BlogGang.com : : เซียวเปียกลี้ : กลับมาแย้วคร๊าบ \(^o^)/ หยุด 3 วัน เดอะรีพอร์ต

กลับมาแย้วคร๊าบ \(^o^)/ หยุด 3 วัน เดอะรีพอร์ต

กลับมาแย้วคร๊าบ \(^o^)/ มิตรรักชาวบล็อกทุกท่าน
หลังจากหายตัวไป(ท่ามกลางความโล่งใจของคุณๆทั้งหลาย)พักนึง
ก็อดรนทนมะได้ ต้องมาปรากฏกายเพื่อป่วนไม่ให้ใครมีฟามสุขเกินเรา อิอิ

(ที่จริงกลัวลืม เลยต้องรีบเขียน)

ก่อนอื่นก็ต้องขอขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาเล่นเกมส์
ตามล่าหาบล็อกของกะพ้ม
ส่วนจะได้รางวัลอะไรนั้น คงให้ได้แต่อมยิ้มแหยๆ นั่นละครับ แหะๆ

ช่วง 3 วันที่หยุดยาวมานี่ ก็ไม่ได้พัก ได้ผ่อนเลยครับ
ไม่ทำงานก็เที่ยวตะลุยไปเรื่อย
(ที่จริงตั้งใจไปทำงานสุดท้ายก็ได้แค่เที่ยวเหมือนกัน)
มามะ ขยับกันเข้ามาใกล้ๆ เซียวเปียกลี้จะเล่าเรื่องราวการผจญภัยใน 3 วันหยุดให้ฟัง
................................

22/10/05 ร้านไอติม + คลองถม - เยาวราช = รพ.กลาง

ที่เอาเรื่องนี้มาวางไว้ที่หน้า ‘มาคุยกันฯ’ โดยไม่ไปใส่ที่ ‘เที่ยวๆๆ’ เนี่ย เพราะอะไรรู้มั้ยครับ เพราะมันอนาถเกินกว่าจะเอาไปใส่ในหัวข้อเที่ยว ให้ขายหน้าประชาชีน่ะสิครับ

วันเสาร์อันแสนน่ารัก ท่านแม่หนีไปเที่ยวชะอำกะบ้านน้า กลับอีกทีวันจันทร์ค่ำๆ ทิ้งข้าพเจ้ากะพี่สาวไว้เฝ้าบ้าน ตื่น(ไม่)เช้าขึ้นมาขยับตัวบิดไล่น้องขี้เกียจที่เกาะตามร่างกายจนแทบจะกลายเป็นอวัยวะส่วนนึงไปแล้วออกไปได้หน่อยก็รีบเผ่นออกจากบ้านเนื่องจากนัดเจ้าเพื่อน A ไว้ว่าวันนี้เราจะไปหาตู้แช่แข็งแถวๆวรจักรมาใส่ร้านไอติมกัน

แบบว่า(แอบเขินนิดหน่อย) ผู้ชาย 2 คนจะเปิดร้านไอติมทำเองขายกันเนี่ย มันแปลกมากมั้ยครับ? ที่ผ่านๆมาพอบอกว่าผมจะทำไอติมขายมีแต่คนมองหัวจรดเท้า เท้าจรดหัวแล้วหัวเราะกันอุนจิระเบิด ทุกทีเลย ป๋มผิดตรงไหนเนี่ย... (T-T)

และด้วยฟามที่ว่าไอ้ตองเหลือง(บ้านป่ากว่ากะเหรี่ยง) 2 ตัวนี้บ้านอยู่แถวลาดพร้าวกะพัฒนาการ
ดังนั้น”ใจกลางเมือง”จึงเป็นแดนสนธยามากๆ

เซียวฯ “A เอ็งแน่ใจนะว่าแถวนั้นมันจะมีตู้แช่ขาย”
นาย A “เฮ่ย ชัวร์ ตูถามมาหลายคนแล้ว ใครๆเค้าก็ว่ามี”
“ไอ้ใครๆ นั่นใครมั่งอะ”
“เออน่ะ ก็หลายคนแหละ”
“แล้วจะไปยังไงล่ะ ไม่มีที่จอดรถแน่ๆ”
“ไม่เป็นไร จอดที่เยาฮัน แล้วนั่งรถใต้ดินไปขึ้นที่หัวลำโพงได้”
“จากนั้น?”
“เก๊าะ taxi หรือ ตุ๊กๆ ไง”

....................................

