We love people.......come to visit us anytime.....
|
|||||||||||||
"Mr. Finger on the spoon" ฮีโร่ประจำใจ     วันนี้พิกัดอาการหวัดยังคงอยู่ แม้ระบบความเร็วถี่ในการตะเบงเสียงคุยยังมีอยู่ด้วยดี ก็มิอาจบิดผันการเป็น “เพ็ญพักตร”์ นักร้องสาวได้ด้วยน้ำเสียงอันเซ็กซี่ ระคนเสียง กระแอม ทำให้ตัดสินใจหยุดพูด หันมาเขียนดีกว่า วัถตุดิบใหม่ๆ ก็ไม่ค่อยมี ป่วยอยู่อย่างนี้่จะริเริ่มคิดอะไรได้ อ้อ..แต่เดี่ยวก่อน เรื่องบางเรื่อง มันก็ไม่ต้องคิดสร้างสรรค์เด้อ เพราะมันอยู่ในสายเลือด ก็เรื่องไรล่ะ อิ..อิ..ละเหี่ยะใจไง ได้นินทาสามี  .........กำนันแดน.... เป็นที่ขึ้นชื่อลือชาถึงความขี้ลืมเป็นอันดับหนึ่ง อันดับต่อมานอกจากใจร้อนแล้ว ยังทำอะไรเร็วดั่งไฟลามทุ่งอีกตะหาก ชอบทำอะไรเร็วๆ แล้วก็เจ็บตัวทุกทีั  จะเลื่อยไม้ หาอะไรมารองไม่ทันใจก็เลื่อยมันที่ต้นขา ตัวเอง นั่นแหละ ผลเรอะ การเกงขาด ขาแหวะ กลับบ้่าน ขาเลอะเลือดเต็มไปหมดเห็นแล้วจะเป็นลม เรื่องหาหมอลืมเสียเถิดอย่าคิดถึง เบื่อคอย  น่าจะไปมีอาชีพเป็นครู เพราะชอบสอน  แต่สอนซ้ำแล้วซ้ำอีก เรื่องที่สอน ก็เรื่องขี้หมูรา ขี้หมาแห้ง อันไหนที่ไม่รู้ควรจะสอนก็ไม่สอน แถมใช้ศัพท์สูงให้เมียงงอีกตังหาก  ที่สำคัญชอบสอนเรื่องการให้ระมัดระวังในการทำงาน อย่าเดินกระแทกนะ เดี่ยวไม้ตรงนี้มันจะตก แต่คนที่ทำไม้ตรงนี้ตกน่ะ ตัวกำนันเอง  ก็เมื่ออาืทิตย์ก่อน กำนันจะไปเข้าป่ากับเพื่อนๆ ทีนี้่กำนันชอบให้ใส่ฟืนที่เตาผิงเสมอๆ ก่อนไปกำนันสอนให้จุดเตา ประมาณว่าครั้งที่ 100 แล้ว พร้อมกับหยิบฟืนมาสาืทิต ให้ผ่าด้วยขวาน พร้อมย้ำว่าอย่าเอามือหรือนิ้วเข้าไปใกล้ๆ นะ แค่วางขวานแล้วเลื่อนมือออก แล้วเฉาะ ทำท่าประกอบ เดี่ยวขวานมันจะฟันมือเข้า ฉันไม่อยู่จะลำบาก ลูกหมูย้อนว่าสอนตัวเองอีกแล้วเหรอ เพราะฉันไม่มีวันผ่าหรอกฟืนน่ะ ใช้ท่อนใหญ่ๆ ก็ได้หวาดเสียว  กำนันกลับบ้านหลังจากนั้น 2 วัน มาถึงก็ตรงไปใต้ถุนบ้าน ได้ยินเสียงก่อเตาผิงโดยยังไม่ทันขึ้นมารายงานตัวต่อเมียรักไม่ทันใดนั้น ได้ยินเสียงวิ่งพรวดขึ้นมา พร้อมบอกว่าให้เตรียมอุปกรณ์การทำแผลให้ด่วน เพราะถูกขวานฟันมือมา สติของภรรยา แทบบินเมื่อเห็นเลือด  เพราะเราไม่ใช่ปอปผีฟ้า เลยอยากเป็นลม  กำนันเปิดน้ำก๊อกใส่นิ้วชี้ตัวเอง ไม่รู้น้ำร้อนหรือเย็นไม่ได้ถาม หน้าสิ่วหน้า ขวานอยู่ แผลตรงนิ้วชี้ลึกจนเห็นเนื่อขาวๆ ข้างใน เลือดออกไม่หยุด นานมาก จนกระทั้งกำนันเมื่อย ขอให้ยกเก้าอี้่มาให้นั่ง ในขณะให้น้ำรินผ่านบาดแผล เรารอสักพักใหญ่ๆ จนเลือดไม่ไหลแบบเร็วๆ แล้ว จึงใช้กระดาษเปเปอร์ทาว์ซับจนกระทั้งเลือดเกือบหยุด หากไป ร.พ. คงต้องเย็บอย่างน้อย 4 เข็ม เป็นแน่ กำนันขอให้หาอุปกรณ์แบนๆ มาประกบนิ้วให้หน่อย จะได้ไม่เคลื่อนไหว เพื่อช่วยให้เลือดหยุด และแผลสนิทไว ตะเกียบก็โน ที่ชงเหล้าก็โน หันมาหันไป แกบอกเอาช้อนมาทีอันที่มันโค้งๆ หน่อยนะ มาถึงก็จับพันกับนิ้วตัวเอง ใครทำอะไรให้ก็ไม่ได้ดั่งใจ ต้องทำเอง  ลูกหมูนั่งมองแม็กไกเวอร์ ด้วยความที่งว่าคิดได้ไง เห็นเค้าปลอดถัยแล้วด้วย ก็เลยหัวเราะเสียงอหาย เพราะขำนิ้วเค้า ดูรูปเป็นพยานเลยครับพี่น้องืทำแกล้งร้องไห้ขอความเห็นใจแฟนๆ ชาวบล็อก   วิธีพันแผลของพ่อคุณเค้าล่ะ ไปไหนก็มีช้อนติดไปด้วย พิลึกคนดี หายากจริงๆ ไม่รักไม่ได้แล้ว   ไปไหนๆ ติดต่อที่ใด มีแต่คนมองช้อน ด้วยสายตาสงสัย แต่ไม่กล้าถาม ........กลับเข้ามานั่งในรถก็ยังขำกลิ้ง ........ยามอิงแอบด้วยกันที่บ้าน กำนันก็จะลูบหัวภรรยาด้วยช้อนที่ติดนิ้วชี้เป็นการแสดงความรักให้เย็นหัวเล่นๆ   ........ยามกินข้าว ก็ไม่ต้องหยิบช้อนพิเศษให้ ใช้นิ้วเขี่ยๆ เข้าไป  จนถึงวันนี้อาทิตย์กว่าแล้ว นิ้วกำนัน แผลติดกันเป็นอย่างดี สร้างความภูมิใจให้กับไอเดียอันเก๋ไก๋เป็นยิ่งนัก  ........ทั้งนี้ทั้งนั้นเค้าคือบุคคลที่ลูกหมูชื่นชม เป็นฮีโร่ในดวงใจ...... ........เป็นคนที่ทำให้ลูกหมูโมโหและโกรธได้สุดๆ........ ........เป็นคนที่ทำอะไรให้ลูกหมูได้ทุกอย่าง..... เป็นคนที่ทำให้ลูกหมูหัวเราะได้เต็มเสียงและนานๆ ........เป็นคนที่อยู่ข้่างๆ ลูกหมูตลอด อย่างไม่มีเบื่อหน่าย ไม่ว่าจะงอน จะบ่น จะน่าเกลียด....กำนันจะกางแขนเข้ามากอดเสมอ... .........ไม่เคยแคร์โลกและสายตาว่าใครจะว่าไร.... .........เป็นคนที่ทำให้ลูกหมูละเหี่ยใจได้ทุกวัน.... แต่สิ่งหนึ่งที่เราเติมให้กันเสมอคือคำว่า “ไอ เลิฟ ยู” อยู่ไม่รู้คลาย... อันเนื่องมาจากวันกำนันสัญจร "....I do miss you…my honey ja…." ไอเดียกินได้วันนี้ ใช้หลอกเด็กๆ อีกตามเคย อร่อยผู้ใหญ่ด้วยนะ สิบอกไห่  ชื่อว่า"ลูกบอลสายรุ้ง" หลากสีสรรในวันหวาน เอาใส่ตระกร้าไว้ ใครหยิบได้หยิบไป สูตรไม่มี ทำป๊อปคอน ธรรมดาในไมโึครเวฟ แล้วนำเนย เกลือ สีผสมอาหาร น้ำตาลทรายแดงสัก 1 ถ้วยก่อน ใครอยากเติมครีมเพื่อความมันและอ้วนก็เชิญได้เลย ใส่คอนไซรับ นิดนุง ตั้งให้เดือด และเริ่มข้น เทป๊อปคอนลงไปกวนเบาๆ ให้เข้ากัน แล้วฉีดน้ำมันใส่มือ ปั้นเป็นอะไรก็ได้ที่อยากทำ แต่พี่ลูกหมูขึ้เกียจขอเป็นกลมๆ แล้วกัน ถ้าร้อนปั้นไม่ไหวก็รอให้เย็นก่อนน๊า เสร็จแล้งห่อด้วยกระดาษไข ทิ้งไว้ที่อุณหภูมิห้องเตรียมแจก เอ้า..หยิบไปเลยคนละก้อน นั่งดูทีวี เงียบๆ ด้วยนะจ๊ะ พี่ลูกหมูจานอน คนมันป่วยอ่ะ     ไปล่ะ ขอนอนซมเป็นไข้ใจคิดถึงกำนันก่อนนะ
