24 ตค 55 ภูหลวง- เอื้องสำเภางาม- Cymbidium insigne Rolfe.

"เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าภูหลวง"   สวนดอกไม้ธรรมชาติที่สวยที่สุดและชอบมากที่สุด ณ วันนี้   สักครั้งในชีวิตคนที่รักและชื่นชมธรรมชาติ น่าจะได้ไปสัมผัสค่ะ  

                        แต่ละครั้งที่มากราบหลวงพ่อ  ก็คาดหวังว่าจะได้ขึ้นไปภูหลวงช่วงฤดูฝน ป่าภูหลวงจะปิดห้ามนักท่องเที่ยวขึ้น    เพิ่งเปิดให้ขึ้นเที่ยวเมื่อต้นเดือนตุลาคมนี้เอง      กลางวันขออนุญาตหลวงพ่อ   เผื่อโชคดีได้เห็นกุหลาบขาวบานเต็มป่า   ครั้งก่อนเห็นกุหลาบแดงเต็มป่าสวยประทับใจมากๆ บันทึกเก่าที่นี่ค่ะ   วันนี้ระหว่างทาง ได้ศึกษาธรรมชาติของป่าหลายอย่าง  ระยะนี้ช้างป่าอาละวาดหนัก  ออกมาทั้งกลางวันกลางคืน   มาใกล้ในเขตคน  การไปเที่ยวจึงต้องระมัดระวัง   ทริปนี้มีผู้ชำนาญป่าจริงและป่ากระดาษมาด้วย  ป่าจริงคือหลวงพ่อ  ป่ากระดาษคือผู้ร่วมทริปผู้สันทัดอ่าน  เพชรพระอุมา คอยเล่าเรื่องราวจากในนิยายประกอบภาพจริงให้ฟัง  ได้ความรู้และเพลิดเพลินดีค่ะ

                   ถนนภายในภูหลวงอาจดูธรรมดาสำหรับคนไม่ชอบ แต่มันสวยงามและน่าเพลิดเพลินมากในความเห็นเรา  หญ้าต่างสี  ต้นสนและสิ่งแวดล้อมระหว่างทาง เราหยุดดูเป็นพักๆและเก็บภาพมาฝากค่ะ

                      มูลช้างสดๆ และร่องรอยกิ่งไม้หัก (ด่าน) กระจัดกระจายทั่วไปตามถนน  บ่งบอกว่าเราอาจพบเจอช้างป่าเมื่อไหร่ก็ได้  เราซักซ้อมทางหนี  ช้างเป็นสัตว์สายตาสั้น ระยะ 15-20 เมตร     นอกระยะสายตายืนนิ่งๆจะมองไม่เห็น

                   ระหว่างทางมีดินโป่งหลายแห่ง  เราไม่รู้จักเคยแต่ได้ยินชื่อ เราเหมือนเด็กๆตื่นตาตื่นใจมีผู้แย่งบรรยายให้ฟังหลายคน     เราไม่ชอบอ่านเรื่องราวในป่า  ไม่ชื่นชมพวกเที่ยวป่า     คนที่มักอ้างตัวว่าชอบป่า    มักเข้าไปดื่มเหล้าและล่าสัตว์กันต่างหาก     "ดินโป่ง" นี้เป็นอาหารสัตว์  เราเดินลงไปดูเพื่อเก็บภาพ  ผู้สันทัดได้ชี้ให้ดูรอยเท้าสัตว์แต่ละชนิดสดๆใหม่ๆ ทั้งรอยช้าง เก้ง หมูป่า ฯ สัตว์แต่ละชนิดรอยเท้าจะแตกต่างกัน  เราอยากลองชิมดูว่าดินโป่งรสชาดอย่างไร  หลวงพ่อให้รีบขึ้นรถเพราะมีรอยเท้าสดๆของช้าง  เกรงว่าจะหนีไม่ทัน   สนุก ผจญภัยค่ะ

กุหลาบแดงนอกฤดูกาล พอมีให้เห็นประปราย มองผ่านๆคล้ายชบา

                    เพิ่งเริ่มถ่ายได้ไม่กี่ภาพ แขนยังไม่ล้า การ์ดยังไม่ตก  การถ่ายภาพภายในป่าภูหลวง  ต้องมีเจ้าหน้าที่ป่าไม้นำทาง  ระยะทางที่ให้เดินชม 1.8 กม. เดินซอกซอยไปตามทางเดินเล็กๆขึ้นลงช่องหิน   ระหว่างทางเจ้าหน้าที่จะชี้ให้ชมดอกไม้ต้นไม้ และอธิบายรายละเอียด   แต่ละครั้งที่ขึ้นไปชม  จะมีต้นหญ้า ต้นไม้ ดอกไม้ แตกต่างกันให้ได้เห็น   แม้พยายามจดจำ  ก็ไม่สามารถจำได้  เจ้าหน้าที่ป่าไม้เหล่านี้รักป่า และความจำดีจริงๆ สามารถรายละเอียดได้หมด  ชี้ให้เห็นต้นไม้ใบหญ้าแทบทุกใบ จนเราต้องเดินด้วยความระวัง ( หลายคนคิดเดินเที่ยวโดยไม่มีเจ้าหน้าที่นำทาง  เป็นสิ่งที่ไม่ควรทำ  เพราะหลงป่าได้ง่ายๆ  เราไปหลายหนยังจำทางไม่ได้สักที )   

