความรักของเขา หวังว่านางคงไม่ใจร้าย ให้เขาคอยจนต้องแก่ตายหรอกนะ
ซอฮยอนสบตากับเขา นางมองเห็นความจริงใจในดวงตาคู่นั้น ก่อนจะหันกลับไปมองเรือที่แล่นออกห่างไปเรื่อยๆ
‘ข้าขอเล่าขานถึงบุคคลคนหนึ่ง
ข้ามีทั้งสุขและทุกข์ในเวลาเดียวกัน
สุขที่ได้นึกถึงเขา และทุกข์เมื่อต้องสูญเสียเขาไป
เขาเป็นทั้งผู้มีพระคุณ
ทำให้ข้ารู้คุณค่าในตัวเอง
เพื่อนที่แสนดี
และรวมถึง เป็นคนที่ข้ารัก
ลาก่อน รักแรกของข้า…’

อีกฝั่งหนึ่งก็เช่นกัน ยุนบกยืนมองผืนดินที่เรือแล่นออกห่าง ใจพลางคิดถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้นกับตัวเขา เรื่องราวความทรงจำต่างๆที่มีทั้งสุขและทุกข์ จองฮยางยืนมองแผ่นหลังนั้น ก่อนจะกล่าวถามถึงสิ่งที่ยังค้างคาใจ
“ท่านพี่คะ” คำเรียกของนางทำให้เขาหลุดออกจากภวังค์ได้ ยุนบกยิ้มให้กับคำเรียกนั้น พร้อมทั้งมองนางด้วยคำถามเมื่อสังเกตเห็นความไม่สบายใจในดวงตานั้น
“เจ้าไม่สบายใจเรื่องอะไรรึจองฮยาง หรือว่าเจ้าเปลี่ยนใจ…”
“เปล่าค่ะ ข้าแค่สงสัยว่าทำไมท่านไม่พาซอฮยอนมาด้วยคะ ข้ารู้สึกไม่สบายใจเลยที่ทิ้งนางไว้คนเดียวแบบนี้”
“คนเดียวที่ไหนกัน อึนโฮก็อยู่ด้วยทั้งคน” นางแปลกใจกับคำกล่าวของยุนบก ยุนบกจึงไขข้อข้องใจให้นาง
“แม้ว่าตลอดมาเขาจะพยายามปกปิดมันไว้เพราะรู้ถึงความไม่เหมาะสม แต่ข้าก็สังเกตเห็นแม้เพียงน้อยนิด ในดวงตาของเขา ข้ารับรู้ได้ว่าอึนโฮรักซอฮยอน”
“ท่านคิดจะ…มันไม่ง่ายเลยนะคะ” เพราะรู้ซึ้งดี นางจึงพูดออกมาเช่นนี้
“ข้ารู้ว่าใจคนนั้นยากที่จะแปรเปลี่ยน แต่ความดีของเขาจะทำให้นางรักเขาได้ ข้าเชื่อเช่นนั้น” ยุนบกพยายามโน้มน้าวใจนาง ก่อนจะหันเหความสนใจของนางไปสู่เรื่องอื่น
“อืม เรามาคิดกันดีกว่าว่า เมื่อไปถึงดินแดนใหม่แล้ว สิ่งแรกที่เราจะทำคืออะไร… ก่อนอื่นข้าคงต้องไว้หนวดสินะ เพราะอายุขนาดนี้แล้ว ไม่มีหนวดก็รู้สึกแปลกๆยังไงชอบกล” จองฮยางยิ้มขำกับคำพูดและท่าทางทะเล้นของเขาพร้อมทั้งหยอกเขากลับ
“ท่านไม่ได้แก่เสียหน่อย”
“เจ้าจะมารู้ดีเท่าข้าได้ยังไง ข้าต้องแก่แล้วแน่ๆ เพราะเมื่อคืนข้าเหนื่อยแทบขาดใจ ถ้าไม่แก่จะรู้สึกเช่นนั้นรึ”
“ท่านพี่!” จองฮยางร้องเสียงหลง รู้สึกเขินอายไปกับคำพูดแฝงนัยของเขา คิดตามคำพูดของเขาแก้มนวลก็แดงขึ้น
“นี่เจ้ากำลังคิดอะไรอยู่นี่” เมื่อได้ทีเขาก็ยิ่งแหย่นางมากขึ้น ยุนบกยิ้มให้กับท่าทางการแสดงออกของนาง ไม่ว่าจะกิริยาไหนนางก็ยังคงงดงามในสายตาเขา
“ยังจะมาล้อข้าอีกนะคะ”
“ฮ่าๆ” เสียงหัวเราะที่ประสานกันแข่งกับสายลมนั้นเต็มไปด้วยความสุข แผ่กระจายออกมา ยุนบกดึงนางเข้ามาสวมกอด สายตามองไปยังจุดหมายปลายทางที่พวกเขากำลังจะไป

สายลมไร้รูปร่างฉันใด สายน้ำก็ไร้รูปทรงฉันนั้น คดีฆาตกรรมจึงไม่มีวันสิ้นสุด เฮ้ยๆ ผิดเรื่อง เอาใหม่

นางไม่รู้ว่าทำไมถึงได้จดจำเขาผู้นี้ไว้เมื่อครั้งเจอกันที่ร้านขายผ้า และโชคชะตาก็นำพาให้นางได้พบเจอกับเขาอีกครั้ง และอีกครั้งจนกลายเป็นความผูกพัน แต่แล้วกลับดูเหมือนพระเจ้าจะเล่นตลกกับนาง เมื่อได้รับรู้ถึงสิ่งที่เป็นไปไม่ได้ หากสิ่งนั้นกลับทำให้นางเห็นถึงความรักที่ยิ่งใหญ่ ที่มีอนุภาพมากพอที่จะทำให้นางก้าวข้ามกำแพงแห่งธรรมชาตินั้นมาได้ เขาเปรียบดั่งสายลม ที่ไม่มีวันหยุดนิ่ง และนางก็จะขอติดตามสายลมนี้ตลอดไป…

………………………………..# จบ #.......................................................
@จบปลายพู่กันที่ 20 #
ฮ่าๆ ไม่มีการเตือนกันล่วงหน้าอีกแล้ว หวังว่าทุกท่านจะเต็มอิ่มไปกับปลายพู่กันนี้และยังคงสบายดีอยู่นะขอรับ เอ้า Master อยากตัดตรงไหน ตัดได้เลยนะขอรับ ^ ^ เพราะในนี้ยิ่งมีเด็กๆอยู่เยอะซะด้วย (รู้แล้วยังทำอีก Y Y) เอ หรือว่าข้าน้อยเข้าใจผิดไปเอง ^ ^
บางฉากอาจจะงงๆหน่อยนะขอรับ เพราะถ้าไม่ใช่ฉากสวีตสมองข้าน้อยไม่แล่นขอรับ 55555
ไม่นึกว่าคนที่ไม่เคยมีความรักอย่างข้าน้อย(พูดซะน่ากลัว)จะแต่งจนจบได้ 555 เพ้อฝันจริงๆขอรับ ต่อไปจะได้ไปติดตามfic ของท่านอื่นๆแบบเต็มตัวซักที งานเขียนของท่านณาราข้าน้อยก็ตามอ่านไม่ทันแล้วตอนนี้ คงต้องเร่งสปีตกันอีกแล้วT T อยากจะบอกว่าท่านณาราคือนักเขียนในดวงใจของข้าน้อยเลยแหละขอรับ ดังนั้นการเขียน Fic ในครั้งนี้ก็ติดการเขียนของท่านมาเหมือนกัน (ตรงไหน??) แต่ข้าน้อยเป็นพวกไม่ชอบอ่านการบรรยายฉากสักเท่าไหร่ จึงทำให้บรรยายแบบนั้นไม่ได้ ต้องขอโทษทุกท่านด้วยนะขอรับ ที่ทำให้เสียอรรถรสตรงส่วนนี้ไป อ้อยังมีท่านอื่นอีกมากขอรับที่ข้าน้อยชื่นชอบเช่นท่านทมยันตี คู่กรรมนี่เล่นเอาร้องไห้เปื้อนหนังสือเลยขอรับ ดีที่ยื้มมาอ่าน 55 ท่านลักษณวดีก็เป็นอีกท่านขอรับที่ข้าน้อยชื่นชอบ อย่างดั่งดวงหฤทัยนี่ ชอบมากเลยขอรับ ท่านถ่ายทอดความรักได้สวยงามมาก อะไรกันนี่ มาพ่ำเพ้ออะไรกัน ^ ^
ขอบคุณสำหรับกำลังใจและการติดตามกันมาตลอดนะขอรับ คัมซามีดา




โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.100 วันที่: 11 มีนาคม 2553 เวลา:13:06:53 น.






Create Date : 12 มีนาคม 2553
Last Update : 20 มีนาคม 2553 12:19:08 น. 145 comments
Counter : 1274 Pageviews.

 
ขอเจิมเป็นคนแรกซะหน่อย อิ อิ
ไปอ่านก่อนนะคะ


โดย: เฝ้ามอง IP: 183.89.100.240 วันที่: 12 มีนาคม 2553 เวลา:10:43:24 น.  

 
ขอบคุณมากมายนะคะท่านยามสา ท่านเป็นเพื่อนร่วมทางมากับข้าน้อยโดยตลอด

ทุกครั้งที่ข้าน้อยอ่าน รอยยิ้มจะปรากฏขึ้นเสมอนะคะ เป็นความน่ารักและความสุขที่เกิดขึ้นจากตัวอักษรของท่าน ข้าน้อยชื่นชอบนะคะ บางครั้งแต่งไปแต่งมาชักจะเหมือนเรื่องราวของท่านนะคะ อิ อิ

ข้าน้อยจะคิดถึงท่าน และจะจดจำอักษรอันสนุกสนานของท่านตลอดไปนะคะ หวังว่าสักวันเราคงได้พบกันอีกนะคะ

รักท่านนะคะ จุ๊บ ๆ


โดย: เฝ้ามอง IP: 183.89.100.240 วันที่: 12 มีนาคม 2553 เวลา:11:11:33 น.  

 
ตามมาด้วยๆๆ....

ทำไมท่านไม่ให้ทั้งสองมาที่โค้กอีเลิ้งหล่ะ
จะได้ต่อเนืองกัน 555+

ล้อเล่นนะท่านคงไม่คิดมากเน้อะ อิอิ


โดย: Rosaline IP: 10.1.4.167, 203.158.223.9 วันที่: 12 มีนาคม 2553 เวลา:12:05:52 น.  

 
จบอย่างสวยงามจิงๆๆ
ช่างประทับใจบกน้อยยิ่งนัก
ขอบคุณอักษรทุกตัวและจินตนาการที่ล้ำเลิศของ
ท่านยามสาท่านบรรยายความรู้สึกและบรรจงเขียน
ตัวอักษรที่แสดงถึง ความรักของ ยุนบก กับ จอง ฮยาง
ได้อย่างน่าชื่นชมจิงๆเลยท่าน บกน้อยชอบประโยคนี้มาก
เลยท่าน

^^ นางไม่รู้ว่าทำไมถึงได้จดจำเขาผู้นี้ไว้เมื่อครั้งเจอกันที่ร้านขายผ้า และโชคชะตาก็นำพาให้นางได้พบเจอกับเขาอีกครั้ง และอีกครั้งจนกลายเป็นความผูกพัน แต่แล้วกลับดูเหมือนพระเจ้าจะเล่นตลกกับนาง เมื่อได้รับรู้ถึงสิ่งที่เป็นไปไม่ได้ หากสิ่งนั้นกลับทำให้นางเห็นถึงความรักที่ยิ่งใหญ่ ที่มีอนุภาพมากพอที่จะทำให้นางก้าวข้ามกำแพงแห่งธรรมชาตินั้นมาได้ เขาเปรียบดั่งสายลม ที่ไม่มีวันหยุดนิ่ง และนางก็จะขอติดตามสายลมนี้ตลอดไป ^^


โดย: บกน้อย IP: 58.136.8.237 วันที่: 12 มีนาคม 2553 เวลา:12:14:15 น.  

 
หวังว่าสักวันเราคงได้พบกันอีกนะคะ
ท่านจะไปไหนกันขอรับท่านเฝ้ามอง ข้าน้อยจะไม่ได้เจอท่านอีกแล้วรึขอรับ Y Y เริ่มตีโพยตีพาย ขอบคุณมากขอรับที่ท่านชอบ

งั้นเรือของข้าน้อยก็คงต้องแวะโค้กอีเลิ้ง ไปหาท่านโรสก่อนสินะ 55 จะได้ต่อเนื่องกันจริงๆ ^ ^

ขอบคุณมากขอรับท่านบกน้อย

อ้อ และข่าวประกาศของข้าน้อยที่บางท่านอาจไม่รู้เรื่องนะขอรับ ข้าน้อยขอประกาศใหม่แล้วกัน

ท่านเนมุน ท่านแปลนิยายชินยุนบกจากต้นฉบับเกาหลีของท่านอีจองมยอง ในฉากของบกฮยางมาให้พวกเราได้อ่านกันนะขอรับ ถ้าท่านใดสนใจ ตามไปอ่านได้ที่

//forums2.popcornfor2.com/index.php?showtopic=21911&st=2025

อยากจะบอกว่าสุดยอดมากเลยขอรับ เข้าใจความรู้สึกของบกกะฮยางได้ดีสุดๆ ในเรื่องทั้งคู่ศิลปินสุดๆจริงๆขอรับ ^ ^ เอ่อ แต่ข้าน้อยยังไม่สแกนบทที่เหลือส่งให้ท่านเลยนี่สิ Y Y ไม่รู้ห้องคอมจะเข้าได้รึป่าว


โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.100 วันที่: 12 มีนาคม 2553 เวลา:12:28:52 น.  

 
อ้อ ลืมบอก
ตอนแรกอยู่หน้า 133 ตอนสองอยู่หน้า 136 นะขอรับ
ท่านใดอยากฝากขอบคุณ ฝากข้าน้อยได้นะขอรับ ถ้าข้าน้อยเข้ามาเจอจะนำไปบอกท่านเนมุนให้ (อ้าว 55)


โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.100 วันที่: 12 มีนาคม 2553 เวลา:12:32:23 น.  

 
"สวัสดีขอรับท่านยามสา ข้าน้อยกลับมาถึงบ้านแล้วขอรับ (หนีม็อบ อิอิ)อยู่กทม.ถูกตัดขาดจากการสื่อสารทั้งหมด นอกจากส่งสียงตามสายได้เพียงอย่างเดียวนะขอรับ
ToT (กำลังเรียนเลขกับฟิสิกส์อย่างเมามันเลยขอรับ )
อีก 2 -3 วันก็คงต้องกลับไปใหม่นะขอรับ

คิดถึงท่านนะขอรับ
เด๋วขอแวบไปอ่านตอนจบก่อนนะขอรับ


โดย: ZIG_ZAG XL IP: 118.172.183.112 วันที่: 12 มีนาคม 2553 เวลา:13:02:33 น.  

 
ขอบคุณมาก เก่งจริงจริง เด็กน้อยยามสาทั้ง fic และข่าวสารดีๆจากบ้านไร่
อีกเดี๋ยวท่านก้อต้องไปฝึกงานแล้ว อย่าลืมหาโอกาสแวะเข้าทักทายบ้างล่ะ
ยิ่งเข้าคุยในห้องแชทได้ยิ่งดี แต่ว่าท่านยามสาไปฝึกงานที่ไหนเอ๋ย ถ้าผ่านหน้าบ้านข้า จะได้กินซาลาเปา 2 ลูก 5555
ตักตวงประสบการณ์กลับมาเยอะๆ แล้วมาแต่งตอนอยู่ญี่ปุ่นต่อนะ ไม่ได้บังคับแต่ขอร้อง เห็นแก่ สว หัวสองสีเถอะนะ (อยากจะเขียนว่า ตาดำๆ ก้อไม่ได้เพราะตาฝ้าฟางแล้ว)


โดย: ppp IP: 115.67.60.183 วันที่: 12 มีนาคม 2553 เวลา:14:16:02 น.  