 ขำนิ้วกำนันกับไอเดีย.. เออเนาะ สอนไปเลยภาษาไทยคำว่า "ว่าแต่เขาอิเหนาเป็นเอง" แล้วก็อีกคำ.. "T who T it"  กำันันจะยื่นมือทะลวงจอมาตบไหมนี่?แม่ีคุณแม่ทูนหัว.. วันหลังไม่ต้องเล่าอาการเลือดทะลักอย่างละเีอี่ยดยิบก็ได้ กำลังกินข้าวอยู่.. เด๋วเติมอีกจานนึงเลย  หูยย ฟังแล้วเหยียวหยอง .. เห็นเนื้อขาวๆข้างใน กรี๊สสสสสสสสส.. แล้วนี่คงเหงาเศร้าจัดเพราะคนฟัดไม่อยู่สิท่า? เปล่าเปลี่ยวอุราจนต้องมาจิ้มๆๆกับคีย์บอร์ดถึงขนาดไม่สบายก็ยังทู่ซี้ทน.. ความพยายามเป็นเลิศจริงๆ  อย่าเหงามากนะจ๊าาาา เด๋วน้องนุ่งแถวนี้อ้วนเอาๆ เพราะแม่เล่นเหงาแบบปล่อยของหวาน.. กร๊ากกกก.. ไปละ แซวสะจายยย แระ.. จุ๊บๆๆ นะตัวเอง.. โดย: ป้าโซ
 วันที่: 20 มกราคม 2554 เวลา:15:07:15 น.ทำบีบิมบับ มาเยี่ยมคนป่วยค่า
 กำนันแกไปเอาไอเดียมาจากไหนนะเนี่ยะ แต่ก็เข้าท่าดีค่ะ ทั้งสงสารคนเจ็บ และทั้งขำด้วยค่ะ แค่นึกภาพตาม ก็ยังอยากจะเป็นลมแล้วหละ ถ้าเห็นเลือดใครออกเยอะ ๆ น่ะ เข่ามันจะพับโดยอัตโนมัตเลย ฟังพี่ลูกหมูบรรยายความรู้สึกเกี่ยวกับกำนัน มันทำให้ตู่เห็นว่า ชีวิตคู่ มันไม่ได้สวยงามเหมือนในละครตลอด 24 ชม. มีหลากหลายอารมณ์เหมือนที่พี่ลูกหมูว่าจริง ๆ ค่ะ ที่เขียนมายาว ๆ น่ะ ที่แท้ก็คิดถึงกำนันน่ะเอง ไปละค่ะ พักผ่อนมาก ๆ นะคะ จะได้หายป่วยไว ๆ โดย: Candlelight Blues
วันที่: 20 มกราคม 2554 เวลา:16:47:12 น.อ่านตอนแรกชักเห็นใจกำนันที่นิ้วมือถูกขวาน จนเลือดไหล แต่อ่านไปอ่านมา เลยชักไม่แน่ใจว่าจะทำอารมณ์ไหนดี
 เอาเป็นว่าเทคะแนนให้คนเจ็บดีกว่า กำนันจะได้มีกำลังใจ อิอิ อ่านเรื่องราวความรักของกำนันที่มีต่อเมียกำนันแล้วซึ้งจ้ะ แล้วก็จริงอย่างเมียกำนันว่า เป็นคนเดียวที่ทำให้เราโมโห และหัวเราะได้เวลาเดียวกัน ถึงคนรอบข้างจะบอกว่า เราสมควรไปหาหมอโรคจิตก็ตาม (ขำๆ) คิดถึงเมียกำนันเน้อ เมื่อวานคุยกันจิ๊ดเดียวเองง่ะ หายเป็นหวัดหรือยัง ฝากบอกกำนันด้วยนะว่าขอให้แผลนั่นหายเร็วๆ เพี้ยงงง โดย: aArMel
วันที่: 20 มกราคม 2554 เวลา:19:10:57 น.55555555พี่ลูกหมูคะ นู๋ว่าท่านกำนันเนี่ย สมกับเป็นสามีที่น่ารักของพี่จริงๆ นู๋ว่าแนวคิดเหมือนพี่เลยนะ แห่ะๆ คือคิดอะไรที่แปลกๆอ่ะไม่ค่อยเหมือนใคร เป็นเอกลักษณ์มากๆ
อ่านไปก็ขำไป นู๋ว่าพี่อย่าไปว่าท่านกำนันเลยค่ะ เพราะพี่ก็คิดอะไรแปลกๆเหมือนกัน ถึงได้มีไอเดียแปลกๆมาให้น้องได้ชื่นชมไง ขอให้ท่านกำนันหายไวๆนะคะพี่ ดึกๆจะแวะมาใหม่จ้า  คึดฮอดเน้อ โดย: มะฮอกกานีใบใหญ่
วันที่: 20 มกราคม 2554 เวลา:19:14:21 น.มาแร้ววววววววค่าพี่ลูกหมู มาอ่านเรื่องท่านกำนันแดน
ว้ากกกกกส์ ขวานจามนิ้วมือ อ่านแล้วน่าสะพรึงนิดๆๆๆ ดีนะคะ ท่านกำนันไม่เป็นไรมาก เอาช้อนมาดาม อิอิอิ อ่านแล้วเค้าเป็นคนน่าประทับใจจริงๆ ไม่ต้องสนใจใคร กำนันรักเมียคนเดียว 555555++++ (สุดยอดๆๆๆ) เห็นสูตรป๊อปคอร์นสายรุ้ง เด็ดจริงๆ ค่ะ สีสวย งานนี้เด็กๆ ทานได้ ผู้ใหญ่ทานดี เอิงก็อยากกินนะค้า โดย: diamondsky
 วันที่: 21 มกราคม 2554 เวลา:0:27:56 น.บ้านที่ชลบุรีมีแม่อยู่กับน้องชายคนเล็กน้องสะใภ้แล้วก็น้องมิ้ลค์กับมิวสิคค่ะ แต่แม่คงไม่เหงาหรอกจ้าเพราะน้องสาวอีกคนและญาติอยู่ใกล้ ๆ กัน ลูกคนอื่น ๆ ก็แวะเวียนกันไปถ้าไม่ไปแม่ก็โทรตามจ้า บ้านแม่ก็เป็นศูนย์รวมอาหารของพวกหลาน ๆ และเพื่อนบ้านที่สนิทสนมค่ะ แม่เค้าเป็นกรรมการหมู่บ้านและมีภารกิจเดินออกกำลังกายรอบ ๆ หมู่บ้านโดยมีมิ้ลค์ปั่นจักรยานตามทุกเย็น ทำให้มีคนรู้จักแม่มากกว่าใคร ๆ ในบ้านเลยล่ะ
ลูกของพี่พักตร์เป็นผู้หญิงหรือผู้ชายคะ แล้วเคยไปเที่ยวหาพี่ที่ usa หรือยัง เราก็ยังไม่เคยไปเหมือนกันแต่ได้ยินร่ำลือว่าขอวีซ่ายากมาก อาหารแถวที่ทำงานเหรอคะ มีเยอะค่ะแต่หาอร่อยยากราวกับงมเข็มในมหาสมุทร แต่มีส้มตำรถเข็นร้านหนึ่งค่ะอร่อยมากจะผ่านหน้า office ประมาณ 11 โมง อร่อยมากแต่ขายแพงโคตร ๆ คนปิ้งไก่ใส่สร้อยทองหนัก 2 บาทอ่ะพี่สงสัยกำไรดี วันนี้น้อง up blog ด้วยมัฟฟิ่นง่าย ๆ แต่ทำง่ายและอร่อยด้วยค่ะ พี่พักตร์มาหยิบไปทานกับกาแฟได้เลยจ้า ไม่ได้ส่งไปเพราะ file มันใหญ่ขี้เกียจย่อรูปค่ะ (ขยันตัวเป็นขนอีกแล้วเรา) นอนหลับฝันดีค่ะ จุ๊บจุ๊บ โดย: เนินน้ำ
