ผิดหวังกับการมีเชฟแบบนี้ ไม่รู้สิ เราหวังมากไปมั้ง

ฟังชั่นก็ดูไม่เป็น ทำงานก็ไม่เคยมีระแบบ แผนงานก็ไม่เคยจัด

ความรู้ที่เราได้มา บอกตรงๆ ไม่เคยได้จากเชฟอ่ะ 

ส่วนใหญ่ได้จากพี่ๆที่ฝึกงานด้วยมากกว่า (ตูละเเศร้า)

ไปทำงานทุกวัน มีเรื่องกะเชฟได้ทุกวันให้ตายสิ

ชาติที่แล้ว เราคงไปทำกรรมไว้ที่ฝรั่งเศส ชาตินี้อิเชฟ

มันถึงมาเอาคืน! วันนี้เกิดอุบัติเหตุค่า เราตกลงมาจากชั้นเก็บของ

(เวรกรรมจริงๆ) เชฟมันลงโทษเรา เรื่องที่เรา เก็บของผิดที่

มันเลยใช้เราไปจัดของในห้องเก็บของ โดยห้ามใครช่วย

เราก็ เออ ไม่ง้อ ทำคนเดียวก็ได้ ไม่ตายหรอก พอเดินเข้าในห้อง

เราถึงกับอึ้ง ของกระัจัดกระจาย อย่างกะเกิดสงคราม 

เราก็จัดๆไป จัดแบบแค้นๆ พอจัดเสร็จ เชฟมันเดินเข้ามาเอาของ

พอได้เสร็จ มันรีบเดินมาหาเรา แล้วลากเราไปกอด ( งง เลย) 

จะหอมแก้มเรา เรื่องที่เราเก็บของเรียบร้อยในห้องเก็บของ

ดีนะ เรารั้งตัวไว้ได้ทัน (แม่มเอ้ย ก็แกไม่ใช่เรอะ ที่สั่งให้ฉันทำ)

มันขอบใจเรา แต่เราโกรธ เพราะตอนที่เราตกลงมา จากชั้นวางของ

ไม่มีใครช่วยเลย มีพี่ P วิ่งมาดูคนเดียว ส่วนอิเชฟหรอ

นู้นนน สนใจตอนที่เราทำงานเสร็จแล้ว ( เลวว่ะ)

เจ็บทั้งกาย เจ็บทั้งใจ ให้ตายสิ! แถมวันนี้ มันยังใช้ให้เรา ตัดเค้ก 300 ชิ้น

แล้วเรียงใส่จาน เราทำเสร็จ มันให้เราขึ้นไปส่ง ชั้น 32 พอเราไปส่ง

เจอเชฟอีกคน อิเชฟคนนั้น งง ค่า (ประมาณว่าเอาขึ้นมาทำมั้ย?)

เสร็จ มันก็โทรคุยกัน ได้ความว่า งานเริ่มตอน สอง ทุ่ม 

ค่อยมาส่งตอนทุ่มครึ่ง เรา ปรี้ดดเลย แล้วอิเชฟจะมาเร่งเราทำ

ตอนเที่ยงทำมั้ยกัน พอทำเสร็จก็ไม่มีที่ไว้ ตู้แช่เต็ม เค้กเละ ละลาย

แล้วจะให้เราตัดใหม่ (มึงบ้าป่ะ 300 ชิ้น ไม่ได้ทำแค่สิบนาทีเสร็จนะ)

แล้วเราจะกลับแล้ว ห้าโมงกว่าแล้ว กลายเป็นว่าเราต้องตัดเค้กกันใหม่

สรุปวันนี้กลับห้องมา ทุ่มครึ่ง ขาลากก 

แทนที่มันจะสื่อสารกันดี จัดการ กันดีๆ ไม่เคยอ่ะ

ผิดพลาดอะไรมา I don't know I don't care มีอยู่สองประโยคเนี้ย

เกรียนจริงๆ ไม่เคยจะรับผิดชอบ อะไรเลย

ตอนแรกเราก็ดีใจ มีผู้ช่วยเชฟมาแล้ว ที่ไหนได้ อิพี่ผู้ช่วยเชฟ

ทำงานยังไม่ถึงอาทิตย์ ลาออก ค่า! เจริญ แล้วแบบนี้จะมีใครมาทำมั้ย?

พี่ผู้ช่วยเชฟก็เหลือเกิน บทจะัไป ก็ไปดื้อๆ ไม่บอกใคร

จน HR เดินเข้ามาคุย บอกมีปัญหาอะไรกัน 

ปัญหาอ่ะ มันไม่ได้อยู่ที่เพื่อนร่วมงาน มันอยู่ที่ อิเชฟ

 ถ้าเชฟสามารถจัดการเวลา ตารางงาน ไม่มั่วนิ่ม 

ไม่เรื่องมาก ไม่ใช้คนอื่นเป็นที่ระบายอารมณ์

ใครๆเค้าก็ทนได้ แต่พี่ผู้ช่วยเชฟก็นะ แทนที่จะอยู่ต่อสักเดือน

เล่นเผ่นไปก่อนซะงั้น เคืองว้อยยย อุส่าดีใจ นึกว่าจะได้สบายสักที

สุดท้ายก็เหมือนเดิม ได้เจออิเชฟเกือบตลอดเวลาเหมือนเดิม!