บทนี้ยอมรับเลยว่าไม่ค่อยเข้าใจอย่างตรงไปตรงมากับสำนวนข้างบน

แต่สรุปได้ว่า

ลิงที่เก่งนักหนาว่าเลียนแบบคนได้ พอคนเดินเข้ากรงลิงก็ทำตามคนก็ออกมาปิดกรง ทำให้ลิงโดนขัง

โจโฉ ผู้มีชื่อเสียงในประวัติศาสตร์ มีทั้งความรู้ความสามารถ เฉลียวฉลาด เป็นบุคคลากรชั้นผู้นำที่หาได้ยาก แต่ทว่าฆ่าคนเป็ฯว่าเล่น จนใครต่อใครอกสั่นขวัญแขวน คนของเขาจึงต่างพากันหลบลี้หนีหน้าไปตามๆกัน ทำให้โดดเดี่ยวเดียวดายไร้คนสนิท

เพราะฉะนั้น

อาหารรสเปรี้ยวหวานมันเค็มนั้น ไม่เหมาะแก่คนเรา เพราะมันมีรสชาติหลากหลายสลับซับซ้อนเกินไป สู้อาหารง่ายๆ ซึ่งหอมหวนถูกปากไม่ได้ เพราะฉะนั้น สิ่งที่เหมาะสมกับเราอย่างแท้จริง จึงควรจะเป็นรสที่อ่อนบางจางจืด

คนเราก็เหมือนกัน คนที่มีความรู้ความสามารถพิเศษ มิได้แสดงว่าเขาเป็ฯคนสมบูรณ์เพียบพร้อมแล้ว นอกจากว่า เขาจะบ่มเพาะความประพฤติของเขาไปอีกก้าวหนึ่ง เพราะมีแต่คนที่เสริมความรู้ของตนเองให้แน่น ฝึกฝนตนเองอย่างไม่ขาดสายเท่านั้น จึงจะเป็นคนในอุดมคติ มีค่าควรที่เราจะยึดถือเป็นตัวอย่างได้

แต่ค่อยมาเห็นด้วยตอนจบ เอิ๊กส์ๆ

คนเรามันก็ต้องฝึกฝนตัวเองนิ ตามใจตัวเองมากไปก็อ่อนแอ จิตใจบอบบางทำลายง่ายๆ
บล๊อคอินทรีทองคำยังไม่ได้อัพเรยอะ

เก่งเจ้าบทเจ้ากลอน สมัยนี้หาคนเก่งบทกลอนยากน่ะค่ะ ทึ่งจริง ๆ