วันที่: 21 มกราคม 2554 เวลา:0:41:53 น.พี่ลูกหมู สามีเอิงดีใจมั่กๆ เรื่องผลโหวตบล้อกนะค่ะ
เอิงโชว์ให้เค้าดูในเวป (ซึ่งอ่านไม่รู้เรื่องหรอก เพราะเป็นภาษาไทย) แต่เห็นชื่อเอิง Klaibaan ซึ่งเค้าก็ไม่รู้อีกว่ามันคืออะไร 55555+ ต้องอธิบายกันนาน ว่าไกลบ้านเนี่ย แปลตรงๆ ว่า Away from home เนอะ สามีเลยพาไปช้อปปิ้งเมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมา เป็นการฉลอง โอ้ววววว สุดยอดสามีแห่งปี รู้ใจเมียเป็นที่ซู้ดดดดด อิอิอิอิ ซื้อไม่เยอะหรอกค่ะ เอาพวกเสื้อผ้าที่ใช้จริงๆ ใส่บ่อยๆ แต่ขอของดีหน่อย ส่วนเรื่องตอบเม้นต์ เอิงใช้เวลานานค่ะ เอาตอนบ่ายๆ เพราะว่างจัด อิอิอิ เช้าๆ ไม่ว่างเพราะต้องไปโรงเรียนน่ะค่ะ โดย: diamondsky
วันที่: 21 มกราคม 2554 เวลา:1:02:53 น.แวะมาอีกรอบ เห็นหน้ากำนันแล้วสงสารจับใจ ยิ่งหนาว ๆ แผลมันคงจะตึง ๆ นะคะ คงเจ็บน่าดูเลย ฝากบอกว่าให้หายไว ๆ นะคะ
 พี่ลูกหมูนี่น่ารักจังเลยค่ะ ใจกว้างเป็นแม่น้ำเลยหละ นี่ถึงขนาดจะทิ้งกำนันอยู่บ้านคนเดียวเป็นเดือน ๆ เพื่อมาอยู่เป็นเพื่อนตู่เลยเหรอเนี่ยะ ซึ้งใจจริง ๆ เลยค่ะ  ถ้าเป็นประเทศอื่น ๆ ที่สวย ๆ ตู่จะเชิญพี่ลูกหมูมาเที่ยวบ้านแน่นอนค่ะ แต่ที่บาห์เรนนี่อย่าลงทุนนั่งเครื่องข้ามน้ำข้ามทะเลมาเลยนะคะ มันไม่คุ้มหรอกค่ะ เค้าเป็นเกาะเล็กมาก น่าจะพอ ๆ กับเกาะสมุยบ้านเรานี่แหละมั้ง หรือไม่ก็ใหญ่กว่านิดหน่อย แต่ไม่ได้มีทะเล วิวทิวทัศน์สวยเหมือนสมุยบ้านเราหรอกค่ะ มีแต่ทะเลทราย ฝุ่นกระจัดกระจายไปหมด แถมบ้านเมืองก็เหมือนเริ่มก่อสร้าง ไปทางไหนก็มีแต่การก่อสร้าง แม้กระทั่งหลังบ้านตู่เอง เคยเล่นสนามหลังบ้านตอนเย็น ๆ แต่ตอนนี้ไม่ค่อยไหวค่ะ เริ่มมีตึกบังแล้ว กลางวันก็ยื่นหน้าออกไปไม่ค่อยได้ เพราะคนงานก่อสร้างตรึม เราก็สามารถออกไปเที่ยวได้เหมือนคนอื่น ๆ น่ะแหละค่ะ แต่ไม่สามารถออกไปคนเดียวได้ ต้องเดือดร้อนคนอื่นเขา และมันไม่มีอะไรสวยงามให้ได้ชื่นตาชื่นใจเท่าไหรหรอกค่ะ อยู่ในบริเวณบ้านเรา ก็สวยงามที่สุดแล้วหละ หากจะช้อปปิ้ง ที่นี่เค้านำเข้าข้าวของทุกอย่าง ไม่มีผลิตเองเลย ไม่มีภาษีก็จริง แต่ราคานี่แพงสองสามเท่าตัวจากราคาบ้านเราเลยนะคะ เคยเห็นชุดที่ชอบอยู่ชุดหนึ่ง พอจะใส่สบาย ๆ เนื้อผ้าดีนิดหนึ่ง แต่ราคาหมื่นกว่าบาท แทบสำลักน้ำลาย ชุดที่ราคาปกติหน่อย ก็สามสี่พันบาท สามีก็บอกว่า ซื้อ ๆ ไปเถอะ ขี้เกียจมาหลายรอบ ตู่บอกไม่เอาหรอก เสียดายตังค์ เก็บไปซื้อบ้านเรา หรือ ที่อเมริกาดีกว่า ได้เป็นกองเลย เอาไว้ตู่จะค่อย ๆ เก็บข้อมูลมาเล่าเท่าที่เล่าได้นะคะ ข้าวที่พี่ลูกหมูเห็นน่ะ เป็นข้าวอินเดียค่ะ เรียกว่า Bastima Rice เม็ดจะผอม ๆ ยาว ๆ แต่ก็อร่อยไปอีกแบบค่ะ จริง ๆ ถ้าทำอาหารเกาหลี ญีปุ่น ก็ควรจะใช้ข้าวของเขาดีกว่าค่ะ แต่พอดี วันนี้ที่บ้านหมดค่ะ ปกติจะมีทุกข้าวแหละ และวันหลังตู่จะสาธิตทำอาหารอินเดียให้ดูนะคะ ตู่ทำ "นาน" หรือ โรตีย่างเป็นค่ะ ที่เค้าเอาห่อข้าว และกับข้าวกินกันน่ะ วันนี้โม้เยอะหน่อย พี่ลูกหมูจะได้หายเหงาบ้าง และหายหวัดไว ๆ แต่เดี๋ยวขอตัวไปอาบน้ำก่อนนะคะ พรุ่งนี้แวะมาใหม่ กู๊ดไนท์ค่ะ จุ๊บ จุ๊บ นะคะ โดย: Candlelight Blues
วันที่: 21 มกราคม 2554 เวลา:1:10:35 น.ลืมบอกไปว่า ยังไม่เคยทำต้มเนื้อที่ว่าเลยค่ะ ทำแต่ซุปกิมจิ หู....อร่อยจริงจังเลยค่ะ ยิ่งอากาศหนาว ๆ อย่างนี้นะ กินแล้วอุ่นดี
 พี่ลูกหมูมีเพื่อนเป็นท่านทูตซะด้วย เท่ห์ซะโดย: Candlelight Blues
วันที่: 21 มกราคม 2554 เวลา:1:16:31 น.กร๊ากๆๆ กั่กๆ อ่านไปหัวเราะพุงกระเพื่อมไปพี่ เขียนตอนนี้ได้หลายอารมณ์ที่แน่ๆ ฮามาก แต่แอบเจี๋ยวตามและสงสารพี่กำนันทำตัวเจ็บแล้วยังไม่อยากไปหาหมอ แต่ว่าไม่ได้นะ ไหวพริบแกเป็นเลิศมาก ช้อนดามนิ้ว เง๊อ นึกได้ไงนะ ดีใจที่แผลหายแล้วนะคะ ยกความดีให้ช้อน ฮ่า คิกๆๆ นึกภาพออกตามที่คนมองช้อนเวลาแกไปติดต่อธุระน่ะ เป็นเราก็ฮากลิ้งลุนๆตกเนินหิมะไปเลยโน่นแน่ๆ อิอิ
 พี่โชคดีมากค่ะที่เจอคุณแดน แอ๋นดูก็รู้ แกรัก แกหวง แอนด์ภูมิใจมะ-เอียแกมั่กๆ นี่ขนาดไม่สบายนะเนี่ย ไอเดียทำขนมหลอกเด็ก (และผู้ใหญ่)ยังบรรเจิดได้ปานนี้ เยี่ยมจริงๆป๊อบคอร์นสายรุ้งเนี่ย อยากลองทำค่ะ แต่สงสารเจ้าเนทมานกินข้าวโพดกะใครเค้าไม่ได้ เลยต้องเบรคไปก่อน เดี๋ยวบ่ายนี้ คุยกันนะพี่ เสียงเพ็ญพักตร์น่ะพอคุยไหวมั๊ย เช้านี้พึ่งพาลูกๆไปหาหมอมาเพิ่งได้เข้ามาเจาะเเจ๊ะค่ัะ โดย: anigia
วันที่: 21 มกราคม 2554 เวลา:1:17:42 น.เล่าเรื่องได้น่ารักดีค่าขนาดมีเลือดสด ๆ ให้เห็นนะค่า
