Leslie Cheung’s moments – Top Five มารำลึกเลสลี่จางกันเถอะ (วันนี้วันเกิดครบรอบ 52 ปีของเขาน่ะค่ะ) ยังจำนักร้อง/นักแสดงนัยน์ตาเศร้าชาวฮ่องกงคนนี้ได้ไหมคะ สารภาพตามตรงว่าความภักดีที่เจ้าของบล็อกมีต่อนักแสดงผู้นี้จืดจางลงไปตามกาลเวลามาสักสองปีได้แล้วกระมัง ในขณะนี้บางคราวดิฉันนั่งบ้านั่งกรี๊ดนักแสดงมากความสามารถท่านอื่น หรือเพลิดเพลินไปกับเสียงขับกล่อมละมุนหูของนักร้องบางคน แต่เมื่อวันที่ 1 เมษายนและวันที่ 12 กันยายนใกล้จะมาถึงทีไร ใจมั่นก็สั่งให้มานั่งเขียนรำลึกถึงเขาทุกทีไปสิน่า แรงผลักดันที่มีอำนาจรุนแรงพอที่จะทำให้ดิฉันขยับร่างกายอันแสนเกียจคร้านแล้วลุกขึ้นมากรีดนิ้วรัวแป้น (แกไม่ได้อัพบล็อกมานานแค่ไหนแล้วรู้ไหม เออว่ะ ไม่รู้ดิ นานจนขี้เกียจนึก) อาจเป็นคอมมิทเม้นท์ที่มีอยู่ในส่วนลึกของจิตใจ (ดิฉันเป็นคนพร้อมมีพันธะค่ะ โฮ่โฮ่) ก็เป็นได้ หากเมินเฉยเสีย ไม่ทำอะไรเลย จะรู้สึกผิดระดับเล็กน้อยถึงปานกลาง แล้วแต่กรณี เอาเป็นว่า เลสลี่ จางยังคงอยู่ในใจคอนคิวบายน์เสมอค่ะ ไม่ว่าความรู้สึกในใจนั้นจะแปรเปลี่ยนรูปแบบไหน ระดับความเข้มข้นเพียงใดก็ตามแต่ เอาล่ะ จั่วหัวว่าห้าอันดับโมเม้นท์ (หรือก็คือช่วงเวลาสั้นๆ ) ของเลสลี่จางที่ดิฉันโปรดดดดดดสุด ในช่วงที่ความรักระหว่างดิฉันและพี่เลส (เอ๊ะ หรือมันคือรักข้างเดียววะ อะนะ) ผลิบานเต็มที่ ดิฉันสามารถกรอดูซ้ำซากได้ประมาณร้อยสามสิบสี่รอบต่อสัปดาห์ ได้แก่ โมเม้น 1 - เมื่อเขาดีดเปียโนร้องเพลง “จุย” (chase ที่แปลว่าตามล่า ตามหา ในเพลงนี้คือไล่ตามสิ่งที่สำคัญในชีวิต ซึ่งก็คือ “เธอ” ไงล่ะ แอร๊ยยย) ในหนังเรื่อง He’s a woman, she’s a man สาเหตุ – โอวว ไม่อยากจะพูดว่าฉากนี้แหละทำให้ข้าพเจ้าตกหลุมรักพ่อหนุ่มหน้ามน (มนจริงๆ กลมมาก) อย่างโงหัวไม่ขึ้น ไม่รู้สินะคะ คนเราต่างจิตต่างใจ ไปพิสูจน์กันเอาเองจากคลิปวิดีโอต่อจากนี้ละกัน โมเม้น 2 – ฉากเต้นชาช่าคนเดียวในหนังเรื่อง Days of Being Wild ฉากนี้เป็นที่เลื่องลือมานานแล้ว เมื่อได้ดูก็โดนจริงอย่างที่กล่าวขานกัน นิทานเรื่องนกไร้ขาที่สอดแทรกเป็นวอยซ์โอเวอร์ตลอดฉากแสดงความเป็นตัวตนของยกไจ๋ได้ในระดับตำนาน สาเหตุ – ส่ายก้นได้โดนมากค่ะคุณคะ พี่เราบอกว่าดูแต๊วแต๋ว เราไม่เห็นด้วย แต่ถึงจะแต๋ว ก็มีเพาเวอร์ล่ะวะ และวอยซ์โอเวอร์เล่านิทานนกไร้ขาก็ทำได้ดีมาก ฟังเสียงเขาสิคะ ทุ้มปนแหบ มีเสน่ห์ ไม่น่าแปลกที่ทั้งจางมั่นอวี้และหลิวเจียหลิงในเรื่องจะศิโรราบไร้ทางสู้เมื่ออยู่ต่อหน้ายกไจ๋ โมเม้น 3 – หลายๆ ฉากในหนัง Farewell My Concubine เวลาที่เขาสวมบทหวีจีบนเวที สาเหตุ – ตะลึงในความงามค่ะ ฉากแต่งงิ้วมีอยู่หลายฉาก แต่ฉากที่ชอบที่สุดคงเป็นฉากเปิดตัวเฉิงเตี๋ยอีในฐานะหวีจีคู่กับต้วนเสี่ยวโหลวในบทฉู่ป้าหวัง (ฌ้อปาอ๋อง) บนเวทีงิ้ว โมเม้น 4 – อันนี้มาในรูปแบบเสียงเพลงค่ะ ต้องยอมรับว่าถ้าในระดับโลกเสียงของพี่เลสโดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังอายุสี่สิบไปแล้วไม่ค่อยแจ่มนัก (สำหรับความแจ่มแหล่มของเสียงถ้าในวงการเพลงจีนเราขอยกมงกุฎให้หวังลี่หง ซึ่งหวังเป็นอย่างยิ่งว่าพี่หวังจะรักษาเสียงตัวเองให้ดีๆ ไม่ทำงานหนักหามรุ่งหามค่ำจนเสียงหายไปก่อนเวลาอันควร) แต่สำหรับเพลงนี้ 为你钟情 (หลงรักคุณ) เวอร์ชั่นที่ร้องในคอนเสิร์ต Passion Tour ที่เราทนกับลุคแกไม่ค่อยได้ (แต่หากหลับตาลง แล้วฟังล่ะก็ คุณจะเคลิ้มฝันถึงรักดีๆ ได้เลย) ตอนที่ร้องเพลงนี้เขาอายุสี่สิบกว่าแล้ว เสียงพลังไม่ได้เยอะเท่าตอนหนุ่ม แต่ได้อารมณ์ที่สุด ฟังแล้วเชื่อว่าเขารู้สึกอย่างที่ร้องออกมาจริงๆ ทุกถ้อยคำ สาเหตุ – อารมณ์ที่สื่อออกมาทางน้ำเสียงทุ้มหนา ที่แหบพอดี ลงตัวกับบทเพลง ทำนอง เนื้อร้อง ทุกๆ อย่าง (ถ้ากรุณาปรับเสื้อผ้าหน้าผมให้แมนกว่านี้จักเป็นพระคุณยิ่ง) โมเม้น 5 - เพลง “พระจันทร์แทนใจฉัน” ในคอนเสิร์ต 1997 ที่ก่อนครวญเพลง เขาขอบคุณมิสเตอร์ถังคนรักที่คบกันมาสิบกว่าปี และมันคือ “คำประกาศรัก” ที่แสดงความกล้าหาญของผู้พูดออกมา คิดดูว่าเขาเสี่ยงที่จะต้องเสียอะไรไปบ้างกับการกระทำครั้งนี้ สาเหตุ – ซึ้งค่ะ โดยเฉพาะแววตาของเขาเวลาร้อง อาจเป็นเพราะมุมกล้องดีด้วยหรืออย่างไรก็ไม่ทราบ แต่เพียงแค่ดูคอนเสิร์ตเพลงนี้เพลงเดียวมันก็แสดงให้เห็นชัดเจนอยู่แล้วว่าเขาเกิดมาเพื่ออยู่บนเวที และสามารถส่องประกายได้โดยไม่ต้องขยับเขยื้อนกล้ามเนื้อมากเกินความจำเป็น เมื่อได้อ่านและรับชมคลิปต่างๆ ในบล็อกนี้จนจบ ท่านผู้อ่านบางท่านอาจได้ข้อสรุปเหมือนดิฉันว่า เลสลี่ จางเป็น “ดวงดาว” ที่จะอยู่ในความทรงจำของผู้ชมและผู้ฟังต่อไป…และต่อไป   Create Date : 12 กันยายน 2551 13 comments Last Update : 12 กันยายน 2551 12:35:58 น. Counter : 1587 Pageviews. Share Tweet

