BlogGang.com : : POGGHI : ปัดฝุ่น Blog : ว่าด้วยหนังที่ดูระหว่าง ตุลาคม 51

ปัดฝุ่น Blog : ว่าด้วยหนังที่ดูระหว่าง ตุลาคม 51 - กุมภาพันธ์ 52

..

หลังจากดูหนังเรื่อง Taken ไปเมื่อเดือนกันยายน ปี 2551 ผมห่างหายจากการเขียนวิจารณ์หนังไปเลย

ด้วยเหตุผล เพราะงานยุ่งส่วนหนึ่ง ... และสิ่งสำคัญ คือ ผมเริ่มต้นสะพายกล้องออกไปท่องเที่ยว ถ่ายภาพ และบันทึกเรื่องราวการเดินทาง

เป็นการสนองตอบความต้องการของตนเองที่ใฝ่ฝันมานาน

(หาอ่านได้จาก Blog - On My Way บันทึกนักเดินทาง)

การเดินทางท่องเที่ยว แล้วกลับมาบันทึกเรื่องราวดังกล่าว ผมต้องใช้ การคิด การเขียน การแต่งภาพ และเวลาในการเดินทาง .... มากกว่าการดูหนัง 2 ชม. แล้วมาเขียนวิจารณ์ หลายเท่า

อย่างไรก็ตาม นั่นไม่ได้หมายความว่า ผมจะละทิ้ง การดูหนังแต่อย่างใด ตรงกันข้าม ยังคงหาเวลาดูหนังอย่างสม่ำเสมอ แม้ไม่มาก แต่ก็ไม่น้อย

.

ผมอ่านงานวิจารณ์เก่าๆ บางชิ้นก็เขียนดี (ชมตัวเองละกัน ฮ่าๆ) ... บางชิ้นก็ธรรมดาๆ ... นึกแล้วก็เสียดายเหมือนกันที่หยุดเขียน

แต่หากเขียนแล้วไม่ดี ไม่มีสมาธิ ก็ไม่อยากเขียน --- แต่หากจะปล่อยให้ Blog Films Mania ว่างเว้น จนฝุ่นเขรอะ ผมก็ทำใจไม่ได้อยู่ดี เพราะมันเป็น Blog เก่าแก่ที่สุด ที่ผมตั้งขึ้น ทั้งยังเป็นกิจกรรมที่ชื่นชอบไม่แตกต่างไปจากการท่องเที่ยวเลย

ดังนั้น ผมจึงปรับวิธีใหม่ ด้วยการเขียนข้อความวิจารณ์สั้นๆ ได้ใจความ ใช้ภาษาง่ายๆ ไม่เป็นทางการ แล้วให้เกรดหนัง ตามความชอบของตนเอง

จุดประสงค์ก็ไม่มีอะไรไปกว่า การปัดฝุ่นให้ Blog ที่ตัวเองชอบ ยังมีความเคลื่อนไหว และเป็นพื้นที่ให้เพื่อนๆ ได้เข้ามาแลกเปลี่ยนความเห็นกัน ตามประสาคนรักการดูหนัง

แค่นี้ก็สุขใจแล้วครับ

.

.

Eagle Eye

หนังเอาใจตลาดทั่วๆไป เด็กพอจะดูได้ ผู้ใหญ่ดูดี

เนื้อหาไม่ถึงกับแปลกใหม่ ปมเฉลยความสงสัยก็ไม่ถึงกับช็อก อารมณ์หนังแทบจะโทนเดียวไปเรื่อยๆ แม้ช่วงท้ายจะมีลุ้นนิดๆ แต่ตอนจบ แทบอยากจะเอาหัวโขกเบาะหน้า - -" หนังตล๊าดตลาดได้อีก รับ C ไปละกัน

.

The Fall

หลังจากรอผลงานเรื่องใหม่ของ Tarsem Singh มาจนเหงือกแห้ง ก็ได้ดูซักที

งานภาพสวยเว่อร์ อลังการงานศิลป์ระดับโลก แต่เนื้อหาดูเบาๆ ฟุ้งๆ ฝันๆ ไปตามเรื่องเล่า ไม่หนักแน่น เครียดๆเหมือน The Cell โดยเฉพาะตอนจบ ที่ราบเรียบไปนิด จึงให้แค่ B-

.

