ที่สุด ดิฉันก็ได้พาแม่ไปชมภูเขาหิมะเป็นครั้งแรกในชีวิตของแม่

แม่เคยเห็นหิมะมาบ้าง แต่ก็ไม่มากเท่านี้

แม่ตื่นเต้นน่าดู

เราไปออสเตรียกันในเดือนมิถุนายน อากาศกำลังเริ่มอุ่นมากแล้ว

เราไม่ได้เตรียมตัวอะไรมาก ตอนที่ขับรถไปขึ้นยอดเขาสูงสุด ในแคว้นไทรอลของออสเตรีย

(Note : ไทรอล Tyrol หรือภาษาเยอรมันว่า Tirol ตั้งอยู่ทางตะวันตกของออสเตรีย ภูเขาสูงที่สุดในไทรอล ก็คือ Großglockner ใน Hohe Tauern, สูงประมาณ 3,798 เมตร เมืองหลวงของแคว้นไทรอลก็คือเมือง Innsbruck)





นั่งรถกระเช้าขึ้นไป แรก ๆ ก็ยังดูเขียวขจีอยู่หรอก


แล้วมันก็เริ่มหนาวขึ้นเรื่อย ๆ พวกเราไม่ได้เตรียมเสื้อผ้ามาหนามากนัก เพราะข้างล่าง อากาศอุ่นขนาดบรรดานักท่องเที่ยวฝรั่งใส่เสื้อสายเดี่ยว+กางเกงขาสั้นเดินเที่ยวกันแล้ว

ซึ่งเป็นความประมาทของนักท่องเที่ยวตะลอนทัวร์ กรุ๊ปนี้อีกนั่นแหละ เริ่มเห็นหิมะหนาตาแล้ว


หิมะขาวโพลนไปตลอดทาง คนที่อยู่ในกระเช้าก็เริ่มร้องกรี๊ดกร๊าด ชี้ชวนกันชมหิมะแล้ว




ที่สุดก็ขึ้นมาถึงยอดสูงสุด ที่กระเช้าพามาถึง ที่ความสูง 3,165 เมตรจนได้ หนาวจนฟันกระทบกันกึก ๆ เพราะดิฉันใส่เสื้อยืดกับกางเกงขาสั้นมาเที่ยวที่นี่

โง่+บ้าจริง ๆ กรู



แม่กำลังคว้ากล้องมาถ่ายรูป แต่พอเห็นดิฉันยกกล้องขึ้นมา ก็เต๊ะท่าให้ชักภาพเป็นที่ระลึกทันที


ยอดเขาสูง ที่ต้องปีนขึ้นไปด้วยเท้า (ดิฉันไม่มีทางไปหรอก ไม่ต้องห่วง) ไม่มีหิมะปกคลุมแล้ว

พี่แจสประลองกำลังด้วยการไต่ขึ้นไปที่ยอดเขาสูงสุดด้วยเท้า



ในที่สุด ก็พิชิตยอดเขาได้สำเร็จ!!!


งานนี้ คุณแม่ปลื้มค่ะ เพิ่งเคยเห็นแม่ยิ้มและหัวเราะเหมือนเด็ก ๆ ได้เจอของถูกใจเป็นครั้งแรก


แม่ยายและน้าของดิฉัน ขอถ่ายภาพร่วมกับพี่แจส ในภาพเฮียแกใส่กางเกงขาสั้น หนาวนะนั่น บรืออ์


เห็นยิ้มละไมกันแบบนี้ จริง ๆ กัดฟันนะคะ หนาวสุดใจ ดิฉันใส่เสื้อยืดแบบรับหน้าร้อนเต็มที่


น้าดิฉันลงทุนพิสูจน์ หิมะของจริงนะเนี่ย


แม่กำลังจะเริ่มทำตุ๊กตาหิมะ


ตุ๊กตาหิมะของแม่......เสร็จแล้ว ตั้งตระหง่านเป็นปฏิมากรรมที่งดงาม (ว่าไปเรื่อย....) ที่ยอดเขาสูงสุดในแคว้นไทรอล


วิวสวยจริง ๆ


“ไปก่อนนะ” คนแรกที่ทนหนาวไม่ได้ คือ พี่แจส โบกมือไหว ๆ ก่อนชิ่งเข้าในอาคาร


สองป้ายังพากันเดินฝ่าลมหนาว ทั้งเกาะทั้งไต่เชือก เพื่อไปในตัวอาคาร เนื่องจากมันหนาวสุดจะทน

(อูย...นี่ดิฉันเอาแม่มาทรมานหรือเปล่าเนี่ย)



ในที่สุดก็ตะกายกลับขึ้นมาจนได้ มาเจอกรุ๊ปนักท่องเที่ยวจากอิตาลี่ คุณตาอายุเกือบ 75 แล้วก็ยังเจ๋ง กำลังจะไต่ขึ้นไปชมความงามของธรรมชาติ และขุนเขาที่โอบล้อมไปทั่วบริเวณ

สองป้าแวะคุยกับคณะทัวร์แปลกหน้าอย่างคุ้นเคย (พูดภาษาอังกฤษไม่ได้ทั้งกลุ่ม) จบลงที่เสียงหัวเราะสนุกสนาน ภาษาหาได้เป็นอุปสรรคต่อความเป็นมิตรของผู้คนไม่.....


หนาวแค่ไหน แต่ใจยังสู้ เพื่อชมหิมะที่แสนงดงามในบริเวณนั้นอีกครั้ง



กำลังจะล่องลงจากยอดเขา


กำลังจะพาแม่กะน้าเข้าร้านอาหารบนเขา ไปหาซุปร้อน ๆ ทานให้อุ่น บนเขาไกลขนาดนั้น ก็ยังอุตส่าห์มีป้ายบอกทางเขียนเป็นภาษาไทยด้วย ให้รู้ว่า คนไทยเรานิยมมาเที่ยวที่นี่กันมากมายขนาดไหน

ลาก่อนยอดเขาสูง ที่แสนหนาวจับใจ ทว่าเมื่อได้เห็นภาษาไทยบนแผ่นดินต่างประเทศครั้งใด ก็ให้อุ่นใจ...........ว่าหนาวนี้ เราก็ยังไม่ไกลบ้าน..............