ความลับของชีวิต
เพื่อนๆเดี๊ยนชอบถามว่า เดี๊ยนมีเคล็ดลับอะไรทำไม? เดี๊ยนถึงดูมีความสุขพึงพอใจและมองโลกในแง่ดี และเก่งขนาดนี้. คนส่วนมากจะคิดว่าเดี๊ยนเก่งถ้ารู้ว่า เดี๊ยนเป็นแม่หม้ายเลี้ยงลูกคนเดียวมาสิบปี. มีรถมีบ้านที่หามาได้ด้วยน้ำพักน้ำแรง. แถมลูกทั้งสองเป็นเด็กเก่งและดี. ส่วนตัวเดี๊ยนไม่เคยคิดว่าตัวเองเป็นคนเก่งเลย. ที่คิดได้อย่างเดียวคือต้องมีชีวิตให้รอดและดี. และไปสู่จุดหมายที่ตั้งไว้แค่นั้นค่ะ.
อันตัว เดี๊ยน. เป็นคนไม่ปกติ มาตั้งแต่เด็กๆ แล้วนะค่ะ. ความไม่ปกติของเดี๊ยน เป็นที่เลื่องลือในหมู่เพื่อนๆ ของเดี๊ยน. เพื่อนฝรั่งเดี๊ยนงงแตก ถ้ารู้จักเดี๊ยนใหม่ๆ. เห็นเดี๊ยนเปรี๊ยวจี๊ด แด๊นกระจายแต่เดี๊ยนไม่เคยแตะแอลกอฮอลล์เลย. แล้วดูท่าทางเป็นคนที่มั่นใจมาก...แต่เดี๊ยนขี้อายสุดๆ. แล้วดูท่าทางจะฉลาด การงาน เรียน ธุรกิจ เดี๊ยนทำได้ดีเยี่ยม แต่บางครั้งก็ไร้เดียงสาจนคุณซีคส่ายหน้า. เป็นคนที่ดูประนีประนอมอลุ่มอล่วยแต่ถ้าตัดสินใจว่าไม่หลังจากใคร่ครวญถี่ถ้วนแล้วอย่าได้มาถามอีกไม่ก็คือไม่.
เดี๊ยนก็งงตัวเองเหมือนกันว่าทำไมถึงเป็นแแบบนี้. แต่ก่อนตอนเป็นเด็กจะคิดว่าเราเป็นใครมาจากไหน? เกิดมาทำไม? แล้วเราจะไปไหน? แล้วคนที่ตายไปไปอยู่ที่ไหน? ถามตัวเองมาตลอดและค้นหาคำตอบมาตลอด. จน เดี๊ยนได้มาเจอความลับที่สงสัยอยู่. ทุกสิ่งทุกอย่างที่เดี๊ยนเคยสงสัยเปิดเผยออกมาจนหมด.
ตอนเรียนประถม (เดี๊ยนคงเป็นรุ่นสุดท้ายที่ได้เรียนวิชา ศีลธรรมและพุทธประวัติ). จะมีสวดมนต์ตอนเย็นวันศุกร์เดี๊ยนเป็นคนเดียวที่สวดมนต์เย็นได้โดยไม่ต้องใช้หนังสือ. ตอนเช้าจะตามคุณยายไปทำบุญถวายอาหารเช้าพระที่วัด. ก่อนจะไปโรงเรียน. พระท่านให้พรเดี๊ยนก็จะสวดตามท่านในใจจนท่องได้ขึ้นใจ.
ตอนเรียนพุทธประวัติ ก็จะคิดว่าทำไมเจ้าชายสิทธัตถะท่านถึงออกบวช. ท่านเป็นถึงลูกพระมหากษัตย์ อุดมไปด้วยลาภยศสรรญเสริญ. คิดไปเรื่อยเปื่อยตามประสาเด็ก แต่ความคิดนั้น ก็ติดอยู่ใจในตลอด. ชีวิตที่ผ่านมา ก็มีทั้งสุขทุกข์ขึ้นลง.