 
สาวกไปฝึกงานแล้วแวะมาคุยด้วยล่ะ ไม่มีเจ้าแล้วพี่oui เหงามากๆ ตอนจบนี่เจ้าไม่เตือนก่อนเกือบหัวใจวายแน่ะ

ถ้าเป็นอะไรไปแย่เลย อายตายชัก ใครมาเจอว่าอ่านฟิคอีโรติกของเจ้าเข้าเนี่ย

อืม แจกหนมจีบหน่อยจากินมั้ยล่ะ ซาลาเปาพีพีแจกแล้วนี่ รัก รักนะ คนเก่ง


โดย: oui IP: 203.144.144.164 วันที่: 12 มีนาคม 2553 เวลา:14:31:18 น.  

 
“แก้มเจ้า กลิ่นกายเจ้า ริมฝีปากของเจ้า ช่างหอมและหวานล้ำนัก”

“สามีข้า ทำตามที่ใจท่านปรารถนาเถอะค่ะ”



ท่านยามสา ทำไมตอนจบของท่านช่างร้อนรุ่มเหลือเกินคะ



โดย: albatross11 วันที่: 12 มีนาคม 2553 เวลา:14:40:54 น.  

 
^^^

ลืมใส่ชื่อ ผอ เองนะเจ้าคะ


โดย: วอนวอน (albatross11 ) วันที่: 12 มีนาคม 2553 เวลา:14:43:35 น.  

 
มาช่วยเจิมครับ หาตอนเเรกตอน2ไม่เจออะ ของสาวก2มูนอ่ะ
หาไม่เจอเลยย


โดย: จิม IP: 125.24.43.131 วันที่: 12 มีนาคม 2553 เวลา:14:48:18 น.  

 
นี่ ท่านZIG น้อยใช่มั้ยขอรับ ^ ^ ดีใจจังที่ได้เจอท่าน 55 ข้าน้อยก็คิดถึงเช่นกัน จะ ZIG น้อย ZIG ใหญ่ ก็คิดถึงขอรับ ว้า ปากหวานจัง คริ คริ หนีม๊อบดีแล้วขอรับเลี่ยงได้ก้เลี่ยงขอรับ จะได้ปลอดภัยเพราะไม่รู้อะไรจะเกิดขึ้น ข้าน้อยเป็นห่วงนะขอรับ ยังไงก็กลับไปเรียนให้สนุกและมีความสุขนะขอร้าบบ สู้ๆ

ข้าน้อยจะหาโอกาสแวะมาทักทายขอรับท่านppp แต่เข้าห้องแชทนี่ เฮ้อ ยังคงพยายามอยู่ขอรับ Y Y ข้าน้อยฝึกงานที่ขอนแก่นนี่แหละขอรับ คงไม่ได้ผ่านหน้าบ้านท่านไปกินซาลาเปาหรอกขอรับ อิอิ


โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.100 วันที่: 12 มีนาคม 2553 เวลา:17:30:04 น.  

 
ปากหวานจังนะขอรับท่านoui 55 ท่านไม่เป็นอะไรไปง่ายๆหรอกขอรับ ข้าน้อยรู้ (ทำเป็นรู้ดีอีกและ)
หมนจีบก็ชอบกินขอรับ แต่ต้องเขี่ยๆกระเทียมเจียวออกก่อน(พยายามเข้าใจแบบนี้สุดๆ ^ ^)

อย่างที่บอกบนหัวเรื่องเลยขอร้าบท่านผอ. ตามใจตัวเองสุดๆขอรับ 55 ก็เพราะข้าน้อยอบากให้สมหวังกันนี่นาถึงได้แต่งficขึ้น ^ ^ และสมหวังก็ขอแบบสุดๆด้วยเช้นกันขอรับ

ท่านจิม ขอรับ ตอน 1 ตอน 2 อยู่
เรื่องของลูกบล็อกดอกไม้สาวก 2 มูน (ท่านยามสา)หน้า 1
อยู่แถวๆด้านบนขอรับ ^ ^


โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.100 วันที่: 12 มีนาคม 2553 เวลา:17:36:51 น.  

 
๓๓๓๓๓๓๓๓๓๙
@^_____^@


/|*|=v=|*|\\
\\|____.___|/
. |))__|__((|
. . .|~|~| . . .
..(___|___) ..


โดย: เจ้าเงาะ IP: 203.144.144.164 วันที่: 12 มีนาคม 2553 เวลา:19:41:36 น.  

 
จบแล้ว เย้ๆๆ ขอบคุณนะคะท่านยามสา สนุกทุกตอนเลยค่ะ ตั้งแต่ตอนแรกจนตอนจบ แถมตอนจบก็..นะ อ่านแล้วเลือดลมสูบฉีด ชอบค่ะ


โดย: haewonny IP: 118.173.101.190 วันที่: 12 มีนาคม 2553 เวลา:21:21:40 น.  

 
"ว้าววววววววววววววววววววววววววววววววววว

ในที่สุดวันที่รอคอยของยุนบกกับจองฮยางก็มาถึง

จบได้อย่างสมบูรณ์สุดยอดเลยขอรับท่านยามสา

ขอบคุณท่านมากที่ทำให้ผู้อ่านทุกคน(รวมถึงตัวข้าน้อยด้วย อิอิ) มีความสุขกันถ้วนหน้า
ขอบคุณอีกครั้งที่ท่านสละเวลาตั้งมากมายมาแต่งฟิคดีๆให้ได้อ่านกัน ขอบคุณนะขอร้าบบ"





โดย: ZIG_ZAG IP: 118.172.181.220 วันที่: 12 มีนาคม 2553 เวลา:21:32:08 น.  

 
wow อ่านจบแล้วรู้สึกดีจัง ขอบคุณท่่านสาวก 2มุน เป็นอย่างมาก ที่แต่งมาให้อ่านกัน


โดย: malee IP: 203.147.41.190 วันที่: 13 มีนาคม 2553 เวลา:12:03:04 น.  

 
ว้าว ท่านสาครับ ข้าน้อยไม่รู้ว่าจะใช้คำใดดีครับ แต่ต้องบอกว่าท่านเยี่ยมมากขอรับเป็นตอนจบที่ประทับใจจัง มันวิเศษมากครับในความรู้สึกของข้าน้อย วิเศษมากขอรับ


โดย: เกษตรศิลป์ IP: 203.144.144.164 วันที่: 13 มีนาคม 2553 เวลา:12:25:59 น.  

 
เขียนได้อย่างประทับใจ ฉากรักที่ละมุนละไม แต่ทำไมอ่านไป ใจเต้นตูมตาม อิอิ

ขอบคุณมากมายสำหรับฟิคที่แสนวิเศษนี้ค่ะ


โดย: tt IP: 203.144.144.164 วันที่: 13 มีนาคม 2553 เวลา:13:34:09 น.  

 
สุดยอดคร้าบบบบบบบบ


โดย: ปาปิญอง IP: 119.31.121.66 วันที่: 13 มีนาคม 2553 เวลา:16:48:27 น.  

 
คุณสาคะ ขอบคุณค่ะ หวานชื่นดีจัง แต่จบซะแล้ว ทีนี้ดิฉันจะไปสิงสถิตติดหนึบอยู่ห้องไหนดีละ เวียนเข้าเวียนออกจนชิน


โดย: ติดหนึบ IP: 203.144.144.164 วันที่: 13 มีนาคม 2553 เวลา:20:38:42 น.  

 
สุดยอดเลยท่าน ประทับใจจริงๆ ขอบคุณอย่างสุดซึ้ง


โดย: FC 2moons IP: 118.174.6.67 วันที่: 13 มีนาคม 2553 เวลา:21:10:43 น.  

 
ประทับใจมากกกกกกกกกก จินตนาการจนเป็นภาพเคลื่อนไหวได้จริงๆได้อารมณ์มาก ขอบคุณมากครับผม


โดย: Gasta IP: 119.31.121.87 วันที่: 13 มีนาคม 2553 เวลา:23:29:17 น.  

 
ไม่ได้ปิดบ้านมาสองวัน ไม่รู้อะไรหายไปรึป่าว
วันนี้ขอย่องมาตรวจตรานิดนึงขอรับ แล้วพรุ่งนี้จะแวะมาตรวจอีกรอบ เพราะตอนนี้ตาเริ่มมัว มองไม่เห็นว่าอะไรหายมั่ง 55
หลับฝันดี ราตรีสวัสดิ์ขอรับทุกท่าน

ขอบคุณมากๆขอรับ สำหรับกำลังใจที่มีให้มากมาย ^ ^


โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.100 วันที่: 14 มีนาคม 2553 เวลา:1:28:06 น.  

 
ว้าวววววว....น้องเล็กจ๋าาาาา

เจ้าเก่งจิงๆเลย

ฟิคน้องเล็กถูกใจพี่ใหญ่...อย่างแร๊ง...

อ่านแล้วท้องใส้ปั่นป่วนไปหมด

สูบฉีด..สูบฉีด..สูบฉีด...

55555 เลือดหมดตัวแล้ว

สงสัยต้องแปลงร่างเป็น เอ็ดเวิร์ด ไปหาดูดเลือดสาวๆก่อน

เอ...ดึกขนาดนี้จะมีใครหลงเข้ามาใ้หข้าดูดเลือดมั่งเนี่ย

55555 ย่องๆๆๆ เข้าห้องน้องเล็ก...

น้องเล็กจ๋าาาา...หลับยังงงงงงง...

แวมไพร์มาแล้ว....


โดย: รัก..2มุน..หมดใจ IP: 222.123.54.31 วันที่: 14 มีนาคม 2553 เวลา:2:19:47 น.  

 
พี่ใหญ่เข้ามาปิดบ้านให้นะจ๊ะ...น้องเล็ก

หลับฝันดี..ราตรีสวัสดิ์นะ..หนูน้อย










โดย: รัก..2มุน..หมดใจ IP: 222.123.54.31 วันที่: 14 มีนาคม 2553 เวลา:3:07:55 น.  

 
น้องเล็กจ๋า...ฝากขอบคุณท่านเนมุนด้วยนะ

พี่ใหญ่เพิ่งเข้าไปอ่านมา

บอกได้คำเดียวว่า...สุดยอดดดดด...

ว้าววว...." เจ้าจะให้ข้าเล่นคายากึมด้วยหรือ ? "

คิดไปไกลเลยเรา... หุหุ


โดย: รัก ..2มุน..หมดใจ IP: 172.168.1.41, 124.157.200.246 วันที่: 14 มีนาคม 2553 เวลา:14:08:07 น.  

 
ขอบคุณมากมายนะจ๊ะท่านยามสา
สำหรับ fic แสนหวาน สุดซึ้ง
ของ ยุนบกกับจองฮยาง

ว่าแต่ท่านยามนอนดึกจังนะ ยังไงก็รักษาสุขภาพด้วย
เดี๊ยวจะไปนั่งหลับตอนฝึกงานไม่รู้ด้วย

สู้ สู้ นะ


โดย: mai.ka IP: 222.123.161.7 วันที่: 14 มีนาคม 2553 เวลา:18:52:00 น.  

 
สวัสดีขอร้าบทุกท่าน
เฮ้อ ข้าน้อยดันไปเผลอลบโปรแกรมเล่นเน็ทออกขอรับ Y Y
เพิ่งเข้าได้ในรอบของวันนี้แหละ 55 เอาเครื่องไปลงวินโดร์ใหม่ คราวนี้คงแชทได้นะ (แอบหวังสุดๆ)

ดีนะขอรับศิษย์พี่รัก ที่ข้าน้อยไปนอนก่อนที่ท่านจะเข้ามา ไม่งั้นมีหวังเสียเลือด 55 อยาคิดลึกขอรับ ^^

ก็กลัวอยู่เหมือนกันขอรับท่าน mai แต่คงจะตื่นเต้น จนไม่หลับหรอกขอรับ เอ แต่ก็หวั่นๆอยู่นะ ข้าน้อยเอาแน่เอานอนไม่ได้ซะด้วยสิ 55
ยืมคอมพี่เล่น โม้นานไม่ได้ ไปก่อนนะขอรับ ได้มาเมื่อไหร่เดี๋วเข้ามาเม้าร์ใหม่ เห็นท่านเนมุนมาสปอยไว้
เฮีย พูดว่า ถอดเสื้อเจ้าออกด้วย อ่ะขอร้าบ อ๊ายยย


โดย: สาวก 2มุน IP: 117.47.232.44 วันที่: 14 มีนาคม 2553 เวลา:20:58:03 น.  

 

ผิดๆ เอาใหม่

ชองฮยาง : "นี่เป็นการสอบครั้งสำคัญ แต่ท่านกลับมาอยู่ที่หอนางโลม ทำไมท่านถึงทำแบบนี้คะ?"
ยุนบก : "ถอดเสื้อผ้าของเจ้าต่อหน้าข้าได้ไหม?"

ชองฮยาง : ...!!!!
โดยท่านเนมุน ^ ^


โดย: สาวก 2มุน IP: 117.47.232.44 วันที่: 14 มีนาคม 2553 เวลา:21:00:08 น.  

 
โหยยย...น้องเล็ก

" ถอดเสื้อผ้าของเจ้าต่อหน้าข้าได้ไหม ? "

ว้าววววว...เลือดพุ่ง...


โดย: รัก..2มุน..หมดใจ IP: 112.142.110.30 วันที่: 14 มีนาคม 2553 เวลา:22:53:39 น.  

 
สวัสดีขอร้าบศิษย์พี่รัก ^ ^

ใช่มั้ยขอรับ รู้แค่นี้ก็เลือดพุ่งแล้ว

ตอนนี้ก็กำลังรอ ท่านเนมุนอย่างใจจดใจจ่ออยู่ขอรับ

55 เปลี่ยนวินโดร์ใหม่ได้แล้ว เดี๋ยวจะลองเข้าห้องแชทดูขอรับ


โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.100 วันที่: 14 มีนาคม 2553 เวลา:23:04:25 น.  

 
อ๊าย ท่านเนมุนลงแล้วขอร้าบ

แต่ข้าน้อยเข้าไปเม้นไม่ได้อ่ะ จำรหัสผ่านไม่ได้อีกแล้ว ฮือๆ Y Y

//forums2.popcornfor2.com/index.php?showtopic=21911&st=2265

ยังไม่อ่าน เดี๋ยวไปอ่านก่อนนะขอร้าบบ


โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.100 วันที่: 14 มีนาคม 2553 เวลา:23:28:38 น.  

 
น้องเล็กสุดเลิฟ...

พี่ใหญ่รออยู่ในห้องแชทนานแล้วนะ

เข้ามาเร็วๆเข้า...เด๋วจะดึก


โดย: รัก..2มุน..หมดใจ IP: 112.142.110.30 วันที่: 14 มีนาคม 2553 เวลา:23:28:45 น.  

 
ว้าวววว....น้องเล็กจ๋าาา

" ตั้งแต่คืนนั้น...ข้าก็รอเวลานี้มาตลอดเลยค่ะ "

โอยๆๆๆ...พุ่งอีกแล้วๆๆ...


โดย: รัก..2มุน..หมดใจ IP: 112.142.110.30 วันที่: 14 มีนาคม 2553 เวลา:23:44:53 น.  

 
อ๊าย ศิษย์พี่ขอร้าบ ทำไงถึงจะเข้าได้ขอรับ Y Y (อีแล่ว)

และอีกเรื่องขอรับ ข้าน้อยlogin เข้าบ้านไร่แชวอนไม่ได้อีกแล้ว ฮือๆ ทำไงดีเนี่ย อยากเม้นให้ท่านเนมุน

แต่พรุ่งนี้ข้าน้อยต้องไปฝึกงานขอรับ วันนี้คงพอแค่นี้ก่อน เดี๋ยวไปคิดหา password ก่อนขอรับ

คืนนี้คงต้องหลับแบบค้างๆคาๆ หลับฝันดีนะขอรับ ^ ^
ราตรีสวัสดิ์ขอร้าบ ศิษย์พี่


โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.100 วันที่: 15 มีนาคม 2553 เวลา:0:22:04 น.  

 
อืมม์...ไปนอนซะหนูน้อย...