วิธีทำแผล แปลกแหวกแนวดีค่า รักษาสุขภาพนะค่า โดย: ลงสะพาน...เลี้ยวขวา
วันที่: 21 มกราคม 2554 เวลา:1:19:38 น.ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ดูรูปเหมือนจะขำแต่ว่าไอเดียดีมากมากค่ะ ฮ่าๆๆๆ (ขำต่อ) ถึงจะหายแล้วเจว่าลุงกำนันแกคงพกช้อนติดมือต่อซะละมังเพราะว่าติดใจซะแร้วววววววว
โดย: jaysephine
วันที่: 21 มกราคม 2554 เวลา:1:50:05 น.อ่านไปขำไป คนขี้ลืมมักจะชอบเตือนคนอื่น แต่สุดท้ายตัวเองก็ลืมเอง อันนี้สาวเป็นบ่อยพี่ แต่ ก็มาสงสาร กำนันรูปแรก ที่ทำหน้าเบี้ยวๆ เรียกคะแนน สงสารจากแฟนขับ เอ็ยแฟนคลับพี่ลูกหมู แต่ไอเดีย สุดยอดมากก ชิ้นช่วยสมานแผล เด็ดจริงๆ ไปใหนนอกจก พกเมีย แล้วยังพกช้อน ด้วยต่างหาก กร๊ากกก ขำๆๆๆๆ นั่งหัวเราะจนดัสตินหันมามองหน้า แม่มันเป็นไรหว่า หัวเราะอยู่กับหน้าจอคอม พี่หวัดน่ะยังไม่หายอีกเหรอ คนอาไร คนอื่นเขาเป็น ตำรวจ เป็น นายอำเภอกัน นี่พี่เราดัน ...... เป็นหวัด จะบอกว่า วันนี้ ลองสังเกตไอ้หน้าจอคอมเจ้าปัญหา เลยนึกว่าน๊อต ตรงข้อต่อระหว่าง จอ กับคีบอร์ดมันหลวม เลยจับ ดันๆๆ ให้มันเข้าหากันแน่นๆ วันนี้เลย ยังไม่แฮ๊ง แต่ก็ไม่รู้เมือไรอีก เลยจะรีบไปอัพบล๊อคจ้า ไปก่อนนะพี่ โดย: แม่บ้านครอว์ฟอร์ด
วันที่: 21 มกราคม 2554 เวลา:2:12:18 น.มาช้าอีกตามเคยค่ะพี่ลูกหมู ...มาก็เห็นท่านกำนันเลือดกระฉูดเลยน้อ
และก็มีตัวอีโมร้องให้หลาย ๆ ตัวของพี่ลูกหมู น่าสงสารท่านกำนันเหมือนกันนะคะพี่ คงเจ็บน่าดู แต่ชื่นชมไอเดียดามนิ้วด้วยช้อนนี่จังค่ะ เข้าท่าดีนะคะพี่ลูกหมู ถึงแม้จะมีคนมอง ๆ หน่อยก็เถอะเนาะ อ่านพลาดตอนไหนก็ไม่ทราบค่ะ ท่านกำนันไม่อยู่บ้านเหรอคะ พี่ลูกหมูคงเหงา ๆ เนาะ ไม่เป็นไรคุยกับพี่ ๆ น้อง ๆ ในบล็อกแก้เหงาเอาเนาะพี่ ขยันหน่อยก็ลุกขึ้นมาทำขนม อิอิ ... วันนี้เพิ่งปั่นการบ้านฟาร์มไก่เสร็จค่ะพี่ แต่ไม่มีแรงโพสท์บล็อกวันนี้หรอก เพราะเหนื่อยเกินค่ะ  โดย: Tristy
 วันที่: 21 มกราคม 2554 เวลา:7:19:15 น. สวัสดีค่ะพี่พักตร์ ขอเรียกตามเพื่อน ๆนะค่า กันเองดี อิ อิ กิ่งมะกรูดที่หลุดก็กินไม่ได้แล้วค่า เพราะก่อนที่จะหลุด แฟนเค็งได้ฉีดยาฆ่าแมลงลงไปก่อนหน้านั้น เสียดายมากกกเลยค่าพี่ อ้อ แอบไปเรื่องดูเก่า ๆ พี่พักตร์ สวยอ่ะ ขอบอก ไม่ได้ตอ.... น่ะ พูดจากใจค่า แล้วที่บอกว่า " เริ่มจะวัยทองคนหนึ่ง " ไม่จริงใช่มั้ยค่า พี่พักตร์ เรียกแฟนน่ารักดีเนอะ ขอโทษนะค่า พี่พักตร์ มีลูกมั้ยค่า โดย: เค็ง (ลงสะพาน...เลี้ยวขวา
) วันที่: 21 มกราคม 2554 เวลา:7:41:17 น.ว๊าย! พี่ลูกหมูตาตี่หรอกหรือเนี่ย แหม... เสียลุ๊คหญิงไทยใจงามหม๊ดเลย อื่มคุณพี่กำนันของคุณพี่แก ห้าวจริงๆ ค่ะ เลื่อยขาตัวเองเนี่ยนะ? ... แต่อย่างไรก็ตามฟู่ก็เชียร์ แมคไกเว่อร์ อยู่ดีค่ะ อิอิ รับกาแฟรับอุ่นๆ สักถ้วยนะคะ แล้วเวลาตอนนี้ของพี่ลูกหมู เวลาไหนแล้วคะ โดย: PhueJa
วันที่: 21 มกราคม 2554 เวลา:7:43:57 น.สวัสดีจ้า..พี่พักตร์
หายป่วยใจคิดถึงพี่กำนันหรือยังจ๊ะ +555 หนูไม่ได้ขยันพี่ แต่หนูอยากทำ ทำแล้วก็ไม่กินเหมือนเคยแหละจ้ะ หนูไม่ชอบช็อคโกแลคอ่ะกินแล้วเป็นสิว (สตอเบอแหล) โอ้โฮ.. ลูกสาวโตเป็นสาวแล้วคุณแม่ยังเช้งอยู่เลยค่ะเนี่ย น่าจะรับไปเรียนต่อที่โน่นนะคะพี่ โอกาสชีวิตมันดีกว่ากันเยอะอย่างน้อยก็ได้ภาษากลับมา เราเคยเป็นลูกจ้างบริษัทมาก่อนรู้ว่าคนที่เก่งภาษาจะได้เปรียบกว่านิดหน่อย ถึงแม้ความสามารถจะด้อยกว่าก็ตามเหอะ ขอบคุณพี่พักตร์มาก ๆ เลยนะคะสำหรับคำชวน แต่บอกตรง ๆ ว่าปีนี้มีแผนไปเที่ยวญี่ปุ่นกับหลาน ๆ แล้วค่ะ ปีนึงไปต่างประเทศครั้งเดียวเพราะต้องจัดสรรงบประมาณค่ะ หนูไม่มี sponsor ค่ะพี่ (มีแต่น้ำเปล่า..มุกแป๊ก) ยังไงขอจองเป็นแผนปีหน้านะพี่ต้องเก็บตังค่าเครื่องบินก่อนจ้า ก็พี่เอาทะเลสาบมาล่อหลอกซะขนาดนี้ แต่ขอบอกว่าลูกทะเลว่ายน้ำไม่เป็นค่ะ แต่ไม่จมน้ำหรอกเพราะลงเมื่อไหร่ลอยอืดขึ้นมาเลย อิอิ.. วันนี้ต้องจรลีไปทานข้าวเที่ยงแล้วค่ะ เด็ก ๆ มันคอยเจ้ามืออยู่พี่ โดย: เนินน้ำ
วันที่: 21 มกราคม 2554 เวลา:12:17:15 น.สวัสดีค่ะคุณเพ็ญพักต์ น้องร้องเสียงแหบ
หายหวัดหรือยังคะ ฟังดูกำนันแกอารมณ์ดี น่ารักดีจริง ๆ ด้วยหละ พี่ลูกหมูโชคดีที่สุดแล้วหละค่ะ ที่ได้เจอมาเจอกะท่านกำนัน แต่สงสัยว่าทำไมพี่ลูกหมูถึงได้เรียกเค้าว่า กำนัน ล่ะคะ ฟังดูตลก แต่ก็น่ารักดีตู่ก็จะเริ่มเอาของออกมากอง ๆ แยกออกเป็นสามส่วนค่ะ ส่วนแรกก็ส่งไปที่บ้านอเมริกา ส่วนที่สองก็ส่งไปอียิปต์ อีกส่วนก็ส่งกลับเมืองไทย สำหรับการแพ็ค และชิปปิ้งนั้น จะมีเจ้าหน้าที่มาดูแลให้ทั้งหมดค่ะ เราก็เอาแต่ของใช้ส่วนตัว และของมีค่าติดตัวเราไปเท่านั้น พอของไปถึง ก็จะมีเจ้าหน้าที่มาทำความสะอาดบ้านไว้ให้ จัดของ จัดบ้านให้เราแต่ยังไงเราก็ต้องดูบ้าง จะได้รู้ว่าอะไรมันอยู่ตรงไหนนะคะ กำนันกลับวันไหนคะพี่ลูกหมู เค้าโทรมายัง วันนี้ ฝากบอกว่า ให้หายไว ๆ และกลับบ้านไว ๆ ด้วยล่ะ พี่ลูกหมูคิดถึง โดย: Candlelight Blues
