|
คนเคยอ้วน และยังอ้วนอยู่
มันเป็นเรื่องของการลดความอ้วนของช้อนชาฯ เอง
คือช้อนชาฯ เป็นเด็กที่มีความอ้วนติดมาตั้งแต่ยังน้อยๆ สมัยก่อน บ้านย่า เลี้ยงดีจัด ปิดเทอมทีไร มาอยู่กับย่า กลับบ้านไป มีอันต้องตัดกระโปรงนักเรียนใหม่ทุกครั้ง เพราะอ้วนขึ้น เป็น 10ๆ โล เลยทีเดียว
และ สมัย มัธยม ช้อนชาฯ เคยทำเป้าสูงสุดถึง 64 กิโลเมตร
เฮ๊ยยย
กิโลกำ
และสามารถ ดิ่งลง สู่ 52 ภายใน 6 เดือน
นั่นคือ
12 กิโล แห่งความทุกข์ทรมาน
12 กิโล กับสิ่งที่สูญเสียไป
ช้อนชาฯ หนัก 52 โล อยู่ หลายปีนะ นั่นเพราะ ได้ออกกำลังกาย มีเพื่อนไปทำกิจกรรม แต่แล้ว เพราะ ไอ้เนื้อก้อนนั้น เลยทำให้ช้อนชาฯ ... สปีตเร็วกว่านรก กลับไป เกือบเท่าของเก่า พระเจ้า!!
ช้อนชาฯ ใช้แรงงานหนักไม่ได้
ช้อนชาฯ ออกกำลังกายหนักๆ แบบเมื่อก่อนไม่ได้
ช้อนชาฯ ต้องกินอาหารเพื่อสร้างเลือดขึ้นมาใหม่
รึนั่น เป็นข้ออ้าง ที่ทำให้ ช้อนชาฯ อัพน้ำหนักได้รวดเร็ว ประหนึ่ง กินข้าวเม็ดเดียว หนักขึ้น 1 กิโล โอ๊ววว มายก๊อด แต่นั่นไม่เป็นไร หรอก เพราะช้อนชาฯ เชื่อว่า "ชั้นรักตัวเอง และชั้นจะผอมลงได้แน่นอน"
*****************
จะเล่าให้ฟัง ว่า 12 กิโล หายไปได้อย่างไร
คงไม่มีใครเชื่อ หากช้อนชาฯ บอกว่า ไม่เคยกินยา ตอนนั้น อยู่มหา'ลัย ค่ะ
ช้อนชาฯ ใช้ยาจริง และได้ผลมาก มันลด ลด ลด และลด ลดฮวบ ลดฮาบ ลดได้ใจจริงๆ
แต่สิ่งที่สูญเสียไปคืออะไร หลายๆ คนคงทราบดี ช้อนชาฯ สูญเสียสมองไปครึ่งนึงเลย ตอนใช้ยาอยู่ เวลาขับรถ ก็ขับเลยบ้าน ไร้สติ ลืมตื่นไปสอบเกือบไม่ทัน ตอบคำถามผิด ไร้สมอง ทำข้อสอบไม่ได้ ร้องไห้เป็นวักเป็นเวน ไม่มีแรง กระทั้ง เปิดประตูรถเต่า ปวดหัว หงุดหงิด เล่นไพ่ โดดหนังยาง ปั่นแปะ
เอ๊ะ ...หลังๆ ชักจะไม่ใช่
มันเบลอไปหมดค่ะ
โทรมไปเลย ล่ะ แต่ผอมลงได้ใจมากๆ เสื้อผ้า ชุดนักศึกษา ต้องเปลี่ยนใหม่หมด
จากทอมยักษ์ กลายเป็น สาว ได้อย่างน่าตกใจ
(พอดีว่า ปิดเทอม แล้วมาฝึกงานที่ กทม.) กลับไปเพื่อนจำไม่ได้ อะ คิดดู 2 เดือนก่าเอง
น้ำหนักค่อยๆ ลดลง ขนาดเลิกกินยาแล้ว น้ำหนักมันยังลงได้อยู่ เอะใจ นี่กรูเป็นเอดส์ รึเปล่าฟร๊ะนี่ แต่เปล่าค่ะ มันเป็นผลต่อเนื่องมาจากการ กินน้อย ก็ยังคงกินน้อยเป็นนิสัย แถมยังโหมทำงานส่งอาจารย์ อ่านหนังสือสอบ กลางคืน ซด เปบซี่ เป็นขวดๆ เพื่อให้ตื่น อ่านหนังสือ พอดี ช้อนชาฯ ไม่กินกาแฟ อะ กลางคืนตื่น กลางวันหลับ กินข้าวมื้อเดียว คือมื้อเย็น ที่ตื่น จน โรคกระเพาะ เรียกป้า พอช้อนชาฯ เลิกพกยาลดอ้วน ช้อนชาฯ ก็หันมาพก alum milk แทน ยาลดกรด กินแทนน้ำเลยล่ะ จนเดี๋ยวนี้ เกลียดกินยาพวกนี้มากๆ กินแล้ว จาอ้วก