ทีแรกเลยอะไรๆก็ดูจะเป็นไปตามแผนดี ตั้งตะเอาเจ้าแผลเพียบรถสุดที่รักวัย 10 ขวบก่าๆไปจอดทิ้งที่เยาฮัน (ไม่กลัวโดนขโมย เพราะมีตำหนิรอบคัน แถมประเมินแล้วค่าซ่อมมันน่าจะแพงกว่าซื้อมือ 2 อีก) จนกระทั่งนั่ง รฟม.ไปโผล่ที่หัวลำโพงแล้วนั่นแหละ.....

เซียวฯ“เอาไงต่อดีอะ”
นาย A”นั่นตุ๊กๆไง”
“แล้วจะบอกเค้าว่าไงล่ะ พี่ๆวรจักร เร๊อะ”
“เออ อะไรยังง้านแหละ.......มั้ง”
(-_-“)

คุณพี่ตุ๊กๆแกก็โอเคนะ พยักหน้าหงึกหงักเรียกราคาแล้วก็ไปกันจนถึงแถววงเวียน 22 ......
คุณตุ๊กๆ”พี่ๆ พี่จะลงตรงไหนล่ะ”
เซียวฯ“เออะ.... แถวนี้มีตรงไหนขายตู้แช่แข็งมั้ยพี่”
คุณตุ๊กๆอึ้งไปพักนึง เข้าใจว่ากำลังชั่งใจอยู่ว่าตูจะด่ามันดีมั้ย
“ไม่รู้คับพี่”
“อ่า..งั้นลงตรงนี้ก็ได้ครับ...แหะๆ”

อนิจจาฟ้าช่างไม่เข้าข้างคนดี(กว่าไม่ใช่คนนิดนึง)
ปรากฏว่า เรามาลงกันหน้าคลองถมใหม่เลยครับ
ภาพที่เราฝันกันว่าไปถึงแล้วมันจะต้องเป็นร้านตึกแถวเรียงราย
มีตู้แช่รอให้เราไปเลือกเป็นตับๆ สลายไปสิ้น
ทีนี้เอาละสิ โทรเช็คทางกันให้วุ่นวาย

สุดท้ายที่ว่า “ใครๆ”ทั้งหลายนั่นน่ะ
เค้าตอบมาเหมือนก๊อปสคริปท์กันมาเลยครับ
ใครๆ “เออ..ก็ไม่รู้สิ คุ้นๆว่าเคยเห็นนะ แต่ไม่รู้ว่าอย่ตรงไหนอะ”
กรรมของสัตว์โลกเจงๆ (“-_-)
สุดท้ายบักห_น่อยตุหรัดตุเหร่ 2 ตน ก็ซัดเซพเนจรกันไปเรื่อย