วันที่: 21 มกราคม 2554 เวลา:19:06:17 น.หวัดดียามเช้าจ้าเมียกำนัน
ตื่นเข้าขึ้นมาถึงได้เห็นว่ามีมิสคอลด์ ของเมียกำนันสองครั้ง มัวไปใช้แรงงานอยู่ห้องใต้ดินจ้ะ กว่าจะเรียบร้อยถูกใจผู้รับเหมา (สามีนั่นแหละ) ก็หมดแรง จนอารมณ์เริ่มบ่จอย  แล้วก็อาบน้ำเข้านอน การบ้านยังไม่ได้ทำเลย มันนอนรออยู่ในกระเป๋าตั้งแต่เมื่อวาน พอขิมโทรคุยกับพี่พักตร์เสร็จ ก็ลองซือ้เมนูเก่าของสตาร์บัค แต่เป็นเมนูใหม่สำหรับขิม เพราะจริงๆแล้วไม่เคยจะซื้ออะไรที่แฟนซีกินเลย แล้วก็คัพเค้กชิ้นนึง แต่แพงจัง ท่าจะเป็นคัพเค้กวิเศษ ที่คนกินแล้วขยายตัวด้านข้าง ก๊าก ทีนี้ที่่นั่งข้างในมันเต็ม ก็เลยนั่งข้างนอก อากาศมันอุ่นนิ๊ดนึง (จริงๆ) กาแฟวิเศษนั่นยังไม่หมดแก้ว (แก้วเล็กๆน่ะ) มือเริ่มแข็ง เลยต้องรีบ ไม่งั้นเดี๋ยวเค้าได้มางัดออกจากเก้าอี้เพราะหนาวจนแข็งไปก่อน ฮา กลับไปเป็นเด็กสมัยเรียน และยังเป็นโสดอีกครั้ง นั่งซัพเวย์ไปลงที่มอลล์ อิอิ ไปเดินดูเฉยๆ หล่ะ พอเมื่อยก็กลับบ้าน ประหยัดตังค์  แล้วคุยกันนะเมียกำนัน โดย: aArMel
วันที่: 21 มกราคม 2554 เวลา:20:21:17 น.คุณพี่ลูกหมูคะ นิ้วท่านกำนันหายหรือยังคะ
แต่นู๋ว่านะ แกคงกะจะอ้อนเมียด้วยแหละ  แล้วเรื่องเพื่อนกิ่งที่โรงเรียน อ่ะคะ เหนื่อยใจแทนเหมือนกันพี่ อย่างที่เคยเล่าอ่ะคะ เขาน่าสงสารนะ เหมือนเดี๋ยวดีเดี๋ยวร้ายอ่ะค่ะ ก็เข้าใจว่าเขาเครียด แต่นู๋รู้สึกว่าเขาเอาอารมณ์มาลงกับคนอื่ีนมากไป เพราะเมื่อวานแล้วก็วันนี้เขาดีมากๆผิดกับวันก่อน  แต่กิ่งก็ไม่ยุ่งมากเท่าไรแล้ว ห่างๆแล้วค่ะ เพราะกลัวรับอารมณ์เขาไม่ไหว เดี๋ยวระเบิดใส่กันมันจะยุ่ง แห่ะๆ รักน๊าาาาา จุ๊บๆ โดย: มะฮอกกานีใบใหญ่
วันที่: 21 มกราคม 2554 เวลา:21:30:37 น.เห็นอุณหภูมิแถวบ้านพี่โหดเด้อโหด พี่แพ็คเสื้อผ้าหนาๆให้พี่กำนันแกพอป่าว น่ากลัวจังออกไปตอนนี้น่ะ
ตื่นแต่เช้าก็เพราะอิจ่อยน้อยตัวแสบปลุกค่ะพี่ เลยได้การบ้านมาส่งแบบทันทีทันใด ไม่ต้องตามเลย แซวหน้าน้องสาวอีกตะหาก อิอิ ใส่กะทิแค่ 1/2 ถ้วย ผลคือกรอบนอกนุ่มในค่ะ คราวหน้าถ้าปรับเติมอีก น่าจะนุ่มนอกด้วยแอ๋นว่า อย่างว่าเเหละคนไม่มีฝีมือ อิอิ
โดย: anigia
วันที่: 21 มกราคม 2554 เวลา:21:38:21 น.อ้าววววคุณกำนันของเรา เปงไรมั่งเนี่ย
แหมๆวันนี้มดขึ้นบล็อดนี้ตรึมเชียวง่ะพี่ลูกหมู สวีท วี้ด วิ้ว อ่านแล้ว ว๊าววว ขนลุก อิ อิ ดีใจค่ะที่พี่มีคนน่ารักๆแบบนี้อยู่เคียงข้าง โชคดียิ่งกว่าถูกล๊อตเตอรี่ชุดหย่ายยอีกนะคะ โดย: apple.007
วันที่: 21 มกราคม 2554 เวลา:23:11:07 น.พี่ลูกหมู นี่ไปจุดประกายอะไรบ้านพี่แอ๋นนิ สาวเห็นพี่แอ๋น ทำเค้กกล้วยหอม สูตรใหม่ ไม่ใส่ไข่ (แต่ดูน่ากินมากกๆเลยอ่ะ เดียววันหลังจะทำตามมั่ง ท่าทางจะไม่มีไขมัน ไม่อ้วนด้วย ) เค้กกล้วยหอมสาวหมดแล้วเมือวานตอนเย็น ไมเคิลกินทีละ สี่ถ้วย ดัสตินก็กิน ทั้งที่ปกติดัสตินไม่ชอบกินขนมนิ่มๆเลย คงจะชอบความหอมของเค้ก แถมตอนกิน กินไปพูดไป ไอ ไย๊ หน่าน้าหน่า เช้กกกกก เบิร์ด เย ( I like banana birthday cake )
โดย: แม่บ้านครอว์ฟอร์ด
วันที่: 21 มกราคม 2554 เวลา:23:29:43 น.สวัสดีค่ะ พี่ลูกหมู พ่อกำนันน่ารักค่ะ นอกจากสอนว่าผ่ายังไงแล้ว
ยังยอมลงทุนเจ็บตัวให้พี่ลูกหมูดูด้วยว่าถ้าพลาดจะเกิดเหตุการณ์อย่างไร อิอิ ...คิดในทางที่ดีเข้าไว้ค่ะ พ่อกำนันน่าร๊ากกก ลูกบอลสายรุ้ง น่ารักอีกแล้วค่ะ ไอเดียดี คอฟฟี่ว่า ไม่เพียงแต่เด็ก ผู้ใหญ่เห็นก็คงคว้าหมับด้วยเหมือนกัน มาอยู่แถวนี้เถอะ ขอสองค่ะ พี่หายหวัดหรือยัง ขอให้หายไวไว นะคะ ดื่มน้ำอุ่นๆ รักษาสุขภาพค่ะ วิธีทำให้หายไวๆ อ้อนพ่อกำนันไว้เยอะๆ ค่ะ เดี๋ยวอาการจะดีเองจ๊ะ ^^ เรื่องกรน ถ้าหาคนกรนไม่ได้ ให้น้องหมารับไปก่อนนะคะ แล้วมีโอกาส ค่อยตอบแทนน้องหมาค่ะ ฮี่ฮี่ฮี่ ปลาหมึกต้มหวาน(เค็ม) คอฟฟี่ชอบทานคู่กับพวกแกงเผ็ดๆ ต่างๆ เป็น เครื่องแนมค่ะ จะได้ไม่เลี่ยนเพราะหวาน ตัดกับเผ็ดค่ะ เมนูนี้คอฟฟี่คิดว่า จังหวัดแถบชายทะเลรู้จักหมดค่ะ แต่เรียกชื่อแตกต่างกันออกไปค่ะ เมนู นี้คิดถึงครอบครัวนะคะ ปล..พี่ลูกหมู เปิดหลังไมค์ของคอฟฟี่หรือยังคะ ส่งไปหลายวันแล้วค่ะ ^^ รอพี่ตอบอยู่ค่ะ โดย: CoffeeBake
วันที่: 21 มกราคม 2554 เวลา:23:39:24 น.มาเคาะประตูบ้านลูกหมูค๊าบ เจอัพบล๊อกแล้วนะคะ จบซะทีเรื่องงี่เง่า
ขอบคุณที่แวะไปอ่านนะค๊า โดย: jaysephine
วันที่: 22 มกราคม 2554 เวลา:1:24:14 น.วนเวียนๆๆ อยู่แถวๆนี้แหละวันนี้ ไม่บ้านพี่แอ๋น ก็บ้านพี่ลูกหมู เดี๊ยวนี้ มีไถลไปบ้าน น้อง ขิมด้วยค่ะ