ช้านชอบเพ่โจ ~ (มาจากไหนวะเนี่ย ฮ่าๆๆๆ) แกๆ .. ยินดีด้วย!   โดย: จอยจี้ย์ ~ IP: 58.8.186.150 12 กันยายน 2551 12:46:06 น.

ไม่ค่อยได้ติดตามผลงานของเค้าเท่าไหร่ เดี๋ยวไล่ดู clip ให้หมดดีกว่า   โดย: น้ำเงี้ยว 12 กันยายน 2551 13:27:34 น.

ยายหนู โมเมนต์สามของเจ้าน่ะ เป็นโมเมนต์หนึ่งของข้าพเจ้าเลย โฮ่ๆๆ พยายามลืมๆ วันนี้แล้วนะ แต่สุดท้ายก็เป็นเช่นนี้ มันก็ยังเวียนมาบรรจบทุกปี... ทุกปี... 往事不要再提 ...人生已多风雨... 纵然记忆抹不去 ...爱与恨都还在心里 真的要断了过去...让明天好好继续 ...你就不要再苦苦追问我的消息 แง   โดย: แพนด้ามหาภัย 12 กันยายน 2551 14:23:00 น.

"เลสลี่ จาง เป็น “ดวงดาว” ที่จะอยู่ในความทรงจำของผู้ชมและผู้ฟังต่อไป และต่อไป" เห็นด้วยเป็นอย่างยิ่งค่ะ ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานแค่ไหน แต่เสนห์และความน่ารักของเค้า จะสถิตย์ในใจของคนที่รักเค้าตลอดไป สุขสันต์วันเกิดนะคะ เกอเกอ ขอให้คุณมีความสุขในดินแดนอันห่างไกล   โดย: toon (lovegongli ) 12 กันยายน 2551 16:10:16 น.

จอยจี้ย์ แล้วชั้นจะโทรหา (ถ้าตังค์พอ) นะจ๊ะ อาจจะมาร้องไห้ร้องห่มให้แกฟัง แง้ ขอให้แกโชคดีกับการหางานเช่นกัน สักวันฝันต้องเป็นจริงเว่ย พอผ่านเรื่องร้ายๆ แล้วชั้นก็รู้ซึ้งว่า everything happens for a reason ล่ะ ทุกสิ่งมีเหตุผลเกี่ยวโยง ถ้าเกิดสมมติโชคไม่เข้าข้าง บางทีอาจมีสิ่งดีๆ รอแกอยู่เบื้องหน้า อย่าท้อ ชีวิตไม่ได้เส็งเคร็งอย่างที่แกคิด คุณน้ำเงี้ยว สมัยหนูสิงสถิตย์อยู่ในห้องเฉลิมไทย หนูคุ้นชื่อคุณน้ำเงี้ยวมากค่ะ ยินดีๆ มาเป็นแขกใหม่ประจำบล็อก(อาจจะเพราะเจอในเวบพี่ชุนด้วยมั้ง) พี่ชุน หนูจะออกไปสู่โลกกว้างแล้วนะพี่ หลังจากเป็นกบอยู่ในกะลา ประสบการณ์ชีวิตต่ำมาหนึ่งปีเต็ม เอาวะ หนูทำด้ายยยย คุณตูน (ใช่ป่าว) จริงค่ะ เราจะจำเขาไว้ในใจเนอะ   โดย: concubine 12 กันยายน 2551 19:17:16 น.

สวัสดีค่ะ ค่ะตูนค่ะ ^_^   โดย: toon(lovegongli) IP: 124.120.222.81 13 กันยายน 2551 23:26:25 น.

