นาริตะซัง   ย้อนเวลากลับไปเมื่อปลายเดือนพฤษภากันต่อนะคะ นานแล้วเหมือนกันนะนี่ สองเดือนแล้ว   วันกลับจากเมืองไทย พิมเดินทางโดยสายการบินแจล จากกรุงเทพถึงนาริตะ ตอนไปเช็คอินก็เมียงๆมองๆว่าจะรู้จักใครบ้างมั๊ยหนอ ปรากฎว่าวันนั้นคนรู้จักทำงานกันเต็มไปหมดค่ะ โดยเฉพาะเจอพี่แก้ว พี่ที่เคยจัดตารางบินให้กับพวกแอร์ ซึ่งตอนนี้มาทำงานคุมเคาเตอร์เช็คอินแทน พี่แก้วถามว่าจะขึ้นนั่งซี หรือจะให้บล็อคที่นั่งวายให้ พิมก็ด้วยความเกรงใจเพราะเดินทางกันสามคน ก็เลยบอกว่า พี่แก้วบล็อคที่นั่งตรงวาย(ชั้นประหยัด) ให้ดีกว่า เอาแบบขอทั้งแถวจากเอถึงเคเลย จะได้นอนยาวเหยียดกันได้ทั้งสามคนเลย ^^ พี่แก้วก็จัดการให้ พร้อมทั้งพาพิมพี่โจ้และพี่สาวพี่โจ้ไปนั่งรอขึ้นเครื่องในเลาจ์ของแจลพลางๆ ไปถึงก็หอบน้ำ หอบอาหาร ขนมมาให้ทานและให้หอบขึ้นไปบนเครื่องอีกด้วยต่างหาก พี่แก้วน่ารักจัง ^^ น่ารักเสมอมา ... พี่แก้วเล่าว่าเลาจ์ของแจลเนี่ยต้องจ้างญี่ปุ่นมาออกแบบเอง ใช้เงินไปประมาณสามล้าน O o"   ลัดเลาะตัดความมาถึงที่นาริตะ ... พิมคุยกับพี่แก้วและเพื่อนที่เจอที่สนามบินว่าจะออกไปช้อปปิ้งร้านร้อยเยน เมื่อก่อนมีตรงจัสโก เดี๋ยวนี้จัสโกแทบจะร้างไปแล้ว เพราะมีห้างใหม่ อีออน เปิด พิมก็ว่าจะไปที่นั่น (ไม่เคยไปเลย) เพื่อนพิมก็บอกว่าให้ไปอีกที่หนึ่งดีกว่า ร้านใหญ่ด้วย แต่ต้องนั่งรถไฟเลยไปอีกป้าย .. โอเชๆๆๆ เราจะไปที่นั่นกันคะ แต่กว่าห้างจะเปิดก็ตั้งสิบโมง เครื่องแลนด์ตอนเจ็ดโมง เราจะทำอะไรกันดี เราไปวัดกันดีกว่า นาริตะซัง     จากสนามบินคนไทยสามารถขอชอว์พาส(ใบเข้าเมืองชั่วคราว) ได้นะคะ สามารถอยู่ที่ญี่ปุ่นได้ 72 ชั่วโมง แต่ต้องมีตั๋วคอนเฟิร์มออกจากญี่ปุ่นด้วย ของพิมจองเที่ยวบินไว้ตอนหกโมงเย็นค่ะ ส่วนมากเวลาพิมมารอต่อเครื่องที่นาริตะ พิมก็จะออกมาเดินเล่นข้างนอกเป็นประจำ เคยพาพี่โจ้ออกมาสองรอบ ถ้าใครเป็นอเมริกันซิติเซ่นยิ่งง่ายใหญ่ ไม่ต้องไปขอชอว์พาส แค่ยื่นพาสปอร์ตพร้อมตั๋วคอนเฟิร์มให้ดูก็เรียบร้อยแล้วค่ะ     