Group Blog All Blog
|
เสียงชักหวีด กัดกินหัวใจ ขมขื่นเหลือเกิน แต่ก่อนเวลา ฉันไปส่งแกไปทำงาน พอแกทำขบวน ผ่านแถวบ้านจะได้ยินเสียงชักหวีดเป็นระยะๆ ทำให้จินตนาการได้ว่าแกกำลังทำอะไร เพราะเวลาเดินทางไปด้วยกัน ฉันก็แอบสังเกตการทำงานของแกนะ ชาวบ้านบอกว่า วันเกิดเหตุ เสียงชักหวีดดังกึกก้อง ยาวนาน แต่รถบรรทุกนั้นก็ยังขึ้นมา ทุกวันนี้ ฉันรู้สึกได้เลยว่า เวลารถไฟผ่านจุดตัดนั้น เขาชักหวีดกัน ตลอด บางคนคงอยากจะทักทายแกกับพี่เพชรด้วยหรือเปล่า แต่แกรู้ไหม ฉันได้ยินเสียงนั่นแล้ว ฉันยิ่ง ขมขื่น ฉันไม่มีแกแล้ว แกไม่มีแม้แต่ตัวตนแล้ว ดำริ ฉันรู้นะ ฉันคิดไปแค่ไหน ฉันร้องไห้ แค่ไหน ก็ไม่มีวันย้อนเวลาได้ ไม่มีวันที่จะเปลี่ยนแปลงอะไรได้ ไม่มีวันที่ดำริจะฟื้นคืนกลับมาได้ แค่ฉัน นึกถึงรอยยิ้ม นึกถึงหน้า เห็นรูปแก น้ำตาฉันก็ไหล คิดถึงดำริมากนะ ขอบคุณนะคะ
ได้ยิน ได้เห็น มันมีความความทรงจำ ทั้ง ความขมขื่น โดย: Sugarbean วันที่: 20 พฤศจิกายน 2557 เวลา:7:00:19 น.
|
Sugarbean
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [?] การจากลา......มันเจ็บปวดมากรู้ไหม Link |
สู้ๆคะ วันหนึ่งมันจะเบาบางลง