Group Blog
 
 
ตุลาคม 2548
 1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
3031 
 
29 ตุลาคม 2548
 
All Blogs
 

หลงอำนาจชั่วเวลาหนึ่ง จักเศร้าสลดไปชั่วนิรันดร์

ผู้ดำรงรักษาไว้ซึ่งศีลธรรม
จักหดหู่ชั่วระยะเวลาหนึ่ง
ผู้พึ่งพาอาศัยอำนาจอิทธิพล
จักเศร้าสลดไปชั่วกัลปาวสาน
ผู้รู้แจ้งจักเล็งเห็นสิ่งซึ่งอยู่นอกวัตถุ
คำนึงถึงเกียรติยศชื่อเสียงยิ่งกว่าชีวิต
ยินดีจะรับความว้าเหว่ชั่วเวลาหนึ่ง
จักไม่ยอมโศกาอาดูรไปชั่วนิรันดร




 

Create Date : 29 ตุลาคม 2548
22 comments
Last Update : 30 ตุลาคม 2548 2:26:50 น.
Counter : 503 Pageviews.

 

นิทัศน์อุทาหรณ์




นิทานปาท่องโก๋



สมัยราชวงศ์ซ่ง ชนชาติจินซึ่งอยู่ทางเหนือรุกรานลงใต้ ยึดแผ่นดินของราชวงศ์ซ่งไปครองได้ถึงกึ่งหนึ่ง
มีแม่ทัพของราชวงศ์ซ่งคนหนึ่งชื่อเย่เฟ่ย (งักฮุย) นำกองทัพออกต่อต้นทัพชนชาติจินอย่างสุดความสามารถ สามารถตีทัพชนชาติจิน ให้พ่ายแพ้ไปครั้งแล้วครั้งเล่า
ทหารจินพอเห็นธงของงักฮุยซึ่งมีตัวอักษรว่า "งักฮุยผู้จงรัก" เท่านั้น ก็ตกใจจนขวัญบินต่างพากันแตกหนีกระเจิงไม่กล้าเข้ารบด้วย
แต่ราชวงศ์ซ่ง มีฮ่องเต้โฉดเขลาเบาปัญญา อยู่องค์หนึ่ง พระนามว่าพระเจ้าซ่งเกาจงฮ่องเต้ พระองค์ต้องประสงค์แต่เพียงให้สามารถครองราชบัลลังก์อยู่ได้ตลอดไปเท่านั้น แม้จะต้องสูญเสียดินแดนไปเรื่อยๆ พระองค์ก็ไม่สนพระทัย ซ้ำยังทรงรับฟังคำเพ็ดทูลของฉินฮุ่ยคนขายชาติ ส่งป้ายทองไปเรียกตัวเย่เฟยกลับจากแนวหน้าถึง12ครั้ง
และในที่สุดเย่เฟยก็ถูกฉินฮุ่ยประหารชีวิตเสียด้วยความผิดที่ "ไม่จำเป็นต้องมี"!
ประชาชนรับทราบข่าวนี้ด้วยความเดือดแค้น ต่างร้องไห้อาลับรักเย่เฟยกันทั่วหน้า เพื่อถ่ายทอดแสดงออกซึ่งความโกรธแค้น พวกเขานำแป้งสาลีมาปั้นเป็นรูปฉิมฮุ่ยกับภรรยา แล้วติดกันเป็นคู่ นำไปทอดในกระทะน้ำมันเพื่อแก้แค้นแทนเย่เฟยเรียกว่า "อิ้วจาฮุ่ย" หรือ "ฉินฮุ่ยทอดน้ำมัน" (เมืองไทยสมัยก่อนเรียกว่า "อิ่วจาก้วย" ต่อมาเพี้ยนเป็น "ปาท่องโก๋"(อันนี้งงเหมือนกัน เพี้ยนไปได้ยังไง) แต่ทางใต้ยังคงเรียก "จาก้วย" อยู่)
ในปัจจุบัน ที่ข้างสะพานซีเหลิ่งริมทะเลสาบซีหู จะต้องพากันไปเยือนเพื่อเคารพวีรชนเย่เฟยท่านนี้ทุกคน
ส่วนรูปหุ่นเหล็กหล่อของฉินฮุ่ยสามีภรรยาซึ่งคุกเข้าอยู่หน้าหลุมศพของเย่เฟย กลับถูกเตะถีบถ่มน้ำลายจากผู้ไปเยือนไม่เว้นแต่ละวัน แม้รูปหล่อนี้จะชำรุดและซ่อมแซมเป็นหลายครั้งก็ตาม ก็ยังถูกผู้คนทั้งหลายที่ชิงชังในพฤติการณ์ของฉินฮุ่ยถีบกระทืบและถ่มน้ำลายรดอยู่ไม่ขาด
ฉินฮุ่ยผู้รักตัวกลัวตาย เมื่อตอนที่มีอำนาจอยู่ ได้กระทำแต่เรื่องเลวๆอย่างฮึกเหิม กล้าแม้กระทั่งขายชาติ หาศีลธรรมคุณธรรมอะไรมิได้เลย เขาจึงได้รับแต่การด่าทอสาปแช่ง ชื่อเสียงเหม็นคลุ้งไปทั่วฟ้าดิน ตราบเท่าทุกวันนี้
ส่วนเย่เฟย แม้ถูกกล่าวหาต่างๆนานา และต้องตายในเงื้อมมือของคนเลว แต่นามอันทรงเกียรติของเขา ได้จารึกอยู่ในใจของประชาชนจีนอยู่เป็นนิรันดร์ และจะขจรขจายไปชั่วฟ้าดินสลาย
เพราะฉะนั้น ผู้ที่ดำรงคงไว้ซึ่งศีลธรรม จะเหงาเศร้าก็แต่ชั่วเวลาหนึ่งเท่านั้น ส่วนผู้ที่ถืออำนาจ บาตรใหญ่แต่ประพฤติชั่ว กลับจะโศกสลดรันทดใจไปชั่วกัปชั่วกัลป์!
ด้วยเหตุนี้ ผู้รู้ผู้เห็นจะสามารถมองเห็นพลังทางจิตใจที่อยู่เบื้องหลังเหตุการณ์ หรือสรรพสิ่งได้ชัด เขาจึงสามารถใช้ความคิดอย่างละเอียดถี่ถ้วน คิดได้ไกล ยอมหดหู่เหงาเศร้าอยู่ชั่วระยะเวลาหนึ่ง แต่จะไม่ยอมละทิ้งคุณธรรมที่ตนพึงรักษาไว้ เพื่อมิให้ถูกคนรุ่นหลังทอดทิ้งเมินหนี เหม็นตลบไปชั่วกัลปาวสาน!


