|
| 1 | 2 | 3 |
4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Location :
กรุงเทพฯ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
เมื่อวันที่คำว่ารักทำลายหัวจิตหัวใจ จนหมดสิ้น ซึ่ง สติ ก็เล่นเอา คนอย่าง ปามปาดา ไปแทบไม่เป็น .... ล้มลุกคลุกคลาน หลงทาง มืดมน และ สับสัน แต่แล้ว เมื่อเวลาผ่านไป เมื่อคำว่าสติกลับมา ก็ืำให้คนอย่าง ปามปาดา รู้ว่า ชีวิตคนเราน่ะ .... ก็ยังคงต้องเดินต่อไปอยู่ดี วันใดที่เราลุกขึ้นยืนได้ เมื่อเรามองย้อนกลับไป มันก็เป็นแค่ สิ่งที่ผ่านเราไป มันผ่านไปแล้ว ... เดินต่อไปเถอะนะ ปามปาดา ...
|
|
|
|
|
|
|
คนที่อยู่ข้างๆเรา กลับช่วยอะไรเราไม่ได้เลย สิ่งที่ต้องการคือกำลังใจ จากใครก้อได้ จะเป็นคนที่เราไม่รู้จักเลยก้อได้ แต่สิ่งนึงที่เราก้อขอพึ่งพิงก้อคือ ธรรมะ เพราะแก่นของธรรมะคือความสุขที่แท้จริง
เป็นกำลังใจให้เช่นกันค่ะ