Bloggang.com : Navy Family : ย้อนรำลึกวันที่เราเริ่มคบกัน

ย้อนรำลึกวันที่เราเริ่มคบกัน

ถ้าจะให้ย้อยระลึกหม่าม๊าก็ต้องย้อนไปซักประมาณปลายปี 44
เป็นปีที่หม่าหม๊าโดนทางมหาวิทยาลัยบ้านนอก (มหิดล ศาลายา) ส่งเข้าประกวด Miss Thailand University League หม่าม๊าบอกได้เลยว่าปีนั้นทุกลักทุเลสุดๆ ไหนจะต้องเรียน ไหนจะต้องทำกิจกรรมกับกองประกวด แล้วตอนนั้นก็เพิ่งอยู่ปี 2 เอง ยัง งงๆ กับวิชาเรียนอยู่เรา หม่าม๊าเรียน Medical Science หม่าม๊าต้องปรับตัวอย่างหนักเพราะจบ ม.6 ด้วยสาขาศิลป์-ภาษาฝรั่งเศส จากโรงเรียนมัถยมริมแม่น้ำ (เขมะสิริอนุสสรณ์) แล้ววิชาที่ลงเรียนตอนนั้นคือ Anatomy ผ่าศพพพพ

อย่าให้ said เลยว่าจากศิลป์-ภาษาฝรั่งเศส มาเป็น Medical Science นั้นมันสุดยอดขนาดไหน

ด้วยความที่เราก็ยุ่งกับชิวิตอยู่หลายเรื่อง ไหนจะต้องเข้าไปอยู่หอพักพยาบาล(โฉด) อีก ยายเราก็มาแนะนำพ่อเราให้รู้จัก ก็อีกแหล่ะ บ้านชั้นเป็น ทหารบก กันทั้งบ้านตั้งแต่นายพลยันพลทหาร

วันที่พ่อเค้าเข้ามาที่บ้านครั้งแรก มานั่งโซฟาทุกคนในบ้านต่างก็มองกันอย่าง งงๆ ว่าเค้าใส่ชุดอะไรมา เพราะคนในบ้านนี้จะชินกับทหารชุดสีเขียว ไม่เคยเห็นชุดทหารเรือ (อ๊อ พ่อเราเป็นทหารเรือนะลูก)

ดูในรูปคนไหนเหรอคะ ก็คนที่ใส่ชุดไม่เหมือนชาวบ้านอยู่คนเดียวนั่นแหล่ะ ตอนนั้นพ่อเค้าเป็นองค์รักษ์ประจำของในหลวง ต้องอยู่ในวัง พอวันหยุดก็มาลั่นลาที่บ้านประจำ หม่าม๊าก็ไม่สน เพราะหม่าม๊าเกลียดการคลุมถุงชน แถมไม่ชอบคนแก่ด้วย (พ่อเราห่างกับหม่าม๊า 10 ปี นะลูก)

พ่อก็พยายามโทรเช้าโทรเย็น เผื่อหม่าม๊าจะใจอ่อน ก็ไม่ หม่าม๊าให้เพื่อนรับโทรศัพท์บอกว่าไม่อยู่บ้างแหล่ะ ต้องอ่านหนังสือบ้างแหล่ะ พ่อเค้าก็พยายามปรึกษากับยายว่าจะทำยังไงดี จนยายเค้าสงสารมาบอกกับหม่าม๊าว่าถ้าไม่สนใจพี่เค้าก็บอกเค้าไปว่าอย่ามายุ่ง เรื่องไรล่ะ เดี๋ยวไม่มีคนให้แกล้ง เพราะหม่าม๊าแกล้งพ่อเค้าประจำ

เวลามาบ้านก็ปล่อยนั่งรอ(ข้างล่าง)กับหมา เพราะหม่าม๊าจะนอน(บนบ้าน)

พ่อเค้าไม่ชอบฟังเพลงดนตรีหนักๆ แม่ก็เปิดร๊อคทั้งวัน

พ่อเค้าไม่ชอบหนังผีหนังโหด แม่ก็จะดูแต่หนังฆ่ากรรม หั่นศพ เลือดสาด ผีดุ

เวลาไปกินข้าวก็พาเพื่อนไปอีกเป็นโขยง กินแพงๆ หรูๆ

เกลียดแมงมุม ก็เอาแมงมุม torantora ใส่กระเป๋ากางเกงในงานกาชาด

ชอบผู้หญิงเรียบร้อยก็แต่งมันซะเปรี้ยว ใส่กางเกงรัดรูป เสื้อเอวลอย ควานหน้าอกลึกๆ แต่ปรากฏว่าเพราะใส่แบบนี้พ่อมันเลยยิ่งชอบใหญ่ อ้าว ซะงั้น