พรุ่งนี้ไปฝึกงาน...ตั้งใจฝึกด้วยล่ะ

หลับฝันดีนะ...น้องเล็ก

เอา good night kiss ไปนะ...จุ๊บๆ... ^_^


โดย: รัก..2มุน..หมดใจ IP: 112.142.110.30 วันที่: 15 มีนาคม 2553 เวลา:0:25:17 น.  

 
"แอบเข้ามาดูบ้านท่านยามสา เงียบฉี่เลย ฮ่าฮ่า
ท่านยาม ข้าน้อยขอลาไปเรียนซัมเมอร์ที่กทม.แล้วนะ
ขอรับ ไม่รู้ว่าไปวันนี้จะเป็นอย่างไรบ้าง หยุดมา 2-3วันแล้วกลัวเรียนไม่ทันเค้านะขอรับ เวลาเดินทางคงต้องหูไวตาไวหน่อยนะขอรับ
กำลังรอรถมารับนะขอรับ เลยแวบมาทักทายท่านไว้ก่อน
บ๊าย บาย ก่อนนะขอรับ หากมีเวลาจะมาเยี่ยมเยียนท่านใหม่ คิดถึงท่านนะขอรับ"

ขอให้ท่านสนุกมีความสุขกับการฝึกงานนะขอรับ



โดย: ZIG_ZAG IP: 118.172.178.119 วันที่: 15 มีนาคม 2553 เวลา:8:13:09 น.  

 
หวัดีตอนเช้านะ..น้องเล็ก

ไปฝึกงานแล้วสินะ..เช้านี้

สู้ๆนะน้องรัก...


โดย: รัก..2มุน..หมดใจ IP: 222.123.55.152 วันที่: 15 มีนาคม 2553 เวลา:8:34:21 น.  

 
หวัดดีศิษย์น้อง
ว้าว ไปฝึกงานแล้วรึ สู้ สู้นะ

555 มีโอกาสก้อแวะเข้ามาบ้างนะจ๊ะ ^_^


โดย: ไม้หมอน IP: 203.144.144.165 วันที่: 15 มีนาคม 2553 เวลา:8:58:23 น.  

 
เจ้าหนูสู้ๆ นะโว้ย ฝึกงานให้มันส์ไปเลยนะน้อง

แล้วเข้ามาเยื่ยมพี่oui มั่งนะ คิดถึงยามสาตัวน้อยเสมอนะ

อ้อ หนมจีบเจ้าไม่ชอบ ซาลาเปาเจ้าก็มีแล้ว ว้าฮะเก๋าแล้วกัน จาได้โตไวไว


โดย: oui IP: 203.144.144.164 วันที่: 15 มีนาคม 2553 เวลา:9:44:50 น.  

 
สุดยอด จบแบบประทับใจ thank you ท่านยามสา


อย่าหายไปจากกันเลยนะ คอยหมั่นแวะมาทักทายกันอยู่เสมอๆๆนะ


โดย: moons IP: 165.208.150.3, 203.154.146.54 วันที่: 15 มีนาคม 2553 เวลา:9:55:06 น.  

 
โห.. มีแต่คนชมกันตรึม

จะว่าไรไหม จะอยากฟังไหม ถ้าจะขอบอกความในใจสักนิดเดียว กับบทรักของท่านยามสา จะโดนปาหัวมั้ยน๊าเรา

เอาเป็นว่าผมจริงใจสุดๆ แล้วกัน ที่พูดแบบนี้ ติเพื่อก่อให้
ท่านเขียนได้ดียิ่งขึ้นๆไปอีกในอนาคต

กับบทรัก

อ่านแล้ว รู้สึกว่า " ยังไม่ทำให้เสียวซาบซ่านในทรวงจนอารมณ์เตลิดดด "

และ

ท่านยังไม่ฝังตัวเองจนกลืนลงไปในตัวละคร รึเปล่านะ?

วิญญาณตัวละครที่สัมผัสได้มันจึงยังไม่ลึกจนมีเลือดเนื้อและชีวิต

เอ่อ ด่าผมได้นะ ถ้าขัดหูสุดๆ ขออภัยๆๆๆคร้าบ

แต่ก็จากใจจริงอีกเหมือนกันคืออ่านแล้วจบ hap มาก ไม่ค้างคา และมีความสุขนักแล

















โดย: Time & Space IP: 118.173.172.117 วันที่: 15 มีนาคม 2553 เวลา:13:42:43 น.  

 
เข้าไปอ่านของท่านเนมุนยังไงครับ

//forums2.popcornfor2.com/index.php?showtopic=21911&st=2265


โดย: จุนฮา IP: 115.67.3.158 วันที่: 15 มีนาคม 2553 เวลา:13:48:55 น.  

 
ท่านยามสาไปฝีกงาน สู้ๆนะขอรับ


โดย: FC 2moons IP: 118.174.21.154 วันที่: 15 มีนาคม 2553 เวลา:15:09:41 น.  

 
แต่ข้าว่าท่านยามสา แต่งบทรักได้ดีแล้วแหละนะ
ข้าเองหากแต่งฟิคคงทำได้ไม่เท่า...

ถ้าทำได้ดีข้าคงแต่งเองไปแล้ว เลยทำได้แค่มาอ่านอ่ะนะ

ขอบคุณฟิคดีๆในช่วงเวลาที่บ้านเมืองกะลังร้อนๆ..
สู้ต่อไปทาเคชิ....555+


โดย: จูเลียต.. IP: 124.157.152.125 วันที่: 15 มีนาคม 2553 เวลา:15:55:14 น.  

 
ก็รู้คะที่คุณTime & Space วิจารณ์มา แต่คุณสามารถแต่งได้อย่างท่านยามสารึป่าว คนเราสร้างสรรค์ผลงานขึ้นก็เพื่อให้ผู้อื่นเกิดความสนุกสนาน ผ่อนคลาย นี่แค่แต่งให้อ่านก็ดีแล้วนะคะ ไม่ได้ไปตีพิมพ์ที่สำนักไหนนะ แล้วเอามาขายถึงต้องเข้าถึงจิตวิญญาณ เสียวซ่านอย่างที่คุณบอก งั้นคุณไปแต่งแบบเสียวซ่านแล้วเก็บไว้อ่่านเองนะคะ นี่ฟิคสร้างสรรค์ไม่ใช่ฟิคอนาจาร โปรดจำไว้ด้วยคะ


โดย: tanjang IP: 58.8.167.91 วันที่: 15 มีนาคม 2553 เวลา:16:02:10 น.  

 
ท่านยามสาแต่งบทรักได้ดี ไม่โจ้งแจ้ง แต่ก็เอาอารมณ์ความรู้สึกของบกมาเข่นพิฆาตฮยางได้ดีทีเดียว เป็นบทอีโรติคที่ดีเลยทีเดียว ข้าน้องยังแต่งได้ไม่ดีเท่าท่านเลย
ข้าน้อยนับถือๆ


โดย: shadowsun IP: 119.42.103.228 วันที่: 15 มีนาคม 2553 เวลา:16:26:44 น.  

 
นึกแล้วว่าต้องโด้น โดน ยับ ขออภัยหากทำให้เสียรมณ์ คร้าบบ กล้าพูดก็ต้องรับอย่างนี้แหละ
เอ่อ ผมจะมาพูดทำไมให้เค้าด่า เพียงแต่บทตรงนั้นอารมณ์ตรงนั้นอ่ะนะ มันสมควรจะถึงนั้นก็เท่านั้นเอง
โทษครับ ขอโทษที ไสหัวไปแล้วเด้อ



I'm so sorry!!




โดย: Time & Space IP: 118.173.154.244 วันที่: 15 มีนาคม 2553 เวลา:16:51:13 น.  

 
"เพียงแต่บทตรงนั้นอารมณ์ตรงนั้นอ่ะนะ มันสมควรจะถึงนั้นก็เท่านั้นเอง"

โรสว่าคำนี้น่าจะมาจากความรู้สึกส่วนตัวนะคะ
ทุกคนที่อ่านอาจไม่รู้สึกอย่างคุณก็ได้
ไม่มีเกณฑ์อะไรวัดได้ นอกจากความรู้สึกของแต่ละคน

อ่านและให้กำลังใจ คือสิ่งที่ควรทำ...คนบ้านนี้เค้าทำแบบนี้กันทุกคน

จบข่าว..สวัสดีพี่น้องชาวไทย


โดย: Rosaline IP: 112.142.149.81 วันที่: 15 มีนาคม 2553 เวลา:17:36:51 น.  

 
เฮ่ๆ ห้องของข้าน้อยทำไมมันถึงร้อนอย่างนี้น้า 555

สบายๆขอร้าบทุกท่าน ก็อย่างที่บอกขอรับ ข้าน้อยไม่เคยมีความรัก(อ้าว แล้วมาแต่งทำไม Y Y) แล้วจะให้มาเข้าใจความรักแบบถ่องแท้เลยก็ไม่ได้ ทำได้เพียง แอบปลื้ม จนถึงบ้าคลั่ง ถึงได้แต่งนิยายเรื่องนี้ออกมา เพราะละครเรื่องนี้ก็ทำให้ข้าน้อยเห็นถึงความรักมากมายขอรับ อีกอย่างข้าน้อยเป็นคนสนุกสนาน แต่งบทเศร้าไม่ค่อยได้ขอรับ ยังไงก็ต้องออกมาเป็นตลกเฮฮาอยู่ดี ว่าแล้วก็หนักใจ 55 ^___^

ท่านZIG เล็ก จะเข้ากรุงกลับไปเล่าเรียนต่อแล้วรึขอรับ เดินทางปลอดภัย(ยังทันมัยขอรับ ^ ^) อยู่อย่างปลอดภัย เรียนอย่างมีความสุขนะขอรับ สู้ๆ ขอร้าบบ ข้าน้อยก็คิดถึงท่านเช่นกันขอรับ คุยกับท่านแล้วรู้สึกว่าตัวเองยังเด็ก 55 ว๊าย! ท่านอื่นอย่าน้อยใจขอรับ ข้าน้อยคุยกับใครก็คิดว่าตัวเองเด็กหมดแหละ (ไม่ยอมแก่ ว่างั้น 55)


โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.116 วันที่: 15 มีนาคม 2553 เวลา:18:51:53 น.  

 
ขอเม้าร์เรื่องฝึกงานต่อนะขอรับ อัดอั้นตันใจมาตลอดทั้งวัน 55

เช้าที่แสนสดใสของข้าน้อยในวันฝึกงานวันแรก รู้สึกดีขอรับ มีรถบริษัทมารับถึงหน้าโรงบาลศรี ^ ^ เข้าบริษัทก็โอเค ไปเรื่อยๆ สบายๆ ได้ความรู้ตั้งแต่วันแรกเชียว พอถึงเวลากลับ (ทำไมไวนัก) ...
อ้าว ไม่มีรถส่งกลับรึ O_O! อ้อ ยังดีที่มีรถทัวร์ผ่าน แต่ออกมาหน้าบริษัท ยืนรอ เอ มันจะมาเมื่อไหร่หว่า เมื่อทนไม่ได้ ก็เข้าโหมด โบกรถขอกลับกะเค้าเลยขอรับ โบกๆๆ
(ที่สามแยก เพราะงั้นจึงโบกง่ายหน่อยเพราะรถต้องชะลอ 55) ทุกคันล้วนไปไม่ถึงจุดหมาย ทั้งๆที่อุตส่าห์จอดทักทายพวกเราแล้วเชียว แต่พวกข้าน้อยก็ไม่ย่อท้อขอรับ (ไม่คิดจะรอรถทัวร์แล้ว ขอขึ้นรถฟรีดีกว่า อิอิ) จนมาถึงคันที่ท่านผู้ชายขับมาคนเดียว ข้าน้อยก็โบก ปรากฎว่าท่านนั้นโบกมือขอรับ สิ้นหวังตามเคย แต่แล้ว รถคันนั้นก็ขี่ไปได้อีกสักเล็กน้อยก็ลดกระจกลง คราวนี้เข้าเมืองถึงมหาลัยขอรับ โอ้ สวรรค์ทรงโปรด ที่แท้ โบกมือให้เราเมื่อกี้ก็เพราะว่า กลัวรถขวางทางคนอื่น ^ ^ คนไทยน้ำใจไม่หนีหายขอร้าบ ได้ประสบการณ์โบกรถจริงๆวันนี้ สนุกมากขอรับ
อ้าว แล้วเรื่องฝึกงานล่ะ ไม่คิดจะเล่ารึ ^ ^ แหม ก็ข้าน้อยประทับใจจุดนี้มากๆนี่ขอรับ

เดี๋ยว มาเม้าร์ต่อขอรับ ^ ^

ขอบคุณสำหรับกำลังใจ ขอร้าบทุกท่านนนนนน...


โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.116 วันที่: 15 มีนาคม 2553 เวลา:19:04:30 น.  

 
พี่รองขอมอบเพลงนี้ให้กับfic นี้นะจ๊ะ
"สองกายหัวใจเดียว"
หนึ่งความรักที่ฉันมี....หมดใจนี้ฉันให้เธอ
จบแล้วการเดินทาง...อันโดดเดี่ยว
จากวันนี้ทั้งสองกาย..เราจะใช้หัวใจเดียว
ต่อเติมความผูกพันที่เรามี...จะใช้ทุกนาีทีเพื่่อรักเธอ
จะรัก...รักเธอ...ทั้งหัวใจ
...สองคน...สองกาย...หัวใจเดียว

ขอบคุณมากมายเลยนะจ๊ะ สำหรับปลายพู่กันทั้ง 20 ตอน
ขอชื่นชมในความสามารถ จินตนาการ และความสนุกสนานที่ได้มอบให้กับเพื่อนๆ ได้มีกิจกรรมร่วมกันนะจ๊ะ
ขอบคุณจริงๆ จ๊ะ สู้ต่อปายยยยยย สู้โว้ย


โดย: ไม้หมอน IP: 119.31.121.72 วันที่: 15 มีนาคม 2553 เวลา:19:36:17 น.  

 
จะเป็นกำลังใจให้ในทุกๆ เรื่องนะจ๊ะ ^__^


โดย: ไม้หมอน IP: 119.31.121.72 วันที่: 15 มีนาคม 2553 เวลา:19:37:35 น.  

 


ท่านยามสา สู้ๆนะ

นักเขียนส่วนมาก คงเป็นคนที่อ่อนไหวง่าย ได้ฟังคำวิจารณ์อาจจะงอนตุ๊บป่องได้บ้าง บางอารมณ์ แต่ท่านก็ใจกว้างมากเลย แม้แต่ข้าที่ชื่นชมท่าน ก็อาจจะทำไม่ได้เหมือนท่าน 100% (แม้อยากจะทำใจจะขาด) ยอมรับกันตรงๆ เป็นกำลังใจให้จ้า อย่างน้อยที่สุดมันก็สร้างความบันเทิงได้ละน่า สู้ๆๆๆๆๆ กรุงโรมไม่ได้สร้างเสร็จในวันเดียวนี่



โดย: หันไปดูแลอีโก้ตัวเองก่อนเถอะคู้น IP: 58.8.101.197 วันที่: 15 มีนาคม 2553 เวลา:19:40:26 น.  

