พฤศจิกายน 2550

 
 
 
 
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
28
 
 
เมื่อพี่แจส ลืมวันครบรอบแต่งงาน
ก่อนแต่งงาน ดิฉัน “ฝัน” เห็นชีวิตแต่งงานที่สุดแสนจะโรแมนติก

คุณสามีที่แสนจะเอาใจเก่ง การฉลองเทศกาลต่าง ๆ ด้วยกันอย่างตระการความรู้สึก

ดิฉันคิดผิดทั้งเพ.....

คงเพราะเป็นกรรมเก่า ที่ทำให้ดิฉันเป็นคนไม่ช่างจดจำวันที่มีเหตุการณ์ต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นในชีวิต

จำแค่วันเกิดก็จะแย่แล้ว

ก็ดิฉัน “คาดหวัง” ให้คนอื่นจำวันต่าง ๆ แทนดิฉันน่ะสิ โดยเฉพาะพี่แจส

ที่เขาว่ากันว่า ชีวิตรักจะหอมหวานมากที่สุด ก็คือช่วงเวลาก่อนการแต่งงาน

พอแต่งแล้ว ก็นะ...............

ปีแรก ๆ พี่แจสจำได้หมด กระทั่งวันที่เราเจอกันครั้งแรก

(ซึ่งดิฉันมารู้ทีหลังว่า คุณพี่เค้าจดไว้ในสมุดบันทึก ไม่ได้จำเองหรอกค่ะ)

ปีแรกที่คบกัน ยังมีดอกไม้มาให้


(ช่อดอกไม้ที่ได้รับจากพี่แจสในปีแรกที่คบกัน)


ในวันครบรอบแต่งงานปีแรก พี่แจสจำวันที่ได้อยู่ค่ะ

แต่ไม่ได้ “คาดคิด” ว่าดิฉันจะ “คาดหวัง” ถึงความโรแมนติกที่สุดแสน

มันเริ่มต้นตั้งแต่คืนก่อนหน้าวันครบรอบแต่งงานแล้วค่ะ

เราสองคนเก็บกระเป๋านั่งเครื่องไปอัมสเตอร์ดัม

ดิฉันลืมเอากระเป๋าเครื่องสำอาง และอุปกรณ์ทั้งหมดมา รวมทั้งแปรงสีฟัน ยาสีฟัน

ครีมทาหน้า ฯลฯ

ตอนเช้า (วันครบรอบแต่งงาน) ดิฉันรีบไปซื้อของใช้ชั่วคราว

อารามรีบ คว้าอะไรไม่รู้มาได้ขวดหนึ่ง

เอ่ยถามสามี “อันนี้ คืออะไรอ่ะพี่แจส ครีม Moisturizer ใช่ไหม?”

พี่แจส – “ใช่ครับ” ที่จริงไม่ทันได้ดูหรอก

ดิฉันรีบคว้าไปจ่ายเงินที่แคชเชียร์ทันที

สบายแล้ว.......คืนนี้

หลังจากไปเยี่ยมพ่อแม่ของพี่แจส ขากลับ ตอนค่ำ เรานั่งรถไฟกลับมาจาก Hoorn

มาถึงอัมส์ค่ำ ๆ

พี่แจสคิดแค่จะไปฉลองที่ร้านอาหารไทยในอัมสเตอร์ดัมกันสองคน อย่างสงบเงียบ

แต่ไม่ได้จองร้าน ไม่ได้คิดว่าวันสำคัญขนาดนั้น เพราะเราก็ฉลองกันแบบนี้อยู่บ่อย ๆ

ไม่น่าแปลกหรอก ถ้า.................

งานฉลองปีแรกของการแต่งงาน จบที่ เราสองคนเดินวนไปก็เวียนมา หาร้านอาหารไทยรับประทาน

