Group Blog
 
 
เมษายน 2553
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
252627282930 
 
3 เมษายน 2553
 
All Blogs
 
[+] แต่คงมีที่สักวันหนึ่ง ฉันจะเข้มแข็ง ถึงแ้ม้ไม่รู้ต้องนานสักเท่าไร [+]

วันนี้ ทั้งๆที่กำลังมีความสุขกับเพื่อนอยู่ดีๆ
ก็เจอ ข่าวร้าย เป็นเหมือน คลื่นซัด เอาซะ ร้องไห้กลางห้าง

มีน้องคนหนึ่งโทรมาหา แล้วบอกข่าวร้ายบางอย่าง

ตอนที่ ได้ยิน ถึงกับ ช็อคซีนีม่า
พอตั้งตัวได้ ร้องไห้กลางห้างเลย

เพื่อนก็ งง ว่าปาล์มเป็นอะไรไป

ปาล์มก็แค่ ช็อค กับเรื่องราวที่เกิดขึ้นค่ะ
ไม่อยากจะเล่า เพราะว่ามันยาวมากๆ

เอาเป็นว่า

ปาล์มเป็นคนที่หวังอะไร ก็ทุ่มทั้งใจ
ลองได้รัก ได้ทุ่มเทให้ไปแล้ว
ถ้าสุดท้าย ... ปาล์มต้องผิดหวัง
ปาล์มจะ เสียใจมากๆ คล้ายๆกับ ใจสลาย

ใจมันชา ไม่มีความรู้สึก มือไม้สั่น
ร้องไห้โดยไม่มีเหตุผล ฟูมฟาย พร่ำเพ้อได้อย่างบ้าคลั่ง
เหมือนกับที่ปาล์มเป็นอยู่ในตอนนี้ ปาล์มก็ กำลังฟูมฟาย
กับเรื่องที่เกิดขึ้นอยู่

ปาล์มคงไม่ผิดใช่ไหม ถ้าจะ ขอร้องไห้ก่อน
ปาล์มคงไม่ผิดใช่ไหม ที่จะขอทำใจสักพัก
ปาล์มคงไม่ผิดใช่ไหม ที่ตอนนี้ยังทำใจกับเรื่องที่เกิดขึ้นไม่ได้

เพราะว่า มันร้ายแรง เกินกว่าใจจะรับไหว

ขอตัว รักษาทั้งกายและใจสักพัก
ก็คงจะกลับมายิ้มได้ดังเดิม

แล้วพรุ่งนี้ จะกลับมายิ้มอีกครั้ง ปาล์มสัญญา ^^v

จึงขอจบการอัพบล็อกด้วยประฉะนี้แล



"แต่คงมีที่สักวันหนึ่ง ฉันจะเข้มแข็ง
ถึงแม้ไม่รู้ต้องนาน .......

สักเท่าไร ... "




Create Date : 03 เมษายน 2553
Last Update : 3 เมษายน 2553 21:49:45 น. 2 comments
Counter : 550 Pageviews.

 
สู้ๆนะคะ พี่เป็นกำลังใจให้ค่ะ
ถึงแม้วันนี้เราอาจจะยังไม่เข้มแข็ง...
แต่เวลาจะช่วยรักษาทุกอย่างได้ค่ะ..
(พี่เองก็พยายามบอกตัวเองแบบนี้เหมือนกันค่ะ...แม้ว่ายังทำไม่ได้ก็ตาม)


โดย: Hanlanlaa วันที่: 4 เมษายน 2553 เวลา:0:00:29 น.  

 
ไม่มีอะไรที่เราผ่านไปไม่ได้คะ รับมือและผ่านช่วงเวลานี้ไปให้ได้นะคะ
เมื่อเวลาผ่านไป มันก็จะเป็นแค่เรื่องธรรมดาเรื่องหนึ่งเท่านั้นเอง เอาใจช่วยคะ


โดย: เขียนฟ้าด้วยปากกาดาว วันที่: 4 เมษายน 2553 เวลา:3:10:39 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

ยอยศทศกัณฐ์
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




เมื่อวันที่คำว่ารักทำลายหัวจิตหัวใจ จนหมดสิ้น ซึ่ง สติ
ก็เล่นเอา คนอย่าง ปามปาดา ไปแทบไม่เป็น ....
ล้มลุกคลุกคลาน หลงทาง มืดมน และ สับสัน
แต่แล้ว เมื่อเวลาผ่านไป เมื่อคำว่าสติกลับมา
ก็ืำให้คนอย่าง ปามปาดา รู้ว่า ชีวิตคนเราน่ะ ....
ก็ยังคงต้องเดินต่อไปอยู่ดี วันใดที่เราลุกขึ้นยืนได้
เมื่อเรามองย้อนกลับไป มันก็เป็นแค่ สิ่งที่ผ่านเราไป
มันผ่านไปแล้ว ... เดินต่อไปเถอะนะ ปามปาดา ...
website hit counters
website-hit-counters.com
Friends' blogs
[Add ยอยศทศกัณฐ์'s blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.