ช่วงที่เดี๊ยนทุกข์ที่สุดในชีวิต คือช่วงที่ตัดสินใจจะหย่าขาดจากอดีตสามี. ลูกชายคนโต 8เดือนยังเล็กๆและท้องลูกคนที่สองโดยไม่ตั้งใจ. ขณะที่มีปัญหากะสามีอย่างหนัก. คุณพ่อเสียชีวิต ด้วยโรคมะเร็ง. ตอนคลอดลูกชายได้2 เดือนครึ่ง. คุณยายที่รักที่สุดก็จากไปอีก. แุถมคุณยายเล็กน้องสาวยายอีก. คนสุดท้ายที่จากไปคือคุณแม่สามี. ีที่เป็นเสาหลักให้ที่อยู่ที่. นอรเวย์.
ช่วงนั้นเอาชีวิตแทบไม่รอด. คิดใคร่ครวญถึงแต่ความตาย. หาทางออกให้ชีวิตไม่ได้. สุดท้ายมานั่งสวดมนต์. สวดอย่างบ้าคลั่งเลย. วันละสามสี่ชั่วโมง. สวดไปสวดมาปัญญาเกิด. คิดได้ว่า คนเราเกิดมาต้องตาย. คุณพ่อ คุณยายตายก่อน. อีกหน่อยคงเป็นเราที่ต้องตาย. ถ้ามัวแต่ร้องไห้อยู่อย่างนี้ต้องตายไวๆนี้แหล่ะ.
สามีก็เหมือนกัน รอให้เค้าเปลี่ยนสงสัยจะตายก่อน. เปลี่ยนตัวเองนี้แหล่ะ เลิกกะมันเลย. ลูกมันไม่เลี้ยงเลี้ยงเองก็ได้. เดี๊ยนใช้วิธีสวดมนต์ประคับประคองชีวิตมาเกือบ6ปี. แต่ไม่เคยได้ทำบุญเลย. จนเมื่อสามสี่ปี่ที่แล้ว. เดี๊ยนได้มาเจอพระภิกษุที่ท่านมาเผยแผ่พระพุทธศาสนา.
แต่ว่าปัญหาคือว่าท่านเป็นพระมาจากวัดพระธรรมกาย. ข่าวก็โจมตีวัดมากเลย. แต่เดี๊ยนคิดว่าช่างเถอะพระท่านก็คือพระขอให้ได้ทำบุญเถอะ. แล้วก็ไปทำบุญที่บ้านพี่ที่นิมนต์พระมา. พระท่านจริยวัตรงดงามมากเดี๊ยนรับรู้ไดถึงความสงบและสำรวมของท่าน. แต่เดี๊ยนก็ยังไม่สนิทใจมากยังสงสัยอยู่. ก่อนกลับท่านให้หนังสือมาเล่มหนี่ง. เป็นหนังสือประวัติของแม่ชีท่านหนึ่ง. เป็นผู้ก่อตั้งวัดพระธรรมกาย. หลังจากที่อ่านจบเดี๊ยนถึงกับตะลึง. มีคนแบบนี้ด้วยเหรอ?ในโลก?
เดี๊ยนก็ว่าเดี๊ยนมั่นแล้วนะ? พออ่านประวัติท่านเสร็จเดี๊ยนรู้สึกว่าตัวเดี๊ยนเป็นแค่เศษเถ้าถุลีดิน. แล้วเดี๊ยน ก็ตามศึกษาประวัติของวัด. พออ่้านประวัติท่านเจ้าอาวาส. เดี๊ยนก็เลยละทิ้งความมั่นที่คิดว่าตัวเองมี. ยอมก้มลงกราบศิโรราบ.
พรุ่งนี้จะมาเล่าต่อค่ะ.. โปรดติดตามตอนต่อไป.
Create Date : 11 มีนาคม 2552 |
Last Update : 11 มีนาคม 2552 3:25:33 น. |
|
3 comments
|
Counter : 791 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: CrackyDong วันที่: 11 มีนาคม 2552 เวลา:4:58:06 น. |
|
|
|
โดย: พลังชีวิต วันที่: 11 มีนาคม 2552 เวลา:8:54:12 น. |
|
|
|
โดย: หนูริวจัง วันที่: 11 มีนาคม 2552 เวลา:23:05:04 น. |
|
|
|
|
|
|
User Online
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|