เวลามันเดินผ่านไปเร็วจริงๆนะค่ะ
เผลอแปปเดียว เราก็เหลือเวลาฝึกงานแค่อาทิตย์เดียวเอง
( ไม่อยากจบเลยอ่ะ) ชีวิตกำลังเข้าที่เข้าทาง
ฝึกงานกำลังจะเริ่มสนุก แต่สุดท้ายเวลาก็ใกล้หมด ( จบ ) แล้ว
อาทิตย์ที่ผ่านๆ มา มีเรื่องราวมากมาย ( เดี๋ยวจะทะยอยเขียนเก็บไว้)
มีทั้งความสุข เสียงหัวเราะ น้ำตา และที่สำคัญ มิตรภาพที่เกิดขึ้น
ทำให้เรา ไม่อยากจะจากพี่ๆ เพื่อนๆ รวมกะทั้งอิเชฟไปเลย ( ไม่น่าเชื่อใช่ม๊ะ) ฮ่าๆๆ

เชฟเปลี่ยนไปมากจริงๆ ขี้เล่นขึ้น ( แม้จะโมโหร้ายอยู่) แถมยังชอบมาแกล้งเราเหมือนเดิม
แต่เราเริ่มเข้าใจเชฟมากขึ้น ( มันคงไม่มีใครให้แกล้งแล้ว) พี่ๆที่ทำงานก็ดีกะเราแทบทุกอย่าง
เค้ารักและเอ็นดูเรา จนเราไม่อยากจบเลย พยามทำงานเกินเวลา และอยู่ให้นานที่สุด
เพราะรู้ว่า เมื่อจบแล้ว คงไม่ได้มาทำงานแบบนี้แล้ว คงตั้งใจเรียนหนังสือต่อ
และเรียนหนักเลย เชฟ ยังชวนมาทำงานทุกวัน ว่าจบเมื่อไร มาทำงานที่นี้
มันบอก มันชอบที่เรายิ้มแย้มกับลูกค้า มันเป็นอะไรที่ Professional มาก
( ตัวเกือบลอยเลย ดีนะที่ น้ำหนักเยอะ อิอิ)

เมื่อวันก่อน เชฟอารมณ์ดี ใจดีผิดปกติมากก ฮีเอาไส้กรอกมาให้เรากินค่า!
แต่เราไม่กิน ( พอดีอิ่มมากอ่ะ) เราเลยแกล้งบอกเชฟว่า เรา ไม่อยากกิน กลัวอ้วน
เชฟกวงติง บอก ยูยังต้องกลัวอีกหรอ? - -" ฟัค แฟง แตงโมเอ้ย
เราเลยบอก ก็ใช่สิ ฉันมันอ้วนนิ เลยจะไดเอ็ท
แต่มันทำเราไปไม่ถูกทางเลย เชฟบอก ใครบอกยูอ้วน ยูนะ สวยนะ
ทั้งสวย ทั้งฉลาด ( หลอกด่า ตูป่าวฟ่ะ) แล้วมันก็หัวเราะชั่วร้าย
เราเลยบอก ฉันอยากหุ่นเหมือนนางแบบ แล้วเชฟก็ส่ายหัว
ทำหน้าเหมือนเราพูดเรื่องที่เป็นไปไม่ได้ แล้วก้มีงอน บอก
นี้ ปกติ เชฟคนอื่นเค้าไม่แชร์อาหารให้เด็กฝึกงานหรอกนะ
เราก็ อ่อ เชฟ ยูเยี่ยมมาก ทั้งหล่อ ทั้งใจดี ( แหวะ) แล้วมันก็หัวเราะ
และเดียวนี้ เชฟมันมาชอบจับไม้ จับมือเรานะ พอเราปัดมือ ไม่ยอมให้มันจับ
มัน ริอาจ เอามือ มาตีแก้มเรา เลยค่า! กล้านะแก!!
แถมแกล้งเราแบบไม่เกรงใจเราเลย และไม่แคร์สายตาใคร
ขึ้นลิฟท์มาด้วยกันงี้ เอาช็อคโกแลต มาทาแก้มเรา หน้าเรา
จนหน้าเราเลอะช็อคโกแลต แล้วบอก ดีต่อผิวหนังเรานะ ( ไิ้อ้บ้าเอ้ย)
เรางี้ ได้แต่ ด่าในใจ ( มันหัวหน้านิหว่า) ว่างมากค่าอิเชฟ
แถมยังมาเล่าชีวิตรักให้เราฟัง เราก็นะ เอิ่มมม ใครอยากรู้ค่ะ?
แต่จะว่าไป เดี๋ยวนี้เชฟมันก็ใจดีกะเรามากแล้วนะ

