|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | 29 | 30 | |
|
|
|
|
|
|
|
เรื่องราวของตัวเลข...737
สืบเนื่องมาจาก
"ความฝัน"
it's my big dream
มีแมวที่เพิ่งคลอด ตัวแดงๆ ขนาดเท่าลูกนก ตกลงมาจากฟ้า ตกลงมาที่บ้านช้อนชาฯ ตกลงมา ตกลงมาอีก ตกลง เฮ้ยย ทำไมมันเยอะนักว๊ะ ตกลงมาเต็มเลย ช้อนชาฯ เก็บลูกแมวน้อยตัวแดง ใส่หมวก เก็บๆๆ ทำไมมันเยอะจัง มีอยู่ตัวนึง ตกลงมาโดนหลังคา แล้วกลิ้งตกลงพื้น โถ น่าสงสาร ลูกแมวน้อย ไม่หายใจแล้ว ช้อนชาฯ ก็เก็บลูกแมวไร้ลมหายใจ มาลองช่วยชีวิต ปั้มหัวใจ (ด้วยนิ้วก้อย) ผ่ายปอด แบบ ทุลักทุเล ก็ยังไม่ดีขึ้น แต่ช้อนชาฯ ก็ยังเอาลูกแมวน้อยเก็บรวมมาด้วย พอเวลาผ่านไป หัวใจของลูกแมวก็กลับเต้นอีกครั้ง ช้อนชาฯ ดีใจ ที่ลูกแมวทั้งหมด รอดชีวิต สรุปว่า ในบ้านช้อนชาฯ ไม่มีหมาแล้ว แต่มีแมว
แมวที่ตกลงมาจากท้องฟ้า 37 ตัว
จริงนะ เริ่มต้นนับ ตอนไหนก็ไม่รู้ รู้แต่ว่า ไปจบเอาที่เลข 37
และความคิดแรกหลังจากลืมตาตื่น นั่นคือ ....
หึหึ
งวดนี้ เสร็จแน่
เวลาล่วงเลยผ่านไป
ไม่ได้เล่า ไม่ได้บอกใคร
จวบจน วันที่ 16 พฤศจิกายน 2548 เวลา 12 นาฬิกา 36 นาที ก็มีเสียงแซ่ซ้องกันใหญ่ ภายในห้องทำงาน แห่งหนึ่ง
"เฮ้ยยย ... ลืมไปเลย" "ได้เลขไรมามั่ง" "เอาด้วยๆ" "เดี๋ยวๆ จดก่อน" "ฮัลโหล ...หม๊าๆ ทันมั้ย" "เร็วๆ เอาไรมั่ง"
ช้อนชาฯ ได้ยินเสียงแว่วมา (ไม่ต้องแว่วก็ได้ ข้างหลังแกนั่นแหละ) ก็เลยหันหลังไปทันควัน ด้วยความสนใจ และแล้ว ช้อนชาฯ ก็ทะลายความสบสน อลหม่านออกไปว่า "ข้าพเจ้าฝันล่ะ ฝันเห็นแมว 37 ตัว" เกิดความเงียบขึ้นฉับไว และเมื่อปลายสายได้ยินดังนั้น ก็สวนกลับมา
"หม๊าฯ บอก แมวต้องเลข 7 พี่"
โอเคร
ช้อนชาฯ เปลี่ยนเป็น กระซิบทันที
"737 ... นะ"
"หม๊าบอก ไม่กลับเหรอพี่"
"เอ่อ.."
คนมันไม่เป็นอะนะ เลยหันมายืนขบคิดอยู่นาน กว่าจะรู้ตัว และหันกลับไปอีกที
สิ่งที่เห็นอยู่ด้านหน้าคือ กระดาษที่ละลานตาไปด้วยตัวเลข
737 ... 377 ...
37 ... 73 ...
"หม๊าฯ บอก ไม่ได้นะพี่ ถ้าไม่ tod ก็ต้องกลับให้หมด" อีกเสียงนึงดังสวนขึ้น "ใส่ไปเลย"
เลยได้เลข 773 มาอีกตัว
เฮ้ยยย
อะไรกันนี่ฟร๊ะนี่ 
ช่วงเวลาพริบตาเดียว ความวุ่นวายสับสน อลม่าน ผู้คนละลานตา ก็พลันหายไป
เหลือทิ้งไว้ เพียง ช้อนชาฯ ที่ยืนมองกระดาษแผ่นนั้น (ช่วยทำมาหากินกันหน่อยนะคะ นึกภาพตามกันนิดนึง) มีสายลมพัดเอากรีบซากุระปลิ้วว่อน และผู้คนที่ค่อยๆ จางหายไป อยู่เป็นฉากหลัง
เวลาล่วงเลยผ่านไป ไวเหมือนโกหก ช้อนชาฯ กลับมาจาก การประชุม
เสียงนึงก็แว่วมา
"พี่... 120 บาท"
หือ??? ค่าอะไรว๊ะ
... ... ... ... ... ...
อ๋อ
เฮ้ยยยยย
นี่มัน 5 โมงแล้วนี่
"ออกอะไรฟร๊ะน้อง"
น้องไม่บอก และช้อนชาฯ ก็ไม่ต้องถามอีก เพราะตัวเลข มันตระหง่าน อยู่เต็มสองตา
173
173
173
173
173
173
173
173
173
173
ตัวเลขนี้ มันล่องลอย วนเวียน (นึกภาพด้วยค่ะ) วิ่งชนกัน อยู่รอบตัวช้อนชาฯ และก่อนที่จิตสำนึก จะกลับมา ก็มีตัวเลข 737 วิ่งชนกระบานช้อนชาฯ ทันใด ปั่ก!!

....แง ....
ถูกรับประทาน คับพี่น้อง
"ทำไม หม๊าฯ ไม่บอกว่า แมวจะเป็นเลข 1 อะ"
เค้าจะได้ซื้อ 137
ฮือ
**คำเตือน การพนันเป็นสิ่งไม่ดี ควรอยู่ในดุลพินิจของผู้ปกครอง (โปรดใช้วิจารณาญาณในการอ่าน)
Create Date : 17 พฤศจิกายน 2548 |
Last Update : 17 พฤศจิกายน 2548 13:49:01 น. |
|
7 comments
|
Counter : 910 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: ตี๋น้อย (Zantha ) วันที่: 17 พฤศจิกายน 2548 เวลา:11:23:47 น. |
|
|
|
โดย: JewNid วันที่: 17 พฤศจิกายน 2548 เวลา:14:04:16 น. |
|
|
|
โดย: หนูชล วันที่: 17 พฤศจิกายน 2548 เวลา:14:13:48 น. |
|
|
|
โดย: NIS (NiS*Za ) วันที่: 19 พฤศจิกายน 2548 เวลา:19:55:09 น. |
|
|
|
โดย: หนูชล IP: 58.136.207.18 วันที่: 19 พฤศจิกายน 2548 เวลา:22:18:06 น. |
|
|
|
โดย: ตี๋สีชมพู วันที่: 20 พฤศจิกายน 2548 เวลา:12:49:20 น. |
|
|
|
|
|
|
|