Bloggang.com : MaRiMeKKo : ลุ้นรัก in 10 days! (อีก 4 วัน)

ลุ้นรัก in 10 days! (อีก 4 วัน)

วันหยุดแบบนี้ค่อยยังชั่วหน่อย
พอจะมีเวลากำจัดดินที่พอกหางหมูไว้
ด้วยการอัพเรื่องราวของเมื่อวาน (ก่อนจะลืม)

วันศุกร์ที่ 6 กรกฎาคม 2550

วันนี้ได้จอดชั้น 7 (ทั้งที่มาสาย)
แถมยังได้จอดแบบเข้าซองด้วย (ไม่น่าเชื่อ)
เอาแล้วสิ ... นี่มันลางดีกันเห็นๆ

ตามสไตล์คนที่เริ่มวันใหม่ด้วยกาแฟ
ร้าน Coffee Berry จึงเป็นจุดหมายปลายทางแห่งแรก

ลงลิฟท์จากชั้น 7 มาชั้น 1
เลี้ยวขวาแรก ... และกำลังจะเลี้ยวขวาที่สอง

โป๊ะเชะ!!!
ลิฟท์แก้ว (ที่เก่ามาก) ของตึกก็เปิดออก
สายตาเราปะทะกับสายตาของหนุ่มคนหนึ่ง(ฝรั่งอีกแว้ววว)
สูงใหญ่ หุ่นดี หน้าตาใช้ได้ แต่งตัวโอ อะไรเช่นนี้

เห็นในใจเราคิดแบบนี้ แต่ขอโทษ ...
ถ้ามองหน้านี่ไม่มีวันรู้เลย เพราะหน้าเรานิ่งมาก

ระหว่างที่สบตากันประมาณ 5 วินาที ขาก็ยังเดินต่อ
เดินคู่เคียงกันมา แต่พอถึงทางแยก รักเราก็จบลง

ของคู่เราสลับกันนิดหน่อย

ผู้ชายเลี้ยวซ้าย ผู้หญิงเลี้ยวขวา

อันที่จริงนึกด่าตัวเองในใจ
ร้านกาแฟเลี้ยวซ้ายก็ไปได้เหมือนกัน...!!!

เดินไปยืนหน้าร้านกาแฟ มองว่าเค้าเดินไปไหน
เอ๊ะ ... หรือจะไปกด ATM หน้าตึก
เออ ... ช่างเหอะ สายแล้ว ซื้อกาแฟดีกว่า

จู่ๆ เหมือนรู้สึกถึงรังสีอะไรบางอย่าง
เงยหน้าขึ้นมา อ้าว ... หนุ่มคนนั้นเดินผ่านร้านกาแฟ
มองเข้ามาด้วย อุ๊ย ... กรี๊ดดด มองเราแน่เลย
คิดเข้าข้างตัวเองได้แป๊บเดียว เค้าหันกลับแล้วเดินไปเลย

ทิ้งให้เราฝันค้างซะงั้น
แหม ... นึกว่าจะมีลุ้น

ขึ้นมาข้างบนก็รีบเช็คเรื่องที่ Mr. M ให้ follow up
ได้ข้อมูลมาก็เดินไปหาพี่ ป. เพื่อ discuss กันก่อน
ระหว่างที่เดินไปตาก็มองข้าม partition ไปที่โต๊ะเซ่อ
เฮ้ย ... หายไปไหนอีกแล้ว นี่ลาหยุดยาวหรอ?

เดินกลับมาที่ห้อง
"แก วันนี้เซ่อก็ไม่มานะ" เพื่อน ก. รีบรายงาน
"อ๋อ เออ รู้แล้วล่ะ" เราตอบไปแบบไม่ค่อยตื่นเต้น
"เค้าไม่มาหรือกลับประเทศไปแล้ววะ" เพื่อน ก. ถามต่อ
"หรือวันนั้นที่ลังเลเหมือนจะทัก เพราะจะไปแล้ว" เราถามกลับ
"เป็นไปได้นะแก" เพื่อน ก. ตอบก่อนจะทำงานต่อ

11.50 น. (กินข้าวเวลาเดิมๆ)
ทำไมวันนี้คนเยอะจัง เราคิดพลางเดินวนหาที่นั่ง

โป๊ะเชะ!!!
สายตาชะงักงันอยู่ที่กลุ่มฝรั่งตรงโต๊ะเบื้องหน้า

พอได้สติก็หันไปหาเพื่อน ก.
"นี่มันใช่ 2 คนเมื่อวานป่าววะ" เราถามด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น
"ใช่ชัวร์" เพื่อน ก. ตอบด้วยความมั่นใจ