แถมโรคกระเพาะ ก็ยังอยู่ ไม่หายไปเหมือนน้ำหนัก
ช้อนชาฯ เลยติดสินใจ เอาว๊ะ พอแระ น้ำหนักเท่านั้นพอแระ มันลงไม่ได้กว่านี้แระละ หันกลับไปส่องกระจก เฮ้ย ... นี่มันศพรึเปล่าเนี้ย
"ช้อนชาฯ เหี่ยว"
มือเหี่ยว นิ้วเหี่ยว แก้มหาย ผมร่วง จนลีบ รีบไปไหนไม่รู้ กระดูกไหปลาร้า กระดูกเชิงกราน เฮ้ยย มันมาจากไหนว๊ะ
52 กิโล ที่มี มันคือ กระดูกล้วนๆ
ช้อนชาฯ เป็นคนโครงค่อนข้างใหญ่ แต่ไม่ยาวนะ ใหญ่เฉยๆ มาจับๆ ดูซิ เนื้อติดกระดูกเลย แต่ทำไม มันหนักงี้อะ
ไม่รู้เหมือนกัน
ผิวมันเหี่ยวๆ สากๆ ไม่มีน้ำไม่มีนวล แบบคนปกติ
"ยี๊ ช้อนชาฯ รังเกียจตัวเองจัง"
ชั้นผอมแล้วเป็นแบบนี้เหรอ
จริงเหรอ
ผอมแล้วมันจะดีเหรอ
มันใส่เสื้อผ้าสวยๆ ได้นะ กางเกง ก็ ไม่ต้องลอง มั่นใจ ซื้อแล้ว ใส่ได้แน่ๆ เสื้อ ก็ใส่ตัวเล็กๆ ได้
แต่ ช้อนชาฯ โทรม ค่ะ ใครก็ทัก ไปทำอะไรมา ช้อนชาฯ บอก เรียนหนัก เรียนหนักจริงๆ เพราะช้อนคิดว่า เลิกยาไป หลายปีแล้ว แต่เอคเฟค ยังอยู่ และมันยังอยู่ติดตัวตลอดไปแน่ๆ
ตอนนี้ มือช้อนชาฯ ยังเหี่ยวอยู่เลย
ไม่เชื่อมาดู
อิอิ
หลังจาก เรียนจบ ช้อนชาฯ พาร่างกายคล้ายคนเป็นโรค มากรุงเทพ เพื่อสมัครงาน ตามฝัน เริ่มทำงาน เริ่มเป็นคนปกติ เริ่มกลับมากินเหมือนคนปกติ เริ่มออกกำลังกาย
เริ่มมีน้ำมีนวล ร่างกายกลับมาเฟริมอีกครั้ง
ช้อนชาฯ ไม่ใช่คนหุ่นดี จะทำให้ดีคงไม่ไหว เหนื่อยตายชัก หรือไม่ อาจถึงขั้นต้อง ศัลยกรรมกันเลยล่ะ ขาใหญ่ แต่แขนเล็ก ก้นใหญ่ แต่หน้าอกเล็ก เออ ตลกดีมั้ยล่ะ
แถวบ้านเรียก รากฐานมั่นคง
ช่วงก่อน ดูดีเลยนะ ดูผอม แต่มีเนื้อมีหนัง
ร่างกายเฟริมด้วย เพราะ ฟิตออกกำลังกายทุกเย็น
แต่แล้ว... สวรรค์ก็ไม่เคยให้ความสุขอยู่กับเราได้ตลอดเวลา
ช้อนชาฯ พบเจอ "เนื้อคู่" เหอๆ เนื้องอก ตะหากละเฟ้ย
ช้อนชาฯ เป็นโรคอีกแล้วค่ะ มันงอกอยู่ในกล้ามเนื้อมดลูก ต้องผ่าตัด ไม่งั้น ช้อนชาฯ จะไม่เหลือเลือดในตัว มันไม่ใช่แค่ประจำเดือน แต่มันออกมาตลอดทั้งเดือนค่ะ จนช้อนชาฯ กลายเป็น โรคโลหิตจาง เฮ้อ ... ไม่อยากจะเบื่อชีวิตเลยจริงๆ สุดท้ายหมอบอกว่า "เอาออกกันเถอะนะ"
ช้อนชาฯ น้ำตาร่วง ผ่าพุง ตามคำแนะนำของหมอ
และหลังจากนั้นไม่นาน ร่างกายที่เคยฟิต ก็หลวมอีกครั้ง แหม พูดหยั่งกะ ... ช้อนชาฯ ออกกำลังกายหนักไม่ได้อีก หมอบอก ราว 6 เดือนนะ ถึงจะอนุญาติให้ออกกำลังกายได้ แต่แค่ 2 เดือน ช้อนชาฯ ก็แผละ แล้วอะ ทนไม่ไหวนะ ตอนนี้มันเลยมามากกว่า 6 เดือนแล้ว ออกกำลังกายแทบตาย ยังไม่ลดเลย แถมยังทวี คูณ ความยิ่งใหญ่ไปอีก ไม่รู้มันมาจากไหนนักหนา
สงสัย เพราะ หมูกะทะ โออิชิ อากาโยชิ คุโรดะ แน่ๆ เลย