 
ว้าว! กลับมาเจอท่าน T&S ศิษย์พี่รอง ท่านหันไปดูแลอีโก้
สวัสดีขอร้าบบ ฮ่าๆ ดีใจจัง เจอกันช่วงเวลาใกล้เคียง 55

มาเม้าร์ต่อขอรับ ไอ้เรื่องโบกรถนั่นยังไม่จบนะ 55 ด้วยความที่เคยโบกเป็นครั้งแรก แถมยังสำเร็จอีกด้วย มันน่าปลื้มใจมั้ยขอรับ 55 ต่อๆ... พอท่านผู้นั้นจอดรถรับพวกข้าน้อย พวกข้าก็ปีนขึ้นหลังรถทันที ทั้งๆที่ด้านหน้าก็ออกจะว่าง แต่แหม ก็ด้วยความที่ยังมีความเกรงใจอยู่นี่นา อิอิ ก็ปฏิเสธท่านไปอย่างนุ่มนวล ท่านก็พยายามคะยั้นคะยอ ให้พวกข้าไปนั่งด้านหน้าด้วยกัน บอกว่ามันจะลมแรง แต่ก้นั่นล่ะขอรับ เกรงใจ!!!!! จึงนั่งหลังเหมือนเดิม Y Y
... พอรถออกตัว ......เอ่อ เปลี่ยนใจตอนนี้ยังทันมั้ย !!!!
ท่านขับได้เร็วมากขอรับ 555 ลมแทบพัดข้าน้อยปลิ้ว ^ ^แป๊บเดียว ถึงหน้ามอเลย อืม ทันใจจริงๆ ประทับใจสุดๆขอรับ 555

ปล. อีโก้ ข้าน้อยก็มีแค่นี้แหละขอรับ ขอบคุณที่ท่านเป็นห่วง ^ ^


โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.100 วันที่: 15 มีนาคม 2553 เวลา:20:14:57 น.  

 
"ท่านยามสาขอรับ ท่านZIGเล็กส่งเสียงตามสายให้มาบอกท่านว่า ผลจากการสู้ศึก(สอบ)ครานี้ที่ท่านอวยพรให้ เค้าได้4ทั้งหมด 15ตัวจาก 17 ตัวน่ะขอรับ แล้วก็ได้3กับ3.5อีกอย่างละตัวนะขอรับ (เค้าตัวคนเดียว โดดเดี่ยวไม่มีพี่
มีน้องนะ เลยคิดเหมือนท่านเป็นพี่เค้าคนนึงนะขอรับ"
^ ^)

ขอให้ท่านฝึกงานอย่างราบรื่น มิมีอุปสรรคใดมาแผ้วพาน และขอให้เดินทางไป-กลับโดยสวัสดิภาพนะขอรับ


โดย: ZIG_ZAG XL IP: 118.172.176.125 วันที่: 15 มีนาคม 2553 เวลา:20:31:44 น.  

 
เฮ้อ...นานาจิตตังนะ...น้องเล็ก

พี่ใหญ่และพวกเราทุกๆคนในบ้านหลังนี้

เป็นกำลังใจให้น้องเล็กเสมอนะ

สู้ๆ นะ น้องเล็ก

เราไม่สามารถทำให้ใครพอใจได้หมดทุกๆคน

ก็ดูอย่างใครบางคน ที่เข้ามาเม้นท์...

ยังหาความพอใจและพอดีที่จิตใจตัวเองต้องการไม่ได้เลย

ฟิคที่แต่งได้ถูกใจ เข้าถึงอารมณ์ ก็เจอคำพูดนี้

...........................................................................

Time & Space
เขียนโดย Anonymous เมื่อ 16 กุมภาพันธ์, 2010 - 22:24

โอ คุณผู้หญิง กล้าแต่งฟิค XXX มากกว่าผู้ชายหรือนี่ 555


...............................................................................

แต่ถ้าเจอฟิคที่แต่งแล้วจิ้นได้ไม่ถูกใจโก๋แก่ๆ

ก็จะเจอคำพูดแบบข้างบน

...............................................................................

กับบทรัก

อ่านแล้ว รู้สึกว่า " ยังไม่ทำให้เสียวซาบซ่านในทรวงจนอารมณ์เตลิดดด "

...............................................................................

เฮ้อ...เซ็งไอเป็ด



โดย: รัก..2มุน..หมดใจ IP: 112.142.9.115 วันที่: 15 มีนาคม 2553 เวลา:20:53:05 น.  

 
เอาโปรแกรมแอนตี้ตัวกินไก่ในน้ำมาลงบ้านนี้บ้าง ฟิ๊ววววววว
อ๊อด อ๊อด.... เวอร์ชั่นนี้จะได้ผลไหมหว่า

เ๊อ๊ะ..กันเหนียว เอาชนบัญชรไปอีกบ้านนี้จะได้ร่มเย็น

ปุตตะกาโม ละเภ ปุตตัง ธะนะกาโม ละเภ ธะนัง อัตถิ กาเย กายะญายะ เทวานัง ปิยะตัง สุตตะ วา อิติปิ โส ภะคะวา ยะมะราชาโน ท้าวเวสสุวัณโณ มะระณัง สุขัง อะระหัง สุคะโต นะโม พุทธายะ.......สาธุ


โดย: Rosaline IP: 125.27.147.135 วันที่: 15 มีนาคม 2553 เวลา:21:03:35 น.  

 
สวัสดี ขอร้าบท่านZIGเล็ก สรุปท่านนี่มีคนคนกันแน่ขอรับ 55 เริ่มจะงงๆอีกแล้ว 55 แต่คนไหนก็เหมือนกันขอรับ ยังไงข้าน้อก็คิดถึงอยู่ดี
ดีใจด้วยขอรับกับเกรดที่สวย เก่งจริงๆขอรับ แปะๆ พร้อมกับชูนิ้วโป้งป้อมๆสองนิ้วให้ ^ ^ เห็นเกรดแบบนี้ กำลังใจต้องมีขึ้นอีกเยอะแน่ๆขอรับ สู้ต่อไป ทาเคชิ

อืม เป็นพี่ ก็เป็นพี่ขอรับ เฮ้อ ทำไมไม่ยอมให้เป็นรุ่นเดียวกันน้า ไม่อยากแก่ ก้ต้องแก่สินะขอรับ ต่อไป ข้าน้อยจะเรียกน้องZIG นะขอรับ ( ปฎิเสธไม่ได้แล้วนะตอนนี้ 55)


โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.100 วันที่: 15 มีนาคม 2553 เวลา:21:04:20 น.  

 
ว้าว! เจอศิษย์พี่รักแบบจะๆจนได้

ขอบคุณมากขอร้าบบบ ข้าน้อยไม่เป็นคนคิดอะไรมากขอรับ ก็มีพวกท่านมาคิดมากแทนข้าน้อยแล้วนี่นา อิอิ ล้อเล่นขอรับ ^ ^

ว๊าย ท่านโรส ยกมือไหว้แทบไม่ทันขอรับ มาแบบนี้ ทำเอาข้าน้อยรวบรวมมาธิ ก่อนจะสาธุเลยนะขอรับ
อ่าน สะกดนานมากเพราะไม่คุ้น ฮ่าๆ ปกติ ฟังอย่างเดียว ^ ^

เจอแล้วก็ท่วงเลย เมื่อไหร่จาลงตอนใหม่ขอร้าบ ป่านนี้แม่นางแก้วคยอง รอขุนบกจนเหงือกแห้งแล้วมั้ง ^____^


โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.100 วันที่: 15 มีนาคม 2553 เวลา:21:10:05 น.  

 
ข้าน้อยlogin เข้าบ้านแชวอนได้แล้วขอร้าบบ
ดีใจสุดๆ ไม่รู้มันแว๊บเข้ามาได้ยังไงเมื่อกี้

แต่อยากจะบอกว่า ต่อไปข้าน้อยไม่มีเวลาไปสแกนนิยายส่งให้ท่านเนมุนแล้วนะขอรับ ห้องคอมมหาลัยดันปิดเสาร์อาทิตย์ ไม่มีที่ให้ข้าน้อยแทรกซึมเข้าไปแล้วขอรับ
ขอโทษด้วยจริงๆ แต่ถ้าได้กลับบ้านช่วงสงกราน (นานมาก!) ถ้ายังมีฉากที่ค้างคาใจ ข้าน้อยจะสแกนส่งไปให้ท่านเนมุนอีกทีขอรับ แต่คงไม่มีแล้วแหละ เพราะท่านเนมุนเจอฉากนั้นแล้ว ฉากที่ข้าน้อยอยากรู้มากที่สุด 55
เดี๋ยวไปเม้นให้ท่านก่อนนะขอรับ และเอาคำขอบคุณของศิษย์พี่ไปฝากท่านด้วยเลย ^ ^


โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.100 วันที่: 15 มีนาคม 2553 เวลา:21:34:19 น.  

 
ไม่ทราบว่าท่าน จุนฮา เข้าได้รึยังขอรับ

ลองลิ้งค์นี้ อีกทีขอรับ แต่ถ้าไม่ได้ เอาเมล์ท่านมาเดี๋ยวข้าน้อยส่งให้ทางเมล์ขอรับ ^ ^

//forums2.popcornfor2.com/index.php?showtopic=21911&st=2265


โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.100 วันที่: 15 มีนาคม 2553 เวลา:21:45:10 น.  

 
555555555 โรสจ๋าาาาาา

เล่นคาถาสยบมารเลยเหรอ หุหุหุ

....สาธุ....สาธุ....


โดย: รัก..2มุน..หมดใจ IP: 114.128.48.231 วันที่: 15 มีนาคม 2553 เวลา:21:49:15 น.  

 
ดีใจด้วยนะท่าน ZIG กับเกรดสวยๆ
ท่านยามสาก็โชคดีนะท่าน


โดย: Fc 2moons IP: 118.174.22.60 วันที่: 15 มีนาคม 2553 เวลา:21:53:11 น.  

 
ขอร้าบ ท่านFC พรุ่งนี้ ต้องไปลองโบกรถอีกรอบ 55

เหมือนสีสันแห่งชีวิตจริงๆขอรับ ^ ^ ติดใจยังไงไม่รู้แฮะ ดูมันตื่นเต้นยิ่งกว่าเจอดาราอีกนะขอรับ ยิ่งเวลาอับจน เหมือนสวรรค์มาโปรดเลยทีเดียว ^ ^


โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.100 วันที่: 15 มีนาคม 2553 เวลา:21:56:05 น.  

 
หึหึ
ไม่น่าเชื่อมีคนอ่านเอา ซาบซ่าน ด้วย อิอิ


โดย: Octavian IP: 180.180.239.90 วันที่: 15 มีนาคม 2553 เวลา:22:04:52 น.  

 
ท่าน Octavian จากบ้านสองมุน แวะมาได้งัยขอรับนี่ (อ้าว ทักแบบนี้ ใครเค้าจะหลงเข้ามาอีกเนี่ย ^ ^) ล้อเล่นขอรับ หวัดดีขอร้าบบบ ^ ^ ต้องหวัดดีให้ครบทุกคนก่อนนอน

ปล. ท่านoui คิดถึงข้าน้อยเพราะไม่มีใครอีกคนให้ท่านเฝ้าคิดถึงใช่มั้ยขอรับนี่ หาเรื่องอีกแล้ว อย่างอนๆ ขอรับ เดี๋ยวจาแก่ขึ้นไปอีก 55


โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.100 วันที่: 15 มีนาคม 2553 เวลา:22:08:59 น.  

 
สวัสดีค่ะ คุณสาวก 2 มุน
ไม่ได้เจอกันนานเนอะ คิดถึงกันไหม เข้ามาส่งกะละมังให้คุณสาวก 2 มุนนะคะ

ทำไมต้องใช้คำว่าหลงด้วยคะ บ้านนี้ออกจะน่ารักและอบอุ่น

ใครน่ะคุณเวี่ยน ที่เข้ามาอ่านเอา ซาบซ่าน
สงสัยชีวิตจะเหี่ยวเฉาน่าดู


โดย: รัตน์ IP: 111.84.55.237 วันที่: 15 มีนาคม 2553 เวลา:22:44:34 น.  

 
คิดถึ๊ง คิดถึงสิขอร้าบ ท่านรัตน์

ตอนนี้ข้าน้อยเข้าบ้านไร่แชวอนได้แล้วนะขอรับ 555 รีบรายงานเชียว หลังจากที่ฝากท่านส่งสารให้ข้าน้อยบ่อยๆ ^ ^ ท่านหายไปไหนนานจังเลยขอรับ ดีใจมากๆที่วันนี้เจอท่าน 55 แต่ ท่านอย่าปลุกกระแสให้ห้องข้าน้อยร้อนรุ่มอีกสิขอรับ อิอิ ^__^


โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.100 วันที่: 15 มีนาคม 2553 เวลา:22:54:30 น.  

 
คุณ รัตน์...ไม่ได้เจอซะนานท่านเป็นไงบ้าง
ช่วงนี้ร้อนๆไงบอกไม่ถูกอ่านะ

เข้ามาเยี่ยมกันบ่อยๆซิท่าน
คนเก่าคนแก่ของบ้านนี้ ไม่รู้ไปไหนหมดเน้อะ...

ไปแระ...


โดย: Rosaline IP: 125.27.147.135 วันที่: 15 มีนาคม 2553 เวลา:22:55:49 น.  

 
เพิ่งอ่านจบน่ะ ท่านยามสาฯ

แต๊งค์กิ้วมั่กๆ มามะ ขอกอดทีนึง อิอิ

คืนนี้หลับฝันดีแน่ แต่สงสัยท่านจะฝันร้าย
ถูกเค้ากอด คิก =^.^=


โดย: skool IP: 115.67.129.112 วันที่: 15 มีนาคม 2553 เวลา:22:59:01 น.  

 
555 ท่านskool ดันรู้ทัน เจอท่านที่บ้านแชวอนอีกแล้วนะขอรับ ^ ^ หลับฝันดีขอรับ ส่วนข้าน้อยก็จะฝันดีเช่นกัน ^ ^ ฮ่าๆ

ท่านโรส จะไปแล้วรึขอรับ ราตรีสวัสดิ์ขอร้าบ


โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.100 วันที่: 15 มีนาคม 2553 เวลา:23:09:56 น.  

 
ท่านเนมุนฝากข้อความถึงพวกเราด้วยขอรับ

'ฝากขอบคุณลูกบล็อคของท่านวอนวอนด้วยจ้า ที่มาอ่าน
และฝากขอโทษด้วยที่ความสามารถยังไม่ถึงขั้นจะแปลนวนิยายระดับนี้ได้ดีมากนัก
แล้วจะค่อยๆฝึกและพยายามต่อไปนะจ๊ะ'

แต่ข้าน้อยก็ได้ตอบไปแล้ว ว่า แค่นี้มันเกินขั้นแล้วขอรับ 55 สุดยอดมากเลยต่างหาก ...

ไปก่อนนะขอรับ

ปิดประตูบ้าน... หลับฝันดี ราตรีสวัสดอ์ขอรับ


โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.100 วันที่: 15 มีนาคม 2553 เวลา:23:12:50 น.  

 
ฮ่าๆๆ ไม่ได้หายไปไหนไกลหรอกค่า

ดิฉันก็วนเวี่ยนอยู่ใกล้ๆ สองมุนนี่แหละค่ะ แต่เดี๋ยวนี้อยู่ในชื่อที่เคยไปฝากสาส์นให้ท่านมากกว่าน่ะค่ะ

ดีใจนะคะที่ยังจำกันได้ ^ ^

หุๆ ต้องขออภัยคุณสาวก 2 มุนนะคะที่ดิฉันเผลอกดรีโมทปิดแอร์ เห็นห้องมันอุ่นๆ นึกว่าแอร์ไม่ได้เปิดน่ะค่ะ ....กลายเป็นกดปิดไปซะงั๊น ฮ่าๆๆ
อ้อ ถ้าอยากหายร้อนก็ให้ไปลงเล่นน้ำค่า ฮ่าๆ อากาศมันร้อนๆ เนาะ (คุณสาวก 2 มุน อย่าถือสากันเด้อ วันนี้ดิฉันคงโดนพิษจากอากาศร้อนน่ะค่ะ)


โดย: รัตน์ IP: 111.84.55.237 วันที่: 15 มีนาคม 2553 เวลา:23:14:42 น.  

 
ม่ายเป็นไรขอร้าบบบ ^ ^ เล่นน้ำๆ แต่เอ มองซ้ายมองขวา ดึกขนาดนี้นะขอรับท่านรัตน์ Y Y

และข้าน้อยขอโทษขอรับ ชื่อที่เคยไปฝากสาส์นให้ข้าน้อย ชื่ออะไรเหรอขอรับ ข้าน้อยจำไม่ได้ รู้สึกผิดมากๆขอรับ แต่อย่าโกรธข้าน้อยเลยน้า ขนาดpassword ตัวเองก็เล่นเอาเครียดไปหลายวันขอรับที่จำไม่ได้ ดีที่จำได้วันนี้ขอรับ 55 (แต่ละที่ ไม่เหมือนกันขอรับ จำผิดๆถูกๆ Y Y)


โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.100 วันที่: 15 มีนาคม 2553 เวลา:23:42:08 น.  

