กลับมาออนแอร์และอนอัวชาวบ้านอย่างเต็มภาคภูมิ...หลังจากหายไปอยู่เวทีพี่เลี้ยง(คนมีเซลล์มะเร็ง)ซะนาน...มิสซิสเถิกหน้าบานมาแร้นค่าคุณผู้ชม โฮะๆ
.......สวัสดีค่ะมิตรรักแฟนเพลงทุกท่านนนนน....ซำบายดีบ่อคะ....อ้ะ....มองเล...มองเล......มองเลย้า...ม่องเลม่องเลม่องเล่ยะ!! อิอิ....... ร้อนค่ะร้อนเลยร้องเพลง "แป้งเย็นมองเล่ยะ" เมื่อสมัยจำความได้ตั้งแต่เป็นสาวน้อยหอยเท่าขนจมูกมด คริๆ......ก็อากาศศที่เซี่ยงไฮ้ช่วงนี้มันร้อนมากมายเลยล่ะค่ะคุณผู้ชม.......นึกว่าที่นี่มีภูเขาไฟรอปะทุระอุอยู่ใต้บาดาลซะอีก.....เออเนอะแต่ก็อย่าได้มีเลยภูเขาฟงภูเขาไฟเนี่ย.....แค่ภัยพิบัติธรรมชาติที่ประเทศจีนนี้ประสบช่วงนี้ก็แย่พอแล้ว.......เจอ "เอลนินโย่" ในเมืองใหญ่นี่เข้าไปอีกคงคิดว่าเป็นกรรมของประเทศชาติเค้าก็แล้วกันนะคะ......บางครั้งอ่ะนึกไปนึกมามักเผลอคิดว่าตัวเองอยู่เมืองไทยช่วงเดือนเมษาซะอีก แง้วๆ......แต่อากาศมันไม่ร้อนแห้งๆ เหมือนไทย.....มันร้อนชื้นๆ ค่ะเพราะมันใกล้ทะเล......แบบเดินออกไปข้างนอกไม่ถึงร้อยเมตรเนี่ยโอ๊ยยหายใจหายคอไม่ทั่วท้องที่พกไขมันอย่างหนาขนาด "ซิกแพ็ค" ของเดี๊ยนเลย......จนพาลกลัวว่าไอ้ไขมันที่สะสมมาชั่วชีวิตมันจะละลายไหลกองเป็น "เนยเหลว" ระหว่างทางแน่ะค่า อิอิ......ดีหน่อยตามถนนที่นี่เค้ามีต้นไม้และดอกไม้ให้ช่วยหายใจได้พลางๆ บ้าง.....ไม่งั้นเดีี๊ยนคงกลายร่างเป็นแวมไพร์นอนตายชักดิ้นกระแด่วๆ ให้ชาวบ้านเค้าช่วยกันถุยน้ำลายดับไฟที่ใหม้หัวตัวเดี๊ยนเองจากแสงอาทิตย์ล่ะค่า แอร๊ยยยย
....ช่วงนี้พี่ๆ น้องๆ บอกเดี๊ยนชอบอู้...อิอิ...อ้ะๆ ก็แหมนิสนุงๆ แหละโนะ.....วันๆ ไม่ทำห่านหอยอะไรจริงๆ ได้แต่นอนทาแป้งเย็นทั่วตัวยังกะ "ม้าลาย" กลายพันธุ์เป็น "พะยูนลายเสือ" แล้วถือพัดร่อนไปร่อนมายังกะนางเอกงิ้ว......สงสัยมันเป็นช่วงฮอร์โมนระหว่างวัยฟุ้งซ่านกระมังคะ......มันกำลังดัดสันดานตัวเองอยู่ว่าจะแก่ตายแบบไหนดีนะเดี๊ยนว่า......ระหว่าง........ข้อ 1 )....แก่แบบมีคุณค่าอย่าพยายามแกว่งหนังหน้าหรือปากหาส้นตรีนเพื่อการไปสู่นิพพานอย่างสงบ........หรือว่า......ข้อ 2) ....จะแก่ตายแบบวัยกลับไม่เจียมกะลาหัวถือเอาแต่ตัวเป็นใหญ่และถูกเสมอสุดท้ายก็ต้องให้ลูกหลานเค้าด่าและถอนหงอก โฮะๆๆ.... สรุปยังคิดไม่ได้ค่ะ......แต่ดูท่าทางเดี๊ยนน่าจะมีแนวโน้มแบบจะแก่แบบอย่างหลังแบบข้อ 2 นี่ซะมากกว่า กร๊ากกๆๆ
