Group Blog
"Promise"...คำสัญญา [Fic-JoongBo]
Ssangchu Couple REMIX - คู่รักผักกาดหอม REMIX
Extra Stories-คำสัญญา ภาค 2
บันทึกของผม [fic-JoonbBo]
Our fate I -เธอ เขา และ รักเรา
สายใยแห่งรัก Fic-Joongbo
อย่าลืมฉัน....อย่าลืม ...คำสัญญา
ภารกิจเพื่อโลกครั้งที่ 2
Fic - A Reminder of Living (ความทรงจำ...ที่ไม่ลืมเลือน)
ผมขอโทษ ผมรักคุณ
หนังสือ คู่รักผักกาดหอม รีมิกซ์ เล่ม 2
Jichangwook - อุคจ๋าอย่าโยเย
มิถุนายน 2553
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
8 มิถุนายน 2553
สายใยแห่งรัก ตอนที่ 7
All Blogs
สายใยแห่งรัก – บทส่งท้ายพิเศษตอนสุดท้าย
สายใยแห่งรัก – บทส่งท้ายพิเศษ
สายใยแห่งรัก ตอนอวสาน
สายใยแห่งรัก ตอนที่ 10
สายใยแห่งรัก ตอนที่ 9
สายใยแห่งรักตอนที่ 8 - แก้ไข
สายใยแห่งรัก ตอนที่ 7
สายใยแห่งรักตอนที่ 6
สายใยแห่งรัก ตอนที่ 5
สายใยแห่งรัก ตอนที่ 4
สายใยแห่งรัก ตอนที่ 3
สายใยแห่งรักตอนที่ 2
สายใยแห่งรักบทที่ 1
บทนำ
คำนำ
สายใยแห่งรัก ตอนที่ 7
เธอค่อยๆหันไปหาต้นเสียงที่พูดกับเธอ และนั่นสิ่งที่เธอกังวลมานานหลายปีก็มาถึง ใบหน้าของฮยอนจุงผู้ชายที่เธอเคยรักและเกลียดปรากฎอยู่ต่อหน้าเธอ ขาของเธอแทบจะไม่มีแรงยืนหรือวิ่งหนีเขาได้อีกแล้ว เธอบอกกับตัวเองว่า เธอไม่สามารถเผชิญหน้ากับเขาได้อีกแล้ว เธอกลัวกำแพงที่เธอสร้างขึ้นมาเป็นเกราะกำบังไม่ให้ผู้ชายที่ชื่อ คิมฮยอนจุง มาเหยียบย่ำหัวใจเธอแม้จะด้วยความตั้งใจหรือไม่ก็ตาม เพราะตอนนี้เธอมีตัวแทนของเขาอยู่ข้างกายอยู่แล้วทั้งคน เธอไม่ต้องการเขาแล้ว
ฮยอนจุงตอนนี้ยืนอยู่ต่อหน้าผู้หญิงที่เขารักและเทิดทูน ตอนนี้เขาอยากจะบอกกับเธอว่า เขาต้องทนทุกข์ทรมานมากแค่ไหนกับการที่ต้องตัดใจทิ้งเธอไปทั้งๆที่ใจของเขาไม่เคยคิดจะทำแบบนี้เลย เขาอยากให้เธอรู้ว่า การตกนรกทั้งเป็นมันเป็นอย่างไร แต่จากวินาทีที่เขาได้เห็นเธอตอนนี้ มันดูราวกับว่า เธอไม่ได้รู้สึกเสียใจที่เขาทิ้งเธอเลย หรือว่า เธอลืมเขาได้จริงๆ <ไม่น่ะ ฮวางโบ คุณอย่าทำแบบนี้ ตอนนี้หัวใจของผมมันแทบจะสลายแล้ว บูอิน คุณไม่รักผมแล้วหรือทำไมคุณถึงได้ฉยเมยเย็นชากับผมแบบนี้ เขาทนไม่ได้ที่เธอทำกับว่าเขาเป็นตัวอะไรสักอย่างในสายตาของเธอและของคนอื่น เขาจับแขนของเธอไว้
คุณไปไหนไม่ได้ทั้งนั้น ฮยอนจุงจับแขนเธอไว้แน่นขณะที่น้ำเสียงดุดัน
ปล่อยชั้นน่ะ ชั้นไม่รู้จักเธอ เธอพยายามแกะมือของเขาออกและหันหน้าเมินไปทางอื่น