เซียวฯ“แถวนี้มันคุ้นๆว่ะ”
นาย A”ก็นั่นร้านกาแฟที่แกกินมะกี๊ ไม่ใช่เร๊อะ”
แล้วก็จริงๆด้วยครับที่เดินๆมาทั้งหมดน่ะ
วนรอบ รพ.กลางไป 2 รอบครับ
นาย A เริ่มหมดความอดทนเลยโทรถามหม่ามี๊ที่เป็นเจ้าถิ่นเยาวราช
“เฮ้ย แม่ตูบอกว่าแถวนี้ไม่มีว่ะ เค้าว่าต้องไปดูแถวกล้วยน้ำไทโน่น…”
เวรล่ะสิแล้วทามมายเอ็งไม่ถามตั้งกะมะวานว๊า.....
เอาไงดีล่ะทีนี้ ไม่เป็นไร ลองโทรหาเพื่อนอีกคนนึง หมอนี่บ้านอยู่แถวนี้ น่าจะพอรู้แหละ
เพื่อน B“อ๋อ บอกไม่ค่อยถูกว่ะ ต้องไปเดินเอง” (เอ็งก็มาเดะ)
“นายลองเดินหาวัดเล่งไน่ยี่ก่อนละกัน ตรงนั้นจะมีตลาดเก่า เดินตรงไปบล๊อกนึงจะมีพวกตู้แช่เนี่ยเต็มเลย”
อาฮ้า......(นึกภาพนายเซียวกะนายA น้ำตาไหลพราก ลูกบอลเหนือหัวแตก กระดาษสีโปรยลงมา มีแสงส้ม-แดง วิ่งอยู่ข้างหลัง)
.......................................

และแล้วนายเหวอ 2 คนก็ลากสังขารชราภาพเดินมาจนถึงวัดจนได้ ครั้นมาถึงแล้วจะไม่เข้าก็กระไรอยู่จิงมะครับ ก็เลยแวะเข้าไปไหว้พระ โดยเฉพาะใช่ซิ้งเอี๊ย(เทพสมบัติ)ซะก่อน แล้วค่อยบุกกันต่อไป

เซียวฯ “เพื่อนตูมันบอกว่าหันหน้าเข้าวัด
เดินไปทางขวาจะเจอตลาดอะ”
นาย A“ก็ไหนล่ะ ตลาดของเอ็งอะ”
“ซอยนี้ล่ะม้างง”
“เอ้าเข้าก็เข้า ลองดูฟะ”
ผลเหรอครับ ก็อย่างที่ท่านๆแช่งกันนั่นละครับ....เหลว

นาย A”เฮ้ย!”
เซียวฯ (ตาโต) “อะไร เจอแล้วเรอะ”
“ป่าวว่ะ แต่หิวแล้ว สนใจก๋วยเตี๋ยวลูกชิ้นปลามะ”
“เออ เอาก็เอา….”

สุดท้ายหลังจากเดินวนเวียนรอบคลองถมอีกรอบกั่วๆ
เราก็พบว่านอกจากได้ vcd Final Fantasy 7 Advent Children แล้ว
เราล้มเหลวในภารกิจหลักโดยสิ้นเชิง

นาย A (อย่างถอนใจ)“เออๆ เอาไว้โทรถาม
ให้เค้า fax แบบมาให้ก็ได้มั้ง”
เซียวฯ (ถอดใจไปแล้วเหมือนกัน) “เออ ก็ดีนะ”
“แล้วเราจะไปเรียกรถตรงไหนดีล่ะ”
“เห็นหัวมุมโน่นมะ”
“เออ”
“คุ้นๆมะ”
“เอ่อ...เออว่ะ”
“นั่นน่ะ รพ.กลางไง”
2 คนพร้อมกัน”เฮ้อ....”
..................................

ตัดกลับมาที่เยาฮันอีกครั้ง หลังแยกทางต่างคนต่างไป นายเซียวฯ ก็ตัดสินใจวิ่งรถไปซีคอน โดยมีจุดประสงค์หลักที่ Naruto the movie และ งานออกร้านของ VBK

อย่างรวบรัดตัดความและไม่อยากคิดต่อให้ช้ำใจ สรุปว่าไปถึง ก็ปาเข้าไปจะ 6 โมงเย็นแล้ว หลังจากแวะซื้อเทพมารสะท้านภพเล่มล่าสุด
นายเซียวฯก็หยุดคำนวณเงินในกระเป๋าด้วยความสังเวชตนเองเป็นที่ยิ่ง
- ซื้อการ์ตูน > เสียเงินแล้วไปจ่ายค่าดูหนังต่อ
- ดูหนัง > เสียเงินแล้วออกมาซื้อการ์ตูนไม่ทัน
เราก็สรุปว่าไปดูหนังดีกว่า....จ่ายต่อเดียวพอ