ครับ และแล้วก็พิมพ์เรื่องแรกจนจบ ไม่ทราบว่าคิดเห็นกันยังไงบ้าง จะบอกว่านิทัศน์อุทาหรณ์ บทต่อไปจะขอพิมพ์แค่ตอนท้ายที่เป็นตัวเอียงนะครับ เพื่อความกระชับและประหยัดเวลา

 

โดย: นางาเสะ ไลท์ 29 ตุลาคม 2548 23:58:10 น.  

 

ยาวจัง ไม่ได้กดแยกให้ดูน่าอ่านด้วย ไว้งานหน้าจะสั้นๆแล้วครับ (ถ้ามีคนอ่านนะ แต่ผมก็จะพิมพ์อยู่ดี หุหุ)

 

โดย: นางาเสะ ไลท์ 30 ตุลาคม 2548 0:03:24 น.  

 

อ่านแล้วทำให้กินปาโก๋มะลงเลยอ่ะ เป็นข้อคิดที่ดีนะ เรื่องราวจากเมืองจีนมักจะมีข้อคิดแฝงไว้เสมออ่ะ แต่พี่มะค่อยชอบอ่าน จำราชวงศ์กะชื่อคนมะค่อยได้ อ่านแล้วงงๆ แต่ชอบคำสอนจากเรื่องเล่าทุกทีเลย ยังไงก้อเอามาให้อ่านอีกนะจ๊ะ

 

โดย: ladybear (ladybear ) 30 ตุลาคม 2548 0:06:19 น.  

 

ตำนานนี้เคยได้ยินมาบ้างครับ
ทว่าผมก็ยังชอบกินอยู่

คนสมัยก่อยจะคาดคิดมั้ยน่อ ว่า ผลพวงจากการสาปแช่ง จะขายดี อิอิ

ปล.เห็นด้วยกับข้อความในวงเล็บของ ความคิดยมทูตตนที่ 2 นะครับ

 

โดย: Nutty Professor 30 ตุลาคม 2548 0:46:14 น.  

 

กลัวอ้วนน่ะครับ ไม่กล้ากินเช่นกัน ไม่ได้เกี่ยวกับว่า มัน.... เลว เท่าไหร่

 

โดย: dont wanna no 30 ตุลาคม 2548 1:20:22 น.  

 

สัจธรรมค่ะ

 

โดย: อ้วนดำปื๊ดปื๊อ 30 ตุลาคม 2548 1:34:08 น.  

 

เหอๆ ผมก็กลัวอ้วนครับ แต่ว่าราดนมข้นหวานมันอร่อยมากเลย อิอิ แต่ก็กินได้นิดเดียวครับ

 

โดย: นางาเสะ ไลท์ 30 ตุลาคม 2548 1:46:04 น.  

 

หวัดดียามดึกค่ะ
แวะมาราตรีสวัสดิ์ ฝันดีนะคะ

 

โดย: นุทศรี!! 30 ตุลาคม 2548 1:47:49 น.  

