|
| 1 | 2 | 3 |
4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
|
|
|
|
|
|
|
มันจบลงแล้ว อย่างไม่เคยคิดมาก่อน
ห่างหาย บลอกแก๊งค์ ไปซะนาน มดคิดถึงเพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ มากมายเลยค่ะ
ณ ตอนนี้มดก็ยังอยู่ที่เกียวโต ทำงานเหมือนเดิมค่า แต่ว่า เดี๋ยวจะได้กลับไทยแล้ว ถาวร สิ้นมีนานี้แล้วค่ะ
ก็ได้แต่นับวันรอ เพราะช่วงนี้มดไม่ไหวจริงๆ มันเกิดเรื่องขึ้นมาตั้งแต่ คืนสิ้นปี จน ณ ปัจจุบัน หัวใจก็ยังไม่แข็งแรง
ความรักของมด มันจบลงแล้ว อย่างรวดเร็ว และมด คาดไม่ถึงมาก่อน มีคนรัก รักกัน อยู่ด้วยกัน ดูแลกันทุกวัน เค้าก็เริ่มรักเรา แต่เรารักเค้าแน่นอน.. เค้าให้ความมั่นใจ แพลนอนาคตทุกอย่าง... สัญญากับเราต่างๆนานา
จนกระทั่งวันนึงเค้าอยากกลับไปไทย ไปเยี่ยมบ้าน เพื่อนๆ เค้าก็แพลนกลับไป สิบวัน วันที่เค้ากลับมดยังเดินไปส่งเค้าอยู่เลยค่ะ บอกรักกัน มดดูแล จัดกระเป๋าให้ ทำทุกอย่าง..แล้วก็โบกมือลากัน
พอกลับมาถึงห้อง รูปคู่เราหล่นลงมา ทั้งๆที่ๆไม่มีลมพัดเข้ามาได้ (เหมือนละครจังค่ะ) มดตกใจนะ... แต่มดก็รีบปลอบใจตัวเอง และรีบเก็บขึ้นมาวางใหม่ อย่างดี เพราะอะไรน่ะเหรอ ถึงปลอบใจตัวเอง ก็เรารักกันขนาดนั้น มีความสุขกัน อยู่ด้วยกัน แล้วสบายใจ ไม่เคยทะเลาะกันรุนแรง แตกหัก เข้าใจกันทุกครั้ง
แล้วพอเค้ากลับไป เค้าก็โทรมาหา บอกว่าคิดถึง รัก คุยกันสนุกสนาน แล้วมาวันนึง เค้ามาบอกว่า อยากกลับแล้ว ไม่อยากอยู่ กินข้าวไม่ลง เราก็ไม่เอะใจ... แล้วอีกวันเค้าไปเจอแฟนเก่า นัดกันไปไหว้พระอยุธยา เก้าวัดกัน พร้อมเพื่อน อีกหนึ่งคน...และเค้าก็ไปปรับความเข้าใจกับแฟนเก่า ไปบอกว่ายังรัก ในขณะที่มดนั่งรอคอย ด้วยความรัก โดยไม่รู้อีโหน่อีเหน่ อันนี้มดมารู้ตอนเค้ากลับมา เค้ามาเล่าให้ฟัง มดเลยเรียบเรียงเหตุการณ์ถูกค่ะ
พอหลังจากวันนั้น อีกหนึ่งวันคือคืนสิ้นปี เค้าก็โทรมาหามด ก่อนเที่ยงคืนที่่ ญ๊่ปุ่น มดก็ดีใจ รับโทรศัพท์เค้าไม่ลืมเราเลย แต่แล้ว เค้าก็เรียกชื่อ แล้วบอกว่าีมีอะไรจะบอก ไม่อยากบอกทางโทรศัพท์ เหมือนสัญชาตญาณ รู้ แต่ในใจยังคิดว่า ไม่น่า เค้าคงแกล้ง อยากบอกว่าคิดถึง แต่มันก็ไม่จริง เค้าก็บอกว่า เค้าลืมแฟนเก่าไม่ได้ เค้ายังรัก และเค้าไม่อยากหักหลังมดต่อไป (คนมันจะเลิกน่ะค่ะ มีเหตุผลทั้งนั้น) สุดท้ายคือ เค้าตกลงกลับไปคบกันค่ะ..
มดมาคิดๆดู คงเพราะมดไปกดดันเค้าช่วงหลังๆ มดระแวงเรื่องแฟนเก่าเค้า เพราะเค้ายังติดต่อตลอด ดูแล้วก็ยิ่งสนิทกันมากขึ้น ไม่รู้สิ มดไม่สบายใจ แต่ทำไงได้ เราก็ให้อภัยเค้าทุกครั้ง และไว้ใจ มาตลอด แต่มดบอกตรงๆ มดไม่ได้ทรมาน อภัย คุยกัน และก็จบ...
