ชีวิตคือ...ความ..เบิกบาน...
ไม่ได้ อัพบล็อกตั้งนานนะค่ะ อ่านของชาวบ้านก็ไม่ค่อยได้อ่านคือทำงานหนักมาก.
เรียน...ลูก...และคุณซีคขโมยเวลาโม้ของเดี๊ยนไปหมดเลย.
หิมะก็ตกทุกวันโกยกันไม่หวาดไม่ไหว...มันน่าจะเป็นเพรชเป็นพลอยตกลงมาจะได้โกยแล้วไม่เหนื่อย...
ตอนนี้ชีวิตเดี๊ยนก็ไม่มีอะไรให้ตื่นเต้นหรอกค่ะ....ทำงานประชุมอาทิตย์ละสองครั้งดึกดื่น...ลุกเต้าแฟนเฟินบ่นกันน่าดูม๊าม่าหายหัว..
กลับบ้านสี่ห้าทุ่ม...มาถึงบ้าน...ยังต้องทำรายงานอ่านหนังสืออีก...
นั่งสมาธิ แล้วถึงได้นอน...เสาร์ไปวัด อาทิตย์ ลูกชายแข่งบอล ลูกสาวเล่นคอนเสริ์ต และก็ซ้อมละครวันปกติ...
ทำทุกอย่างคนเดียวหมดเลย....
เพิ่งจะนึกได้ว่าเดี๊ยนนี่สตรีเหล็กจริงๆ...
จะอายุ40 ...อีกไม่กี่เดือนแล้ว...รุ้สึกตัวว่าหัวเข่ากะกระดูกไม่ค่อยดีเลย....
แต่เดี๊ยนก็ไม่คิดว่าเป็นปัญหาหรอกค่ะ คิดว่าเป็นความท้าทาย....อายุไม่ใช่อุปสรรค....เดี๊ยนมีความสุขและร่าเริงทุกวัน....สบาย...สบาย...
ขอให้ทุกคนมีความสุขและเบิกบานนะค่ะ
| Create Date : 11 กุมภาพันธ์ 2552 |
| Last Update : 11 กุมภาพันธ์ 2552 0:02:17 น. |
|
3 comments
|
| Counter : 546 Pageviews. |
 |
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
User Online