ไม่... ไม่มีทาง ผมไม่มีทางปล่อยคุณไปอีกแล้ว ผมทนทุกข์ทรมานมามากพอแล้ว เขาพูดด้วยน้ำเสียงเกรี้ยวกราด
ทำไมชั้นถึงจะไปไม่ได้ ในเมื่อวันนั้น.... เธอหยุดพูดเพียงแค่นั้น
ใช่ วันนั้นผมผิดเอง ผมทำลายทุกอย่างเอง แต่ได้โปรดเข้าใจผมด้วย ผมจำเป็นต้องทำทั้งๆที่ผมไม่อยากทำแบบนั้นจริงๆ
ฮวางโบนิ่งเงียบไม่ตอบ แต่หันไปบอกสมาชิกที่ยืนอยู่ข้างๆคิมฮยอนจุง บริเวณที่พวกเขายืนคุยกันอยู่นั้นไม่มีใคร เธอจึงกล้าพูดบางอย่างออกมา
แล้วนี่พวกเธอจะทำอะไร? มาอยู่ที่นี่เพื่อช่วยเขางั้นหรือ? คยูจง ชั้นบอกเธอแล้วไง ว่า 3 ปีที่ผ่านมานี้จีฮยอนเป็นลูกของชั้นคนเดียวเท่านั้น แล้วทำไมเธอถึงทำพาผู้ชายคนนี้มาหาชั้นถึงที่นี่ แล้วเธอก็หันไปพูดกับฮยองจุง ฟังน่ะ ชั้นจะไม่ต้อนรับเธอกลับเข้ามาในชีวิตของพวกเราอีกไม่ว่าจะยังไงก็ตาม ดังนั้น เธอรีบพาเพื่อนๆของเธอและตัวเธอออกไปจากร้านชั้นได้แล้ว
<เราตกลงกันแล้วไม่ใช่หรือว่าเรื่องของเรามันจบไปแล้ว ตอนนี้เส้นทางที่เราวาดไว้ทั้งหมดมันพังทลายไปตั้งแต่วันนั้นแล้ว> ความคิดของเธอณ ขณะนั้น
เธอตัดสินใจและไม่คิดจะให้โอกาสที่เขาพยายามร้องขอจากเธอ เธอไม่ต้องการให้มันเกิดขึ้นอีก เพราะเธอไม่อยากเจ็บปวดอีกต่อไป เธอบอกกับตัวเองว่า เธอจะขอเจ็บปวดครั้งนี้เป็นครั้งสุดท้าย
ทำไมคุณไม่บอกผมเรื่องลูกชายของเรา? เขายังดื้อดึงไม่ทำตามที่เธอบอก
ทำไมชั้นต้องบอกเธอด้วยเล่า มันไม่มีประโยชน์อะไรที่จะบอกเธอเลย ในเมื่อเธอเองก็เป็นไอดอลที่กำลังโด่งดังอยู่ไม่ใช่หรือ เธอเน้นย้ำคำพูดนั้นออกมาขณะที่เธอจ้องมองสมาชิกที่กำลังยืนฟังการโต้เถียงอยู่อย่างเงียบๆ
แต่ผมเป็นพ่อของเขาน่ะ! เขาไม่สนใจอะไรอีกแล้วตะโกนกลับออกไปเช่นกัน
จีฮยอนเป็นลูกของชั้นคนเดียวเท่านั้น เขาไม่ต้องการเธอ และ เธอก็ไม่สมควรเป็นพ่อ เพราะชั้นสอนให้เขาเกลียดเธอ เธอจะไม่มีวันได้ยินเขาเรียกว่าเธอว่า พ่อ เด็ดขาด ไม่มี จำคำชั้นไว้ เธอจำใจพูดคำนี้ออกไปทั้งๆที่ตัวเธอเองก็กำลังเจ็บเช่นกัน
แต่ผมต้องการคุณและลูก...ลูกของเรา สายใยรักของเรา เขาพูดออกมาโดยไม่อายใครเพราะมันคือความจริงที่เขารู้สึกตอนนี้
สิ้นสุดคำพูดของเขา น้ำตาของเธอก็หยดลงมาโดยไม่ได้ตั้งใจ เธอก้มหน้าเพื่อเรียกสติความเข้มแข็งของเธอคืนมา เธอเงยหน้าขึ้นมาพร้อมกับปาดน้ำตา จากนั้นเธอก็แปลงร่างเป็นนางมารร้ายให้เขาเห็นเพื่อเป็นการป้องกันศักดิ์ศรีของเธอ เธอจึงต้องเลือกที่จะทำร้ายเขา
<คำสัญญาของเราที่เคยสร้างด้วยกันมา มันบ่มเพาะจากความรู้สึกเราสองคนที่มีให้ไว้แก่กัน แต่ตอนนี้คำสัญญาฉบับนั้น..มันถูกฉีกทิ้งไปเรียบร้อยด้วยฝีมือของเธอแล้ว> เธอคิดแบบนั้นอยู่ในใจ แล้วก็พูดเสียงดังฟังชัดออกมา