หนังก็ดี แต่ไม่ประทับใจเท่าไหร่ เพราะมันดันข้าม time line ของตัวเอง หนังพยายามสื่อว่านี่เป็นยุคหลังจากที่นารุโตะฝึกวิชากะจิไรยะมาแล้ว แต่ดันจับเอาโคโนฮะมาอยู่ในยุคปัจจุบันซะได้ เนื้อเรื่องเลยไม่เกี่ยวกะในหนังสือเลยวิชานินจาก็ไม่ค่อยอลังก์เท่าไหร่ ยังดีที่ได้รับคำชี้แนะจากทั่น KMS เอาไว้ เลยได้นั่งรอดูตอนแถมพกหลังเครดิตอันยืดยาวด้วย(คนออกจากโรงไปจนจะหมดแล้ว เหลือแค่ผมกะพี่น้องอีกคู่นึงที่นั่งข้างหน้าที่รู้ทัน)
............................

กลับมาบ้านเปิด FF7 พากษ์ไทยดูยังสนุกกว่าอีกง่ะ สรุปว่าวันนี้เที่ยวทั้งวัน ไม่ได้งานเลย.....เฮ้อ......ทำไงดี ผมหลงรัก CG ซะแล้วสิครับ

..................................

23/10/05 สุดสัปดาห์ของแกงค์คนแก่ภาค 3: วันฟ้าหม่น แคมป์เดวิส วัดพระแก้ว งานออกร้านขายปลาและสัตว์เลื้อยคลานสวยงาม

เนื่องจากวันนี้มีรูปถ่ายเยอะมาก เอาเป็นว่าผมยกยอดไปไว้ หน้า เที่ยวๆๆ ละกันนะครับ

อะแน่ะๆๆ ไม่ต้องรีบคลิ๊กครับ ยังไม่ได้อัพเลย รอหน่อยเน้อ
...................................

24/10/05 Flight Plan วันนองเลือดของนายเซียวฯ

ในที่สุดก็ถึงวันที่เราสามารถตื่นโดยไม่ง้อเจ้านาฬิกาปลุก วันนี้ท่านแม่จะกลับมาแล้ว ต้องรีบเก็บเกี่ยวผักชีที่ลงไว้เอามาโรยหน้าซะหน่อย ว่าแล้วก็คว้าเสื้อผ้าไปยัดลงเครื่อง นั่งอ่านการ์ตูนรอจนครบ cycle ก็เอาออกมาตาก แล้วก็อาบน้ำแต่งตัวเพราะวันนี้พระพี่นางมาแปลก ชวนเราไปดูหนัง

แต่พอคุณเธอกลับมา ก็บ่นว่าเหนื่อยแล้วนอนแผ่หลาหลับปุ๋ยเฉยเลย ไม่เป็นไร น้องปลารอเราอยู่ ปล๊าววว มะใช่สาวน้อยที่ไหนหรอกครับ น้องปลาในตู้ตะหากคับที่ดองมา 2 สัปดาห์จนจะกลายเป็นปลาเค็มแล้ว ว่าแล้วก็เปลี่ยนชุด ลุยจัดต้นไม้ในตู้ที่โดนฟัดจนรุ่ยร่าย และดูดตะกอนออก ทุกอย่างดูจะราบรื่นดีจนกระทั่งถึงขั้นตอนการเติมน้ำ เพราะเติมๆอยู่สายยางเจ้ากรรมที่ต้องต่อกัน 2 เส้นก็ดันหลุดผลุซะยังงั้น น้ำนองเต็มบ้าน ด้วยความตกใจว่าใบผักชีที่อุตส่าห์โรยไว้จะหายสิ้น เลยรีบวิ่งไปปิดน้ำ.....”ปึ๊ก! อู้ยยยยยยย” ลื่นสิครับจะไปเหลือเหรอ พื้นหินอ่อนที่มีน้ำนองมันวิ่งได้ที่ไหนล่ะครับ
คุณพี่สาวในห้องรับแขก ลืมตาขึ้นมานิดนึง “อะไรอะ”
นายเซียวฯ “ลื่นล้มอะดิ เลือดออกด้วย” ทำเสียงสำออย แล้วคลานไปปิดน้ำจนสำเร็จ
คุณพี่สาวผู้น่ารัก “อือ เหรอ...ระวังๆละกันนะ”
แล้วมานก็นอนต่อ....ฮึ่ม!

