|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 |
7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
28 | 29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
อีกรอบ!
โดน tag อีกรอบล่ะค่ะ
[อัพ tag บล็อกแรกที่ blogspot พลาดที่ไม่ตั้งเป็นหน้าแรกนะเนี่ยยย :D :D :D ]
อืม จริง ๆ แล้วคิดว่าจะเลี่ยงไม่ตอบ โดยการส่ง link ที่ถูกแท็ครอบแรก ไปให้ แต่สงสัยว่าจะง่ายไปหน่อย ก็เลยขออนุญาตขายตัวเองทำมาหากินต่อก็แล้วกันค่ะ และความผิดพลาดใด ๆ ในบล็อกวันนี้ ยกให้ คุณ NooNok [MiChiYo] คน tag นะคะ
"ปัจจุบันใช้เมาส์วาดรูปค่ะ"
ครั้งหนึ่งเมื่อหัดใช้งานโปรแกรมกราฟฟิคใหม่ ๆ ก็เริ่มจากเมาส์นี่แหละค่ะ แล้วพอจะซื้อเมาส์เพน ณ ขณะนั้น คุณเมาส์เพนก็ราคาแพงมาก ๆ แพ๊งแพงไม่เหมาะกับนักเรียนนักศึกษาแต่อย่างใด ก็เลยใช้เมาส์ต่อไปเรื่อย ๆ และเมื่อวันหนึ่งคุณเมาส์เพนราคาตก ซื้อหามาใช้ได้ ก็พบว่าคุ้นเคยและเกิดความสามารถในการวาดรูปมั่ว ๆ ซั่ว ๆ ด้วยเมาส์ได้สูงขึ้นจนไม่ต้องพึ่งเมาส์เพนแล้ว
ปล. แต่ตอนนี้มีคนบอกว่าจะซื้อให้ เนื่องในโอกาสที่บ้าวาดรูปไร้สาระตกแต่งบล็อกจนได้รางวัล เย้ เย้ เย้ :D :D [อ๊ะ แต่เรื่องนี้บอกให้รู้ว่า งก มากกว่าจะสื่ออย่างอื่นหรือเปล่าคะ economico me :D :D !!!]
"ชอบซื้อจานชามแก้วถาดเหยือก ... ภาชนะใส่อาหารเครื่องดื่มทั้งปวง"
คุณขา อย่าปล่อยอิฉันไปเดินดูของพวกนี้โดยเด็ดขาดค่ะ โดยเฉพาะในตลาดนัด และร้านขายของเลหลัง เพราะถ้าเจอของถูกใจ จะเกิดโรคอยากซื้อจานชามแก้วน้ำกำเริบ จนถ้าไม่เกิดเหตุอาเพศใด ๆ หรือมีคนมาระงับไว้ก่อนอิฉันจะต้องได้จานชามเก๋ ๆ ที่ไม่แพงเกินวิสัยกลับบ้านมาเพิ่มคอลเลคชั่นอีกเป็นแน่ มิหนำซ้ำ จะซื้อใบเดียวก็ไม่ได้ เพราะเวลาใช้จะไม่เป็นชุด ก็ต้องสี่หรือหกใบเป็นหลักเท่านั้น เช่นว่า ... อ๊ะ ชามใบนี้เก๋จัง ซื้อมาเวลาใส่สลัดน่าจะดี ... แก้วใบนี้ทรงสวย ซื้อมาใช้เวลาผสมเหล้าแจกดีกว่า... จานใบนี้ใส่เกี้ยวซ่าต้องสวยแน่เลย ... เหยือกนี้เหมาะเอามาใส่เวลาทำพั้นช์ ... อะไรเทือก ๆ นี้
ทุกครั้งที่ซื้อกลับบ้านมา ก็จะถูกพี่ที่บ้านโวยวายว่าซื้อมาอีกทำไม แต่เราก็ไม่เคยจะสนใจฟัง ผ่านไปหลายปีเข้าคุณเธอก็ถูกล้างสมองไป จนกลายเป็นว่า ...นี่ ทำไมเดี๋ยวนี้ไม่ซื้อจานชามกลับมาบ้านเลย เอาจานข้าวชุดใหม่ก็ดีนะ ... หรือไม่ก็ ...ซื้อมาทำไมแค่สองใบ ทำไมไม่ซื้อมาเป็นชุด ... โอ้ ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อนะคะ
[ปัจจุบันแทบจะไม่ได้ซื้อเพิ่ม เพราะบ้านไม่มีที่เก็บแล้ว แต่ก็ต้องบอกว่าจานสวยชามเก๋มีชัยในกว่าครึ่งนะคะ ไม่ต้องแพงก็ได้ หน้าตามาก่อนรู้ก่อนรสชาติ และจานชามเหล่านี้ก็ช่วยนะเออ !!!]
