|
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
|
|
|
|
|
|
|
1 เดือนผ่านไป
 | |  | |
ผ่านไปแล้ว 1 เดือนค่า...
ไม่ใช่สิคะ น่าจะ 1 เดือนกว่าๆ แล้วค่ะ ตอนนี้มีทั้งสุข ทั้งเศร้า แต่ที่แน่ๆ ความเจ็บลดน้อยลงค่ะ บางคนอาจจะคิดว่า มดทำใจได้เร็วจัง ทั้งๆที่อยู่ที่เดิมๆ และคนๆนั้นยังอยู่ใกล้ๆตลอดเวลา ทั้งโทรหา ทักมาทางเอ็ม บางทีก็เจอตัวเป็นๆเลยล่ะค่ะ
แต่ก็มีช่วงนึงค่ะที่ให้ได้ทำใจ ไม่ได้เจอเป็นอาทิตย์ แต่มดคิดว่า เค้าไม่ค่อยให้โอกาสมดทำใจเท่าไรเลย หรือว่ามดใจดี ยังคุยกับเค้าอยู่...เค้าเลยคิดว่า มดทำใจได้แล้ว และที่สำคัญ คำว่า เพื่อน ค้ำคออยู่ค่ะ
ช่วงอาทิตย์ที่แล้ว ที่ผ่านมา เรื่องราวประหลาดเกิดขึ้นค่ะ เค้ากลับมามี ท่าทีสนใจ คุยด้วย เป็นห่วง มาหา มาทานข้าวด้วย (หรือว่า เพราะอยากให้มดทำกับข้าวให้ทานก็ไม่รุ้ค่ะ) จากตอนแรก ที่เค้าบอกเลิกใหม่ๆ ที่ตกลงทิ้งมดไปหาแฟนเก่าเค้า เค้าไม่แคร์เลยค่ะ หากินได้เอง ไม่เคยคุยกันมากมาย.. แต่ช่วงนี้ เค้าเปลี่ยนไปมากมาย จนมดรู้สึกว่ามันแปลกๆ
และที่สำคัญ ตอนนี้มดคุยกับเค้าได้เหมือนเพื่อนคนนึง ความรู้สึกเป็นประมาณว่า เจอก็ได้ ไม่เจอก็ได้ ไม่เจ็บ และ ไม่จำเป็นต้องอยู่ด้วยตลอด หรือที่เรียกว่า ตัดใจได้ หรือป่าว? ไม่ทราบค่ะ แต่มดรู้สึกสบายใจมากขึ้น มากๆ
ช่วงนี้อ่านบลอกเพื่อนๆ ห้องความรัก บ่อยๆ ให้กำลังใจตัวเอง แถมมีนิทานดีดี ให้ข้อคิดดีดีเยอะแยะ อย่างเช่น นิทานที่พระธุดงค์มาเจอหญิงสาวที่อกหักจากคนรัก แล้วจะฆ่าตัวตาย แล้วพระท่านก็สอนได้โดนใจมากมายค่ะ
"เหตุใดโยมจึงต้องเสียใจเล่าในเมื่อคนที่ควรจะเสียใจควรจะเป็นแฟนของโยมสิ"
"โยมได้สูญเสียคนที่มิได้รักและห่วงใยโยมซึ่งจะมีค่า อันใด แต่แฟนโยมซิที่สูญเสียคนที่รักและห่วงใยเค้าเช่นโยม ใครควรจะเสียใจกว่ากันล่ะโยม"
มันก็ถูกนะคะ...
ตอนนี้คนข้างๆตัว มีแต่คนบอกว่า อย่าพบ อย่าเจอ อย่าคุย เพราะทุกคนสงสารมด ไม่อยากให้มดเจ็บ
ขอบคุณนะคะ ทุกคน ทุกวันนี้ก็พยายามคิดในแง่บวก
เลิกหวัง อยู่กับปัจจุบัน
ไม่คิดถึงเรื่องของเค้า และ แฟนของเค้า
อยู่กับตัวเอง และรักตัวเองให้เป็นก็พอ
มีคนที่รักมดรออยู่มากมาย คนนึงละที่ไม่เคยทำให้มดร้องไห้ขนาดนี้
และเป็นห่วงมดเสมอๆ อยากได้ อะไรหาให้ตลอด และไม่เคยคิดเอาเปรียบ
"คุณพ่อที่รัก" อีกไม่นานเราจะได้เจอกันแล้วนะคะ เด๊วมดจะกลับไปป่วน ฮ่าๆๆ
| |  | |  |
Create Date : 12 กุมภาพันธ์ 2552 |
Last Update : 16 มีนาคม 2552 9:15:28 น. |
|
7 comments
|
Counter : 4771 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: Ann (ann_shinchang ) วันที่: 12 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:16:04:54 น. |
|
|
|
โดย: ni (ชีวิตจริง ) วันที่: 22 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:6:51:56 น. |
|
|
|
โดย: Kinap (kinap ) วันที่: 15 มีนาคม 2552 เวลา:20:22:58 น. |
|
|
|
โดย: Aiko (Yushi ) วันที่: 6 เมษายน 2552 เวลา:14:03:53 น. |
|
|
|
โดย: ann (ann_shinchang ) วันที่: 13 พฤษภาคม 2552 เวลา:18:01:01 น. |
|
|
|
โดย: บี๋ (Yushi ) วันที่: 19 สิงหาคม 2552 เวลา:16:06:09 น. |
|
|
|
โดย: หวัดดีค่ะ (น้ำค้างกลางใจ ) วันที่: 14 มีนาคม 2554 เวลา:14:51:28 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
Kyoto Japan
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]

|
บ้านหลังน้อยของนู๋มด ชื่อมดนั้นได้แตใดมา ก็ไม่มีไรมากค่ะ ถาม papa กะ mama แล้วได้คำตอบว่า ตอนเล็กๆนอนอยู่บนที่นอน แล้วมีมดมาเดินขบวนรอบที่นอนสี่เหลี่ยมเลยค่ะ ไม่กัดอีกตะหาก ก็เลยชื่อมดไปซะเลย ง่ายจังเลยค่ะ นู๋รักแม่กับพ่อที่สุดในโลกเลยค่ะ นู๋จะเป็นเด็กดีค่ะ *~*มดน้อย*~*
|
|
|
|
|
|
|
ชีวิตยังไงก็ต้องก้าวไปข้างหน้าค่ะ