สวัสดีค้าบพี่น้องผองเพื่อนทู้กก...คนคับ
อันตัวกระผมก็ไม่ได้เขียนบล็อกมานานมากแล้วเพราะว่าภาระงานที่มากขึ้น ใช้เวลาไปกับกิจกรรมอื่นๆ มากขึ้น ที่สำคัญคือย้ายเอาจิตวิญญาณจากห้องแป้งหนีไปสิงอยู่ที่
Facebook ไปเกือบ 100% เลยทีเดียว แหะๆ

เป็นเรื่องปกติของคนในห้องแป้งที่จะเก่าไปใหม่มา คนเก่าๆ ก็คอยอยู่คอยตอบคอยเมนท์เมาท์กับเพื่อนๆ ในห้องแป้งที่สนิทๆ กัน คนใหม่ๆ ก็เข้ามาหาความรู้ เคล็ดลับ หรือแนวทางการแก้ไขปัญหาเกี่ยวกับสภาพผิว การใช้เครื่องสำอางต่างๆ กัน
ต้องขอยอมรับเลยว่าส่วนหนึ่งที่ไม่ค่อยได้เล่นห้องแป้งเหมือนแต่เก่าก็เพราะว่ามีคำถามเกี่ยวกับการใช้ป้าพอลล่ามากมายจนเกิดอาการอิ่มตัวและนิ่งสนิท (คาดว่าพอลลาเรนเจอร์คนอื่นๆ ก็เป็นไปด้วยเหมือนกัน

) และคิดว่าก็มีหลายๆ คนที่มีประสบการณ์ในการใช้ป้าพอลล่าเยอะพอสมควรแล้วจึงคิดว่าให้คนที่รักป้าพอลล่าเหมือนกับตัวเองได้ร่วมเล่าแชร์ประสบการณ์ด้วยก็ดีเหมือนกันนะ ก็เลยขอร้างลาจากการเล่นไปสักพักดีกว่า (พักยาวมากกกกกกกกกกกกก.....)
ผมนึกถึงสมัยก่อน ไม่รู้จะมีใครจำได้หรือเปล่าว่าเคยมี user ที่ชื่อว่า "ตัวเล็กอ้วน" ที่คอยมาสร้างความหฤหรรษ์กับคนในห้องแป้ง คอยมารวม user ให้เกิดการมีปฏิสัมพันธ์ที่ดี มีความเป็นกันเองมากขึ้น มิตรภาพก่อเกิดในจิตใจของทุกๆ คน แต่ตอนนี้ เจ้าของ user ดังกล่าวก็ไม่ได้เล่นแล้วเพราะเนื่องจากเหตุประการบางอย่างทำให้ไม่สามารถเล่นได้เหมือนเดิม

.......ผมไม่รู้ว่าคำว่า "ดราม่า" มันก่อเกิดกันในวัฒนธรรมสังคมออนไลน์กันตั้งแต่เมื่อไรก็ไม่ทราบเป็นที่แน่ชัด แต่สำหรับผมรู้สึกได้เลยว่าห้องแป้งเปลี่ยนไปมากจริงๆ จนน่าตกใจ การรีวิวเพียงแบรนด์ใดแบรนด์เดียวนั้นจะถูกเพ่งเล็งมากเป็นพิเศษว่าเป็นการทำการตลาดเบื้องหลังอะไรหรือเปล่า ทำให้คนเล่นทั่วไปไม่กล้าที่จะตั้งกระทู้เพื่อสร้างรีวิวดีๆ มาให้คนในห้องแป้งได้อ่านกัน พูดตรงๆ ผมก็ไม่ค่อยกล้ารีวิวเหมือนกันคับเ้พราะว่ากลัวเนื่องด้วยสาเหตุนี้ล่ะ
มาพูดถึงเรื่องในฐานะที่เป็น "ผู้เขียนบล็อก" คนหนึ่งบ้างแล้วกัน...
ตอนนี้ต้องยอมรับอีกเช่นเดียวกันว่าผมก็ไม่ค่อยได้เขียนบล็อกเหมือนแต่ก่อนเพราะความที่ตัวเองเป็นคนที่ขี้เห่อกับอะไรใหม่ๆ ได้ไม่นานก็เกิดอาการเบื่อแล้วไปหางานอดิเรกอย่างอื่นทำบ้างเหมือนกันคับ คนที่แวะมาเยี่ยมเบียนบล็อกนี้บ่อยๆ หรือฝากคำถามทิ้งไว้ ผมก็ต้องขอโทษมา ณ ที่นี้ด้วยเหมือนกันคับที่ทำให้ใครหลายๆ คนก็เซ็งไปตามๆ กัน แหะๆ


