...ไหว...ไหว...ยอดหญ้าส่าย ในป่าฝน....เพียงยอดหญ้าไหว ที่บ้านปลายฟ้า.......
นิทานบ้านปลายฟ้า



กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว.........แต่ก็ไม่ได้นานจนต้องนั่งไทม์แมชชีนไปตามหานางฟ้า เทวดาหรอกนะ.....
หลังจากพรรคบัวขาวถึงกาลล่มสลาย ศิษย์พี่และศิษย์น้องได้ก้าวลงเรือสำเภาเพื่อหวังจะตั้งพรรคใหม่ให้เข้มแข็ง แล้วกลับมากอบกู้พรรคบัวขาวให้ยิ่งยงดังเดิม
เมื่อเรือสำเภาล่องลงใต้ เผชิญไต้ฝุนลูกใหญ่ ป่วนปั่นท้องทะเล ซัดพาสำเภาลำน้อยลอยลิ่วเหนือยอดคลื่นไปไร้ทิศทาง ตราบจนคลื่นลมสงบลง ศิษย์พี่ลดใบเรือแล้วพานพบฝั่ง
ลิบๆ เขียวขจีที่แนวฝั่งภูเขา เกาะแก่งกลางน้ำงามดั่งกุ้ยหลิน ศิษย์พี่เรียกศิษย์น้องออกมาดูแล้วคุกเข่าคำนับเง็กเซียนฮ่องเต้ที่นำพาชีวิตมาถึงฝั่ง แล้วพร่ำภาวนาขอสำเภาแล่นไป หยุดเรือ ณ ที่ใด จะตั้งหลักปักฐานบนแผ่นดินนั้น
แล้วเรือก็ลอยลำเข้าร่องน้ำใหญ่......เคลื่อนเข้าสู่แผ่นดิน แล่นไป...แล่นไป....แล่นไป....
จวบจนสำเภาเกยตื้นลึกเข้ามาในแผ่นดิน
"ศิษย์พี่....ทางตัน" ศิษย์น้องร้องลั่น จากปากน้ำใหญ่ เรือแล่นเข้ามาจนถึงคลองเล็กๆต้นน้ำ
"ทำเช่นใดดีเล่าศิษย์น้องเอ๋ย" ศิษย์พี่รำพึง เงยหน้ามองฟ้าที่รกครื้มด้วยแมกไม้ใหญ่อุดมสมบูรณ์ เบื้องหน้าคือเขาสูงบังเฟรมภาพท้องฟ้าสีครามเสียครึ่งหนึ่ง
"อ้าว...ศิษย์พี่ขอเง็กเซียนมิใช่รึ เรือจอดไหน ปักหลักที่นั่น ที่นี่ที่ไหนเราหารู้ไม่ แต่เป็นไงเป็นกัน...ลงเรือสิศิษย์พี่อย่าเสียสัจจ์ตนเอง"
"เอาวะ...ลงก็ลง"
แล้วทั้งสองก็ลงมาสร้างบ้าน พยายามหาคนมาแต่งงานสร้างลูกสร้างหลานให้มากไว้เพื่อไปกอบกู้พรรค ผ่านมาเนิ่นนาน....จนลูกหลานลืมว่าเราน่าจะพาทวดข้ามเขากลับบ้าน.
จบแล้วล่ะนิทาน

แถวๆนี้แหละที่ศิษย์พี่กับศิษย์น้องมาเกยตื้น ข้ามเขาลูกนู้นไปก็เป็นทะเล แต่คนทั้งสองไม่รู้ก็เลยไม่ได้ลองข้ามไป
นะ....อยู่ในป่าแบบนี้คงกลับได้หรอก หลังจากไปกว้านสาวๆมาสร้างพรรคแล้ว พวกข้างนอกเลยเรียกที่นี่ว่าพวกหลังเขา....จริงแล้วเราต้องเถียงนะเราอยู่ในเขาต่างหาก แถมยังเรียกว่าพวกปลายวาอีก.....ชื่อสวยนะ ชื่อบ้านยังกะบ้านนางเอกในนิยาย แต่จริงๆน่ะเขาค่อนขอดเรา....
ไหนๆก็ไหนๆ วันเวลาผ่านไป...อยากปลายวาดีนัก บ้านเราก็ให้อยู่สุดปลายสายฟ้าฟาดไปเสียเลย พ่อเลยตั้งชื่อบ้านเราว่า "บ้านปลายฟ้า"

