| |
ปริญญาใบสุดท้ายของฉัน ห่างหายจากการอับบล๊อกเรื่องเรียนไปสะนาน (เกือบปี) วันนี้ขอมาอับเดตเรื่องราวกันหน่อยนะคะ บางคนอาจสงสัยว่า อายุจนป่านนี้แล้ว ยังเรียนอีกหรือ ... ยังเป็นนักเรียนอยู่ค่ะ ... ชีวิตนี้ไม่แก่เกินเรียนเนาะ ...  จริงๆได้รับข่าวดีเรื่องเรียนมาตั้งแต่เดือนธันวาคมปีที่แล้ว ทางสำนักพิมพ์เขาตอบรับที่จะตีพิมพ์ผลงานวิจัยของส้มแล้ว และตอนนี้กำลังรอออนไลน์อยู่ ตอนที่ได้รับข่าวดีนี้ ดีใจมากกกกก ไม่คิดไม่ฝันว่าวันนี้จะมาถึง และเมื่อหลายวันก่อนก็ได้รับการ confirm จากน้องสาวเรื่องเรียนอีกว่าได้ยื่นเรื่องขอจบการศึกษาให้แล้ว ซึ่งตอนนี้ก็ถือว่าได้จบการศึกษาโดยสมบูรณ์แล้ว ^_^ ตั้งแต่เล็กจนโต ชีวิตมีแต่การเรียน เรียน แล้วก็เรียน ปริญญาใบแรกได้จากสถาบันการศึกษาที่มีชื่อแห่งหนึ่งย่านฝั่งธนฯ (เลือดแสดเหลือง) พอจบแล้วก็เรียนต่อเลย จนได้ใบที่สองจากสถาบันการศึกษาที่มีชื่อแห่งหนึ่งย่านเกษตรฯ (ลูกนนทรี) ซึ่งใบที่สองนี้กว่าจะจบได้ใช้เวลานานมาก ... suffer สุดๆ ... จนคิดว่าชีวิตนี้จะไม่เรียนอีกแล้วพอกันที ...  แต่พอทำงานไปได้สักพักใหญ่ ก็ถึงจุดอิ่มตัว อายุก็มากขึ้นเรื่อยๆ น้องๆด๊อกเตอร์จบใหม่หน้าละอ่อนทั้งนั้น ความรู้ความสามารถเป็นเลิศ ทำให้กลับมานั่งคิดถึงตัวเองอีกครั้ง ... แฟนก็ไม่มีกะเขา (ณ ตอนนั้น) เวลาว่างเยอะมาก หาอะไรทำแก้เซ็งดีกว่า ... เรียนต่อ ... แล้วกัน และก็ลืมสิ่งที่เคยพูดกับตัวเองไว้เมื่อตอนจบโทใหม่ๆจนหมดสิ้น ...  ระยะเวลา 4 ปีเต็มในการเรียนปริญญาเอกที่จุฬาฯ เรียกว่าโหดเอาการอยู่ ส้มทำงานไปด้วยเรียนไปด้วย ไม่ค่อยรู้จักใคร มีเพื่อนน้อยเพราะเลิกเรียนปุ๊บ ถ้ามีเวลาก็ต้องบึ่งกลับไปทำงานต่อ อย่าถามว่าที่จุฬาหรือสามย่านมีอะไรอร่อยบ้าง หรือคณะไหนมีหนุ่มหล่อสาวสวยใครบ้าง ไม่รู้จักเลย ไม่เคยร่วมกิจกรรมกับคณะหรือภาควิชา กลายเป็นคนที่ไม่มีใครรู้จัก ... 555 ... แต่รู้สึกภูมิใจมาก ภูมิใจในตัวเอง ภูมิใจในสถาบัน ภูมิใจที่จะบอกว่า ... เราจบจากจุฬา ... ใฝ่ฝันตั้งแต่เด็กๆว่าอยากเรียนที่นี่ และแล้วฝันนั้นก็เป็นจริง  ไม่ได้จะบอกว่าตัวเองเก่งหรือได้ปริญญาหลายใบ เพราะหลายๆคนก็สามารถทำได้เหมือนกัน และดีกว่าด้วย แต่มันคือความภาคภูมิใจที่แลกมาด้วยความมุ่งมั่น ความพยายาม และหยาดน้ำตา มีปัญหามากมายที่เกิดขึ้นในช่วงเรียนนอกเหนือจากการทำวิจัยอย่างหนัก แต่ทุกอย่างก็ผ่านมาได้แล้วจนมีวันนี้  ทุกวันนี้ยังจำคำสอนของพ่อได้ดี พ่อมักบอกเสมอว่า "พ่อกับแม่ไม่มีทรัพย์สินที่มีค่าใดๆจะให้ลูกนอกจากการศึกษา การศึกษาจะเป็นทรัพย์สินที่ติดตัวลูกไปตลอดชีวิตและใช้ได้อย่างไม่มีวันหมด (ถ้าใช้อย่างถูกวิธี)" สิ่งที่พ่อสอน ลูกได้ทำตามจนมีวันนี้แล้วน้า  อยากขอบคุณ พ่อ แม่ น้องสาวทั้งสอง ที่สนับสนุนด้านการเรียนและเป็นกำลังใจที่ดีในยามท้อแท้ สิ้นหวัง มาโดยตลอด อยากขอบคุณหัวหน้าของส้ม ที่สนับสนุนและช่วยเหลือทุกทางที่จะทำให้ส้มจบปริญญาเอกได้ อยากขอบคุณฮิโร ที่เป็นกำลังใจและให้คำแนะนำในการทำวิจัยเป็นอย่างดี บางครั้งส้มเครียด หรือชอบหาเรื่องทะเลาะ ฮิโรก็ยังใจเย็นและอยู่เคียงข้าง ช่วยแก้ปัญหาให้ตลอด ... ปิดท้ายด้วยรูปสมัยมาทำวิจัยที่ญี่ปุ่น สองปีมาแล้ว ทำวิจัยหนักแต่มีความสุข ... ขอบคุณปริญญาเอกที่ทำให้เราเจอกัน  
ถ้าพลาดไม่ได้อ่านบล็อคนี้ คงจะเสียใจมากๆเลยค่ะพี่ส้ม
ตุ๊กตาเรียนจบแค่ ป.ตรีใบเดียวในชีวิต แต่แค่นี้ก็เป็นทั้งความภูมิใจ ความดีใจ ความสมหวังดังที่หวังไว้มากๆแล้ว เพื่อนๆหลายๆคนก็ทยอยจบ ป.โท บางคนก็จบถึง ป.เอก เลยก็มีบ้าง ก็ได้แต่ดีใจและชื่นชมเพื่อน ถามว่าอยากเรียนต่อหรือเรียนให้สูงๆกว่านี้มั้ย? แน่นอนว่าตุ๊กตาอยากมากถึงมากที่สุด แต่ก็เนาะ เส้นทางชีวิตก็ไม่ใช่ว่าจะเป็นไปตามที่เราต้องการซะทุกอย่าง ถึงจะย้อนเวลากลับไปอีกยังงัยซะตุ๊กตาก็คงต้องมาเป็นแม่บ้านเหมือนเดิมแบบนี้อยู่ดี เพราะมันเป็นสิ่งที่เราเลือกแล้ว เลือกว่าเราจะเดินเส้นทางนี้แล้วนั่นเอง พี่ๆน้องๆ หลายๆคนที่ผ่านเข้ามาให้ชีวิตได้รู้จัก หลายๆคนก็มีความรู้เยอะ เรียนสูง ก็รู้สึกดีใจที่ได้รู้จักเพื่อนๆเหล่านั้น ชื่นชมและนับถือให้เกียรติกัน เขียนมาซะเยอะเลย เข้าเรื่องดีกว่า ยินดีกับดอกเตอร์คนใหม่ด้วยนะคะพี่ส้ม เคยอ่านเรื่องที่พี่ส้มเขียนเล่ามาในตอนเก่าๆ ก็รู้สึกได้ว่าการเรียนขั้นสูงสุดคงเป็นสิ่งที่ยากเย็นแต่มันก็เหมาะสมกับคนที่มีความสามารถและความตั้งใจจริงแบบพี่ส้มนะคะ เพราะฉะนั้นมาถึงวันนี้ได้เพราะความสามารถและความทุ่มเทล้วนๆเลยค่ะ ดีใจกับพี่ส้มและครอบครัวด้วยค่ะ ดีใจกับบ้านเมืองเราที่ได้คนเก่งๆเพิ่มขึ้นมาอีกคน มั่นใจว่าพี่ส้มจะประสบผลสำเร็จทุกด้านตามที่พี่ส้มต้องการแน่นอนค่ะ ปล.ชอบผู้หญิงบุคลิกแบบพี่ส้มมาก เก่ง สวย น่ารัก และยังดูใจดีมากๆอีกต่างหาก โดย: tukuta
 วันที่: 11 เมษายน 2553 เวลา:20:24:33 น.ขอแสดงความยินดีด้วยนะค่ะ ที่จบปริญญาเอก
ชื่มชมจริงๆคะ หนิงเอง ก่อนแต่งงานเรียน ป โท ที่ ม แถวอโศก แต่เหลืออีกปีเดียวจะจบ แต่แต่งงากับแฟนเสียก่อน และขอแฟนแยกกันอยู่เพื่อเรียนต่อให้จบ แต่แฟนไม่ยอม ก็เลย ดร็อปไว้ก่อน จนย้ายมาญี่ปุ่น และ ไม่ได้กลับไปต่ออีกเลย จนถึงปัจจุบันนี้ เสียดายมากๆคะ โดย: Ribbonetta Wish