 
พี่ใหญ่มาปิดบ้านให้น้องเล็กนะจ๊ะ...

หลับฝันดี..ราตรีสวัสดิ์นะ..หนูน้อย

พรุ่งนี้เช้า ตื่นด้วยความสดชื่น สดใสนะ

แล้วก็ไปฝึกงาน...อย่าอู้..อย่าหลับล่ะ...



โดย: รัก..2มุน..หมดใจ IP: 114.128.194.56 วันที่: 16 มีนาคม 2553 เวลา:2:34:55 น.  

 
แอบมาเสียบท่านรัก อิอิ

แวะมาทัก พักนี้งานเข้า อาจจะไม่ค่อยได้เข้ามาคุยด้วย แต่คิดถึงทุกคนแน่นอน ^_^"

แต่...ท่านรักปิดบ้านไปแล้วนี่ งั้นข้าปีนก็แล้วกัน
ฮึบ.. กุกกัก.. กุกกัก.. ตุ๊บ!

แหม กว่าจะเข้าได้ เดี๋ยวข้าเก็บกวาดบ้านให้ก่อนนะท่านยามสา ไม่ได้เข้ามาดูแลให้นานละ เห็นว่าไปฝึกงานด้วย สู้ๆขอรับ Fight!!


โดย: ยามควงกะ IP: 203.144.144.165 วันที่: 16 มีนาคม 2553 เวลา:3:24:48 น.  

 
อ้าว...ท่านยามควง จะกลับเข้ามาดึกๆ ก็ไม่บอก

ข้าซ่อนกุญแจไว้ในรองเท้า... คู่นั้นแหละ...

ที่น้องเล็กไม่เคยซักมาหลายเดือนแล้ว...

เวลาหยิบก็ อุดจมูกหน่อยนะ...555555


อรุณสวัสดิ์นะจ๊ะ..น้องเล็กสุดเลิฟ...น้องรองสุดรักด้วย

ไปทำงานด้วยความเบิกบานใจนะ...น้องรักทั้งสอง


โดย: รัก..2มุน..หมดใจ IP: 114.128.54.230 วันที่: 16 มีนาคม 2553 เวลา:8:17:32 น.  

 
โอ๊ะโอ๋ คุณสาวก 2มุน ดิฉันไม่โกรธหรอกค่ะ

แต่น้อยใจแล้วนะ...ฮึ!

แต่ไม่เป็นไรค่ะ ขอแค่คุณ สาวก 2มุน ยังจำชื่อรัตน์ได้ก็ดีใจแล้วค่ะ ^ ^


โดย: รัตน์ IP: 111.84.88.85 วันที่: 16 มีนาคม 2553 เวลา:8:33:45 น.  

 
หวัดดี...ท่านรัตน์

หายไปนานเลยนะท่าน

ดีจังที่เจอ แวะเวียนเข้ามาบ่อยๆนะ...ท่านรัตน์


โดย: รัก..2มุน..หมดใจ IP: 114.128.54.230 วันที่: 16 มีนาคม 2553 เวลา:9:03:59 น.  

 
มาส่งกำลังใจให้ท่านยามสาค่ะ

กฏของการฟังคำวิจารณ์นะคะ

1.เมื่อมีผู้วิจารณ์คุณ จงฟังอย่างสงบ และปราศจากอคติ แสดงให้ผู้วิจารณ์เห็นว่าคุณน้อมรับฟังอย่างเต็มที่

2.อย่าวิพากษ์วิจารณ์ผู้ที่เพิ่งตำหนิคุณ

3.อย่าปล่อยให้คำวิจารณ์ทำให้จิตใจหดหู่


ยามสาทำได้ดีที่สุดแล้วค่ะ เรื่องที่เขียน ถ้าวัดจากประสบการณ์และวัย ยอดเยี่ยมที่สุดแล้วค่ะ บล็อกนี้สร้างขึ้นเพื่อให้ลูกบล็อกได้มีสนามแสดงออกได้อย่างเต็มที่ และส่งต่อพลังให้กับคนอื่นในบล็อกต่อไปค่ะ

เมื่อวานหยิบหนังสือเรื่อง “นั่งรถไฟไปตู้เย็น” ของนิ้วกลมออกมาอ่านเป็นครั้งที่สอง เพื่อจะหาประโยคหนึ่งที่จำได้ว่าเคยอ่านเจอในหนังสือของนิ้วกลม แต่กลับไปเจอข้อความโดนใจอีกอันหนึ่งที่หน้า 56 ประมาณว่าถ้าเราได้ทำอะไรในสิ่งที่ชอบขึ้นมา แล้วมีคนจำนวนหนึ่งชอบเหมือนกัน จะมีการส่งพลังให้ทำในสิ่งนั้นต่อไป

เหมือนกับในบล็อกของเราตอนนี้ค่ะ พลังส่งมาตั้งแต่ Lee Jong Myong คนเขียน The Painter Of The Wind -> ผู้กำกับ -> ดารา -> FengMiYiGi -> OG -> Won won -> Machu Pichu’s team -> ท่านยามสา > เฝ้ามอง >and now PPP’s team


เขียนมายาวเหยียด แค่อยากจะบอกว่าอย่าได้แคร์กับคำพูดไร้สาระนะคะ ขอให้สนุกกับการฝึกงานนะคะ


อยากอ่านที่ท่านเนมุนแปลต่ออ่ะค่ะยามสา หรือไม่ต้องสแกนถ่ายเอกสารส่งไปได้ไม๊คะ



โดย: วอนวอน (albatross11 ) วันที่: 16 มีนาคม 2553 เวลา:10:13:18 น.  

 
เจ้าหนูยามของพี่oui จำไว้นะติเพื่อก่อ คิดถึงแต่สิ่งดีๆ แล้วคิดบวกเสมอ เพราะอย่างน้อยงานของเราก็มีคนได้เข้ามาร่วมชื่นชม นักเขียนมากมายหวังเพียงเพื่อให้งานของเขาได้เป็นที่พูดถึงบ้าง ได้มีคนหยิบมันขึ้นมาดูบ้างสักครั้งก็ยังดี ภูมิใจและยืดอกน้อมรับคำวิจารณ์ อย่างภาคภูมินะ กำลังใจในนี้คงมากพอที่จะส่งให้เจ้าหนูของเราไม่สะทกสะท้านกับสิ่งใดๆ แล้วนะคนเก่งของเฮีย

ตั้งใจฝึกงานล่ะ ยิ้มสวยมาให้พี่oui ด้วยนะ


โดย: oui IP: 203.144.144.165 วันที่: 16 มีนาคม 2553 เวลา:10:19:06 น.  

 
บอกได้คำเดียวว่าจิ้นกระเจิง เอาซะเสียเลือดจะหมดตัวเลยครับผม ท่านแต่งฟิคได้ยอดเยี่ยมมากมายครับผม เป็นกำลังใจให้ท่านในการแต่งฟิคต่อไปครับรอจิ้นครับผม


โดย: ตามมาอ่าน IP: 58.137.30.201 วันที่: 16 มีนาคม 2553 เวลา:11:38:20 น.  

 
สาวก เอ๊ย สาวก จานมาหา ขอเข็นของมาขายในบลอคเจ้าหน่อยนะ สาวกเอ๊ย
{ ส้มตำ ปลาปิ้ง ไข่ปิ้ง จ้าาา เร่เข้ามา ถูกใจไม่ขายไม่แต่แจกฟรีตะละล่า}

ฉลองๆ พี่น้อง เนื่องในโอกาส ศิษย์ 3 ไปฝึกงาน

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .=|-----------|= . .
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . @^____^@ . .

๊$๑#3 ๊(8 ํ& ๊ . ~. ~.~.~.~.
\\%%%%/ #( #(# (# OOO---
.______...\\_____/\\_____/ . . . . . /||_V_||\\ . .
|=+=+=+=+=+=+=+=+=| . . .\\|_____|/ .
|=+=+=+=+=+=+=+=+=| . . . .|)_i__(|.
|_____________________|==[/] . . |..|..| . .
(@)(@)'' '' . ,, . ,, . ''(@)(@) . . . ..(___l___) . .


โดย: เจ้าเงาะ IP: 203.144.144.164 วันที่: 16 มีนาคม 2553 เวลา:11:39:12 น.  

 
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .=|-----------|= . .
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . @^____^@ . .

๊$๑#3 ๊(8 ํ& ๊ . ~. ~.~.~.~.
\\\\%%%%/ #( #(# (# OOO---
.______...\\_____/\\_____/ . . . . . /||_V_||\\\\ . .
|=+=+=+=+=+=+=+=+=| . . . .\\|_____|/ .
|=+=+=+=+=+=+=+=+=| . . . . .|)_i__(|.
|_____________________|==[/] . .. |..|..| . .
(@)(@)'' '' . ,, . ,, . ''(@)(@) . . . . . (___l___) .


โดย: เจ้าเงาะ IP: 203.144.144.164 วันที่: 16 มีนาคม 2553 เวลา:11:42:27 น.  

 
โหโทษที เว็บมันกรองคำ แล้วเพิ่มคำ ทำให้วาดไม่ได้อะ เลยเลอะเทอะไปหน่อย โทษนะ ทุกคน


โดย: เจ้าเงาะ IP: 203.144.144.164 วันที่: 16 มีนาคม 2553 เวลา:11:43:23 น.  

 
ขอให้ท่านยามสาไปฝึกงานสนุกๆ นะคะ อยากบอกว่าชอบเรื่องที่ยามสาแต่งทุกตอนเลยนะคะ และถ้ามีต่อภาคสองก็จะคอยติดตามค่ะ เป็นกำลังใจให้เสมอค่ะ อย่าได้สนใจกับคำพูดที่ไม่ดีเลยนะคะ ใครทำอย่างไรก็ได้อย่างนั้น ดั่งคำพระที่ว่า " กมฺมุนา วตฺตตีโลโก...สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม "



โดย: haewonny IP: 158.108.52.183 วันที่: 16 มีนาคม 2553 เวลา:12:08:55 น.  

 
เงาะเก่งนะเนี่ย เหมือนอ่ะ น่าจะหายท่อนที่ต่อจากคอใช่ไม๊


โดย: วอนวอน (albatross11 ) วันที่: 16 มีนาคม 2553 เวลา:12:19:27 น.  

 
อ่านแล้วทุกตอน..สนุกและซึ้งใจมากเลยท่านยามสา น่ารักแบบใส ๆ สะอาดบริสุทธิ์..อยากมีรักอย่างนี้จัง.. อิอิ ..เป็นกำลังใจให้นะจ๊ะ...สู้ๆๆ สร้างฝันกันต่อไปนะ..ฝากกลอนสอนสัตว์โลกมาจ้ะ เผื่อบางคนที่ไม่คิดจะสร้างสรรค์แต่หวังทำลาย...จะได้ขัดเกลาจิตใจบ้าง..กิ้วๆ ๆ

สัตว์โลก มีมากมาย หลายแบบอย่าง
สัตว์มีหลาย ท่าทาง ต่างเจ้าของ
สัตว์ขาเดียว คือหอยทาก เดินลากท้อง
สัตว์สองขา ไปมาคล่อง ต้องเป็น "คน"

สัตว์มีขา หลากหลาย ไม่ง่ายนัก
แต่ก็ยัง พร้อมพรัก นักสร้างสรรค์
สัตว์สองขา ยังถนัด ขัดขากัน
เพราะยึดมั่น ในอัตตา สองขาตน

พึงใช้หัว ใช้สมอง คุ้มครองขา
ให้ก้าวหน้า นอกใน อย่างได้ผล
อย่าก้าวหน้า สร้างปัญหา ขัดขาคน
ยืนอยู่บน ลำแข้ง ไม่แกล้งใคร

จงเป็นสัตว์ สองขา ปัญญาเลิศ
สัตว์สองขา จิตประเสริฐ สว่างไสว
สัตว์สองขา สามัคคี มีน้ำใจ
สัตว์สองขา พาพ้นภัย ไปนิพพาน

สาธุ สาธุ สาธุ

ท่านจันทร์สอนมา อิอิ


โดย: april snow IP: 71.108.177.37 วันที่: 16 มีนาคม 2553 เวลา:12:50:28 น.  

 
อะไรเหรอจ๊ะวอน จ๋า คอเจ้าเงาะหาย เพราะโดนก้านคอน่ะสิ

@-___-"@

เครื่องหมายมากกว่า น้อยกว่า เค้าจะมองเป็นโค้ด ห้ามโพส
ส่วน \\ โพสไปจะเพิ่มให้เองอีกอันนึง เลยกะไม่ถูก วาดใน Notepad กับในนี้ต่างกัน


โดย: เจ้าเงาะ IP: 203.144.144.164 วันที่: 16 มีนาคม 2553 เวลา:13:05:21 น.  

 
หวัดดี...จาน

โห..สุดยอดเลยจาน เหมือนๆๆๆ

ไม่มาสอนศิษย์มั่งเลยน๊าาาา

...........................................

ขอบคุณกลอนเพราะๆของท่านเมษา

หวังว่าคนบางคนคงได้เข้ามาอ่าน

แล้วนำไปพัฒนาจิตใจตนเอง....



โดย: รัก..2มุน..หมดใจ IP: 114.128.54.230 วันที่: 16 มีนาคม 2553 เวลา:13:19:16 น.  

 
" ดังนั้นครั้งนี้อารมณ์ความรู้สึกของเขาทั้งหมดจึงถูกถ่ายทอดให้กับนาง อยากรู้นักว่านางจะตอบรับความเร่าร้อนของเขาได้สักแค่ไหน ยุนบกดูเหมือนจะเป็นผู้นำที่ดี จองฮยางนางก็พร้อมที่จะเป็นผู้ตามที่ดีได้เช่นกัน ร่างนวลเบียดกายเข้าหาเขาด้วยความทรมาน สายตาของนางร้องขอเขาอย่างชัดเจน ตอนนี้หากเขายังดึงดันที่จะทรมานนาง อาจเป็นเขาที่จะต้องสิ้นลมแทน ยุนบกสบตากับนางอีกครั้ง ก่อนจะวาดภาพนางอย่างที่ใจเขาอยากจะกระทำ…"

เฮ้ออออ...ขอถอนหายใจก่อนนะคะ

นับว่าเป็นงานเขียนที่น่าประทับใจอย่างมากมาย
ครั้งแรกมีคนเอาไปอ่านให้ฟัง(ไม่บอก ก็คงรู้นะคะว่าเป็นใคร )
ได้ฟังแล้วก็กระหายที่จะได้มาอ่านเอง
เมื่อได้มาอ่านแล้วก็ประทับใจมากกกกก

ชอบบทรักที่คลาสสิค
อ่านจบลงแล้ว
ความสุขยังอบอวลอยู่รอบๆตัว

ขอบคุณนะคะ ขอบคุณจากใจจริง คุณสาวก 2 มุน

๓๓๓๓๓๓๓๓๙
@^___^@



โดย: ตะวัน IP: 203.144.144.164 วันที่: 16 มีนาคม 2553 เวลา:15:12:24 น.  

 
เฮ่ย มีคนเลียนแบบหน้าเรา
ล้อเลียนเหรอนิๆ

โด่ เดี๋ยวนี้เราไม่ปล่อย ผม (๓๓๓๓๓๓๓๙) ให้ปลิวไสวแล้วหรอก เราใส่หมวกนิ

=|--------|=
@^___^@/'')


โดย: เจ้าเงาะ IP: 203.144.144.164 วันที่: 16 มีนาคม 2553 เวลา:15:54:34 น.  

 
" ได้ฟังแล้วก็กระหาย "

ดื่มน้ำก่อนมั๊ย

. . . . . . . . . . O(__)// (_)*(_)
=|--------|=________________
@^___^@/'')

เจ้าเงาะ version เด็กเสริฟ์ โย่ว


โดย: เจ้าเงาะ IP: 203.144.144.164 วันที่: 16 มีนาคม 2553 เวลา:16:00:41 น.  