"ติดรายการทำอาหาร cooking program ทั้งหลาย"
คนเริ่มเรื่องนี้ไม่ใช่อิฉันนะเจ้าคะ แต่เป็นคุณนายแม่ต่างหาก ตั้งแต่เด็กแล้ว เธอจะชอบดูรายการทำกับข้าวพวกนี้มากค่ะ และก็กลายเป็นช่วงเวลาศักดิ์สิทธิ์หน้าทีวีของสองแม่ลูกที่ห้ามรบกวน ห้ามใครมาชวนคุยหรือมาเล่นอะไรแถวนี้ ดังนั้น ตามเวลา ยูบีซี ประเทศไทย หนึ่งทุ่ม ห้าทุ่ม และตีหนึ่ง เรามีนัดกันหน้าจอ และถ้าใครยังไม่อยู่หน้าจอเพื่อสะแตนบายรอ เราก็จะกรีดตามกันอย่างเร่งรีบเพื่อมาดูรายการพวกนี้ ดูจนรู้หมดว่ารายการไหนเป็นอย่างไร มุมกล้องดีไม่ดี จัดสวย สัดส่วนดี ฯลฯ... และถ้าวันไหนรายการไม่ดี ก็ไม่ต้องแปลกใจถ้าจะเห็นพระมาร (ดา) อารมณ์เสียอยู่กับลูกสาว อยากจะย้ายไปอยู่แคนาดาเพื่อเปิดช่อง Food Channel ดูรายการทำอาหารตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมง
[ช่วงหลังรายการทำกับข้าวหายไปเยอะ แถมที่มีก็ไม่ดีอีกต่างหาก ดังนั้น คุณนายแม่หนีไปดูสืบสวนฆาตกรรมแทน ส่วนยายลูกสาวไปนั่งวาดรูปเพื่ออัพบล็อก!!!]
"ไฮเปอร์ อยู่ไม่สุข"
อืม ก็นั่นแหละค่ะ วิ่งไปวิ่งมาตลอดเวลา ไม่ก็พูดน้ำไหลไฟดับด้วยน้ำเสียงใส่อารมณ์แบบมีหน้าตาท่าทางประกอบอีก (เพื่อนฝรั่งยืนยันมาหลายรายว่าถึงฟังภาษาไทยไม่ออก แต่ถ้ามาเห็นแล้วก็ขำตามไปด้วยได้) เคยไปสัมมนาต่างจังหวัดกับที่ทำงาน ครั้งแรก ขากลับข้างหน้าไล่ไปนั่งข้างหลัง และข้างหลังก็ขอให้ไปนั่งข้างหน้า เพราะกลัวกันว่าอีฉันอยู่ด้วยแล้วจะไม่ได้นอน ไปอีกครั้ง ทุกคนถามเหมือนกันว่า ใช้ถ่านอะไร เพราะกระโดดกระด๊องกระแด๊งไม่มีท่าจะเหนื่อยเลย
[พูดไปงั้นแหละ ถึงเวลาขี้เกียจ เอาไม้มาแซะก็ยังไม่ยอมกระดิกตัวเลย ดังเช่น สามารถหลับไปได้ตลอดทางนั่งรถกรุงเทพ-เชียงใหม่!!!]
"ใช้ความผิดสร้างสรรค์ในทางที่ผิด"
ใครเป็นอย่างไรไม่แน่ใจ แต่สำหรับเดี๊ยน ความคิดไอเดียบรรเจิดมักจะมาในทางที่ผิดเสมอค่ะ แปลกแหวกแนวในทางที่ไม่ควร และก็ทำให้พลังงานและทรัพยากรที่มีในตัวถูกใช้ไปกับเรื่องแบบนี้อีก หมดเปลืองโดยใช่ที่จริง ๆ ดังเช่น เมื่อครั้งไปกินหมูกะทะกับเพื่อนฝูง เห็นหมูเด้งที่ต้องเอามาปั้นเป็นก้อน ๆ ก็เกิดอยากจะเก๋ ทำหมูก้อนรอบ ๆ เตาหมูกะทะบ้าง คิดเฉย ๆ ไม่พอ ยังขายแนวคิดอลังการต่อให้คนรอบ ๆ อีก .... และด้วยคารมหลอกล่อหว่านล้อมต้อนให้เหยื่อจนมุม ในที่สุดมิ้งกิก็ได้ทำพอร์คริงสมใจ แต่นะคะ คิดภาพหมูจับตัวเป็นเช่นโดนัทรอบเตาหมูสิคะ ว่ามันจะต้องใหญ่ยักษ์ใช้หมูจำนวนมหาศาลถึงเพียงไหน กว่าหมูจะสุกหมดก็เหนื่อยแล้ว แถมยังเป็นภาระชีวิตตอนกินอีก
หรือถ้ากินสุกี้จะต้องมีชามใส่น้ำแข็งไว้เพื่อพักบรรดาของที่เพิ่งสุกออกมาจากหม้อสุกี้ เพราะว่าไม่ชอบให้ร้อน ดังนั้น ไม่ว่าจะไปขอน้ำแข็งร้านก็ต้องมีพนักงานมามุงดูความประหลาดนี้เสมอ
นอกจากนั้น ก็ยังมีกินไวตามิลล์กับวอดก้า เพราะอยากได้นมมาเคลือบกระเพาะ แล้วร้านที่ขายมีแต่ไวตามิลล์ ก็เลยตัดใจเอามาลองผสมกันดู ... โอ้ ความสยองขวัญที่ลืมไม่ลง!
