Bloggang.com : สมาชิกหมายเลข 1140693 - ภารกิจลับ หักเหลี่ยม จะเจ็บเองหรือเปล่า (2)

ภารกิจลับ หักเหลี่ยม จะเจ็บเองหรือเปล่า (2)

“นีลส์ ดวงดาวขอเฟส ไลน์ IG เรา แต่เราบอกใช้แค่แบบปุ่มกดไม่เน้นโซเชียล เค้าอึ้งเลย 555”
“เจ้าชายครับ วิธีการไม่สำคัญเท่าการสื่อสารที่สม่ำเสมอและมีประสิทธิภาพนะ เราไม่มีเวลาจะเสียกับเรื่องไร้สาระ เดี๋ยวมีประเด็นแชทหนักข้าง ถ่ายรูปคู่ไม่ลงโซเชียล คบกันไม่เปิดตัวอีก ตอนนี้ก็ผ่านไป 3 เดือนแล้วด้วย เราเหลือเวลาแค่ 9 เดือน ตอนนี้ความสัมพันธ์ของท่านกับดวงดาวเป็นไงบ้างครับ”

“เราว่าเค้ามีบางอย่างที่ไม่เปิด อารมณ์แบบคนมีโซ่ตรวนพันธนาการที่หัวใจ แต่เป็นคนที่พร้อมจะมอบความรักให้คนอื่นนะ เป็นสิ่งที่ดีมาก”
“เธอไม่อยากพัฒนาความสัมพันธ์กับเจ้าชายหรือ หรือเจ้าชายไปให้สถานะเค้าแค่คนคุย”
“นายนี่รู้ดีจริงนะ ถึงคนคุยเราก็คุยแค่คนเดียว เราบอกเธอชัดเจนไปแล้วว่าเรามีเวลาไม่มากอีกไม่กี่เดือนต้องกลับต่างประเทศ บอกแบบนี้แหละ เราไม่ควรพัฒนาอะไรไปมากกว่านี้ หน้าที่เราแค่ทำให้เธอรักคนอื่นเป็นก็แค่นั้น”

“ทำไมเศร้าเองล่ะท่าน พูดให้มันหนักแน่นหน่อยสิ”
“ เราไม่ได้อยู่ในจุดที่จะแสดงความรักมากไปกว่านี้ได้ บางทีก็รู้สึกอยากเห็นแก่ตัว แวบนึงก็อยากขอเป็นแฟน แต่เธอเป็นมนุษย์ที่ถูกกำหนดให้มีคนรักที่เป็นมนุษย์แล้ว เราไม่อาจล้ำเส้น ขอตัวแปปนะมีนัดกับเธอพอดี”

“ครับเจ้าชาย เดี๋ยวผมปลอมตัวไปสังเกตการณ์ใกล้ๆ นะ”
เจ้าชายอาเธอร์ข้ามถนนไปร้านกาแฟที่นัดกับดวงดาว เธอมองลอดกระจกมา แวบหนึ่งเห็นความสง่างามแบบไม่เคยเห็นจากใครฉายออกมาจากตัวอาเธอร์ ทั้งๆ ที่ก็แต่งตัวปกติเสื้อผ้าก็ตามตลาดทั่วไป ดวงดาวเกิดอาการหวั่นไหวแต่ใจไม่กล้าพอ

“ดวงดาวมาถึงนานยังอ่ะ เห็นเธอบอกอยากกินขนมตัวใหม่ที่ร้านนี้ใช่มะ สั่งมาลองเลย”
พวกเค้าพูดคุยกันสัพเพเหระ จนดวงดาวกล้าเอ่ยปากบางอย่าง
“อาเธอร์ เรารู้จักกันมาก็สักพักละ ชั้นมีอะไรอยากบอก เธอจะรับได้ไหม”
“บอกมาสิ ชั้นรับฟังเธอได้ทุกอย่าง” (หล่อไปไหม)
“ก่อนหน้านี้ชั้นเคยมีแฟนหลายคนนะ คือแบบ พอทุกคนเห็นแผ่นหลังฉัน อีกไม่นานแต่ละคนก็ขอเลิก”
“เล่าต่อสิ”
“คือตอนชั้นคบแฟนคนแรก ชั้นคิดว่าจะเป็นคนสุดท้าย เลยสักลายเป็นชื่อเค้าที่หลัง ลายค่อนข้างใหญ่เลยแหละ ชั้นคิดว่าไม่น่ามีปัญหาแต่คิดผิด”
อาเธอร์ (...) ทั้งคู่อึ้งไปสักพัก โดยเฉพาะอาเธอร์เค้างงในใจว่าเพราะรักหรือหลงกันแน่ทำให้มนุษย์ยอมเพื่อความสัมพันธ์ขนาดนั้น อาเธอร์ใช้พลังนิดๆ หน่อยๆ มองทะลุไปถึงจิตใจชายคนแรกของเธอ แล้วพบว่าเป็นผู้ชายที่ไร้แก่นสารสุดๆ จีบหญิงเพียงแค่อยากลองมีแฟน

