น้องปลาขา คิดถึง ๆ ๆ ๆ

พี่ดีใจที่น้องปลาได้ไปฟินน์แลนด์เพราะถ้าไปโรมาเนียน้องปลาจะต้องไปอยู่กะฝรั่งบ้านนอก ฮ่าๆๆๆ ประเทศมันด้อยพัฒนาสุดฤทธิ์ค่ะน้องขา ดีใจๆๆๆ แทน

เห็น sliding door แล้วแอบกรี๊ด เพราะชอบหนังเรื่องนี้มาก ดูเป็นหลายสิบรอบค่ะ พี่แอบเลือกไว้ด้วยจะเป็นคนไหนดี (คนที่ตายน่ะ เหตุผลยาวปื้ด)

ส่วนเรื่องบังเอิญ และโชคชะตานี่เชื่อเต็มร้อยค่ะน้องปลา

เจ้านายใจร้ายนะคะ มาว่าน้องปลาถึกได้ไง เดี๋ยวตามไปกรี๊ดให้ค่ะ

หวัดดีจ้า...Marimekko..


เจ้านายชื่อาราย.....บริษัทอะรายย....จ๊ะ

มาว่า.....เด็กธรรมศาสตร์.....ถึก....ได้ไงอ่ะ...

เรากับน้องสาว 3 คนจบธรรมศาสตร์หมดเลยนะ....เดี๋ยวบ้าน nankipooh จะนัดคุยกับ boss คุณดีมั๊ยเนี่ย


เก่งจังเลยค่ะ....เคยได้ทุน AFS ด้วย ได้เปิดโลกใหม่ๆตั้งแต่ยังเด็กเลยเนอะ....ดีจัง

have a cute weekend......นะจ๊ะ

ปายยย.....เลี๊ยว....ววววว

^
^

อ่านแล้วอิจฉาจัง
คุณพ่อน่ารักจัง ปูทางไว้รอ
เราต่างกับเธอแทบจะทุกอย่าง
สิ่งที่ได้มาจากพ่อคือชีวิตที่ยัง
หายใจได้อยู่บนโลกใบนี้
แค่นี้เราก็ขอบคุณเค้ามากแล้ว

เค้าส่งต่อให้เราดำเนินชีวิต
ได้อย่างเข้มแข็งด้วยตัวเอง

ปล. ไปบล็อคเราบ่นได้เต็มที่
ยาวๆ ยิ่งดี แลกเปลี่ยนรสชาติ
ของชีวิต ที่มี เอามาแชร์กัน

ตกใจทีแรกนึกว่าไปสมัครโรงเรียนสวนกุหลาบที่เป็นชายล้วนซะอีก

เพิ่งรู้ที่มาของภาพที่อยู่ต่างแดน ว่าแต่บล๊อกเหล่านั้นหายไปไหนหมดแล้วนะครับ ติดไว้ยังไม่ได้อ่านเลย ได้แต่ดูรูป

สมัยเรียนจำได้ว่าเลือก แพทย์จุฬาอันดับสุดท้ายแล้วก็ไม่ติดดังคาด ได้ที่เลือกอันดับสองไว้

บัญชีนั้นธรรมศาสตร์ดังกว่าจุฬาแสดงว่า เจ้าบ้านเก่งมาก เขาเลยเหมาเป็นธรรมศาสตร์ไปเลยครับ

มาเยี่ยมเพื่อนร่วมโดน Tag นะครับ

อ่านแล้วอินค่ะ
ตอนแรกนึกว่าพูดถึงเรื่อง MatchPoint ซะอีก...ตีมคล้ายๆกัน :)
เวลาอ่านเรื่องที่มีส่วนกำหนดหรือหักเหเส้นทางชีวิตคนแล้วรู้สึกอินยังไงก็ไม่รู้ค่ะ เหมือนได้เห็นเรื่องราวและมีส่วนร่วมในการเดินทางของคนคนนั้นด้วยเลย

พี่จูน --- คิดถึงเหมือนกันค่า ช่วงที่ผ่านมายุ่งมากๆๆๆ เครียดกับงานมากๆๆๆ นี่เสร็จไปอย่างนึงแล้ว โล่งค่ะ แอบแก้นิดนึงนะคะ จำผิดเป็นโรมาเนียอ่ะค่ะ จริงๆ คือฮังการี คือตอนนั้นรู้สึกน่าจะเป็นประเทศที่โรแมนติกไงคะ เลยอยากไป