เอาหน้าตาเค้กกล้วยหอม วันที่ใจร้อนจดสูตรพี่ไม่ทัน เลยมั่วสูตรเอาจากสูตรสปองค์เค้กทีเคยทำบ่อยๆ มามะ ป้าลูกหมู เดี๊ยวดัสตินป้อน ให้ อ๊ะ ๆๆ พัชราภา (อั้มมมมม) ![](http://www.freeimagehosting.net/uploads/3063aeba7b.jpg") โดย: แม่บ้านครอว์ฟอร์ด
วันที่: 22 มกราคม 2554 เวลา:1:28:15 น.นางฟ้าเห็นรูปกำนันแดนทำท่าร้องไห้ แอบขำตามไปด้วย
ถึงจะเจ็บตัว แต่ก็ยังมีอารมณ์สนุก... ถ้าเป็นชาลีคงให้เรียกรถพยาบาลฉุกเฉินแน่ ๆเลย... รายนี้กลัวเลือดอย่างมาก ๆเห็นชื่อจริงของคุณลูกหมู ทำให้คิดถึงวันก่อนนางฟ้าเพิ่งเปิดดูรูปที่เขาเพิ่งถ่ายแบบชุดว่ายน้ำ คนอะไร อายุเยอะแล้วหุ่นยังดี ๆ เซ็กซี่ไม่เสื่อมคลาย โดย: นางฟ้าของชาลี
วันที่: 22 มกราคม 2554 เวลา:4:50:09 น.สวัสดีค่ะเช้าวันเสาร์ค่ะพี่ลูกหมู
วันนี้มีบล็อกใหม่มาฝาก เดินเที่ยวสบายๆ ในเมือง ว่างๆ แวะไปชมได้นะค้า โดย: diamondsky
วันที่: 22 มกราคม 2554 เวลา:16:44:40 น.มาเคาะประตูบ้านเมียกำนันยามเช้าวันเสาร์จ้ะ เป็นไงบ้างจ๊ะ หวัดหายไปบ้างหรือยัง จิบชาอุ่นๆเรื่อยๆนะจ๊ะ
อย่างที่เราคุยกันเมื่อวานนี้ หมอนอาจจะเป็นส่วนหนึ่งก็ได้ ลองเปลียนหมอนดูเน้อพี่พักตร์ วันนี้ทำงานอีกแล้วจ้ะ เบื่ออ่ะ งานข้ามปีทีเดียว หวังว่ามันคงจะเสร็จในเร็วๆนี้ อยากทำอย่างอื่นบ้าง หรือไม่ก็ออกไปข้างนอกบ้าง เมื่อวานก็ทำความสะอาดบ้านเหมือนกันจ้ะเมียกำนัน ยังไม่เสร็จหมดหรอก วันนี้ถึงคราวซักผ้าห่ม ผ้าปูที่นอน หมอน แต่ไม่มีมุ้งให้ซัก เสร็จแล้วก็ต้องรีบมาปั่นการบ้านต่อ ชีวิตนักเรียนจนๆก็เงี้ยแหละ ต้องทำงานแลกอาหาร เอ้า ซักเตลิดไปใหญ่ ฮ่าา คิดถึงเมียกำนันจ้ะ แล้วนิ้วมือกำนันเป็นไงบ้างแล้วตอนนี้ หายดีหรือว่ายังต้องมีเจ้าช้อนนั่นติดนิ้วมืออยู่ อิอิ ฝากถามด้วย โดย: aArMel
วันที่: 22 มกราคม 2554 เวลา:22:02:54 น.อ่านตอนโดนขวานฟันแล้วหวาดเสียวค่ะ แต่เห็นการดามนิ้วด้วยช้อนแล้วต้องอมยิ้มเลยค่ะ
ลูกบอลสายรุ้ง ไอเดียเริ่ดอีกแล้วค่ะคุณลูกหมู โดย: Oops! a daisy
 วันที่: 22 มกราคม 2554 เวลา:22:17:21 น.เห็นบอกว่าคอมพ์ไม่ค่อยดี พี่ลูกหมูก็ยังไม่สบายอีก ก็เลยไม่กล้ามาเคาะประตูรบกวนน่ะค่ะ คิดว่าถ้าหายสบายดีแล้ว ก็คงแวะไปหาเราเอง จริง ๆ ก็เข้าไปทักทายแล้วนะคะ แต่ก็เห็นเงียบไป คิดว่าสงสัยท่าจะแย่พี่เรา แล้ววันนี้เป็นยังไงบ้างคะ ค่อยยังชั่วบ้างยัง
พวกอาหารไทยน่ะ ถ้าลองทำแบบที่หน้าตางดงาม รสชาดเรียบ ๆ ไม่จัดจ้านมาก กลิ่นไม่แรงเท่าไหร่ เช่น ผักไก่เม็ดมะม่วง อะไรพวกนี้ค่ะ คนที่ไม่กล้า ก็อาจมาเปลี่ยนใจได้นะคะ พี่สาวสามีคนรอง เป็นคนไม่ชอบลองของแปลก ๆ เค้ายังมาเข้าพวกกับเราได้เลย วันก่อนเห็นบอกว่าไปซื้อ Rice wine vinegar ของญี่ปุ่นมา แต่ไม่รู้จะทำอะไรกะมันดี ซื้อมาไว้เผื่อตู่จะกลับบ้านไปทำอะไรให้เค้ากินอีก โดย: Candlelight Blues
วันที่: 22 มกราคม 2554 เวลา:23:11:05 น.หิมะตกที่พม่าจริง ๆ พี่ไม่ได้อำ อ่านเจอในเวปก็เลยเขียนไปเล่าให้น้องเอิงฟัง
ตลกดีค่ะพี่พักตร์เรื่องเค้กเนรมิตที่พี่เรียก ทำไปเพราะนึกอะไรไม่ออกน่ะพี่ ไม่ทำก็ไม่ได้สงสารเด็ก ตอนนั้นแค่นึกว่ามีอะไรก็โปะ ๆ เข้าไปเหอะ ดึกแล้วตูง่วง +555 ถึงได้บอกว่ามั่วได้ใจจริง ๆ ที่ทำงานเป็นบริษัทในเครือของครอบครัวที่เรามาช่วยดูแลทางสำนักงานกรุงเทพค่ะ ก็อยู่กันแบบพี่น้องมากกว่าค่ะ สวัสดิการอาหารกลางวันเหรอคะมีให้เฉพาะพนักงานที่รายได้ต่ำกว่า 2 หมื่นค่ะ แต่เวลาเราไปทานข้าวกลางวันข้างนอกหัวหน้าก็จะจ่ายให้ลูกน้อง แต่ถ้าเด็ก ๆ ไปกันเองก็ของใครของมันค่ะ ชีวิตเคยทำงานเป็น excutive secretary ของประธานบริษัทซึ่งเป็น สว.ด้วย ทำทุกอย่างไม้จิ้มฟันยันเรือรบ รักษาการ HR เป็น QMR ด้วย ทำงานที่นี่มาสิบกว่าปีค่ะ ทำให้รู้ว่าคนเก่งกับคนดีบางทีก็ไม่ใช่คนเดียวกัน เงินทำให้เรื่องผิดเป็นเรื่องถูกต้องก็ได้ เมื่อไหร่ที่เรารู้สึกเสื่อมหรือหมดศรัทธาต่อ boss ก็ไม่อยากฝืนใจทำงานต่อ เดาว่าพี่คงทำงานบริษัทน้ำมันใช่มั๊ย จบเอกอังกฤษมาเหมือนกันเลยแต่หลายปีมานี้ท่องได้แต่ a-z ก็เก่งแล้วค่ะพี่ บางทีคำง่าย ๆ ยังคิดไม่ออกเลย แต่พี่คงไม่ลืมหรอกเพราะนึกอะไรไม่ออกก็มี talking dict ประจำตัว อิอิ.. ขอบคุณนะคะพี่พักตร์ที่ชวนไปเที่ยวน่ะค่ะ ฟังพี่เล่าแล้วบรรยากาศน่าอยู่มาก ๆ ค่ะ ลูกสาวพี่เรียนหนังสืออยู่กรุงเทพเหรอคะ เผลอลืมแป๊บเดียวเดี๋ยวพี่ก็ต้องมางานรับปริญญาลูกแล้วล่ะค่ะ เพราะเวลาเรามีความสุขเวลาจะผ่านไปเร็วมาก ๆ ไม่รู้พี่พักตร์รู้สึกอย่างนี้เหมือนกันหรือเปล่า วันนี้พี่พักตร์อ่านแล้วอาจจะรู้สึกว่ายัยนี่มันเขียนอะไรวกไปเวียนมา แต่พรุ่งนี้ที่บ้านหนูทำกระทงทอง พี่อย่าลืมแวะมาหม่ำนะเผื่อเป็นไอเดียสำหรับออเดิร์ฟไว้เสิร์ฟให้เพื่อนพี่กำนัน ขอตัวไปนอนก่อนนะพี่มันเบลอ ๆ อ่ะ Good night จ้าพี่พักตร์คนสวย ปล.กำนันกลับมายังคะ แล้วพี่หายป่วยยัง ?? โดย: เนินน้ำ
