Bloggang.com : weblog for you and your gang
ฉันก็เป็น...ผู้หญิงคนหนึ่ง
Group Blog
ชีวิต...ขำขำ
ขอขีดเขียน
บันทึกหน้าหนึ่ง... ถึงคนรัก
หมาหมา-แมวแมว
ดอกไม้-ใบหญ้า-ท้องฟ้า-ทะเล
<<
พฤษภาคม 2553
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
1 พฤษภาคม 2553
ส่วนหนึ่งจากใจฉันพยาบาลจุฬาฯ
All Blogs
จากวันนั้นถึงวันนี้สี่ปีเลยเหรอ
โสด..ให้สนุก
คิดถึงจึงมา
งง ..ยามดึก
คนขี้โมโห
เที่ยงคืนนิดนิด กับชีวิตที่ยังไม่เปลี่ยน
เชียงคาน...ที่ไม่ได้ไป
รอ ร้อ รอ
วันเหงาๆ
สวัสดีปีใหม่ค่ะ^^
เหนื่อยจัง!!!
...วันว่างว่าง...
แค่สงสัย
เส้นทางของฉัน
เมื่อฉันอยากซื้อหวยบ้าง
สิ่งดีดีก็มีให้เห็น
ก็ ...ไม่เคยไม่คิดถึงเธอ
มาอยู่เวรกันไหมคะ
โปรโมชั่นชีวิต!!!
ต้องทนอยู่และอยู่ให้ทน
เรื่องของหัวใจ
สั้น สั้น
เด็กตัวน้อยจะกลับมาใช้สอยชีวิตอย่างปกติ...เสียที
ส่วนหนึ่งจากใจฉันพยาบาลจุฬาฯ
Just Old^^
1 ปี กับความรู้สึกดีดีที่ได้ทำงาน
"ชีวิต" อย่าไปคิดมาก
รู้สึกว่าระดับความสุขมันลดลง
สั่นนนนนนนน
งอนนะเนี่ย
แม้อากาศจะเย็นลงแต่ฉันก็ยังคงเป็นโสดดดด
อะไรบางอย่างในที่ทำงาน
ก็ไม่ได้ตั้งใจ...มันพลาดกันได้นี่
เป็นอีกวันที่ผ่านไป
โอ้ชีวิตมีอะไรตั้งเยอะแยะ!!!
ทำงาน!!!
จุดเริ่มต้น : จากก้าวสุดท้ายสู่ก้าวแรก
จบแล้วนะ
อีกเดี๋ยวเดียว
ยิ้ม อดทนและพยายาม
หลังกลางภาค
โหมด....สอบกลางภาค
เงิน100 กับวันเวรบ่าย..
เที่ยวสวนสนุก ก่อนเปิดเทอม
ปิดเทอมซะที
โหมด..สอบ
คลอดแล้วค่า
ตื่นเต้นๆๆๆ
ทาสีบ้านใหม่..
รักค่ะ
เบื่อจัง!!
ปี 2 ผ่านไป..ปี 3 กะลังจะผ่านมา
ทำความสะอาดบ้าน
ราบเรียบเรื่อย
11 วันหลัง Final
แพลน แพลน แพลน..นิ่ง
...ว้าก...น้ำหนักหนูขึ้นอ่ะ..
เป็นหวัดอีกแล้ว...
เล่านะ..
สติ!
++FuNdAmenTal++
บอกแล้วว่าชีวิตน่ะ...ขำขำ
เรื่องของดวงตะวัน
เงาะ มังคุด ทุเรียน และตะปู
+แอบมาเล่าให้ฟัง+
ทรงพระเจริญ
--ฉันไม่ใช่เฟรชชี่อีกต่อไป--
*จัดบ้านใหม่*
โอ้...OSCA...ที่รัก
งานบุญ...งานบวช
กลับมาแล้ว...
^^หมดเวลาสนุกแล้วซี^^
เริ่มต้นกับ...Bloggang
ส่วนหนึ่งจากใจฉันพยาบาลจุฬาฯ
......
