แม่จ๋าแม่ หนูรักแม่ครับ แม่จ๋าแม่ หนูอยากบอกแม่ได้ว่า หนูรักแม่ครับ แม่...คือคำที่หนู อดทน รอคอย รอเวลาที่จะโตมาเพื่อเรียก “แม่” ได้เป็นคำแรก เหมือนที่เด็กส่วนใหญ่ทำกัน แต่แม่จ๋า...หนูเหนื่อยเหลือเกิน แม้ว่าใจหนูจะไม่ท้อ แต่ร่างกายหนู มีการแบ่งเซลที่ไม่ปกติ มาตั้งแต่อยู่ในท้องแล้ว พอคลอดออกมา หนูจึงไม่มีรูทวาร หัวใจโตเล็กน้อย แต่ไม่ใช่ปัญหาครับ แม่อย่ากังวลใจไปเลย แล้วก็อย่าตำหนิตัวเองด้วย มันไม่ใช่ความผิดของแม่เลย แค่เจาะรูทวารเท่านั้น ส่วนหัวใจหมอบอกว่าโตขึ้นก็จะค่อยๆดีไปเอง วันที่แม่พาหนูกลับบ้านของเรา รู้มั้ยครับว่า วันนั้นเป็นวันที่หนูมีความสุขที่สุด เพราะเราได้อยู่กันพร้อมหน้า พร้อมตากัน ป๊า แม่ พี่หยก แล้วก็หนู แต่ความสุขมักจะอยู่กับเราได้ไม่นาน หนูต้องกลับเข้ารักษาตัวในโรงพยาบาลอีกครั้ง เพราะอึของหนูมันไม่เขียวๆ เหลืองๆ เหมือนอึทั่วไป สีมันจะอ่อน ซีด แล้วตัวหนูก็เหลืองมาก หมอวินิจฉัยว่า ท่อน้ำดีหนูอุดตัน ต้องรักษาด้วยการผ่าตัด แม่หนูสู้นะ กำลังใจก็ดีเยี่ยมด้วย ผลการผ่าตัดจึงได้ผลดีมาก หนูได้กลับบ้านอีกครั้ง แต่หนูก็เกิดไม่สบายขึ้นมาอีก เพราะแผลผ่าตัดติดเชื้ออย่างรุนแรง ทำให้ตับทำงานได้น้อยลง ต้องกลับเข้าโรงพยาบาลอีกครั้ง ดูเหมือนว่า ศิริราช จะเป็นอีกบ้านหนึ่งของหนูเช่นกัน คราวนี้หนูต้องนอนโรงพยาบาลนานเกือบ2เดือน แม่จ๋า หนูเหนื่อยเหลือเกิน หนูแทบจะทนไม่ไหวอยู่แล้ว แต่ทุกครั้งที่ได้รับสัมผัสอันแสนอ่อนโยนจากแม่ มือนิ่มๆที่คอยลูบไล้ตัวหนู ไหนจะอ้อมกอดอันแสนอบอุ่นเวลาแม่โอบอุ้ม ทำให้หนูรับรู้ได้ถึงความรักอันยิ่งใหญ่ที่แม่มีให้หนูนั้นมากมายเหลือเกิน น้ำตาทุกหยาดหยดของแม่ เสมือนน้ำทิพย์ที่คอยชุบชีวิตให้หนูอยู่ได้ หาใช่ยา หรือสายระโยงรยางค์ที่มีอยู่รอบตัวหนูไม่ แต่ทุกอย่างมันก็เกินกว่าที่ร่างกายของเด็กวัย4เดือนอย่างหนู จะทานทนได้ แม่จ๋าหนูต้องไปก่อนนะ ก่อนที่หนูจะเรียก “แม่”ได้ อย่างที่ตั้งใจไว้แต่แรก แม่จ๋า หนูรักแม่ และดีใจที่ได้เกิดมาเป็นลูกของแม่ แม้จะในระยะเวลาอันสั้นก็ตาม ป๊าจ๋า พี่หยกจ๋า อย่าเสียใจมากมาย นัทไปสบายแล้วจริงๆ ขอเพียงแค่ทุกๆคน มีนัทเก็บไว้มุมหนึ่งในหัวใจก็เพียงพอแล้ว หนูลาก่อนนะ ตอนสายของวันอาทิตย์ที่ 18 พฤษภาคม 2551 น้องนัทไม่ได้กลับบ้านอีกตลอดกาล จากโรงพยาบาล สู่วัด เพื่อประกอบพิธีทางศาสนา ขอให้ น้องนัทขึ้นสู่สรวงสวรรค์ ด้วยรักและอาลัย พี่ปั้น ป้าขวัญ ลุงโก่   Create Date : 22 พฤษภาคม 2551 13 comments Last Update : 22 พฤษภาคม 2551 18:39:05 น. Counter : 3017 Pageviews. Share Tweet