วันที่: 23 มกราคม 2554 เวลา:1:29:56 น.ก๊อก..ก๊อก พี่พักตร์เช้านี้มี chocolate chip cookie หยิบไปทานกับกาแฟก่อนนะพี่ เอาไปชิ้นเดียวก่อนนะ ชิ้นใหญ่มากเดี๋ยวกินไม่หมดค่ะ กระทงทองยังไม่ได้ทำค่ะเช้าวันนี้ชักจะเริ่มขี้เกียจซะแล้ว
โดย: เนินน้ำ
วันที่: 23 มกราคม 2554 เวลา:7:21:50 น.พี่ลูกหมูสุขสันต์วันหยุดค่ะ ขอให้หายป่วยเร็วๆ นะคะ
โดย: CoffeeBake
วันที่: 23 มกราคม 2554 เวลา:10:12:49 น.ฟังกิจกรรมของคนป่วย แล้วซูฮกพี่เลย ... ทำลูกชิ้น สตูว์ พิซซ่า ซุป แถมกระยาสารทอีกนะคะ ฟังดูนี่ไม่ง่ายเลยค่ะสำหรับเราเลยค่ะ .. . พอพี่พูดถึงลูกชิ้นก็อยากกิน ไม่ได้ไปตลาดเอเชียนานเลยค่ะพี่ เพราะหนาว ๆ เย็น ๆ กับหิมะ ไม่อยากออกไปไหนเลยค่ะ เมื่อวานย่องออกไปข้างนอก กรี๊ด เหมือนเดินเข้าตู้เย็นเลยค่ะ
เราก็อาการไม่เต็มร้อยเลยค่ะพี่ลูกหมู อัพเดทบล็อกเสร็จเมื่อวาน เหนื่อยมาก ๆ ... วันนี้อยากทำหลาย ๆ อย่างก็ไม่เอาแล้ว แค่ทำความสะอาดครัวนี่ก็เป็นชั่วโมงเลย ขนาดบ้านมีไม่กี่คนนะคะ แต่ถ้าทำขนมเมื่อไหร่ เป็นเรื่องทุกวันค่ะ งานล้างเยอะมาก :)) ขอพี่หายป่วยเร็ว ๆ นะคะ พักผ่อนมาก ๆ ค่ะ คอมพ์หายป่วยด้วย โดย: Tristy
วันที่: 23 มกราคม 2554 เวลา:10:55:42 น. พี่คิดถึงจังไม่ได้คุยกันตั้ง สิบกว่าชั่วโมงแล้ว กร๊ากกกกกกกกกกกก
หวัดหายยังคะ ถ้ายังไม่หายก็เป็นต่อ 555 ว่าแต่นิ้วกำนัน ทำงาน ได้ยัง ( ห้ามคิดลึกนะ )เค้าหมายถึงว่า พอเอาช้อนออกแล้ว หยิบจับเครืองไม้เครืองมือ ได้หรือยัง เพราะเห็นพี่บอกว่า แผลลึก คิดถึงจ้าพี่ โดย: แม่บ้านครอว์ฟอร์ด
วันที่: 23 มกราคม 2554 เวลา:13:14:31 น.ก๊อก ๆ พี่ลูกหมู อยู่บ้านเปล่าคะ อ่านบล็อคของตู่ตอนที่สองจบยังคะ ก็พี่ลูกหมูน่ะแหละ บอกให้ตู่เขียนเรื่องราวประสบการณ์ที่ได้เดินทางไปยังที่ต่าง ๆ ก็เขียนให้แล้วนะคะ และวันนี้ก็มีบล็อคให้ด้วย พาชมตลาดบาห์เรน เห็นแล้วอย่าเพิ่งวิ่งหนีก็แล้วกัน อยากรู้ว่าเป็นยังไง ก็เข้าไปดูเองละกันนะค๊า
และตู่ก็ทำผัดไก่เม็ดมะม่วงหิมพานต์ที่หลอกคนต่างบ้านต่างเมืองมาติดกับอาหารไทยเราได้สำเร็จมาแล้ว เชิญตามไปดูได้นะคะว่าแตกต่างจากสูตรของพี่ลูกหมูเปล่า มีอะไร ก็แนะนำติชมได้เลยนะคะ ตู่จะได้นำไปปรับปรุงค่าโดย: Candlelight Blues
วันที่: 23 มกราคม 2554 เวลา:19:49:54 น.เจ๊คะนู๋คิดถึงนะ แม้ว่าพักนี้นู๋จะเงียบๆไป เพราะคนที่บ้านขอร้องให้อ่านหนังสือบ้าง
กฏจราจรอ่ะค่ะ จริงๆนู๋อ่านแหละพี่ แต่อย่างว่าอ่ะนะ อ่านบล๊อกด้วย เลยไม่ค่อยได้เรื่องได้ราว คิดถึงนะ ถ้าเห็นหายไปก็คือ หนักแล้วอ่ะ นึกภาพตามได้เลยว่า หัวฟูอยู่กับหนังสือค่ะพี่ คิดถึงนะจ๊ะ โดย: มะฮอกกานีใบใหญ่
วันที่: 23 มกราคม 2554 เวลา:22:37:26 น.หายป่วยหรือยังคะเนี่ย อื่มหนังสือ แล้วฟู่จะส่งอย่างไงละคะเนี่ย แต่ว่า ... อีบุ้ค ก็เป็นอีกทางเลือกที่น่าจะเวิร์คค่ะ เห็นเขาเอาวรรณกรรมดีๆ ใส่ไว้หลายเล่มอยู่ค่ะ แล้ว... วันนี้เชียงใหม่มีความสุขกระจายเป็นหย่อมๆ จึงเก็บมาฝากให้คนบ้านนี้ ปล. ป่วยๆ อยู่ อย่าให้รูปทรงอัลม่อนด์ เสียทรงล่ะ โดย: PhueJa
วันที่: 24 มกราคม 2554 เวลา:8:43:09 น. เอาอาหารมาส่งให้พี่ลูกหมูค่า โดย: เค็ง (ลงสะพาน...เลี้ยวขวา
) วันที่: 24 มกราคม 2554 เวลา:9:35:11 น.พี่พักตร์ มาเคาะประตูบ้านชวนไปหม่ำแหนมเนืองด้วยกันค่ะ (พี่กำนันกลับมาแล้วใช่ป่ะเนี่ย)
กระทงทองที่ว่าจะทำน่ะสรุปว่าได้ทอดแต่กระทงค่ะ สมาชิกผู้กล้าชิมทั้งหลายไม่มีใครอยู่บ้านเลย แต่วันนี้ช่วงบ่ายจะแว่บกลับบ้านไปผัดไส้ซะหน่อย ยกไปกินหน้าทีวีดูถ่ายทอดเทนนิส Australia Open ซะหน่อย เท่านี้ก็แหล่มแล้ว.. โดย: เนินน้ำ
วันที่: 24 มกราคม 2554 เวลา:12:30:10 น.เห็นอุปกรณ์ห้ามเลือด แล้วไม่รู้จะสงสารหรือขำดีอ่ะค่ะ ขออนุญาติขำก่อนละกัน
สำนึกผิดที่ขำ....หายไวๆนะคะ อิอิโดย: nompiaw.kongnoo
วันที่: 24 มกราคม 2554 เวลา:14:12:37 น.กรี๊ดดดด แผลๆๆๆๆ น่ากลัวเหมือนกันนะคะเนี่ย
หายเร็วๆทั้งพี่(ที่ไม่สบาย) ทั้งกำนัลที่เจ็บนิ้วนะคะ โดย: pim(พิม)
วันที่: 24 มกราคม 2554 เวลา:14:34:08 น.ยู้ฮูพี่พักตร์ สงสัยพี่กำนันจะกลับมาแล้ว เงียบหายไปเลย อิอิ.. จะมาเม๊าท์ว่าวันนี้แม่ฝากฮ่อยจ๊อมากับหลานกล่องเบ้อเริ่มเลยล่ะ แม่ทำเองใส่ปูเพียบ แต่เรากินไม่เหมือนคนอื่นเค้าอ่ะไม่ชอบทอด ชอบคลุกข้าวเหยาะน้ำปลานิดนึง เหมือนกินข้าวคลุกปูต้มไงงั้นเลยแหละ วันนี้ว่าจะ up blog กระทงทองซะหน่อย อย่าลืมแวะมาทานน๊า...