ร้านแรกที่ตั้งใจไป ชื่อ White Elephant คนเต็มแน่นร้าน

เราเดินไปมา เพื่อหาร้านนั่ง จนท้องร้อง แถมฝนก็ตกหนักอีกต่างหาก

ที่สุดก็เจอร้านอาหารไทย ในซอกตึก แต่ปรากฏว่า กุ๊กไม่ใช่คนไทย กลายเป็นคนเวียดนาม

ผัดอาหารช้งเช้ง ควันคลุ้ง จนตัวเหม็นกลิ่นอาหาร

เป็นการฉลองที่สุดแสนจะเก๋ หาใดเหมือน

แต่ดิฉันก็ไม่อยากโทษสามี เพราะเราไม่ได้คุยกันก่อนเรื่องการฉลอง

ขากลับ เข้าโรงแรม............อาบน้ำให้ชื่นใจ แล้วก็จะทาครีมทาหน้าที่ซื้อมาใหม่

นั่งลงหน้ากระจก

เริ่มเปิดฝาขวด บีบครีมออกมา เนื้อครีมขาวเข้มข้น กลิ่นหอมจรุงใจ

ดิฉันแต้มเนื้อครีมข้น ๆ ไปบนหน้า 5 จุดตามทฤษฎีเป๊ะ

เริ่มใช้มือละเลงครีมไปตามผิวหน้า ด้วยนิ้วกลางและนิ้วนาง

ครีมเริ่มเหนียวมากขึ้น และกลายเป็นคราบสีขาว ไม่ยอมซึมซับเข้าไปตามผิว

ดิฉันทาถู ๆ อยู่ประมาณ 1-2 นาที แทนที่เนื้อครีมจะซึมซาบเข้าสู่ผิว

กลับข้นเป็นสีขาว และเหนียวกว่าเดิม

คราวนี้ ดิฉันเริ่มเอะใจ.............ดูฉลากหน้าขวดอีกครั้ง...................

คราวนี้เห็นชัดเลย คำภาษาดัชต์ ถึงอ่านไม่ออก แต่ก็ตอกย้ำความเชื่อได้ดี

ดิฉันซื้อของผิด แทนที่จะได้ครีมทาตัว (ที่เอามาทาหน้าชั่วคราว) ดิฉันได้ครีมอาบน้ำมาค่ะ

ต้องให้เครดิตสามี ผู้ที่บอกให้ดิฉันซื้อมา

หันมามองดูที่เตียงอีกที พ่อเจ้าประคุณหลับอุตุไปเสียแล้ว

ดิฉันงอนไม่พูดกะพี่แจสไปสองวัน.......


ปีที่ 2 พี่แจสยังจำได้อยู่ ว่าเราแต่งงานกันวันไหน

สงสัยจะได้ยินดิฉันพูดกับน้องสาว

ปีนี้ แอบทำเก๋ ด้วยการเสนอจะพาดิฉันไปนอนค้างคืนที่โรงแรมที่เราแต่งงานกัน

คล้ายจะโรแมนติก แต่ที่จริง ได้พักฟรี เพราะ Gift Voucher ของแถมในวันแต่งงาน

ตอนดึก เราไปดื่มด่ำบรรยากาศที่ Sky Bar สุดหรู

เป็นความตั้งใจของสามี ที่จะชดเชยให้ เพราะปีแรก เราฉลองกันไปแบบทุลักทุเลเต็มทน


ปีที่ 3 ดิฉันเอ่ยถามสามีในเช้าวันก่อนวันครบรอบแต่งงาน

“พี่แจส จำได้ไหม เราแต่งงานกันเมื่อไหร่”

ประมาณว่า hint hint

พี่แจสทำหน้างง

“วันที่ 20 หรือเปล่า?”

คราวนี้ ดิฉันอึ้ง..................

“พูดใหม่สิ พี่แจส....” กัดฟันถาม

“วันที่ 22”

“ให้โอกาสอีกครั้งหนึ่ง” ในใจคิดว่าสามีแกล้งทำลืม

“วันที่ 28 ใช่ไหม” คราวนี้สามีเริ่มหน้าซีด ๆ

“ตึ้ง!!!!”

เสียงนี้ทายกันได้ไหมคะ ว่าคือเสียงอะไร
.
.
.
.
.
.
V
V
V
หลายท่านคงอุปมาได้ว่า เป็นเสียงดิฉันล้มตึ้ง หรือไม่ก็ซัดสามีเข้าไปเต็มรัก

เปล่าค่ะ เสียงดิฉันปิดประตูใส่หน้าสามีอ่ะ

ดิฉันงอนไป 3 วันเต็ม ๆ

ที่สุด สามีตามง้อค่ะ

“อย่าโกรธไปหน่อยเลย งอนมาก ๆ หน้าแก่นะ............”

เอาของกินมาล่อ...............ยอมคืนดีก็ได้

พอเห็นเรายอมคืนดีด้วย ก็ได้ใจ คราวนี้ ต่อว่าดิฉันเฉยเลย

“ที่จริง ไอควรจะโกรธยูมากกว่า ยูจะมาโกรธไออีก ลองคิดดูสิ ยูลืมวันเกิดไอ 3 ปีซ้อนเลยนะ.......”

คราวนี้ ดิฉันต้องเป็นฝ่ายง้อสามี




Create Date : 30 พฤศจิกายน 2550
Last Update : 2 ธันวาคม 2550 1:17:09 น.
Counter : 1314 Pageviews.

12 comments
  
เอย...เราจะโดนอย่างงี้มั้ยเนี่ย
โดย: gadeja วันที่: 30 พฤศจิกายน 2550 เวลา:2:09:49 น.
  