วีรกรรมที่แม่ทำกับพ่อนั้นมีอีกเยอะเรียกได้ว่าถ้าเป็นคนอื่นเค้าไปนานแล้ว แต่นี่พ่อเค้าทนมากกกก ก็เลยยอมคบ

ที่เที่ยวที่แรกเลยที่แม่ไปคือสัตหีบ ซึ่งหม่าม๊าเคยมาครั้งนึงแล้ว มาแข่งยิงปืนน้องใหม่

พ่อเค้าไม่รู้จะพาไปไหนเลยพาไปสัตหีบ (ทหารเรือก็เงี๊ยะ) ยังไม่วายแม่ก็พายายกับยายทวดไปด้วย

แหมมม ก็ถิ่นเค้านี่ไปไหนก็ดูใหญ่ซะไม่มี มีแต่คนเค้าทำความเคารพตลอดทาง พ่อพาก๊วนหม่าม๊าไปเที่ยวเรือจักกรีนฤเบศ

แล้วก็ไปดูเต่า

นี่แหล่ะคือโปรแกรมที่พ่อสร้าง โปรแกรมอันน้อยนิด

จากนั้นไม่นานพ่อเค้าก็ขอบวชนาคหลวงเพื่อถวายเป็นพระราชกุศลให้ในหลวง

พ่อกลัวว่าพ่อบวชนาน 1 พรรษาแล้วหม่าม๊าจะหนีพ่อไปหาคนอื่น ก็เลยให้ผู้ใหญ่มาขอหมั้นแม่ไว่ก่อน แล้วอีกอย่างก็คือเวลาพาแม่ไปเที่ยวไหนต่อไหนก็จะได้ไปได้อย่างสบายใจ เพราะเป็นคู่หมั้นกัน (อืมมม...คิดได้ไงเนี่ย)

พ่อเราก็เลยให้ผู้ใหญ่ (คุณปู่คุณย่า) มาสู่ขอหม่าม๊าที่บ้าน

ที่หันหน้ามาคือคุณปู่และคุณย่า

อันนี้คุณตาคุณยาย

ระหว่างรอผลว่าเค้าจะให้หรือไม่ให้ ก็กินรองท้องก่อน

ส่วนแม่ทำของชำร่วยวันหมั้นแล้ว 555

และแล้วเราก็หมั้นในวันที่

02/06/2545

งานนี้ทำผมแต่งหน้าเองล้วนๆค่ะ ส่วนชุดก็เป็นชุดที่ตัดพิเศษ ยายไปตัดให้แบบไม่ต้องวัดตัวกันเลย นั่งก้มหน้าก้มตาด้วยความง่วง เพราะตื่นเช้ามากกกก

แต่พ่อกับหม่าม๊าไม่เคยไปไหนไกลเกินพัทยาเลยลูกเอ้ยยย พ่อต้องขับรถมารับหม่าม๊าแต่เช้า แล้วก็ต้องเอามาส่งก่อน 2 ทุ่ม เพราะคุณตายืนรออยู่หน้าบ้านเลย เวลาจะพาไปไหนก็ต้องบอกคุณตาคุณยายก่อน ต้องบอกว่าจะไปไหน ทำอะไร กลับกี่โมง กินข้าวบ้านมั๊ย เช่นเวลาจะไปดูหนัง ก็ต้องไปขอแล้วบอกว่า จะพาไปดูหนังเรื่อง Snow dog (เรื่องแรกที่ดู) ที่เมเจอร์รังสิต ทานข้าวเที่ยงที่โน่นเลย ดูเสร็จแล้วก็กลับบ้าน ทานข้าวบ้าน และถ้าไม่ทานข้าวบ้านก็ต้องบอกอีกว่าทานที่ไหน กลับกี่โมง

ตั้งแต่เราเริ่มคบกันมาหม่าม๊ากับพ่อก็ไปเที่ยวมาร้อยเอ็ดเจ็ดย่านน้ำ (รอบๆกรุงเทพ)

นี่ขนาดหมั้นแล้วนะยังขนาดนี้ ถ้าไม่หมั้นจะขนาดไหน แบบไม่ต้องออกเลย อยู่บ้าน น่าเสียดายที่ไม่มีรูปเพราะหม่าม๊าให้พ่อไรท์ลงซีดีแล้วแต่ด้วยระยะเวลาที่มันผ่านไปนานมากกก ซีดีเลยพัง เปิดไม่ออก รูปทั้งหมดก็หายไปจากโลกโดยพริบตาเหลือแต่ความทรงจำ