ผลอะเหรอครับ ก็ดีที่ยังเอาตูดลงทัน เลยหน้าไม่แหก แต่เท้าขวาม่วงอื๋อไปฝั่งนึง
ส้นเท้าซ้ายม่วงเหมือนกัน แต่นิ้วกลางกะนิ้วนางของเท้าซ้ายเลือดทะลัก…เฮ้อ...จนได้
แข็งใจเก็บโน่นล้างนี่จนเสร็จ ขยับจะไปทำแผล
“เฮ้ย...เสร็จยังอะ จะได้รีบไป….”
ดู๊ ดู คุณพี่ของข้าพเจ้าเด้
......................................

แล้วก็ออกไปดูหนังที่ซีคอนกันครับ ไม่มีอะไรน่าสนใจเท่าไหร่ เลยดู flight plan แทน หนังก็ตื่นเต้น ลุ้นระทึกดีครับ ติดใจแค่อย่างเดียว ไอ้เจ้าลมหายใจที่น้องหนูเธอเป่าเป็นไอบนกระจกทำไมมันคงอยู่นานนักก็ไม่รู้........

ยังครับวิบากเวรของกะพ้มยังไม่จบแค่นั้น กลับมาบ้านก็พบว่า เจ้าแผลเพียบสุดที่รักออกอาการไฟเบรกบอดไปข้างนึง เลยสวมวิญญาณช่าง ปลิ้นมันออกมา อ๋อ ที่แท้ฝาครอบไฟท้ายมันมีรอยแตกตั้งแต่ครั้งกะโน้น พอน้ำฝนเข้าไป มันเลยไหม้ไปหลอดนึง เลยว่าจะถอดออกมาเป็นตัวอย่างสั่งซื้อซะหน่อย “โพล๊ะ! อู๊ยยยย” เอาอีกละ ทำไมมันซวยขนาดนี้ หลอดมันไหม้จนกรอบพอบีบแรงมะนเลยแตกคามือ เล่นนิ้วโป้งมือขวาไปซะ 2 รู
คุณพี่สาวผู้น่ารัก “อะไรอีกล่ะ”
นายเซียวฯ “หลอดมันแตกคามืออะ เลือดไหลอีกแล้ว”
“อือ เหรอ...ระวังๆละกันนะ”
วันหลังแกล้งทำเป็นไม่ได้ยินไปเลยดีกว่านะเจ๊ ( T-T )

…………………..

Create Date : 26 ตุลาคม 2548

Last Update : 7 พฤศจิกายน 2548 20:06:18 น.

22 comments

Counter : 1482 Pageviews.

โอว .... กว่าจะอ่านจบ

มีรูปเดียวเองเหรอ .... อาวมาโพสต์หน่อยสิ อยากดู ๆ ๆ

โดย: เพื่อน อ. IP: 58.136.67.96 วันที่: 26 ตุลาคม 2548 เวลา:21:10:53 น.

น่าสงสารจิรงๆเลย
แล้วตกลงยังไม่ได้ตู้ใช่ป่าวเนี่ย หุหุ ว่าจะไปกินไอติมซักหน่อย สงสัยคงต้องรอให้ไปหาซื้อรอบสองป่าวอะครับ

โดย: sonone@com

วันที่: 26 ตุลาคม 2548 เวลา:21:56:43 น.