ไม่เคยคิดเลยว่าในชีวิตการทำงานพยาบาลจะต้องมาประสบเหตุการณ์อะไรแบบนี้
เมื่อวานนี้มีโอกาสได้ไปยืนดูการเคลื่อนย้ายผู้ป่วยจากโรงพยาบาลของเราไปเพื่อทำการรักษาต่อที่โรงพยาบาลอื่นๆ
(ต้องบอกก่อนเลยว่าที่ได้แต่ยืนดูเฉยๆนั้นเพราะไม่ได้ทำงานประจำที่วอร์ดที่เกี่ยวข้องกับการเคลื่อนย้ายผู้ป่วยนั่นเองค่ะ)
ความรู้สึก ณ ตอนนั้น บอกได้คำเดียวเลยว่า "เศร้าใจเป็นที่สุด"
ในระหว่างนั้น มีทั้งทารกแรกเกิดที่ยังคงนอนอยู่ในตู้อบ คุณแม่ตั้งครรภ์ที่ครบกำหนดคลอดแต่ต้องกลับไปคลอดที่อื่น ผู้สูงอายุที่ยังมีสายให้อาหารทางจมูกที่ยังคงนั่งรอรถมารับอยู่บนรถเข็น และผู้ป่วยอีกหลายคนที่ยังนั่งรออยู่บริเวณใต้ตึกนั้น
และด้วยรถพยาบาลของทางโรงพยาบาลที่มีไม่เพียงพอ จึงได้รับการสนับสนุนความช่วยเหลือรถพยาบาลจากโรงพยาบาลอื่น และรถจากมูลนิธิต่างๆ ที่จอดอยู่ด้านหน้าตึก
พี่ๆ เพื่อนๆพยาบาลหลายคน รวมทั้งเจ้าหน้าที่ที่มีส่วนเกี่ยวข้อง ยังคงทำหน้าที่ของตนเองอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อยเพื่อให้ผู้ป่วยของพวกเรานั้นได้รับความปลอดภัยอย่างที่สุด
หนึ่งในจำนวนนั้นยังมีตัวแทนผู้บริหารที่เราเคารพรักมาร่วมส่งผู้ป่วยด้วย
ฉันหันหน้าหนีและพยายามกลั้นน้ำตาที่กำลังจะไหลให้กลับคืนสู่ที่ที่มันควรจะอยู่
"นี่มันเกิดอะไรขึ้นกับโรงพยาบาลที่รักยิ่งของฉันกัน"
ฉันนึกย้อนไปถึงคืนวันที่ 29 เมษายน หลังจากที่ทราบข่าวการเข้าตรวจค้นโรงพยาบาล
พี่รูมเมทของฉันต้องขึ้นเวรดึกในคืนนั้น เธอลืมตาแล้วลุกขึ้นมาจากเตียงนอน หลังจากเธอทราบเรื่อง คำพูดแรกที่ออกจากปากเธอคือ"แล้วคนไข้พี่ล่ะ"
พี่คนนี้ทำงานอยู่ตึกอายุรกรรมตึกหนึ่งในโรงพยาบาลที่มีผู้ป่วยที่ช่วยเหลือตนเองไม่ได้เกินกว่าครึ่ง เธอยืนยันที่จะไปขึ้นเวรในตอนสามทุ่มครึ่งด้วยความเป็นห่วงผู้ป่วยและเพื่อนร่วมงาน ซึ่งปกติจะขึ้นเวรตอนห้าทุ่ม ทั้งๆที่ในขณะนั้นหอพักถูกล็อคทั้งหมดและมีคำสั่งห้ามเวรดึกขึ้นเวร ฉันได้แต่ปลอบใจและบอกให้เธอรอฟังข่าวก่อน
"นี่แหละหัวใจของคนเป็นพยาบาล"
สุดท้ายฉันกับเพื่อนร่วมงานจำนวนหนึ่งก็เลือกเดินผ่านใต้ตึกนั้นไปแล้วทำได้แค่ส่งยิ้มเป็นกำลังใจให้กับหลายคนที่รู้จัก
"เป็นกำลังใจให้นะคะ"
และเมื่อฉันกลับถึงห้องพักที่อยู่ด้านหลังโรงพยาบาล
น้ำตาที่ถูกกลั้นไว้ก็ไหลมาอย่างกับเขื่อนพัง
ฉันกอดคอกับเพื่อนรูมเมทแล้วพร้อมใจกันปล่อยโฮด้วยความรู้สึกอัดอั้นตันใจอย่างที่สุด
วินาทีนั้นฉันได้รู้เลยว่า "ความเป็นพยาบาลของฉันมันฝังอยู่ในส่วนลึกของจิตใจแล้วจริงๆ"
Create Date : 01 พฤษภาคม 2553
Last Update : 1 พฤษภาคม 2553 16:08:52 น.