 

กำลังว่าจะเป็นสโนไวท์แอบกินแอ๊ปเปิ้ล..แฮ่ะๆๆ เปลี่ยนใจแล่ะ..กลัวๆๆ..

 

โดย: FaCtOrY cHeeSeCaKe 30 ตุลาคม 2548 2:16:25 น.  

 

ฝันดีเช่นกันค่ะ ^^


...

 

โดย: ขอบคุณที่รักกัน (blueberry_cpie ) 30 ตุลาคม 2548 2:18:23 น.  

 

แวะมาขอบคุณที่แวะเวียนไปเยี่ยมครับ

 

โดย: ชายคา 30 ตุลาคม 2548 2:28:07 น.  

 


ชอบม๊กๆๆๆม๊ากกกเลยอะจ้า ปาท่องโก๋ เนี่ย ขนาดว่า ทำม่ายเป็นนะ ยังต้องหัดทามเลยอะเพราะความที่อยากกินปาท่องโก๋ อะจ้า ..ว่าแล้วก็ย่องๆๆไปที่ครัวเผื่อมีเหลือไว้ให้ จอมแก่น มั่งอะนะ

++ หลับฝันดีนะจ้า ++

 

โดย: จอมแก่นแสนซน 30 ตุลาคม 2548 2:42:37 น.  

 

ตอนนี้กำลังไดเอทอยู่เลย เอิ๊กๆๆ

บล็อกนี้เท่มาก จขบ.ก็คงจะเท่ไม่แพ้กันใช่ม้า ฮี่ฮี่

 

โดย: แฟนพี่บีม 30 ตุลาคม 2548 4:58:43 น.  

 

สวัสดีครับ

นาฬิกาเท่มากครับ

 

โดย: me2you 30 ตุลาคม 2548 5:37:42 น.  

 

อรุณสวัสดิ์ค่ะ
ชอบรูปลุคส่ายเอวนี่จัง

 

โดย: rebel 30 ตุลาคม 2548 6:12:40 น.  

 

ยังไงก็ยังชอบกินปาท่องโก๋อยู่ดีอ่ะจ๊ะ

 

โดย: คุณย่า 30 ตุลาคม 2548 7:20:49 น.  

 

ดีใจมีคนชอบรูปลุคส่ายเอว
ลุคคือยมทูตที่เห็นส่ายเอวอยู่ในแอบเปิ้ลนะครับ เหตุผลว่าทำไมต้องเป็นแอบเปิ้ล? ก็เพราะว่ายมทูตตนนี้ชอบกินแอบเปิ้ลง่ะ

 

โดย: นางาเสะ ไลท์ 30 ตุลาคม 2548 10:27:18 น.  

 





จขบ.ตื่นแย้ววววว
กะลังจะถามว่าตื่นยัง
อิ .. อิ..


 

โดย: หนี่หนีหนี้ 30 ตุลาคม 2548 10:32:24 น.  

 

หวัดดีค่ะ นอนดึกจังเลยนะคะ บล็อกสวยมากเว้มาขอคำแนะนำได้มั๊ยค่ะ ขอบคุณเลยแล้วกัน(มัดมือชก)

 

โดย: ยิ้มสู้ 30 ตุลาคม 2548 11:26:08 น.  

 


สวัสดีตอนเช้าของ เนเธอร์แลนด์ นะจ้า

ห่างกันคนละฝากฟ้า
แต่ใจฉันยังส่งถึงเธอ
ฝากฟ้าฝากลมฝากความคิดถึง
ฝากความห่วงใยไปให้เธอ Always.


** มีความสุขมากๆกับวันหยุดพักผ่อนนจ้า **


มาชวนไปทอด ปาท่องโก๋ ด้วยกานนะจ้า

 

โดย: จอมแก่นแสนซน 30 ตุลาคม 2548 12:35:39 น.  

 

ปาท่องโก๋ กินประจำเลยค่ะ จิ้มกาแฟ หรือน้ำเต้าหู้อร่อยดีนะ ...

ไม่ยาวไปหรอก อ่านจบนะ
คนที่ทำดีต่อชาติบ้านเมือง ชื่อเสียงไม่มีวันตาย ....
พวกคนเลวขายชาติบ้านเมือง ชื่อเสียงก็ไม่มีวันตายเหมือนกัน... ถึงตายไปแล้วก็ถูกสาบแช่งจากชนรุ่นหลังไปตลอดล่ะเนอะ ....

 

โดย: ตะกร้าหวายสีขาว 30 ตุลาคม 2548 13:32:19 น.  

 

 

โดย: wbj 4 พฤศจิกายน 2548 13:40:58 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


นางาเสะ ไลท์
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]





ながせ 月's Blog

"เมื่อไหร่ที่รู้ว่าตัวเองเป็นใคร คนเราก็จะหาความสุขพบ"

เพื่อนแท้หน่ะ ย่อมเดินเคียงข้างคุณเสมอ


Friends' blogs
[Add นางาเสะ ไลท์'s blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.