เฮ้อ ... ก็หมอบอกว่า กินเยอะๆ จะได้สร้างเลือดอะ T____T
ไม่น่าเชื่อหมอเลยเนอะ
เสียดายเหมือนกัน ช้อนชาฯ ทุกข์ทรมาน มาตั้งนาน กว่าจะผอม สุดท้าย แค่เนื้อคู่หนังคู่ ก้อนเดียว ทำเอาช้อนชาฯ อัพ ขึ้นเกือบ 10 โล
พระเจ้า!!! ช่วยแต่กล้วยทอด
ไม่ช่วยช้อนชาฯ มั่งเลย นะค้า
แต่!!!
ช้อนชาฯ รักตัวเอง เกินกว่าจะกลับไปใช้ยาแบบนั้นอีกครั้ง ช้อนชาฯ เชื่อตัวเอง ชั้นเคยผอมได้โดยไม่ต้องใช้ยา ช้อนชาฯ หลงตัวเอง ผอมแค่ไหน ก็สวยแค่นั้น 5555 ช้อนชาฯ ด่าตัวเอง เลิกมั่วนิ่มได้แล้ว
ช้อนชาฯ จะค่อยๆ ผอม ตามพละกำลังที่ตัวเองมีอยู่ค่ะ
เอาล่ะ ใครก็ตามที่อ่านบลอกช้อนชาฯ
อ่านตรงนี้ เยอะๆ หน่อย
ไม่ว่าจะขี่หลังเสือ หรือหลังขี่หมู ก็ลงได้ทั้งนั้นแหละ ถ้าเราจะลงซะอย่าง
อย่ามาอดข้าว เพราะจะลดให้ได้ ตามต้องการ เพราะหลังจากที่น้ำหนักได้ตามเป้าแล้ว น้ำหนักมันจะกลับมาอีก โดยไม่รู้ตัว
ไม่เชื่อ มาดูได้ที่นี่
อย่าหัดทำงานโหม เพราะ คิดว่าจะช่วยให้น้ำหนักหายลงไปบ้าง เพราะ มันจะทำให้เราโทรม เป็นศพ ได้โดยไม่ต้องแต่งหน้า
ไม่เชื่อ มาดูได้ที่นี่
อย่าเมินต่อการออกกำลังกาย เพราะการลดน้ำหนักหวบหาบ จะทำให้เราเหี่ยวลงทันตา
ไม่เชื่อ มาดูได้ที่นี่
ตัวอย่างมีให้เห็น อย่าริ เดินตาม
หากจะลดความอ้วน ให้กินแต่พอดี ออกกำลังกายทุกวัน หากทำได้ ตอนเย็นกลับถึงบ้าน วิ่งรอบๆ บ้าน หรือทำอะไรก็ได้ ให้หัวใจเต้นเร็วๆ ซัก 15 นาที 2 เดือน ก็เห็นผลค่ะ แต่ไม่ควรหยุดทำ ทำตลอดไปจนติดเป็นนิสัยเลยยิ่งดี เหมือนช้อนชาฯ ตอนนี้ โยกๆ เต้นๆ แบบ แอโรบิค ให้เหงื่อออก นั่งพักดูทีวีซักแป๊บ แล้วไปอาบน้ำ นอกจาก จะลดอ้วนนิดๆ หน่อยแล้ว สุขภาพยังดี นอนหลับสบายด้วยนะ
^^
เชื่อมั้ย
Create Date : 17 กุมภาพันธ์ 2549 |
Last Update : 17 กุมภาพันธ์ 2549 12:12:31 น. |
|
29 comments
|
Counter : 1351 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: Batgirl 2001 วันที่: 17 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:13:17:21 น. |
|
|
|
โดย: กวางตุ้งหวาน วันที่: 17 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:13:38:24 น. |
|
|
|
โดย: หนูชล วันที่: 17 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:14:01:36 น. |
|
|
|
โดย: <img src=http://www.bloggang.com/emo/emo6.gif>H IP: 58.11.82.178 วันที่: 17 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:14:35:35 น. |
|
|
|
โดย: asariss วันที่: 17 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:15:17:21 น. |
|
|
|
