สวัสดีค่ะ เข้ามาร่วมบุญร่วมกุศลทางใจ โอ้..เข้าพรรษาแล้วเหรอนี่...

ป.ล บล๊อคน่ารักจัง

สาธุ มารับบุญค่ะ

อาสาฬหบูชา เข้าพรรษาปีนี้... ไม่ได้ไปวัด ไม่ได้ไปเวียนเทียน

คุณพ่อไม่สบาย คุณแม่ไปถือศีลที่เชียงใหม่ น้องสาวไปเที่ยว...

เมื่อปีก่อน... ไปหล่อเทียน กับเพื่อนๆ ที่ประจวบฯ โน้นนน


ขออนุโมทนาด้วยนะครับ


ปล. ( ขอกัดหน่อย ) ไปวัดแล้วตกใจนี่... แปลว่า... ปกติ... ไม่ค่อยได้ไปรึเปล่าครับ ? ฮี่ ฮี่ ฮี่

ปรกติก็ไปค่ะ...
แต่ไม่บ่อย..ขนาดนั้น....

ว่าแต่เค้า..เฮียเหอะ..ไปบ่อยป่ะล่ะ

ผมเข้าวัดแล้วร้อนครับ

ผมเชื่อว่าการทำบุญไม่จำเป็นต้องทำกับพระ หรือที่วัดครับ ก็สามารถทำบุญได้เช่นกัน ความสุขก็เกิดขึ้นได้ เพราะอยู่ที่ใจเราเองต่างหาก



โอ้ว เราคิดได้ไงเนี่ย...
สาธุ...

ฮ่า ๆ ๆ

เพิ่งมาเห็นแฮะ...

อืม... ถ้าสมัยนี้ ก็ไม่บ่อยครับ

ส่วนมาก ก็จะไปในวันพระใหญ่

ปีนี้...เพิ่งไปวัดมา ราวๆ 5 ครั้งเอง


แต่สมัยที่เรียนมหาลัยนี่... ใส่บาตรทุกอาทิตย์เลย แล้วก็ ช่วยกับเพื่อนๆ ในชมรมพุทธ เก็บรวมรวม อาหาร ดอกไม้ธูปเทียนต่างๆ ไปให้กับวัดรอบๆ มหาวิทยาลัยด้วย... ( เวียนไปสัปดาห์ละวัด )



คุณพช... ก็ถูกครับ... การทำบุญ ไม่จำเป็นว่าต้องทำกับพระ หรือที่วัดเท่านั้น ทำกับพระที่บ้านก็ได้ ( พ่อ กับแม่ ) ครู อาจารย์ หรือผู้มีพระคุณต่อเรา กับผู้ที่กำลังลำบาก ทั้งกายหรือใจ ผู้ที่ต้องการความช่วยเหลือ ( ในทางที่ควร )


แต่... บางครั้ง...และบ่อยครั้ง คนก็ใช้คำพูดหรูๆแบบนี้ เป็นเครื่องแก้ตัว ที่ไม่ไปวัด ไม่ทำบุญ ( ไม่ได้ว่าคุณพช นะ.. )

แต่... การศึกษาธรรมะ การปฎิบัติธรรม หรือแม้แต่การทำบุญ หาก ขาดความเข้าใจ ขาดการชี้แนะ ที่ถูกต้อง ก็สามารถหลงผิดได้

เพราะ ปัจจุบันนี้ อย่าว่าแต่ ฆราวาสเลย...พระ ที่เรียกว่า เป็น สมณะเพศเอง...

ก็ยังมี ที่ไม่ได้ปฎิบัติดี ไม่ได้ปฎิบัติชอบ หรือ หลงทาง หลงอบาย...

แล้วก็พากัน ไปผิดที่ ผิดทาง หรือ ที่หนัก... ก็คือ กลับกลายเป็นประพฤติผิด



นอกจากนี้...การไปวัด ก็ยังเป็นการ ละ ลด เลิก กิเลส ตัณหา ราคะ โทสะ โมหะ โลภะ หรือ ความตระหนี่ต่างๆด้วย

เป็นการขัดเกลา กล่อมจิตใจ ให้รู้จักสงบ เยือกเย็นอย่างหนึ่ง

ให้รู้จัก ละ วาง จากความสับสน วุ่นวาย ในชีวิตประจำวัน หันกลับมามองตัวเอง มองภายใน จิตใจ ความคิด ต่างๆ

ฮ่า ๆ ๆ ไปไหนแล้วผม... ไปดีกว่า...