มาหนีห่าวเฮียเลสลี่ นะโม นะโม ในโอกาสครบรอบ 25 หรือ 52 นะ สับสน หูย เมื่อความรักของฉันกับพี่เลสลี่ผลิบานเต็มที่........เดี๊ยนขอให้มิสcon.... จงเบิกบานเต็มที่กับรักนี้และตลอดไปจ้า ปล.ชุดงิ้วของเลสลี่มันขลังจริงว่ะ ๆ   โดย: ข้าน้อยคาราวะ (ข้าน้อยคาราวะ ) 15 กันยายน 2551 18:59:03 น.

เอ่อ คุณ จขบ. ครับ คลิปที่ 1 กับคลิปที่ 5 นี่ เป็นคลิปที่ผมคลิ๊กเข้าไปดู+ฟังบ่อยมากๆ เลยครับ นึกว่าจะมีแต่ผมในประเทศไทยซะแล้วที่ชอบ 2 คลิปนี้มากๆ จนเข้าไปฟังบ่อยๆ และบังเอิญมากที่ผมก็เคยอัพทั้ง 2 คลิปไว้ในบล็อคของผมด้วย ที่นี่ครับ //eakearly.exteen.com/20080629/peter-chan-and-leslie-cheung คลิปที่ 5 นี่ เขาก็อุทิศเพลงนั้นให้แม่เขาด้วยนิ ผมมีแผ่น Days of Being Wild (ชอบหว่องการ์ไวครับ) กับ Farewell My Concubine อยู่ที่บ้านด้วย ชอบฝีมือการแสดงของเลสลี่ จางมากครับ   โดย: เอกเช้า IP: 124.122.152.144 17 กันยายน 2551 20:48:48 น.

คุณ con ม่ายเขียน review เพลงแล้วเหรอค้าบบบบบบ TT   โดย: Tab V3 IP: 124.120.130.227 20 กันยายน 2551 16:52:08 น.

พี่ข้าน้อย - เออ นั่นสิ ยี่สิบห้าละมั้ง คุณเอกเช้า - ดีใจที่คุณก็ชอบเหมือนกันค่ะ คุณ Tab V3 - ช่วงนี้ไม่ว่างเลยค่าาาา กำลังเริ่มเรียนปริญญาโท อยู่ปักกิ่งเนี่ยค่ะ เคยแปลเพลงนึงของโซดากรีนไว้ ก็ลืมเอามาอีก กรรมๆ แต่ลี่หงจะออกอัลบั้มใหม่แล้วนี่ ไว้ได้ฟัง แ้้ล้วมีเพลงไหนโดนๆ จะเอามาแปะเนาะ   โดย: concubine 20 กันยายน 2551 21:50:48 น.

ชอบเวลามาอ่านบล๊อกหนูจัง เหมือนได้รู้จักมุมอีกมุมหนึ่ง ของเด็กน้อยของแจ้ ที่โตขึ้นมาเป็นผู้ใหญ่ที่มีความสามารถ หรือข้อคิดที่พูดปลอบเพื่อน แต่ยังมาร้องไห้งอแงกับแจ้อยู่เลย มีความสุขกับชีวิตที่หนูเลือกเองนะจ๊ะ ออกจากอกป๊าแล้ว ต้องเข้มแข็ง และแข็งแรง Love you   โดย: อี๊ปู IP: 58.8.161.155 21 กันยายน 2551 20:21:59 น.

รักเจ๊ปูด้วยย (กอดๆ)   โดย: concubine 23 กันยายน 2551 7:58:03 น.

แวะมาเยี่ยมบล๊อควันเกิดเฮียเลสลี่ ก็ช้าไปอีกซะและ ยิ่งอ่านของคุณ concubine แล้วก็อดคิดถึงเฮียไม่ได้ ยังรู้สึกว่าเฮียยังมีชีวิตอยู่เสมอ เหมือนรู้สึกว่าฝันไปว่าเฮีย เลสลี่ตายน่ะ ทำไมต้องเป็นเรื่องจริงด้วยนะ up blog เรื่อยๆ นะคะ จะพยายามเข้ามาเยี่ยมจ้า take care ka! Leslie Pom:)   โดย: leslie IP: 125.24.82.87 1 ตุลาคม 2551 0:02:26 น.