Tribute to my grateful Professor Chayachoke

ท่ามกลางบทสนทนาที่แทบไม่มีความหมายในเอ็มเอสเอ็น เพื่อนที่ทำงานเก่าซึ่งเป็นศิษย์เก่าคนละมหาวิทยาลัย บอกสั้นๆว่า

"จริงสิ OOฝากมาบอกว่า อ.ชัยโชคเสียแล้วนะ"

บางครั้งข่าวที่ไม่ทันได้ตั้งตัวทำให้ประสาทสัมผัสรับรู้อะไรต่อมิอะไรชาด้านขึ้นมาเฉยๆก็เป็นได้

----------------------
ก่อนอื่น คนที่แวะผ่านเข้ามา คงกำลังสงสัยว่า อ.ชัยโชคที่ จขบ.หมายถึงคือใคร?

รศ.ดร.ชัยโชค จุลศิริวงศ์ เป็นศิษย์เก่า Australian National University　ก่อนที่จะจบการศึกษาระดับปริญญาเอกจาก Ohio University สหรัฐ

อ.เคยทำงานที่ ก.พ.ก่อนที่จะมาเป็นอาจารย์ประจำภาควิชาความสัมพันธ์ระหว่างประเทศ คณะรัฐศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย

เหนืออื่นใด อ.ชัยโชค เป็นอาจารย์ผู้มีพระคุณของ จขบ.เป็นอย่างยิ่ง

ใครที่เรียนที่คณะรัฐศาสตร์ จุฬา ก่อนที่อาจารย์จะเกษียณ คงจำภาพอาจารย์ตัวอ้วน ท่าทางใจดี คนที่ไม่ว่าเด็กคนไหนมีปัญหามักเข้ามาขอคำปรึกษาเสมอ ซึ่งอาจารย์ก็จะบ่นๆว่าๆไปตามเรื่อง ก่อนที่จะให้ความช่วยเหลืออย่างเต็มกำลัง

เมื่อครั้งที่ยังเรียนระดับปริญญาโท เคยไปช่วยงานอาจารย์อยู่ช่วงหนึ่ง ซึ่งเป็นจุดเริ่มต้นของการที่ทำให้สนิทสนมกับเพื่อนๆที่ไปช่วยงานอาจารย์ในตอนนั้น ถึงขั้นเป็นเพื่อนซี้ปึกกันจนถึงทุกวันนี้ เช่นกันกับที่ทำให้การไปคณะเท่ากับไปห้องอาจารย์ชัยโชค

บางครั้งไปเฉยๆ ไม่ได้ไปทำอะไร ก็ไปเหมือนห้องทำงานอาจารย์เป็นร่มโพธิ์ร่มไทรให้ลูกนกลูกกามาพึ่งพิง

อ.ชัยโชคกับภรรยาไม่มีบุตรด้วยกัน นี่คงเป็นเหตุผลหนึ่งทำให้อาจารย์สามารถทุ่มเทเวลาให้กับงานอาจารย์ทั้งภาควิชาการ ภาคบริหาร และแน่นอน ให้กับการช่วยเหลือลูกศิษย์ทุกคน

อาจารย์เอ็นดูเพื่อนในกลุ่มอยู่คนหนึ่งมาก เอ็นดูมาก คอยเป็นห่วงเสมอ ดังเช่นเป็นห่วงลูกสาวคนหนึ่ง ลูกสาวคนนั้นเพิ่งแต่งงานไปเมื่อปลายเดือนกันยายนปีนี้

อาจารย์คะ วันแต่ง...อาจารย์คิดว่า เป็นงานแต่งลูกสาวตัวเองหรือเปล่าคะ...
-------------------------

เมื่อเริ่มพิมพ์ ความทรงจำเก่าๆเกี่ยวกับอาจารย์ย้อนกลับมาเป็นเรื่องๆ หลายเรื่องเมื่อนึกถึง สัมผัสได้ถึงวิญญาณความเป็นครูที่อาจารย์มีต่อลูกศิษย์อย่างสม่ำเสมอ

--------------------------
วันถัดมา

ในวันที่อะไรไม่เป็นไปดังใจ ในวันที่นั่งคิดว่า ตัวเองมาทำอะไรอยู่ที่ญี่ปุ่น ...

น่าประหลาดที่ใบหน้าของอาจารย์ผ่านแวบเข้ามาในสมอง เหมือนทำให้รู้ตัวว่า ถ้าอาจารย์รู้... ลูกศิษย์คนนี้กำลังเลิกทำอะไรบางอย่างก่อนที่จะพยายาม อาจารย์คงผิดหวังยิ่งนัก

(ในความเป็นจริง อาจารย์คงไม่ได้หวังอะไรกับลูกศิษย์คนนี้มากนักหรอก แต่คงบ่นว่า "ยายปิ่น ทำไมเป็นอย่างนี้ ถ้าพยายามต้องผ่าน ต้องทำได้สิ")

อาจารย์คะ วันนี้ปิ่นอยู่ไกล ปิ่นยังไม่ประสบความสำเร็จอย่างที่ตั้งใจไว้ก่อนมา ยังไม่มีหน้ากลับไปไหว้อาจารย์เลยค่ะ

แต่...สัญญาค่ะว่า จะไม่เลิกพยายาม แต่จะเลิกท้อแท้ไม่เป็นเรื่องค่ะ

สู้ค่ะ！

-----------------------

Create Date : 09 พฤศจิกายน 2550 Last Update : 9 พฤศจิกายน 2550 4:38:57 น. Counter : 2800 Pageviews.		5 comments
Share Tweet