ฮยอนจุง เธอมันหน้าไม่อาย! เธอเปล่งเสียงออกมา
ผมรู้สึกระอายใจและเสียใจมากตอนที่ผมตัดสินใจบอกเลิกคุณ เขาพยายามมองตาเธอเพื่อสื่อความรู้สึกให้เธอได้รับรู้ และให้เธอเข้าใจและยกโทษให้
ในชีวิตของเขาซึ่งยังไม่เคยต้องเผชิญกับล้มเหลวต่อหน้าผู้หญิงเลยซักครั้ง สมาชิกของเขายังยืนอยู่ข้างหลังเขา พวกเขาต่างยืนส่งกำลังใจเพื่อหวังว่ามันจะทำให้เขาเจ็บปวดน้อยลง
เขารู้ดีว่าไม่มีใครสามารถรักษาความเจ็บปวดในหัวใจเขาได้หรอก เพราะตอนนี้ผู้หญิงที่กำลังยืนอยู่ตรงหน้าเขานี่สิ เธอพยายามแสดงออกว่าเธอมีความสุขโดยไม่ต้องมีเขาแล้ว เธอทำราวกับว่า เขาไม่มีความหมาย และไร้ค่าสำหรับเธอแล้ว
พี่ฮวางโบฮะ ได้โปรดอนุญาตให้พวกเราเจอจีฮยอนเถอะฮะ ยองแซงพยายามร้องขอเพื่อให้ได้เห็นหลานชายตัวน้อย
ได้โปรดฮะ พี่อย่าเห็นแก่ตัวแบบนี้อีกเลยฮะ คยูจงพูดเสริมขึ้นมา
<เห็นแก่ตัวงั้นเหรอ..ผู้ชายพวกนี้กล้าดียังไงที่คิดว่าเธอเป็นคนที่เห็นแก่ตัว เธอต้องเสียสละอะไรมาบ้างเพื่อชื่อเสียงของพวกเขา 3 ปีที่ผ่านมาเธอเคยได้เรียกร้องสิทธิจากพวกเขาที่ทำกับเธอหรือเปล่า ไม่เลย..ไม่เคยเลยสักนิด?>
เมื่อตั้งสติได้แล้วเธอจึงพูดขึ้น ชั้นว่าเราอย่าทำอะไรให้มันลำบากใจไปกว่านี้อีกเลยน่ะ...เอาเป็นว่า เหตุการณ์ในวันนี้ขอให้ลืมมันไป ให้คิดว่าซ่ะว่าไม่ได้เจอชั้นที่นี่ และชั้นก็จะคิดว่าไม่ได้เจอเธอเช่นกัน อย่าให้เรื่องจีฮยอนเป็นตัวก่อปัญหาให้เลยนะ ฮยอนจุง บอกถึงความตั้งใจของเธอ
พี่ฮวางโบฮะ แต่พี่เขาควรรับผิดชอบกับครอบครัวของเขาสิฮะ เบบี้พยายามทำให้อธิบายให้เธอเข้าใจ
พี่รู้มั้ย เราเดินทางมาทั้งวัน และต้องเสี่ยงเป็นเสี่ยงตายมาเพื่อจะได้มาเจอพี่ฮวางโบกับลูกชาย พี่จะไม่เห็นใจพวกเราเลยเหรอฮะ ยังไงซ่ะ ผมก็อยากจะเป็นอาที่ต้องการเห็นหลานของผมเหมือนกันน่ะฮะ จองมินพูดแทบจะขอร้องเธอให้สงสารพวกเขา
เธอรู้ว่าเธอกำลังขอร้องอะไรที่คิดว่ามันมากเกินไปสำหรับพวกเขา แต่เธอไม่สามารถรับพวกเขาให้เข้ามาในชีวิตของเธอได้อีก และยิ่งไปกว่านั้นเธอไม่ต้องการเสี่ยงที่จะผิดหวังหรือเจ็บปวดอีกเป็นครั้งที่สอง
คุณคงไม่รู้หรอกว่าผมเกลียดตัวเองมากแค่ไหนตอนที่ผมปล่อยคุณไป ฮยองจุงยังพูดพร้อมกับยิ้มกลบเกลื่อนร่องรอยน้ำตาของตัวเอง
ฮวางโบนิ่งไม่สนใจกับสิ่งที่เขาพูด <ชั้นไม่ควรสนใจกับสิ่งที่เธอพูดและสิ่งที่เธอเป็น แต่ชั้นเองก็ไม่สามารถซ่อนความเจ็บปวดที่กำลังแตกสลายของชั้นได้เหมือนกัน>