ทางเดินซีเมนต์มีมอสขึ้นแทรกระหว่างแผ่น สวยงามไม่เคยเห็นที่อื่น

วันนี้นำเสนอภาพนางเอก

"เอื้องสำเภางาม"

ในสายตาเรา  น่าจะเป็นนางเอกของป่าแห่งนี้

ไปกี่ครั้งจะเห็นความสวยโดดเด่น ด้วยสีชมพูและช่อดอกที่สวยงามค่ะ

 เอื้องสำเภางาม 

กลีบรองดอก  3.8 ซม สีขาว โคนกลีบรองดอกมีเส้นสีแดง และจุดประสีแดง

กลีบดอก       4.1 ซม. สีขาว โคนกลีบดอกมีเส้นสีแดงและจุดประสีแดง

กลีบกระเป๋า    โคนกลีบกระเป๋าสีแดง ปลายกลีบกระเป๋าสีขาวประแต้มสีแดง   หูกระเป๋าสีขาวประลายเส้นสีแดง

แหล่งเกิด  ป่าละเมาะเขา ป่าสนเขา

ความสูง 1,300 - 1,500 เมตร

เกาะอาศัย   ดิน

ฤดูดอก  ตุลาคม - กุมภาพันธ์

การกระจายพันธุ์  อินเดีย เวียดนาม จีน ไทย

อ้างอิง นิพนธ์ ศรนคร ;พันธุไม้งาม ป่าภูหลวง

เอื้องสำเภางาม (Cymbidium insigne) หรือสำเภางาม เป็นกล้วยไม้ดินขนาดใหญ่ ต้นสั้นมีใบหุ้ม พบเฉพาะตามภูเขาที่มีความสูงจากระดับน้ำทะเล 1,000 เมตรขึ้นไป ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือของไทย เป็นกล้วยไม้ที่ลำต้นเจริญทางด้านข้าง ช่อดอกยาวมากและตั้งตรง ดอกสีชมพู กลีบปากสั้น สีชมพูและมีจุดเข้ม ปลายกลีบแหลมและบิดเป็นคลื่น กลางกลีบมัสันสีเหลือง ออกดอกช่วงเดือนพฤศจิกายนถึงกุมภาพันธ์ ในไทยพบได้ที่น่าน อุตรดิตถ์และเลย ชนิดที่พบบนเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าภูหลวง และบริเวณอื่นๆทางภาคตะวันออกเฉียงเหนือ มีชื่อวิทยาศาสตร์ว่า Cymbidium insigne subsp. seidenfadenii

อ้างอิง //th.wikipedia.org

                   เสียดายที่ไม่สามารถเก็บความสวยงามของต้นไม้ ดอกไม้มาได้อย่างที่ควรจะเป็น  ส่วนหนึ่งอาจเพราะเมื่อเข้าเดินในป่านั้น  ต้องมีเจ้าหน้าที่ป่าไม้นำทาง  เพื่อไม่ให้หลงทางในป่า  จะมัวชักช้าเก็บภาพดอกไม้ต่างๆนั้นเสียเวลามาก   ภาพแต่ละภาพจะให้สวยงามต้องใช้เวลาเล็งอยู่บ้าง  ที่ทางที่จะขยับเพื่อการเล็งภาพมีจำกัด ต้องเก็บตัวเก็บเท้า ไม่ทำความเสียหายให้ต้นไม้ใบหญ้า และถ้าไปในวันหยุดที่มีผู้คนเยอะยิ่งแทบจะไม่มีโอกาสเก็บภาพถ่ายที่ดีได้ ภายในโคกนกกระบาหนทางเดินแคบเดินได้แถวเรียงหนึ่ง ผู้สูงอายุและผู้ที่สุขภาพไม่แข็งแรง น้ำหนักเกินมาตรฐานไม่ควรเดินเข้าไป อาจลื่นหกล้มบาดเจ็บได้ค่ะ              

Create Date : 24 ตุลาคม 2555		5 comments
Last Update : 27 ตุลาคม 2555 15:34:11 น.
Counter : 3894 Pageviews.
Share Tweet