วันนี้อยากเขียนบลอกใหม่  ที่จริงเขียนเรื่องต้นไม้ ไว้แต่เมื่อวาน แต่ก็เขียนไม่เสร็จ  สองสัปดาห์นี้งานเยอะ  แต่ที่ทำให้ป่วยเพราะงานสอนพูดนานเกือบสองชั่วโมง ติดต่อกันสองวัน   วันนี้เริ่มจะป่วยปวดหัวมากจัง   เวลาร่างกายไม่สบายก็เหมือนจะอ่อนเพลียหมดแรงกายใจไปซะงั้น   คงต้องพักผ่อนมากขึ้นสักหน่อย   แวะอ่านบลอกพันทิพเป็นปกติ   รู้สึกดีเมื่อได้อ่านเรื่องราวดีๆ  

          ไม่ได้ไปธนาคารมานานมาก  เพราะเดี๋ยวนี้อะไรก็สะดวกผ่านทางอินเตอร์เนต  แต่ก็ยังพลาดผิดบัญชีไปเสียได้   ทำให้ต้องพยุงร่างกายไปนั่งรอคิวยาวเหยียดที่ธนาคาร    ขอโม้สักหน่อย  ปกติเรามักไม่ค่อยซื้อขายหุ้นสักเท่าไหร่  เพราะไม่ได้เป็นนักเก็งกำไร  ถ้าซื้อก็คือเอาเงินเก็บมาซื้อถือยาวรับปันผลและราคาหุ้นที่เพิ่มขึ้น    มีหุ้นไม่กี่ตัวที่เป็นหุ้นนำโชคและตัวโปรดเล่นสนุก สำหรับเรา   ตัวนึงที่เป็นมิตรกันยาวนานมากทำกำไรมาหลายรอบ  คือ Banpu   เราก็จะชำเลืองมองอยู่ตลอดว่ามีจังหวะซื้อขาย บ้างหรือยัง   สองวันก่อนซื้อ Banpu 404  วันนี้ 456 แล้ว  บางอย่างก็อยู่ที่โชคชะตา  แต่ถ้าเราไม่ให้โอกาสตัวเอง  โชคชะตาก็ไม่สามารถช่วยอะไรได้   ถ้าเราไม่ซื้อเราก็คงไม่ได้กำไร  มันเป็นเช่นนั้น

                 อมยิ้มแท่งเดียวจากพนักงานแบงค์ ทำให้รู้สึกดีอย่างประหลาด  เราเองก็จำไม่ได้วันนี้เราได้ยิ้มบ้างรึยัง  หรือยังยิ้มไม่ออก   ถึงแม้ใบหน้าเราจะไม่ได้ยิ้ม  แต่ตอนนี้ในใจเราก็คงยิ้มให้กับตัวเอง  และยิ้มให้ความรู้สึกดีๆอะไรอีกหลายอย่างที่ได้รับ 

                เราชอบขนมอมยิ้มมากนะ   มันให้ความรู้สึกน่ารักบอกไม่ถูก   แต่เราไม่เคยอมเป็นเรื่องราวหรอก   เพราะพ่อกับแม่เราเลี้ยงลูกระมัดระวังมาก   พ่อกับแม่กลัวก้านอมยิ้มจะทิ่มไปในคอ  และท๊อฟฟี่ทำให้ฟันผุ   พวกไม้จิ้มลูกชิ้นเราก็จะไม่เคยได้กินจากไม้  ต้องถอดออกเสียก่อน   โดยเฉพาะพ่อจะสอนมากเหลือเกิน   เดินเข้าไปหยิบลูกบอลใต้บันได  พ่อจะบอกให้ก้มหัวออกมา   ถ้าเราลืมยืดตัว  หัวเราก็จะโขกกับบันได    ไปเข้าห้องน้ำ ตามโรงหนังหรือห้างสรรพสินค้า  พ่อบอกให้ดูห้องข้างๆที่เปิดไว้   อย่าเข้าห้องที่ปิดประตูข้างๆ  อาจมีผู้ร้ายอยู่ข้างในห้อง ปีนข้ามมาในห้องน้ำเราได้ พ่อเป็นคนฉลาดรอบคอบและเป็นแฟมิลี่แมน เราถูกเลี้ยงมาอย่างอบอุ่นและมีความสุขได้รับการปกป้องดูแลทั้งจากพ่อแม่และพี่ๆทั้งหมด  แต่เล็กเราแทบไม่เคยได้เดินแตะพื้น  เพราะเรามักขี่หลังหรือขี่คอพ่อและพี่ชายอยู่เสมอ  เราคุ้นชินกับความรักที่คนส่งผ่านและรับรู้สิ่งเหล่านั้นได้เสมอ ไม่ว่าจะจากใครแบ่งปันมาให้ และรู้สึกขอบคุณกับสิ่งดีงามเหล่านั้น   ไม่น่าเชื่อว่า อมยิ้มแท่งเดียวจะดึงเรื่องราวจากกล่องความทรงจำเรามาแบ่งปันได้มากมาย 

Create Date : 09 สิงหาคม 2555
Last Update : 9 สิงหาคม 2555 13:19:13 น.		3 comments
Counter : 1480 Pageviews.
Share Tweet