 
เวลานี้ ข้าง่วงมากๆ หาวแล้วหาวอีก
เนื่องจากขายหุ้นทรมานสังขารไปแต่วัน
แล้วมันก็ไป ขึ้นไป......อย่าง..เยาะเย้ย..ไม่กลับมา
ข้าได้แต่ง่วงหาว มองมันไป...เรื่อยๆๆๆๆๆๆๆ...

ข้าเบื่อ..เลยมานั่งอ่าน...ฉากสุดท้าย..
ตาค้าง...ตา..สว่าง ลุกโพลง...อาไร เนี่ย...
ตาต่อตา ฟันต่อฟัน...เหนื่อยไปล่วย..

เด็กเมื่อวานซืน แต่งรึนี่...จิ้นไปไกล..เกินจะคว้า..ตัวข้า..ทัน
คนอ่านอย่างข้า ตะบะแตก สมาธิบิน...ออกจากตัว
สุดแต่ใจจะไขว่คว้า...ให้กลับเข้าร่าง..เลยนะเออ..
คบเด็กสร้างบ้านแปลงเมือง..ก็เงี๊ยะแหละ

อ่านแล้ว..เหมือนเดินทางไกลจนจำทางกลับไม่ได้
พู่กันน้อย แค่สะบัด..สะบัดปลาย พาใจเตลิด..
จะกู่ร้องบอกทุกคน...ว่าดี..คงไม่ซึ้งเท่าอ่านเอง..
เพราะยามสา ทั้งบรรเลง และแต่งเติม..จนหลุด..นอก..ภาพ

ตัวอักษรพาไป....เพิ่งเคยเห็นจากที่นี่
นี่รึคน..ไม่คุ้นไม่เคย.......แต่งฟิค
ใครคนเก่งคนเคย..มาลองดู
จะได้รู้ใครแน่..ที่ทำได้





โดย: สุเกียง IP: 125.24.173.246 วันที่: 16 มีนาคม 2553 เวลา:16:33:02 น.  

 
เก่งจริงๆเรื่องวิจารณ์คนอื่น...

เป็นกำลังใจให้ผู้แต่งจ้ะ


โดย: เบื่อgri(a)n IP: 125.24.183.84 วันที่: 16 มีนาคม 2553 เวลา:17:07:59 น.  

 
ต่างคนก็ต่างใจนะ ท่านทั้งหลาย
แล้วแต่เขาเถิดนะ
ยังไง ท่านยามสา ของเราก็เก่งอยู่แล้ว
ไม่งั้นคงไม่มีแฟน แฟนตามอ่านหรอก จริงไม๊


ไปฝึกงานแล้วตั้งใจนะท่านยาม
เก็บประสบการณ์มาเยอะๆนะ (เอาเรื่องงานนะ ไม่ใช่สาวๆเน้อ) อิ อิ
สู้เขานะ สู้ สู้


โดย: mai.ka IP: 222.123.160.193 วันที่: 16 มีนาคม 2553 เวลา:17:17:40 น.  

 
เอ๊ะ ทำไม ip เจ้าเงาะ กับ ip ตะวัน ip เดียวกันอะ? งง


โดย: เจ้าเงาะ IP: 203.144.144.164 วันที่: 16 มีนาคม 2553 เวลา:17:51:33 น.  

 
ทำไม ip เจ้าเงาะ กับเหมือนกับ ip พี่ oui เมื่อวานหว่า? งง แล้วทำไมวันนี้ ip พี่ oui กับ ip พี่ยามควงกะ เหมือนกันหว่า งง

@-___-"@ {คิดไปปวดหมอง ไปทำนาต่อดีก่า}


โดย: เจ้าเงาะ IP: 203.144.144.164 วันที่: 16 มีนาคม 2553 เวลา:18:01:27 น.  

 
ท่านสาวก 2มุน
คือข้าไม่เคยเข้าไปอ่านของท่านเนมุนมาก่อน
ข้าเลยไม่รู้ว่าจะเลือกลิ้งอันไหนน่ะขอรับ
ข้าขอทิ้งเมล์ไว้ให้ท่านนะขอรับ
sillys19@hotmail.com
ขอบคุณมา ณ ที่นี้


โดย: จุนฮา IP: 115.67.132.7 วันที่: 16 มีนาคม 2553 เวลา:20:51:38 น.  

 
สู้ๆเน้อท่านยามสา


โดย: Fc 2moons IP: 118.174.44.34 วันที่: 16 มีนาคม 2553 เวลา:21:30:04 น.  

 
สวัสดีขอร้าบ ทุกท่าน ^___^

วันนี้ฝึกงานเหนื่อยมากขอรับ กลับมาน็อคเลย เพิ่งตื่นเมื่อกี้นี้เอง เข้ามาแบบงงๆ มันเกิดอะไรขึ้นกันนี่ O_O!
ข้าน้อยไม่เป็นไรหรอกขอร้าบ ขอบคุณทุกท่านที่เป็นห่วง จริงๆ จะวิจารณ์อะไรก็ได้ขอรับ ใจเขา ใจเรา ความเห็นของทุกคนย่อมต่างกันอยู่แล้ว ^ ^ ข้าน้อยเข้าใจ๋ 55
ถือว่าจบแล้วนะขอรับเรื่องนี้ เพราะยิ่งถกไป ข้าน้อยรู้สึกว่า มันเริ่มกลายเป็นความทุกข์แล้วขอรับ พอพูดถึงเรื่องนี้ ความสุขมันเริ่มจางหายขอรับ ข้าน้อยแต่งมาเพื่อให้ความสุขขอรับ ^ ^ สุข สู๊ก สุข

สุขกันเถอะเรา เศร้าใจทำไม .. 55 เพลงนี้แว๊บเข้ามาได้ไงนี่



โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.100 วันที่: 16 มีนาคม 2553 เวลา:22:01:21 น.  

 
เฮ้ย ผิด โอย ขนาดร้องก็ร้องผิด Y Y

สุขกันเถอะเรา เศร้าไปทำไม ... คงถูกนะนี่ ^ ^//

ท่านยามควง ไม่ได้เจอกันนานเลยนะขอร้าบ แวะเข้ามาบ่อยๆนะขอรับ คนเก่าคนแก่ทั้งหลายก็มักไปสุม เอ๊ย รวมตัวกันในห้องแชทหมด ทิ้งเด็กอย่างข้าน้อยให้เฝ้าห้องคนเดียว ใจร้ายกานจริงๆ T T (ล้าหลังแบบนี้ ยังกล้าเรียกคนอื่นแก่อีก55)

ท่านรัตน์อย่างอนนะขอร้าบ ตอบข้าน้อยมาเดี๋ยวนี้ (ชักมีกน้อยออกมาจากอกเสื้อ ท่านรัตน์ถึงกับมองอย่างต๊กจัย)
ท่านรัตน์ : วางมันลงเดี๋ยวนี้นะ (ด้วยกลัวยามสา คิดจะปลิดชีวิตจึงร้องห้ามไว้)
ยามสา : ท่านรัตน์จะไม่บอกข้าน้อยจริงๆใช่มั้ย (น้ำตาเริ่มไหลพราก มือไม้เริ่มสั่น การถือมีดเริ่มไม่มั่นคง)
ท่านรัตน์ : มันสำคัญกับเจ้านักหรือ
ยามสา : ขอรับ มันสำคัญมาก ถ้าท่านไม่บอก ข้าน้อยจะ..จะ.. มองหาอวัยวะบนร่างกาย ก่อนจะยกมีดขึ้น...
ท่านรัตน์ แรกเริ่มมองด้วยความตกใจ ก่อนจะแปรเปลี่ยนเป็นโกรธจนตาขวาง พร้อมกับหันหลังเดินหนีทันที
ยามสาแทบช็อค นี่ข้าทำผิดอะไรกัน ข้าน้อยกลัวเจ็บ ก็เลยเลือกชิ้นที่เล็กที่สุด..นิ้วก๊อย ส่งให้ท่านนะขอรับ ผิดตรงหน่าย 555 โอยเลี่ยน


โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.100 วันที่: 16 มีนาคม 2553 เวลา:22:12:51 น.  

 
ขอบคุณท่านผอ. ท่านสุเกียง ท่านเมษา ท่านเฮวอนนี่ที่มาพร้อมบทสวด ^ ^มากๆขอร้าบบบ

ท่านผู้อาวุโสแห่งรร. ข้าน้อยได้ข้อคิดมากขอรับ การเตือนใจของพวกท่านซึ้งจริงๆ ขอรับ อามิตาพุทธ ^ ^

ท่านผอ. ขอรับ ท่านเนมุนว่าจะไปซื้อนิยายเรื่องนี้อยู่ขอรับ ^ ^ แต่คงเดือนเมษามั้ง เพราะเคยเห็นท่านบอก ท่านบอกว่าสงสารที่ข้าต้องสแกนอย่างยากลำบากส่งไปให้ท่าน ข้าน้อยก็ไม่เข้าใจว่ามันลำบากตรงไหน?? แต่คงทรมานท่านน่าดูขอรับ เพราะตาข้าน้อยเอียง สแกนไปก็เอียงซ้ายที ขวาที คงทำท่านมึนน่ะขอรับ อีกอย่างท่านก็จะได้เปิดหาเองดูจะมีประสิทธิภาพมากกว่าให้ข้าน้อยหาน่ะขอรับ 555 ถ้าท่านเจอบทที่ถูกใจคงนำมาให้พวกเราอ่านขอรับ ^ ^ ท่านผอ. ไม่ต้องกันวล

ท่านจานเงาะขอรับ ข้าน้อยมีตาหามีแววไม่ มองภาพของท่านไม่ออกขอร้าบบ ช่างเป็นศิษย์ที่สมควรตายจริงๆ ทำจานแบบนี้ได้งาย 555 คิดถึงจานจังขอร้าบบ^ ^

ท่านจุงฮา เดี๋ยวข้าน้อยส่งไปให้ขอรับ ^ ^


โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.100 วันที่: 16 มีนาคม 2553 เวลา:22:29:12 น.  

 
ท่านmai อย่าชมมากขอรับ ข้าน้อยจะลอยยยย 55
จะตั้งใจเต็มที่ขอรับ เฮ้อ แค่พูดถึงก็เริ่มเหนื่อยอีกแล่ว ฮ่าๆ

ชักงง เหมือนกันขอรับ ท่านจาน ระบบงงๆนะเดี๋ยวนี้ ??

ท่านoui มาโหมดจริงจังนะขอรับ ถ้างั้นข้าน้อยคงต้องสงบลงบ้างแล้วมั้ง 55 กลับมาหวานอีกแล้วสินะขอรับกับข้างห้องของข้าน้อยนะ คงต้องพยายามห่างท่านเสียแล้วกลัวเบาหวานติด ^ ^ ขอบคุณมากขอรับ

ท่านตะวัน มาแบบ ไม่บอก ก็คงรู้นะคะว่าเป็นใคร นี่ทำข้าน้อยตกใจนะขอรับ นึกว่าเพื่อนสมัยโรงเรียน เพราะชื่อเหมือนกัน 55 แต่อ่านไปอ่านมา อ้าวไม่ใช่รึ ??
ว่าแต่ ใครขอรับท่าน ^ ^ 55


โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.100 วันที่: 16 มีนาคม 2553 เวลา:22:43:52 น.  

 
หวัดดี...น้องเล็ก

เหนื่อยมั๊ยหนูน้อย...555 คงเหนื่อยน่าดูสินะ..น็อคเลย

เจ้าต้องรีบคารวะแล้วนะศิษย์น้อง

จานสะไภ้ของเจ้า อุตส่าห์เข้ามาเม้นท์ให้กำลังจาย

ทีนี้..คงรู้นะว่า...ไม่บอก ก็คงรู้นะว่าเป็นใคร...คือผู้ได๋

แล้วอย่าลืมไปคารวะ 3 จอกด้วยล่ะ...หุหุหุ



โดย: รัก..2มุน..หมดใจ IP: 114.128.55.86 วันที่: 16 มีนาคม 2553 เวลา:23:03:54 น.  

 
ท่านตะวันนี่ ศิษย์พี่แนะนำรึขอรับ

โอ้ ฮูหยินศิษย์พี่นี่เอง ข้าน้อยก็นึกว่าเป้นเพื่อนข้าน้อยซะอีก
ว๊าย ลืมคาระวะ มองหาจอกเหล้าก่อน อะ เจอแล้ว จอกบิ่นๆ ใบนึงที่ไม่รู้ว่าใครเป็นคนทำ
คาระวะท่านตะวัน ฮูหยินของ ศิษย์พี่รักขอร้าบ คำนับหนึ่ง คำนับสอง คำนับสาม เป็นอันเสร็จพิธี (ไม่ได้แต่งงานกันนะ อย่าเข้าจายผิ๊ด 55)
ท่านพี่สะไภ้แวะมาบ่อยๆนะขอรับ ^ ^ ยินดีที่ได้รู้จักขอรับ


โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.116 วันที่: 16 มีนาคม 2553 เวลา:23:14:17 น.  

 
=|--------|=
@-___-"@ {สาวกไปนอนเหอะ เจ้าท่าจะเพลียและง่วงมาก ตาลายแล้วเจ้าสาวก เอ๊ย}


โดย: เจ้าเงาะ IP: 203.144.144.164 วันที่: 16 มีนาคม 2553 เวลา:23:33:06 น.  

 
อ๊าย ผิดอย่างไม่น่าให้อภัยจริงๆขอรับ ท่านจานเงาะ

ข้าน้อยขอโทษขอร้าบ ที่แท้ก็ฮูหยินของท่านจานนี่เอง Y Y อ่านตกไปคำ โทษมหันต์จริงๆ
ขอโทษจริงๆขอร้าบบ ไปนอนแล้ว ดีใจที่เจอท่านจานขอรับ หลับฝันดี ราตรีสวัสดิ์ขอรับ ^ ^


โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.100 วันที่: 17 มีนาคม 2553 เวลา:0:11:45 น.  

 
โหยยยย....น้องเล็กจ๋าาา

เจ้าจะทำให้พี่ใหญ่คอขาดแล้วมั๊ยล่ะ

555555555 จานสะไภ้...ไม่ใช่พี่สะไภ้....

เฮ้อ...สงสัยจะแย่แล้วน้องเรา

เอ๊าๆๆ ไปนอนซะ...

ราตรีสวัสดิ์นะ...หนูน้อย


โดย: รัก..2มุน..หมดใจ IP: 114.128.55.86 วันที่: 17 มีนาคม 2553 เวลา:1:37:43 น.  

 
สนุกสนานกันใหญ่เชียว ห้องนี้ อิอิ

วันนี้มาเร็ว ไม่ต้องปีนบ้านด้วย หลั่นลา....

เดี๋ยวแว๊บมาอีก ไปเดินตรวจบ้านก่อนน๊า..


โดย: ยามควงกะ IP: 203.144.144.165 วันที่: 17 มีนาคม 2553 เวลา:2:32:47 น.  

 
เอ...จำได้ว่า เราไม่มีญาติในนี้นี่หว่า...


โดย: รัก..2มุน..หมดใจ IP: 222.123.54.253 วันที่: 17 มีนาคม 2553 เวลา:8:39:34 น.  

 
อรุณสวัสดิ์นะจ๊ะ...น้องเล็กสุดเลิฟ

ตื่นแต่เช้าไปเข้างานแล้วล่ะซี

ตั้งใจๆๆ นะ...อย่าเสียสมาธิล่ะ...หนูน้อย


โดย: รัก..2มุน..หมดใจ IP: 222.123.54.253 วันที่: 17 มีนาคม 2553 เวลา:8:41:02 น.  