ทุกท่านคงสงสัยว่าแล้ววันนี้เกิดอารมณ์ผีสิงรึไงคับพ่อคุณ.......ผมก็คงจะบอกว่า ผมอ่านกระทู้ที่พูดถึง "คนเขียนบล็อก" อ่านไปอ่านมาหลายๆ รอบแล้วเกิดอารมณ์ฮึดมายังไงก็ไม่รู้แฮะ เกิดอาการคันตามปลายประสาทนิ้วมือเป็นอย่างมากก็เลยอดทนไม่ไหวที่จะได้กลับมาเขียนให้ได้อ่านกันอีกครั้งนึง
ต้องขอบคุณ "โอกาส" ที่ทุกคนมอบให้ผมเช่นเดียวกันที่ทำให้ผมเปิดโลกทัศน์เกี่ยวกับสิ่งที่ผมชอบ นั้นคือสกินแคร์และน้ำหอม ซึ่งเป็นเหมือนสิ่งที่ผมรักและนำบุคคลที่ผมรักและเคารพเข้ามาในชีวิตมากมายเหมือนกันจนบางครั้งก็แทบจะบอกได้เลยว่าเป็นเหมือนพี่เหมือนน้อง....ไม่ได้รับประทานสตรอว์เบอรี่ชีสเค้กแต่อย่างใดแต่ผมก็ขอบอกด้วยใจจริง

แบรนด์ที่คอยสนับสนุนของมาให้ลองผมก็ขอขอบคุณทุกท่านที่ได้ให้โอกาสผมในการทดลองผลิตภัณฑ์ แม้ผมจะไม่ค่อยได้เขียนรีวิวก็ตาม ส่วนตัวแล้วผมยอมรับเลยว่าเงินหมดไปกับเรื่องนี้เอามากๆ จนครอบครัวก็บ่นเหมือนกันว่าจะเอามากองท่วมหัวหรือไง หน้าตาก็ไม่ได้ดีขึ้นกว่าเดิมเล้ยย...ก้ากกก

แต่ผมก็ยังเลือกที่จะอยู่กับสิ่งนี้ต่อไป แต่ก็เพลาๆ ลงบ้างแล้วล่ะคับเพราะไม่กล้าซื้อเยอะ (เรอะ ????) เงินเก็บไม่เป็นอันเก็บพอดี เห็นอันนู้นอันนี้ก็อยากได้มาในครอบครอง......จิตอ่อนๆ


ถ้าผมเห็นทุกอย่าง อะไรก็อยากได้หมด ป่านนี้คงต้องไปยืนชูสองนิ้ว มุมมืดๆที่ไหนสักที่ไปแล้วล่ะค้าบบ ถ้าไม่ได้แบรนด์มาช่วยเรื่องสนับสนุนผลิตภัณฑ์มาให้เล่นกันผมคงแย่ๆ แน่ๆ ขอบคุณ ขอบคุณ และขอบคุณมากๆ ค้าบ
ตอนนี้ผมก็เริ่มที่จะทำอะไรในบล็อกมากขึ้นแล้วซึ่งอยู่ในช่วงที่ปรับปรุงอยู่...ยังไงก็แวะเวียนมาชมกันได้นะค้าบ
บลอกเกอร์......หรือผู้เขียนบล็อกที่ผมพูดถึง ก็คือมนุษย์ปุถุชนเหมือนกัน ย่อมมีทั้งดีและไม่ดีปะปนกันไป การอ่านบล็อกของผู้นั้นก็เป็นการรับสารอย่างนึงซึ่งควรต้องใช้วิจารณญาณในการแยกแยะสารว่าสิ่งใดดีหรือไม่ดี....คุณเลืิอกได้เช่นเดียวกันนะคับ
Create Date : 21 ธันวาคม 2553 |
|
22 comments |
Last Update : 21 ธันวาคม 2553 12:17:10 น. |
Counter : 8985 Pageviews. |
|
 |