Group Blog
 
<<
กรกฏาคม 2553
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
25262728293031
 
20 กรกฏาคม 2553
 
All Blogs
 

Die Hard

กล้อง Nikon D80 เลนส์ Tamron 70-300 Mode A ที่ f.8



ผมเคยไปตกระกำลำบากที่นครนายกพร้อมเพื่อนอีก 3 คน ตลอด 4 เดือนที่หิวโหยทำให้ได้ประสบการณ์บ้าๆ ที่อยากเล่าใน blog นี้ คืออย่างงี้ครับ ... ผมและเพื่อนออกปฏิบัติการโจรเข้าไปขโมยไก่ที่เลี้ยงไว้เพื่อเป็นอาหารกลางวันของนักเรียน เมื่อพลบค่ำ เราเตรียมกระสอบ ไฟฉาย และใส่เสื้อกางเกงสีดำเพื่ออำพราง ลอดรั้วเข้าไปที่เล้าไก่ของโรงเรียน หยิบอาหารไก่โยนลงไปที่พื้น พอไก่โชคร้ายที่หิวโหยกรูเข้ามากินอาหารที่เราโยน เพื่อนผมก็คว้ามันยัดใส่กระสอบ 2 ตัวกับ 4 คน แค่นี้ก็พอหายหิว

เมื่อกลับมาที่ที่พัก (ซ่องโจร) ปัญหาที่ตามมาคือจะฆ่ามันได้อย่างไร เพื่อนคนหนึ่งเคยฝึกในค่ายทหารออกความคิดว่า จับที่หัวไก่เหวี่ยงให้คอหมุน 3 รอบแล้วกระตุกแรงๆ แค่นี่ไก่ก็คอหัก ตายแบบไม่เจ็บ เราว่ามันโหดไปและตัดสินใจไม่เลือกวิธีนี้ อีกคนว่าให้หาหินมาทุบหัวมันให้ตาย แต่อีกคนแย้งว่าหนังที่หัวนั้นกินได้ และถ้าทุบด้วยหินหนังหัวคงยุ่ยเสียของกินไม่ได้ อีกคนว่าให้จับหัวมันกดน้ำแต่ยังมีคนค้านว่ามันทรมานมาก ก่อนตายไก่คงขี้แตกเลอะเทอะ สุดท้ายก็กลับมาพิจารณาวิธีเดิมคือการเชือดด้วยมีดคัตเตอร์ และคนที่ได้รับเกียรติจากเพื่อนๆ ให้ปฏิบัติการนี้คือผมเอง

ที่คอไก่มีหลอดลมใหญ่ขนาบด้วยเส้นเลือดใหญ่ 2 เส้นซ้ายขวา เวลาเชือดก็ดึงขนคอบริเวณที่จะลงมีดออกก่อน จากนั้นก็ใช้คมมีดกรีดให้เส้นเลือดทั้ง 2 เส้นและหลอดลมขาดพร้อมกัน หลังจากลงมีดเชือดแล้ว ถ้าหลอดลมและหลอดเลือดขาดพร้อมกัน ไก่จะดิ้นหยองแหยงกระพือปีกเพื่อหาลมหายใจสุดท้ายก่อนตายสนิทในเวลา 2-3 นาที ช่วงนี้เราควรยกตัวไก่ขึ้นเพื่อให้เลือดไหลจากคอได้สะดวก ถ้าหลอดเลือดขาดแต่หลอดลมไม่ขาด หลังจากเชือดแล้วไก่จะนอนนิ่งๆ ไม่กระวนกระวายใดๆ อาจจะตายหลังจากนั้นได้เป็นชั่วโมง ถ้าเชือดแล้วหลอดลมขาดแต่หลอดเลือดไม่ขาด ไก่จะนอนหลับตา มีเสียงร้องแหบๆ เป็นระยะ สักพักจะดิ้นกระตุก ระยะเวลากระทั่งตายสนิทอาจให้เวลาถึง 10 นาที จึงสรุปก่อนจบย่อหน้านี้ว่าการฆ่าไก่ที่มีประสิทธิผลที่สุดคือการกรีดให้หลอดเลือด 2 เส้นและหลอดลมใหญ่ให้ขาดในคราวเดียวกันเพื่อให้ไก่ทรมานน้อยที่สุด บางคนว่าเชือดเป็ดนั้นยากกว่ามากเพราะมันทนกว่าไก่

แต่ผมมั่นใจว่ากบก็ไม่แพ้กัน เคยไปตลาดสดต่างจังหวัดมั้ยครับ แม่ค้าขายปลาจะเอาปลามีชีวิตใส่กะมังไว้ พอลูกค้าสั่งก็ตีกะบาล ขอดเกล็ดและหั่นกันสดๆ ให้ลูกค้ากันตรงนั้น วันหนึ่งผมอยากกินกบทอด ไปตลาดสั่งกบเลี้ยงขนาด 3 ตัวกิโล แม่ค้าเอาแป๊บเล็กๆ ตีกะบาลกบในกะมังทีละตัว ถ้าโดนจุดสำคัญกบจะไม่ดิ้นมาก แต่จะยืดขาหน้าหลัง แม่ค้าจะกรีดหนังตรงหลังใกล้ตูด จากนั้นก็ถลกหนังทั้งตัว ผ่าท้องปลิ้นเอาเครื่องในออกมาเป็นพวง ผมหิ้วกบที่ถูกชำแหละกลับบ้าน ไปทำโน่นทำนี่อีกชั่วโมง กลับมาอีกทีกบในถุงพลาสติกยังถีบเท้าได้ เอ้อ .. มันทนจริงๆ

มันตายสนิทแล้วล่ะครับ แต่ระบบประสาทมันยังทำงานอยู่เท่านั้น ผมสับกบออกเป็นชิ้นๆ ล้างน้ำจนสะอาดใส่ในกะมังแล้วซาวด้วยเกลือ ไม่น่าเชื่อว่าชิ้นส่วนกบที่ถูกเกลือกลับสะดุ้งขยับยุกยิกๆ ได้อีก

ดีที่ว่าทอดแล้วมันไม่ขยับ ไม่งั้นคงกินยากดีชมัด




 

Create Date : 20 กรกฎาคม 2553
0 comments
Last Update : 20 กรกฎาคม 2553 20:18:22 น.
Counter : 959 Pageviews.

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 


น้าโหด
Location :
กรุงเทพ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 8 คน [?]




Friends' blogs
[Add น้าโหด's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.