Nankipooh --- ดีค่ะ คือจริงๆ พี่คนนั้นเค้าลาออกไปแล้วล่ะ อิอิ ไม่รู้จะไปตามมาให้เคลียร์กันยังไงอ่ะนะคะ ฮ่าฮ่า ก็ไม่เก่งหรอกค่ะ มันเป็นโชคชะตาอ่ะ จริงๆ นะ คือความเก่งมันเป็นอีกเรื่องนึงไปเลย ไม่รู้สิคะ หลังๆ ถ้ามีใครบอกเราเก่งเราไม่อยากรับเลยอ่ะ ยิ่งแก่ขึ้นๆ ยิ่งเจอคนเก่งเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ จนเรารู้สึกว่าเราไม่ใช่คนเก่งอ่ะ แต่เรารู้ว่าจุดแข็งกับจุดอ่อนเราคืออะไรน่ะค่ะ

Nisasa --- เห็นด้วยว่าเธอเป็นคนเข้มแข็ง แล้วเธอก็เป็นคนที่มีแนวคิดและแนวทางการดำเนินชีวิตของตัวเองอ่ะ เราว่าเธอเป็นคนที่รู้จักตัวเองนะ ไม่แน่นี่คือสิ่งที่ประสบการณ์ที่เธอต้องเรียนรู้ด้วยตัวเองหล่อหลอมตัวเธอในวันนี้ขึ้นมาอ่ะ ... พ่อเราเค้าพูดอยู่เสมอเลยว่าเด็กๆ เค้าต้องขวนขวายทุกอย่างมาด้วยตัวเอง เพราะก๋งเราเค้าก็ไม่มีเวลามาอยู่กับพ่อมาสอนพ่อเรา พอพ่อเรามีเราเค้าเลยพยายามที่จะทำทุกอย่างให้เราเหมือนกับชดเชยสิ่งที่เค้าขาดไปในวัยเท่าๆ เราน่ะ เราว่ามันเป็นรุ่นสู่รุ่นนะ เหมือนถ้าเรามีลูกในวันข้างหน้า เราก็ย่อมต้องอยากให้เค้าได้ในสิ่งที่ดียิ่งๆ ขึ้นไปใช่ม้า

ฮิโระ --- อยู่ใน group blog อื่นอ่ะค่ะ ไม่ได้หายไปไหน พึ่งรู้นะคะว่าบัญชีธรรมศาสตร์ดังกว่าจุฬา เราว่าเราก็ไม่ได้เก่งอะไรหรอกคะ เค้าคงเหมาเอาจากบุคลิกมากกว่า

บุมุจัง --- จริงค่ะ เวลาดูพวกรายการทอล์คโชว์หรือสารคดีชีวิตบุคคล จะเห็นเลยว่าแทบทุกคนจะมีจุดหักเหในชีวิตนะคะ คือเพียงแค่เสี้ยววินาทีที่เราตัดสินใจอะไรซักอย่าง เรื่องราวในชีวิตเราก็อาจจะพลิกผันไปอย่างไม่คาดคิดเลย ขอบคุณที่มาร่วมเดินทางไปด้วยกันนะคะ

อ่านสนุกจังค่ะ
เนี่ยๆซายน์ก็เป็นรุ่นน้องพี่เหมือนกันนะ คณะติดๆกันเอง แอบไปกินปีโป้ปั่นโรงอาหารพี่บ่อยมากๆ เพราะคณะไม่มีโรงอาหาร(คงคิดออกแล้วนะคะว่าคณะอะไร อิอิ) น่าเสียดายเรียนได้แค่ครึ่งปีก็เผ่นไปญี่ปุ่นซะก่อน จริงๆเราก็อยากใส่ครุยเหมือนกันนะคะ

คิดๆไปคงเป็นพรหมลิขิตมั้งคะ

ว่างๆ ยืมพ่อหน่อยดิ พ่อน่ารักจัง ฮี่ๆ

น้องปลา - พี่แอบมาอัพบล็อกแล้วแหละ ทนดองบล็อกไม่ไหวเลยค่ะ ฮ่า

อืมส์ แอบแวะมาอ่านค่ะ อ่านแล้วทำให้นึกถึงชีวิตอีกคนนึง สามีพี่เองแหล่ะ ถ้าเพียงแต่เค้าไม่บังเอิญเลือกมาเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนที่เมืองไทย(ที่เดียวกับน้องปลานั่นแหล่ะ)เราคงไม่ได้พบกัน จริงๆ เค้าเลือกไปมหาลัยในอเมริกาแต่มันเต็ม เลยติ๊กจุฬาฯซะงั้นแหล่ะเห็นชื่อแปลกดี เพราะความบังเอิญของคุณเธอนี่แหล่ะ ทำให้ชีวิตพี่ต้องระเห็จมาอยู่เมืองดับปลิ้น เฮ้อ แต่พี่ไม่ใช่ศิษย์เก่าสองสถาบันฯ นั้นหรอก บุญไม่ถึง ถึกกว่านั้นอีกคิดว่านะ