.......อ้ะๆ อย่างน้อยก็มีอะไรแก้ตัวหน่อยโนะช่วงที่หายไป......ก็นี่เลยค่ะเป็นพี่เลี้ยงให้เทเลทับบี้ที่เข้าเช็ค"เซลล์มะเร็ง" เช่นเคยค่า.....สามีเดี๊ยนมี "เซลล์มะเร็งผิวหนัง" เลยต้องเฝ้าระวังตลอด........ยิ่งมีอยู่คนเดียวในโลกที่รับเดี๊ยนได้อยู่หากเป็นไรไป "เซลฟ์เอสตีม" เดีี๊ยนมีหวังหายไปเลยนะเนี่ย.......ไม่ได้ๆ........ชีวิตนี้มีผู้ชายที่หลงมาติดกับดักนังผีร้ายอย่างโงหัวไม่ขึ้นตั้งคนนึงต้องรีบรักษาไว้..........อุตส่าห์ใช้น้ำมันพรายควายตายท้องกลมซะหมดคอกถึงจะได้มา........เพราะฉะนั้นรถไฟขบวนสุดท้ายขบวนนี้ต้องรักษาไว้ยิ่งชีพ.......เสียทองเท่าหัวไม่ยอมเสียผัวให้มะเร็งหรอกค่า!!......และนับว่ายังเป็นบุญเก่าของฮียังมี.....และร่วมกับกุศลผลบุญที่เดี๊ยนทำบุญให้เจ้ากรรมนายเวรของฮีเป็นประจำ........เซลล์มะเร็งเลยไม่กำเริบและปลอดภัยค่ะ........แต่ก็นะไว้ใจยังไม่ได้เดี๊ยนต้องเป็นยัยเมียโรคจิตจอมสแกนประจำตัวฮีอย่างสม่ำเสมอ..........จะต้องส่องดู ปาน ไฝ ฝ้า ทุกซอก ทุกมุม ทุกเม็ด ทุกวัน ทุกจุด ในร่างกาย........หากสีและขนาดอันไหนไม่น่าไว้ใจต้องถ่ายภาพไว้ให้คุณหมอดูค่า.......เพราะฉะนั้นหากสามีเดี๊ยนหนีไปตัดไข่หรือทำนมมาเดีี๊ยนก็สามารถรู้ได้ในทันที กร๊ากๆๆๆ......สังเกตภาพ he กับชุดอนุบาลหมีน้อยกังฟูแพนด้าเข้ากั๊น เข้ากัน คริๆ
' '
' '
.......วันนี้มาเล่าอะไรให้ฟังก่อนพอหอมปากหอมคอก่อนนะคะ.....ก่อนจากขอแปะภาพสาวสวย "น้องออย Borken" ที่ได้มีโอกาสเจอกัน.....ได้กินเอ็มเคกันและนวดเท้าอย่างเมามันช่วงที่เดี๊ยนกลับเมืองไทยนะคะ.....ส่วนภาพ "เจ้าปี้นก MommyKitchen" อ่ะลืมถ่ายเพราะมัวแต่รีบเจอกันเพื่อหาของดีเสริมฮวงจุ้ย ปรากฏว่าร้านมานย้ายหนีตัวแม่อย่างเรา กร๊ากกก เลยพลาดเอาไว้งวดหน้าเนอะเจ้าปี้นกเนอะ อิอิ อ้อเจ้าปี้นกขาช็อคโกแล็ตอ่ะอร่อยมากและหมดเลี้ยวค่า อิอิ ขอบพระคุณมากค่ะ จุ๊บๆ
....เจอกันบล็อกหน้ามีเรื่องฮาๆ ของแม่ค้าส้มตำอินเทรนด์มาเล่าค่ะ....รักทุกคนที่รักเถิกค่ะ... จุ๊บๆ
Create Date : 17 สิงหาคม 2553 |
|
30 comments |
Last Update : 17 สิงหาคม 2553 12:05:48 น. |
Counter : 568 Pageviews. |
|
|
|
เมืองจีนร้อนแต่ตอนนี้เมืองไทยน้ำท่วมจ้ะ ทางมาโรงเรียนป้าน้ำยังมาจากไหนไม่รู้ไม่รู้ท่วมเส้นทางลาดยาวนครสวรรค์บางช่วง ว่าจะเอาเป็นข้ออ้างไม่มาทำงานซักหน่อย
ขอบคุณในความห่วงใยค่ะ บ้านป้าอยู่บนเนินเขาวัดคีรีวง วัดที่สวยงามเป็นที่นิยมชมชอบของทัวร์ไหว้พระขณะนี้เป็นอันมาก น้ำไม่ท่วมและงูเงี้ยวไม่มีมันกลัวเขี้ยวป้าเกรซจ้ะ
ฝากเยี่ยมอาการคนที่บ้านด้วยนะคะ ดีใจด้วยที่ปลอดภัยค่ะ ทานข้าวกลางวันกันไหม ผัดกะเพราหมูสับ ลอดช่องไทย อร่อยนะ คิดถึงเช่นกันค่ะ ขอจบดื้อๆ