<ให้ตายซิ เขากำลังแสดงความอ่อนแอของเขาออกมา>
มันไม่มีประโยชน์ที่จะมาสำนึกผิดตอนนี้ ฮยอนจุง เธอจำไม่ได้เหรอว่าวันนั้นเธอพูดกับชั้นว่ายังไง ใครกันที่เคยบอกว่าชั้นเป็นผู้หญิงที่ต้องการจะใช้ชีวิตด้วยมากที่สุด ใครกันที่บอกว่าชั้นไม่ควรหลงตัวเอง และใครกันที่บอกลาชั้นในวันนั้น ช่วยตอบชั้นหน่อย เธอหันไปเกรี้ยวกราดและปฏิเสธที่จะทำตัวเป็นแม่พระ
และในขณะนั้น ชารล์ก็เดินเข้ามาในร้านอาหารและถามหาของบางอย่างที่เขาลืมไว้ในห้องทำงานของเธอ
Estella คุณเห็นของที่ผม......โอ๊ะ.... ชารล์ไม่สามารถถามหาของที่เขาลืมไว้ต่อไปได้ เมื่อเขาเห็นชายหนุ่มวงดนตรีที่ได้รับความนิยมอย่าง SS501 ยืนรายล้อมรอบตัวเพื่อนรักของเขา ชาลีมองฮยอนจุงและหันกลับไปมองฮวางโบ และยิงคำถามที่ทำให้ฮยอนจุงสงสัย
นี่พวกคุณกำลังมีมิตติ้งมีทแอนด์กริ๊ด SS501 กันอยู่หรือ? ชาร์ลกำลังคิดว่ามันเป็นความคิดที่ไม่ฉลาดเอาซะเลย ที่เขาถามออกไปแบบนั้น
คุณเป็นใคร? ฮยอนจุงถามทันทีด้วยความรู้สึกหึงที่ไม่สามารถปกปิดมันได้
อย่าบอกว่าคุณคือสามีของพี่ฮวางโบ ยองแซงเอ่ยขึ้นมา เพราะถ้าหากผู้ชายคนนี้เป็นสามีของเธอ พวกเขาคงต้องเดินทางกลับเกาหลีด้วยความรู้สึกผิดหวัง และคงเจ็บปวดไม่น้อยไปกว่าฮยอนจุง
เขาไม่ใช่สามีของชั้น เธอปฏิเสธออกมา
เสียงถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอกของใครบางคน แต่ตอนนี้ทั้งฮยอนจุงและ ชารล์ยืนจ้องหน้ากันอยู่ มันยิ่งทำให้บรรยากาศตรงนั้นดูอึดอึดและน่ากลัวทันที มันเหมือนสนามรบสำหรับศัตรูคู่อาฆาตที่มีฮวางโบยืนอยู่ระหว่างกลาง ทั้งฝ่ายที่เป็นอดีต และ ฝ่ายที่เป็นปัจจุบันยังไงยังงั้น
เขาเป็นคู่หมั้นของชั้น เธอพูดออกมาเบาๆ และแทบจะเสียใจที่พูดออกไปหลังจากไม่มีวินาทีต่อมา
คุณโกหก! ฮยอนจุงหันไปตะคอกใส่เธอ
สี่ครั้งที่ผมขอเธอแต่งงาน และเธอก็ปฏิเสธผมทั้งสี่ครั้ง ชาร์ลพูดขัดจังหวะขึ้นมา
<เธอเปลี่ยนชั้นให้กลายเป็นคนอ่อนแอ ฮยอนจุง เธอบังคับให้ชั้นต้องเป็นคนโกหก! ชั้นเลิกรักเธอไปแล้ว ชั้นขอบอกเธอตรงๆ เลยว่า ทุกครั้งที่ชั้นมองหน้าเธอชั้นรู้สึกเหมือนกำลังจะตายทุกครั้ง ชั้นเจ็บปวดมามากพอแล้ว ได้โปรดเถอะ ฮยอนจุง ออกไปจากชีวิตชั้นได้แล้ว!> คิดแล้วเธอก็ร้องไห้สะอึกสะอื้นอีกครั้ง นั่นคงบ่งบอกได้ว่า เธอยังไม่เคยลืมฮยอนจุงไปจากใจเลยสักที
เธอจะก้าวต่อไปได้อย่างไรในเมื่อทุกอย่างที่เธอทำมามันคอยเตือนให้เธอนึกถึงอดีตที่มีทั้งความหวานชื่นและขมขื่นอยู่แบบนี้?
