นิทานบุญ
ที่หมู่บ้านเล็กๆ แห่งหนึ่ง ชาวบ้านกำลังร่วมกันทำงานในชุมชน อย่างขมักเขม้น มาณพอยู่ช่วยงานอยู่แถวนั้น ก็ทำความสะอาดที่พัก เพื่อเตรียมตัวพักกลางวัน จนสะอาดเรียบร้อยน่าพักผ่อน ต่อมามีคนเห็นว่าจุดที่มาณพทำความสะอาด เป็นสถานที่น่าพักผ่อนจึงเข้ามาใช้ มาณพก็ต้องออกไปแต่ไม่โกรธ จากนั้นมาณพก็ไปทำความสะอาก ที่จุดอื่นต่อ แล้วถูกคนแย่งที่เอาไปอีก ก็ไม่โกรธคงย้ายที่ไปเรื่อยๆ เช่นนี้พร้อมกับคิดว่าคนเหล่นนี้ได้รับความสุขก็ดีแล้ว เขามีความสุขจากที่ของเราจากการกระทำของเราเป็นการกระทำที่เป็นบุญ บุญนี้จึงให้ความสุขแก่เราด้วย มาณพทำความสะอาดที่สาธารณะเช่นนี้ เป็นเหตุให้กลับบ้านมืดค่ำ เพื่อนบ้านถามว่าไปทำอะไรมา ก็ตอบว่า"ไปทำบุญชำระทางสวรรค์" ต่อมามีชายหนุ่มในหมู่บ้านเห็นด้วยกับวิธีการทำบุญแบบนี้ ก็มาช่วยมาณพมากมายรวมเป็นกลุ่ม ถึง 33 คน ต่อมามาณพเป็นหัวหน้ากลุ่มทำบุญ ด้วยการสร้างสรรค์ชุมชน ก็ได้รับความเชื่อถือจากชาวบ้านเป็นอย่างดี เขาจึงชักชวนชาวบ้านให้มีความเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่แบ่งปันกันและกัน และร่วมกันละเว้นจากอบายมุข สุรายาเมา สิ่งเสพติคและการพนัน จนชาวบ้านถือศีลกันถ้วนหน้า ยังไม่หมดแค่นั้น ชาวบ้านในหมู่บ้านนี้ยังรวมตัวกันพัฒนา ปรับถนนหนทาง สร้างศาลาที่พักตามทาง ขุดบ่อน้ำ สร้างสะพาน ปลูกไม้พุ่มไม้กอ ไม้ดอกไม้ประดับจนเกิดความสวยงาม มาณพและเพื่อนได้ทำบุญด้วยการสร้างสรรค์ชุมชนแบบนี้ เมื่อสิ้นชีวิตไปแล้วได้ไปเกิดในสวรรค์ มาณพไปเกิดเป็นท้าวสักกะ คือพระอินทร์ในกาลต่อมา
การทำบุญสามารถทำได้ไม่จำกัดสถานที่ ไม่จำกัดกาลเวลา และยังมีรูปแบบที่สร้างสรรค์มากมาย
Create Date : 24 มีนาคม 2552 |
|
9 comments |
Last Update : 24 มีนาคม 2552 19:39:52 น. |
Counter : 2875 Pageviews. |
|
|
|