-- น้องจูเลียหน้าตาน่ากลัวนะเราว่า

-- ทำไอติมขายมันไม่แปลกหรอกแต่มันทะแม่งๆ ตรงคำว่าผู้ชาย 2 คนนี่ดิ...มันคิดไปโน่นนนนน

โดย: hunjang

วันที่: 26 ตุลาคม 2548 เวลา:22:07:15 น.

โห เล่าซะน่าสงสารเลยอะ
ตกลง เลือด (ชั่วๆ) ออกไปเยอะไหมอะ

แล้วก็ไม่เคยคิดเลยนะ จนกระทั้ง คุณ hunjang ข้างบนพูด อืม น่าคิดๆ

โดย: มาแอบดู IP: 84.173.193.173 วันที่: 26 ตุลาคม 2548 เวลา:23:53:52 น.

มาแปะไว้ก่อนนะ

เดี๋ยวสายๆบ่ายๆหรือเย็นๆ ค่ำๆ มาใหม่ค่ะ

โดย: Black Tulip

วันที่: 27 ตุลาคม 2548 เวลา:9:26:39 น.

ผู้ชายสองคนขายไอติม ฮาฮาฮา คิดลึกเหมือนฮันจังเลย นึกถึงไอติมถั่วดำ งิงิงิงิ

ป.ล. ดูแลสุขภาพด้วยนะ มิใช่ห่วง(ยาง)นะ แต่รอกิงไอติมฟรี ฮาฮาฮา

โดย: aMp (sugarhut

) วันที่: 27 ตุลาคม 2548 เวลา:10:29:55 น.

เอ่อ...ครือไม่ได้คิดถึงไอติมถั่วดำเลยนะ

เราคิดประมาณว่า...ผู้ชาย 2 คนร่วมสร้างอนาคตด้วยกัน
โรแมนติกมากกกก.....
เด๋วจะเอาไปแฉแข่งกะซื้อ 7

โดย: hunjang

วันที่: 27 ตุลาคม 2548 เวลา:12:19:55 น.

ทุกท่านจะรู้หมี่คับ ว่าการที่กะพ้มมีเวลามานั่งพิมพ์บ๊อก
ทั้งบ๊อกปัจจุบันนี่ และบ๊อกที่กะลังจะ publish ต่อไป
เนื่องจาก งานที่ทำมาตั้งกะวันอังคารเหลวสนิท
ต้อง rework ใหม่ทั้งหมด

ดังนั้นในขณะที่ผมต้องนั่งให้กำลังใจลูกน้อง
และอยู่เป็นหลักประกันให้บรรดา contractor ทั้งหลาย
ผมเลยมีเวลาเหลือเฟือในคืนนี้ที่จะมาโม้กะท่านๆ
กรรมของตู จะดีจายดีมั้ยหนี่!

เพื่อน อ.: คืนนี้หละ คืนนี้ ขณะนั่งเชียร์เด็กๆ จะเอามาลงให้

คุณ someone@com: ยังเลยครับ ตอนนี้กำลังรอ fax อยู่
ถ้าลำบากนักจะสั่งทำมันซะเลย! แต่กว่าร้านจะเสร็จก็ต้นปีหน้า
คงถ่ายรูปมาโฆษณาในนี้ อย่าลืมไปแล้วกันครับ

hunjang & sugarhut & มาแอบดู:
เอาเข้าไป ที่จริงชื่อ MAD about น่ะ
มาจากนาย M นาย A และ นส. D นะครับ
เพียงตะว่าน้อง D เค้าได้แควนแล้ว
เธอเลยไม่มีเวลาให้เพื่อนๆ
ตามประสาข้าวใหม่ปลามันทั่วไปนั่นแหละ เช้อ!

