เมื่อดอกเห็ดบาน...อัจฉรียา : ดอกเห็ดเบ่งบานในหัวใจคนมี...รัก เมื่อดอกเห็ดบาน...อัจฉรียา เมื่อหนุ่มเจ้าของหอมเห็ดฟาร์มและผู้นำชาวตลาดแสนสุขอย่าง เป็นไท ต้องมาปะทะกับสาวสวยเจ้าของตลาดที่ทั้งงกและเค็มอย่าง จิรชญา อะไรก็เกิดขึ้นได้ ไม่มีเว้นแม้แต่ ความรัก... ความรู้สึกดีที่มีให้แก่กันจำต้องถูกเก็บไว้ลึกเร้น ปล่อยให้ความขัดแย้งถูกหยิบขึ้นมาฉาบหน้า ต้นเหตุก็เพียงเพราะความคิดและอุดมการณ์ที่แตกต่าง ฝ่ายหนี่งต้องการเห็นตลาดแสนสุขมีความเจริญก้าวหน้า ความทันสมัย ไม่ย่ำอยู่กับที่ ในขณะที่อีกฝ่ายมองสิ่งนั้นเป็นเพียงความเจริญทางวัตถุที่จะเข้ามาทำลายวิถีชีวิตที่เคยอยู่ เคยเป็นของชาวบ้าน ซึ่งรังแต่จะก่อให้เกิดผลเสียแก่ทุกชีวิตที่ทำมาหากินอยู่ในตลาดแสนสุข... ความรัก ความผูกพันที่มีต่อตลาดแสนสุขซึ่งมิได้เป็นเพียงตลาด หรือเพียงที่ทำมาหากิน แต่มันคือประวัติศาสตร์อีกหน้าหนึ่งของชีวิต คือสถานที่แห่งความทรงจำ ทำให้เป็นไทพยายามทำทุกทางเพื่อเกลี้ยกล่อม โน้มน้าวให้จิรชญาเห็นความงามและคุณค่าของตลาดเช่นเดียวกับที่เขาได้รู้เห็นและซึมซับมาตั้งแต่เยาว์วัย ชายหนุ่มเกือบทำสำเร็จหากจะไม่มีตัวแปรสำคัญอย่าง ดอกแก้วการะบุหนิง หญิงสาวที่ก้าวเข้ามาเป็นตัวป่วนกวนหัวใจ จนทำให้จิรชญาตัดสินใจปิดตลาดลงอย่างปวดร้าว และเจ้าหล่อนยังก่อเรื่องวุ่นวายต่าง~ต่างจนทำให้ความสัมพันธ์ของหนุ่มฟาร์มเห็ดกับสาวเจ้าของตลาดต้องแตกหักลงเช่นนั้น .... หากท้ายที่สุดความรัก ความผูกพัน และความตั้งใจดีที่จะทำเพื่อชุมชนตลาดแสนสุขของคนทั้งคู่ก็ทำให้ต่างฝ่ายต่างละทิฐิในหัวใจ หันหน้ามาช่วยกันสร้าง “ตลาดแสนสุขที่เปี่ยมไปด้วยความรัก” และช่วยกันเพาะเชื้อสปอร์แห่งความรัก รอวันที่ “ดอกรัก” จะเบ่งบานในหัวใจเหมือนที่ดอกเห็ดเบ่งบานอยู่เต็มฟาร์ม... เย้! อ่านจบซะที เรื่องนี้เคยนำไปสร้างเป็นละครเมื่อหลายปีก่อน ถ้าจำไม่ผิดจะเป็นละครเย็นของทางช่อง 3 นางเอกเป็นคุณแองจี้ เฮสติ้ง ส่วนพระเอก คือ คุณชาย ชาตโยดม ค่ะ แต่อิชั้นอ่านหนังสือนี้ตั้งแต่แรกเนี่ยะ มองเห็นภาพ หยาหรือจิรชญา เป็น คุณโดนัท นะคะ ไม่ใช่ คุณแองจี้ ส่วน เป็นไท ก็เห็นภาพเป็น คุณชาย นั่นหล่ะค่ะ ตอนเป็นละครไม่ได้ติดตามดูเท่าไหร่ พอเห็นหนังสือปุ๊บเลยหยิบกลับบ้านปั๊บ กะจะลองนั่งอ่านดู คิดว่าไม่น่าผิดหวัง เพราะชอบทั้งพล็อตเรื่อง และสำนวนของคุณอัจฉรียา... แต่คำถามที่โดดเด้งออกมาอยู่ตลอดเวลาที่นั่งอ่านเรื่องนี้คือ “นี่..อิชั้นกำลังอ่านบทละครอยู่ใช่ไหมนี่” ทั้งนี้เพราะสำนวนภาษา อารมณ์ความรู้สึกอะไรในเรื่องช่างแตกต่างจาก “กลิ่นกลีบกาซะลอง” ที่อิชั้นเคยอ่านซะนี่กระไร เรื่องนั้นมันยังให้ความรู้สึกของความเป็นนิยายมากกว่าเรื่องนี้ซะอีก ... บทบรรยายที่ห้วนสั้น กระชับ แทบไม่มีพรรณนาใดใดเลย ก็ทำให้อ่านได้ไวดีเหมือนกันค่ะ เพราะไม่จำเป็นต้องอ่านแบบละเลียดให้ลึกซึ้งอะไรมากนัก สำนวนอย่างนี้ถ้าเป็นเรื่องอื่นที่ไม่ใช่พล็อตเกี่ยวกับ “สำนึกรักบ้านเกิด” แล้ว อิชั้นก็อาจจะต้องวางหนังสือทิ้งไว้ก่อนจะอ่านจบเป็นแน่ แต่บังเอิญชอบพล็อตแบบนี้ ก็เลยอ่านไปได้เรื่อย~เรื่อยจนจบหล่ะค่ะ... อ่านไปก็เจอกับความสับสนบางอย่างของคำเรียกขานตัวละคร อย่างคำเรียก พ่อ ของมุกดา (เป็นตัวละครรองในเรื่อง) ในบทเดียวกัน วรรคใกล้เคียงกัน เดี๋ยวก็เรียก ป๊า เดี๋ยวก็เรียก เตี่ย...ให้งงกันเล่น อย่างนั้นเอง... ถ้าไม่คิดมาก ไม่คาดหวัง เรื่องนี้ก็เป็นอีกเรื่องที่อ่านสบาย~สบายค่ะ แต่ไม่ชวนให้เกิดสำนึกรักบ้านเกิดได้รุนแรงเท่ากับตอนอ่านเรื่อง “กลับบ้านเรานะ..รักรออยู่” ของ ชาครียา ค่ะ...   Create Date : 09 เมษายน 2554 6 comments Last Update : 24 มิถุนายน 2554 16:38:02 น. Counter : 1178 Pageviews. Share Tweet

