Group Blog All Blog
|
1 เดือน ที่เธอจากโลกนี้ไป ดำริ วันที่ 30 ตุลาคม 57 วันนั้นตอนเช้า เธอยังคงตื่นมาอาบน้ำ เตรียมกระเป๋าไปทำงาน เธอทำขบวน 417 มาถึงขอนแก่นเมื่อคืนวาน เพราะฉะนั้น ตอนเช้า เธอต้องไปขบวน 415 รถมาตามเวลา ทำไม วันนั้น รถไม่ช้าบ้าง เธอคงเดินออกมาจากบ้านเพื่อมาขึ้นสองแถว แล้วเดินจาก บขส. ไป สถานีรถไฟ เป้ใบหนักๆ มีอุปกรณ์การทำงาน มีคู่มือการทำงาน มีรูปภาพของแกที่มีแต่เด็กๆ กับ ฉัน แกเช็ครถ ทำขบวนพร้อมพี่เพชร ออกจากขอนแก่น ใครจะรู้ว่า ไม่ถึง 5 กิโลเมตร จะเป็นจุดสิ้นสุดของชีวิต ของร่างกายในโลกใบนี้ แกต้องไปโลกหน้า เจ็บบ้างไหม ปวดบ้างไหม แกพยายามวิ่งหนีออกมาจากหน้าแคป วิ่งออกมาแล้วชนกับพี่เพชร แกกระเด็นตกรถไฟไป รถไฟลากแกไป ถ้าแกเจ็บปวด แบ่งมันมาให้ฉันได้ไหม ฉันอยากช่วยแบ่งเบาความเจ็บปวดนั้น ร่างกายของแกแหลกสลาย ไม่เหลืออะไรเลย แม้แต่หน้าตา แขน ท้อง หน้าอก แกหายไปหมด มีแต่คนเล่าให้ฉันฟัง อย่างนั้น อย่างนี้ จนถึงตอนนี้ ฉันก็ยังไม่ดูข่าว ไม่อ่านข่าว ไม่ดูรูป ใจฉันกำลังจะขาดนะ ดำริ แกรู้ไหม ยิ่งผ่านวันคืนมากเท่าไหร่ มันเหมือนกับสายป่านที่ผูกเราไว้ กำลังจะขาด ใจฉันจึงเหมือนจะขาดดังเช่นสายป่านนั้น มันตอกย้ำให้ฉันรู้ว่า ฉันต้องทำใจแล้ว แกไปแล้ว ฉันไม่มีแกแล้ว ไม่มีวันแล้วที่เราจะเจอกันอีก แม้ชาติหน้าจะเจอกัน เราก็คงจำกันไม่ได้ คงไม่มีตาล ไม่มีดำริ ทุกอย่างมันจะจบลงแค่นี้เหรอ ทำไมต้องรีบไป ทิ้งฉันไว้ อย่างนี้ ..............อยากเจอเธอเหลือเกิน.................. 
|
Sugarbean
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [?] การจากลา......มันเจ็บปวดมากรู้ไหม Link |
||||||||||||
