อันเนื่องมาจากไข้หวัดแบบไทยๆ
เดี๊ยนกะหวานใจ ตอนนี้เราเบรคกันอยู่.
แต่เดี๊ยนก็ไม่ทราบว่าเบรคแบบไหน?
เจอกันทุกวัน.
สาเหตุที่เบรคคือ เดี๊ยนขอหยุดไว้ก่อน
เดี๊ยนขอร้องว่าเดี๊ยนไม่ไหวแล้วขอระยะห่างให้หายใจบ้าง
ต่างคนก็ต่างเหนื่อยแล้วต้องมายึดติดกันและกัน.
อยากมีเวลาไปหาเพื่อนหาฝูงบ้างอะไรตามใจตัวเองบ้าง.
ไม่งั้นเดี๊ยนต้องอึดอัดตายแน่ๆ.
แล้วเรื่องปัญหากะครอบครัวคุณ.
คุณตัดสินใจเอาเองเถิดอย่าให้ฉันต้องไปเกี่ยวข้องด้วยเลย.
ฉันทำได้ก็แค่ให้กำลังใจคุณ.
พ่อแม่คุณฉันก็เคารพรักนะแหล่ะเพราะฉันรักคุณ.
ฉันทำทุกอย่างดีที่สุดแล้ว.
แม้แต่ว่าฉันเจ็บๆฉันยังพูดแค่ค๊าเลย.
คุณป๋าหวานใจเดี๊ยนแกไม่ค่อยปลื้มเดี๊ยนเท่าไหร่.
อยากให้ลูกชายแกเลิกกะเดี๊ยน.
คือแกก็ยังไม่เคยเจอหน้าเดี๊ยนหรอก.
แกก็ได้ยินแค่ลูกแกพูด.
แต่แค่ได้ยินลมแกก็ออกหูแล้ว.
เดี๊ยนก็เข้าใจแก ลูกชายคนเล็กแกด้วยแกก็รักก็หวงแหละแกเลี้ยงมาก็คงคิดว่าจะหาสิ่งที่ดีที่สุดให้.
แล้วครอบครัวแกก็ไฮโซ.
ลูกแกก็ก็น่ารักมารยาทดีสุภาพบุรุษทำงานก็ดี.
แกก็อยากจะภาคภูมิใจในตัวลูกชายแก.
ลูกชายแกก็ดันไม่ฟังแก.
คือลูกชายคิดแบบทางยุโรปมากกว่า.
แกก็เลยขอคุยกะเดี๊ยน แล้วถามเดี๊ยนว่า เดี๊ยนทำอะไรกะลูกชายแก?
เดี๊ยนก็พูดกะแกดี๊...ดีว่าเดี๊ยนเปล่านะค่ะ.
เดี๊ยนไม่เคยเหนี่ยวรั้งเค้าไว้กะเดี๊ยนเลย.
ไม่เคยคิดแม้แต่จะยึดเค้าไว้.
ป๋าน่าจะรู้จักลูกชายป๋าดีกว่าเดี๊ยนนะค่ะ.
ลูกชายป๋าแสนจะฉลาด.
เดี๊ยนไม่สามารถจะหลอกเค้าได้หรอกค่ะ
ขนาดแกหาเมียให้ลูกชายแกเด็กกว่าเดี๊ยนมาก.
ลูกชายแกก็ยังไม่ยอมเลิกตามเดี๊ยน.
ยืนกระต่ายขาเดียวไม่กลับไปอินเดียตอนนี้.
ผู้หญิงก็ไปฟ้องแกว่าลูกชายแกไปว่าเค้าว่า.
ถ้าอยากยกเลิกพีธีแต่งงานก็ยกเลิกไปเลย.
แต่ถ้าอยากแต่งก็จะแต่งแต่ก็จะอยู่อย่างนี้แหละ.
เดี๊ยนเลยถามว่ามันวุ่นวายขนาดนี้เชี่ยวเหรอกะเรื่องที่เธอต้องแต่งงานนี้.
เค้าบอกว่าใช่ ผู้ชายที่อินเดีย สามสิบนี้ต้องแต่งแล้ว คือเหมือนกะผูชายไทยต้องบวชประมาณนี้หล่ะค่ะ.
แล้วถ้าไม่แต่งก็จะเกิดการนินทาว่าต้องผิดปกติ.
พ่อแม่ก็ต้องรีบหาผู้หญิงให้แต่ง.
แล้วผู้หญิงเค้าเห็นหวานใจเดี๊ยนครั้งสองครั้งเค้าก็ตกหลุมรัก.
ยอมให้พ่อแม่ไปหมั้นแล้วหวานใจเดี๊ยนถามว่าพ่อแม่เธอบังคับหรือเปล่า?
เธอบอกเปล่า? เค้าเรียกสินสอดซะสูง.
แต่ฝ่ายหญิงยอมจ่ายแฮะ.
เค้าเลยบอกผู้หญิงว่าคบเดี๊ยนอยู่ที่นี้.
ผู้หญิงไม่เชื่อ.
ตอนที่เจอกะผู้หญิงเค้ายังให้เธอเลือกซื้อของ
ฝากให้เดี๊ยน.
เธอถามว่าซื้อให้ใครเค้าบอก my girl friend.
เธอยังคิดว่าเค้าพูดเล่น.