วันที่: 13 เมษายน 2553 เวลา:8:10:03 น.ยินดีด้วยค่ะพี่ส้ม
ทุกคนก็เรียนได้ประสบความสำเร็จได้ก็จริง แต่พี่ส้มก็เก่งและมีความสามารถด้วยล่ะค่ะ ต้องเอาชนะใจตนเอง และมีวินัยด้วย ไม่ใช่แค่โอกาสที่มีจะทำให้จบกันได้ง่ายๆเนอะ ขอให้ดุษฎีบัณฑิตได้รับโอกาสดีๆอีกมากมายที่จะตามมานะคะ  โดย: @FirstblusH
วันที่: 13 เมษายน 2553 เวลา:22:07:12 น. ขอแสดงความดีใจด้วยนะคะ กว่าจะประสบความสำเร็จไม่ใช่เรื่องง่ายเลย คุณส้มเป็นคนเก่งที่แท้จริงเลยนะคะ น่าภาคภูมิใจต่อตนเองและต่อครอบครัวคุณส้มด้วยจริง ๆ น้อยแวะมาสวัสดีปีใหม่ไทย ๆ และสุ่ขสันต์วันสงกรานต์น่ะค่ะ โดย: น้อยค่ะ (GLA_GAW
) วันที่: 14 เมษายน 2553 เวลา:0:42:14 น.โหเก่งมากเลยค่ะน่าชื่นชมจริงๆค่ะ
ตัวดิฉันเอง ปริญญาไม่มีให้พ่อแม่สักใบ  โดย: คนไกลหัวใจเป็นไทย
วันที่: 15 เมษายน 2553 เวลา:7:31:00 น.สวัสดีค่ะพี่ส้ม ขอแสดงความยินดีด้วยนะคะ เก่งชอบรอยยิ้มพี่ส้มมากๆเลยอะคะ เก่งเองก็มีความฝันอยากเรียนเอกเหมือนกันค่ะ แต่ไม่รู้ว่า หัวสมองจะไหวอ่ะเปล่า 5555 แถมยังไม่แน่ใจตัวเองว่าจะต่อด้านไหนดี ใจนึงก็อยากเรียนด้านการบริหารการศึกษา แต่ก็ชอบวิชาจิตวิทยามากๆๆๆๆๆๆๆ อีกด้านนึงก็อยากเรียนด้านพัฒนาการของเด็กปฐมวัยเพราะรักเด็กเป็นชีวิตจิตใจ
 เยอะแยะไปหมดเลยค่ะ โดย: เก่ง (keng_toshi
) วันที่: 24 เมษายน 2553 เวลา:12:07:03 น.ลูกนนทรีเหมือนกันค่ะ ยินดีด้วยนะคะ สุดยอดเลย
หน่อยแค่ป.ตรีก็ทุลักทุเลพอสมควร ขอนุญาตเรียกพี่นะคะ โดย: decoba
วันที่: 14 พฤษภาคม 2553 เวลา:9:57:01 น.คนอารายยยย สวยแล้วยังเก่งอีก ชนะเลิศค่ะคุณส้ม
โดย: loveTRAVEL1977
วันที่: 10 กันยายน 2553 เวลา:18:25:51 น. |
หัวใจสีส้ม
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] อยากมีสมุดบันทึกสักเล่ม เอาไว้บอกกล่าวเรื่องราว ความสุข ความทุกข์ ที่ได้พบเจอเมื่อได้มาอยู่ในประเทศนี้ ช่วยกันลุ้นดูสิว่าจะสามารถจดบันทึกเรื่องราวต่างๆในสมุดบันทึกเล่มนี้ได้นานสักเท่าไร.....^_^ **สงวนลิขสิทธิ์ ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2539 ห้ามผู้ใดละเมิด ไม่ว่าการลอกเลียน หรือนำส่วนหนึ่งส่วนใดของรูปภาพ และ ข้อความใน blog แห่งนี้ไปใช้ ทั้งโดยเผยแพร่และเพื่อการอ้างอิง โดยไม่ได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษร จะถูกดำเนินคดี ตามที่กฏหมายบัญญัติไว้สูงสุดนะคะ** Friends Blog
Link |
|||||||||||||
นัทเองก้อมีความฝันอยากเรียนให้มากๆที่สุด...แต่โอกาสมักไม่อำนวย...แต่ก้อจะพยายามตามที่พี่บอกเลยค่ะ ...
ว่าชีวิตนี้ไม่แก่เกินเรียนจิงๆค่ะ