แล้วเราก็ลงไปชั้นล่าง ขึ้นรถไฟหวานเย็นไปลงที่สถานีนาริตะ แล้วก็เดินๆๆๆๆ ไปยังวัดนาริตะซัง ใช้เวลาเดินจากสถานีไปวัดประมาณยี่สิบนาทีได้ค่ะ แต่อากาศเช้าๆกำลังดีเลย เดินไม่ทันเหนื่อยหรอกค่ะ ข้างทางก็มีร้านรวงให้ชมกันตลอดทาง เสียแต่ว่าพิมมาเช้าเกินไปร้านยังไม่ค่อยเปิดน่ะสิคะ มีร้านขายปลาไหลด้วยละ ร้านอาหารนะคะ ไม่ใช่ขายปลาไหลไปปล่อยนะ แล้วทำกันสดๆหน้าร้าน กึ๋ยยยยยย ต้องรีบเดินปิดตาไม่มองๆๆๆ พี่โจ้สิผ่านทีไรมองทุกที แล้วก็บ่นๆๆๆ สงสาร อาหารญี่ปุ่นพิมทานแทบจะทุกชนิด แต่ปลาไหลเป็นอย่างเดียวที่พิมไม่ทาน ไม่ว่าจะอะไรที่ทำจากปลาไหลพิมไม่หม่ำ ไม่เคยแม้แต่จะลองชิมนิดๆ แบบทำใจไม่ได้น่ะค่ะ     เต่าที่วัด เยอะมากๆๆๆ     ก่อนเข้าวัดเราก็ต้องล้างมือทำความสะอาดซะก่อน     ธูปนี่เชื่อกันว่า จะช่วยให้สุขภาพร่างกายแข็งแรงขึ้นนะคะ อย่างใครเจ็บป่วยตรงไหนเราก็กวักเอาควันธูปไปตรงนั้นก็จะช่วยให้หายได้ หรือเด็กนักเรียนจากจะเรียนเก่งๆก็กวักควันธูปมาตรงหัวก็ได้ค่ะ       วันนั้นที่ไปเสียดายที่ .. เอ๊ เค้าเรียกว่าอะไรไม่รู้ค่ะ สิ่งก่อสร้างหลายตึกที่นั่นน่ะค่ะปิดทำการซ่อมแซม เลยไม่ได้ถ่ายรูปมาเลย แบบที่เหมือนเก๋งจีนเป็นชั้นๆขึ้นไปก็คลุมปิดหมดเลย     แต่ว่าเราได้เจอพระญี่ปุ่นด้วย กำลังเดินไปทำพิธีอะไรก็ไม่รู้นะคะ     นี่คงเป็นเจ้าอาวาส     เราเดินกันมาอีกวัดข้างๆกันค่ะ เก่ามากๆนะคะ เขียนปีที่สร้างไว้ด้วย แต่พิมจำไม่ได้แล้วล่ะ     นี่ด้านในค่ะ     พี่โจ้แอบถ่ายคุณลุงกำลังทำงาน     ส่วนพิมก็ดีแต่ขอถ่ายรูป     เป้ที่แบกมาน่ะ เพื่อใส่ของที่จะซื้อกลับเลยนะนั่น   เดินชมวัดกันเสร็จ นั่งพักกันนิดหน่อย     มองเวลาเอ๊ะได้เวลาพอดี กว่าจะเดินกลับ กว่าจะนั่งรถไฟไปอีกป้าย ร้านร้อยเยนก็เปิดพอดี งั้นไปกันดีกว่าค่ะ             Create Date : 31 กรกฎาคม 2550 14 comments Last Update : 31 กรกฎาคม 2550 22:57:11 น. Counter : 1204 Pageviews. Share Tweet