และความโชคดีของเรายังมีต่อค่า ( แอบเขิน ขอเขียนเก็บไว้ในความทรงจำ)
เราลงไปข้างล่างเจอพี่น่ารัก พี่เค้าถาม หิวหรือเปล่า?
เราแอ๊บเนียน บอก ก็ นิดๆ ( ในใจ อิ่มมว๊ากก)
พี่น่ารักถาม ชอบทานอะไร? พี่ทำเป็นสองอย่าง คาโบนาร่า กับ สปาเก็ตตี้
( เอิ่มมมม ) เราเลยบอก ขอเลือกที่พี่น่ารักคิดว่า ทำแล้วอร่อยที่สุด
พี่น่ารักก็จัดให้ ( กรี้ดดด) แล้วเรียกเราไปเอา คาโบนาร่า
แต่เราแบบคิดว่าพี่เค้าพูดเล่น งานเข้าเลย แดกอีโน่ ก็ไม่ย่อยแล้วรุ่นนี้
เราเลยแกล้งยกชามขึ้นไปให้พี่ N ทาน แต่ระหว่างเอาไปให้
( แบบวิ่งด้วยสีหน้าดีใจมาก ฮ่าๆๆ) เจอหัวหน้างาน พี่ Off กำลังปั้นแป้งพิซซ่า
เราแบบ หักแล้วล้มลงพื้นเลยอ่ะ ( ตกใจ ฮ่าๆๆ) ดีนะ ถ้วยคาโบนาร่าไม่แตก
ไม่งั้นเสียใจแย่ โดนพี่ๆแซว ว่า อะไรเนี้ย พี่ N ขอให้ทำให้กิน
ไม่เคยทำให้เยอะขนาดนี้ เราเขินมากอ่ะ ในใจดีใจมากอ่ะ ทั้งปลื้ม ทั้งดีใจ
( แต่ผู้ชายโรงแรม ส่วนใหญ่เค้าใจดีอยู่แล้วล่ะ ) ไม่ได้ว่าพี่น่ารักนะ
แต่เท่าที่ได้รู้มาและัเจอกับตัวเอง เราว่า ผู้ชายที่ทำงานในโรงแรมส่วนใหญ่
ย้ำ ว่า ส่วนใหญ่และทุกแผนก จะขี้หลี และ เจ้าชู้ ทะเล้น ทะลึ่ง แทบทุกคน
เราเลยไม่อะไรมาก แค่เขินอาย จนกลิ้งลงไปกะพื้นเอง เอิ๊กๆ

หลังจากนั้น เราก็เอาขนมตอบแทนพี่เค้า และเราได้รู้มาีอีกอย่าง
ว่าสเป็คผู้หญิงของพี่น่ารัก ชอบ ขาว หมวย อวบ ( เรานี่หว่า 555 )
แต่กลัวอกหักอ่านะ ขอมีความสุข แค่นี้ดีกว่า ฝึกงานจบก็จบเลย

เป็นเด็กฝึกงานโรงแรม ที่นี้ เจอเรื่องเซอไพร์เยอะด้วย เดี๋ยวเราจะเขียนเก็บไว้
เรื่องที่เรา โดน อยู่คนเดียว โดยไม่มีพี่สต๊าฟ หลอนเลยค่า เจ๋งมั้ยล่ะ โรงแรมนี้
ให้เด็กฝึกงานอยู่กะดึกคนเดียว หึหึหึ