Group Blog |
Somewhere in time 1  ในตอนบ่ายที่อากาศร้อนอบอ้าววันหนึ่ง ผมมาพบตัวเองกำลังยืนอยู่หน้าคุณลุงแก่ๆที่หน้าตาคุ้นๆอย่างบอกไม่ถูก ท่าทางก็ดูไม่คอยน่าไว้วางใจ นั่นๆ ลุงคนนี้แกกำลังอ้าปากถามผมแล้ว ลุง : เอ้อนี่หลานชาย เอ็งช่วยบอกลุงทีได้มั้ยว่า นี่มันที่ไหนกันน่ะ พอดีลุงไม่ได้ใส่แว่น เลยมองไม่ค่อยเห็น แล้วปีนี้มันปีไหนกันแล้ว ผม : (แหม ! ลุง ไม่ทันไรก็หลงๆลืมๆแล้วเหรอ ไม่อยากคุยกับคนแก่เลย พับผ่าสิ) อ๋อ ที่นี่ แผนกผู้ป่วยนอกรพ.จุฬาครับ วันนี้เป็นวันที่ 7 มี.ค. พ.ศ. 2539 ไงครับ ลุง : แล้วเอ็งพอจะรู้จักนักเรียนแพทย์ที่ชื่อ แจ็ค-จามร ไหมวะ พอดีลุงมีเรื่องที่อยากจะคุยกับมันซักหน่อย ปีนี้มันน่าจะเรียนอยู่ปี5 หรือ ปี6 นี่แหล่ะ ผม : โอ้ว ! พอดีเลย ผมเป็นเพื่อนซี้ของไอ้แจ็คเลยล่ะครับ แต่ตอนนี้มันไม่อยู่ที่นี่หรอกครับ เพราะ มันดันไปปีนภูกระดึงคนเดียวอยู่ แล้วลุงเป็นอะไรกับมันล่ะครับ ลุง : อ้าว ! มันไม่อยู่หรอกเหรอ เสียดายจัง แต่นี่แน่ะ หลานชาย ลุงจะบอกความลับอะไรให้นะ (ลุงแกทำหน้ายิ้มแบบมีลับลมคมใน) จริงๆแล้ว ลุงนี่แหล่ะก็คือ "แจ็ค" เพื่อนของเอ็ง แต่เป็นอีก 40 ปีข้างหน้าโน่นแน่ะ คือว่า ลุงย้อนเวลามาจากอนาคตเพื่อกลับมาพูดคุยกับมันน่ะ ผม : อะฮ้า ! นี่ลุงอำผมเล่นอ๊ะปล่าว (สนุกดีโว้ย ! มาเจอคุณลุงสติเฟื่องเข้าให้แล้ว) ลุง : เฮ้ยๆๆๆๆ วอนซะแล้ว ไอ้นี่ ข้าจะไปหลอกเอ็งหาพระแสงของ้าวทำไมวะ ข้าก็คือ "ไอ้แจ็ค" นั่นแหล่ะวะ แต่เป็นตัวตนที่สูงกว่ามัน ฉลาดกว่ามัน นิสัยดีกว่ามัน และก็เข้าใจโลกมากกว่ามัน ตามประสาผู้ใหญ่วัย60กว่าๆนั่นแหล่ะโว้ย ผมอึ้งไปราวๆนาทีนึง พยายามพิจารณาทุกส่วนบนใบหน้าลุงอย่างละเอียด ท่าทางการพูด การยิ้ม และ ลีลากวนโอ๊ย แล้วก็ต้องยอมรับว่า คุณลุงคนนี้น่าจะเป็นไอ้แจ็คจริงๆแหล่ะ แม้ว่าจะมีรอยตีนกา หน้าเหี่ยวย่น หัวก็เริ่มล้านและหงอกไปตามวัย จะเป็นตัวตนที่สูงกว่าหรือห่วยกว่าก็ช่างมันเหอะ ลุง : แล้วมันเป็นไงมาไงวะ มันถึงได้ไปปีนภูกระดึงคนเดียว ผม : อ้าว ก็ลุงบอกเองไม่ใช่เหรอว่า ลุงเป็นไอ้แจ็คในอนาคต เรื่องของตัวเอง เจ้าตัวก็ต้องรู้ดีที่สุดสิ มาหลอกถามผมทำไมล่ะ ลุง : อุวะ! ก็คนมันแก่แล้ว มันก็ต้องหลงๆลืมกันบ้างสิโว้ย ไหนเอ็งลองเล่าเรื่องของมันให้ข้าฟังตั้งแต่ต้นซิวะ เผื่อข้าจะนึกอะไรออกขึ้นมาบ้าง ผม : (เฮ้ย ! ลุงจะมาไม้ไหนกันอีกละเนี่ย เอาวะ! ลองคุยๆกันไปก่อน เผื่อแกถูกใจ อาจจะเอ็นดูให้ตังเรามั่ง) ครับๆ ผมจะลองเชื่อลุงดูก็ได้ คือเรื่องมันมีอยู่ว่า ขาหมู-TATTOO COLOUR.mp3 -
|
ฉิกซิงแซ
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 17 คน [?] เกิดและโตที่กรุงเทพ เป็นศิษย์เก่าร.ร.ใกล้บ้าน คือ วัดสุทธิ จับพลัดจับผลู สอบติดหมอจุฬา แบบงงๆ แล้วมาต่อเฉพาะทางด้านเด็กที่ มอ. หาดใหญ่ บังเอิญมาเจอ"จอม" ที่ต่อมากลายมาเป็นคู่ชีวิต เลยได้มาอยู่อยู่ภาคใต้ยาวเลย ไม่ได้กลับมาอยู่กทม.อย่างที่ตั้งใจไว้ เพราะ"คุณนาย"ไม่ชอบรถติดอย่างแรง เป็นอาจารย์ด้านโรคหัวใจเด็กที่ มอ.ได้ไม่เท่าไหร่ ก็มาได้ข่าวดีว่าจะได้เป็นพ่อคนแล้ว ต้องมาตัดสินใจกันอีกว่าจะไปเรียนต่อที่ ILLINOIS, USA ดีหรือเปล่า เพราะ "ผบทบ." กลัวหนาวมาก เลยลาออกมาซะเลยดีกว่า ตอนนี้ สบายๆกับงานที่คลินิก 2 แห่ง ว่างๆก็เล่นกับลูกสาว(น้องพลอย)และ ลูกชาย(น้องเพชร)จอมซนน้อยๆ และ หาเรื่องไปเที่ยวกับครอบครัวบ้างตามสะดวก
Friends Blog
Link |
|||||||||||||