ตอนนี้เจอของจริงถึงกะร้องไห้.
แล้วไปฟ้องป๋าหวานใจ.
เป็นเรื่องเป็นราวใหญ่โต.
แต่ก็ยังจะแต่ง.
เค้าไม่กล้าบอกเดี๊ยนตอนแรก.
เดี๊ยนเคยเปิดใจคุยมีอะไรให้บอกตรงๆอย่าโกหก.
เดี๊ยนไม่ชอบคนโกหก.
ถ้าพูดตรงๆเดี๊ยนเข้าใจง่ายกว่าโกหก.
เดี๊ยนยึดมั่นในคำสอนของตถาคตที่ว่า.
คนโกหกทั่งๆที่รู้...ทำผิดอะไรก็ได้ทุกอย่าง.
เดี๊ยนเลยบอกว่าเดี๊ยนไม่มีปัญหาหรอกนะมีเค้าหรือไม่มีเดี๊ยนก็อยู่ของเดี๊ยนได้.
ความรักไม่ใช่สิ่งเดียวในชีวิตเดี๊ยน.
แต่ความผิดของเค้าก็ไม่มี เค้าก็ยังรักเดี๊ยนดีกะเดี๊ยนเหมือนเดิม.
เค้าไม่เคยทอดที้งเดี๊ยนเลย.
เดี๊ยนจะงี่เง่ายังไง.
เค้าก็ยังใจเย็นดูแลเดี๊ยนอย่างดี.
ความดีเค้ามันมีมากจนเดี๊ยนทำอะไรรุนแรงกะเค้าไม่ได้.
เพราะมันผ่านจุดที่เดี๊ยนเคยร้ายกาจกะเค้าสุดๆมาแล้ว.
เคยยืนตากฝนรอเป็นชั่วโมงเพียงเพราะกลัวเดี๊ยนจะโกรธมากกว่าเก่า.
ทำอาหารเที่ยงใส่กล่องมาวางไว้หน้าบ้านเดี๊ยนทุกวันเป็นเดือนๆ.
ให้เดี๊ยนไปทานที่โรงเรียน.
จนเดี๊ยนขอร้องว่าอย่าทำเลย.
ล้างรถให้ทำทุกอย่างถ้าเดี๊ยนเอ่ยปากบอก.
ทั้งๆที่คนอย่างเค้าไม่ต้องทำก็ได้.
ผู้หญิงคนอื่นชอบเค้าเยอะแยะ.
เป็นห่วงเป็นใยเดี๊ยนทั้งต่อหน้าลับหลัง.
เพื่อนๆเค้าบอกว่าเค้ารักเดี๊ยนจริงนะ.
จริงๆแล้วตั้งแต่ตอนแรกเดี๊ยนไม่เคยคิดจะคบเค้า.
แต่เพราะความดีของเค้าและเค้าไม่เคยวางฟร์อมกะเดี๊ยนเลย.
เลยชนะใจเดี๊ยน.
ทุกวันนี้ขนาดเราเบรค เค้ายัง smsมาบอกว่า.
คิดถึงคุณจังทำงานไม่ได้เลยคิดถึงคุณทั้งวันขอเจอหน้านิดหนึ่งได้ไหม?
เดี๊ยนหล่ะไม่อยากใจอ่อน.
กลัวจะอ่อนใจทีหลังอีก.
เดี๊ยนก็เข้าใจเห็นใจแต่ชีวิตก็ต้องเดินต่อไป.
จัดการปัญหาให้เรียบร้อยค่อยมาคุยกัน.
แต่เดี๊ยนก็ไม่รู้เบรคแบบไหนโทรมาทุกวัน.
ขอเจอหน้านิดเดียวก็พอ.
เดี๊ยนก็หยวนๆ สงสารหง่ะ.
ป๋าแกก็คงจะโมโหทำอีท่าไหน?
หลายอย่างก็แล้วมันก็ยังไม่ยอมเลิกลา.
แกเลยฝากด่ามาให้
ไข้ ห่า...นไทยทำไม? มันหายยากหายเย็นเป็นเรื้อรังอยู่นั่นแหละ? เอิ๊ก....เอิ๊ก....
ปล.ไข้หวัดปากแดงๆจากเมืองไทยติดเชื้อแล้วอาจจะเรื้อรังนะ ขอบอก.
| Create Date : 19 กันยายน 2551 |
| Last Update : 19 กันยายน 2551 3:53:41 น. |
|
7 comments
|
| Counter : 570 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: The Zephyr  วันที่: 19 กันยายน 2551 เวลา:4:30:03 น. |
|
|
|
| โดย: CrackyDong วันที่: 19 กันยายน 2551 เวลา:5:16:06 น. |
|
|
|
| โดย: jdaynoaoon วันที่: 19 กันยายน 2551 เวลา:8:23:38 น. |
|
|
|
| โดย: angy_11 วันที่: 19 กันยายน 2551 เวลา:11:32:00 น. |
|
|
|
| โดย: Flowerfun วันที่: 19 กันยายน 2551 เวลา:18:27:29 น. |
|
|
|
| โดย: ลิตช์ (Litchi ) วันที่: 23 กันยายน 2551 เวลา:0:17:53 น. |
|
|
|
|
|
|
|
 User Online
|
|
|
|
|
| | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 |
| 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
| 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
| 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
| 28 | 29 | 30 | |
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