24 comments
Counter : 523 Pageviews.
Share
Tweet
พี่เป็นกำลังใจให้ค่ะ ในฐานะพยาบาลเข้าใจและรู้สึกเสียใจมากกับเรื่องที่ได้เห็น
โดย: Grace mother IP: 183.89.16.36 วันที่: 1 พฤษภาคม 2553 เวลา:16:13:06 น.
เป็นกำลังใจให้นะคะ เข้าใจเลยค่ะว่ารู้สึกยังไง
โดย:
thainurse@norway
วันที่: 1 พฤษภาคม 2553 เวลา:16:30:26 น.
เป็นกำลังใจให้นะ
เพราะพ่อเราก็เป็นผู้ป่วยเหมือนกัน
รู้ว่าการเคลื่อนย้ายผู้ป่วยมันโกลาหลแค่ไหน เราเคยเจอมาแล้ว ตอนที่เกิดไฟไหม้ที่วชิรพยาบาลค่ะ
โดย:
ป้าช้อย
วันที่: 1 พฤษภาคม 2553 เวลา:16:51:33 น.
เป็นกำลังใจให้กับผู้ป่วย หมอและ
พยาบาลทุกๆท่านน่ะครับ ขอให้มี
กำลังทำงาน หวังว่าอีกไม่นานเรื่อง
ทุกอย่างจะจบลงด้วยดี
โดย:
Don't try this at home.
วันที่: 1 พฤษภาคม 2553 เวลา:17:16:16 น.
เป็นกำลังใจให้นะค่ะ
เราเข้าใจเลยละ
เพราะปีที่แล้วมันก้อมาอยู่หน้า โรงพยาบาลเรา
แถมไปมีเรื่องกะมันหน้า โรงพยาบาลอีก เซ็ง
เอ้าสู้สู้นะ
เป็นกำลังใจให้นะ ดูแลตัวเองด้วยละ เป็นห่วงนะค่ะ
โดย: พยาบาล รพ เด็ก (
pps_n
) วันที่: 1 พฤษภาคม 2553 เวลา:17:29:05 น.
ส่งกำลังใจมาให้ค่ะ
ขอให้พระคุ้มครองทุกๆคนนะคะ
โดย:
ดอกหญ้าเมืองอินทร์
วันที่: 1 พฤษภาคม 2553 เวลา:17:31:27 น.
^__^* เป็นกำลังใจให้นะคะ
โดย: ppenn IP: 124.122.171.105 วันที่: 1 พฤษภาคม 2553 เวลา:17:46:11 น.
อ่านแล้ว เรารู้สึกสงสารคนไข้ขึ้นมาจับใจเลย
โดย: ~Orange be Ora~ IP: 61.90.76.174 วันที่: 1 พฤษภาคม 2553 เวลา:18:00:02 น.
มาส่งกำลังใจค่ะ
เมื่อกี้ได้ข่าวมาว่า คนไข้เสียชีวิตไปแล้วหนึ่ง
เศร้าหนักเลยค่ะ
โดย:
gluhp
วันที่: 1 พฤษภาคม 2553 เวลา:18:15:08 น.
ขอเป็นกำลังใจให้นะคะ
โดย:
COCOSWEET
วันที่: 1 พฤษภาคม 2553 เวลา:19:11:07 น.
ขอเป็นกำลังใจให้นะคะ ในฐานะวิชาชีพเดียวกัน พวกเราที่อยู่ต่างจังหวัดเป็นห่วงพวกท่านทุกคน ว่าคงวุ่นวายใจมาก ต้องอดทน อดกลั้นที่สุดและเพื่อคนไข้...อดทนนะคะ ฟ้าคงมีตา สวรรค์ท่านคงเห็นว่าใครทำอะไรไว้ ..... เป็นกำลังใจค่ะ
โดย:
Nok Tamakar
วันที่: 1 พฤษภาคม 2553 เวลา:19:35:15 น.
โดย:
thanitsita
วันที่: 1 พฤษภาคม 2553 เวลา:20:11:59 น.
เป็นกำลังใจให้ค่ะ
โดย:
Chulapinan
วันที่: 1 พฤษภาคม 2553 เวลา:20:34:27 น.
อดทนเน๊าะ...แวะมาส่งกำลังใจให้ค่ะ
โดย: น้องสาวของพยาบาลจุฬาเหมือนกันค่ะ (
อุ้มสี
) วันที่: 1 พฤษภาคม 2553 เวลา:20:45:28 น.