ว่าแต่ไอติมถั่วดำน่ะ...คิดได้ไงเนี่ย
เด๋วบ๊อกผมก็โดนจัดระเบียบพอดี

ปล.น้องจูเลียน่ารักออก แต่ก็ไม่เท่าน้อง Tifa หรอก อิอิ

คุณจุ๊บ: เอาเลยครับ ยินดีต้อนรับทุกเมื่อ

อ้อ ผมยังติดใจรูปทะเลที่ลงในบล๊อกคุณอยู่เลยครับ ถ่ายได้สวยมากเลย

โดย: เซียวเปียกลี้

วันที่: 27 ตุลาคม 2548 เวลา:18:31:54 น.

ครบสองอาทิตย์แล้วเหรอ
ที่บอกว่าจะหายไปน่ะ
ทำไมเร็วจัง..

ชื่อบริษัทเข้าใจตั้งนะ แปลกดี

ซวยซ้ำซวยซ้อนขนาดนั้น แสดงว่า ก้าวขาลงจากเตียงผิดข้าง..แม่หมอฟันธง..

โดย: ยัยบี๋

วันที่: 27 ตุลาคม 2548 เวลา:18:40:50 น.

แหะๆยังไม่ครบดีหรอกครับ
เผอิญผม estimate พลาดน่ะครับ
(และคุณบี๋ก็เป็นอีกคนที่เห็นว่าผมกลับมา"เร็วเกินไป"

)

จำไม่ได้เหมือนกันว่าข้างไหนจะดีกว่า
แต่ผมแก้ด้วยการเอา 2 ข้างลงพร้อมกันแล้วนี่นา

โดย: เซียวเปียกลี้

วันที่: 27 ตุลาคม 2548 เวลา:19:28:54 น.

อ่านไปอ่านมา สงสัยเราจะทำงานคล้ายๆ กัน แฮ่ะ
ไม่อยากจะเชื่อเลย

ตัวเอง เขียนสนุกดีนะ ขอชม ว่าที่จริงก็อยากเขียนแบบนี้
บ้างเหมือนกันค่ะ เล่าเรื่องโน้นเรื่องนี้ แต่เค้าทำไม่เป็น
แงงงงงงงงง...เค้ามันผู้หญิงซีเรียสสสสสสส

โดย: ขอบฟ้ากว้าง

วันที่: 27 ตุลาคม 2548 เวลา:21:01:09 น.

ฮ่าฮ่า ก็แค่คนบ้าขอบ่นน่ะครับ

บ่นคนเดียวก็กระไร

บ่นกะเพื่อนตอนนี้ต่างคนก็ต่างมีภาระ ไม่ค่อยเจอกัน
(ร้านไอติมกะการถ่ายภาพเป็นกิจกรรม
ที่ทำเพราะอยากเจอเพื่อนครึ่งนึง อีกครึ่งทำเพื่อตัวเอง)

บ่นกะลูกน้องก็ไม่ได้เด๋วเสียงาน

เลยมาบ่นในเนต ใครใคร่อ่านก็อ่าน ไม่ชอบก็ปิดไป
ใครขี้เกียจก็ดูรูป+อ่านข้ามๆแล้วมาคุยกันข้างล่าง

ประมาณนี้แหละครับ

โดย: เซียวเปียกลี้

วันที่: 27 ตุลาคม 2548 เวลา:21:16:34 น.

มาอ่านไป2 บล็อคละค่ะ ตามไปบล็อคนายโอ เพื่อนของคุณด้วย

โดย: Black Tulip

วันที่: 27 ตุลาคม 2548 เวลา:23:59:57 น.

โอ้ ขอบคุณ แฟนพันธุ์แท้
น่าร้ากกกก

โดย: เซียวเปียกลี้

วันที่: 28 ตุลาคม 2548 เวลา:8:16:53 น.