แล้วอยู่ๆ คนที่เราปิ๊ง ก็หันมามองข้างหลังแบบไม่มีปี่มีขลุ่ย
ว้าย ... ชั้นมองหาที่นั่งอยู่ ไม่ได้ตามนายมานะยะ
หันหลังไปตั้งหลัก อ่ะ ... ม่ายช่าย ไปหาที่นั่งต่อ

เสียดายจริงๆ ข้างๆ โต๊ะนั้นไม่ว่าง T_T

"แกว่าเค้าหันมามองไมวะ" เราสงสัยปนเข้าข้างตัวเอง
"สงสัยจำได้แน่เลย ยัย 2 คนเมื่อวานนี่นา" เพื่อน ก. สันนิษฐาน

เราปิ๊งขึ้นมาได้เลยเสนอโค้ดลับไว้เรียกกันเล่นๆ

แฝดนรก (แทนสองหนุ่ม) หมวยยกล้อ (แทนเพื่อน ก.)
"มาจากหนังเรื่อง เมล์นรก หมวยยกล้อ ไงแก" เราอธิบาย
เพื่อน ก. รีบบอก "ไม่เอาอ่ะ เป็นเพื่อน ก. แหละดีแล้ว"

กินข้าวเสร็จก็เดินไปร้านกาแฟ (อีกเช่นเคย)

โป๊ะเชะ!!!
ทำไมวันนี้เจอแต่อะไรดีๆ

Mr. F (อดีตกิ๊กทางใจของเพื่อน ก.) นี่หน่า
นั่งอยู่ในร้านอาหารตรงข้ามร้านกาแฟ

เพื่อน ก. สังเกตเห็นก่อน ในขณะที่เรายังโฟกัสไม่ถึงด้วยซ้ำ
นี่เป็นความสามารถพิเศษของเธออย่างนึง
สามารถมองหาเป้าหมายได้แม้แต่ในระยะไกล(โคตรๆ)

เพื่อน ก. รีบชิงนั่งที่นั่งด้านหน้าติดกระจกร้านกาแฟ
ในมุมที่จะลอบสังเกต Mr. F ได้อย่างฉ่ำอุรา

"ญ ที่นั่งอยู่กับ Mr. F ใครวะ" เราถามด้วยความสงสัย
"ไม่รู้เหมือนกัน" เพื่อน ก. ตอบ
"แกว่า business lunch ป่ะ" เราป้อนคำถามต่อ
"ไม่น่าจะใช่นะ personal มากกว่า" เพื่อน ก. วิเคราะห์

ซักพักก็มี ญ มีอายุอีกคนมาร่วมโต๊ะ
พอดีบ่ายโมงแล้ว เพื่อน ก. เลยชวนเรากลับขึ้นไปทำงาน
ระหว่างทางก็เดามั่วซั่วกันไปเรื่อย

ครึ่งบ่ายปวดหัวมากๆๆๆ
ต้องกินพาราไป 2 เม็ดถึงจะหาย
อยากกลับบ้านก็กลับไม่ได้
เพราะต้องเตรียมข้อมูลเข้าประชุมวันจันทร์
นั่งทำงานกัน(แทบ)ไม่ได้สนเรื่องผู้ชาย

กว่าจะเสร็จปาเข้าไป 5 ทุ่ม
Friday Night แท้ๆ
ดันนั่งทำงานอยู่ออฟฟิศลูกค้าจนดึกจนดื่น

จริงๆ แค่เลี้ยวซ้ายออกจากตึก ...
แล้วตรงไปอีกไม่กี่ร้อยเมตรก็ถึงซอยทองหล่อแล้วนะ
แต่เผอิญเราสองคนไม่ค่อยเที่ยวกลางคืน
ก็เลยมุ่งตรงกลับบ้าน (เด็กดีจัง)

หิวก็หิว รถเจือกติดอีก
ก็ดันกลับบ้านตอนคนเค้ามาเที่ยวกันพอดี

กลับถึงบ้าน เจอน้ำพริกปลาร้าอยู่ในหม้อ
ก็ยังดีที่วันนี้จบลงด้วยความสุขในการกินนะ (^.^)

As of July 6, 2007
Marital status: Single
No. of guys dating: 0
Money left until pay day: 1,000

ไม่รู้ขาดผู้ชายกับขาดเงินอันไหนวิกฤตกว่ากันเนี่ย -_-"

Create Date : 07 กรกฎาคม 2550

Last Update : 19 ตุลาคม 2551 4:40:06 น.

7 comments

Counter : 503 Pageviews.