ให้กำลังใจด้วยคนค่ะ จากextern พระมงกุฎเกล้า
โดย:
หมอน้อยฮะเก๋ากุ้ง
วันที่: 1 พฤษภาคม 2553 เวลา:21:37:11 น.
สวัสดียามดึก คร่า ^^
โดย:
หาแฟนตัวเป็นเกลียว
วันที่: 1 พฤษภาคม 2553 เวลา:22:30:13 น.
เป็นกำลังใจให้ครับ ขอให้พระสยามเทวาธิราช คุ้มครองเจ้าหน้าที่ทุกท่านครับ
โดย:
LemonSeed
วันที่: 1 พฤษภาคม 2553 เวลา:22:32:58 น.
อยากจะร้องไห้ตามคุณอีกคนเหมือนกันค่ะ
มันเกิดอะไรขึ้นกับบ้านเมืองของเรา
จะปล่อยให้อันธพาลครองเมืองกันหรืออย่างไร
เป็นกำลังใจให้คุณเข้มแข็ง และอดทนต่อไปนะคะ
โดย: หกพันไมล์ IP: 118.172.246.122 วันที่: 1 พฤษภาคม 2553 เวลา:22:43:11 น.
ขอบคุณทุกๆกำลังใจค่ะ^^
โดย: นันทดา IP: 202.149.25.241 วันที่: 1 พฤษภาคม 2553 เวลา:23:36:10 น.
เป็นกำลังใจให้นะคะ
เราเข้าใจมากเลย
เคยไปเฝ้าคุณพ่อที่ไอซียู มาแล้ว
ดูข่าวแล้วน้ำตาไหลเลยค่ะ
โดย:
puy_naka63
วันที่: 2 พฤษภาคม 2553 เวลา:0:13:58 น.
สวัสดีครับ
อันนี้ น่าเห็นใจนะครับ
ผมไม่ชอบรัฐบาลนี้
แต่ม็อบทำแบบนี้ ก็ไม่ควรอย่างยิ่งล่ะครับ
อยากให้ฟ้าใสเหมือนกัน
แต่แผ่นดิน ต้องไม่เปื้อนเลือดอีกนะครับ
โดย: อิ ส ร ะ ช น ตั ว โ ต เ ต็ ม วั ย . . ไม่ ใ ช่ ใ ค ร . . . มัน คื อ . . (
เป็ดสวรรค์
) วันที่: 2 พฤษภาคม 2553 เวลา:20:47:19 น.
เซ็งง่ะหนูเหรียญ -3-
โดย:
น้ำแข็งไสใส่นมข้น
วันที่: 3 พฤษภาคม 2553 เวลา:6:51:33 น.
แวะมาแอบดูตอนดึกๆครับ
มีใครอยู่บ้างไหมส่งเสียงหน่อย
โดย:
Don't try this at home.
วันที่: 8 พฤษภาคม 2553 เวลา:1:49:49 น.
ขอเสียงดังๆหน่อยคร๊าบบบบบบบบ ดึกแล้วเหงา
โดย:
Don't try this at home.
วันที่: 12 พฤษภาคม 2553 เวลา:2:16:31 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
คิ้วเข้มเข้มตาคมคม
Location :
กรุงเทพ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
ให้ทิปเจ้าของ Blog
[
?
]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
?
]
"สวย" เป็นงานประจำ
"ตัวดำ" แค่งานอดิเรก...
คนตัวเล็ก หัวฟู พูดมาก
Friends' blogs
Clear Ice
วลีวิไล
ป้าหนอน
ไกลนั้น
ลิปิการ์
ninaM
O-HO
bookmark
ตัว(Z)
เบบูญ่า
nainoi_tplusone
พิมลพัทธ์
Andra
คราม
คีตภา
นภชล
เมเปิ้ลสีขาว
ณ มน
mimoza
คนผ่านทางมาเจอ
ชัชชมนต์
tiara
err_or
MrBigkies
สมันน้อย เบอร์ 14
ฝ้ายผู้น่ารัก
Don't try this at home.
เป็ดสวรรค์
คานทองเป็นของต้องห้าม
น้ำแข็งไสใส่นมข้น
kumpluem
คุณครูพยาบาล
tpipe
thesir
นาถลดา
Webmaster - BlogGang
[Add คิ้วเข้มเข้มตาคมคม's blog to your web]
Links
สำนักพิมพ์แจ่มใส
BlogGang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.