แม่ฮะ แม่เป็นอะไรฮะ แม่ร้องไห้ทำไม? จีฮยอนเดินถือกีต้าร์ตัวจิ๋วออกมาจากห้องทำงาน เพราะได้ยินเสียงเอะอะดังลั่นของแม่
จีฮยอนเดินเข้าไปใกล้และแม่ของตัวเองร้องไห้ ด้วยความผูกพันของสองแม่ลูก เด็กน้อยรู้ดีการที่มีคนแปลกหน้าเข้ามาในบ้านและแม่กำลังยืนร้องไห้อยู่ สัญชาตญานทำให้เด็กน้อยหันไปเผชิญหน้ากับคนแปลกหน้า
ผมเกลียดพวกคุณ! คุณทำให้แม่ของผมร้องไห้! จีฮยอนตะโกนออกมาและเดินไปเตะที่ขาของฮยอนจุง
จีฮยอน ฮยอนจุงอึ้งเมื่อเห็นใบหน้าของเด็กน้อยและเรียกชื่อนี้อย่างภาคภูมิใจ เขาลงไปคุกเข่าและคว้าตัวเด็กน้อยมากอดไว้แน่น น้ำตาลูกผู้ชายที่ชื่อว่า ฮยอนจุง มันไหลออกมาอย่างไม่อายสายตาของใคร ในใจของเขาตอนนี้หวังแค่ว่า ลูกชายคนนี้จะเป็นสายใยให้เขาและเธอได้กลับมาอยู่ด้วยกันอย่างแน่นอน เขามั่นใจ
น้องจีฮยอนรู้สึกแปลกๆที่จู่ๆ ชายหนุ่มที่ไม่ทันได้สังเกตุใบหน้ากอดเขาอยู่ จากด้านหลังเขาได้แต่มองหน้าคยูจงด้วยความเป็นมิตร ซึ่งคยูจงก็ยิ้มให้เช่นกัน เด็กน้อยจำได้แล้วว่าเขาเคยเห็นคยูจง ผู้ชายใจดีที่เคยมาทักเขาก่อนนี้ครั้งหนึ่ง แต่สำหรับผู้ชายอีก 3 คน เขาดูไม่คุ้นเคยเลย
จู่ๆน้องจีฮยอนก็ผลักตัวเองออกมาจากอ้อมกอด และมองหน้าของฮยอนจุงด้วยความงุนงง และด้วยสายใยของพ่อลูก จีฮยอนก็จำได้ทันทีว่า ผู้ชายที่กอดเขาเมื่อสักครู่นี้คือ ผู้ชายที่อยู่ในกรอบรูปที่แม่ของเขาตั้งไว้บนหัวเตียง
คุณพ่อ
สิ้นเสียงของจีฮยอน ฮวางโบถึงกับเบือนหน้าหนีไปทางอื่น เธอไม่เคยคิดว่าจะได้เห็นภาพของสองพ่อลูกกอดกันแบบนี้เลยจริงๆ และในเวลาเดียวกัน ฮยอนจุงก็ร้องไห้ด้วยความดีใจที่ลูกชายของเขา ลุกชายที่ไม่ได้แสดงอาการรังเกียจเหมือนกับฮวางโบ จีฮยอนผละจากอ้อมกอดวิ่งไปหาฮวางโบและเงยหน้าถามฮวางโบที่กำลังก้มหน้าร้องไห้
แม่ฮะ ผมขออนุญาตเรียกผู้ชายคนนั้นว่าพ่อได้มั๊ยฮะ
ฮวางโบมองหน้าลูกชายมันยิ่งทำให้หัวใจของเธอบีบรัดด้วยความเจ็บปวดมากขึ้น ทั้งเขาและสมาชิกต่างก็รอคำตอบของเธอ
โปรดติดตาม สายใยแห่งรัก ตอนต่อไป
ป.ล. ไม่ได้ตั้งใจที่จะให้มันไปคล้องกับ คำสัญญา เลยจริงๆ แต่อารมณ์และความรู้สึกมันพาไป ต้องขออภัยหากว่าไม่ตรงกับต้นฉบับภาษาอังกฤษ อาจมีส่วนหนึ่งส่วนใดที่เพิ่มเติมมาบ้าง ทั้งนี้ก็เพื่ออรรถรสของผู้อ่านและผู้แปล
ขอบคุณนะคะ
ยาย(นาจา)
Create Date : 08 มิถุนายน 2553
Last Update : 8 มิถุนายน 2553 21:24:04 น.
24 comments
Counter : 734 Pageviews.
Share
Tweet
ซึ้งมากเลยอ่ะยาย
แล้วเจ๊โบจะตัดสินใจยังงัย
ขอบคุณค่ะ
โดย:
สิงโตหัวโต
วันที่: 8 มิถุนายน 2553 เวลา:21:19:20 น.