เห็นไหม ปลายฟ้าไหม? เห็นแต่หลังคาบ้านเนี่ย
อยู่ข้างบนนี้นะ คนแก่ๆ..บอกว่าเมื่อก่อนได้ยินเสียงคลื่นจากอีกฝั่งเขาด้วย ก็คงจะก่อนมีทีวี ตู้เย็น เกมออนไลน์กระมัง เพราะตอนนี้เพลงหลวงไก่ดังกว่าอีก...ไม่เป็นไรหรอกเดี๋ยวจะพาเดินข้ามเขาไปออกทะเลกัน

อ๊ะ....ข้ามเขามาได้ พระอาทิตย์ตกน้ำพอดีเลยต้องรอให้สว่างใช่ไหมแล้วค่อยมาว่ากันใหม่.......


Create Date : 08 มิถุนายน 2550
Last Update : 30 สิงหาคม 2550 8:39:38 น. 4 comments
Counter : 1159 Pageviews.

 
สวัสดีทุกๆคนที่บ้านปลายฟ้า


เข้ามาอ่านนิทานปลายฟ้า
นึกถึงภาพบ้านหลังนี้ที่เคยไปนอน
และคิดถึงขนำน้อยบนเนินเขาจริงๆ
ป่านฉะนี้ปะผุแล้วหรือยัง ?


โดย: พ่อพเยีย วันที่: 8 มิถุนายน 2550 เวลา:9:59:48 น.  

 
มาอ่านนิทานพื้นบ้านและดูภาพสวยๆค่ะ

มาทักทายยามเช้าที่สดใส

ขอให้มีความสุขกับวันศุกร์นะคะ


โดย: เพียงแค่เหงา วันที่: 8 มิถุนายน 2550 เวลา:10:01:56 น.  

 
แวะมาเยือนบ้านค่ะ

เพิ่งกลับจากทำงาน
เช้าไปทำงานสายเพราะรถติด...กลุ่มม้อบมวลชน
แถวราชดำเนิน

ค่ำแล้ว กลับบ้าน รถก็ยังติด...
แต่ติดคนไปเที่ยวห้างฯ ไปสังสรรค์กัน
ในวันศุกร์ที่แสนสุขของคนทำงาน

ผ่านสนามหลวง
ผู้คนคึกคักเพราะมีนัดรวมมวลชนกันที่นั่น

พวกนึงรวมตัวเพื่อสังสรรค์
อีกพวกนึงรวมตัวเพื่อแสดงพลัง

อนาคตของบ้านเรา...จะเป็นไงน้อ ?

ยังรออ่านเรื่องสั้นของปลายแปรงอยู่เสมอ
ลงตีพิมพ์ที่ใด ส่งข่าวบอกกันด้วยค่ะ


โดย: หนอนเมืองกรุงฯ IP: 58.9.170.77 วันที่: 8 มิถุนายน 2550 เวลา:20:49:31 น.  

 
มาแร้วน๊า า า า ,, ฮ่าฮา า า



บ้านเราสวยเนอะ


โดย: มายด์ IP: 118.173.31.244 วันที่: 17 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:23:59:39 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

ปลายแปรง
Location :
พังงา Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




สุดปลายของแปรง
อาจป้าย...ได้ภาพเขียนงาม
อาจปาด....ได้ภาพสะเทือนขวัญ

แปรงสุดปลาย....วาดในอากาศ
สูญญากาศของสีที่ว่างเปล่า

เพียง "ใจ" ผู้ป้ายแปรง
ว่างเปล่า....ไร้แปรง....ปราศจากปลาย
สรรพเรื่องราว...ว่างเปล่าในกาลเวลา
Group Blog
 
 
มิถุนายน 2550
 12
3456789
10111213141516
17181920212223
24252627282930
 
8 มิถุนายน 2550
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add ปลายแปรง's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.