โห... ไคลแม็กซ์อยู่ตอนท้ายนี่เอง



น่ารักทั้งคู่เลยนะคะ
โดย: thaispicy วันที่: 30 พฤศจิกายน 2550 เวลา:3:36:20 น.
  
555 เหมาะสมกันดีค่ะ อิอิ .. น่ารักดีจัง ถึงลืมบ้างก็ไม่เป็นไรเนอะคะ .. ต่างคนต่างเข้าใจ .. เพราะสิ่งที่สำคัญกว่าความจำคือความรู้สึกเนอะคะ
โดย: สัมปันนี ขี้เกียจล็อกอินค่ะ IP: 158.143.153.48 วันที่: 30 พฤศจิกายน 2550 เวลา:6:41:53 น.
  
โอ้ย! อ่านแล้วซะเทือนใจอย่างแรงเลย คิดเหมือนกันเลย(เหมื่อยจำอ่ะ จำได้ว่ามีปั่วก็บุญแย้ว) แต่เราจำวันแต่งม่ายได้เฮียแกจำแม่นแถมยังมาว่าเราอีกนะเอ้อ... เฮ้อเศร้า
โดย: สาระ....จริง วันที่: 30 พฤศจิกายน 2550 เวลา:8:22:34 น.
  
ผลัดกันลืมแบบนี้ ก็เจ๊ากันไปละกันเนอะ

ถึงไม่โรแมนติกแต่รักเราคนเดียวก็พอแล้ว ใช่ปะคะ อิอิ
โดย: Life is wonderful วันที่: 30 พฤศจิกายน 2550 เวลา:8:26:37 น.
  
อ่านแล้วขำความน่ารักของจขบ.ค่ะ

ผู้ชายส่วนมากมักจำวันต่างๆ ไม่ค่อยได้อยู่แล้วหละค่ะ ยังไงก็หยวนๆ เน้อ เพราะอย่างน้อยเค้าก็รักจขบ.คนเดียว แถมมีตามง้อเวลางอนด้วย น่ารักค่ะ อิอิ
โดย: cutie_nitty วันที่: 30 พฤศจิกายน 2550 เวลา:9:57:28 น.
  
จขบ. เล่าเรื่องได้เห็นภาพมากๆค่ะ
แต่แอบกลัวคุณสามีจะลืมบ้างจัง
ปีหน้าครบแต่งงานปีแรกด้วยจิ
โดย: annieake วันที่: 30 พฤศจิกายน 2550 เวลา:11:55:09 น.
  
55555 น่ารักจังเลยค่ะ
โดย: น้ำตาล (ladysugar ) วันที่: 30 พฤศจิกายน 2550 เวลา:17:32:53 น.
  
อิอิ น่ารักจังเลยค่ะ ถึงจะลืมวันเกิด หรือวันแต่งงาน แต่ความหวานยังคงไม่เปลี่ยนแปลงนะคะ
โดย: SweetVanilje@Norway วันที่: 30 พฤศจิกายน 2550 เวลา:23:59:37 น.
  
แล้วอย่าลืมอีกนะคะ
โดย: MJ-Together วันที่: 1 ธันวาคม 2550 เวลา:11:19:51 น.
  
แวะมาแซวจขบ.
(กระซิบๆ) เวลางอน แล้วปิดประตูอ่ะคับ
อย่าลืม เอาหนังสือการ์ตูนเล่มโปรดไปด้วยนะ อิอิ
ล้อเล่นจ้า
แต่อ่านแล้วฮาดีอ่ะจ้า
โดย: แมวดำ_โดนสาป วันที่: 5 ธันวาคม 2550 เวลา:21:49:35 น.
  
น่ารักกันจัง
โดย: bebek วันที่: 11 ธันวาคม 2550 เวลา:23:16:17 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Ninie
Location :
กรุงเทพ  Netherlands

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 127 คน [?]




ได้ออกประจำการเสียที....แต่ต้องหนีร้อนไปถึงรัสเซียเชียวหรือ จะไหวรื้อ?
เมื่อเขาฉันถามว่า "เธอจะบ้ารองเท้าไปถึงไหน?"
ใครอยากได้วารสารสราญรมย์ หนังสือดี ๆ ของกระทรวงการต่างประเทศ โปรดเข้ามาอ่านด้วยจ้า
Cast away ที่ La a Natu@Pranburi
เมืองไทยในสายตาของพี่แจส ผ่านเลนส์
10 ยอดการ์ตูนผู้หญิงในดวงใจ ภาค 1
เมื่อคิดจะแต่งงานกับฝรั่ง และย้ายฐานทัพมาอยู่เมืองไทย ต้องทำอย่างไร

บ ล็ อ ก ข อ ง เ พื่ อ น