ตัวอย่างตอนที่ 8 (ถ้าผิดเพี้ยนจากที่ยายจะลงอย่าว่ากันนะ แป๋วเอาลงเป็นไกด์ไลท์ให้เฉยๆ)
“จีฮยอน, พ่อเป็นพ่อของลูกนะ ลูกไม่ต้องขออนุญาตเรียกพ่อว่า “พ่อ” ก็ได้”
“พ่ออย่าทิ้งพวกเราไปอีกนะฮะ”
“ ไม่ ไม่แล้วลูก พ่อขอโทษ พ่อจะไม่ทิ้งลูกไปไหนอีกแล้ว ผมขอโทษนะลูก”
“คยูจง ช่วยพาจีฮยอนกลับบ้านที ฉันออกไปหาที่พูดกับเธอ”
“จีฮยอน เรียกอาว่า “อาคยู” นะ”
“คุณได้โปรดเชื่อใจผมอีกซักครั้งได้ไหมฮะ?”
“ผมยังรักคุณอยู่ และผมต้องเอาคุณกลับมาเป็นของผมให้ได้ ไม่ว่าคุณจะชอบหรือไม่ก็ตาม”
“ถ้าเธอไม่ผลักไสฉันอีก ฉันก็จะให้โอกาสเธอตลอดไป ฮยอนจุง....ฉันจะให้โอกาสกับเธอตลอดทั้งชีวิตของฉัน”
***รออ่านตอน 8 ฉบับสมบูรณ์ที่ยายนาจานะค่ะ****
โดย: แป๋ว IP: 124.121.70.197 วันที่: 8 มิถุนายน 2553 เวลา:21:20:16 น.
โกรธ...โกรธยายที่สุด
ส้มจะไม่คุยกับยาย
จนกว่าตอนต่อไปจะมาลง
โกรธยายแล้วววววววววว
โดย: OrangeεїзJuice (
Mertlekiss2
) วันที่: 8 มิถุนายน 2553 เวลา:21:25:09 น.
ณ โมเมนนี้ไม่มีอะไรจะพูดจริงๆ ยิ่งเห็นตัวอย่าง ยิ่งอิ่มเอมในหัวใจ
แม้ความรักจะเจ็บปวด แต่รักแท้ก็เอาชนะทุกสิ่งจริงๆ
ว่าแต่...จีอยอนจะโดนบรรดาอาๆ แกล้งหรือเปล่า โดยเฉพาะอาเบบี้กับอาจองมินเนี้ย
โดย: ปลาย IP: 117.47.138.170 วันที่: 8 มิถุนายน 2553 เวลา:21:27:31 น.
ซึ้งมากๆเลยยายขอตอนต่อไปเลยได้ไหม กินใจมาก
โดย: giff IP: 58.9.238.79 วันที่: 8 มิถุนายน 2553 เวลา:21:30:09 น.
น้ำตาไหลกับอีจุงจนได้ "คุณพ่อ" น่าสงสารเด็กน้อยจังเลย สงสารทุกๆคนด้วย สาธุขอให้คืนดีกันเร็วๆเหอะ
โดย: kim young bi IP: 118.172.56.105 วันที่: 8 มิถุนายน 2553 เวลา:21:30:48 น.
5555+
คุณยายๆๆๆๆ ชอบๆๆๆ
จีฮยอน น่ารักมาก เป็นสายใยสำคัญ จริงๆ
สู้ๆๆๆๆๆ
โดย: อ๊อฟ IP: 124.120.181.117 วันที่: 8 มิถุนายน 2553 เวลา:21:31:51 น.
hello everyone here!!! :D I'm sorry I can't speak thai, but I want to thank all of you for reading my fic :D
โดย: BEBELAB IP: 121.1.11.163 วันที่: 8 มิถุนายน 2553 เวลา:21:36:01 น.
อ่านไปลุ้นไป ว่าไฟจะดับหรือป่าว ตอนนี้ที่บ้านกำลังฟ้าร้องคำรามอย่างหนัก ฝนก็เริ่มมาเลย เหมือนหัวใจของโบตอนนี้เลย โอ้ยเศร้า สงสารโบจังที่สุดเลย อิจุงเราไม่สน เราเป็นผู้หญิงต้องใจแข็งไว้นะโบ อย่ายอมยกโทษให้ง่าย ๆ เพราะ เดี๋ยวจะจบไว ต้องเล่นตัวหน่อยนะโบ เอาิอิจุงให้กลายเป็นแมวไปเลย อยากเห็นหน้าลูกจุงโบตัวจริง ๆจังเลย จะเป็นยังไงหนอ จะมีวันที่เราไ้ด้เห็นมั้ยเนี่ย ยายจ๋า จริง ๆ ก็ไม่อยากเร่งยายเลยนะ แต่มันอยากอ่านตอนต่อไปเร็ว ๆ จังเลยพรุ่งนี้ขอเร็ว ๆ ได้มั้ย
โดย: มัม IP: 58.9.155.69 วันที่: 8 มิถุนายน 2553 เวลา:21:37:20 น.