กร๊ากกก เวรกรรม ที่แท้ก็หาทางระบายนี่เอง สงสัยท้องผูกมานาน โถๆๆๆ พ่อลิงน้อย แล้วก็ไม่บอกพี่ฉุดฉวย ร้อนฉ่าทุกองฉา จะจัดการให้ (เลียนแบบมาจากตะพาบกะพะยูนชื่อเพื่อนฉาหนิด ม่ายช่ายเพื่อนฉานนะว้อย) อิอิอิ

โดย: aMp (sugarhut

) วันที่: 28 ตุลาคม 2548 เวลา:9:39:13 น.

พ่อลิงน้อย

พี่ฉุดฉวย?!?

โดย: เซียวเปียกลี้

วันที่: 28 ตุลาคม 2548 เวลา:10:32:40 น.

ไปดู*เพื่อนสนิท* จิแล้วจะรู้ พ่อลิงน้อย กะพี่สุดสวย คืออะไร

โดย: aMp (sugarhut

) วันที่: 29 ตุลาคม 2548 เวลา:10:48:43 น.

ไม่กล้าดูอะ
ชวนเพื่อนผู้หญิงเดี๋ยวมันก็คิดมาก
ชวนเพื่อนผู้ชายเดี๋ยวคนดูคนอื่นคิดมาก

โดย: เซียวเปียกลี้

วันที่: 1 พฤศจิกายน 2548 เวลา:12:10:08 น.

หวัดดีคุณจขบ (จะมีใครโผล่มาอ่านหน้านี้อีกมั้ยเนี่ย...๗

โอ๋ย...หายตัวไปทำธุระปะปังพักนึง (ประมาณชาติเศษเห็นจะได้) กลับมาอีกที...หลงยุค..หลงเรื่อง..หลงบล็อก!..ไปซะละ

นี่คงต้องตามอ่านอีกนานโขก่าจะอ่านครบ ก้อคุณเซียวเล่นมีอะไรให้อ่านเยอะแยะ (แถมยังบล็อกของเพื่อนคุณอีกเนอะ)

...เอาไว้จะหาเวลามาเยี่ยมอีกแน่..สัญญาเลยนะ..นะ..

เอ้าเริ่มจากหน้านี้เลยละกัน ขอไปอ่านก่อน..ละจะกลับมา 'ment ใหม่นะ

โดย: Kedi IP: 203.221.204.245 วันที่: 13 พฤศจิกายน 2548 เวลา:9:15:20 น.

กลับมาแย้ว

น่าสงสารจัง มีเรื่องเยอะแยะ (แง...ขอโต้ดกั๊บที่ตอนอ่านอดขำไปด้วยไม่ได้!!!) ดูแลตัวเองดีๆละกัน...ปาเข้าไปป่านนี้...แผลหายหมดแล้วมั้ง

ว่าแต่เจ้าตู้แช่นี่..เอ่อ..ได้มาอ๊ะยัง ขอให้เรียบร้อยร็วๆนะ จะได้ไปขอชิมไอติม(ฟรี)มั่ง

อืม..ถ้าคนบ้าบ่นได้ขนาดนี้ ก้อชัก..อยากบ้า..อยากบ่นเป็นกะเค้ามั่งจัง ว่างๆสอนมั่งนะ

โดย: Kedi IP: 203.221.204.245 วันที่: 13 พฤศจิกายน 2548 เวลา:9:41:11 น.

ยิ่งกว่ายินดีครับ
ผมพยายามเช็คย้อนหลังทุกบ๊อกอยู่แล้ว
เที่ยวอ่านตามสบายเลยครับ

โดย: เซียวเปียกลี้

วันที่: 13 พฤศจิกายน 2548 เวลา:18:12:38 น.

มาดูต้นกำเนิดแม็ดอะเบาท์

อืมมม

ผู้ชายสองคนเป็นผู้ให้กำเนิดนี่เอง อืมมมมมมม

โดย: แพนด้ามหาภัย IP: 221.128.90.110 วันที่: 4 พฤษภาคม 2549 เวลา:0:16:06 น.