“ชั้นเข้าใจว่าเพราะรักจึงยอมทุกอย่าง แต่เธอรู้ไหมว่ารักจนยอมทุกอย่างโดยไม่ใช้สติปัญญาแยกแยะ มันคือความโง่เขลาเบาปัญญา”
ดวงดาวอึ้ง
“ไม่แปลกหรอกดวงดาว ผู้ชายที่กล้าเปิดเสื้อเธอโดยไม่คิดจะแต่งกับเธอ ก็พร้อมทิ้งเธออยู่แล้ว”
“เธอโหดมากอาเธอร์ เธอเคยมีแฟนมาก่อนไหม”
อาเธอร์คิดในใจ จะบอกเธอยังไงหว่า “ไม่เคย ชั้นไม่อยู่ในสถานะจะมีครอบครัวแบบมนุษย์ได้ เอ๊ย หมายถึง ชั้นคิดว่าตัวเองยังไม่พร้อมเลยไม่อยากมีแฟนตอนนี้”

“ยังไงเหรอ เธอไม่มีรถ ไม่มีบ้าน ไม่มีคอนโด ไม่มีเงินเก็บ ไม่มีพอร์ตหุ้น ไม่มีคริปโต แต่มีภาระเยอะ ใส่นาฬิกาเรือนละ 100 กว่างี้เหรอคือไม่พร้อมของเธอ แต่มันก็จริงเพราะเธอใช้โทรศัพท์ปุ่มกดอยู่เลย” ดวงดาวเริ่มหงุดหงิดเพราะเจอคำพูดอาเธอร์เข้าไปเมื่อกี้

อาเธอร์คิดในใจ หลายแผลเลยทีนี้ สงสัยตรูจะมีดีอย่างเดียวคือหล่อสินะ โลว์โปรไฟล์แม้ใจเกินร้อย มาตรฐานของโลกนี้ทำเจ้าชายมึนสุดๆ
“มันก็จริงของเธอนะดวงดาว สิ่งที่ชั้นทำได้ตอนนี้คือขยันทุ่มเทกับการทำงาน มองแผนการสำหรับอนาคต (ทำไงจะจับคนวางแผนระเบิดเตาปฏิกรณ์ให้ได้ใน 9 เดือนที่เหลือนี้) และอาจจะผู้หญิงดีๆ ธรรมดาที่พร้อมเดินไปด้วยกัน” อาเธอร์เหมือนได้ยินเสียงนีลส์จามไกลๆ

ดวงดาวชะงัก “ขอโทษนะ ชั้นเสียมารยาทไปหน่อย”
“ไม่เป็นไร เธอรู้ไหมดวงดาวว่าเธอเป็นคนแคร์ความรู้สึกคนอื่น เป็นสิ่งที่ดีมากๆ เรื่องรอยสักมันอาจเป็นร่องรอยของความไม่รู้ในอดีต เธอแก้ไขอะไรมันไม่ได้ เราทุกคนก็แบบนั้นมีร่องรอยของความโง่เขลาในอดีตติดตัวมา ก็แค่ทำปัจจุบันให้ดีแค่นั้น เลือกคนที่ให้เกียรติเธอ ที่พร้อมจะเดินไปกับเธอนะ”

อาเธอร์นึกอะไรบางอย่างออก เค้าควักลูกอม 1 เม็ดออกมาจากกระเป๋ายื่นให้เธอ
“นี่คือลูกอมลบรอยสักนะ มันเป็นนวัตกรรมใหม่จากต่างประเทศ เธอไม่ต้องเจ็บตัวแค่อมมันเท่านั้น เหมือนลูกอมปกติทั่วไป เดี๋ยวมันไปทำปฏิกิริยาเอง”
ดวงดาวคิดในใจว่าอาเธอร์เกินเยียวละ แต่เธอก็เก็บมันไว้เพราะมันเป็นลูกอมที่สีสวยมาก ยี่ห้อนี่ไม่เคยเห็นมาก่อนเลย

“อาเธอร์ เราจะยังเป็นเพื่อนกันต่อได้ไหม แม้เธอจะกลับไปต่างประเทศแล้ว”
“แน่นอน แต่เธออาจติดต่อชั้นไม่ได้นะ บ้านชั้นจะแปลกๆ หน่อย แต่ก็มีอะไรอยากถามนะ คือ หากว่าวันนึงในอนาคตเราได้เจอกันอีกครั้ง เธอจะยังจำชั้นได้อยู่หรือเปล่านะดวงดาว”

หลังจากคุยกันอีกนิดหน่อย เจ้าชายนั่งรถไฟฟ้าไปส่งดวงดาวกลับบ้าน เขาครุ่นคิดว่า 9 เดือนที่เหลือเค้าควรจะต้องทำอะไรบ้าง แล้วเค้าจะทำยังไงกับความรู้สึกในใจที่ต้องไปต่อดีนะ เป็นมนุษย์นี่ลำบากจังแฮะ

Create Date : 11 สิงหาคม 2566
Last Update : 16 สิงหาคม 2566 18:05:31 น.
Counter : 307 Pageviews.

0 comments