สังคมนี้...บางทีก็น่างุนงง  เมื่อวานนั่งรถตู้กลับบ้าน เป็นวินรถตู้ที่รถน้อยที่สุด ผู้โดยสารก็น้อยที่สุด เพราะมีแค่สองคัน  คันแรกจะออกประมาณห้าโมงเย็น คันที่สองประมาณห้าโมงสี่สิบห้า คนขับกับผู้โดยสารจึงคุ้นเคยกันดี เพราะนั่งกันประจำหลายปีมาแล้ว แต่มีกรณีหนึ่งเกิิดขึ้น ที่ทำให้งุนงง  น้องคนหนึ่งค่อนข้างสมบูรณ์ และชอบนั่งเบาะหลัง เพราะปกติจะนั่งแค่สามคน จึงนั่งสบายกว่าที่นั่งอื่นๆ เมื่อวานมีผู้โดยสารสองคนมาด้วยกัน แต่ที่นั่งเหลือที่เดียว เธอจึงขอเปลี่ยนที่นั่งกับน้องคนนั้น เผื่อที่่ว่าข้างหลังจะนั่งได้สี่คน น้องคนนี้เคยบ่นว่า ทำไมเธอต้องย้ายที่ ในเมื่อเธอมาก่อน เมื่อวานเธอก็คงจำยอม ย้ายที่นั่งไปเบาะที่โยกไปมา  และเธอลงเกือบหลังสุด จึงต้องลุกไปมาอยู่บ่อยๆ จนหัวโขกเพดาน เห็นแล้วสงสารน้องมาก และนึกตำหนิสองคนนั้น คุณมาทีหลัง ยังมีเงื่อนไขขอไปด้วยกัน ถ้าแบบนั้นควรรอคันต่อไป ให้คนอื่นเขามานั่งแทน ไม่ใช่ให้คนที่มาถึงก่อน เสียสละที่นั่งให้เธอสองคน แล้วทำเขาลำบากแบบนี้ ถ้าเป็นแบบนี้ น้องก็จะโดนแบบนี้เสมอหรือคะ การมีน้ำใจ การแบ่งปัน มันต้องอยู่บนเงื่อนไขไม่กระทบสิทธิ หรือทำให้ผู้อื่นเดือดร้อนมั้ย ถ้าการแบ่งปันที่ให้เขาสองคนถึงบ้านเร็วพร้อมกัน แต่หมายถึงอีกคนต้องนั่งลำบากตลอดทาง และยังต้องลุกไปมาหลายครั้ง ทั้ง ๆ ที่ก็จ่ายเงินเท่ากัน แต่ถ้าน้องไม่เสียสละ สำหรับฉันจะมองว่า น้องทำถูกแล้ว น้องแค่รักษาสิทธิของน้อง ไม่ใช่ว่าน้อง แล้งน้ำใจ เพราะยังมีรถอีกคัน ไม่ใช่ไม่มีรถเลย....  ความมีน้ำใจต้องไม่แล้งน้ำใจต่อตนเอง มั้ย????? ปล.เขียนเรื่องนี้ไม่ใช่เพราะเห็นแก่พวกเดียวกันนะคะ 
|
sunny-low
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [?] ความทุกข์ สอนให้อดทน ถ้าผ่านมันได้ ก็จะเจอความสุข... Group Blog
All Blog
Friends Blog |
||||||||||||
| Pantip.com
| PantipMarket.com
| Pantown.com
| © 2004 BlogGang.com
allrights reserved.
|
|||||||||||||