Body of Lies

แม้เนื้อหาความขัดแย้ง และการก่อการร้ายในตะวันออกกลาง ที่พี่ พ่อหนุ่มลีโอนาโด กับป๋าโครวส์ ประกบคู่กัน น่าจะเป็นหนังลุ้นออสการ์ได้ด้วยซ้ำ

แต่ Body of Lies นำเสนอออกมาจนดูกลายเป็นหนังแอ็คชั่นเสียมากกว่า .. Ridley Scott ยังทำหนังออกมาได้น่าดู แต่ไม่มีอะไรน่าทึ่งนัก เอาแค่ดูได้เพลินๆ B-

.

ปืนใหญ่จอมสลัด

หนังไทยทุ่มทุนสร้างอลังการ ที่ขาดทุนกระจาย ยิ่งใหญ่จริง สวยงามจริง บทประพันธ์ดีจริง

แต่.... เมื่อมาเป็นหนัง กลับไม่ดีตามคาด โดยตัดกระจุย จนไม่มีอารมณ์ไหนให้ลุ้นตามได้มากนัก C+

.

Tropic Thunder

กวน ฮา บ้าบอ สุดๆ หนังเสียดสีวงการบันเทิงอเมริกันได้สนุก แถมการแสดงของป๋า Robert Downey Jr. ก็สมควรแล้วที่ได้ชิงออสการ์

ว่าแต่ นี่มันหนังของ Ben Stiller เลยนะนั่น ฮ่า... ชอบใจให้ B

.

Doraemon the Movie: Nobita's New Great Adventure into the Underworld

โดเรมอน ตอนเก่า มาเล่าใหม่ ยังคงสร้างความประทับใจได้เสมอ

ไม่รู้คิดเองหรือเปล่า ว่าดูหนังการ์ตูนเอเชียแล้ว อิน กว่าการ์ตูนฮอลลีวู้ดชะมัด ชอบม่อนเป็นพิเศษ บวกคะแนนเพิ่มให้ B-

.

โปรแกรมหน้า...วิญญาณอาฆาต

ผีไร้เหตุผล ทำตัวไร้สาระ หลอกมั่วไปทั่ว และไม่น่ากลัวอย่างที่หวังไว้ ให้ได้แค่ C

.

007 : Quantum of Solace

ยังคงความเข้ม ขึงขัง จริงจัง ซีเรียส ขี้หลี ไว้ครบครัน จนหลายคนเริ่มเรียกร้อง ขอบอนด์แบบมันส์ๆ เจ้าเทคโนโลยีบ้าง

แต่ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม Daniel Craig ก็สร้างมาตรฐาน 007 รูปแบบของตัวเองได้เรียบร้อยแล้ว (จะให้ดี หาคู่ต่อกรที่สูสีกว่านี้หน่อย) B

.

Into the Faraway Sky

หนังญี่ปุ่นดราม่าแฟนตาซี บอกเล่าเรื่องราวความทรงจำที่สวยงามในอดีต

เนื้อหาหนังดูดี แต่ใส่อารมณ์หลากหลายมากไปจนสะเปะสะปะ และรู้สึกยืดไปนิด C

.

Twilight

ถ้าสาวๆชอบเรื่องนี้คงไม่แปลก เพราะหนังแฝงกลิ่นโรแมนติกดราม่า และแอ็คชั่นเบาะๆ พอเหมาะพอควร ไม่นับเรื่องพระเอกหล่อ (แต่นางเอกก็สวย อิอิ)

จะว่าไป ดูแล้วรู้สึกว่าดูหนังวัยรุ่นใสๆด้วยซ้ำ แต่ก็ชอบนะ B-

.

The Orphanage

หลอนได้ใจ สไตล์หนังยุโรป
หนังเรื่องนี้แทบไม่ต้องมีภาพแหวะๆ โหดๆ ให้เห็นกันจะๆ (จริงๆก็มีนิดนึงแหละ) แต่ก็สามารถตรึงอารมณ์ผู้ชม ให้สะพรึงไปกับเรื่องราวได้อย่างมีพลัง รับเกรด B

.

องค์บาก 2

จา พนม อาจไม่ใช่นักแสดงหรือผู้กำกับที่ดีที่สุด แต่ จา พนม เป็นตำนานบทหนึ่ง ของหนังไทยไปเรียบร้อยแล้ว C+

.