สงสารจุง ทำไมโบใจแข็งจังเลย อ่านแล้วอยากร้องไห้อ่ะ ดีนะที่จีฮยอนมาช่วยชีวิตทัน กำลังสนุกเลย จะรอตอนต่อไปนะคะ...
ขอบคุณมากๆเลยยาย เป็นกำลังใจให้นะ สู้ สู้
โดย: Jai > FC.Joongbo IP: 119.31.54.27 วันที่: 8 มิถุนายน 2553 เวลา:21:42:02 น.
ยายยยย
ศร้าจังเลยอ่ะ สงสารโบมากๆ คงเป็นการตัดสินใจที่ยากลำบากจริงๆนะค่ะ ถึงแม้จะสงสารจุงที่โบยงไม่ยอมรับ แต่คิดถึงตอนที่จุงบอกโบว่าหลงตัวเองอันนั้นแล้วสงสารโบมากกว่าอ่ะ
โดย: แพร IP: 58.64.87.123 วันที่: 8 มิถุนายน 2553 เวลา:21:53:09 น.
อยากกอดและหอมจีฮยอนจัง 555
ขอบคุณผู้เขียน เขียนได้ดี ลึกซึ้งกินใจ
ขอบคุณยาย ที่แปลให้อ่านซึ้งเข้าไปอีก
ชอบมากค้า....
รออ่านตอนต่อไปนะคะ
โดย: พี่แมส IP: 113.53.59.226 วันที่: 8 มิถุนายน 2553 เวลา:21:56:13 น.
เศร้าจังเลยค่ะ สงสารโบมากๆเลย ดูเป็นความอัดอั้นและกดดันสุดๆ สงสารจุงด้วย(นิดหน่อย) แต่หนูน้อยจีฮยอนเปิดตัวได้น่ารักมากๆ
รอตอนต่อไปอยู่นะคะยาย
โดย: pim_bk IP: 58.64.87.123 วันที่: 8 มิถุนายน 2553 เวลา:22:04:57 น.
น้ำตาแตกไป2 บ่อแล้วยายทั้งบีบหัวใจทั้งซึ้ง ฮือๆ แพ้น้ำตาอิจุงทุกที อย่าร้องบ่อยนักซิคนอ่านตาบวมไปด้วย
ตอนนี้อารมณ์แบบบีบเค้นมากเลยยาย
คือทุกคนน่าสงสารหมดเลยทั้งจุงทั้งโบน้องเขยด้วย
แต่พ่อหนูจีฮยอนน่ารักสมเป็นลูกพ่อจุงเลยอ่ะ น่ารักมากมาย
ยายขอบคุณนะค่ะเรื่องนี้สนุกมากเลยค่ะ
ชอบมาก รวมเล่มเรื่องนี้ให้หนูมั้งนะค่ะหนูชอบๆ
ขนาดหนูอ่านอย่างเดียวยังน้ำตาแตกไปหลายบ่อ
ขอบคุณสำหรับความสุขที่แบ่งปันมาให้มากๆนะค่ะยาย สู้-สู้ค่ะ
โดย: kanjabo IP: 192.168.182.240, 124.122.66.247 วันที่: 8 มิถุนายน 2553 เวลา:22:13:08 น.
เหอะๆๆๆๆๆ บอกได้คำเดียวว่าบ้าไปแล้ว
นั่งอ่านไปยิ้มไป ดีใจที่ได้เจอกัน พอลูกเรียกพ่อก้อซึ้งซะน้ำตาซึม
ยายจ๋าเอาตอนที่ 8 มารักษาด่วน
ไม่ไหวจะเคลียร์อ่อนเพลียหัวใจ
ขอบคุณยายมากๆเลยค่ะ
โดย: print_print IP: 111.84.20.193 วันที่: 8 มิถุนายน 2553 เวลา:22:26:19 น.
สงสารโบมากยิ่งคิดถึงคำพูดที่จุงบอกเลิก มันก็น่าน้อยใจนะ ทำใจแข็งไว้นิด แต่อย่าใจแข็งนานนะ สงสารจีฮยอนไหนๆเขาก็ได้เจอพ่อแล้ว ขอบคุณมากคะสำหรับฟิค ขอบคุณทีมงานทุกคนที่มอบความสุขมาให้
โดย: lamlert29 IP: 87.171.101.135 วันที่: 8 มิถุนายน 2553 เวลา:22:30:00 น.