หวัดดีค่ะ แอนไปวัดนี้เหมือนกันค่ะ แต่ถ่ายรูปออกมาไม่สวยเท่า คุณพิมถ่ายรูปออกมาสวยมาก ได้อารมณ์ดีค่ะ   โดย: ann_269 31 กรกฎาคม 2550 23:06:32 น.

รูปภาพบอกเล่าเรื่องราวได้เป็นอย่างดี รูปของน้องพิมกระชากใจพี่มากเลยค่ะ ถ่ายออกมาในมุมมองที่แตกต่าง รูปพระเดินขึ้นบันได จีวรท่านสีสวยมากเลย ดอกไม้รูปสุดท้ายก็ประทับใจ ญี่ปุ่นเป็นประเทศที่พี่ชอบไปมาก ทั้งขนบธรรมเนียมประเพณีของเขา อาหารการกิน และที่สำคัญเรื่องช้อบปิ้ง ไปไม่เคยเบื่อเลย   โดย: นัน (นวลกนก ) 31 กรกฎาคม 2550 23:24:08 น.

ุถ่ายรูปสวยจังเลยคะ เจ้าของบล๊อกก้อสวยคะ ยังไม่เคยไปเลยคะ ส่วนมากไปขึ้นเครื่องก้อแบบฉุกละหุกคะ วิ่งลูกเดียวเลย   โดย: mintny_n 1 สิงหาคม 2550 11:47:51 น.

นี่คุณพิมถ่ายรูประดับพระกาฬเลยนะคะ.. สวยสุด สุดเลย วันหลังขอเป็นนางแบบบ้างได้ปะ.. หุ หุ พูดแล้วอายจัง.. แต่พร้อมคะ..   โดย: the kookkom 1 สิงหาคม 2550 17:02:38 น.

คุณพิมถ่ายรูปได้สวยมากๆคะ คุณพิมก็สวยคะ ดูรูปแล้วก็ประทับใจจัง วัดนาริตะซังเรายังไม่เคยไปเลย ดูรูปจากคุณพิมแล้วอยากไปมากๆคะ   โดย: ความทรงจำดีๆในชีวิต 1 สิงหาคม 2550 18:58:50 น.

ถ่ายรูปได้สวยสุดยอดไปเลยค่ะ ฝีมือมั่ก ๆ   โดย: กิน ๆ เที่ยว ๆ 1 สิงหาคม 2550 19:14:06 น.

สวัสดีครับ...ผมชอบชุดพระญี่ปุ่นนะ สีสวยดีครับ ผมเคยมีโอกาสไปเปลี่ยนเครื่องที่นาริตะวันนึงอยู่เหมือนกันครับ..ออกไปเที่ยวตอนกลางคืนด้วย..ก็สนุกดี...มั่วๆไป เลยไม่ได้เห็นอะไรที่สวยงามเท่าไหร่..   โดย: pompier 1 สิงหาคม 2550 20:04:40 น.

เหมือนได้ไปเที่ยวด้วยเลยค่ะ ข้อมูลเพียบ สักวันคงมีโอกาศได้ไปเที่ยว ปล.ชอบรูปธูป   โดย: อารัย อารัย ก็หมู 1 สิงหาคม 2550 23:42:38 น.

เพิ่งมาเห็นชื่อวัด "นาริตะซัง" คุ้นมากเลย เหมือนเคยขึ้นไป สมัยนั้นก็วนเวียนอยู่ในตัวเมืองนาริตะเหมือนกัน ชอบไปร้านขายเครื่องแก้ว งานแฮนด์เมดของเขาสวยถูกใจเป็นที่สุด ไม่ได้ไปนานมาก นานจนน้องพิมคาดไม่ถึงเลยค่ะ   โดย: นัน (นวลกนก ) 2 สิงหาคม 2550 0:23:47 น.

สวัสดีครับ..มาอีกรอบ...น่าจะเป็นที่นาริตะนะครับ นานมาแล้วล่ะ ปี 42 มั้ง..ไป ANA เปลี่ยนเครื่องที่นาริตะอยู่หนึ่งคืนน่ะครับ...มีรถของสายการบินพาเข้าไปเที่ยวในเมืองด้วย...ดูเล็กๆเงียบๆนะ เข้าไปร้านไหน เค้าก็บอกว่า Japanese Only แปลกดีครับ ..ส่วนที่เค้าเรียกว่าอะไรนั้น ไม่รู้อ่ะครับ..   โดย: pompier 2 สิงหาคม 2550 1:44:38 น.

สวยมากๆเลยคะ น่าไปเที่ยวจัง   โดย: bagarbu 2 สิงหาคม 2550 4:31:22 น.

ถ่ายรูปเต่าได้สวยมากเลยค่ะ   โดย: meaw_1985 2 สิงหาคม 2550 10:00:55 น.

เกี๊ยะพระญี่ปุ่นส้นสูงจัง เห็นภาพเดินขึ้นบันไดแล้วลุ้นกลัวท่านจะสะดุดหกล้ม   โดย: Lauderdale By The Sea 2 สิงหาคม 2550 14:27:20 น.

หนิงอยากถามว่าใช้กล้องรุ่นไหนคะ ถ่ายภาพสวยดีคะ   โดย: mintny_n 2 สิงหาคม 2550 15:01:26 น.