 
ไม่ต้องกลัวเบาหวานติดหรอกเจ้าหนู เป้นเด็กเป็นเล็กหวานได้อีกนะ ฝึกงานสนุกไหม ตอนเฮียฝึกงานนะมันส์อย่าบอกใครเชียว เอาให้สะใจเลยนะ

เวลาที่เราจะเป็นเด็กหดเหลือน้อยลงทุกวัน เก็บเกี่ยววันเวลานี้ให้เต็มที่ พอเป็นผู้ใหญ่เต็มตัวจะได้หวนระลึกถึงวันเวลาตอนนี้ไว้เป็นพลังชีวิตไงสู้ๆๆๆ

ห้องข้างๆ น่ะชักไม่ค่อยหวานอีกแล้วหว่ะ


โดย: oui IP: 203.144.144.164 วันที่: 17 มีนาคม 2553 เวลา:9:20:31 น.  

 
ท่านยามสา...

ยินดีที่ได้รู้จักท่านเช่นกัน
การที่ได้รู้จักคนเก่งอย่างท่านถือเป็นกำไรของชีวิต
มาชนจอกบิ่นๆกัน อุอุ

ข้าน้อยไม่ถือ(ก็ตกน่ะดิ)ที่ท่านเข้าใจถูกว่าเป็นพี่สะใภ้

เอิ๊กๆๆๆๆๆ (จานเงาะเห็นเม้นท์นี้เข้า คงขอเลิกแหง๋เลย)


๓๓๓๓๓๓๓๓๙
@^___^@


โดย: ตะวัน IP: 203.144.144.165 วันที่: 17 มีนาคม 2553 เวลา:13:38:49 น.  

 
ว้าวววววว....ข้าน้อยมิอาจเอื้อม...เล่นของสูง

5555555555

เด่วจานเงาะตื้บเอา

เหอๆๆๆๆๆ


โดย: รัก..2มุน..หมดใจ IP: 222.123.54.253 วันที่: 17 มีนาคม 2553 เวลา:14:13:20 น.  

 
เกิดอะไรขึ้นเอ๋ย มีใครเข้ามารังแกยามสาเหรอ
แต่ไม่เป็นไรหรอก ยามสาแกร่งอยู่แล้ว

อืมม์ จะเข้ามาแนะนำการฝึกงานกะยามสาหน่อย
รู้มั๊ย หัวใจสำคัญของการฝึกงานคืออะไร (ไม่รู้เพ่ ไม่งั้นจะให้ไปฝึกทำไม....เอ้อ จริง)
คือการเรียนรู้ประสบการณ์ที่การทำงานก่อนที่จะจบจริง ทำงานจริง
สิ่งที่เราจะเก็บเกี่ยวได้เป็นเนื้อเป็นหนัง คือ การสังเกตเทคนิคในการทำงานกับคนหลากหลายประเภท
เช่น ทำงานกับช่าง ควรคุยแบบไหน ทำงานกับวิศวกรด้วยกัน ควรสื่อสารอย่างไร
รวมทั้งเทคนิคการทำงานที่ไม่มีในตำรา
เช่น การทำงาน Project จะต้องใช้ข้อมูลใด การคำนวณ เอกสาร Standard ที่ใช้ เป็นต้น
และที่สำคัญที่สุดคือ ต้องตั้งคำถามกับทุกเรื่อง ว่าอันนี้ใช้ทำอะไร เพราะเหตุใด มีหลักการอย่างไร
ทำไมต้องออกแบบอย่างนี้

เยอะไปแล้วอ่ะ ขออำไพหากเม้นท์นี้ทำไมท่านอื่นๆงง


โดย: ppp IP: 115.67.32.35 วันที่: 17 มีนาคม 2553 เวลา:15:46:53 น.  

 
สวัสดีขอร้าบบ ทู๊กท่าน

ถึงจะเหนื่อยแต่ข้าน้อยก็อยากแวะมาทักทายทุกท่านขอรับ ^ ^

55 ฮูหยินจาน อารมณ์ดีเหมือนจานเลยนะขอรับ ถ้าท่านจานมาเจอห้องข้าน้อยจะกลายเป็นสนามรบมั้ยนี่ ระแวงจังแฮะ 555 มุขของท่านตะวัน ทำเอาข้าน้อหยุดคิดอยู่ตั้งนาน กว่าจะเข้าใจ อาจเพราะเบลอๆมาจากฝึกงานก็ได้มั้งขอรับ เพราะมุขของท่านออกจะฮา ถ้าไม่ถือ ก็ต้องตกอยู่แล้วเนาะ(เพิ่งเข้าใจเมื่อกี้นี่แหละขอรับ 55)

ท่านoui ขอรับ ดูๆไปแล้วท่านไปป่วน สร้างความวุ่นวายให้โรงงานเค้าใช่มั้ยขอรับนี่ 55 รับทราบขอรับ ข้าน้อยจะเกี่ยวมันให้เต็มที่ไปเลย (กลายร่างเป็นชาวนาแล้วตอนนี้ ^ ^)

ขอบคุณท่านppp มากขอร้าบบ สำหรับการแนะนำ ข้าน้อยจะพยายามสังเกตสิ่งต่างๆ หาคำถาม หาข้อสงสัยให้มากที่สุดขอรับ คำแนะนำของท่าน ทำให้ข้าน้อยตาสว่างเลยนะขอรับ รู้แล้วว่าต่อไปจะตั้งคำถามยังไง เกี่ยวกับอะไร จะเจาะตรงไหน ขอบคุณมากๆขอรับ ^ ^ ส่วนใหญ่งานของข้าน้อยอยู่แผนก QE ตรวจสอบคุณภาพขอรับ ท่านppp มีคำแนะนำเพิ่มมั้ยขอรับ ^ ^ หวังสุดๆ 55

บ้านข้าน้อยเป็นที่ประกาศตามหาญาติแล้วรึขอรับ ศิษย์พี่รัก แนะนำญาติของท่านให้ข้าน้อยรู้จักด้วยคนสิขอร้าบบ ^ ^ ยินดีที่ได้รู้จักขอรับท่าน romeotin ท่านถูกพาดพิงไปถึงBlike เลยนะขอรับ ข้าน้อยอ่านๆไปก็งงๆ ตอนนี้บ้านนั้นกลายเป็นแหล่งอะไรไปแล้วนี่ 55 พูดแล้วก็เครียดเลยแฮะ (ส่ายหน้า สลัดทิ้งอย่างรวดเร็ว) ^ ^

และท่านอื่นๆขอรับ ขอโทษด้วยที่ไม่ได้ทัก พรุ่งนี้ตอนเย็นๆ จะมาทักใหม่ขอรับ คืนนี้ เอ๋อๆ ยังไงไม่รู้ขอรับ 55

หลับฝันดี ราตรีสวัสดิ์ขอร้าบ ทุกท่าน


โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.100 วันที่: 18 มีนาคม 2553 เวลา:0:19:34 น.  

 
55555555 น้องเล็กมาแบบ..เอ๋อๆ..เลยเหรอวันนี้

เหนื่อยนักก็ไปพักผ่อนซะ...

หลับฝันดีนะจ๊ะ...หนูน้อย


โดย: รัก..2มุน..หมดใจ IP: 114.128.193.132 วันที่: 18 มีนาคม 2553 เวลา:2:06:55 น.  

 
มาสวัสดีตอนเช้านะ...

เอากำลังใจมาฝาก...เอาพลังใจมาเติม

ตั้งใจทำงานนะ...สู้ๆนะ...น้องเล็ก


โดย: รัก..2มุน..หมดใจ IP: 222.123.55.243 วันที่: 18 มีนาคม 2553 เวลา:8:08:55 น.  

 
"สวัสดีขอรับท่านยามสา เอ้ย พี่ใหญ่ (อิอิ ข้าน้อยมีพี่แล้ว)
ตอนนี้พักเรียนรอบเย็นน่ะขอรับ พอมีเวลาเลยขอส่งความมาหาพี่ใหญ่ซักหน่อย คิดถึงท่านนะขอรับ พี่ใหญ่ฝึกงานดีมั้ยล่ะขอรับ สนุกหรือว่าระทึกกับงานล่ะขอรับ อิอิ ( ส่วนข้าน้อยทุกคืนต้องทำการบ้านที่คั่งค้าง (จากที่หยุดกลับบ้าน หนีม็อบเสื้อแดง) ดึกๆทุกคืนเลยขอรับ แถมคอนโดทีพักก็บ่มีสัญญาณ TOT"

บายก่อนนะขอรับพี่ใหญ๋ ต้องไปหม่ำหม่ำก่อนเรียนต่ออีกรอบนึงขอรับ


โดย: ZIG_ZAG IP: 113.53.115.77 วันที่: 18 มีนาคม 2553 เวลา:17:21:10 น.  

 
หวัดดีท่านยามสา
สู้เค้านะ
เป็นกำลังใจให้เสมอ
สู้ สู้
เจ้าด้วยนะ ZIG ZAG ตั้งใจ ยังไงก็ทำได้
สู้เค้า


โดย: mai.ka IP: 222.123.160.156 วันที่: 18 มีนาคม 2553 เวลา:18:02:37 น.  

 
สวัสดีขอร้าบ ทุกท่าน

ศิษย์พี่รัก แวะมาทักทายข้าน้อย พร้อมกำลังใจหอบใหญ่ทุกเช้าเลยนะขอรับ ข้าน้อยปลื้มใจจัง 55 ^ ^ ขอบคุณมากขอรับ

ว้าว !!!!! น้องZIG แวะมาทักทายพี่ยาม (เรียกแบบนี้ แล้วชักเขินจังแฮะ 55) เอาแบบเรียกเป็นพี่(ข้า)น้อยก็แล้วกันนะ จะได้คุ้นมากหน่อย แถม ยังดูไล่เลี่ยกันอีกต่างหาก 55 (ยอมแก่หน่อยเดียว ให้น้องZIG แล้วกัน) แต่น้องเรียกให้เป็นพี่ใหญ่ ก็พี่ใหญขอรับ แล้วเมื่อกี้ คิดให้เมื่อยทำไมน้อ เฮ้อ 55555
ฝึกงานดีมั้ยเหรอขอรับ สนุกหรือว่าระทึก ??? อยากบอกว่าตรงข้ามขอรับ ง่วงสุดๆ ฮือๆ ด้วยทางบริษัท กำลังประเมิน ISO90001 อยู่ขอรับ พนักงานจึงยุ่งมากกกก พี่เค้าทั้งประเมิณทั้งต้องคอยดูแลเรา ทำเอาข้าน้อยเหนื่อยแทนขอรับ แม้อยากช่วยก็ทำไรไม่ได้ ได้แต่ดูงาน สังเกตการณ์ ทำตัวให้คุ้นกับบริษัทไปก่อนขอรับ และวันนี้ก็เพิ่งประเมิณเสร็จ พรุ่งนี้ข้าน้อยคงได้ลุยแล้วขอรับ ^ ^ ข้าน้อยจะไปอารวาทให้เต็มที่เลย (คุ้นมั้ย จาก prince of tennis กำลังติดการ์ตูนเรื่องนี้ขอรับ 55)
ที่คอนโด ไม่มีTOT รึขอรับ งั้นพี่ใหญ่คงต้องลำบากแย่เลย เพราะต้องส่งความคิดถึงจากหัวใจผ่านกระแสจิตไปให้สินะนี่ 55 มาเลี่ยนบ่อยจังเดี๋ยวนี้เรา คิดถึงจริงๆนะขอรับ
อย่านอนดึกนะขอรับน้องZIG เดี๋ยวสุขภาพจะแย่เอา อีกอย่างสมองก็จะไม่แล่น ไม่สดชื่นด้วย แต่บอกอย่างนี้ ข้าน้อยก็ทำไม่ได้หรอกขอรับ เพราะมันชินแล้ว T T แต่ยังไงก็พยายามเข้านอนเร็วๆ ก็แล้วกันนะขอรับ

ทานข้าวให้อร่อย แล้วไปลุยกับการติวให้สุดๆไปเลยนะขอรับ น้องZIG สู้ๆ ขอร้าบบบ

ขอบคุณสำหรับกำลังใจ ที่มีให้เสมอมาขอรับ ท่านmai ^ ^ เห็นท่านแล้วข้าน้อยดีใจจัง 55 ไม่ได้เจอกันซ้านานเลยนะขอร้าบ


โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.100 วันที่: 18 มีนาคม 2553 เวลา:19:28:05 น.  

 
"พี่ใหญ่ ข้าน้อยเลิกเรียนแล้ว กำลังจะนั่งรถไฟฟ้ากลับที่พักแล้วขอรับ ขอให้พี่ใหญ่มีความสุขกับการฝึกงานนะ ขอรับ บายก่อนนะขอรับ "

อ้อ!ขอบคุณท่านmaiมากนะขอรับที่ให้กำลังใจข้าน้อย


โดย: ZIG_ZAG IP: 118.172.175.221 วันที่: 18 มีนาคม 2553 เวลา:20:22:09 น.  

 
อ๊าย เจอกันแบบเฉียดฉิวอีกแล้วนะอขัรบน้องZIG กระแสจิต เราจูนหากันช้าไปก้าวทู๊กที
ขนาดบนรถไฟก็คิดถึงพี่ใหญ่รึขอรับนี่ ปลื้มใจจัง 55

มีความสุขเช่นกันนะขอรับ ปลอดภัยกับการเดินทางและกลุ่มม๊อบนะขอรับ พี่ใหญ่เป็นห่วงน้องZIG จริงๆเล้ย เหลืองปาอึ แดงปาเลือด งั้นพี่ใหญ่ขอปาความคิดถึงบวกกำลังใจไปให้น้องZIG ก้แล้วกันจะได้เข้ากับสถานการณ์หน่อย 55


โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.100 วันที่: 18 มีนาคม 2553 เวลา:20:49:30 น.  

 
วันนี้มาเร็ว อิอิ ไม่ได้ทำงานเลยอ่ะ เครื่องป๊องแป๊งตั้งแต่เมื่อคืน เอาไปซ่อมมา กว่าจะเสร็จเกือบเลิกงานพอดี

นี่กำลังจะทำงานละ ค้างมาวันกะคืน ปั่นหูตูบอีกแล้วเรา

หวังว่าพรุ่งนี้ท่านยามสาจะได้เริ่มฝึกงานอย่างจริงจังนะขอรับ จะได้รับรู้รสชาติชีวิตการทำงานไง หุหุ

อย่าลืมมาเล่าให้ฟังนะขอรับ อยากรู้บ้าง จะได้ระลึกความหลังเมื่อครั้งฝึกงาน อ๋า... บอกอายุกันเลยสินี่ ว้า...


โดย: ยามควงกะ IP: 203.144.144.164 วันที่: 18 มีนาคม 2553 เวลา:21:57:53 น.  

 
=|--------|=
@^___^@ {มะพร้าวน้ำหอมจ้า ดื่มชื่นคอ ล้างหน้าชื่นใจ}

. . .^ . //. . . ^ . //. .. ^ . //
\\____/. \\_____/. \\_____/
i ํ* ํ~ ํ* ํ~ ํ* ํ* ํ~ ํ
|_____________________|==[/]
(@)(@)'' '' . ,, . ,, . ''(@)(@)


สวัสดีทุกคนจ้า

เจ้า รัก 2 มุน ไม้หมอน สาวก
มาๆ ศิษย์ทั้ง 3 มาเอามะพร้าวไปดื่มให้ชื่นใจ

...ตะวันจ๋า เอาสักลูกมั๊ยเอ่ย ดื่มมะพร้าวแล้วสวยนะ
@^___^@/'')


..สาวก ไงละเรา ฝึกงานน่าสนุกนะ ดูแลตัวเองดีๆ ละ แล้วนี่ต้องโบกรถทุกวันเปล่า? อย่าลืมทานข้าวให้ตรงเวลาล่ะเจ้าเด็กน้อย


โดย: เจ้าเงาะ IP: 203.144.144.164 วันที่: 18 มีนาคม 2553 เวลา:23:33:10 น.  

 
อรุณสวัสดิ์จ้า...น้องเล็ก...น้องรอง...จานด้วย

มาแจกมะพร้าวอีกแล้ว...ขอบคุณนะจาน

หวานชื่นใจจริงๆ

น้องเล็กจ๋า...ไปทำงานด้วยความสดชื่นนะ

วันนี้วันศุกร์สุขสันต์...พรุ่งนี้ก็ได้พักแล้วน๊าาา

ตั้งอกตั้งใจล่ะ...อย่าแอบอู้..แอบหลับ...