อ่านแล้วน้ำตาซึมค่ะคุณยาย แต่มาหยุดซึมไปแป๊บนึงตอนที่เจอ มีทแอนด์กร๊๊ดเข้าไป ^^ แต่ไม่เป็นไรค่ะยังซึมต้อได้อีก สงสารทั้งโบและจุง แต่น้องจีฮยอนน่ารักที่สุดเลยคะ หวังว่าคุณแม่โบจะยอมใจอ่อนให้คุณพ่อจุงในไม่ช้านะคะ
โดย: เมี่ยง IP: 61.90.36.154 วันที่: 8 มิถุนายน 2553 เวลา:23:01:31 น.
ยายคะน้ำตาท่วม
สงสารโบ สงสารจุง
จีฮยอนน่าร้ากก ปกป้องคุณแม่ด้วย
อยากรู้ว่าโบจะตัดสินใจยังงไง
BEBELAB
thank Sso much your fic make me cry ㅠㅠ
โดย: faiiz IP: 203.131.211.156 วันที่: 8 มิถุนายน 2553 เวลา:23:50:57 น.
โอ..จุงเห็นจีฮยอนแล้วร้องไห้
จีฮยอนน่ารักมากมายจำพ่อตัวเองได้ด้วย
โบอย่าใจแข็งมากนะคะยาย อยากให้โบมีความสุขบ้าง
thank you so much BEBELAB ^_^
โดย: koi IP: 202.176.176.152 วันที่: 9 มิถุนายน 2553 เวลา:0:30:47 น.
T_T รู้สึกเหมือนจุกๆปวดๆที่ดั้งจมูก...
จี๊ดๆที่หัวจายเลยอ่ะยาย(สงสัยน้ำตาตกใน)
หือหือ..สงสารหมดเลย
"ดีกันเร็วๆนะครับคุณพ่อคุณแม่ ผมจะได้ไปดาวบ้านเกิดของคุณพ่อซะที ลงชื่อ จีฮยอน"
ยายช่วยหน่อยนะคะ
Hi BEBELAB
nice to meet you
thank you so much for your fic
โดย: kaprow IP: 124.120.131.208 วันที่: 9 มิถุนายน 2553 เวลา:10:52:00 น.
โอยยยยย บีบคั้นหัวใจมาก ๆ ค่ะยาย
ตอนนี้ท่องอย่างเดียวว่า
Happy Ending ด้วยเถอะ ^^
โดย: อัม IP: 172.16.34.112, 202.149.101.72 วันที่: 9 มิถุนายน 2553 เวลา:11:04:58 น.
กลับมาอ่านอีกรอบ เศร้าจริงๆเลยอ่ะ
แต่จีฮยอนน่ารักจริงๆนะเนี่ย เปิดตัวมาก็อาจทำบรรยากาศเปลี่ยนได้เลย
โดย: แพร (
PaB_KaP
) วันที่: 9 มิถุนายน 2553 เวลา:12:22:12 น.
ผมเกลียดพวกคุณ! คุณทำให้แม่ของผมร้องไห้! จีฮยอนตะโกนออกมาและเดินไปเตะที่ขาของฮยอนจุง
ว้าว ว้าว ว้าว ว้าว
หนูน้อย น่ารักมาก
เตะขาพ่อ
ยายลงตอนต่อเหอะ
โดย: joy&yoo IP: 180.183.26.217 วันที่: 9 มิถุนายน 2553 เวลา:13:15:32 น.
นี่พวกคุณกำลังมีมิตติ้งมีทแอนด์กริ๊ด SS501 กันอยู่หรือ?
ยายชอบมากเลย... 555
ขอบคุณนะคะยาย
โดย: ning IP: 115.87.101.104 วันที่: 9 มิถุนายน 2553 เวลา:19:03:36 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
อุคจ๋านาจาไทยแลนด์
Location :
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 10 คน [
?
]
"ห้ามนำไปเผยแพร่ต่อที่อื่น นอกจากจะได้รับอนุญาตจากเจ้าของบล๊อคก่อนเท่านั้น"
:: Online User
Friends' blogs
naja-joongbo
bying
Bubu_G
violeta
linly
1985pumpui
orange-girl
we-are-twins
Webmaster - BlogGang
[Add อุคจ๋านาจาไทยแลนด์'s blog to your web]
Links
ssangchu couple - ss501 Thailand
ssangchu501Thailand tweeter
Ssangchuss501-youtube
BlogGang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.
แล้วเจ๊โบจะตัดสินใจยังงัย
ขอบคุณค่ะ