ปล.วันนี้คุยแต่เรื่องของกินเนอะ โดย: เนินน้ำ
วันที่: 24 มกราคม 2554 เวลา:21:25:09 น.คนป่วยหายยังน๊อ มาเยี่ยมคร๊าบ เครื่องคอมพ์ก็ยังป่วยอยู่รึป่าวนา เงียบกริบเลย
 >คิดถึงจ้า..  โดย: anigia
วันที่: 25 มกราคม 2554 เวลา:4:55:19 น.หายไปไหนน้อ??..
หรือว่าจ้อจนคออักเสบเสียงหาย เอ๊ะ..แต่นิ้วไม่น่าเป็นไรหนิ หรือว่าเศร้า..คิดถึงคุณสามีนิ้วช้อน หัวโจกเงียบอย่างนี้ น้องนุ่งกระจองอแงหมดเน้อ มาเอาน้องเข้ากะเอวไปเร้ววว.. มาทักทายสั้นๆก่อนจ้ะ จะไปเก็บผ้าละ ถ้ายังไม่บายอยู่ก็หายเร็วๆนะจ๊าาา จุ๊บๆๆ โดย: ป้าโซ
วันที่: 25 มกราคม 2554 เวลา:15:36:14 น.มีแต่คนทักทายว่าพี่สาวเราหายไปไหน.. where r u?
เอากระทงทองมาฝากพี่กะพี่กำนันจ้า..  โดย: เนินน้ำ
วันที่: 25 มกราคม 2554 เวลา:20:32:25 น.ฮาโหลพี่ลูกหมู
วันนี้ทำอาหารอิแทเรี่ยนรึป่าว อิอิอิ ปูลู บล็อกใหม่มาแล้วนะค้า โดย: diamondsky
วันที่: 26 มกราคม 2554 เวลา:0:50:52 น.เข้ามาด้อมๆมองๆ พี่สาวเราหายไปหลายวันเหมือนกันแน่ๆเลย
อยากบอกว่าคิดถึงนะจ๊ะ โดย: มะฮอกกานีใบใหญ่
วันที่: 26 มกราคม 2554 เวลา:2:03:38 น.สวัสดีค่ะ เป็นห่วงพี่ลูกหมูค่ะ หายไปหลายวัน
ขอให้หายไวๆ นะคะ คิดถึงค่ะ โดย: CoffeeBake
วันที่: 26 มกราคม 2554 เวลา:8:16:15 น.พี่ๆ คอมพี่หายป่วยยัง(หลังจากทีเจ้าของเพิ่งอาการดีขึ้น ) กินแกงน้ำเคย (ไตปลา) หรือยังคะ หรอยหม้ายๆ
โดย: แม่บ้านครอว์ฟอร์ด
วันที่: 26 มกราคม 2554 เวลา:14:17:01 น.คิดถึงนะพี่ลูกหมู (หายไปนานเลยสงสัยยุ่งจริงๆ)
โดย: มะฮอกกานีใบใหญ่
วันที่: 27 มกราคม 2554 เวลา:2:10:17 น.แวะมาทักทายค่ะพี่ลูกหมู
สงกะสัยยุ่งๆ รึป่าว ถ้าคอมฯป่วย ก็ขอให้หายเร็วๆ นะคะ โดย: diamondsky
วันที่: 28 มกราคม 2554 เวลา:5:38:10 น.สวัสดีค่ะพี่ลูกหมูขา
วันนี้ฟู่มี ขนมไทยๆ เรามาฝาก อาจจะไม่มีกลิ่น นมเนย ให้ชื่นใจนะคะ แต่หน้าตาดีค่า .... ชมตะเอง ก็เป็นด้วย  ทั้งคนทั้งคอม ให้หายป่วยไวๆ น๊ะ คิดถึงมากค่า โดย: PhueJa
วันที่: 28 มกราคม 2554 เวลา:8:51:51 น.สวัสดีค่ะพี่พักตร์
หายป่วยหรือยังคะ เงียบหายไปเลย คิดถึง... โดย: เนินน้ำ
วันที่: 28 มกราคม 2554 เวลา:20:34:34 น.ถึงเพือนๆ ทุกๆคน ที่คิดถึงเมรีย กำนัน บ้านนี้ ตอนนี้ คอมที่บ้านพี่ลูกหมู เปื่อย เอ๊ย ป่วย กำล้ังอยู่ในระหว่างการซ่อม และตัดสินใจว่าจะช่อมหรือ ซื้อใหม่ดี (อันนี้เสริมเอง เอิ๊กๆ)
พี่ลูกหมูฝากบอกว่า คิดถึงเพือนๆ ทุกๆคนจร้า คอมใช้ได้เมือไร จะไปเยี่ยมเพือนๆทุกๆคนจ้า ถึงเพือนๆ ทุกๆคน ที่คิดถึงเมรีย กำนัน บ้านนี้ ตอนี้ คอมที่บ้านพี่ลูกหมู เปื่อย เอ๊ย ป่วย กำล้ังอยู่ในระหว่างการซ่อม และตัดสินใจว่าจะช่อมหรือ ซื้อใหม่ดี (อันนี้เสริมเอง เอิ๊กๆ) โดย: แม่บ้านครอว์ฟอร์ด
วันที่: 29 มกราคม 2554 เวลา:12:32:16 น. |
ลูกหมูตัวกลม
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [?] เป็นผู้หญิงที่เริ่มจะวัยทองคนหนึ่ง รักการกินและท่องเที่ยว ทำงานได้ทุกแบบแล้วแต่ว่าอยากจะทำแค่ไหน รูปและเรื่องขอสงวนสิทธิ์เอาไว้แพร่หลายด้วยตนเองแต่ผู้เดียว หากเพื่อนๆ ต้องการขยายต่อแค่เพียงคลิกแล้วขอยืม ยินดีอนุญาตด้วยความเต็มใจค่ะ Group Blog All Blog Friends Blog
Link MY VIP Friends                               |
||||||||||||
| Pantip.com
| PantipMarket.com
| Pantown.com
| © 2004 BlogGang.com
allrights reserved.
|
|||||||||||||
โอ้โฮขนาดไม่สบายยังลุกมาทำกับข้าวทำขนมเยอะแยะเลยนะคะเนี่ย อาการอยากอาหารขนาดนี้แสดงว่าร่างกายกำลังต้องการพลังงานเพื่อไปซ่อมแซมสิ่งสึกหรอโดยด่วน (ล้อเล่นค่ะ) แสดงว่ากำลังจะหายป่วยโดยเร็วแล้วน่ะค่ะ
อ่านเรื่องเล่าของพี่แล้วสนุกมากแบบปนเสียว ๆ ค่ะ แอบหัวเราะเบา ๆ คนเดียวด้วยค่ะ พี่กำนันเค้ารักพี่น่ะค่ะก็เลยสอนด้วยความห่วงใยซ้ำไปซ้ำมา (ลืมคิดไปว่าพี่กำนันเค้าอยู่ในวัยย้ำคิดย้ำทำหรือเปล่าพี่) และทำพลาดให้พี่ดูเป็นตัวอย่างว่าต้องระวัง
ขำตรงที่พี่กำนันเค้าเข้าใจเอาช้อนมาดามนิ้วค่ะ คนอาจจะคิดว่านิ้วหักแล้วหมอใส่เฝือกสแตนเลสให้ก็ได้ ความจริงถ้าพี่กำนันใช้ช้อนชาความยาวคงกำลังดีกว่านี้เนอะ
น้องที่กำลังกินป๊อบคอร์นใช่ลูกสาวพี่พักตร์หรือเปล่าคะ ท่าทาง enjoy eating อยากขอชิมมั่งจัง
หนูอยู่กรุงเทพตลอดเลยค่ะพี่ไม่ค่อยได้กลับเมืองชลเท่าไหร่ แต่เคยได้ยินว่าพี่สาวของเพื่อนของเพื่อนและของเพื่อน (หลายทอดจัง) เค้าถูกรางวัลที่ 1 ชุดใหญ่ ไม่รู้แจ็คพอตด้วยหรือเปล่า ใช่รายเดียวกันมั๊ยคะ
หนูทานข้าวกลางวันเรียบร้อยแล้วค่ะ ไม่กล้าเล่าเลยว่าวันนี้เอาข้าวกล่องมาที่ทำงานกับข้าว 4 อย่าง มียำปลากระป๋อง ผัดพริกขิง หมูทอด แล้วก็ผัดวุ้นเส้น (มีแต่ของแห้ง ๆ ค่ะเพราะวันนี้ไม่ได้เอารถมา กลัวน้ำแกงหก) แล้วก็สั่งต้มยำที่หน้า office เพิ่มอีกอย่างกินกัน 3 คนแทบไม่หมดเลยพี่ ตอนนี้หนังตาเริ่มหย่อนแล้วด้วย เดี๋ยวต้องไปเดินย่อยซะหน่อย lotus อยู่หน้า office เลยค่ะพี่ข้ามถนนไปก็ได้เสียตังแล้ว