เสียใจด้วยครับ   โดย: jonykeano 22 พฤษภาคม 2551 21:37:49 น.

เสียใจด้วยค่ะ เหมือนที่ผู้ใหญ่ว่าน่ะค่ะ คิดว่าเขาไปสบายแล้วนะคะ   โดย: chinging 22 พฤษภาคม 2551 22:35:45 น.

ขอแสดงความเสียใจด้วยนะค๊ะ และขอเป็นกำลังใจให้คุณแม่ของน้องด้วยค่ะ   โดย: beเnim IP: 64.110.223.196 23 พฤษภาคม 2551 3:34:19 น.

เสียใจด้วยนะ แต่เค้าคงเป็นคนมีบุญมากกว่า เพราะคนเรา เกิดมามีกรรม(การกระทำของตน) กันทุกคน ถือซะว่า เค้าทำกรรมน้อย เลยไปขึ้นสวรรค์ก่อนเรา.. เนอะ   โดย: คนช่างฝัน (parchanash ) 23 พฤษภาคม 2551 12:25:33 น.

ขอแสดงความเสียใจด้วยนะคะ อ่านแล้วนึกถึงลูกสาวตอนป่วยหนัก ขอเป็นกำลังใจให้ครอบครัวคุณแม่ขวัญนะคะ   โดย: อัญชนา 23 พฤษภาคม 2551 15:07:54 น.

คุณแนนจ๋าครอบครัวน้องสาวแม่ขวัญค่ะ แต่ก็ถือว่าครอบครัวแม่ขวัญเหมือนกันเนอะ ขอบคุณทุกกำลังใจที่มีเข้ามานะคะ   โดย: แม่ขวัญ IP: 118.172.103.224 23 พฤษภาคม 2551 18:24:49 น.

สวัสดีคุณขวัญค่ะ แป๋วเห็นคอมเม้นท์คุณขวัญนานแล้ว แต่เพิ่งจะมีโอกาสแวะมาทักทายค่ะ ขอแสดงความเสียใจกับครอบครัวของน้องสาวคุณขวัญและคุณขวัญด้วยนะคะ   โดย: SevenDaffodils 24 พฤษภาคม 2551 2:56:38 น.

แนนอ่านไม่ดีเอง ขออภัยมาก ๆ ค่ะ   โดย: อัญชนา 24 พฤษภาคม 2551 10:06:43 น.

ไม่เป็นไรจ้าคุณแนน แวะมาให้กำลังใจก็ขอบคุณมากๆแล้วค่ะ   โดย: แม่ขวัญค่ะ (punpawarit ) 24 พฤษภาคม 2551 23:35:23 น.

แสดงความเสียใจด้วยครับ ผมเองก็เข้าใจดีครับ ว่าในยามที่เราเจ็บไข้ แม่เนี่ยแหละ เป็นคนที่ปวดร้าวที่สุด อ่านแล้วน้ำตาซึม..นึกถึงตอนที่ตัวเองต้องให้เคโม แม่อยู่เคียงข้างผมเสมอ...   โดย: Hematite 26 พฤษภาคม 2551 23:58:16 น.

ใช่ค่ะ แม่ คือผู้ให้จริงๆ แล้วน่าแปลกนะคะ ที่คนส่วนใหญ่รักแม่ได้ไม่เท่ารักลูกตัวเองจ้ะ   โดย: แม่่ขวัญ IP: 118.172.35.82 28 พฤษภาคม 2551 11:04:46 น.

เป็นกำลังใจให้นะคะ..   โดย: I_sabai 14 มิถุนายน 2551 22:01:43 น.

ไม่อัพบล็อกเลยน๊า   โดย: chinging 24 พฤศจิกายน 2552 12:55:44 น.