The Day the Earth Stood Still

มนุษย์ต่างดาว อารยธรรมสูงส่ง ก็ใช่ว่าจะมีเหตุผลไปทุกเรื่อง หนังขาดจุดพีค ขาดความลุ้น ดูแล้วง่วง C

.

แฮปปี้เบิร์ดเดย์

หนังรัก หวานซึ้ง เคล้าน้ำตา อนันดาแสดงได้ดีอีกแล้ว พี่อ๊อฟ ก็คุมอารมณ์ของหนังอยู่หมัด

แต่ เกลียดตอนจบจริงๆ เสียอารมณ์ ตัดคะแนนตอนจบ จนเหลือ C+

.

ฝัน-หวาน-อาย-จูบ

เป็นหนังฮ๊อต ที่คนด่าเปิง

ฝัน (หลุดโลก ถ้าไม่คิดมาก ผมว่าสนุกดี ให้ B-)
หวาน (ดูรันทด หดหู่ แต่เกินจะเชื่อว่าจริง ที่สำคัญ หมดอารมณ์กับการแต่งหน้า C)
อาย (หนังหวานซึ้ง ตามมาตรฐาน ดูแล้วสบายใจ ไม่ต้องคิดอะไรมาก ไม่มีอะไรแปลกใหม่ C+)
จูบ (ขายมาริโออย่างเดียว จบ C-)

.

Australia

อลังการ งดงาม สมราคา การกำกับของ Baz Luhrmann

แต่.... ช่วยตัดให้กระชับกว่านี้ซักชั่วโมงจะดีมากเลยท่าน C+

.

Happy-Go-Lucky

ผลงานนิ่งๆ เรื่อยๆ แต่ลุ่มลึกของ Mike Leigh ที่หัวเราะอะไรกันทั้งเรื่อง เกือบจะรำคาญความต๊องของนางเอก จนกระทั่ง...... โอ้ว หนังดี ให้คติ แง่คิด ในมุมที่เราอาจคาดไม่ถึง

ให้แง่คิดสั้นๆง่ายๆว่า มุมมองของคนมันไม่เหมือนกัน (นางเอกอย่างเจ๊ Sally Hawkins ก็แสดงดี จนน่าหมั่นไส้ ฮ่าๆ) B+

.

*** หมดปี 2551 พักครึ่งก่อนเนอะ ***

.

ต่อมากันที่หนังปี 2552 นับจากต้นปี จนถึง หนังเรื่องล่าสุดที่ได้ดู

ความสุขของกะทิ

มึนๆเล็กน้อยสำหรับคนไม่ได้อ่านหนังสือมาก่อน อาร์ตมากไปสำหรับคนชอบหนังตลาด

แต่โดยรวมผมชอบในความงามของหนัง อาร์ตๆแบบนี้แหละโดน อิอิ ... B-

.

The Curious Case of Benjamin Button

หนังน่าจะเข้าทางออสการ์แบบเต็มๆ ครบทุกรสที่พึงมี อลังการงานสร้าง ละเมียดละไมในอารมณ์

แต่ข้อด้อยในสายตาผม คือ เรื่องราวเกือบ 3 ชม. ดันไม่มีจุดไหน โดนใจ กระแทกอารมณ์แบบหนักๆ แรงๆ สักเท่าไหร่ ...B+

.

Defiance

สงครามโลกครั้งที่ 2 อีกมุมหนึ่ง หนังเล่าเรื่องไปตามมาตรฐานหนังสงครามทั่วไป ขาดความแปลกใหม่และลุ้นระทึกไปหน่อย ความสะเทือนใจก็ยังไม่รู้สึกมากนัก แต่ก็ดูได้ไม่เสียดายตังค์ ... B-

.

Doubt

ไปดู ดาราระดับออสการ์เค้าปล่อยพลังกัน ก็คุ้มแล้ว B

.

Milk

ป๋าฌอน เพนน์ (จริงๆเรื่องนี้ต้องเรียกเจ๊) เล่นดีมากกกกกกกกกกกก ... บ้าไปแล้ว ทำได้ไง

เนื้อหาก็ทรงพลัง เข้าทางออสการ์สุดๆ

ในสายตาผม ถ้าหนังฉายซัก4-5 ปีก่อน ยกให้หนังเรื่องนี้เป็นภาพยนตร์ยอดเยี่ยมก็ไม่น่าเกลียด ...A-

.

