Group Blog |
Somewhere in time 2  ผม : คือเรื่องมันมีอยู่ว่า ไอ้แจ็คที่ภายนอกมันดูติ๋มๆอย่างงั้น จริงๆแล้วมันร้ายไม่ใช่เล่นนะครับ ตอนปี1 ช่วงปิดเทอม มันแอบเอาชุดนร.มัธยมที่มันยังเก็บเอาไว้มาใส่ แล้วทำเป็นเนียน ไปมั่วเรียนพิเศษกับเพื่อนๆนักเรียนของมันที่ยังอยู่ม.6 มันบอกผมว่า เป็นเพราะมันคิดถึงเพื่อนเก่า แต่ผมว่าเพราะมันอยากไปหลีเด็กสาวๆมากกว่า ลุง : แหม! ทำไปได้ เออๆ ข้าชักจำได้แล้วแฮะ ไหนๆ ลองเล่าต่อสิวะ ผม : (มองหน้าลุงก็ไม่น่าเป็นคนตอแหลนี่หว่า ไหง สตรอเบอรี่อย่างงี้วะ) เอ้า! ต่อก็ต่อ ไอ้แจ็คมันแอบไปปิ๊งเด็กคนนึง เธอน่ารัก สดใส ร่าเริง และ ดูเปรี้ยวจี๊ดเข็ดฟันที่สุดในกลุ่ม ชื่อ น้องแอน มันเลยถือโอกาสไปจีบน้องเขา โดยทำเป็นมั่วนิ่มไปช่วยติว Entranceน้องเขา และ ตีสนิททำคะแนนในการจีบน้องเขาไปในตัว ลุง : อ้า! ใช่แล้ว ตอนนั้นข้ารู้สึกว่าโลกมันเป็นสีชมพูเลยว่ะ มันยอดมาก ฮ่า ฮ่า ฮ่า ผม : ครับ แต่ก็ไม่รู้ว่ามันไปติวเขาอีท่าไหน น้องเขาดันEntไม่ติด ก็เลยต้องเบนเข็มไปอยู่ม.เอกชน พอดีน้องแอนต้องย้ายบ้านไปอยู่แถวชานเมืองที่ไกลบ้านมันมาก มันก็เลยดูห่างๆน้องเขาไป ลุง : ข้าจำได้ว่า บ้านใหม่น้องแอนนี่บ้านนอกสุดๆ โทรศัพท์ยังเข้าไปไม่ถึง ข้าก็เลยต้องใช้วิธีที่คลาสสิกที่สุดในการติดต่อกับเขา ผม : วิธีอะไรน่ะลุง คลาสสก คลาสสิก ไม่เข้าใจ ลุง : อ้าว! ก็ จ.ม. จดหมายไงวะ เด็กสมัยนี้มันไม่รู้จักกันแล้วเรอะ ผม : เฮ้ย! ลุงรู้ได้ไงง่ะ ลุง : ก็อ้าว ข้าบอกเอ็งแล้วไงวะ ว่าข้าเป็นตัวมันในอีก 40 ปีข้างหน้า ยังไม่เชื่อกันอีกหรือวะ ผม : (สงสัยน่าจะมั่วถูกมากกว่า) OK เชื่อก็เชื่อ ไอ้แจ็คมันเที่ยวเขียนจ.ม.ไปคุยกับน้องเขาบ่อยๆ เขียนเสร็จก็มานั่งทำหน้าเหม่อลอย คอยจ.ม. ว่าจะมาเมื่อไหร่ ผมงี้รำคาญจนอยากจะถีบมันจริงๆเลยครับลุง ลุง : ใครที่เคยเขียนจ.ม.เองจะรู้ว่ะ ว่าจริงๆความสุขของการเขียนจ.ม.น่ะ มันเริ่มตั้งแต่ที่เอ็งเริ่มจรดปากกาเขียนจ.ม.แล้ว ยิ่งช่วงรอคอยแล้วยิ่งลุ้นสุดๆ พอได้จ.ม.กลับมาจากคนรักเอ็งแล้ว เอ็งเอ๊ย! อย่าให้said ข้ายังจำได้เลยว่าเวลาเห็นจ่าหน้าซองชื่อตัวเองบนซองจ.ม.นี่มันดีใจสุดๆ เวลาแกะซองนี่มือไม้สั่นเลย ข้านั่งอ่านไปก็ยิ้มไป (เห็นลุงแกทำหน้ายิ้ม ตาหวานเยิ้มเลย) ผม : ครับ ผมเห็นมันนัดน้องเขาไปเที่ยว ดูหนัง ฟังเพลง กินข้าว เที่ยวห้าง แถมมันยังเคยแวะไปที่บ้านน้องเขาบ่อยๆทั้งที่มันไกลโคตร ลุง : แต่ตอนนั้น ข้าเองก็ยังไม่แน่ใจว่าน้องเขาคิดยังไงกับข้ากันแน่ จะเป็นแฟน หรือ เพื่อนสนิท คงเป็นเพราะข้ามันเป็นคนฟอร์มจัดซะด้วย เลยไม่เคยถามเขาไปตรงๆ จะจับมือน้องเขาแต่ละทีก็ดันอายดันเขิน.......  รักยุค Hi-Tech - รักยุคไฮเทค - SWEET นุช
|
ฉิกซิงแซ
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 17 คน [?] เกิดและโตที่กรุงเทพ เป็นศิษย์เก่าร.ร.ใกล้บ้าน คือ วัดสุทธิ จับพลัดจับผลู สอบติดหมอจุฬา แบบงงๆ แล้วมาต่อเฉพาะทางด้านเด็กที่ มอ. หาดใหญ่ บังเอิญมาเจอ"จอม" ที่ต่อมากลายมาเป็นคู่ชีวิต เลยได้มาอยู่อยู่ภาคใต้ยาวเลย ไม่ได้กลับมาอยู่กทม.อย่างที่ตั้งใจไว้ เพราะ"คุณนาย"ไม่ชอบรถติดอย่างแรง เป็นอาจารย์ด้านโรคหัวใจเด็กที่ มอ.ได้ไม่เท่าไหร่ ก็มาได้ข่าวดีว่าจะได้เป็นพ่อคนแล้ว ต้องมาตัดสินใจกันอีกว่าจะไปเรียนต่อที่ ILLINOIS, USA ดีหรือเปล่า เพราะ "ผบทบ." กลัวหนาวมาก เลยลาออกมาซะเลยดีกว่า ตอนนี้ สบายๆกับงานที่คลินิก 2 แห่ง ว่างๆก็เล่นกับลูกสาว(น้องพลอย)และ ลูกชาย(น้องเพชร)จอมซนน้อยๆ และ หาเรื่องไปเที่ยวกับครอบครัวบ้างตามสะดวก
Friends Blog
Link |
|||||||||||||