เรื่องนี้ยังไม่เคยอ่าน แต่กลับบ้านเราฯ ของชาครียาเคยอ่านค่ะ อ่านนานมากแล้ว มันชักจะลืมๆเนื้อเรื่องแล้วค่ะคุณนก   โดย: กล้ายางสีขาว 10 เมษายน 2554 13:07:56 น.

เรื่องนี้อ่านแล้วรู้สึกขัด ๆ ตอนฉากที่นางเอกปลอมตัวเป็นชาวต่างชาติน่ะค่ะ หวานเย็นว่ามุกนี้มันใช้ไม่ได้หรอกนะคะในความเป็นจริงน่ะ   โดย: หวานเย็นผสมโซดา 11 เมษายน 2554 11:25:43 น.

ขอให้พร อันประเสริฐ ในโลกนี้ ส่งผลดี ให้แก่ท่าน ในวันหน้า คิดสิ่งใด หวังสิ่งใด จงได้มา สมปรารถนา ดั่งใจหวัง ยั่งยืนนาน "ขอให้คุณมีหัวใจที่แข็งแรงพอที่จะรับได้ ทั้งความสุขและความทุกข์"   โดย: อสูรกายไทฟอน 13 เมษายน 2554 3:21:35 น.

@คุณบอล เรื่องกลับบ้านเราฯ นกชอบนะคะ ดูละครด้วย @คุณหวานเย็นฯ เห็นด้วยเลยค่ะ หลายฉากเลยหล่ะที่ขัดๆ แล้วปู่เทียมก็ทำให้คิดถึงปู่เย็น คิดว่าคนแต่งคงตั้งใจ @คุณอสูรกายฯ ขอบคุณนะคะ   โดย: rainoflove (rainoflove ) 18 เมษายน 2554 21:07:48 น.

อ่านที่พี่นกว่าไว้ หนิงคิดถึงพ่อกำนันไก่โต้งจ๋า จากแผ่นดินหัวใจแหละ ^^   โดย: ning IP: 58.9.105.164 20 เมษายน 2554 16:03:27 น.

หนิง พ่อกำนันไก่โต้งจ๋า เด็ดกว่าเยอะเลยหล่ะ เทียบกันไม่ติด 55555   โดย: rainoflove (rainoflove ) 22 เมษายน 2554 7:40:10 น.