จะมารออ่านตอนต่อไปนะคะ คิดว่าเป็นเรื่องดีแน่นอน

คิดว่า ชีวิต บางครั้งดำเนินไป พลิกไป เพราะจุดเล็ก ๆ ที่ไม่ได้ตั้งใจ
จุด ๆ นั้น ที่เป็นจังหวะที่เกิดขึ้น ณ. วินาทีนั้น ๆ
หรือความบังเอิญ
บ่อย ๆ เหมือนกันนะ

คิดว่า ส่วนนั้นคงเป็น ส่วนที่มีคู่กับ สิ่งที่เรากำหนดได้ อ่ะ

เอาไว้ทำให้เรา ได้คิดว่า ชีวิตบางครั้งก็อยู่เหนือการควบคุม

เชื่อในเรื่องจังหวะของชีวิตเหมือนกันครับ

ตอนแรกผมไม่ได้มีความคิดเลย ที่จะเรียนในคณะที่ตอนนี้ผมจบมา แต่ด้วยจังหวะชีวิตที่แปลกๆ จึงสามารถได้เข้าในสาขาอาชีพนั้น

ซึ่งตอนนี้ดีใจและชอบในสิ่งที่ทำอยู่มาก

ปล. เห็นแฮมเบอร์เกอร์แล้วหิวเลย และอยากเห็นท่ารำงี้วของคุณปลาด้วย

นั่นแน่ อ่านฝาผนังบ้านบล็อคพ้ม พาลให้คิดถึงเพื่อนเก่าละซี้....ว่าแต่สมัยก่อน! เอ๊ย สมัยนั้นก็ฮาๆดีนะคับพ้ม....วันนี้พ้มไปงานวันเกิดรุ่นพี่ที่มหาลัย...แต่ดั๊นไปซี้กะชมรมวอลเล่ย์ธรรมศาสตร์ยังไงก้อไม่รุ....เพราะพ้มว่า มธ.ฮากว่าม้าง ..(ปล.พ่อพ้มก็ศิษย์ มธ. พี่ชายก้อ มธ. แถมบ้านก็ยังไกล้ มธ.อีกหนอ พ้มยังคิดว่าเราน่าจะเรียนต่อ มธ.ซักแขนงนึงเนาะ แต่ความรู้ดันเข้ากรุกมดแย้วนะสิ)
ปล.2 น้องโบวี่ ตัวเจงเจงน่ารักม้ากกกกก

เจอปกหนังนึกว่าจะเขียนเกี่ยวกับหนังซะอีกครับ

อยากรู้เหมือนกันครับ
ว่าถ้าวันนั้นตัดสินใจอีกแบบหนึ่ง
ชีวิตตอนนี้จะเป็นยังไง

ไม่รู้ว่าจะดีกว่าหรือแย่กว่านะครับ

ติดตามตอนต่อไป อิอิ

ชอบหนัง sliding doors มากคร้าบ

ซื้อเก็บไว้ด้วย

ไม่ได้มาเยี่ยมซะนาน มาทีได้อ่านชีวประวัติเล็กๆ
ได้รู้จักมากขึ้นด้วย...ชอบ sliding door เช่นเดียวกัน

แต่เราชอบเสี่ยงนะคะ...ไม่ค่อยชอบให้ใครมาเลือก...ถ้าเลือกเองพอผิดแล้วก็ต้องรับว่าเลือกแล้วนี่เนอะ โทษใครไม่ได้...

อ้อ ขอบคุณสำหรับ HBD อ่ะค่ะ แต่...มันเกิดปัญหานิดหน่อย เมนท์ปลาเลยหายไปด้วย เหอๆ มาตามไปเจิมใหม่ กร้ากกก

อยากบอกว่าคุณปลาเป็นนักเขียนได้เลยนะเนี่ย คุณปลาเขียนทำให้เราอ่านไม่เบื่อเลย คุณพ่อคุณปลาน่ารักจัง รออ่านตอนต่อไปนะคะ :)
take care na ka

แวะมาเยี่ยมครับ ต้องขอโทษด้วยนะครับเหมือนกับการขัดคอเลย แต่นี่เป็นการถกกันมากกว่าเพื่อให้เกิดความรู้ใหม่ ๆ

ชอบ sliding door มากๆค่ะ
จุดเปลี่ยนชีวิตเนอะ จริงๆเลยแหละ
ตอนนี้็ก็อยากเล่าต่างๆนานา ที่เคยเจอๆมา
แต่ก็เรียบเรียงไม่ถูก

^^
ดีใจอีกอย่างที่เจอเพื่อนร่วมสถาบันแต่ไม่ใช่คณะเดียวกันจ้ะ

แอบบอกว่า พี่เจอใครที่ไหนนะ รู้เลยว่าจบจุฬา มาแหละ
เหอๆ สงสัยจะดูคุณหนู ก๊าก

แวะมาอ่านผ่านมาเยี่ยมครับ

like vare ค่ะมีเรื่องให้อ่านเยอะเลย