โดย: รัก..2มุน..หมดใจ IP: 222.123.55.77 วันที่: 19 มีนาคม 2553 เวลา:8:22:33 น.  

 
ยามสาฝึกงานกับแผนก QE ย่อมาจากอะไร
Quality & Environment เหรอ
แล้วนี่กำลังขอรับรองระบบ ISO9001 อยากจะไปเป็นที่ปรึกษาให้จังเลย เพราะของพี่ทำมาตั้งแต่หลายปีก่อนนู้นนนนนน (เห็นมั๊ย ปากยื่นออกมาเลย)
ช่วงเขียน WI ,CP สนุกมากเลย
อ้าว เขียนเรื่องทางวิชาการอีกแล้ว เอาเป็นว่าอยู่หน่วยงานนี้ ถ้าได้อ่านเอกสารทั้งหมดจะรู้ระบบการทำงานทั้งหมดของบริษัทด้วย (ก็ไม่รู้นะ ว่าจะเอาไปใช้ทำอะไร 555)


โดย: ppp IP: 115.67.68.219 วันที่: 19 มีนาคม 2553 เวลา:9:08:17 น.  

 
พี่เงาะจ๋า

ขอน้ำมะพร้าวเอามาดื่มอย่างเดียวนะจ๊ะ

ล้างหน้ามะอาวววอ่ะ


๓๓๓๓๓๓๓๓๙
@^___^@


โดย: ตะวัน IP: 203.144.144.165 วันที่: 19 มีนาคม 2553 เวลา:11:38:27 น.  

 
แวะมาทักทายท่านยามสาก่อนเที่ยงค่ะ

ทมยันตีเป็นนักเขียนในดวงใจของข้าน้อยเหมือนกัน
(ไม่อยากแทนตัวเองว่าจานสะใภ้อ่ะ เขินนนนนน)
นามปากกา ทมยันตี ลักษณวดี โรสลาเลน กนกเรขา เป็นคนเดียวกันนะคะ อืมม ท่านคงทราบแล้วนิ อิอิ
ข้าน้อยสะสมหนังสือของเค้าทุกเล่มเลย

เรื่อง คู่กรรม ข้าน้อยอ่านแล้วอ่านอีก
อ่านทีไร ก็ทำน้ำตาตกใส่หนังสือทุกที อุอุ

มีความสุขและสนุกกับการฝึกงานนะคะ
ทานข้าวเที่ยงให้อร่อยด้วยค่ะ


๓๓๓๓๓๓๓๓๙
@^___^@


โดย: ตะวัน IP: 203.144.144.165 วันที่: 19 มีนาคม 2553 เวลา:11:52:06 น.  

 
สวัสดีขอร้าบบบบ ทุกท่าน
เข้ามาตอนแรกงงเลย นี่มันอะไรกันน้อ??? ^ ^ ห้องนี้กลายเป็นแหล่งพิสูตร ip ไปแล้วรึขอรับ ข้าน้อยเชื่อขอรับ เพราะเคยเห็นมาแล้ว ^ ^

Quality Engineering ขอร้าบท่านppp ^ ^

ท่านจานเงาะเดาแม่นจริงๆขอรับ Y Y ข้าน้อยได้โบกรถทุกวันจริงๆ และจากการสังเกตุ ดูเหมือนวันศุกร์จะโบกยากกว่าปกติขอรับ เพราะทุกคนต่างก็รีบกลับบ้านกันหมด ยืนโบกตั้งแต่ห้าโมง เพิ่งได้ขึ้นรถก็ตอนหกโมงนี่แหละขอรับ ทั้งโบกทั้งรอรถโดยสาร แต่ก็ดันเต็มทุกคัน เค้าก็ไม่อยากรับ พูดแล้วก็เศร้า555 ดีนะนี่ที่กลับมาได้ดื่มน้ำมะพร้าวหวานเย็นชื่นใจจริงๆขอรับ ^ ^ ขอบคุณมากขอร้าบบบบ

พรุ่งนี้ก็ไม่ได้หยุดหรอกขอรับศิษย์พี่ใหญ่ T T

เรื่องประทับใจในบริษัทนะขอรับ ^ ^ ข้าน้อยขอเล่าให้ท่านยามควงฟังก็แล้วกัน ระลึกความหวังตามนะขอรับ ^ ^
ตอนเช้านี่ก็เริ่มออกกำลังกายยืดเส้นยืดสายตามแบบญี่ปุ่นขอรับ จากนั้นก็ยืนเคารพธงชาติ ทำเอาข้าน้อยนึกถึงสมัยเรียนมัธยมจริงๆ ดีใจที่ได้กลับมายืนแบบนี้อีกรอบขอรับ 55 ต่อจากนั้นก็ยืนเคารพเพลงของบริษัทและก็กล่าวคำปฏิญาณตนมั้งขอรับ เสร็จก็meeting กันต่อสักเล็กน้อย แล้วก็เข้าทำงานขอรับ
บริษัทนี้ดูเขาให้ความสำคัญกับพนักงานจริงๆขอรับ มีจัดงานวันเกิดพร้อมมอบของขวัญให้แก่พนักงานที่เกิดในเดือนนั้นๆด้วย อีกอย่างวันนี้ข้าน้อยก็เพิ่งรู้ว่ามีสวดมนต์ทุกๆวันศุกร์ด้วย 55 แต่วันทั้งวันข้าน้อยก็ยังว่าเหมือนเดิมขอรับ เพราะพี่เขาเตรียมให้พวกข้าน้อยเริ่มฝึกจริงๆก็สัปดาห์หน้า สัปดาห์นี้ก็ให้ดูๆ อ่านๆ ศึกษาบริษัทไปก่อน พี่เขาคงรู้ก็ขอรับว่าเราเบื่อเพราะไม่มีไรทำ ก็พยายามหาโน่นนี่มาให้เราทำบ้างขอรับ ทั้งๆที่พี่เขาก็ยุ่งมาก ซึ้งๆจริงๆขอรับ แต่ที่เล่นเอาเหนื่อยจริงๆนี่ก็เรื่องโบกรถนี่แหละขอรับ 555 อ้อเรื่องข้าวเที่ยงนี่เขามีให้ฟรีขอรับ พวกข้าน้อยก็แทบอยากนับเม็ดข้าวกิน เพราะกลัวไม่คุ้มค่าข้าวเค้า
.....


โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.100 วันที่: 19 มีนาคม 2553 เวลา:20:53:52 น.  

 
ขอแก้ข่าว ท่านromeotin ข้าน้อยไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับนักแต่งฟิคเลยนะท่าน เป็นเพียงแค่ลูกบล็อกธรรมดาของที่นี่เท่านั้นเอง รักสองมุนเหมือนทุกๆคนในที่นี้เหมือนกันน่ะท่าน

เอิ่ม แล้วข้างบนเนี่ย อะไรง่ะ???


โดย: Fc 2moons IP: 118.174.22.93 วันที่: 19 มีนาคม 2553 เวลา:21:02:22 น.  

 
ว๊าย ท่านตะวันขอรับ ถ้าท่านไม่บอกข้าน้อยก็ลืมไปแล้วจริงๆแหละขอรับ ขอโทษด้วยขอรับแฟนพันธุ์แท้อย่างท่านตะวันคงงงกับข้อความของข้าน้อยน่าดู 55 ข้าน้อยตามอ่านบางเรื่องขอรับ(แฟนพันธุ์ไม่ค่อยแท้เท่าไหร่ T T) เพราะท่านเขียนไว้เยอะมากอ่านตามไม่ไหวขอรับ เพราะตอนนั้นเป็นคนไม่ค่อยชอบอ่านนิยายเท่าไหร่ ดูแต่ละครผิดกับตอนนี้เยอะขอรับ ทวนความจำหน่อยแล้วกัน นามทมยันตี เขียนเกี่ยวกับการเมือง
ลักษณวดี เกี่ยวกับเจ้าหญิง โรสลาเลน จะออกแนวแฟนตาซีหน่อย ส่วนกนกเรขานี่เขียนประมาณไหนขอรับ แล้วไอ้ที่ข้าน้อยไล่มานี่ถูกรึป่าวขอรับ เริ่มไมjแน่ใจ ^ ^55
ส่วนหนังสือนี่ยืมอ่านจากห้องสมุดขอรับ ^ ^ ด้วยทุนสนับสนุนด้านนี้น้อยไปหน่อย 55 แต่ท่านก็เป็นนักเขียนในดวงใจของข้าน้อยเช่นกันนะขอรับ "งานเขียนที่ตรึงอารมณ์คนอ่านได้ ถือเป็นงานเขียนที่มีคุณค่า" อันนี้ได้ฟังจาก ท่านนิ้วกลมขอรับ น่าทึ่งจริงๆขอรับกับท่านนี้ ^ ^

สนุกขอรับกับการฝึกงาน แม้จะมีช่วงน่าเบื่อบ้าง แต่โดยรวมก็ถือว่าสนุกขอรับ แต่สัปดาห์หน้าไม่รู้ว่าจะยุ่งจนสนุกไม่ออกรึป่าวก็ไม่รู้ 555 ขอบคุณมากขอรับสำหรับกำลังใจ


โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.100 วันที่: 19 มีนาคม 2553 เวลา:21:06:57 น.  

 
เอ่อ ห้องนี้มีไวรัสแล้วรึนี่
ท่านFC และท่านหลายชื่อ หวัดดียามดึกขอรับ

ท่าน FC แก้ข่าวเรื่องอะไรรึขอรับ ??? ^ ^


โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.100 วันที่: 19 มีนาคม 2553 เวลา:21:09:56 น.  

 
'Quality Engineering ขอร้าบท่านppp ^ ^'

เอ่อ ท่านppp ตอนนี้ข้าน้อยก็เริ่มไม่แน่ใจแล้วแหละขอรับว่ามันย่อมาจากอะไร ด้วยเขาบอกแผนกหลายๆแผนกในวันนั้น แล้วข้าน้อยก็ได้ยินแต่ engineer นั่น engineer นี่ อาจจับมาใส่กันกับแผนกอื่นก็ได้ขอรับ เฮ้อ ข้าน้อยจะรอดมั้ยนี่ 55 เดี๋ยวไปดูใหม่ขอรับ พรุ่งนี้จะเข้าไปดูในline อีกรอบและทดสอบLab แล้วจะมาปรึกษาท่านอีกทีนะขอรับ ^ ^


โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.100 วันที่: 19 มีนาคม 2553 เวลา:23:38:35 น.  

 
เข้ามาปิดบ้านให้น้องเล็กนะจ๊ะ...

พักนี้มีไรแปลกๆเยอะ...น้องเล็กนอนกอดไม้เบสบอลไว้นะ

มีไรโผล่มา...ฟาดเลยนะ

ราตรีสวัสดิ์นะจ๊ะ...หนูน้อย


โดย: รัก..2มุน..หมดใจ IP: 112.142.11.34 วันที่: 19 มีนาคม 2553 เวลา:23:53:43 น.  

 


โดย: ulwil (กระรอกสวน ) วันที่: 20 มีนาคม 2553 เวลา:1:53:23 น.  

 
เด็กดีไม่ต้องเป็นกำลังใจให้เราสองคนหรอก เรากำลังเดินไปบนทางที่ถูกที่ควรกันตอนนี้อยู่ช่วงเซ็ทตัวจ้ะ

เออ งั้นกำลังใจทั้งหมดก็ขอให้ห้องข้างๆ เค้ามากๆ หน่อยแล้วกัน ของพี่oui น่ะไม่ต้องแล้วล่ะ เข้มแข็งขึ้นเยอะแล้ว

ฝึกงานแล้วเข้าบ้านยังมีน้ำใจมาห่วงกันอีกนะ แหมน่ารักจริงเชียวเจ้ายามจิ๋วของเฮีย รัก รักนะ ขยันๆ สู้ๆ นะคนดีของเฮีย พักนี้ห้องเจ้าหนูมีของแปลกเยอะนะ ใครมาดีก็ยินดีต้อนรับนะ ใครมาป่วนกวนใจน้องเราก็ขอให้มันบ้าอยู่คนเดียวแล้วกัน


โดย: oui IP: 203.144.144.165 วันที่: 20 มีนาคม 2553 เวลา:4:20:04 น.  

 
วันนี้เข้ามาเสียบ oui ที่รักซะหน่อย...ชอบมะ...ชอบม๊าาา...

อรุณสวัสดิ์นะจ๊ะ...น้องเล็กสุดเลิฟ

วันนี้วันหยุดนี่นะ...ตื่นสายๆเลยนะน้องรัก

ชาร์ทแบต...


โดย: รัก..2มุน..หมดใจ IP: 112.142.101.8 วันที่: 20 มีนาคม 2553 เวลา:9:39:14 น.  

 
หวัดดีจ้า น้องเล็ก (เล็กจริงอะ หุหุ)


โดย: ไม้หมอน IP: 203.144.144.165 วันที่: 20 มีนาคม 2553 เวลา:9:41:02 น.  

 
ดีจ้าท่านยามสา

"กนกเรขา" จะเขียนแนวตลก ฮาๆ อ่ะ
อ่านแล้วคลายเครียดดี

เป็นคนชอบอ่านหนังสือค่ะ
แล้วหนังสือเนี่ยเป็นสิ่งเดียวที่ซื้อแล้วไม่เสียดายตังค์เลย
แต่เวลาซื้ออย่างอื่นจะคิดแล้วคิดอีกว่าจะซื้อดีมั้ยน๊อ...คริ คริ

สุขสันต์วันหยุดนะคะ ท่านยามสา


โดย: ตะวัน IP: 203.144.144.164 วันที่: 20 มีนาคม 2553 เวลา:12:18:11 น.  

 
ขอปิดคอมเมนท์ห้องนี้นะคะ ยาวเกินไป เปิดห้องนี้ให้ยามสาแทนค่ะ


https://www.bloggang.com/mainblog.php?id=toetae&month=20-03-2010&group=11&gblog=2




โดย: วอนวอน (albatross11 ) วันที่: 20 มีนาคม 2553 เวลา:12:18:39 น.  

albatross11
Location :
สุรินทร์ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 20 คน [?]




รักกันเพียงใดก็ต้องพลัดพราก หวงไว้เพียงใดก็ต้องจำจาก ข้ามาคนเดียวข้าไปคนเดียว ไม่มีใครเป็นอะไรของใคร ต่างคนมาต่างคนไป ยิ่งยึดยิ่งทุกข์ ปล่อยวางได้จึงเบาสบาย... เมื่อปัญญาแจ่มแจ้งจะสลัดคืน เมื่อมาจากดิน ท้ายที่สุดก็สลายกลายเป็นดิน ยึดเอาไว้ก็ได้แต่ทุกข์ตอบแทน อยากโง่ก็ยึดต่อไป คิดได้ก็วางเสีย พุทธทาสภิกขุ............ .............................. .............................. ความทุกข์ที่เกิดจากการพลัดพรากจากสิ่งอันเป็นที่รักที่พอใจนั้น เป็นเรื่องทรมานยิ่ง และเรื่องที่จะบังคับมิให้พลัดพรากก็เป็นสิ่งสุดวิสัย... ทุกคนจะต้องพลัดพรากจากสิ่งอันเป็นที่รัก ที่พอใจ ไม่วันใดก็วันหนึ่ง...พุทธโอวาท --------------------------- พระราชดำรัส ในรัชกาลที่ 7 เมื่อทรงสละพระราชสมบัติ เพื่อประชาชน ข้าพเจ้ามีความเต็มใจที่จะสละอำนาจ อันเป็นของข้าพเจ้าอยู่แต่เดิม ให้แก่ราษฎรทั่วไป ข้าพเจ้าไม่ยินยอมยกอำนาจทั้งหลายของข้าพเจ้าให้แก่ผู้ใด คณะใดโดยเฉพาะ เพื่อใช้อำนาจโดยสิทธิ์ขาด และโดยไม่ฟังเสียงอันแท้จริงของประชาราษฎร
New Comments
Friends' blogs
[Add albatross11's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.