[แต่ถึงเวลา ของกินได้เก๋ ๆ ก็ออกมาจากสมองอิฉันเยอะเหมือนกันนะเจ้าคะ อย่าทำเป็นเล่นไป!!!]
ส่วนข้อนี้แถมมาจาก คุณ Deliver ที่ตั้งใจจะมา tag ต่อค่ะ (ดีนะไม่ tag อีกคนไม่งั้นโดนไปอีกห้าข้อเต็ม ๆ แน่ ๆ )
"สัตว์กินพืช"
เคยสงสารหมูหมากาไก่ แล้วไม่กินเนื้อสัตว์อยู่เกือบห้าปีค่ะ ตอนนั้นชีวิตจะเต็มไปด้วยเห็ดและเต้าหู้ชนิดต่าง ๆ มาก และที่บ้านก็ใจดีทำกับข้าวให้พิเศษเสียด้วย แต่หลัง ๆ เริ่มรู้สึกว่าชีวิตไม่สมดุลก็เลยหันมาทานเนื้อปลา และอาหารทะเลประกอบ จนกระทั่งช่วงที่จะไปเรียนต่อก็เลยตัดสินใจเลิก จำได้ว่า เข้าร้านสุกี้ไปก็สั่ง สั่ง สั่ง ปลาสวรรค์ สาหร่ายทรงเครื่อง ลูกชิ้นกุ้ง เนื้อไก่ และอื่น ๆ เป็นรถด่วน จนพนักงานที่รับออเดอร์ถึงกับถามว่า พี่ไม่สั่งผักบ้างเหรอคะ?
[ดีนะที่กินผักได้ ไม่งั้นป่านนี้ก็คงจะขาดสารอาหารตายไปแล้ว แต่ช่วงกลับมาเป็นสัตว์กินเนื้อก็งดเต้าหู้กับเห็ดไปพักใหญ่เหมือนกัน !!!]
ว่าแต่ว่า อ๊ะ เอาแล้ววววว คอนเซ็ปต์ของ tag เป็นการ "....sharing five things about themselves that relatively few people know..." ไม่ใช้เหรอ ทำไมเล่าไปเล่ามากลายเป็นเล่าเรื่องแปลก ๆ ของตัวเองให้คนอื่นฟังแล้วล่ะ ??
อย่างไรก็ตาม คราวหน้าจะอัพศัพท์ใจร้ายต่อแล้ว ใครที่ทวงมาจองที่รอซะดี ๆ :D
Create Date : 13 มกราคม 2550 |
|
36 comments |
Last Update : 14 มกราคม 2550 0:48:33 น. |
Counter : 769 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: โสดในซอย 13 มกราคม 2550 17:34:04 น. |
|
|
|
| |
โดย: jengly IP: 125.24.137.111 13 มกราคม 2550 17:39:33 น. |
|
|
|
| |
โดย: d__d (มัชชาร ) 13 มกราคม 2550 18:04:19 น. |
|
|
|
| |
โดย: rebel 13 มกราคม 2550 19:46:07 น. |
|
|
|
| |
โดย: mingky 13 มกราคม 2550 20:21:58 น. |
|
|
|
| |
โดย: Brownie point IP: 203.113.35.6 13 มกราคม 2550 21:53:39 น. |
|
|
|
| |
โดย: Crono 13 มกราคม 2550 22:23:44 น. |
|
|
|
| |
โดย: JewNid 13 มกราคม 2550 23:18:34 น. |
|
|
|
| |
โดย: jengly 13 มกราคม 2550 23:19:00 น. |
|
|
|
| |
โดย: k-birch (K-Birch ) 14 มกราคม 2550 2:42:49 น. |
|
|
|
| |
โดย: ป้อจาย 14 มกราคม 2550 5:05:20 น. |
|
|
|
| |
โดย: ชะตาฟ้า 15 มกราคม 2550 1:28:43 น. |
|
|
|
| |
โดย: espoir 15 มกราคม 2550 3:58:40 น. |
|
|
|
| |
โดย: espoir 15 มกราคม 2550 4:00:33 น. |
|
|
|
| |
โดย: espoir 15 มกราคม 2550 4:11:15 น. |
|
|
|
| |
โดย: espoir 15 มกราคม 2550 4:12:46 น. |
|
|
|
| |
โดย: โพ้นทะเล 15 มกราคม 2550 11:58:54 น. |
|
|
|
| |
โดย: ป้อจาย 15 มกราคม 2550 22:34:38 น. |
|
|
|
| |
โดย: ชะตาฟ้า 16 มกราคม 2550 2:15:41 น. |
|
|
|
| |
โดย: นู๋แพะ IP: 203.150.33.66 7 กุมภาพันธ์ 2550 10:30:01 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ต้องรีบเข้ามาอ่าน
ชอบสอดรู้เรื่องชาวบ้านน่ะค่ะ อิอิ