1
2 3 4 5 6 7 8
9 10 11 12 13 14 15
16 17 18 19 20 21 22
23 24 25 26 27 28 29
30 31
[+] Broken String [+]
ตอนนี้มันเกิดอะำไรกันขึ้นบ้างก็ไม่รู้ แต่ที่รู้ๆคือ มันสับสนและวุ่นวายมากๆ เหตุการณ์ดำเนินไปตาม สิ่งที่เลวร้าย มีแต่สิ่งเลวร้าย แล้วจะให้เดินต่อไปยังไงไหว ... แค่เห็นทางข้างหน้าที่จะต้องเดินไป ก็ร้องไห้ และ อยากจะถอยหลังหนีแล้ว ... T_____TBroken string Let me hold you for the last time It's the last chance to feel again But you broke me, now I can't feel anything ให้ฉันได้กอดเธอเป็นครั้งสุดท้าย เพราะว่ามันก็ ครั้งสุดท้าย ที่ฉันจะรู้สึกอีกครั้ง แต่ว่าเธอกลับผลักไสฉัน ตอนนี้ฉันไม่รับรู้อะไรเลย When I love you and so untrue I can't even convince myself When I'm speaking it's the voice of someone else ตอนที่ฉันรักเธอ และ ไำม่คิดว่ามันจะเป็นเรื่องจริง ฉันควบคุมตัวเองไม่ได้เลย ตอนที่ฉันพูด แล้วได้ยินเสียงของคนอื่นแทรกขึ้นมา Oh, it tears me up I tried to hold on but it hurts too much I tried to forgive but it's not enough To make it all okay มันทำให้ฉันน้ำตาล้นออกมา ฉันพยายามจะสู้ต่อไป แต่ว่ามันเจ็บเหลือเกิน ฉันพยายามจะให้อภัยแต่ว่ามันก็ไม่เหลือใจแล้ว ที่จะแสร้งทำต่อไปเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น You can't play our broken strings You can't feel anything That your heart don't want to feel I can't tell you something that ain't real เธอไม่มีวันเล่นสายกีตาร์ที่มันขาดแล้ว เธอไม่มีวันรู้สึกอะไรได้ เพราะว่าใจเธอก็ไม่ได้ต้องการจะรู้สึกเช่นกัน ฉันไม่สามารถพูดปดกับเธอได้อีกแล้ว Oh, the truth hurts and lies worse How can I give anymore When I love you a little less than before? ความจริงมันทำร้าย คำโกหกเจ็บปวดยิ่งกว่า แล้วจะให้ฉันทนมันได้ยังไง ก็ในเมื่อฉันรักเธอน้อยลงกว่าเดิม ... Oh, what are we doing? We are turning into dust Playing house in the ruins of us นี่ตอนนี้เรากำลังทำอะไรกัน เรากำลังกลายเป็นเพียงฝุ่น แล้วทำให้ทุกอย่างพังพินาศไป Running back through the fire When there's nothing left to say It's like chasing the very last train When it's too late, too late วิ่งกลับเข้าไปหาเปลวไฟ เมื่อมาถึงตอนที่เราไม่มีอะไรต้องพูดกันอีก เหมือนเราพยายามไล่ตามรถไฟที่วิ่งผ่านไปแล้ว ตอนที่มันสายไปแล้ว ... มันสายไปแล้ว Oh, it tears me up I tried to hold on but it hurts too much I tried to forgive but it's not enough To make it all okay มันทำให้ฉันน้ำตาล้นออกมา ฉันพยายามจะสู้ต่อไป แต่ว่ามันเจ็บเหลือเกิน ฉันพยายามจะให้อภัยแต่ว่ามันก็ไม่เหลือใจแล้ว ที่จะแสร้งทำต่อไปเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น You can't play our broken strings You can't feel anything That your heart don't want to feel I can't tell you something that ain't real เธอไม่มีวันเล่นสายกีตาร์ที่มันขาดแล้ว เธอไม่มีวันรู้สึกอะไรได้ เพราะว่าใจเธอก็ไม่ได้ต้องการจะรู้สึกเช่นกัน ฉันไม่สามารถพูดปดกับเธอได้อีกแล้ว Oh, the truth hurts and lies worse How can I give anymore When I love you a little less than before? ความจริงมันทำร้าย คำโกหกเจ็บปวดยิ่งกว่า แล้วจะให้ฉันทนมันได้ยังไง ก็ในเมื่อฉันรักเธอน้อยลงกว่าเดิม ... But we're running through the fire When there's nothing left to say It's like chasing the very last train When we both know it's too late, too late วิ่งกลับเข้าไปหาเปลวไฟ เมื่อมาถึงตอนที่เราไม่มีอะไรต้องพูดกันอีก เหมือนเราพยายามไล่ตามรถไฟที่วิ่งผ่านไปแล้ว ตอนที่มันสายไปแล้ว ... มันสายไปแล้ว You can't play our broken strings You can't feel anything That your heart don't want to feel I can't tell you something that ain't real เธอไม่มีวันเล่นสายกีตาร์ที่มันขาดแล้ว เธอไม่มีวันรู้สึกอะไรได้ เพราะว่าใจเธอก็ไม่ได้ต้องการจะรู้สึกเช่นกัน ฉันไม่สามารถพูดปดกับเธอได้อีกแล้ว Oh, the truth hurts and lies worse So how can I give anymore When I love you a little less than before? Oh, you know that I love you a little less than before ความจริงมันทำร้าย คำโกหกเจ็บปวดยิ่งกว่า แล้วจะให้ฉันทนมันได้ยังไง ก็ในเมื่อฉันรักเธอน้อยลงกว่าเดิม ในเมื่อฉันรักเธอน้อยลงกว่าเดิม ..... Let me hold you for the last time It's the last chance to feel again ให้ฉันได้กอดเธอเป็นครั้งสุดท้าย เพราะมันคือ ครั้งสุดท้ายที่ฉันจะกลับมารักเธออีกครั้ง T____T ... ไปและ เศร้าว่ะ
Create Date : 05 มกราคม 2554
Last Update : 5 มกราคม 2554 10:58:29 น.
0 comments
Counter : 426 Pageviews.
Location :
กรุงเทพฯ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [? ]
เมื่อวันที่คำว่ารักทำลายหัวจิตหัวใจ จนหมดสิ้น ซึ่ง สติ ก็เล่นเอา คนอย่าง ปามปาดา ไปแทบไม่เป็น .... ล้มลุกคลุกคลาน หลงทาง มืดมน และ สับสัน แต่แล้ว เมื่อเวลาผ่านไป เมื่อคำว่าสติกลับมา ก็ืำให้คนอย่าง ปามปาดา รู้ว่า ชีวิตคนเราน่ะ .... ก็ยังคงต้องเดินต่อไปอยู่ดี วันใดที่เราลุกขึ้นยืนได้ เมื่อเรามองย้อนกลับไป มันก็เป็นแค่ สิ่งที่ผ่านเราไป มันผ่านไปแล้ว ... เดินต่อไปเถอะนะ ปามปาดา ...