โดย: JewNid วันที่: 17 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:15:18:38 น. |
|
|
|
โดย: asariss วันที่: 17 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:15:21:42 น. |
|
|
|
โดย: ตี๋สีชมพู วันที่: 17 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:16:54:42 น. |
|
|
|
โดย: ladydunce วันที่: 17 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:16:56:54 น. |
|
|
|
โดย: Big Rabbit วันที่: 17 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:17:45:02 น. |
|
|
|
โดย: la-la-bell วันที่: 17 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:18:03:43 น. |
|
|
|
โดย: นุ้ย (Nu i ko ) วันที่: 17 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:19:03:49 น. |
|
|
|
โดย: ชายคา วันที่: 17 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:21:22:02 น. |
|
|
|
โดย: ตี๋สีชมพู วันที่: 17 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:23:44:00 น. |
|
|
|
โดย: nutxnut วันที่: 18 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:0:27:30 น. |
|
|
|
โดย: ตี๋สีชมพู วันที่: 18 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:22:32:52 น. |
|
|
|
โดย: ตี๋สีชมพู วันที่: 19 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:14:42:38 น. |
|
|
|
โดย: panumas05 วันที่: 20 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:4:48:02 น. |
|
|
|
โดย: namit วันที่: 21 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:17:19:18 น. |
|
|
|
โดย: ตี๋สีชมพู วันที่: 21 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:18:37:02 น. |
|
|
|
โดย: คนเคยผอม IP: 58.147.36.114 วันที่: 31 มีนาคม 2551 เวลา:19:43:52 น. |
|
|
|
โดย: ออยค๊า IP: 118.172.176.243 วันที่: 24 พฤษภาคม 2551 เวลา:15:06:08 น. |
|
|
|
โดย: คนอ้วน IP: 124.121.153.98 วันที่: 25 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:11:43:51 น. |
|
|
|
โดย: คนอ้วน IP: 124.121.153.98 วันที่: 25 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:11:44:02 น. |
|
|
|
โดย: ชล IP: 203.113.1.130 วันที่: 11 มิถุนายน 2552 เวลา:13:44:25 น. |
|
|
|
โดย: ying IP: 110.164.25.212 วันที่: 19 สิงหาคม 2552 เวลา:21:23:33 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ทุกวันนี้ก็ไม่ผอม แต่ไม่เคยคิดกินยา
กลัวผอมแล้วเหี่ยว.....
ขอบคุณสำหรับคำแนะนำนะคะ