จากเพื่อจำ
ครึ้มฟ้า...ทะมึนเมฆ
หยาดฝน...หล่นกลางใจ ใครบางคน...อาจหนาวเหน็บ ใครบางคน......อาจร้าวระทม หลายๆคน......อาจหวานไหว .......ฝน.......ฝน.......หล่นแค่ในใจ.... ของใครต่อใคร...ที่มีเรื่องราว.... ร้อยปีที่ผ่านมา...ครื้มฟ้าเช่นนี้ อีกร้อยปีข้างหน้า.....ครื้มฝนเฉกเช่น..... เพราะ....ฝนคือฝน...... มิใช่....หัวใจคน
สำหรับท่านที่แวะมาบ้านปลายฟ้าช่วงนี้....
ต้องขออภัยด้วยนะคะที่อาจต้องทิ้งบล๊อคไปสักระยะหนึ่ง
ไม่ได้หายไปไหนหรอกคะ...ยังอยู่ที่บ้านปลายฟ้า
แต่ว่าปลายแปรงต้องไปช่วยจัดงานศพน้องชาย....ลูกพี่ลูกน้องของพี่นุ
หากใครยังพอจำได้....วันกวนทุเรียนปลายแปรงเคยเอาภาพคิวซีเกาะอกมาลงด้วย เป็นลูกชายคนสุดท้องของแก..... ยังเด็ก..คนหนุ่ม...เป็นวิศวกรอายุน้อยแต่เพิ่งจากไปเพราะมะเร็งที่ตับและปอด....
ป้าเปีย...ป้าสะใภ้คนโตของพี่นุ
ยังพูดเล่นกับพี่นุอยู่เมื่อวันศุกร์ที่ 17 ซึ่งน้องเขาช้อคเกือบจะไปแล้วตั้งแต่คืนนั้น ว่าถ้าเป็นเราสองคน ไอ้พวกอีล็องง็องแงงคนคงไม่เสียดายเท่าไร...
แต่นี่เด็กหนุ่มมีอนาคต....ไม่คิดจริงๆค่ะ จริงๆก็คิดแต่อยากให้เป็นเรื่องตลกมากกว่าที่จะรับรู้...เพราะก่อนจากน้องเขาดิ้นรนสุดชีวิตที่จะมีชีวิตอยู่ ทั้งที่ร่างกายละสังขารไปจนหมดแล้ว...
ห่วง.....เขามีห่วงบางอย่างที่ไม่สามารถพูดได้ และเป็น...."ห่วง"....ที่รู้สึกเจ็บปวดแทนทั้งคนอยู๋ทั้งคนไป เพราะ...."ห่วง".....เป็น "บ่วง"......ที่ชีวิตหนึ่งชีวิตไม่อาจหลุดพ้น
น้องวุฒิ.....กับย่า(ยายพี่นุ) และหลานสาวคนเดียว
แต่ความจริงก็คือความจริง...ไม่ว่าเราจะแสร้งเป็นเล่น แสร้งเป็นกระทำ... ความจริงของชีวิต....ก็ยังเป็นความจริงที่เราหลีกเลี่ยงไม่ได้
เกิด แก่ เจ็บ ตาย...เป็นสามัญโลก เศรษฐี....ยาจก.....มหาราช...นักปราชญ์....ราชบัณฑิต... ไม่มีใครเหนี่ยวรั้งได้....
ดำรงอยู่เช่นไร....ก่อนความตายมาเยือน อาจไม่ได้สร้างชื่อจารจารึกไว้ให้โลกรู้ว่าฉันเป็นใคร.... อาจไม่ได้ถูกบันทึกไว้ในหนึ่งหน้าประวัติศาสตร์.... อาจไม่สลักสำคัญใดๆ..... แต่หนึ่งชีวิตที่ก่อกำเนิด....ล้มหาย... สะเทือนไปทั้งจักรวาล.... สั่นไหวไปทั้งสิเนรุ.....
ดำรงอยู่ก่อนจากเช่นไร....มิใช่จากไปฉันจะทิ้งอะไรไว้ในโลก
ดำรงอยู่อย่างมีสตินะคะ...คนไปเขาไปแล้ว แต่คนอยู่ยังต้องอยู่ต่อไป.... อยู่อย่างไร.... ถามใจตนนะคะ.......
บ้านปลายฟ้า... ฝนก็คงจะตกอีกหลายวัน.... เพราะฝนนั้น...ตกใน...หัวใจคนเป็นแม่.....
Create Date : 18 สิงหาคม 2550 |
|
16 comments |
Last Update : 30 สิงหาคม 2550 8:18:27 น. |
Counter : 1291 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: หทัยชนก (Nok_Noah ) 22 สิงหาคม 2550 8:26:59 น. |
|
|
|
| |
โดย: ยานา IP: 61.7.173.222 22 สิงหาคม 2550 8:47:27 น. |
|
|
|
| |
โดย: สีน้ำฟ้า 22 สิงหาคม 2550 8:48:33 น. |
|
|
|
| |
โดย: ลุงบูลย์ IP: 125.27.234.65 22 สิงหาคม 2550 9:43:52 น. |
|
|
|
| |
โดย: นกแสงตะวัน IP: 125.25.177.15 22 สิงหาคม 2550 13:00:36 น. |
|
|
|
| |
โดย: ดุสิตา (ดุสิตา ) 22 สิงหาคม 2550 20:11:20 น. |
|
|
|
| |
โดย: แพรจารุ 23 สิงหาคม 2550 14:45:13 น. |
|
|
|
| |
โดย: p tim IP: 222.123.83.52 23 สิงหาคม 2550 20:45:45 น. |
|
|
|
| |
โดย: พ่อพเยีย 24 สิงหาคม 2550 21:20:09 น. |
|
|
|
| |
โดย: ยานา IP: 61.7.173.159 25 สิงหาคม 2550 8:20:37 น. |
|
|
|
| |
โดย: แม่ปัน-ปอง IP: 125.25.210.252 25 สิงหาคม 2550 19:32:36 น. |
|
|
|
| |
โดย: ณณินธร 27 สิงหาคม 2550 3:31:20 น. |
|
|
|
| |
โดย: ยานา IP: 61.7.173.63 27 สิงหาคม 2550 8:33:34 น. |
|
|
|
| |
โดย: แม่ฟาง ฟาง IP: 61.7.173.70 29 สิงหาคม 2550 15:07:19 น. |
|
|
|
| |
โดย: หนอนเมืองกรุงฯ IP: 58.9.179.79 30 สิงหาคม 2550 2:42:12 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
พังงา Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
สุดปลายของแปรง อาจป้าย...ได้ภาพเขียนงาม อาจปาด....ได้ภาพสะเทือนขวัญ
แปรงสุดปลาย....วาดในอากาศ สูญญากาศของสีที่ว่างเปล่า
เพียง "ใจ" ผู้ป้ายแปรง ว่างเปล่า....ไร้แปรง....ปราศจากปลาย สรรพเรื่องราว...ว่างเปล่าในกาลเวลา
|
|
|
|
| 1 | 2 | 3 | 4 |
5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 |
12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ทราบแล้ว ทำไมพี่ปลายแปรงจึ่งเหงา
"หลุดพ้น..ใช่หลุดพ้น
อย่าร้อนรนเลยดวงใจ
วางพักเถิดสายใย
หลับให้สบายนะคนดี"
แม้มิรู้จัก แต่เธอคือเพื่อนร่วมโลก มาร่วมรับรู้ความโศก และไว้อาลัย ให้กับคุณวุฒิด้วยค่ะ