สุดท้าย ตอนนี้มดก็เหลือตัวคนเดียว เหงา ตอนแรกๆ ทำใจไม่ได้หรอกค่ะ มันเจ็บมาก เจ็บจนทนไม่ไหว ร้องไห้ ทุกวัน เพราะคิดถึง อยากเจอ แต่ต้องอดทน ถอยออกมา เค้าเลือกแล้ว เราเข้าใจ มดจะไม่เข้าไปยุ่งเด็ดขาด เค้าก็จะไม่มีปัญหา มดก็จะได้ลืมๆ ตัดๆไปได้ซะที มดจะไม่ติดต่อก่อน ถึงมันจะต้องอดทน แต่คิดว่ามันดีที่สุด ในเมื่อเค้าไม่เลือกเรา เค้าไม่เอา เราก็ไม่ยื้อเอาไว้...ชีวิตข้างหน้าต้องก้าวต่อไป ทุกคนเตือนมดแล้ว อย่าทุ่มเต็มร้อย และตอนนี้ก็ได้คำเตือนว่า รักตัวเองมากๆ ทำตัวเองให้มีความสุข มันยากนะคะ แต่ก็ต้องทำ และอดทน ไม่รู้นะ มาถึงตอนนี้มดก็ไม่ได้โกรธ หรือเกลียด บางทีมดโทษตัวเองด้วยซ้ำ ่ว่าไปแย่งของของคนอื่นมาโดยไมรู้ตัว ถึงเวลาต้องคืนให้เจ้าของเค้าไป ยังไงซะ มดก็จะไปแล้ว ให้อภัยไปซะ ทุกอย่างก็จบ...ซักวันคงมีคนที่รักมดจริงๆ และรักมดมากๆ เหมือนที่มดเคยให้ความรักคนคนนึงไป...
มดคิดว่า มดคงลืมไม่ได้ง่ายๆ ทุกคนก็คงเป็น เวลาค่ะ จะช่วยให้อะไรดีขึ้น มดคิดว่า เวลาคงทำให้มดเลิกคิดถึง แต่มันคงไม่ลืม และมันคงจะกลายเป็นเพียงความฝันบางเบา ในอนาคต...
เราเลือกที่จะเก็บแต่สิ่งดีดี ไม่มีใครรู้และเอาความสุขที่เราเคยมีกับเค้าไปได้หรอกค่ะ มันจะอยู่ในใจของเรา...
หวังว่า เวลาจะเยียวยา แผลใจครั้งนี้ของมดได้ และตอนนี้จะหันไปรักคนที่มดควรรักค่ะ คือครอบครัว พ่อ น้องๆ และแม้แต่เพื่อนๆที่คอยใหกำลังใจตลอดมา
ขอบคุณนะคะ ทุกๆคน....
Create Date : 25 มกราคม 2552 |
Last Update : 27 มกราคม 2552 8:15:17 น. |
|
11 comments
|
Counter : 989 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: เจ้าหญิงที่เจ้าชายตายจาก (timeofmylove ) วันที่: 25 มกราคม 2552 เวลา:2:12:40 น. |
|
|
|
โดย: wasmb วันที่: 25 มกราคม 2552 เวลา:2:56:46 น. |
|
|
|
โดย: ความเจ็บปวด วันที่: 25 มกราคม 2552 เวลา:3:11:36 น. |
|
|
|
โดย: cutie_nitty วันที่: 25 มกราคม 2552 เวลา:10:55:11 น. |
|
|
|
โดย: ni (ชีวิตจริง ) วันที่: 25 มกราคม 2552 เวลา:12:57:46 น. |
|
|
|
โดย: โยเกิตมะนาว วันที่: 25 มกราคม 2552 เวลา:14:48:33 น. |
|
|
|
โดย: chenyuye วันที่: 25 มกราคม 2552 เวลา:20:59:18 น. |
|
|
|
โดย: nokkatua วันที่: 26 มกราคม 2552 เวลา:22:29:57 น. |
|
|
|
โดย: Book (pimsararn ) วันที่: 28 มกราคม 2552 เวลา:0:40:50 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
Kyoto Japan
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]

|
บ้านหลังน้อยของนู๋มด ชื่อมดนั้นได้แตใดมา ก็ไม่มีไรมากค่ะ ถาม papa กะ mama แล้วได้คำตอบว่า ตอนเล็กๆนอนอยู่บนที่นอน แล้วมีมดมาเดินขบวนรอบที่นอนสี่เหลี่ยมเลยค่ะ ไม่กัดอีกตะหาก ก็เลยชื่อมดไปซะเลย ง่ายจังเลยค่ะ นู๋รักแม่กับพ่อที่สุดในโลกเลยค่ะ นู๋จะเป็นเด็กดีค่ะ *~*มดน้อย*~*
|
|
|
|
|
|
|
..
คนเราจึงทุ่มเทใจ และรักไปทั้งใจ
...
เป็นกำลังใจให้เดินผ่านชีวิตช่วงนี้ไปได้นะคะ