The Reader

หดหู่ โศกเศร้า ซึมลึก อีโรติก หนังอะไรเนี่ย

ชอบ แต่เศร้า และ ช่วงหลังอืดไปนิดนึง แต่ในภาพรวมถือว่าดูดี สำคัญที่สุดคือ ออสการ์ ควรคู่ เคท วินสเลต แล้วล่ะB+

.

Revolutionary Road

เป็นหนังที่ควรขายเป็นแพ็คคู่กับ american beauty

หนังพูดๆๆๆ คุยๆๆๆ เถียงๆๆๆๆ กันทั้งเรื่อง แต่ไม่น่าเบื่อแม้แต่น้อย สะท้อนความเหลวแหลกของอเมริกันดรีมอีกครั้ง โดยป๋า Sam Mendes B+

.

The Wrestler

หนังที่ง่ายๆ เรียบๆ แต่ให้ผลทางอารมณ์ และความรู้สึกล้นเหลือ

เป็นหนังที่ผมเศร้าที่สุด ในบรรดาหนังเต็งรางวัลทั้งหลาย Y_Y ... A-

.

Slumdog Millionaire

เจอบทหนัง ที่ไล่ที่มาของคำตอบ ให้เชื่อมกับการเปิดโลกอินเดียในมุมของชนชั้นล่าง แค่นี้ก็โดนใจสุดๆไปแล้ว

งานภาพ และการตัดต่อ ก็เจ๋งสุดๆ

แต่ตัดคะแนนช่วงหลัง อืดๆ และจงใจดราม่าไปนิด เลยดูไม่เป็นธรรมชาติเท่าไหร่ A-

..

Create Date : 13 มีนาคม 2552

Last Update : 22 ธันวาคม 2552 18:57:19 น.

6 comments

Counter : 815 Pageviews.

เป็นเพื่อนบ้านกังไว้ ดีจาตาย งุงิๆๆๆ

มีไร จาได้ ช่วยปลอบใจกัง

โจ...พลังชีวิต

โดย: พลังชีวิต

วันที่: 13 มีนาคม 2552 เวลา:23:45:01 น.

จงใจดราม่าไปนิด เลยดูไม่เป็นธรรมชาติเท่าไหร่ แน่ใจนะครับ

โดย: The Learner

วันที่: 14 มีนาคม 2552 เวลา:19:53:45 น.

โลกนี้มี A สำหรับพี่มั้ยครับ

โดย: The Learner

วันที่: 14 มีนาคม 2552 เวลา:19:54:20 น.

..

สวัสดีครับ คุณ The Learner ขอบคุณที่แวะมาทักทายกัน ^^

Slumdog Millionaire ในมุมมองของผม ช่วงท้าย ผมคิดว่าจงใจดราม่าไปนิดนึง ตามนั้นครับ

ไม่ใช่ว่า การใส่ความโรแมนติกเข้ามา เป็นเรื่องไม่ดี แต่ผมมองว่าความผูกพันระหว่างสองตัวเอก ยังไม่แน่นแฟ้นพอที่จะทำให้ผู้ชมแบบผมซาบซึ้งไปในช่วงจบได้น่ะครับ

อย่างไรก็ตาม ผมก็มองว่า Slumdog Millionaire คู่ควรกับออสการ์ปีนี้อยู่ดีครับ แหะๆ

..

โดย: POGGHI

วันที่: 16 มีนาคม 2552 เวลา:15:39:22 น.

อ๋อ

โดย: The Learner

วันที่: 16 มีนาคม 2552 เวลา:19:18:43 น.

เราชอบ Happy go Lucky
ครึ่งแรกก็อะไรของแก แต่พอครึ่งหลังอึ้ง ทำไมน้ำตาไหลออกมาเองวะ...สรุปว่าชอบหนังเล็กๆแต่มีพลังกระตุกติ่งแบบเรื่องนี้มาก

โดย: เมลิน IP: 112.142.7.119 วันที่: 11 มิถุนายน 2552 เวลา:18:29:38 น.